به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صغیر اصفهانی

صغیر اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۵۷: جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیست

500عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیست
رخت آنجا کش که دزد و رهزنی در کار نیست
فکر کن در اصل خود ایقطره ماء‌بحر جود
تا ببینی در جهان ما و منی در کار نیست
چون شوی غافل ز یزدان ره زند اهریمنت
گر تو یزدانی شوی اهریمنی در کار نیست
روز و شب بهر جدال دیو نفس آماده باش
کادمیرا زان قوی‌تر دشمنی در کار نیست
نازم آن رند مسیحا دم کز استغنای طبع
در طریق فقر او را سوزنی در کار نیست
گر ندارد ننک از گور ستمکاران زمین
از چه آنانرا مزار و مدفنی در کار نیست
عاشقان عریان به خون غلتند زیر تیغ عشق
غنچهٔ این باغ را پیراهنی در کار نیست
کن طواف اهل دل گر حج اکبر بایدت
غیر دل حق را مقام و مسکنی در کار نیست
صرف شد در عاشقی عمر صغیر و خوش دلست
زانکه در عالم ازین خوشتر فنی در کار نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش ...2شمارهٔ ۵۷: جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیس ...3شمارهٔ ۵۸: تا قبلهٔ من ابروی آن لعبت ترساست 4شمارهٔ ۵۹: شرح حال من و زلف تو که در گلشن گفت 5شمارهٔ ۶۰: جانا نظیر روی تو ماه منیر نیست 6شمارهٔ ۶۱: نتوان به مثل گفتن خورشید درخشانت 7شمارهٔ ۶۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای نی ...8شمارهٔ ۶۳: در جهان امری که بیرونست از تقدیر چ ...9شمارهٔ ۶۴: ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراقت 10شمارهٔ ۶۵: هر که داند نقطهٔ خال ترا تفسیر چیس ...11شمارهٔ ۶۶: نه خط بروی تو کین میر کشور زنگ است 12شمارهٔ ۶۷: غم چندی بدل زار بغم مدغم ماست 13شمارهٔ ۶۸: خوش میگذرد آنکه مرا روح و روانست 14شمارهٔ ۶۹: گفتم کمند عشق تو در گردن منست 15شمارهٔ ۷۰: هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چی ...16شمارهٔ ۷۱: اکنون که بهار آمد و ایام بکام است 17شمارهٔ ۷۲: تا شدم از گردش چشم تو مست 18شمارهٔ ۷۳: ای به فدای تو من و هر چه هست 19شمارهٔ ۷۴: چون خصر ره بچشمهٔ حیوانم آرزوست 20شمارهٔ ۷۵: دلبرانرا همه سخت است دل و پیمان سس ...21شمارهٔ ۷۶: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 22شمارهٔ ۷۷: بگو بدشمن خفاش خوی مکر اندیش 23شمارهٔ ۷۸: ای قوی پنجه که بازوی تواناست ترا 24شمارهٔ ۷۹: ای نام عاشق‌سوز تو ورد زبان‌ها 25شمارهٔ ۸۰: ای بی نیاز ذات تو از هر نیاز ما 26شمارهٔ ۸۱: گر از حبیب طلب میکنی سوای حبیب 27شمارهٔ ۸۲: ساقیا بی تکلف آر شراب 28شمارهٔ ۸۳: بیا ساقی از یکدو جام شراب 29شمارهٔ ۸۴: بتی کو عزم دوری داشت با من با منست ...30شمارهٔ ۸۵: دل بدست آر دلا کعبهٔ مقصود دل است 31شمارهٔ ۸۶: آنکه مانند تواش یار دل آزاری هست 32شمارهٔ ۸۷: جمله خوبی های عالم در محبت مضمر اس ...33شمارهٔ ۸۸: ای بشر چیست بغیر از تو که ان آن تو ...34شمارهٔ ۸۹: ای ناله برمیا که تو را دادخواه نیس ...35شمارهٔ ۹۰: زنده نبود آنکه