به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صغیر اصفهانی

صغیر اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۱۰۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای نیست

520عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

غیر از تو میان تو و او فاصله ای نیست
این مرحله طی کن که دگر مرحله ای نیست
زان ره که روند اهل فنا هر چه ببینی
نقش کف پا و اثر قافله ای نیست
شکر و گله از هجر نشان می دهد آری
در وصل دگر حالت شکر و گله ای نیست
کی قسمت هر جان هوسناک شود وصل
این لقمه بلی در خور هر حوصله ای نیست
واعظ ره خود گیر که در مذهب عشاق
جز مسئلهٔ عشق دگر مسئله ای نیست
ما سلسله دیوانه وشانیم که ما را
جز سلسلهٔ زلف بتان سلسله ای نیست
تا منقبت شیر حق آئین صغیر است
در دفتر نظمش ورق باطله ای نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۱: نتوان به مثل گفتن خورشید درخشانت 2شمارهٔ ۱۰۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای ن ...3شمارهٔ ۱۰۳: در جهان امری که بیرونست از تقدیر ...4شمارهٔ ۱۰۴: ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراق ...5شمارهٔ ۱۰۵: خواهم ای شوخ ببوسم همهٔ اعضایت 6شمارهٔ ۱۰۶: هر که داند نقطهٔ خال ترا تفسیر چی ...7شمارهٔ ۱۰۷: نه خط بروی تو کمین میر کشور زنگ ا ...8شمارهٔ ۱۰۸: غم چندی بدل زار بغم مدغم ماست 9شمارهٔ ۱۰۹: خوش میگذرد آنکه مرا روح روانست 10شمارهٔ ۱۱۰: گفتم کمند عشق تو در گردن منست 11شمارهٔ ۱۱۱: هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چ ...12شمارهٔ ۱۱۲: اکنون که بهار آمد و ایام بکام است 13شمارهٔ ۱۱۳: تا شدم از گردش چشم تو مست 14شمارهٔ ۱۱۴: ای به فدای تو من و هر چه هست 15شمارهٔ ۱۱۵: چون خصر ره بچشمهٔ حیوانم آرزوست 16شمارهٔ ۱۱۶: دلبرا نرا همه سخت است دل و پیمان ...17شمارهٔ ۱۱۷: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 18شمارهٔ ۱۱۸: روزگاریست که چون حلقه مقیمم بدرت 19شمارهٔ ۱۱۹: تا تار طرهٔ توام ای جان بچنگ نیست 20شمارهٔ ۱۲۰: با آنکه دل معاینه ناظر بروی تست 21شمارهٔ ۱۲۱: ما را بجز از روی تو منظور نظر نیس ...22شمارهٔ ۱۲۲: شیرم ولی اسیر به دام غزال دوست 23شمارهٔ ۱۲۳: ایخوش آنعارف سالک که ز راه آگاهست 24شمارهٔ ۱۲۴: قضا چو جاری و ساری بنارضا و رضاست 25شمارهٔ ۱۲۵: هر آنچه فتنه در این عالم و هر آنچ ...26شمارهٔ ۱۲۶: دور هجران را مگر اتمام نیست 