به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صغیر اصفهانی

صغیر اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۱۵۰: نی همین از خود براه یار میباید گذشت

510عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

نی همین از خود براه یار میباید گذشت
کز دو عالم در رهش یکبار میباید گذشت
گر حقیقت عاشقی بر هر دو عالم پای زن
یار اگر میجویی از اغیار میباید گذشت
سبحه و زنار باشد هر دو سد راه عشق
لاجرم از سبحه و زنار میباید گذشت
عشق را راهیست ناهموار و این باشد عجب
کز سر از این راه ناهموار میباید گذشت
گر نهی پا در طریق عاشقی زاهد بدان
اولین گام از سر و دستار میباید گذشت
خاک شد بس استخوان ها زیر دیوار هوس
با شتاب از پای این دیوار میباید گذشت
اندک و بسیار اینعالم همه رنج است و غم
اندک اندک زاندک و بسیار میباید گذشت
چیست دانی توشهٔ عقبی صغیرا از صراط
با ولای حیدر کرار می‌باید گذشت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۹: آنکس آگه ز پریشانی احوال من است 2شمارهٔ ۱۵۰: نی همین از خود براه یار میباید گذ ...3شمارهٔ ۱۵۱: من و خاک سر آنکوی که دلدار آنجاست 4شمارهٔ ۱۵۲: خرم کسی که کام ز بخت جوان گرفت 5شمارهٔ ۱۵۳: من آنچه هست بعشق تو داده‌ام از دس ...6شمارهٔ ۱۵۴: کارت ای یار بمن غیر ستمکاری نیست 7شمارهٔ ۱۵۵: بطرف باغ هر آن سرو کز زمین برخاست 8شمارهٔ ۱۵۶: دلم ز دست تو خون گشت و حجت هم این ...9شمارهٔ ۱۵۷: تا نگوئی بجهان دوست مرا بسیار است 10شمارهٔ ۱۵۸: ایهاالناس اینجهان را نیم جو مقدار ...11شمارهٔ ۱۵۹: اگر که خانه خمار دایمم وطن است 12شمارهٔ ۱۶۰: تشبیه جمال تو به خورشید روا نیست 13شمارهٔ ۱۶۱: دل مسوزان که ز هر دل بخدا راهی هس ...14شمارهٔ ۱۶۲: بگو به آنکه موفق بحسن تدبیر است 15شمارهٔ ۱۶۳: ای آنکه با وجود تو دیگر وجود نیست 16شمارهٔ ۱۶۴: زمین گوئی به پیش پای عشق است 17شمارهٔ ۱۶۵: شاداب باغ دهر به آب محبت است 18شمارهٔ ۱۶۶: علی است بهر بجا بودن جهان باعث 19شمارهٔ ۱۶۷: ای حسن تو بگرفته ز خوبان جهان باج 20شمارهٔ ۱۶۸: ببزم دل چو برافروختم ز عشق سراج 21شمارهٔ ۱۶۹: با بت ساده نشستن که ثواتبست و مبا ...22شمارهٔ ۱۷۰: تعالی الله از این بالا وزین رخ 23شمارهٔ ۱۷۱: منت دلم ز حلقهٔ موی تو میکشد 24شمارهٔ ۱۷۲: صبحدم باد صبا مشک فشان می‌آید 25شمارهٔ ۱۷۳: گر از دل نیمه شب آهی برآید 26شمارهٔ ۱۷۴: در دور ما چه جور بشر با بشر نکرد 27شمارهٔ ۱۷۵: جدا از طره اش حال دلم دانی چسان ب ...28شمارهٔ ۱۷۶: مگذار اینکه راز دلت بر زبان رسد 29شمارهٔ ۱۷۷: رندان عمل برای رضای خدا کنند 30شمارهٔ ۱۷۸: قلم شرافت اگر دارد از رقم دارد 31شمارهٔ ۱۷۹: قربان آن زمان که زمان و مکان نبود 32شمارهٔ ۱۸۰: نالهٔ من نی عجب گر جا به دل‌ها می ...33شمارهٔ ۱۸۱: غیر آن سر که