به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صغیر اصفهانی

صغیر اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۵۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش نیست

500عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش نیست
وانچه میخوانیش گردون پیچ و تابی بیش نیست
هیچکس کام مراد از بحر امکان تر نکرد
راستی چون بنگری عالم سرابی بیش نیست
مکنت و ثروت عیال و مال و ایوان و سرا
روی هم چون جمع سازی اضطرابی بیش نیست
هست هستی بحر ژرفی موج‌خیز و بی‌کران
واندران دریا وجود ما حبابی بیش نیست
عمر نوح و گنج قارون ملک اسکندر تو را
گر میسر شد بوقت مرگ خوابی بیش نیست
اهل دنیا عمر خود را صرف دنیا می‌کنند
گر حیات اینست خود سوءالعذابی بیش نیست
از حلال و از حرام مال مال اندوز را
عاید و واصل حسابی یا عقابی بیش نیست
در جهان آمد صغیر و چند روزی ماند و رفت
یادگار از وی در اینعالم کتابی بیش نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۵: نقش خار و گل بجز از خامهٔ تقدیر نی ...2شمارهٔ ۵۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش ...3شمارهٔ ۵۷: جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیس ...4شمارهٔ ۵۸: تا قبلهٔ من ابروی آن لعبت ترساست 5شمارهٔ ۵۹: شرح حال من و زلف تو که در گلشن گفت 6شمارهٔ ۶۰: جانا نظیر روی تو ماه منیر نیست 7شمارهٔ ۶۱: نتوان به مثل گفتن خورشید درخشانت 8شمارهٔ ۶۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای نی ...9شمارهٔ ۶۳: در جهان امری که بیرونست از تقدیر چ ...10شمارهٔ ۶۴: ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراقت 11شمارهٔ ۶۵: هر که داند نقطهٔ خال ترا تفسیر چیس ...12شمارهٔ ۶۶: نه خط بروی تو کین میر کشور زنگ است 13شمارهٔ ۶۷: غم چندی بدل زار بغم مدغم ماست 14شمارهٔ ۶۸: خوش میگذرد آنکه مرا روح و روانست 15شمارهٔ ۶۹: گفتم کمند عشق تو در گردن منست 16شمارهٔ ۷۰: هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چی ...17شمارهٔ ۷۱: اکنون که بهار آمد و ایام بکام است 18شمارهٔ ۷۲: تا شدم از گردش چشم تو مست 19شمارهٔ ۷۳: ای به فدای تو من و هر چه هست 20شمارهٔ ۷۴: چون خصر ره بچشمهٔ حیوانم آرزوست 21شمارهٔ ۷۵: دلبرانرا همه سخت است دل و پیمان سس ...22شمارهٔ ۷۶: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 23شمارهٔ ۷۷: بگو بدشمن خفاش خوی مکر اندیش 24شمارهٔ ۷۸: ای قوی پنجه که بازوی تواناست ترا 25شمارهٔ ۷۹: ای نام عاشق‌سوز تو ورد زبان‌ها 26شمارهٔ ۸۰: ای بی نیاز ذات تو از هر نیاز ما 27شمارهٔ ۸۱: گر از حبیب طلب میکنی سوای حبیب 28شمارهٔ ۸۲: ساقیا بی تکلف آر شراب 29شمارهٔ ۸۳: بیا ساقی از یکدو جام شراب 30شمارهٔ ۸۴: بتی کو عزم دوری داشت با من با منست ...31شمارهٔ ۸۵: دل