به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۲۹: چشم همه اشک گشت و چشمم بگریست

1640عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چشم همه اشک گشت و چشمم بگریست
در عشق تو بی چشم همی باید زیست
از من اثری نماند این عشق زچیست
چون من همه معشوق شدم عاشق کیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۸: در عشق اگرچه شور و شر بسیار است 2شمارهٔ ۲۹: چشم همه اشک گشت و چشمم بگریست 3شمارهٔ ۳۰: مقصود من از جمالت ای جان نظری است 4شمارهٔ ۳۱: بی عشق دوان است دلت از چپ و راست 5شمارهٔ ۳۲: آن کس که به سالوس و هوس مغرور است 6شمارهٔ ۳۳: عشق تو و بس همنفس من این است 7شمارهٔ ۳۴: اندر ره عاشقی کما بیشی نیست 8شمارهٔ ۳۵: در بادیهٔ عشق دویدن چه خوش است 9شمارهٔ ۳۶: عشق است که جمله زینت مردمی است 10شمارهٔ ۳۷: جز در دل و جان عاشقان جای تو نیست 11شمارهٔ ۳۸: از لذت عشق در جهان خوش تر چیست 12شمارهٔ ۳۹: این خوش پسران که در غمم می دارند 13شمارهٔ ۴۰: در عالم عشق صادقی باید کرد 14شمارهٔ ۴۱: عشّاق دمی زقید هجران نرهند 15شمارهٔ ۴۲: عشق آمد و صد گونه پریشانی کرد 16شمارهٔ ۴۳: از دل خبری دیدهٔ غمّاز آورد 17شمارهٔ ۴۴: در عشق مرا زجان و تن نامی ماند 18شمارهٔ ۴۵: عشّاق به جان و دل غمت درگیرند 19شمارهٔ ۴۶: در عشق سری و سرفرازی نخرند 20شمارهٔ ۴۷: مردان ره عشق تو جانها دارند 21شمارهٔ ۴۸: از عشق تو بوی مختصر نتوان برد 22شمارهٔ ۴۹: عشق تو که هرگزم ملولم نکند 23شمارهٔ ۵۰: عشقت که زجمله خلق هستی بربود 24شمارهٔ ۵۱: [چو]ن عشق ولای خود دمیدن گیرد 25شمارهٔ ۵۲: در عشق حدیث کفر و ایمان نکند 26شمارهٔ ۵۳: یا رب که اگر عشق تو افزون گردد 27شمارهٔ ۵۴: جز آتش عشق رنگ دل نزداید 28شمارهٔ ۵۵: عاشق باید که او مشوش باشد 29شمارهٔ ۵۶: هر دل که درو عشق نگاری نبود 30شمارهٔ ۵۷: تا خاک در عشق مرا مفرش شد 31شمارهٔ ۵۸: در عشق تو جان بازم خود سر چه بود 32شمارهٔ ۵۹: تا دل زسر درد سری می دارَد 33شمارهٔ ۶۰: تا در طلب مات همی گام بود 34شمارهٔ ۶۱: در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند 35شمارهٔ ۶۲: در عالم عشق کفر ایمان باشد 36شمارهٔ ۶۳: اول ره عشق تو مرا سهل نمود 37شمارهٔ ۶۴: در عشق حلالی و حرامی نبود 38شمارهٔ ۶۵: در عشق بسی زیر و زبرها باشد 39شمارهٔ ۶۶: دل در پی عشق دوست سودا بینید 40شمارهٔ ۶۷: هر سر که به تیغ عشق افکنده شود 41شمارهٔ ۶۸: با عشق هزار قصّه گفتیم و شنید 42شمارهٔ ۶۹: عشق ارچه بدن را به جنون آراید 43شمارهٔ ۷۰: گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد 44شمارهٔ ۷۱: آن کس که صریح با صراحی نبود 45شمارهٔ ۷۲: این شیوهٔ عشق هر خسی را نبود 46شمارهٔ ۷۳: عاشق مطلب اگرچه مشهور بود 47شمارهٔ ۷۴: عشقت به نظارهٔ دلم می آید 48شمارهٔ ۷۵: آن کس که دلی را به تو آسان بدهد 49شمارهٔ ۷۶: عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند 50شمارهٔ ۷۷: در بیشهٔ عشق شیربازی نبود 51شمارهٔ ۷۸: وه وه که دلم به غم گرفتار افتاد 52شمارهٔ ۷۹: عشقت صنما به زور و زر برناید 53شمارهٔ ۸۰: هر دل که زعشق او امانش نبود 54شمارهٔ ۸۱: در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد 55شمارهٔ ۸۲: عشق آن نبود که آرزو می زاید 56شمارهٔ ۸۳: مخلوق زعاشقی نشان چون یابد 57شمارهٔ ۸۴: زاول که مرا عشق نگارم بُر بود 58شمارهٔ ۸۵: افسوس که عمر رفت در گفت و شنید 59شمارهٔ ۸۶: کرده است مرا عشق تو زان گونه شکار 60شمارهٔ ۸۷: با عشق تو چون فتاده ما را سروکار 61شمارهٔ ۸۸: در عشق تو دل را نبود هیچ فتور 62شمارهٔ ۸۹: ای دل بر یار گر نمی یابی بار 63شمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر 64شمارهٔ ۹۱: هر دل که غم عشق تو را گشت شکار 65شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 66شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 67شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 68شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 69شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 70شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 71شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 72شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 73شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 74شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 75شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 76شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 77شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 78شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 79شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 80شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 81شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 82شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 83شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 84شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 85شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 86شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 87شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 88شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 89شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 90شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 91شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 92شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 93شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 94شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 95شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 96شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 97شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 98شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 99شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 100شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 101شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 102شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 103شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 104شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 105شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 106شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 107شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 108شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 109شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 110شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 111شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 112شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 113شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 114شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 115شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 116شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 117شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 118شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 119شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 120شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 121شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 122شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 123شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 124شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 125شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 126شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 127شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 128شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 129شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 130شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 131شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 132شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 133شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 134شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 135شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 136شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 137شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 138شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 139شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 140شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 141شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 142شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 143شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 144شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 145شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 146شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 147شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 148شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 149شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 150شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 151شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 152شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 153شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 154شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 155شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 156شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...157شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 158شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 159شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 160شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 161شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 162شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 163شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 164شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 165شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 166شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 167شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 168شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 169شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 170شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 171شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 172شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 173شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 174شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 175شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 176شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 177شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 178شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 179شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 180شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 181شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 182شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 183شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 184شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 185شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 186شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 187شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...188شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 189شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 190شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 191شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 192شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 193شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 194شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 195شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 196شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 197شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 198شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 199شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 200شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 201شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 202شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 203شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 204شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 205شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 206شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 207شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 208شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 209شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 210شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 211شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 212شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...213شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 214شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 215شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 216شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 217شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 218شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 219شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 220شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 221شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 222شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 223شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 224شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 225شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 226شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 227شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 228شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 229شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 230شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 231شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 232شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...233شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 234شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 235شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 236شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 237شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 238شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 239شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 240شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 241شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 242شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...243شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 244شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 245شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 246شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 247شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 248شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 249شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 250شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 251شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 252شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 253شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟254شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 255شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 256شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 257شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 258شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 259شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 260شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 261شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 262شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...263شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 264شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 265شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 266شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