به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صغیر اصفهانی

صغیر اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۷: هر گه بیفشانی برخ زلف سیاه خویش را

510عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر گه بیفشانی برخ زلف سیاه خویش را
مانند شب سازی سیه روز من دلریش را
خویشان دهندم پند و من بیگانه ام ز ایشان بلی
عشق تو هر جا پا نهد بیگانه سازد خویش را
شاهان عالم را بود گاهی نظر سوی گدا
ای خسرو خوبان ببین یکره من درویش را
بی شک ببازد دین و دل زنار بندد بر میان
زاهد ببیند گرچو من آنزلف کافر کیش را
نوش است وصل آنصنم نیش است طعن بیخبر
خواهی اگر آن نوش را آماده شو این نیش را
جز یار کو جز یار کو عاشق شو و او را ببین
ای فلسفی یکسو بنه این عقل دوراندیش را
آن اصل هر بیش و کمت خواهی درآید در نظر
بیرون کن از دل ای صغیر آمال کم یا بیش را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶: چو من آراستم ز آیینه دل جلوه‌گاهش ر ...2شمارهٔ ۷: هر گه بیفشانی برخ زلف سیاه خویش را 3شمارهٔ ۸: ناصح از بیماری عشق از چه بیم آری مر ...4شمارهٔ ۹: از آن ندیده کسی آفتاب روی تو را 5شمارهٔ ۱۰: به چنگ آرم شبی گر طره جانانهٔ خود ...6شمارهٔ ۱۱: شبی فرهاد اگر بیند به خواب آن لعل ...7شمارهٔ ۱۲: تا بود زلف تو اسباب پریشانی ما 8شمارهٔ ۱۳: جانا ز که آموختی این عشوه گری را 9شمارهٔ ۱۴: در روی این زمین که تویی صد هزارها 10شمارهٔ ۱۵: شد بزلف یار هر که مبتلا 11شمارهٔ ۱۶: گر نبینم روزی آن مهر جهان افروز را 12شمارهٔ ۱۷: موشکافی به جهان گرچه بود پیشهٔ ما 13شمارهٔ ۱۸: جانا ز روی خویش بر افکن نقاب را 14شمارهٔ ۱۹: عشق تو با خاک ره ساخته یکسان مرا 15شمارهٔ ۲۰: شکرلله که شده جای تو اندر دل ما 16شمارهٔ ۲۱: اگر به جرم محبت کنند پوست مرا 17شمارهٔ ۲۲: ویرانهٔ آن گنج نهان است دل ما 18شمارهٔ ۲۳: داده ام جا به سر هوای تو را 19شمارهٔ ۲۴: چند بچهره افکنی زلف سیاه خویش را 20شمارهٔ ۲۵: خدای ساخته گنجینه گهر ما را 21شمارهٔ ۲۶: در روزگار چون گذرد روزگار ما 22شمارهٔ ۲۷: جز می کشیدن حاصلی کو گردش ایام را 23شمارهٔ ۲۸: من از دل رخ نتابم زانکه یارم رخ نم ...24شمارهٔ ۲۹: گردون همیشه پست کند ارجمند را 25شمارهٔ ۳۰: چو در کویت وطن دارم نجویم باغ رضوا ...26شمارهٔ ۳۱: بگشود تا به خنده لب نوشخند را 27شمارهٔ ۳۲: مکن باور به یک منوال دور زندگانی ر ...28شمارهٔ ۳۳: دور کن یکدم ز خود جهل هوی اندیشرا 29شمارهٔ ۳۴: فرقی نمانده در عمل خوب و زشت ما 30شمارهٔ ۳۵: رفت اختیار ما به نگاهی ز دست ما 31شمارهٔ ۳۶: پایهٔ آمال محکم در جهان کردن چرا 32شمارهٔ ۳۷: اگر مشاهده خواهی جمال یزدان را 33شمارهٔ ۳۸: ای قوی پنجه که بازوی تواناست ترا 34شمارهٔ ۳۹: ای نام عاشق‌سوز تو ورد زبان‌ها 35شمارهٔ ۴۰: ای بی نیاز ذات تو از هر نیاز ما 36شمارهٔ ۴۱: گر از حبیب طلب میکنی سوای حبیب 37شمارهٔ ۴۲: ساقیا بی تکلف آر شراب 38شمارهٔ ۴۳: بیا ساقی از یکدو جام شراب 39شمارهٔ ۴۴: بتی کو عزم دوری داشت با من با منست ...40شمارهٔ ۴۵: دل بدست آر دلا کعبهٔ مقصود دل است 41شمارهٔ ۴۶: آنکه مانند تواش یار دل آزاری