بدست آر دلا کعبهٔ مقصود دل است 32شمارهٔ ۸۶: آنکه مانند تواش یار دل آزاری هست 33شمارهٔ ۸۷: جمله خوبی های عالم در محبت مضمر اس ...34شمارهٔ ۸۸: ای بشر چیست بغیر از تو که ان آن تو ...35شمارهٔ ۸۹: ای ناله برمیا که تو را دادخواه نیس ...36شمارهٔ ۹۰: زنده نبود آنکه او را معرفت در کار ...37شمارهٔ ۹۱: گرچه در پیش نظر قطره قرین بایم نیس ...38شمارهٔ ۹۲: آدمی را ز شرف تاج کرامت بسر است 39شمارهٔ ۹۳: کی توان گفتن که او با ما سر و کاری ...40شمارهٔ ۹۴: بغیر عشق توام ای صنم گناهی نیست 41شمارهٔ ۹۵: نقش خار و گل بجز از خامهٔ تقدیر نی ...42شمارهٔ ۹۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش ...43شمارهٔ ۹۷: جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیس ...44شمارهٔ ۹۸: تا قبلهٔ من ابروی آن لعبت ترساست 45شمارهٔ ۹۹: شرح حال من و زلف تو که در گلشن گفت 46شمارهٔ ۱۰۰: جانا نظیر روی تو ماه منیر نیست 47شمارهٔ ۱۰۱: نتوان به مثل گفتن خورشید درخشانت 48شمارهٔ ۱۰۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای ن ...49شمارهٔ ۱۰۳: در جهان امری که بیرونست از تقدیر ...50شمارهٔ ۱۰۴: ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراق ...51شمارهٔ ۱۰۵: خواهم ای شوخ ببوسم همهٔ اعضایت 52شمارهٔ ۱۰۶: هر که داند نقطهٔ خال ترا تفسیر چی ...53شمارهٔ ۱۰۷: نه خط بروی تو کمین میر کشور زنگ ا ...54شمارهٔ ۱۰۸: غم چندی بدل زار بغم مدغم ماست 55شمارهٔ ۱۰۹: خوش میگذرد آنکه مرا روح روانست 56شمارهٔ ۱۱۰: گفتم کمند عشق تو در گردن منست 57شمارهٔ ۱۱۱: هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چ ...58شمارهٔ ۱۱۲: اکنون که بهار آمد و ایام بکام است 59شمارهٔ ۱۱۳: تا شدم از گردش چشم تو مست 60شمارهٔ ۱۱۴: ای به فدای تو من و هر چه هست 61شمارهٔ ۱۱۵: چون خصر ره بچشمهٔ حیوانم آرزوست 62شمارهٔ ۱۱۶: دلبرا نرا همه سخت است دل و پیمان ...63شمارهٔ ۱۱۷: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 64شمارهٔ ۱۱۸: روزگاریست که چون حلقه مقیمم بدرت 65شمارهٔ ۱۱۹: تا تار طرهٔ توام ای جان بچنگ نیست 66شمارهٔ ۱۲۰: با آنکه دل معاینه ناظر بروی تست 67شمارهٔ ۱۲۱: ما را بجز از روی تو منظور نظر نیس ...68شمارهٔ ۱۲۲: شیرم ولی اسیر به دام غزال دوست 69شمارهٔ ۱۲۳: ایخوش آنعارف سالک که ز راه آگاهست 70شمارهٔ ۱۲۴: قضا چو جاری و ساری بنارضا و رضاست 71شمارهٔ ۱۲۵: هر آنچه فتنه در این عالم و هر آنچ ...72شمارهٔ ۱۲۶: دور هجران را مگر اتمام نیست 73شمارهٔ ۱۲۷: از غم زلفت ندانم دوش بر من چون گذ ...74شمارهٔ ۱۲۸: خدای آنچه بزلف نگار چین انداخت 75شمارهٔ ۱۲۹: دل مرا ز کمندت سر رهائی نیست 76شمارهٔ ۱۳۰: گفتن یک یاعلی به صدق و ارادت 77شمارهٔ ۱۳۱: هر که بدید از تو این فراخته قامت 78شمارهٔ ۱۳۲: ببزم قرب