27شمارهٔ ۱۲۷: از غم زلفت ندانم دوش بر من چون گذ ...28شمارهٔ ۱۲۸: خدای آنچه بزلف نگار چین انداخت 29شمارهٔ ۱۲۹: دل مرا ز کمندت سر رهائی نیست 30شمارهٔ ۱۳۰: گفتن یک یاعلی به صدق و ارادت 31شمارهٔ ۱۳۱: هر که بدید از تو این فراخته قامت 32شمارهٔ ۱۳۲: ببزم قرب چو دیدم میانهٔ من و دوست 33شمارهٔ ۱۳۳: هر گوشه فتنه ایست ز چشمان مست تست 34شمارهٔ ۱۳۴: دلبرم شانه بگیسوی شبه گون زده است 35شمارهٔ ۱۳۵: تنها براه دوست نباید ز جان گذشت 36شمارهٔ ۱۳۶: بیا ای عید مشتاقان که از هجر دو ا ...37شمارهٔ ۱۳۷: دیگرم پروای خویش اندیشهٔ بیگانه ن ...38شمارهٔ ۱۳۸: مدام غیر غمم کس انیس و همدم نیست 39شمارهٔ ۱۳۹: جز معرفت از بهر بشر خاصیتی نیست 40شمارهٔ ۱۴۰: حجه قائم که جبریل‌امین دربان اوست 41شمارهٔ ۱۴۱: دانم که ره کعبه و بتخانه کدامست 42شمارهٔ ۱۴۲: ای جسم تو بگرفته ز جان باج لطافت 43شمارهٔ ۱۴۳: با ما مگو که دیر کجا و حرم کجاست 44شمارهٔ ۱۴۴: از حرم بگذر که اینجا خرگه آنشاه ن ...45شمارهٔ ۱۴۵: آنکه بهر جا عیان طلعت نیکوی اوست 46شمارهٔ ۱۴۶: جستم سراغ دل ز صبا زان خبر نداشت 47شمارهٔ ۱۴۷: تنها ستمت بهر من ای ماه جبین است 48شمارهٔ ۱۴۸: دل ز راه دیده از نور جمالش روشن ا ...49شمارهٔ ۱۴۹: آنکس آگه ز پریشانی احوال من است 50شمارهٔ ۱۵۰: نی همین از خود براه یار میباید گذ ...51شمارهٔ ۱۵۱: من و خاک سر آنکوی که دلدار آنجاست 52شمارهٔ ۱۵۲: خرم کسی که کام ز بخت جوان گرفت 53شمارهٔ ۱۵۳: من آنچه هست بعشق تو داده‌ام از دس ...54شمارهٔ ۱۵۴: کارت ای یار بمن غیر ستمکاری نیست 55شمارهٔ ۱۵۵: بطرف باغ هر آن سرو کز زمین برخاست 56شمارهٔ ۱۵۶: دلم ز دست تو خون گشت و حجت هم این ...57شمارهٔ ۱۵۷: تا نگوئی بجهان دوست مرا بسیار است 58شمارهٔ ۱۵۸: ایهاالناس اینجهان را نیم جو مقدار ...59شمارهٔ ۱۵۹: اگر که خانه خمار دایمم وطن است 60شمارهٔ ۱۶۰: تشبیه جمال تو به خورشید روا نیست 61شمارهٔ ۱۶۱: دل مسوزان که ز هر دل بخدا راهی هس ...62شمارهٔ ۱۶۲: بگو به آنکه موفق بحسن تدبیر است 63شمارهٔ ۱۶۳: ای آنکه با وجود تو دیگر وجود نیست 64شمارهٔ ۱۶۴: زمین گوئی به پیش پای عشق است 65شمارهٔ ۱۶۵: شاداب باغ دهر به آب محبت است 66شمارهٔ ۱۶۶: علی است بهر بجا بودن جهان باعث 67شمارهٔ ۱۶۷: ای حسن تو بگرفته ز خوبان جهان باج 68شمارهٔ ۱۶۸: ببزم دل چو برافروختم ز عشق سراج 69شمارهٔ ۱۶۹: با بت ساده نشستن که ثواتبست و مبا ...70شمارهٔ ۱۷۰: تعالی الله از این بالا وزین رخ 71شمارهٔ ۱۷۱: منت دلم ز حلقهٔ موی تو میکشد 72شمارهٔ ۱۷۲: صبحدم باد صبا مشک فشان می‌آید 73شمارهٔ ۱۷۳: گر از دل نیمه شب آهی برآید 74شمارهٔ ۱۷۴: در دور ما چه جور بشر با بشر نکرد 75شمارهٔ ۱۷۵: جدا از طره اش حال دلم دانی چسان ب ...76شمارهٔ ۱۷۶: مگذار اینکه راز دلت بر زبان رسد 77شمارهٔ ۱۷۷: رندان عمل برای رضای خدا کنند 78شمارهٔ ۱۷۸: قلم شرافت اگر دارد از رقم دارد 79شمارهٔ ۱۷۹: قربان آن زمان که زمان و مکان نبود 80شمارهٔ ۱۸۰: نالهٔ من نی عجب گر جا به دل‌ها می ...81شمارهٔ ۱۸۱: غیر آن سر که سری با کف پایی دارد 82شمارهٔ ۱۸۲: زان پیشتر که خاک وجودت سبو کنند 83شمارهٔ ۱۸۳: جهانیان دگر از جنک احتراز کنید 84شمارهٔ ۱۸۴: نالیدن مهجوران سوز دگری دارد 85شمارهٔ ۱۸۵: به تغافل همه روزان و شبان می‌گذرد 86شمارهٔ ۱۸۶: دلدار ما به درد دل ما نمی رسد 87شمارهٔ ۱۸۷: آن که از دوست بجز دوست تقاضا دارد 88شمارهٔ ۱۸۸: هزار بار به خون جگر طهارت کرد 89شمارهٔ ۱۸۹: هر چند دانمت مهر ای نازنین نباشد 90شمارهٔ ۱۹۰: بر دل چو یاد لعل لب یار بگذرد 91شمارهٔ ۱۹۱: خواجه را گوی که از زیر زمین یاد ک ...92شمارهٔ ۱۹۲: راستی مردم از آندم که بصلب پدرند 93شمارهٔ ۱۹۳: کسیکه بهر خدا ترک خودستائی کرد 94شمارهٔ ۱۹۴: یاد دو طره ات بدلم چون درون شود 95شمارهٔ ۱۹۵: مست ساقی ز سر آب عنب می‌گذرد 96شمارهٔ ۱۹۶: شده گم دلم که از هجر چو لاله داغ ...97شمارهٔ ۱۹۷: همره قافلهٔی روبرهی باید کرد 98شمارهٔ ۱۹۸: نه تنها خجلت از روی تو ماه آسمان ...99شمارهٔ ۱۹۹: مردم چشم تو نازیم که در پرده درند 100شمارهٔ ۲۰۰: هر که را بوئی از آن طرهٔ پرچین‌ آ ...101شمارهٔ ۲۰۱: شوخی به همه خلخ و فرخار نباشد 102شمارهٔ ۲۰۲: کس نیست تا نشان بمن از آن دهان ده ...103شمارهٔ ۲۰۳: آینه چون جلوه گاه روی جانان می‌شو ...104شمارهٔ ۲۰۴: ز جان خویش اگر عاشقان نظر گیرند 105شمارهٔ ۲۰۵: هر آنکو سر بخاک درگه پیر مغان دار ...106شمارهٔ ۲۰۶: چون بت من شانه بر زلف چلیپائی کشد 107شمارهٔ ۲۰۷: هر که با او آشنا شد خود ز خود بیگ ...108شمارهٔ ۲۰۸: دل سجده جز بر آن خم ابرو نمیکند 109شمارهٔ ۲۰۹: زلف از شانه بروی چو قمر میریزد 110شمارهٔ ۲۱۰: فلک خم گشت کز خود طرح چوگان تو ان ...111شمارهٔ ۲۱۱: هر کس نه بعشق از سر اخلاص قدم زد 112شمارهٔ ۲۱۲: مدد ز چشم پر آبم سحاب می‌خواهد 113شمارهٔ ۲۱۳: سر عشقت بدل خسته نهان خواهم کرد 114شمارهٔ ۲۱۴: در ملک وجود آنچه که از خاک برآید 115شمارهٔ ۲۱۵: سهی قد تو به سرو کنار جو ماند 116شمارهٔ ۲۱۶: چون بدل ناوک آن شوخ پری زاد‌ آمد 117شمارهٔ ۲۱۷: عاقبت دلا دیدی کار یار و من چون ش ...118شمارهٔ ۲۱۸: ایدل این شوخ پریوش که چنین میگذرد 119شمارهٔ ۲۱۹: تا لبم بوسه چند از تو دلارام نگیر ...120شمارهٔ ۲۲۰: برافکن پرده تا خورشید تابان از سم ...121شمارهٔ ۲۲۱: هر زمان زلف چو زنجیر توام یاد آید 122شمارهٔ ۲۲۲: ما را به یمن عشق روا از توکام شد 123شمارهٔ ۲۲۳: یار بی پرده عبث پرده ز عارض نگشای ...124شمارهٔ ۲۲۴: اگر از عشق به طور دلت اشراق آید 125شمارهٔ ۲۲۵: دانی که دل بدلبر جانی چسان رسید 126شمارهٔ ۲۲۶: چندانکه سیل دیده من بیشتر شود 127شمارهٔ ۲۲۷: نه هر که تاخت بمیدان دلاوری داند 128شمارهٔ ۲۲۸: ساقی چه باده بود که بر من حواله ک ...129شمارهٔ ۲۲۹: می بنوش اکنون که چون هنگام محشر م ...130شمارهٔ ۲۳۰: ترکان چشم او پی خونریزی منند 131شمارهٔ ۲۳۱: دل آنچه داشت در بر دلبر نیاز کرد 132شمارهٔ ۲۳۲: هر دل به ‌امیدی پی دلدار برآمد 133شمارهٔ ۲۳۳: دلم نظر سوی آن زلف پرشکن دارد 134شمارهٔ ۲۳۴: بخدا رسد هر آن دل که پی هوا نباشد 135شمارهٔ ۲۳۵: نگارا جانم از هجر تو نالان تا بکی ...136شمارهٔ ۲۳۶: بکوی میکده بس بیهشان مدهوشند 137شمارهٔ ۲۳۷: بر آستانهٔ میخانه خاکسارانند 138شمارهٔ ۲۳۸: تیر رستم چو خدنک مژه ات تیز نبود 139شمارهٔ ۲۳۹: بندهٔ پادشهی باش که درویش بود 140شمارهٔ ۲۴۰: همه صحبت ز فراق وز وصالش دارند 141شمارهٔ ۲۴۱: خدا را جمع نتوان با هوا کرد 142شمارهٔ ۲۴۲: بعد مرگ ار بسرم آن بت طناز آید 143شمارهٔ ۲۴۳: بحشر عفو اله ار پناه خواهد بود 144شمارهٔ ۲۴۴: جهان که هر دی و هر نوبهار گرید و ...145شمارهٔ ۲۴۵: دلم به طرهٔ پرچین یار افتد و خیزد 146شمارهٔ ۲۴۶: آنکه از دوری او دیدهٔ ما دریا بود 147شمارهٔ ۲۴۷: غم عشقت نه همین قصد دل و جانم کرد 148شمارهٔ ۲۴۸: دل ز قید غمت ایدوست رها نتوان کرد 149شمارهٔ ۲۴۹: شهان که مالک اورنگ و صاحب تاجند 150شمارهٔ ۲۵۰: ندهی کام مرا از لب خندان تا چند 151شمارهٔ ۲۵۱: هر صاحب نامی دمی آرام ندارد 152شمارهٔ ۲۵۲: دل نیست هر آندل که دلارام ندارد 153شمارهٔ ۲۵۳: ساقی از رطل گران دوش سبکبارم کرد 154شمارهٔ ۲۵۴: کس از آن زلف و از آن خال نیارد دم ...155شمارهٔ ۲۵۵: اهل دل بر در دل حلقه چو رندانه زد ...156شمارهٔ ۲۵۶: دیدی چگونه عزم سفر آن نگار کرد 157شمارهٔ ۲۵۷: شاه اورنگ نشین فکر جهانی دارد 158شمارهٔ ۲۵۸: گر نه برقع بر رخ آن مه جبین افتاد ...159شمارهٔ ۲۵۹: زان فرقه بپرهیز که پرهیز ندارند 160شمارهٔ ۲۶۰: مرا که جرم ز اندازه بیشتر باشد 161شمارهٔ ۲۶۱: هر چه از اصلش جدا گردید باز آنجا ...162شمارهٔ ۲۶۲: بزلفش در کشاکش با صبا و شانه خواه ...163شمارهٔ ۲۶۳: یاران ره عشق منزل ندارد 164شمارهٔ ۲۶۴: مراست نام علی بهر جسم و جان تعویذ 165شمارهٔ ۲۶۵: هر چه خواهم سخن از زلف تو سازم تح ...166شمارهٔ ۲۶۶: دوشین بگوش دلم‌ آمد ز مرغ سحر 167شمارهٔ ۲۶۷: روزی ار غم برود نیست مرا یار دگر 168شمارهٔ ۲۶۸: پیر گشتیم و دل از عشق جوانست هنوز 169شمارهٔ ۲۶۹: رهد ز زلف تو دل در بر من آید باز 170شمارهٔ ۲۷۰: یار عاشق کش ما دوش بصد عشوه و ناز 171شمارهٔ ۲۷۱: دل برگرفته ایم از این خلق بوالهوس 172شمارهٔ ۲۷۲: قبله ی عشاق طاق ابروی یار است و ب ...173شمارهٔ ۲۷۳: خبر عشق ز هر دل بهوا بسته مپرس 174شمارهٔ ۲۷۴: از آب دیده تا ندهی شستشوی خویش 175شمارهٔ ۲۷۵: من و ترا بسخن کرده او بهانهٔ خویش 176شمارهٔ ۲۷۶: چو غنچه خون دلت گر غذاست خندان با ...177شمارهٔ ۲۷۷: دلم بیمار و یاد چشم بیماری پرستار ...178شمارهٔ ۲۷۸: آنکه گشتیم و نجستیم در اطراف جهان ...179شمارهٔ ۲۷۹: کسی که سرمه نکرد از غبار رهگذرش 180شمارهٔ ۲۸۰: در گردنش آویخته گیسوی بلندش 181شمارهٔ ۲۸۱: در خمر طرهٔ طرار کمند اندازش 182شمارهٔ ۲۸۲: سلطان نفس خود شو و مالک رقاب باش 183شمارهٔ ۲۸۳: گر کنم از برگ گل اندیشهٔ پیراهنش 184شمارهٔ ۲۸۴: دوستان با که دهم شرح پریشانی خویش 185شمارهٔ ۲۸۵: برفت عمر و نگشتم ز هجر یار خلاص 186شمارهٔ ۲۸۶: ز پرده گر کنی ایماه وش عیان عارض 187شمارهٔ ۲۸۷: بی دوست دست می‌ندهد بهر ما نشاط 188شمارهٔ ۲۸۸: شکر می‌ریزد از دیوان حافظ 189شمارهٔ ۲۸۹: ای بندهٔ رخسار تو خورشید مشعشع 190شمارهٔ ۲۹۰: صد شکر فارغم ز تماشای باغ و راغ 191شمارهٔ ۲۹۱: عمریست تا به تیر غمت گشته‌ام هدف 192شمارهٔ ۲۹۲: ای دیده و دل هر دو بدار تو شایق 193شمارهٔ ۲۹۳: هست این کون و مکان گوی خم چوگان ع ...194شمارهٔ ۲۹۴: بفشان شکری از لعل لب ای کان نمک 195شمارهٔ ۲۹۵: از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک 196شمارهٔ ۲۹۶: گم گردد آسمان و زمین در فضای دل 197شمارهٔ ۲۹۷: ای سر زلفت هزار سلسله عاقل 198شمارهٔ ۲۹۸: نه ملک دان سبب افتخار خویش و نه م ...199شمارهٔ ۲۹۹: بتی نهفته بخلوت سرای