هست 42شمارهٔ ۴۷: جمله خوبی های عالم در محبت مضمر اس ...43شمارهٔ ۴۸: ای بشر چیست بغیر از تو که ان آن تو ...44شمارهٔ ۴۹: ای ناله برمیا که تو را دادخواه نیس ...45شمارهٔ ۵۰: زنده نبود آنکه او را معرفت در کار ...46شمارهٔ ۵۱: گرچه در پیش نظر قطره قرین بایم نیس ...47شمارهٔ ۵۲: آدمی را ز شرف تاج کرامت بسر است 48شمارهٔ ۵۳: کی توان گفتن که او با ما سر و کاری ...49شمارهٔ ۵۴: بغیر عشق توام ای صنم گناهی نیست 50شمارهٔ ۵۵: نقش خار و گل بجز از خامهٔ تقدیر نی ...51شمارهٔ ۵۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش ...52شمارهٔ ۵۷: جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیس ...53شمارهٔ ۵۸: تا قبلهٔ من ابروی آن لعبت ترساست 54شمارهٔ ۵۹: شرح حال من و زلف تو که در گلشن گفت 55شمارهٔ ۶۰: جانا نظیر روی تو ماه منیر نیست 56شمارهٔ ۶۱: نتوان به مثل گفتن خورشید درخشانت 57شمارهٔ ۶۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای نی ...58شمارهٔ ۶۳: در جهان امری که بیرونست از تقدیر چ ...59شمارهٔ ۶۴: ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراقت 60شمارهٔ ۶۵: هر که داند نقطهٔ خال ترا تفسیر چیس ...61شمارهٔ ۶۶: نه خط بروی تو کین میر کشور زنگ است 62شمارهٔ ۶۷: غم چندی بدل زار بغم مدغم ماست 63شمارهٔ ۶۸: خوش میگذرد آنکه مرا روح و روانست 64شمارهٔ ۶۹: گفتم کمند عشق تو در گردن منست 65شمارهٔ ۷۰: هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چی ...66شمارهٔ ۷۱: اکنون که بهار آمد و ایام بکام است 67شمارهٔ ۷۲: تا شدم از گردش چشم تو مست 68شمارهٔ ۷۳: ای به فدای تو من و هر چه هست 69شمارهٔ ۷۴: چون خصر ره بچشمهٔ حیوانم آرزوست 70شمارهٔ ۷۵: دلبرانرا همه سخت است دل و پیمان سس ...71شمارهٔ ۷۶: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 72شمارهٔ ۷۷: بگو بدشمن خفاش خوی مکر اندیش 73شمارهٔ ۷۸: ای قوی پنجه که بازوی تواناست ترا 74شمارهٔ ۷۹: ای نام عاشق‌سوز تو ورد زبان‌ها 75شمارهٔ ۸۰: ای بی نیاز ذات تو از هر نیاز ما 76شمارهٔ ۸۱: گر از حبیب طلب میکنی سوای حبیب 77شمارهٔ ۸۲: ساقیا بی تکلف آر شراب 78شمارهٔ ۸۳: بیا ساقی از یکدو جام شراب 79شمارهٔ ۸۴: بتی کو عزم دوری داشت با من با منست ...80شمارهٔ ۸۵: دل بدست آر دلا کعبهٔ مقصود دل است 81شمارهٔ ۸۶: آنکه مانند تواش یار دل آزاری هست 82شمارهٔ ۸۷: جمله خوبی های عالم در محبت مضمر اس ...83شمارهٔ ۸۸: ای بشر چیست بغیر از تو که ان آن تو ...84شمارهٔ ۸۹: ای ناله برمیا که تو را دادخواه نیس ...85شمارهٔ ۹۰: زنده نبود آنکه او را معرفت در کار ...86شمارهٔ ۹۱: گرچه در پیش نظر قطره قرین بایم نیس ...87شمارهٔ ۹۲: آدمی را ز شرف تاج کرامت بسر است 88شمارهٔ ۹۳: کی توان گفتن که او با ما سر و کاری ...89شمارهٔ ۹۴: بغیر عشق توام ای صنم گناهی نیست 90شمارهٔ ۹۵: نقش خار و گل بجز از خامهٔ تقدیر نی ...91شمارهٔ ۹۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش ...92شمارهٔ ۹۷: جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیس ...93شمارهٔ ۹۸: تا قبلهٔ من ابروی آن لعبت ترساست 94شمارهٔ ۹۹: شرح حال من و زلف تو که در گلشن گفت 95شمارهٔ ۱۰۰: جانا نظیر روی تو ماه منیر نیست 96شمارهٔ ۱۰۱: نتوان به مثل گفتن خورشید درخشانت 97شمارهٔ ۱۰۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای ن ...98شمارهٔ ۱۰۳: در جهان امری که بیرونست از تقدیر ...99شمارهٔ ۱۰۴: ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراق ...100شمارهٔ ۱۰۵: خواهم ای شوخ ببوسم همهٔ اعضایت 101شمارهٔ ۱۰۶: هر که داند نقطهٔ خال ترا تفسیر چی ...102شمارهٔ ۱۰۷: نه خط بروی تو کمین میر کشور زنگ ا ...103شمارهٔ ۱۰۸: غم چندی بدل زار بغم مدغم ماست 104شمارهٔ ۱۰۹: خوش میگذرد آنکه مرا روح روانست 105شمارهٔ ۱۱۰: گفتم کمند عشق تو در گردن منست 106شمارهٔ ۱۱۱: هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چ ...107شمارهٔ ۱۱۲: اکنون که بهار آمد و ایام بکام است 108شمارهٔ ۱۱۳: تا شدم از گردش چشم تو مست 109شمارهٔ ۱۱۴: ای به فدای تو من و هر چه هست 110شمارهٔ ۱۱۵: چون خصر ره بچشمهٔ حیوانم آرزوست 111شمارهٔ ۱۱۶: دلبرا نرا همه سخت است دل و پیمان ...112شمارهٔ ۱۱۷: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 113شمارهٔ ۱۱۸: روزگاریست که چون حلقه مقیمم بدرت 114شمارهٔ ۱۱۹: تا تار طرهٔ توام ای جان بچنگ نیست 115شمارهٔ ۱۲۰: با آنکه دل معاینه ناظر بروی تست 116شمارهٔ ۱۲۱: ما را بجز از روی تو منظور نظر نیس ...117شمارهٔ ۱۲۲: شیرم ولی اسیر به دام غزال دوست 118شمارهٔ ۱۲۳: ایخوش آنعارف سالک که ز راه آگاهست 119شمارهٔ ۱۲۴: قضا چو جاری و ساری بنارضا و رضاست 120شمارهٔ ۱۲۵: هر آنچه فتنه در این عالم و هر آنچ ...121شمارهٔ ۱۲۶: دور هجران را مگر اتمام نیست 122شمارهٔ ۱۲۷: از غم زلفت ندانم دوش بر من چون گذ ...123شمارهٔ ۱۲۸: خدای آنچه بزلف نگار چین انداخت 124شمارهٔ ۱۲۹: دل مرا ز کمندت سر رهائی نیست 125شمارهٔ ۱۳۰: گفتن یک یاعلی به صدق و ارادت 126شمارهٔ ۱۳۱: هر که بدید از تو این فراخته قامت 127شمارهٔ ۱۳۲: ببزم قرب چو دیدم میانهٔ من و دوست 128شمارهٔ ۱۳۳: هر گوشه فتنه ایست ز چشمان مست تست 129شمارهٔ ۱۳۴: دلبرم شانه بگیسوی شبه گون زده است 130شمارهٔ ۱۳۵: تنها براه دوست نباید ز جان گذشت 131شمارهٔ ۱۳۶: بیا ای عید مشتاقان که از هجر دو ا ...132شمارهٔ ۱۳۷: دیگرم پروای خویش اندیشهٔ بیگانه ن ...133شمارهٔ ۱۳۸: مدام غیر غمم کس انیس و همدم نیست 134شمارهٔ ۱۳۹: جز معرفت از بهر بشر خاصیتی نیست 135شمارهٔ ۱۴۰: حجه قائم که جبریل‌امین دربان اوست 136شمارهٔ ۱۴۱: دانم که ره کعبه و بتخانه کدامست 137شمارهٔ ۱۴۲: ای جسم تو بگرفته ز جان باج لطافت 138شمارهٔ ۱۴۳: با ما مگو که دیر کجا و حرم کجاست 139شمارهٔ ۱۴۴: از حرم بگذر که اینجا خرگه آنشاه ن ...140شمارهٔ ۱۴۵: آنکه بهر جا عیان طلعت نیکوی اوست 141شمارهٔ ۱۴۶: جستم سراغ دل ز صبا زان خبر نداشت 142شمارهٔ ۱۴۷: تنها ستمت بهر من ای ماه جبین است 143شمارهٔ ۱۴۸: دل ز راه دیده از نور جمالش روشن ا ...144شمارهٔ ۱۴۹: آنکس آگه ز پریشانی احوال من است 145شمارهٔ ۱۵۰: نی همین از خود براه یار میباید گذ ...146شمارهٔ ۱۵۱: من و خاک سر آنکوی که دلدار آنجاست 147شمارهٔ ۱۵۲: خرم کسی که کام ز بخت جوان گرفت 148شمارهٔ ۱۵۳: من آنچه هست بعشق تو داده‌ام از دس ...149شمارهٔ ۱۵۴: کارت ای یار بمن غیر ستمکاری نیست 150شمارهٔ ۱۵۵: بطرف باغ هر آن سرو کز زمین برخاست 151شمارهٔ ۱۵۶: دلم ز دست تو خون گشت و حجت هم این ...152شمارهٔ ۱۵۷: تا نگوئی بجهان دوست مرا بسیار است 153شمارهٔ ۱۵۸: ایهاالناس اینجهان را نیم جو مقدار ...154شمارهٔ ۱۵۹: اگر که خانه خمار دایمم وطن است 155شمارهٔ ۱۶۰: تشبیه جمال تو به خورشید روا نیست 156شمارهٔ ۱۶۱: دل مسوزان که ز هر دل بخدا راهی هس ...157شمارهٔ ۱۶۲: بگو به آنکه موفق بحسن تدبیر است 158شمارهٔ ۱۶۳: ای آنکه با وجود تو دیگر وجود نیست 159شمارهٔ ۱۶۴: زمین گوئی به پیش پای عشق است 160شمارهٔ ۱۶۵: شاداب باغ دهر به آب محبت است 161شمارهٔ ۱۶۶: علی است بهر بجا بودن جهان باعث 162شمارهٔ ۱۶۷: ای حسن تو بگرفته ز خوبان جهان باج 163شمارهٔ ۱۶۸: ببزم دل چو برافروختم ز عشق سراج 164شمارهٔ ۱۶۹: با بت ساده نشستن که ثواتبست و مبا ...165شمارهٔ ۱۷۰: تعالی الله از این بالا وزین رخ 166شمارهٔ ۱۷۱: منت دلم ز حلقهٔ موی تو میکشد 167شمارهٔ ۱۷۲: صبحدم باد صبا مشک فشان می‌آید 168شمارهٔ ۱۷۳: گر از دل نیمه شب آهی برآید 169شمارهٔ ۱۷۴: در دور ما چه جور بشر با بشر نکرد 170شمارهٔ ۱۷۵: جدا از طره اش حال دلم دانی چسان ب ...171شمارهٔ ۱۷۶: مگذار اینکه راز دلت بر زبان رسد 172شمارهٔ ۱۷۷: رندان عمل برای رضای خدا کنند 173شمارهٔ ۱۷۸: قلم شرافت اگر دارد از رقم دارد 174شمارهٔ ۱۷۹: قربان آن زمان که زمان و مکان نبود 175شمارهٔ ۱۸۰: نالهٔ من نی عجب گر جا به دل‌ها می ...176شمارهٔ ۱۸۱: غیر آن سر که سری با کف پایی دارد 177شمارهٔ ۱۸۲: زان پیشتر که خاک وجودت سبو کنند 178شمارهٔ ۱۸۳: جهانیان دگر از جنک احتراز کنید 179شمارهٔ ۱۸۴: نالیدن مهجوران سوز دگری دارد 180شمارهٔ ۱۸۵: به تغافل همه روزان و شبان می‌گذرد 181شمارهٔ ۱۸۶: دلدار ما به درد دل ما نمی رسد 182شمارهٔ ۱۸۷: آن که از دوست بجز دوست تقاضا دارد 183شمارهٔ ۱۸۸: هزار بار به خون جگر طهارت کرد 184شمارهٔ ۱۸۹: هر چند دانمت مهر ای نازنین نباشد 185شمارهٔ ۱۹۰: بر دل چو یاد لعل لب یار بگذرد 186شمارهٔ ۱۹۱: خواجه را گوی که از زیر زمین یاد ک ...187شمارهٔ ۱۹۲: راستی مردم از آندم که بصلب پدرند 188شمارهٔ ۱۹۳: کسیکه بهر خدا ترک خودستائی کرد 189شمارهٔ ۱۹۴: یاد دو طره ات بدلم چون درون شود 190شمارهٔ ۱۹۵: مست ساقی ز سر آب عنب می‌گذرد 191شمارهٔ ۱۹۶: شده گم دلم که از هجر چو لاله داغ ...192شمارهٔ ۱۹۷: همره قافلهٔی روبرهی باید کرد 193شمارهٔ ۱۹۸: نه تنها خجلت از روی تو ماه آسمان ...194شمارهٔ ۱۹۹: مردم چشم تو نازیم که در پرده درند 195شمارهٔ ۲۰۰: هر که را بوئی از آن طرهٔ پرچین‌ آ ...196شمارهٔ ۲۰۱: شوخی به همه خلخ و فرخار نباشد 197شمارهٔ ۲۰۲: کس نیست تا نشان بمن از آن دهان ده ...198شمارهٔ ۲۰۳: آینه چون جلوه گاه روی جانان می‌شو ...199شمارهٔ ۲۰۴: ز جان خویش اگر عاشقان نظر گیرند 200شمارهٔ ۲۰۵: هر آنکو سر بخاک درگه پیر مغان دار ...201شمارهٔ ۲۰۶: چون بت من شانه بر زلف چلیپائی کشد 202شمارهٔ ۲۰۷: هر که با او آشنا شد خود