چو دیدم میانهٔ من و دوست 79شمارهٔ ۱۳۳: هر گوشه فتنه ایست ز چشمان مست تست 80شمارهٔ ۱۳۴: دلبرم شانه بگیسوی شبه گون زده است 81شمارهٔ ۱۳۵: تنها براه دوست نباید ز جان گذشت 82شمارهٔ ۱۳۶: بیا ای عید مشتاقان که از هجر دو ا ...83شمارهٔ ۱۳۷: دیگرم پروای خویش اندیشهٔ بیگانه ن ...84شمارهٔ ۱۳۸: مدام غیر غمم کس انیس و همدم نیست 85شمارهٔ ۱۳۹: جز معرفت از بهر بشر خاصیتی نیست 86شمارهٔ ۱۴۰: حجه قائم که جبریل‌امین دربان اوست 87شمارهٔ ۱۴۱: دانم که ره کعبه و بتخانه کدامست 88شمارهٔ ۱۴۲: ای جسم تو بگرفته ز جان باج لطافت 89شمارهٔ ۱۴۳: با ما مگو که دیر کجا و حرم کجاست 90شمارهٔ ۱۴۴: از حرم بگذر که اینجا خرگه آنشاه ن ...91شمارهٔ ۱۴۵: آنکه بهر جا عیان طلعت نیکوی اوست 92شمارهٔ ۱۴۶: جستم سراغ دل ز صبا زان خبر نداشت 93شمارهٔ ۱۴۷: تنها ستمت بهر من ای ماه جبین است 94شمارهٔ ۱۴۸: دل ز راه دیده از نور جمالش روشن ا ...95شمارهٔ ۱۴۹: آنکس آگه ز پریشانی احوال من است 96شمارهٔ ۱۵۰: نی همین از خود براه یار میباید گذ ...97شمارهٔ ۱۵۱: من و خاک سر آنکوی که دلدار آنجاست 98شمارهٔ ۱۵۲: خرم کسی که کام ز بخت جوان گرفت 99شمارهٔ ۱۵۳: من آنچه هست بعشق تو داده‌ام از دس ...100شمارهٔ ۱۵۴: کارت ای یار بمن غیر ستمکاری نیست 101شمارهٔ ۱۵۵: بطرف باغ هر آن سرو کز زمین برخاست 102شمارهٔ ۱۵۶: دلم ز دست تو خون گشت و حجت هم این ...103شمارهٔ ۱۵۷: تا نگوئی بجهان دوست مرا بسیار است 104شمارهٔ ۱۵۸: ایهاالناس اینجهان را نیم جو مقدار ...105شمارهٔ ۱۵۹: اگر که خانه خمار دایمم وطن است 106شمارهٔ ۱۶۰: تشبیه جمال تو به خورشید روا نیست 107شمارهٔ ۱۶۱: دل مسوزان که ز هر دل بخدا راهی هس ...108شمارهٔ ۱۶۲: بگو به آنکه موفق بحسن تدبیر است 109شمارهٔ ۱۶۳: ای آنکه با وجود تو دیگر وجود نیست 110شمارهٔ ۱۶۴: زمین گوئی به پیش پای عشق است 111شمارهٔ ۱۶۵: شاداب باغ دهر به آب محبت است 112شمارهٔ ۱۶۶: علی است بهر بجا بودن جهان باعث 113شمارهٔ ۱۶۷: ای حسن تو بگرفته ز خوبان جهان باج 114شمارهٔ ۱۶۸: ببزم دل چو برافروختم ز عشق سراج 115شمارهٔ ۱۶۹: با بت ساده نشستن که ثواتبست و مبا ...116شمارهٔ ۱۷۰: تعالی الله از این بالا وزین رخ 117شمارهٔ ۱۷۱: منت دلم ز حلقهٔ موی تو میکشد 118شمارهٔ ۱۷۲: صبحدم باد صبا مشک فشان می‌آید 119شمارهٔ ۱۷۳: گر از دل نیمه شب آهی برآید 120شمارهٔ ۱۷۴: در دور ما چه جور بشر با بشر نکرد 121شمارهٔ ۱۷۵: جدا از طره اش حال دلم دانی چسان ب ...122شمارهٔ ۱۷۶: مگذار اینکه راز دلت بر زبان رسد 123شمارهٔ ۱۷۷: رندان عمل برای رضای خدا کنند 124شمارهٔ ۱۷۸: قلم شرافت اگر دارد از رقم دارد 125شمارهٔ ۱۷۹: قربان آن زمان که زمان و مکان نبود 126شمارهٔ ۱۸۰: نالهٔ من نی عجب گر جا به دل‌ها می ...127شمارهٔ ۱۸۱: غیر آن سر که سری با کف پایی دارد 