او را معرفت در کار ...36شمارهٔ ۹۱: گرچه در پیش نظر قطره قرین بایم نیس ...37شمارهٔ ۹۲: آدمی را ز شرف تاج کرامت بسر است 38شمارهٔ ۹۳: کی توان گفتن که او با ما سر و کاری ...39شمارهٔ ۹۴: بغیر عشق توام ای صنم گناهی نیست 40شمارهٔ ۹۵: نقش خار و گل بجز از خامهٔ تقدیر نی ...41شمارهٔ ۹۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش ...42شمارهٔ ۹۷: جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیس ...43شمارهٔ ۹۸: تا قبلهٔ من ابروی آن لعبت ترساست 44شمارهٔ ۹۹: شرح حال من و زلف تو که در گلشن گفت 45شمارهٔ ۱۰۰: جانا نظیر روی تو ماه منیر نیست 46شمارهٔ ۱۰۱: نتوان به مثل گفتن خورشید درخشانت 47شمارهٔ ۱۰۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای ن ...48شمارهٔ ۱۰۳: در جهان امری که بیرونست از تقدیر ...49شمارهٔ ۱۰۴: ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراق ...50شمارهٔ ۱۰۵: خواهم ای شوخ ببوسم همهٔ اعضایت 51شمارهٔ ۱۰۶: هر که داند نقطهٔ خال ترا تفسیر چی ...52شمارهٔ ۱۰۷: نه خط بروی تو کمین میر کشور زنگ ا ...53شمارهٔ ۱۰۸: غم چندی بدل زار بغم مدغم ماست 54شمارهٔ ۱۰۹: خوش میگذرد آنکه مرا روح روانست 55شمارهٔ ۱۱۰: گفتم کمند عشق تو در گردن منست 56شمارهٔ ۱۱۱: هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چ ...57شمارهٔ ۱۱۲: اکنون که بهار آمد و ایام بکام است 58شمارهٔ ۱۱۳: تا شدم از گردش چشم تو مست 59شمارهٔ ۱۱۴: ای به فدای تو من و هر چه هست 60شمارهٔ ۱۱۵: چون خصر ره بچشمهٔ حیوانم آرزوست 61شمارهٔ ۱۱۶: دلبرا نرا همه سخت است دل و پیمان ...62شمارهٔ ۱۱۷: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 63شمارهٔ ۱۱۸: روزگاریست که چون حلقه مقیمم بدرت 64شمارهٔ ۱۱۹: تا تار طرهٔ توام ای جان بچنگ نیست 65شمارهٔ ۱۲۰: با آنکه دل معاینه ناظر بروی تست 66شمارهٔ ۱۲۱: ما را بجز از روی تو منظور نظر نیس ...67شمارهٔ ۱۲۲: شیرم ولی اسیر به دام غزال دوست 68شمارهٔ ۱۲۳: ایخوش آنعارف سالک که ز راه آگاهست 69شمارهٔ ۱۲۴: قضا چو جاری و ساری بنارضا و رضاست 70شمارهٔ ۱۲۵: هر آنچه فتنه در این عالم و هر آنچ ...71شمارهٔ ۱۲۶: دور هجران را مگر اتمام نیست 72شمارهٔ ۱۲۷: از غم زلفت ندانم دوش بر من چون گذ ...73شمارهٔ ۱۲۸: خدای آنچه بزلف نگار چین انداخت 74شمارهٔ ۱۲۹: دل مرا ز کمندت سر رهائی نیست 75شمارهٔ ۱۳۰: گفتن یک یاعلی به صدق و ارادت 76شمارهٔ ۱۳۱: هر که بدید از تو این فراخته قامت 77شمارهٔ ۱۳۲: ببزم قرب چو دیدم میانهٔ من و دوست 78شمارهٔ ۱۳۳: هر گوشه فتنه ایست ز چشمان مست تست 79شمارهٔ ۱۳۴: دلبرم شانه بگیسوی شبه گون زده است 80شمارهٔ ۱۳۵: تنها براه دوست نباید ز جان گذشت 81شمارهٔ ۱۳۶: بیا ای عید مشتاقان که از هجر دو ا ...82شمارهٔ ۱۳۷: دیگرم پروای خویش اندیشهٔ بیگانه ن ...83شمارهٔ ۱۳۸: مدام غیر غمم کس انیس و همدم نیست 84شمارهٔ ۱۳۹: جز معرفت از بهر بشر خاصیتی نیست 85شمارهٔ ۱۴۰: حجه قائم که جبریل‌امین دربان اوست 86شمارهٔ ۱۴۱: دانم که ره کعبه و بتخانه کدامست 87شمارهٔ ۱۴۲: ای