جان دارم 200شمارهٔ ۳۰۰: دانی چرا در سیر خود بر خویش میلرز ...201شمارهٔ ۳۰۱: ما می‌کشان چو بادهٔ گلنار می‌زنیم 202شمارهٔ ۳۰۲: من آن نیم که ز سوی تو رو بگردانم 203شمارهٔ ۳۰۳: گر من از طعن رقیبان تو اندیشه کنم 204شمارهٔ ۳۰۴: بتو حیران شدن از چشم تر‌ آموخته‌ا ...205شمارهٔ ۳۰۵: یار نگذارد اگر لعل شکر خایش ببوسم 206شمارهٔ ۳۰۶: سر و جان داده گدای در میخانه شدیم 207شمارهٔ ۳۰۷: چون روز ازل رخت به میخانه کشیدیم 208شمارهٔ ۳۰۸: جز رخ دلستان نمی بینم 209شمارهٔ ۳۰۹: دربند زلف یار چو شد مبتلا دلم 210شمارهٔ ۳۱۰: به هر چه می‌نگرم حسن یار می‌بینم 211شمارهٔ ۳۱۱: همیشه موی تو در پیچ و تاب می‌بینم 212شمارهٔ ۳۱۲: تا دل به مهر آن بت عیار بسته‌ام 213شمارهٔ ۳۱۳: ای قبلهٔ جان ما چو بکوی تو رسیدیم 214شمارهٔ ۳۱۴: چون یاد از آن زلف سیه و آنخط زنگا ...215شمارهٔ ۳۱۵: بنشین ببرم جانا تا از سر جان خیزم 216شمارهٔ ۳۱۶: چرا همیشه نه پیچان چو تار موی تو ...217شمارهٔ ۳۱۷: تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ...218شمارهٔ ۳۱۸: ای رخت باغ بهشت و لب لعلت تسنیم 219شمارهٔ ۳۱۹: چگونه سر ز در پیر فقر بردارم 220شمارهٔ ۳۲۰: عمریست که در هجران میسوزم و میساز ...221شمارهٔ ۳۲۱: بخون خویش نویسم بروی لوح مزارم 222شمارهٔ ۳۲۲: کی زبام تو من سوخته جان بر خیزم 223شمارهٔ ۳۲۳: سخن از زلف نو گویند دل و شانه بهم 224شمارهٔ ۳۲۴: اگر جدا کنی از تیغ بند از بندم 225شمارهٔ ۳۲۵: نه نظر بقد سرو و نه بروی ماه دارم 226شمارهٔ ۳۲۶: گر من از هر دو جهان دست بیکبار کش ...227شمارهٔ ۳۲۷: تا بدام تو من ای جان جهان افتادم 228شمارهٔ ۳۲۸: خالت همه دم دانه و زلفت همه دم دا ...229شمارهٔ ۳۲۹: ببوسهٔ لب ساقی بس آرزو دارم 230شمارهٔ ۳۳۰: عشق یارب چه قماریست که نشناخته‌ای ...231شمارهٔ ۳۳۱: چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ...232شمارهٔ ۳۳۲: من نخواهم بکسی زهد و ریا بفروشم 233شمارهٔ ۳۳۳: از غم خال لب تو گوشه نشینم 234شمارهٔ ۳۳۴: شبی که زلف تو ای نازنین فتاد بدست ...235شمارهٔ ۳۳۵: ما کار به تسبیح و به زنار نداریم 236شمارهٔ ۳۳۶: ای عجب ما خسته جان از فرقت جانانه ...237شمارهٔ ۳۳۷: دل کشد گه بحرم گاه سوی دیر مغانم 238شمارهٔ ۳۳۸: بیاور باده ساقی تا دمی حالت بگردا ...239شمارهٔ ۳۳۹: چون گل روی ترا در خور دیدار شدیم 240شمارهٔ ۳۴۰: داده‌ام جان رو نما تا روی جانان د ...241شمارهٔ ۳۴۱: دهنش