ز خود بیگ ...203شمارهٔ ۲۰۸: دل سجده جز بر آن خم ابرو نمیکند 204شمارهٔ ۲۰۹: زلف از شانه بروی چو قمر میریزد 205شمارهٔ ۲۱۰: فلک خم گشت کز خود طرح چوگان تو ان ...206شمارهٔ ۲۱۱: هر کس نه بعشق از سر اخلاص قدم زد 207شمارهٔ ۲۱۲: مدد ز چشم پر آبم سحاب می‌خواهد 208شمارهٔ ۲۱۳: سر عشقت بدل خسته نهان خواهم کرد 209شمارهٔ ۲۱۴: در ملک وجود آنچه که از خاک برآید 210شمارهٔ ۲۱۵: سهی قد تو به سرو کنار جو ماند 211شمارهٔ ۲۱۶: چون بدل ناوک آن شوخ پری زاد‌ آمد 212شمارهٔ ۲۱۷: عاقبت دلا دیدی کار یار و من چون ش ...213شمارهٔ ۲۱۸: ایدل این شوخ پریوش که چنین میگذرد 214شمارهٔ ۲۱۹: تا لبم بوسه چند از تو دلارام نگیر ...215شمارهٔ ۲۲۰: برافکن پرده تا خورشید تابان از سم ...216شمارهٔ ۲۲۱: هر زمان زلف چو زنجیر توام یاد آید 217شمارهٔ ۲۲۲: ما را به یمن عشق روا از توکام شد 218شمارهٔ ۲۲۳: یار بی پرده عبث پرده ز عارض نگشای ...219شمارهٔ ۲۲۴: اگر از عشق به طور دلت اشراق آید 220شمارهٔ ۲۲۵: دانی که دل بدلبر جانی چسان رسید 221شمارهٔ ۲۲۶: چندانکه سیل دیده من بیشتر شود 222شمارهٔ ۲۲۷: نه هر که تاخت بمیدان دلاوری داند 223شمارهٔ ۲۲۸: ساقی چه باده بود که بر من حواله ک ...224شمارهٔ ۲۲۹: می بنوش اکنون که چون هنگام محشر م ...225شمارهٔ ۲۳۰: ترکان چشم او پی خونریزی منند 226شمارهٔ ۲۳۱: دل آنچه داشت در بر دلبر نیاز کرد 227شمارهٔ ۲۳۲: هر دل به ‌امیدی پی دلدار برآمد 228شمارهٔ ۲۳۳: دلم نظر سوی آن زلف پرشکن دارد 229شمارهٔ ۲۳۴: بخدا رسد هر آن دل که پی هوا نباشد 230شمارهٔ ۲۳۵: نگارا جانم از هجر تو نالان تا بکی ...231شمارهٔ ۲۳۶: بکوی میکده بس بیهشان مدهوشند 232شمارهٔ ۲۳۷: بر آستانهٔ میخانه خاکسارانند 233شمارهٔ ۲۳۸: تیر رستم چو خدنک مژه ات تیز نبود 234شمارهٔ ۲۳۹: بندهٔ پادشهی باش که درویش بود 235شمارهٔ ۲۴۰: همه صحبت ز فراق وز وصالش دارند 236شمارهٔ ۲۴۱: خدا را جمع نتوان با هوا کرد 237شمارهٔ ۲۴۲: بعد مرگ ار بسرم آن بت طناز آید 238شمارهٔ ۲۴۳: بحشر عفو اله ار پناه خواهد بود 239شمارهٔ ۲۴۴: جهان که هر دی و هر نوبهار گرید و ...240شمارهٔ ۲۴۵: دلم به طرهٔ پرچین یار افتد و خیزد 241شمارهٔ ۲۴۶: آنکه از دوری او دیدهٔ ما دریا بود 242شمارهٔ ۲۴۷: غم عشقت نه همین قصد دل و جانم کرد 243شمارهٔ ۲۴۸: دل ز قید غمت ایدوست رها نتوان کرد 244شمارهٔ ۲۴۹: شهان که مالک اورنگ و صاحب تاجند 245شمارهٔ ۲۵۰: ندهی کام مرا از لب خندان تا چند 246شمارهٔ ۲۵۱: هر صاحب نامی دمی آرام ندارد 247شمارهٔ ۲۵۲: دل نیست هر آندل که دلارام ندارد 248شمارهٔ ۲۵۳: ساقی از رطل گران دوش سبکبارم کرد 249شمارهٔ ۲۵۴: کس از آن زلف و از آن خال نیارد دم ...250شمارهٔ ۲۵۵: اهل دل بر در دل حلقه چو رندانه زد ...251شمارهٔ ۲۵۶: دیدی چگونه عزم سفر آن نگار کرد 252شمارهٔ ۲۵۷: شاه اورنگ نشین فکر جهانی دارد 253شمارهٔ ۲۵۸: گر نه برقع بر رخ آن مه جبین افتاد ...254شمارهٔ ۲۵۹: زان فرقه بپرهیز که پرهیز ندارند 255شمارهٔ ۲۶۰: مرا که جرم ز اندازه بیشتر باشد 256شمارهٔ ۲۶۱: هر چه از اصلش جدا گردید باز آنجا ...257شمارهٔ ۲۶۲: بزلفش در کشاکش با صبا و شانه خواه ...258شمارهٔ ۲۶۳: یاران ره عشق منزل ندارد 259شمارهٔ ۲۶۴: مراست نام علی بهر جسم و جان تعویذ 260شمارهٔ ۲۶۵: هر چه خواهم سخن از زلف تو سازم تح ...261شمارهٔ ۲۶۶: دوشین بگوش دلم‌ آمد ز مرغ سحر 262شمارهٔ ۲۶۷: روزی ار غم برود نیست مرا یار دگر 263شمارهٔ ۲۶۸: پیر گشتیم و دل از عشق جوانست هنوز 264شمارهٔ ۲۶۹: رهد ز زلف تو دل در بر من آید باز 265شمارهٔ ۲۷۰: یار عاشق کش ما دوش بصد عشوه و ناز 266شمارهٔ ۲۷۱: دل برگرفته ایم از این خلق بوالهوس 267شمارهٔ ۲۷۲: قبله ی عشاق طاق ابروی یار است و ب ...268شمارهٔ ۲۷۳: خبر عشق ز هر دل بهوا بسته مپرس 269شمارهٔ ۲۷۴: از آب دیده تا ندهی شستشوی خویش 270شمارهٔ ۲۷۵: من و ترا بسخن کرده او بهانهٔ خویش 271شمارهٔ ۲۷۶: چو غنچه خون دلت گر غذاست خندان با ...272شمارهٔ ۲۷۷: دلم بیمار و یاد چشم بیماری پرستار ...273شمارهٔ ۲۷۸: آنکه گشتیم و نجستیم در اطراف جهان ...274شمارهٔ ۲۷۹: کسی که سرمه نکرد از غبار رهگذرش 275شمارهٔ ۲۸۰: در گردنش آویخته گیسوی بلندش 276شمارهٔ ۲۸۱: در خمر طرهٔ طرار کمند اندازش 277شمارهٔ ۲۸۲: سلطان نفس خود شو و مالک رقاب باش 278شمارهٔ ۲۸۳: گر کنم از برگ گل اندیشهٔ پیراهنش 279شمارهٔ ۲۸۴: دوستان با که دهم شرح پریشانی خویش 280شمارهٔ ۲۸۵: برفت عمر و نگشتم ز هجر یار خلاص 281شمارهٔ ۲۸۶: ز پرده گر کنی ایماه وش عیان عارض 282شمارهٔ ۲۸۷: بی دوست دست می‌ندهد بهر ما نشاط 283شمارهٔ ۲۸۸: شکر می‌ریزد از دیوان حافظ 284شمارهٔ ۲۸۹: ای بندهٔ رخسار تو خورشید مشعشع 285شمارهٔ ۲۹۰: صد شکر فارغم ز تماشای باغ و راغ 286شمارهٔ ۲۹۱: عمریست تا به تیر غمت گشته‌ام هدف 287شمارهٔ ۲۹۲: ای دیده و دل هر دو بدار تو شایق 288شمارهٔ ۲۹۳: هست این کون و مکان گوی خم چوگان ع ...289شمارهٔ ۲۹۴: بفشان شکری از لعل لب ای کان نمک 290شمارهٔ ۲۹۵: از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک 291شمارهٔ ۲۹۶: گم گردد آسمان و زمین در فضای دل 292شمارهٔ ۲۹۷: ای سر زلفت هزار سلسله عاقل 293شمارهٔ ۲۹۸: نه ملک دان سبب افتخار خویش و نه م ...294شمارهٔ ۲۹۹: بتی نهفته بخلوت سرای جان دارم 295شمارهٔ ۳۰۰: دانی چرا در سیر خود بر خویش میلرز ...296شمارهٔ ۳۰۱: ما می‌کشان چو بادهٔ گلنار می‌زنیم 297شمارهٔ ۳۰۲: من آن نیم که ز سوی تو رو بگردانم 298شمارهٔ ۳۰۳: گر من از طعن رقیبان تو اندیشه کنم 299شمارهٔ ۳۰۴: بتو حیران شدن از چشم تر‌ آموخته‌ا ...300شمارهٔ ۳۰۵: یار نگذارد اگر لعل شکر خایش ببوسم 301شمارهٔ ۳۰۶: سر و جان داده گدای در میخانه شدیم 302شمارهٔ ۳۰۷: چون روز ازل رخت به میخانه کشیدیم 303شمارهٔ ۳۰۸: جز رخ دلستان نمی بینم 304شمارهٔ ۳۰۹: دربند زلف یار چو شد مبتلا دلم 305شمارهٔ ۳۱۰: به هر چه می‌نگرم حسن یار می‌بینم 306شمارهٔ ۳۱۱: همیشه موی تو در پیچ و تاب می‌بینم 307شمارهٔ ۳۱۲: تا دل به مهر آن بت عیار بسته‌ام 308شمارهٔ ۳۱۳: ای قبلهٔ جان ما چو بکوی تو رسیدیم 309شمارهٔ ۳۱۴: چون یاد از آن زلف سیه و آنخط زنگا ...310شمارهٔ ۳۱۵: بنشین ببرم جانا تا از سر جان خیزم 311شمارهٔ ۳۱۶: چرا همیشه نه پیچان چو تار موی تو ...312شمارهٔ ۳۱۷: تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ...313شمارهٔ ۳۱۸: ای رخت باغ بهشت و لب لعلت تسنیم 314شمارهٔ ۳۱۹: چگونه سر ز در پیر فقر بردارم 315شمارهٔ ۳۲۰: عمریست که در هجران میسوزم و میساز ...316شمارهٔ ۳۲۱: بخون خویش نویسم بروی لوح مزارم 317شمارهٔ ۳۲۲: کی زبام تو من سوخته جان بر خیزم 318شمارهٔ ۳۲۳: سخن از زلف نو گویند دل و شانه بهم 319شمارهٔ ۳۲۴: اگر جدا کنی از تیغ بند از بندم 320شمارهٔ ۳۲۵: نه نظر بقد سرو و نه بروی ماه دارم 321شمارهٔ ۳۲۶: گر من از هر دو جهان دست بیکبار کش ...322شمارهٔ ۳۲۷: تا بدام تو من ای جان جهان افتادم 323شمارهٔ ۳۲۸: خالت همه دم دانه و زلفت همه دم دا ...324شمارهٔ ۳۲۹: ببوسهٔ لب ساقی بس آرزو دارم 325شمارهٔ ۳۳۰: عشق یارب چه قماریست که نشناخته‌ای ...326شمارهٔ ۳۳۱: چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ...327شمارهٔ ۳۳۲: من نخواهم بکسی زهد و ریا بفروشم 328شمارهٔ ۳۳۳: از غم خال لب تو گوشه نشینم 329شمارهٔ ۳۳۴: شبی که زلف تو ای نازنین فتاد بدست ...330شمارهٔ ۳۳۵: ما کار به تسبیح و به زنار نداریم 331شمارهٔ ۳۳۶: ای عجب ما خسته جان از فرقت جانانه ...332شمارهٔ ۳۳۷: دل کشد گه بحرم گاه سوی دیر مغانم 333شمارهٔ ۳۳۸: بیاور باده ساقی تا دمی حالت بگردا ...334شمارهٔ ۳۳۹: چون گل روی ترا در خور دیدار شدیم 335شمارهٔ ۳۴۰: داده‌ام جان رو نما تا روی جانان د ...336شمارهٔ ۳۴۱: دهنش هیچ و از آن بوسه تمنا دارم 337شمارهٔ ۳۴۲: کرده عشق تو چنان بیخبر و بی خویشم 338شمارهٔ ۳۴۳: بس بدل هست خیال رخ نیکوی توام 339شمارهٔ ۳۴۴: ساقی آن می‌بقدح کن که چو ما نوش ک ...340شمارهٔ ۳۴۵: مرغ قدسم من که در دام بلا افتاده‌ ...341شمارهٔ ۳۴۶: افسوس که از حالت خود بیخبرانیم 342شمارهٔ ۳۴۷: خبرت هست که بی لعل تو ما خونجگریم 343شمارهٔ ۳۴۸: خوانند گر چه خلق جهان اصفهانیم 344شمارهٔ ۳۴۹: دوش بهر گریه در هجرت مجالی داشتم 345شمارهٔ ۳۵۰: مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن 346شمارهٔ ۳۵۱: خوش بود دیده ز جان بستن و جانان د ...347شمارهٔ ۳۵۲: گریم بکار دل من و دل هم بکار من 348شمارهٔ ۳۵۳: ای زال جهان تا کی جان کندن و نواز ...349شمارهٔ ۳۵۴: دری به از در یکتای با صفای سخن 350شمارهٔ ۳۵۵: یوسف رخی به چاه ذقن بسته راه من 351شمارهٔ ۳۵۶: به ماه عارض خود زلف را حجاب مکن 352شمارهٔ ۳۵۷: هرکس ندیده غارت و یغمای ترکمن 353شمارهٔ ۳۵۸: حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن 354شمارهٔ ۳۵۹: دارم بتی به غیر در مهر باز کن 355شمارهٔ ۳۶۰: نگذاشت غم تنگ دهانت اثر از من 356شمارهٔ ۳۶۱: از غبار خودنمائیها عمل را پاک کن 357شمارهٔ ۳۶۲: آن سان سخن بگوی که بتوان نگاشتن 358شمارهٔ ۳۶۳: خبرم نیست ز سر تا شده سودائی تو 359شمارهٔ ۳۶۴: سواد موی تو اندر بیاض روی نکو 360شمارهٔ ۳۶۵: ای دل من مبتلا در خم گیسوی تو 361شمارهٔ ۳۶۶: طعنه بر ما مزن ای شیخ و به خود غر ...362شمارهٔ ۳۶۷: ای کحل چشم اهل نظر خاک پای تو 363شمارهٔ ۳۶۸: بیچارهٔی که نیست بجز حق پناه او 364شمارهٔ ۳۶۹: آنکس که داده نسبت روی ترا بماه 365شمارهٔ ۳۷۰: عشقت سپرد از دل دیوانه بدیوانه 366شمارهٔ ۳۷۱: زان