جسم تو بگرفته ز جان باج لطافت 88شمارهٔ ۱۴۳: با ما مگو که دیر کجا و حرم کجاست 89شمارهٔ ۱۴۴: از حرم بگذر که اینجا خرگه آنشاه ن ...90شمارهٔ ۱۴۵: آنکه بهر جا عیان طلعت نیکوی اوست 91شمارهٔ ۱۴۶: جستم سراغ دل ز صبا زان خبر نداشت 92شمارهٔ ۱۴۷: تنها ستمت بهر من ای ماه جبین است 93شمارهٔ ۱۴۸: دل ز راه دیده از نور جمالش روشن ا ...94شمارهٔ ۱۴۹: آنکس آگه ز پریشانی احوال من است 95شمارهٔ ۱۵۰: نی همین از خود براه یار میباید گذ ...96شمارهٔ ۱۵۱: من و خاک سر آنکوی که دلدار آنجاست 97شمارهٔ ۱۵۲: خرم کسی که کام ز بخت جوان گرفت 98شمارهٔ ۱۵۳: من آنچه هست بعشق تو داده‌ام از دس ...99شمارهٔ ۱۵۴: کارت ای یار بمن غیر ستمکاری نیست 100شمارهٔ ۱۵۵: بطرف باغ هر آن سرو کز زمین برخاست 101شمارهٔ ۱۵۶: دلم ز دست تو خون گشت و حجت هم این ...102شمارهٔ ۱۵۷: تا نگوئی بجهان دوست مرا بسیار است 103شمارهٔ ۱۵۸: ایهاالناس اینجهان را نیم جو مقدار ...104شمارهٔ ۱۵۹: اگر که خانه خمار دایمم وطن است 105شمارهٔ ۱۶۰: تشبیه جمال تو به خورشید روا نیست 106شمارهٔ ۱۶۱: دل مسوزان که ز هر دل بخدا راهی هس ...107شمارهٔ ۱۶۲: بگو به آنکه موفق بحسن تدبیر است 108شمارهٔ ۱۶۳: ای آنکه با وجود تو دیگر وجود نیست 109شمارهٔ ۱۶۴: زمین گوئی به پیش پای عشق است 110شمارهٔ ۱۶۵: شاداب باغ دهر به آب محبت است 111شمارهٔ ۱۶۶: علی است بهر بجا بودن جهان باعث 112شمارهٔ ۱۶۷: ای حسن تو بگرفته ز خوبان جهان باج 113شمارهٔ ۱۶۸: ببزم دل چو برافروختم ز عشق سراج 114شمارهٔ ۱۶۹: با بت ساده نشستن که ثواتبست و مبا ...115شمارهٔ ۱۷۰: تعالی الله از این بالا وزین رخ 116شمارهٔ ۱۷۱: منت دلم ز حلقهٔ موی تو میکشد 117شمارهٔ ۱۷۲: صبحدم باد صبا مشک فشان می‌آید 118شمارهٔ ۱۷۳: گر از دل نیمه شب آهی برآید 119شمارهٔ ۱۷۴: در دور ما چه جور بشر با بشر نکرد 120شمارهٔ ۱۷۵: جدا از طره اش حال دلم دانی چسان ب ...121شمارهٔ ۱۷۶: مگذار اینکه راز دلت بر زبان رسد 122شمارهٔ ۱۷۷: رندان عمل برای رضای خدا کنند 123شمارهٔ ۱۷۸: قلم شرافت اگر دارد از رقم دارد 124شمارهٔ ۱۷۹: قربان آن زمان که زمان و مکان نبود 125شمارهٔ ۱۸۰: نالهٔ من نی عجب گر جا به دل‌ها می ...126شمارهٔ ۱۸۱: غیر آن سر که سری با کف پایی دارد 127شمارهٔ ۱۸۲: زان پیشتر که خاک وجودت سبو کنند 128شمارهٔ ۱۸۳: جهانیان دگر از جنک احتراز کنید 129شمارهٔ ۱۸۴: نالیدن مهجوران سوز دگری دارد 130شمارهٔ ۱۸۵: به تغافل همه روزان و شبان می‌گذرد 131شمارهٔ ۱۸۶: دلدار ما به درد دل ما نمی رسد 132شمارهٔ ۱۸۷: آن که از دوست بجز دوست تقاضا دارد 133شمارهٔ ۱۸۸: هزار بار به خون جگر طهارت کرد 134شمارهٔ ۱۸۹: هر چند دانمت مهر ای نازنین نباشد 135شمارهٔ ۱۹۰: بر دل چو یاد لعل لب یار بگذرد 136شمارهٔ ۱۹۱: خواجه را گوی که از زیر زمین یاد ک ...137شمارهٔ ۱۹۲: راستی مردم از آندم که بصلب پدرند 138شمارهٔ ۱۹۳: کسیکه بهر خدا ترک خودستائی کرد 139شمارهٔ ۱۹۴: یاد دو طره ات بدلم چون درون شود 140شمارهٔ ۱۹۵: مست ساقی ز سر آب عنب می‌گذرد 141شمارهٔ ۱۹۶: شده گم دلم که از هجر