128شمارهٔ ۱۸۲: زان پیشتر که خاک وجودت سبو کنند 129شمارهٔ ۱۸۳: جهانیان دگر از جنک احتراز کنید 130شمارهٔ ۱۸۴: نالیدن مهجوران سوز دگری دارد 131شمارهٔ ۱۸۵: به تغافل همه روزان و شبان می‌گذرد 132شمارهٔ ۱۸۶: دلدار ما به درد دل ما نمی رسد 133شمارهٔ ۱۸۷: آن که از دوست بجز دوست تقاضا دارد 134شمارهٔ ۱۸۸: هزار بار به خون جگر طهارت کرد 135شمارهٔ ۱۸۹: هر چند دانمت مهر ای نازنین نباشد 136شمارهٔ ۱۹۰: بر دل چو یاد لعل لب یار بگذرد 137شمارهٔ ۱۹۱: خواجه را گوی که از زیر زمین یاد ک ...138شمارهٔ ۱۹۲: راستی مردم از آندم که بصلب پدرند 139شمارهٔ ۱۹۳: کسیکه بهر خدا ترک خودستائی کرد 140شمارهٔ ۱۹۴: یاد دو طره ات بدلم چون درون شود 141شمارهٔ ۱۹۵: مست ساقی ز سر آب عنب می‌گذرد 142شمارهٔ ۱۹۶: شده گم دلم که از هجر چو لاله داغ ...143شمارهٔ ۱۹۷: همره قافلهٔی روبرهی باید کرد 144شمارهٔ ۱۹۸: نه تنها خجلت از روی تو ماه آسمان ...145شمارهٔ ۱۹۹: مردم چشم تو نازیم که در پرده درند 146شمارهٔ ۲۰۰: هر که را بوئی از آن طرهٔ پرچین‌ آ ...147شمارهٔ ۲۰۱: شوخی به همه خلخ و فرخار نباشد 148شمارهٔ ۲۰۲: کس نیست تا نشان بمن از آن دهان ده ...149شمارهٔ ۲۰۳: آینه چون جلوه گاه روی جانان می‌شو ...150شمارهٔ ۲۰۴: ز جان خویش اگر عاشقان نظر گیرند 151شمارهٔ ۲۰۵: هر آنکو سر بخاک درگه پیر مغان دار ...152شمارهٔ ۲۰۶: چون بت من شانه بر زلف چلیپائی کشد 153شمارهٔ ۲۰۷: هر که با او آشنا شد خود ز خود بیگ ...154شمارهٔ ۲۰۸: دل سجده جز بر آن خم ابرو نمیکند 155شمارهٔ ۲۰۹: زلف از شانه بروی چو قمر میریزد 156شمارهٔ ۲۱۰: فلک خم گشت کز خود طرح چوگان تو ان ...157شمارهٔ ۲۱۱: هر کس نه بعشق از سر اخلاص قدم زد 158شمارهٔ ۲۱۲: مدد ز چشم پر آبم سحاب می‌خواهد 159شمارهٔ ۲۱۳: سر عشقت بدل خسته نهان خواهم کرد 160شمارهٔ ۲۱۴: در ملک وجود آنچه که از خاک برآید 161شمارهٔ ۲۱۵: سهی قد تو به سرو کنار جو ماند 162شمارهٔ ۲۱۶: چون بدل ناوک آن شوخ پری زاد‌ آمد 163شمارهٔ ۲۱۷: عاقبت دلا دیدی کار یار و من چون ش ...164شمارهٔ ۲۱۸: ایدل این شوخ پریوش که چنین میگذرد 165شمارهٔ ۲۱۹: تا لبم بوسه چند از تو دلارام نگیر ...166شمارهٔ ۲۲۰: برافکن پرده تا خورشید تابان از سم ...167شمارهٔ ۲۲۱: هر زمان زلف چو زنجیر توام یاد آید 168شمارهٔ ۲۲۲: ما را به یمن عشق روا از توکام شد 169شمارهٔ ۲۲۳: یار بی پرده عبث پرده ز عارض نگشای ...170شمارهٔ ۲۲۴: اگر از عشق به طور دلت اشراق آید 171شمارهٔ ۲۲۵: دانی که دل بدلبر جانی چسان رسید 172شمارهٔ ۲۲۶: چندانکه سیل دیده من بیشتر شود 173شمارهٔ ۲۲۷: نه هر که تاخت بمیدان دلاوری داند 174شمارهٔ ۲۲۸: ساقی چه باده بود که بر من حواله ک ...175شمارهٔ ۲۲۹: می بنوش اکنون که چون هنگام محشر م ...176شمارهٔ ۲۳۰: ترکان چشم او پی خونریزی منند 177شمارهٔ ۲۳۱: دل آنچه داشت در بر دلبر نیاز کرد 178شمارهٔ ۲۳۲: هر دل به ‌امیدی پی دلدار برآمد 179شمارهٔ ۲۳۳: دلم نظر سوی آن زلف پرشکن دارد 180شمارهٔ ۲۳۴: بخدا رسد هر آن دل که پی هوا نباشد 181شمارهٔ ۲۳۵: نگارا جانم از هجر تو نالان تا بکی ...182شمارهٔ ۲۳۶: بکوی میکده بس بیهشان مدهوشند 183شمارهٔ ۲۳۷: بر آستانهٔ میخانه خاکسارانند 184شمارهٔ ۲۳۸: تیر رستم چو خدنک مژه ات تیز نبود 185شمارهٔ ۲۳۹: بندهٔ پادشهی باش که درویش بود 186شمارهٔ ۲۴۰: همه صحبت ز فراق وز وصالش دارند 187شمارهٔ ۲۴۱: خدا را جمع نتوان با هوا کرد 188شمارهٔ ۲۴۲: بعد مرگ ار بسرم آن بت طناز آید 189شمارهٔ ۲۴۳: بحشر عفو اله ار پناه خواهد بود 190شمارهٔ ۲۴۴: جهان که هر دی و هر نوبهار گرید و ...191شمارهٔ ۲۴۵: دلم به طرهٔ پرچین یار افتد و خیزد 192شمارهٔ ۲۴۶: آنکه از دوری او دیدهٔ ما دریا بود 193شمارهٔ ۲۴۷: غم عشقت نه همین قصد دل و جانم کرد 194شمارهٔ ۲۴۸: دل ز قید غمت ایدوست رها نتوان کرد 195شمارهٔ ۲۴۹: شهان که مالک اورنگ و صاحب تاجند 196شمارهٔ ۲۵۰: ندهی کام مرا از لب خندان تا چند 197شمارهٔ ۲۵۱: هر صاحب نامی دمی آرام ندارد 198شمارهٔ ۲۵۲: دل نیست هر آندل که دلارام ندارد 199شمارهٔ ۲۵۳: ساقی از رطل گران دوش سبکبارم کرد 200شمارهٔ ۲۵۴: کس از آن زلف و از آن خال نیارد دم ...201شمارهٔ ۲۵۵: اهل دل بر در دل حلقه چو رندانه زد ...202شمارهٔ ۲۵۶: دیدی چگونه عزم سفر آن نگار کرد 203شمارهٔ ۲۵۷: شاه اورنگ نشین فکر جهانی دارد 204شمارهٔ ۲۵۸: گر نه برقع بر رخ آن مه جبین افتاد ...205شمارهٔ ۲۵۹: زان فرقه بپرهیز که پرهیز ندارند 206شمارهٔ ۲۶۰: مرا که جرم ز اندازه بیشتر باشد 207شمارهٔ ۲۶۱: هر چه از اصلش جدا گردید باز آنجا ...208شمارهٔ ۲۶۲: بزلفش در کشاکش با صبا و شانه خواه ...209شمارهٔ ۲۶۳: یاران ره عشق منزل ندارد 210شمارهٔ ۲۶۴: مراست نام علی بهر جسم و جان تعویذ 211شمارهٔ ۲۶۵: هر چه خواهم سخن از زلف تو سازم تح ...212شمارهٔ ۲۶۶: دوشین بگوش دلم‌ آمد ز مرغ سحر 213شمارهٔ ۲۶۷: روزی ار غم برود نیست مرا یار دگر 214شمارهٔ ۲۶۸: پیر گشتیم و دل از عشق جوانست هنوز 215شمارهٔ ۲۶۹: رهد ز زلف تو دل در بر من آید باز 216شمارهٔ ۲۷۰: یار عاشق کش ما دوش بصد عشوه و ناز 217شمارهٔ ۲۷۱: دل برگرفته ایم از این خلق بوالهوس 218شمارهٔ ۲۷۲: قبله ی عشاق طاق ابروی یار است و ب ...219شمارهٔ ۲۷۳: خبر عشق ز هر دل بهوا بسته مپرس 220شمارهٔ ۲۷۴: از آب دیده تا ندهی شستشوی خویش 221شمارهٔ ۲۷۵: من و ترا بسخن کرده او بهانهٔ خویش 222شمارهٔ ۲۷۶: چو غنچه خون دلت گر غذاست خندان با ...223شمارهٔ ۲۷۷: دلم بیمار و یاد چشم بیماری پرستار ...224شمارهٔ ۲۷۸: آنکه گشتیم و نجستیم در اطراف جهان ...225شمارهٔ ۲۷۹: کسی که سرمه نکرد از غبار رهگذرش 226شمارهٔ ۲۸۰: در گردنش