سفله وجودی که شریر است عدم به 367شمارهٔ ۳۷۲: ما را چو از عدم بوجود اوفتاد راه 368شمارهٔ ۳۷۳: ای در گرانمایه وای یار یگانه 369شمارهٔ ۳۷۴: ای یار بکس وفا نکرده 370شمارهٔ ۳۷۵: ای دلارام که اندر دل ما‌ آمده‌ای 371شمارهٔ ۳۷۶: ای مقیم دل که‌ام شب شمع این کاشان ...372شمارهٔ ۳۷۷: دی گفت زاهد از دو جهان چون گذشته‌ ...373شمارهٔ ۳۷۸: چیست دنیا در ره سیل فنا ویرانه‌ای 374شمارهٔ ۳۷۹: ساقی از آن دو جرعه که در جام کرده ...375شمارهٔ ۳۸۰: ستم ار بناتوانان ز ستمگری رسانی 376شمارهٔ ۳۸۱: صاحب علم و عمل را رتبهٔ والاستی 377شمارهٔ ۳۸۲: زالعلم حجاب الاکبر‌ام د عقل سودائ ...378شمارهٔ ۳۸۳: ما بجز عشق ندیدیم صلاح دیگری 379شمارهٔ ۳۸۴: بگرفته خواب چشمم غم چشم نیم خوابی 380شمارهٔ ۳۸۵: غیر خونابه چه خوردی ز می انگوری 381شمارهٔ ۳۸۶: بیک خرام دل از من تو دلربا بردی 382شمارهٔ ۳۸۷: جان بتنگ آمدم از غصهٔ بی همنفسی 383شمارهٔ ۳۸۸: خواهی ارجا به لب آب روان بگزینی 384شمارهٔ ۳۸۹: بخیال ماه رویت بودم ز ضعف حالی 385شمارهٔ ۳۹۰: ای مه ز مهر اگر نظری سوی ما کنی 386شمارهٔ ۳۹۱: تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی 387شمارهٔ ۳۹۲: ای می‌فروش گر نظری سوی ما کنی 388شمارهٔ ۳۹۳: الا که از می‌نخوت مدام بیخود و مس ...389شمارهٔ ۳۹۴: تا کی دلا خموشی یکدم برآر زاری 390شمارهٔ ۳۹۵: تا نگردی با خلایق یار بی عز و وقا ...391شمارهٔ ۳۹۶: نیست بازار جهانرا به از این سودای ...392شمارهٔ ۳۹۷: گشتیم پی یار نکو هر سر کوئی 393شمارهٔ ۳۹۸: ایکه نام آن صنم را در بر من میبری 394شمارهٔ ۳۹۹: دنیا زکف گذار چو دعوی دین کنی 395شمارهٔ ۴۰۰: ای برادر چند دل آلودهٔ دنیا کنی 396شمارهٔ ۴۰۱: چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی 397شمارهٔ ۴۰۲: چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی 398شمارهٔ ۴۰۳: چشم تو می‌نماید چون آهوی تتاری 399شمارهٔ ۴۰۴: داد از دست تو کاینسان دلربائی میک ...400شمارهٔ ۴۰۵: نتوان گفت رخت را قمر آری آری 401شمارهٔ ۴۰۶: گر نوازی ز کرم یا که کشی یا که به ...402شمارهٔ ۴۰۷: تا زده‌ام خویش به دیوانگی 403شمارهٔ ۴۰۸: گر نه ای دل پای بند طرهٔ طرار یار ...404شمارهٔ ۴۰۹: هر گه بخاطرم تو پریوش گذر کنی 405شمارهٔ ۴۱۰: روی تو هست موسی و چشم تو سامری 406شمارهٔ ۴۱۱: به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری 407شمارهٔ ۴۱۲: برو بجو ز عمل مونسی و داد رسی 408شمارهٔ ۴۱۳: گفت دانا پدری با پسر از آگاهی 409شمارهٔ ۴۱۴: تو مرغ گلشن قدسی نه در خور قفسی 410شمارهٔ ۴۱۵: قاصد کویش دلا تا نالهٔ شبگیر کردی 411شمارهٔ ۴۱۶: دمی که پرده ز رخسار خود براندازی 412شمارهٔ ۴۱۷: چوبدید خویشتن را همه حسن و دلربائ ...413شمارهٔ ۴۱۸: چه غم که رفت ز من در ره تو جان و ...414شمارهٔ ۴۱۹: تا در ره مقصود به تشویش نیفتی 415شمارهٔ ۴۲۰: منه به زمرهٔ انعام نام انسانی 416شمارهٔ ۴۲۱: غنچه را نیست جز این علت خونین جگر ...417شمارهٔ ۴۲۲: چه باک خار وجودم شد ار فنای گلی 418شمارهٔ ۴۲۳: اگر که لقمه ربایی ز خوان خاموشی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