هیچ و از آن بوسه تمنا دارم 242شمارهٔ ۳۴۲: کرده عشق تو چنان بیخبر و بی خویشم 243شمارهٔ ۳۴۳: بس بدل هست خیال رخ نیکوی توام 244شمارهٔ ۳۴۴: ساقی آن می‌بقدح کن که چو ما نوش ک ...245شمارهٔ ۳۴۵: مرغ قدسم من که در دام بلا افتاده‌ ...246شمارهٔ ۳۴۶: افسوس که از حالت خود بیخبرانیم 247شمارهٔ ۳۴۷: خبرت هست که بی لعل تو ما خونجگریم 248شمارهٔ ۳۴۸: خوانند گر چه خلق جهان اصفهانیم 249شمارهٔ ۳۴۹: دوش بهر گریه در هجرت مجالی داشتم 250شمارهٔ ۳۵۰: مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن 251شمارهٔ ۳۵۱: خوش بود دیده ز جان بستن و جانان د ...252شمارهٔ ۳۵۲: گریم بکار دل من و دل هم بکار من 253شمارهٔ ۳۵۳: ای زال جهان تا کی جان کندن و نواز ...254شمارهٔ ۳۵۴: دری به از در یکتای با صفای سخن 255شمارهٔ ۳۵۵: یوسف رخی به چاه ذقن بسته راه من 256شمارهٔ ۳۵۶: به ماه عارض خود زلف را حجاب مکن 257شمارهٔ ۳۵۷: هرکس ندیده غارت و یغمای ترکمن 258شمارهٔ ۳۵۸: حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن 259شمارهٔ ۳۵۹: دارم بتی به غیر در مهر باز کن 260شمارهٔ ۳۶۰: نگذاشت غم تنگ دهانت اثر از من 261شمارهٔ ۳۶۱: از غبار خودنمائیها عمل را پاک کن 262شمارهٔ ۳۶۲: آن سان سخن بگوی که بتوان نگاشتن 263شمارهٔ ۳۶۳: خبرم نیست ز سر تا شده سودائی تو 264شمارهٔ ۳۶۴: سواد موی تو اندر بیاض روی نکو 265شمارهٔ ۳۶۵: ای دل من مبتلا در خم گیسوی تو 266شمارهٔ ۳۶۶: طعنه بر ما مزن ای شیخ و به خود غر ...267شمارهٔ ۳۶۷: ای کحل چشم اهل نظر خاک پای تو 268شمارهٔ ۳۶۸: بیچارهٔی که نیست بجز حق پناه او 269شمارهٔ ۳۶۹: آنکس که داده نسبت روی ترا بماه 270شمارهٔ ۳۷۰: عشقت سپرد از دل دیوانه بدیوانه 271شمارهٔ ۳۷۱: زان سفله وجودی که شریر است عدم به 272شمارهٔ ۳۷۲: ما را چو از عدم بوجود اوفتاد راه 273شمارهٔ ۳۷۳: ای در گرانمایه وای یار یگانه 274شمارهٔ ۳۷۴: ای یار بکس وفا نکرده 275شمارهٔ ۳۷۵: ای دلارام که اندر دل ما‌ آمده‌ای 276شمارهٔ ۳۷۶: ای مقیم دل که‌ام شب شمع این کاشان ...277شمارهٔ ۳۷۷: دی گفت زاهد از دو جهان چون گذشته‌ ...278شمارهٔ ۳۷۸: چیست دنیا در ره سیل فنا ویرانه‌ای 279شمارهٔ ۳۷۹: ساقی از آن دو جرعه که در جام کرده ...280شمارهٔ ۳۸۰: ستم ار بناتوانان ز ستمگری رسانی 281شمارهٔ ۳۸۱: صاحب علم و عمل را رتبهٔ والاستی 282شمارهٔ ۳۸۲: زالعلم حجاب الاکبر‌ام د عقل سودائ ...283شمارهٔ ۳۸۳: ما بجز عشق ندیدیم