به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۳۰: مقصود من از جمالت ای جان نظری است

1620عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مقصود من از جمالت ای جان نظری است
این خود نبود چو...............ی است
من خود دانم که عشق تو بسته دری است
لیکن چه کنم مرا هوسناک سری است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۹: چشم همه اشک گشت و چشمم بگریست 2شمارهٔ ۳۰: مقصود من از جمالت ای جان نظری است 3شمارهٔ ۳۱: بی عشق دوان است دلت از چپ و راست 4شمارهٔ ۳۲: آن کس که به سالوس و هوس مغرور است 5شمارهٔ ۳۳: عشق تو و بس همنفس من این است 6شمارهٔ ۳۴: اندر ره عاشقی کما بیشی نیست 7شمارهٔ ۳۵: در بادیهٔ عشق دویدن چه خوش است 8شمارهٔ ۳۶: عشق است که جمله زینت مردمی است 9شمارهٔ ۳۷: جز در دل و جان عاشقان جای تو نیست 10شمارهٔ ۳۸: از لذت عشق در جهان خوش تر چیست 11شمارهٔ ۳۹: این خوش پسران که در غمم می دارند 12شمارهٔ ۴۰: در عالم عشق صادقی باید کرد 13شمارهٔ ۴۱: عشّاق دمی زقید هجران نرهند 14شمارهٔ ۴۲: عشق آمد و صد گونه پریشانی کرد 15شمارهٔ ۴۳: از دل خبری دیدهٔ غمّاز آورد 16شمارهٔ ۴۴: در عشق مرا زجان و تن نامی ماند 17شمارهٔ ۴۵: عشّاق به جان و دل غمت درگیرند 18شمارهٔ ۴۶: در عشق سری و سرفرازی نخرند 19شمارهٔ ۴۷: مردان ره عشق تو جانها دارند 20شمارهٔ ۴۸: از عشق تو بوی مختصر نتوان برد 21شمارهٔ ۴۹: عشق تو که هرگزم ملولم نکند 22شمارهٔ ۵۰: عشقت که زجمله خلق هستی بربود 23شمارهٔ ۵۱: [چو]ن عشق ولای خود دمیدن گیرد 24شمارهٔ ۵۲: در عشق حدیث کفر و ایمان نکند 25شمارهٔ ۵۳: یا رب که اگر عشق تو افزون گردد 26شمارهٔ ۵۴: جز آتش عشق رنگ دل نزداید 27شمارهٔ ۵۵: عاشق باید که او مشوش باشد 28شمارهٔ ۵۶: هر دل که درو عشق نگاری نبود 29شمارهٔ ۵۷: تا خاک در عشق مرا مفرش شد 30شمارهٔ ۵۸: در عشق تو جان بازم خود سر چه بود 31شمارهٔ ۵۹: تا دل زسر درد سری می دارَد 32شمارهٔ ۶۰: تا در طلب مات همی گام بود 33شمارهٔ ۶۱: در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند 34شمارهٔ ۶۲: در عالم عشق کفر ایمان باشد 35شمارهٔ ۶۳: اول ره عشق تو مرا سهل نمود 36شمارهٔ ۶۴: در عشق حلالی و حرامی نبود 37شمارهٔ ۶۵: در عشق بسی زیر و زبرها باشد 38شمارهٔ ۶۶: دل در پی عشق دوست سودا بینید 39شمارهٔ ۶۷: هر سر که به تیغ عشق افکنده شود 40شمارهٔ ۶۸: با عشق هزار قصّه گفتیم و شنید 41شمارهٔ ۶۹: عشق ارچه بدن را به جنون آراید 42شمارهٔ ۷۰: گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد 43شمارهٔ ۷۱: آن کس که صریح با صراحی نبود 44شمارهٔ ۷۲: این شیوهٔ عشق هر خسی را نبود 45شمارهٔ ۷۳: عاشق مطلب اگرچه مشهور بود 46شمارهٔ ۷۴: عشقت به نظارهٔ دلم می آید 47شمارهٔ ۷۵: آن کس که دلی را به تو آسان بدهد 48شمارهٔ ۷۶: عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند 49شمارهٔ ۷۷: در بیشهٔ عشق شیربازی نبود 50شمارهٔ ۷۸: وه وه که دلم به غم گرفتار افتاد 51شمارهٔ ۷۹: عشقت صنما به زور و زر برناید 52شمارهٔ ۸۰: هر دل که زعشق او امانش نبود 53شمارهٔ ۸۱: در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد 54شمارهٔ ۸۲: عشق آن نبود که آرزو می زاید 55شمارهٔ ۸۳: مخلوق زعاشقی نشان چون یابد 56شمارهٔ ۸۴: زاول که مرا عشق نگارم بُر بود 57شمارهٔ ۸۵: افسوس که عمر رفت در گفت و شنید 58شمارهٔ ۸۶: کرده است مرا عشق تو زان گونه شکار 59شمارهٔ ۸۷: با عشق تو چون فتاده ما را سروکار 60شمارهٔ ۸۸: در عشق تو دل را نبود هیچ فتور 61شمارهٔ ۸۹: ای دل بر یار گر نمی یابی بار 62شمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر 63شمارهٔ ۹۱: هر دل که غم عشق تو را گشت شکار 64شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 65شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 66شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 67شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 68شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 69شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 70شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 71شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 72شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 73شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 74شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 75شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 76شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 77شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 78شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 79شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 80شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 81شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 82شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 83شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 84شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 85شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 86شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 87شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 88شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 89شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 90شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 91شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 92شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 93شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 94شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 95شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 96شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 97شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 98شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 99شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 100شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 101شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 102شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 103شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 104شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 105شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 106شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 107شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 108شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 109شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 110شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 111شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 112شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 113شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 114شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 115شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 116شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 117شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 118شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 119شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 120شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 121شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 122شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 123شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 124شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 125شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 126شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 127شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 128شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 129شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 130شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 131شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 132شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 133شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 134شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 135شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 136شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 137شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 138شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 139شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 140شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 141شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 142شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 143شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 144شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 145شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 146شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 147شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 148شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 149شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 150شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 151شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 152شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 153شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 154شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 155شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...156شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 157شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 158شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 159شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 160شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 161شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 162شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 163شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 164شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 165شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 166شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 167شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 168شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 169شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 170شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 171شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 172شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 173شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 174شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 175شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 176شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 177شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 178شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 179شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 180شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 181شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 182شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 183شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 184شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 185شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 186شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...187شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 188شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 189شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 190شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 191شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 192شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 193شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 194شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 195شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 196شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 197شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 198شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 199شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 200شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 201شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 202شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 203شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 204شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 205شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 206شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 207شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 208شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 209شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 210شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 211شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...212شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 213شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 214شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 215شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 216شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 217شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 218شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 219شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 220شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 221شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 222شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 223شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 224شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 225شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 226شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 227شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 228شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 229شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 230شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 231شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...232شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 233شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 234شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 235شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 236شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 237شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 238شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 239شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 240شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 241شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...242شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 243شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 244شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 245شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 246شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 247شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 248شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 249شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 250شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 251شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 252شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟253شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 254شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 255شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 256شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 257شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 258شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 259شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 260شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 261شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...262شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 263شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 264شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 265شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