آویخته گیسوی بلندش 227شمارهٔ ۲۸۱: در خمر طرهٔ طرار کمند اندازش 228شمارهٔ ۲۸۲: سلطان نفس خود شو و مالک رقاب باش 229شمارهٔ ۲۸۳: گر کنم از برگ گل اندیشهٔ پیراهنش 230شمارهٔ ۲۸۴: دوستان با که دهم شرح پریشانی خویش 231شمارهٔ ۲۸۵: برفت عمر و نگشتم ز هجر یار خلاص 232شمارهٔ ۲۸۶: ز پرده گر کنی ایماه وش عیان عارض 233شمارهٔ ۲۸۷: بی دوست دست می‌ندهد بهر ما نشاط 234شمارهٔ ۲۸۸: شکر می‌ریزد از دیوان حافظ 235شمارهٔ ۲۸۹: ای بندهٔ رخسار تو خورشید مشعشع 236شمارهٔ ۲۹۰: صد شکر فارغم ز تماشای باغ و راغ 237شمارهٔ ۲۹۱: عمریست تا به تیر غمت گشته‌ام هدف 238شمارهٔ ۲۹۲: ای دیده و دل هر دو بدار تو شایق 239شمارهٔ ۲۹۳: هست این کون و مکان گوی خم چوگان ع ...240شمارهٔ ۲۹۴: بفشان شکری از لعل لب ای کان نمک 241شمارهٔ ۲۹۵: از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک 242شمارهٔ ۲۹۶: گم گردد آسمان و زمین در فضای دل 243شمارهٔ ۲۹۷: ای سر زلفت هزار سلسله عاقل 244شمارهٔ ۲۹۸: نه ملک دان سبب افتخار خویش و نه م ...245شمارهٔ ۲۹۹: بتی نهفته بخلوت سرای جان دارم 246شمارهٔ ۳۰۰: دانی چرا در سیر خود بر خویش میلرز ...247شمارهٔ ۳۰۱: ما می‌کشان چو بادهٔ گلنار می‌زنیم 248شمارهٔ ۳۰۲: من آن نیم که ز سوی تو رو بگردانم 249شمارهٔ ۳۰۳: گر من از طعن رقیبان تو اندیشه کنم 250شمارهٔ ۳۰۴: بتو حیران شدن از چشم تر‌ آموخته‌ا ...251شمارهٔ ۳۰۵: یار نگذارد اگر لعل شکر خایش ببوسم 252شمارهٔ ۳۰۶: سر و جان داده گدای در میخانه شدیم 253شمارهٔ ۳۰۷: چون روز ازل رخت به میخانه کشیدیم 254شمارهٔ ۳۰۸: جز رخ دلستان نمی بینم 255شمارهٔ ۳۰۹: دربند زلف یار چو شد مبتلا دلم 256شمارهٔ ۳۱۰: به هر چه می‌نگرم حسن یار می‌بینم 257شمارهٔ ۳۱۱: همیشه موی تو در پیچ و تاب می‌بینم 258شمارهٔ ۳۱۲: تا دل به مهر آن بت عیار بسته‌ام 259شمارهٔ ۳۱۳: ای قبلهٔ جان ما چو بکوی تو رسیدیم 260شمارهٔ ۳۱۴: چون یاد از آن زلف سیه و آنخط زنگا ...261شمارهٔ ۳۱۵: بنشین ببرم جانا تا از سر جان خیزم 262شمارهٔ ۳۱۶: چرا همیشه نه پیچان چو تار موی تو ...263شمارهٔ ۳۱۷: تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ...264شمارهٔ ۳۱۸: ای رخت باغ بهشت و لب لعلت تسنیم 265شمارهٔ ۳۱۹: چگونه سر ز در پیر فقر بردارم 266شمارهٔ ۳۲۰: عمریست که در هجران میسوزم و میساز ...267شمارهٔ ۳۲۱: بخون خویش نویسم بروی لوح مزارم 268شمارهٔ ۳۲۲: کی زبام تو من سوخته جان بر خیزم 269شمارهٔ ۳۲۳: سخن از زلف نو گویند دل و شانه بهم 270شمارهٔ ۳۲۴: اگر جدا کنی از تیغ بند از بندم 271شمارهٔ ۳۲۵: نه نظر بقد سرو و نه بروی ماه دارم 272شمارهٔ ۳۲۶: گر من از هر دو جهان دست بیکبار کش ...273شمارهٔ ۳۲۷: تا بدام تو من ای جان جهان افتادم 274شمارهٔ ۳۲۸: خالت همه دم دانه و زلفت همه دم دا ...275شمارهٔ ۳۲۹: ببوسهٔ لب ساقی بس آرزو دارم 276شمارهٔ ۳۳۰: عشق یارب چه قماریست که نشناخته‌ای ...277شمارهٔ ۳۳۱: چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ...278شمارهٔ ۳۳۲: من نخواهم بکسی زهد و ریا بفروشم 279شمارهٔ ۳۳۳: از غم خال لب تو گوشه نشینم 280شمارهٔ ۳۳۴: شبی که زلف تو ای نازنین فتاد بدست ...281شمارهٔ ۳۳۵: ما کار به تسبیح و به زنار نداریم 282شمارهٔ ۳۳۶: ای عجب ما خسته جان از فرقت جانانه ...283شمارهٔ ۳۳۷: دل کشد گه بحرم گاه سوی دیر مغانم 284شمارهٔ ۳۳۸: بیاور باده ساقی تا دمی حالت بگردا ...285شمارهٔ ۳۳۹: چون گل روی ترا در خور دیدار شدیم 286شمارهٔ ۳۴۰: داده‌ام جان رو نما تا روی جانان د ...287شمارهٔ ۳۴۱: دهنش هیچ و از آن بوسه تمنا دارم 288شمارهٔ ۳۴۲: کرده عشق تو چنان بیخبر و بی خویشم 289شمارهٔ ۳۴۳: بس بدل هست خیال رخ نیکوی توام 290شمارهٔ ۳۴۴: ساقی آن می‌بقدح کن که چو ما نوش ک ...291شمارهٔ ۳۴۵: مرغ قدسم من که در دام بلا افتاده‌ ...292شمارهٔ ۳۴۶: افسوس که از حالت خود بیخبرانیم 293شمارهٔ ۳۴۷: خبرت هست که بی لعل تو ما خونجگریم 294شمارهٔ ۳۴۸: خوانند گر چه خلق جهان اصفهانیم 295شمارهٔ ۳۴۹: دوش بهر گریه در هجرت مجالی داشتم 296شمارهٔ ۳۵۰: مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن 297شمارهٔ ۳۵۱: خوش بود دیده ز جان بستن و جانان د ...298شمارهٔ ۳۵۲: گریم بکار دل من و دل هم بکار من 299شمارهٔ ۳۵۳: ای زال جهان تا کی جان کندن و نواز ...300شمارهٔ ۳۵۴: دری به از در یکتای با صفای سخن 301شمارهٔ ۳۵۵: یوسف رخی به چاه ذقن بسته راه من 302شمارهٔ ۳۵۶: به ماه عارض خود زلف را حجاب مکن 303شمارهٔ ۳۵۷: هرکس ندیده غارت و یغمای ترکمن 304شمارهٔ ۳۵۸: حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن 305شمارهٔ ۳۵۹: دارم بتی به غیر در مهر باز کن 306شمارهٔ ۳۶۰: نگذاشت غم تنگ دهانت اثر از من 307شمارهٔ ۳۶۱: از غبار خودنمائیها عمل را پاک کن 308شمارهٔ ۳۶۲: آن سان سخن بگوی که بتوان نگاشتن 309شمارهٔ ۳۶۳: خبرم نیست ز سر تا شده سودائی تو 310شمارهٔ ۳۶۴: سواد موی تو اندر بیاض روی نکو 311شمارهٔ ۳۶۵: ای دل من مبتلا در خم گیسوی تو 312شمارهٔ ۳۶۶: طعنه بر ما مزن ای شیخ و به خود غر ...313شمارهٔ ۳۶۷: ای کحل چشم اهل نظر خاک پای تو 314شمارهٔ ۳۶۸: بیچارهٔی که نیست بجز حق پناه او 315شمارهٔ ۳۶۹: آنکس که داده نسبت روی ترا بماه 316شمارهٔ ۳۷۰: عشقت سپرد از دل دیوانه بدیوانه 317شمارهٔ ۳۷۱: زان سفله وجودی که شریر است عدم به 318شمارهٔ ۳۷۲: ما را چو از عدم بوجود اوفتاد راه 319شمارهٔ ۳۷۳: ای در گرانمایه وای یار یگانه 320شمارهٔ ۳۷۴: ای یار بکس وفا نکرده 321شمارهٔ ۳۷۵: ای دلارام که اندر دل ما‌ آمده‌ای 322شمارهٔ ۳۷۶: ای مقیم دل که‌ام شب شمع این کاشان ...323شمارهٔ ۳۷۷: دی گفت