صلاح دیگری 284شمارهٔ ۳۸۴: بگرفته خواب چشمم غم چشم نیم خوابی 285شمارهٔ ۳۸۵: غیر خونابه چه خوردی ز می انگوری 286شمارهٔ ۳۸۶: بیک خرام دل از من تو دلربا بردی 287شمارهٔ ۳۸۷: جان بتنگ آمدم از غصهٔ بی همنفسی 288شمارهٔ ۳۸۸: خواهی ارجا به لب آب روان بگزینی 289شمارهٔ ۳۸۹: بخیال ماه رویت بودم ز ضعف حالی 290شمارهٔ ۳۹۰: ای مه ز مهر اگر نظری سوی ما کنی 291شمارهٔ ۳۹۱: تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی 292شمارهٔ ۳۹۲: ای می‌فروش گر نظری سوی ما کنی 293شمارهٔ ۳۹۳: الا که از می‌نخوت مدام بیخود و مس ...294شمارهٔ ۳۹۴: تا کی دلا خموشی یکدم برآر زاری 295شمارهٔ ۳۹۵: تا نگردی با خلایق یار بی عز و وقا ...296شمارهٔ ۳۹۶: نیست بازار جهانرا به از این سودای ...297شمارهٔ ۳۹۷: گشتیم پی یار نکو هر سر کوئی 298شمارهٔ ۳۹۸: ایکه نام آن صنم را در بر من میبری 299شمارهٔ ۳۹۹: دنیا زکف گذار چو دعوی دین کنی 300شمارهٔ ۴۰۰: ای برادر چند دل آلودهٔ دنیا کنی 301شمارهٔ ۴۰۱: چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی 302شمارهٔ ۴۰۲: چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی 303شمارهٔ ۴۰۳: چشم تو می‌نماید چون آهوی تتاری 304شمارهٔ ۴۰۴: داد از دست تو کاینسان دلربائی میک ...305شمارهٔ ۴۰۵: نتوان گفت رخت را قمر آری آری 306شمارهٔ ۴۰۶: گر نوازی ز کرم یا که کشی یا که به ...307شمارهٔ ۴۰۷: تا زده‌ام خویش به دیوانگی 308شمارهٔ ۴۰۸: گر نه ای دل پای بند طرهٔ طرار یار ...309شمارهٔ ۴۰۹: هر گه بخاطرم تو پریوش گذر کنی 310شمارهٔ ۴۱۰: روی تو هست موسی و چشم تو سامری 311شمارهٔ ۴۱۱: به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری 312شمارهٔ ۴۱۲: برو بجو ز عمل مونسی و داد رسی 313شمارهٔ ۴۱۳: گفت دانا پدری با پسر از آگاهی 314شمارهٔ ۴۱۴: تو مرغ گلشن قدسی نه در خور قفسی 315شمارهٔ ۴۱۵: قاصد کویش دلا تا نالهٔ شبگیر کردی 316شمارهٔ ۴۱۶: دمی که پرده ز رخسار خود براندازی 317شمارهٔ ۴۱۷: چوبدید خویشتن را همه حسن و دلربائ ...318شمارهٔ ۴۱۸: چه غم که رفت ز من در ره تو جان و ...319شمارهٔ ۴۱۹: تا در ره مقصود به تشویش نیفتی 320شمارهٔ ۴۲۰: منه به زمرهٔ انعام نام انسانی 321شمارهٔ ۴۲۱: غنچه را نیست جز این علت خونین جگر ...322شمارهٔ ۴۲۲: چه باک خار وجودم شد ار فنای گلی 323شمارهٔ ۴۲۳: اگر که لقمه ربایی ز خوان خاموشی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