سری با کف پایی دارد 34شمارهٔ ۱۸۲: زان پیشتر که خاک وجودت سبو کنند 35شمارهٔ ۱۸۳: جهانیان دگر از جنک احتراز کنید 36شمارهٔ ۱۸۴: نالیدن مهجوران سوز دگری دارد 37شمارهٔ ۱۸۵: به تغافل همه روزان و شبان می‌گذرد 38شمارهٔ ۱۸۶: دلدار ما به درد دل ما نمی رسد 39شمارهٔ ۱۸۷: آن که از دوست بجز دوست تقاضا دارد 40شمارهٔ ۱۸۸: هزار بار به خون جگر طهارت کرد 41شمارهٔ ۱۸۹: هر چند دانمت مهر ای نازنین نباشد 42شمارهٔ ۱۹۰: بر دل چو یاد لعل لب یار بگذرد 43شمارهٔ ۱۹۱: خواجه را گوی که از زیر زمین یاد ک ...44شمارهٔ ۱۹۲: راستی مردم از آندم که بصلب پدرند 45شمارهٔ ۱۹۳: کسیکه بهر خدا ترک خودستائی کرد 46شمارهٔ ۱۹۴: یاد دو طره ات بدلم چون درون شود 47شمارهٔ ۱۹۵: مست ساقی ز سر آب عنب می‌گذرد 48شمارهٔ ۱۹۶: شده گم دلم که از هجر چو لاله داغ ...49شمارهٔ ۱۹۷: همره قافلهٔی روبرهی باید کرد 50شمارهٔ ۱۹۸: نه تنها خجلت از روی تو ماه آسمان ...51شمارهٔ ۱۹۹: مردم چشم تو نازیم که در پرده درند 52شمارهٔ ۲۰۰: هر که را بوئی از آن طرهٔ پرچین‌ آ ...53شمارهٔ ۲۰۱: شوخی به همه خلخ و فرخار نباشد 54شمارهٔ ۲۰۲: کس نیست تا نشان بمن از آن دهان ده ...55شمارهٔ ۲۰۳: آینه چون جلوه گاه روی جانان می‌شو ...56شمارهٔ ۲۰۴: ز جان خویش اگر عاشقان نظر گیرند 57شمارهٔ ۲۰۵: هر آنکو سر بخاک درگه پیر مغان دار ...58شمارهٔ ۲۰۶: چون بت من شانه بر زلف چلیپائی کشد 59شمارهٔ ۲۰۷: هر که با او آشنا شد خود ز خود بیگ ...60شمارهٔ ۲۰۸: دل سجده جز بر آن خم ابرو نمیکند 61شمارهٔ ۲۰۹: زلف از شانه بروی چو قمر میریزد 62شمارهٔ ۲۱۰: فلک خم گشت کز خود طرح چوگان تو ان ...63شمارهٔ ۲۱۱: هر کس نه بعشق از سر اخلاص قدم زد 64شمارهٔ ۲۱۲: مدد ز چشم پر آبم سحاب می‌خواهد 65شمارهٔ ۲۱۳: سر عشقت بدل خسته نهان خواهم کرد 66شمارهٔ ۲۱۴: در ملک وجود آنچه که از خاک برآید 67شمارهٔ ۲۱۵: سهی قد تو به سرو کنار جو ماند 68شمارهٔ ۲۱۶: چون بدل ناوک آن شوخ پری زاد‌ آمد 69شمارهٔ ۲۱۷: عاقبت دلا دیدی کار یار و من چون ش ...70شمارهٔ ۲۱۸: ایدل این شوخ پریوش که چنین میگذرد 71شمارهٔ ۲۱۹: تا لبم بوسه چند از تو دلارام نگیر ...72شمارهٔ ۲۲۰: برافکن پرده تا خورشید تابان از سم ...73شمارهٔ ۲۲۱: هر زمان زلف چو زنجیر توام یاد آید 74شمارهٔ ۲۲۲: ما را به یمن عشق روا از توکام شد 75شمارهٔ ۲۲۳: یار بی پرده عبث پرده ز عارض نگشای ...76شمارهٔ ۲۲۴: اگر از عشق به طور دلت اشراق آید 77شمارهٔ ۲۲۵: دانی که دل بدلبر جانی چسان رسید 78شمارهٔ ۲۲۶: چندانکه سیل دیده من بیشتر شود 79شمارهٔ ۲۲۷: نه هر که تاخت بمیدان دلاوری داند 80شمارهٔ ۲۲۸: ساقی چه باده بود که بر من حواله ک ...81شمارهٔ ۲۲۹: می بنوش اکنون که چون هنگام محشر م ...82شمارهٔ ۲۳۰: ترکان چشم او پی خونریزی منند 83شمارهٔ ۲۳۱: دل آنچه داشت در بر دلبر نیاز کرد 84شمارهٔ ۲۳۲: هر دل به ‌امیدی پی دلدار برآمد 85شمارهٔ ۲۳۳: دلم نظر سوی آن زلف پرشکن دارد 86شمارهٔ ۲۳۴: بخدا رسد هر آن دل که پی هوا نباشد 87شمارهٔ ۲۳۵: نگارا جانم از هجر تو نالان تا بکی ...88شمارهٔ ۲۳۶: بکوی میکده بس بیهشان مدهوشند 89شمارهٔ ۲۳۷: بر آستانهٔ میخانه خاکسارانند 90شمارهٔ ۲۳۸: تیر رستم چو خدنک مژه ات تیز نبود 91شمارهٔ ۲۳۹: بندهٔ پادشهی باش که درویش بود 92شمارهٔ ۲۴۰: همه صحبت ز فراق وز وصالش دارند 93شمارهٔ ۲۴۱: خدا را جمع نتوان با هوا کرد 94شمارهٔ ۲۴۲: بعد مرگ ار بسرم آن بت طناز آید 95شمارهٔ ۲۴۳: بحشر عفو اله ار پناه خواهد بود 96شمارهٔ ۲۴۴: جهان که هر دی و هر نوبهار گرید و ...97شمارهٔ ۲۴۵: دلم به طرهٔ پرچین یار افتد و خیزد 98شمارهٔ ۲۴۶: آنکه از دوری او دیدهٔ ما دریا بود 99شمارهٔ ۲۴۷: غم عشقت نه همین قصد دل و جانم کرد 100شمارهٔ ۲۴۸: دل ز قید غمت ایدوست رها نتوان کرد 101شمارهٔ ۲۴۹: شهان که مالک اورنگ و صاحب تاجند 102شمارهٔ ۲۵۰: ندهی کام مرا از لب خندان تا چند 103شمارهٔ ۲۵۱: هر صاحب نامی دمی آرام ندارد 104شمارهٔ ۲۵۲: دل نیست هر آندل که دلارام ندارد 105شمارهٔ ۲۵۳: ساقی از رطل گران دوش سبکبارم کرد 106شمارهٔ ۲۵۴: کس از آن زلف و از آن خال نیارد دم ...107شمارهٔ ۲۵۵: اهل دل بر در دل حلقه چو رندانه زد ...108شمارهٔ ۲۵۶: دیدی چگونه عزم سفر آن نگار کرد 109شمارهٔ ۲۵۷: شاه اورنگ نشین فکر جهانی دارد 110شمارهٔ ۲۵۸: گر نه برقع بر رخ آن مه جبین افتاد ...111شمارهٔ ۲۵۹: زان فرقه بپرهیز که پرهیز ندارند 112شمارهٔ ۲۶۰: مرا که جرم ز اندازه بیشتر باشد 113شمارهٔ ۲۶۱: هر چه از اصلش جدا گردید باز آنجا ...114شمارهٔ ۲۶۲: بزلفش در کشاکش با صبا و شانه خواه ...115شمارهٔ ۲۶۳: یاران ره عشق منزل ندارد 116شمارهٔ ۲۶۴: مراست نام علی بهر جسم و جان تعویذ 117شمارهٔ ۲۶۵: هر چه خواهم سخن از زلف تو سازم تح ...118شمارهٔ ۲۶۶: دوشین بگوش دلم‌ آمد ز مرغ سحر 119شمارهٔ ۲۶۷: روزی ار غم برود نیست مرا یار دگر 120شمارهٔ ۲۶۸: پیر گشتیم و دل از عشق جوانست هنوز 121شمارهٔ ۲۶۹: رهد ز زلف تو دل در بر من آید باز 122شمارهٔ ۲۷۰: یار عاشق کش ما دوش بصد عشوه و ناز 123شمارهٔ ۲۷۱: دل برگرفته ایم از این خلق بوالهوس 124شمارهٔ ۲۷۲: قبله ی عشاق طاق ابروی یار است و ب ...125شمارهٔ ۲۷۳: خبر عشق ز هر دل بهوا بسته مپرس 126شمارهٔ ۲۷۴: از آب دیده تا ندهی شستشوی خویش 127شمارهٔ ۲۷۵: من و ترا بسخن کرده او بهانهٔ خویش 128شمارهٔ ۲۷۶: چو غنچه خون دلت گر غذاست خندان با ...129شمارهٔ ۲۷۷: دلم بیمار و یاد چشم بیماری پرستار ...130شمارهٔ ۲۷۸: آنکه گشتیم و نجستیم در اطراف جهان ...131شمارهٔ ۲۷۹: کسی که سرمه نکرد از غبار رهگذرش 132شمارهٔ ۲۸۰: در گردنش آویخته گیسوی بلندش 133شمارهٔ ۲۸۱: در خمر طرهٔ طرار کمند اندازش 134شمارهٔ ۲۸۲: سلطان نفس خود شو و مالک رقاب باش 135شمارهٔ ۲۸۳: گر کنم از برگ گل اندیشهٔ پیراهنش 136شمارهٔ ۲۸۴: دوستان با که دهم شرح پریشانی خویش 137شمارهٔ ۲۸۵: برفت عمر و نگشتم ز هجر یار خلاص 138شمارهٔ ۲۸۶: ز پرده گر کنی ایماه وش عیان عارض 139شمارهٔ ۲۸۷: بی دوست دست می‌ندهد بهر ما نشاط 140شمارهٔ ۲۸۸: شکر می‌ریزد از دیوان حافظ 141شمارهٔ ۲۸۹: ای بندهٔ رخسار تو خورشید مشعشع 142شمارهٔ ۲۹۰: صد شکر فارغم ز تماشای باغ و راغ 143شمارهٔ ۲۹۱: عمریست تا به تیر غمت گشته‌ام هدف 144شمارهٔ ۲۹۲: ای دیده و دل هر دو بدار تو شایق 145شمارهٔ ۲۹۳: هست این کون و مکان گوی خم چوگان ع ...146شمارهٔ ۲۹۴: بفشان شکری از لعل لب ای کان نمک 147شمارهٔ ۲۹۵: از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک 148شمارهٔ ۲۹۶: گم گردد آسمان و زمین در فضای دل 149شمارهٔ ۲۹۷: ای سر زلفت هزار سلسله عاقل 150شمارهٔ ۲۹۸: نه ملک دان سبب افتخار خویش و نه م ...151شمارهٔ ۲۹۹: بتی نهفته بخلوت سرای جان دارم 152شمارهٔ ۳۰۰: دانی چرا در سیر خود بر خویش میلرز ...153شمارهٔ ۳۰۱: ما می‌کشان چو بادهٔ گلنار می‌زنیم 154شمارهٔ ۳۰۲: من آن نیم که ز سوی تو رو بگردانم 155شمارهٔ ۳۰۳: گر من از طعن رقیبان تو اندیشه کنم 156شمارهٔ ۳۰۴: بتو حیران شدن از چشم تر‌ آموخته‌ا ...157شمارهٔ ۳۰۵: یار نگذارد اگر لعل شکر خایش ببوسم 158شمارهٔ ۳۰۶: سر و جان داده گدای در میخانه شدیم 159شمارهٔ ۳۰۷: چون روز ازل رخت به میخانه کشیدیم 160شمارهٔ ۳۰۸: جز رخ دلستان نمی بینم 161شمارهٔ ۳۰۹: دربند زلف یار چو شد مبتلا دلم 162شمارهٔ ۳۱۰: به هر چه می‌نگرم حسن یار می‌بینم 163شمارهٔ ۳۱۱: همیشه موی تو در پیچ و تاب می‌بینم 164شمارهٔ ۳۱۲: تا دل به مهر آن بت عیار بسته‌ام 165شمارهٔ ۳۱۳: ای قبلهٔ جان ما چو بکوی تو رسیدیم 166شمارهٔ ۳۱۴: چون یاد از آن زلف سیه و آنخط زنگا ...167شمارهٔ ۳۱۵: بنشین ببرم جانا تا از سر جان خیزم 168شمارهٔ ۳۱۶: چرا همیشه نه پیچان چو تار موی تو ...169شمارهٔ ۳۱۷: تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ...170شمارهٔ ۳۱۸: ای رخت باغ بهشت و لب لعلت تسنیم 171شمارهٔ ۳۱۹: چگونه سر ز در پیر فقر بردارم 172شمارهٔ ۳۲۰: عمریست که در هجران میسوزم و میساز ...173شمارهٔ ۳۲۱: بخون خویش نویسم بروی لوح مزارم 174شمارهٔ ۳۲۲: کی زبام تو من سوخته جان بر خیزم 175شمارهٔ ۳۲۳: سخن از زلف نو گویند دل و شانه بهم 176شمارهٔ ۳۲۴: اگر جدا کنی از تیغ بند از بندم 177شمارهٔ ۳۲۵: نه نظر بقد سرو و نه بروی ماه دارم 178شمارهٔ ۳۲۶: گر من از هر دو جهان دست بیکبار کش ...179شمارهٔ ۳۲۷: تا بدام تو من ای جان جهان افتادم 180شمارهٔ ۳۲۸: خالت همه دم دانه و زلفت همه دم دا ...181شمارهٔ ۳۲۹: ببوسهٔ لب ساقی بس آرزو دارم 182شمارهٔ ۳۳۰: عشق یارب چه قماریست که نشناخته‌ای ...183شمارهٔ ۳۳۱: چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ...184شمارهٔ ۳۳۲: من نخواهم بکسی زهد و ریا بفروشم 185شمارهٔ ۳۳۳: از غم خال لب تو گوشه نشینم 186شمارهٔ ۳۳۴: شبی که زلف تو ای نازنین فتاد بدست ...187شمارهٔ ۳۳۵: ما کار به تسبیح و به زنار نداریم 188شمارهٔ ۳۳۶: ای عجب ما خسته جان از فرقت جانانه ...189شمارهٔ ۳۳۷: دل کشد گه بحرم گاه سوی دیر مغانم 190شمارهٔ ۳۳۸: بیاور باده ساقی تا دمی حالت بگردا ...191شمارهٔ ۳۳۹: چون گل روی ترا در خور دیدار شدیم 192شمارهٔ ۳۴۰: داده‌ام جان رو نما تا روی جانان د ...193شمارهٔ ۳۴۱: دهنش هیچ و از آن بوسه تمنا دارم 194شمارهٔ ۳۴۲: کرده عشق تو چنان بیخبر و بی خویشم 195شمارهٔ ۳۴۳: بس بدل هست خیال رخ نیکوی توام 196شمارهٔ ۳۴۴: ساقی آن می‌بقدح کن که چو ما نوش ک ...197شمارهٔ ۳۴۵: مرغ قدسم من که در دام بلا افتاده‌ ...198شمارهٔ ۳۴۶: افسوس که از حالت خود بیخبرانیم 199شمارهٔ ۳۴۷: خبرت هست که بی لعل تو ما خونجگریم 200شمارهٔ ۳۴۸: خوانند گر چه خلق جهان اصفهانیم 201شمارهٔ ۳۴۹: دوش بهر گریه در هجرت مجالی داشتم 202شمارهٔ ۳۵۰: مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن 203شمارهٔ ۳۵۱: خوش بود دیده ز جان بستن و جانان د ...204شمارهٔ ۳۵۲: گریم بکار دل من و دل هم بکار من 205شمارهٔ ۳۵۳: ای زال جهان تا کی جان کندن و نواز ...206شمارهٔ ۳۵۴: دری به از در یکتای با صفای سخن 207شمارهٔ ۳۵۵: یوسف رخی به چاه ذقن بسته راه من 208شمارهٔ ۳۵۶: به ماه عارض خود زلف را حجاب مکن 209شمارهٔ ۳۵۷: هرکس ندیده غارت و یغمای ترکمن 210شمارهٔ ۳۵۸: حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن 211شمارهٔ ۳۵۹: دارم بتی به غیر در مهر باز کن 212شمارهٔ ۳۶۰: نگذاشت غم تنگ دهانت اثر از من 213شمارهٔ ۳۶۱: از غبار خودنمائیها عمل را پاک کن 214شمارهٔ ۳۶۲: آن سان سخن بگوی که بتوان نگاشتن 215شمارهٔ ۳۶۳: خبرم نیست ز سر تا شده سودائی تو 216شمارهٔ ۳۶۴: سواد موی تو اندر بیاض روی نکو 217شمارهٔ ۳۶۵: ای دل من مبتلا در خم گیسوی تو 218شمارهٔ ۳۶۶: طعنه بر ما مزن ای شیخ و به خود غر ...219شمارهٔ ۳۶۷: ای کحل چشم اهل نظر خاک پای تو 220شمارهٔ ۳۶۸: بیچارهٔی که نیست بجز حق پناه او 221شمارهٔ ۳۶۹: آنکس که داده نسبت روی ترا بماه 222شمارهٔ ۳۷۰: عشقت سپرد از دل دیوانه بدیوانه 223شمارهٔ ۳۷۱: زان سفله وجودی که شریر است عدم به 224شمارهٔ ۳۷۲: ما را چو از عدم بوجود اوفتاد راه 225شمارهٔ ۳۷۳: ای در گرانمایه وای یار یگانه 226شمارهٔ ۳۷۴: ای یار بکس وفا نکرده 227شمارهٔ ۳۷۵: ای دلارام که اندر دل ما‌ آمده‌ای 228شمارهٔ ۳۷۶: ای مقیم دل که‌ام شب شمع این کاشان ...229شمارهٔ ۳۷۷: دی گفت زاهد از دو