داغ هجرم لب خشک از مژه تر می سازد

شربت مرگ من از خون جگر می سازد

خط مشکین که بناگوش تو می آراید

فتنه تازه پی اهل نظر می سازد

هر که جوید شرف وصل تو از حیله عقل

بهر بام فلک از شعبده پر می سازد

ساخت زر روی مرا عشق و ز خونابه دل

صورت نام تو را سکه زر می سازد

مفتی شهر کزو مدرسه آلود به عیب

ساکن صومعه شد تا چه هنر می سازد

شیخ زراق که از غیب خبر می گوید

سر فرو برده ندانم چه خبر می سازد

تا کند تحفه خسرو که بود طوطی هند

جامی از رشح نی کلک شکر می سازد