الا یا ایها الساقی می آمد حل مشکلها

ز می مشکل بود توبه ادر کاسا و ناولها

چو گردد کعبه رولیلی ز مجنون بیش ازین ناید

که ریزد خون دل از دیده بر آثار منزلها

ز هر محمل چو آید بوی لیلی جای آن دارد

که گردد اشک مجنون قطره زن دنبال محملها

بمیر از خویش تا زین موج خیز غم امان یابی

که شخص مرده را زود افکند دریا به ساحلها

نه لاله ست آن دمیده گرد کویت ز اشک محرومان

حبابی چند گویی خاست از خونابه دلها

به صد ذلت سر من و آستان پیر میخانه

به شیخ محترم بادا مسلم صدر محفلها

به خواب ار شعله های نور گردد گرد توجامی

بشمس الراح عبرها و دور الکاس اولها