جهان چون گذشته‌ ...230شمارهٔ ۳۷۸: چیست دنیا در ره سیل فنا ویرانه‌ای 231شمارهٔ ۳۷۹: ساقی از آن دو جرعه که در جام کرده ...232شمارهٔ ۳۸۰: ستم ار بناتوانان ز ستمگری رسانی 233شمارهٔ ۳۸۱: صاحب علم و عمل را رتبهٔ والاستی 234شمارهٔ ۳۸۲: زالعلم حجاب الاکبر‌ام د عقل سودائ ...235شمارهٔ ۳۸۳: ما بجز عشق ندیدیم صلاح دیگری 236شمارهٔ ۳۸۴: بگرفته خواب چشمم غم چشم نیم خوابی 237شمارهٔ ۳۸۵: غیر خونابه چه خوردی ز می انگوری 238شمارهٔ ۳۸۶: بیک خرام دل از من تو دلربا بردی 239شمارهٔ ۳۸۷: جان بتنگ آمدم از غصهٔ بی همنفسی 240شمارهٔ ۳۸۸: خواهی ارجا به لب آب روان بگزینی 241شمارهٔ ۳۸۹: بخیال ماه رویت بودم ز ضعف حالی 242شمارهٔ ۳۹۰: ای مه ز مهر اگر نظری سوی ما کنی 243شمارهٔ ۳۹۱: تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی 244شمارهٔ ۳۹۲: ای می‌فروش گر نظری سوی ما کنی 245شمارهٔ ۳۹۳: الا که از می‌نخوت مدام بیخود و مس ...246شمارهٔ ۳۹۴: تا کی دلا خموشی یکدم برآر زاری 247شمارهٔ ۳۹۵: تا نگردی با خلایق یار بی عز و وقا ...248شمارهٔ ۳۹۶: نیست بازار جهانرا به از این سودای ...249شمارهٔ ۳۹۷: گشتیم پی یار نکو هر سر کوئی 250شمارهٔ ۳۹۸: ایکه نام آن صنم را در بر من میبری 251شمارهٔ ۳۹۹: دنیا زکف گذار چو دعوی دین کنی 252شمارهٔ ۴۰۰: ای برادر چند دل آلودهٔ دنیا کنی 253شمارهٔ ۴۰۱: چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی 254شمارهٔ ۴۰۲: چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی 255شمارهٔ ۴۰۳: چشم تو می‌نماید چون آهوی تتاری 256شمارهٔ ۴۰۴: داد از دست تو کاینسان دلربائی میک ...257شمارهٔ ۴۰۵: نتوان گفت رخت را قمر آری آری 258شمارهٔ ۴۰۶: گر نوازی ز کرم یا که کشی یا که به ...259شمارهٔ ۴۰۷: تا زده‌ام خویش به دیوانگی 260شمارهٔ ۴۰۸: گر نه ای دل پای بند طرهٔ طرار یار ...261شمارهٔ ۴۰۹: هر گه بخاطرم تو پریوش گذر کنی 262شمارهٔ ۴۱۰: روی تو هست موسی و چشم تو سامری 263شمارهٔ ۴۱۱: به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری 264شمارهٔ ۴۱۲: برو بجو ز عمل مونسی و داد رسی 265شمارهٔ ۴۱۳: گفت دانا پدری با پسر از آگاهی 266شمارهٔ ۴۱۴: تو مرغ گلشن قدسی نه در خور قفسی 267شمارهٔ ۴۱۵: قاصد کویش دلا تا نالهٔ شبگیر کردی 268شمارهٔ ۴۱۶: دمی که پرده ز رخسار خود براندازی 269شمارهٔ ۴۱۷: چوبدید خویشتن را همه حسن و دلربائ ...270شمارهٔ ۴۱۸: چه غم که رفت ز من در ره تو جان و ...271شمارهٔ ۴۱۹: تا در ره مقصود به تشویش نیفتی 272شمارهٔ ۴۲۰: منه به زمرهٔ انعام نام انسانی 273شمارهٔ ۴۲۱: غنچه را نیست جز این علت خونین جگر ...274شمارهٔ ۴۲۲: چه باک خار وجودم شد ار فنای گلی 275شمارهٔ ۴۲۳: اگر که لقمه ربایی ز خوان خاموشی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