زاهد از دو جهان چون گذشته‌ ...324شمارهٔ ۳۷۸: چیست دنیا در ره سیل فنا ویرانه‌ای 325شمارهٔ ۳۷۹: ساقی از آن دو جرعه که در جام کرده ...326شمارهٔ ۳۸۰: ستم ار بناتوانان ز ستمگری رسانی 327شمارهٔ ۳۸۱: صاحب علم و عمل را رتبهٔ والاستی 328شمارهٔ ۳۸۲: زالعلم حجاب الاکبر‌ام د عقل سودائ ...329شمارهٔ ۳۸۳: ما بجز عشق ندیدیم صلاح دیگری 330شمارهٔ ۳۸۴: بگرفته خواب چشمم غم چشم نیم خوابی 331شمارهٔ ۳۸۵: غیر خونابه چه خوردی ز می انگوری 332شمارهٔ ۳۸۶: بیک خرام دل از من تو دلربا بردی 333شمارهٔ ۳۸۷: جان بتنگ آمدم از غصهٔ بی همنفسی 334شمارهٔ ۳۸۸: خواهی ارجا به لب آب روان بگزینی 335شمارهٔ ۳۸۹: بخیال ماه رویت بودم ز ضعف حالی 336شمارهٔ ۳۹۰: ای مه ز مهر اگر نظری سوی ما کنی 337شمارهٔ ۳۹۱: تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی 338شمارهٔ ۳۹۲: ای می‌فروش گر نظری سوی ما کنی 339شمارهٔ ۳۹۳: الا که از می‌نخوت مدام بیخود و مس ...340شمارهٔ ۳۹۴: تا کی دلا خموشی یکدم برآر زاری 341شمارهٔ ۳۹۵: تا نگردی با خلایق یار بی عز و وقا ...342شمارهٔ ۳۹۶: نیست بازار جهانرا به از این سودای ...343شمارهٔ ۳۹۷: گشتیم پی یار نکو هر سر کوئی 344شمارهٔ ۳۹۸: ایکه نام آن صنم را در بر من میبری 345شمارهٔ ۳۹۹: دنیا زکف گذار چو دعوی دین کنی 346شمارهٔ ۴۰۰: ای برادر چند دل آلودهٔ دنیا کنی 347شمارهٔ ۴۰۱: چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی 348شمارهٔ ۴۰۲: چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی 349شمارهٔ ۴۰۳: چشم تو می‌نماید چون آهوی تتاری 350شمارهٔ ۴۰۴: داد از دست تو کاینسان دلربائی میک ...351شمارهٔ ۴۰۵: نتوان گفت رخت را قمر آری آری 352شمارهٔ ۴۰۶: گر نوازی ز کرم یا که کشی یا که به ...353شمارهٔ ۴۰۷: تا زده‌ام خویش به دیوانگی 354شمارهٔ ۴۰۸: گر نه ای دل پای بند طرهٔ طرار یار ...355شمارهٔ ۴۰۹: هر گه بخاطرم تو پریوش گذر کنی 356شمارهٔ ۴۱۰: روی تو هست موسی و چشم تو سامری 357شمارهٔ ۴۱۱: به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری 358شمارهٔ ۴۱۲: برو بجو ز عمل مونسی و داد رسی 359شمارهٔ ۴۱۳: گفت دانا پدری با پسر از آگاهی 360شمارهٔ ۴۱۴: تو مرغ گلشن قدسی نه در خور قفسی 361شمارهٔ ۴۱۵: قاصد کویش دلا تا نالهٔ شبگیر کردی 362شمارهٔ ۴۱۶: دمی که پرده ز رخسار خود براندازی 363شمارهٔ ۴۱۷: چوبدید خویشتن را همه حسن و دلربائ ...364شمارهٔ ۴۱۸: چه غم که رفت ز من در ره تو جان و ...365شمارهٔ ۴۱۹: تا در ره مقصود به تشویش نیفتی 366شمارهٔ ۴۲۰: منه به زمرهٔ انعام نام انسانی 367شمارهٔ ۴۲۱: غنچه را نیست جز این علت خونین جگر ...368شمارهٔ ۴۲۲: چه باک خار وجودم شد ار فنای گلی 369شمارهٔ ۴۲۳: اگر که لقمه ربایی ز خوان خاموشی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