به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۴۶: در عشق سری و سرفرازی نخرند

1550عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در عشق سری و سرفرازی نخرند
خودبینی و کبر و بی نیازی نخرند
سرمایهٔ عشق عجز و بیچارگی است
کانجا جَلدی و چاره سازی نخرند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۵: عشّاق به جان و دل غمت درگیرند 2شمارهٔ ۴۶: در عشق سری و سرفرازی نخرند 3شمارهٔ ۴۷: مردان ره عشق تو جانها دارند 4شمارهٔ ۴۸: از عشق تو بوی مختصر نتوان برد 5شمارهٔ ۴۹: عشق تو که هرگزم ملولم نکند 6شمارهٔ ۵۰: عشقت که زجمله خلق هستی بربود 7شمارهٔ ۵۱: [چو]ن عشق ولای خود دمیدن گیرد 8شمارهٔ ۵۲: در عشق حدیث کفر و ایمان نکند 9شمارهٔ ۵۳: یا رب که اگر عشق تو افزون گردد 10شمارهٔ ۵۴: جز آتش عشق رنگ دل نزداید 11شمارهٔ ۵۵: عاشق باید که او مشوش باشد 12شمارهٔ ۵۶: هر دل که درو عشق نگاری نبود 13شمارهٔ ۵۷: تا خاک در عشق مرا مفرش شد 14شمارهٔ ۵۸: در عشق تو جان بازم خود سر چه بود 15شمارهٔ ۵۹: تا دل زسر درد سری می دارَد 16شمارهٔ ۶۰: تا در طلب مات همی گام بود 17شمارهٔ ۶۱: در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند 18شمارهٔ ۶۲: در عالم عشق کفر ایمان باشد 19شمارهٔ ۶۳: اول ره عشق تو مرا سهل نمود 20شمارهٔ ۶۴: در عشق حلالی و حرامی نبود 21شمارهٔ ۶۵: در عشق بسی زیر و زبرها باشد 22شمارهٔ ۶۶: دل در پی عشق دوست سودا بینید 23شمارهٔ ۶۷: هر سر که به تیغ عشق افکنده شود 24شمارهٔ ۶۸: با عشق هزار قصّه گفتیم و شنید 25شمارهٔ ۶۹: عشق ارچه بدن را به جنون آراید 26شمارهٔ ۷۰: گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد 27شمارهٔ ۷۱: آن کس که صریح با صراحی نبود 28شمارهٔ ۷۲: این شیوهٔ عشق هر خسی را نبود 29شمارهٔ ۷۳: عاشق مطلب اگرچه مشهور بود 30شمارهٔ ۷۴: عشقت به نظارهٔ دلم می آید 31شمارهٔ ۷۵: آن کس که دلی را به تو آسان بدهد 32شمارهٔ ۷۶: عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند 33شمارهٔ ۷۷: در بیشهٔ عشق شیربازی نبود 34شمارهٔ ۷۸: وه وه که دلم به غم گرفتار افتاد 35شمارهٔ ۷۹: عشقت صنما به زور و زر برناید 36شمارهٔ ۸۰: هر دل که زعشق او امانش نبود 37شمارهٔ ۸۱: در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد 38شمارهٔ ۸۲: عشق آن نبود که آرزو می زاید 39شمارهٔ ۸۳: مخلوق زعاشقی نشان چون یابد 40شمارهٔ ۸۴: زاول که مرا عشق نگارم بُر بود 41شمارهٔ ۸۵: افسوس که عمر رفت در گفت و شنید 42شمارهٔ ۸۶: کرده است مرا عشق تو زان گونه شکار 43شمارهٔ ۸۷: با عشق تو چون فتاده ما را سروکار 44شمارهٔ ۸۸: در عشق تو دل را نبود هیچ فتور 45شمارهٔ ۸۹: ای دل بر یار گر نمی یابی بار 46شمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر 47شمارهٔ ۹۱: هر دل که غم عشق تو را گشت شکار 48شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 49شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 50شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 51شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 52شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 53شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 54شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 55شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 56شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 57شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 58شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 59شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 60شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 61شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 62شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 63شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 64شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 65شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 66شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 67شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 68شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 69شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 70شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 71شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 72شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 73شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 74شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 75شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 76شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 77شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 78شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 79شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 80شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 81شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 82شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 83شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 84شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 85شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 86شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 87شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 88شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 89شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 90شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 91شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 92شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 93شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 94شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 95شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 96شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 97شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 98شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 99شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 100شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 101شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 102شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 103شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 104شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 105شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 106شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 107شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 108شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 109شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 110شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 111شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 112شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 113شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 114شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 115شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 116شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 117شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 118شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 119شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 120شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 121شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 122شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 123شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 124شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 125شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 126شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 127شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 128شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 129شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 130شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 131شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 132شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 133شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 134شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 135شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 136شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 137شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 138شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 139شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...140شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 141شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 142شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 143شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 144شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 145شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 146شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 147شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 148شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 149شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 150شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 151شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 152شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 153شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 154شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 155شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 156شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 157شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 158شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 159شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 160شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 161شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 162شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 163شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 164شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 165شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 166شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 167شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 168شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 169شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 170شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...171شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 172شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 173شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 174شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 175شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 176شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 177شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 178شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 179شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 180شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 181شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 182شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 183شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 184شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 185شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 186شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 187شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 188شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 189شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 190شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 191شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 192شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 193شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 194شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 195شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...196شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 197شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 198شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 199شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 200شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 201شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 202شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 203شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 204شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 205شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 206شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 207شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 208شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 209شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 210شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 211شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 212شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 213شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 214شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 215شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...216شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 217شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 218شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 219شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 220شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 221شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 222شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 223شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 224شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 225شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...226شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 227شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 228شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 229شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 230شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 231شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 232شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 233شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 234شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 235شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 236شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟237شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 238شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 239شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 240شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 241شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 242شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 243شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 244شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 245شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...246شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 247شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 248شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 249شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