چو لاله داغ ...142شمارهٔ ۱۹۷: همره قافلهٔی روبرهی باید کرد 143شمارهٔ ۱۹۸: نه تنها خجلت از روی تو ماه آسمان ...144شمارهٔ ۱۹۹: مردم چشم تو نازیم که در پرده درند 145شمارهٔ ۲۰۰: هر که را بوئی از آن طرهٔ پرچین‌ آ ...146شمارهٔ ۲۰۱: شوخی به همه خلخ و فرخار نباشد 147شمارهٔ ۲۰۲: کس نیست تا نشان بمن از آن دهان ده ...148شمارهٔ ۲۰۳: آینه چون جلوه گاه روی جانان می‌شو ...149شمارهٔ ۲۰۴: ز جان خویش اگر عاشقان نظر گیرند 150شمارهٔ ۲۰۵: هر آنکو سر بخاک درگه پیر مغان دار ...151شمارهٔ ۲۰۶: چون بت من شانه بر زلف چلیپائی کشد 152شمارهٔ ۲۰۷: هر که با او آشنا شد خود ز خود بیگ ...153شمارهٔ ۲۰۸: دل سجده جز بر آن خم ابرو نمیکند 154شمارهٔ ۲۰۹: زلف از شانه بروی چو قمر میریزد 155شمارهٔ ۲۱۰: فلک خم گشت کز خود طرح چوگان تو ان ...156شمارهٔ ۲۱۱: هر کس نه بعشق از سر اخلاص قدم زد 157شمارهٔ ۲۱۲: مدد ز چشم پر آبم سحاب می‌خواهد 158شمارهٔ ۲۱۳: سر عشقت بدل خسته نهان خواهم کرد 159شمارهٔ ۲۱۴: در ملک وجود آنچه که از خاک برآید 160شمارهٔ ۲۱۵: سهی قد تو به سرو کنار جو ماند 161شمارهٔ ۲۱۶: چون بدل ناوک آن شوخ پری زاد‌ آمد 162شمارهٔ ۲۱۷: عاقبت دلا دیدی کار یار و من چون ش ...163شمارهٔ ۲۱۸: ایدل این شوخ پریوش که چنین میگذرد 164شمارهٔ ۲۱۹: تا لبم بوسه چند از تو دلارام نگیر ...165شمارهٔ ۲۲۰: برافکن پرده تا خورشید تابان از سم ...166شمارهٔ ۲۲۱: هر زمان زلف چو زنجیر توام یاد آید 167شمارهٔ ۲۲۲: ما را به یمن عشق روا از توکام شد 168شمارهٔ ۲۲۳: یار بی پرده عبث پرده ز عارض نگشای ...169شمارهٔ ۲۲۴: اگر از عشق به طور دلت اشراق آید 170شمارهٔ ۲۲۵: دانی که دل بدلبر جانی چسان رسید 171شمارهٔ ۲۲۶: چندانکه سیل دیده من بیشتر شود 172شمارهٔ ۲۲۷: نه هر که تاخت بمیدان دلاوری داند 173شمارهٔ ۲۲۸: ساقی چه باده بود که بر من حواله ک ...174شمارهٔ ۲۲۹: می بنوش اکنون که چون هنگام محشر م ...175شمارهٔ ۲۳۰: ترکان چشم او پی خونریزی منند 176شمارهٔ ۲۳۱: دل آنچه داشت در بر دلبر نیاز کرد 177شمارهٔ ۲۳۲: هر دل به ‌امیدی پی دلدار برآمد 178شمارهٔ ۲۳۳: دلم نظر سوی آن زلف پرشکن دارد 179شمارهٔ ۲۳۴: بخدا رسد هر آن دل که پی هوا نباشد 180شمارهٔ ۲۳۵: نگارا جانم از هجر تو نالان تا بکی ...181شمارهٔ ۲۳۶: بکوی میکده بس بیهشان مدهوشند 182شمارهٔ ۲۳۷: بر آستانهٔ میخانه خاکسارانند 183شمارهٔ ۲۳۸: تیر رستم چو خدنک مژه ات تیز نبود 184شمارهٔ ۲۳۹: بندهٔ پادشهی باش که درویش بود 185شمارهٔ ۲۴۰: همه صحبت ز فراق وز وصالش دارند 186شمارهٔ ۲۴۱: خدا را جمع نتوان با هوا کرد 187شمارهٔ ۲۴۲: بعد مرگ ار بسرم آن بت طناز آید 188شمارهٔ ۲۴۳: بحشر عفو اله ار پناه خواهد بود 189شمارهٔ ۲۴۴: جهان که هر دی و هر نوبهار گرید و ...190شمارهٔ ۲۴۵: دلم به طرهٔ پرچین یار افتد و خیزد 191شمارهٔ ۲۴۶: آنکه از دوری او دیدهٔ ما دریا بود 192شمارهٔ ۲۴۷: غم عشقت نه همین قصد دل و جانم کرد 193شمارهٔ ۲۴۸: دل ز قید غمت ایدوست رها نتوان کرد 194شمارهٔ ۲۴۹: شهان که مالک اورنگ و صاحب تاجند 195شمارهٔ ۲۵۰: ندهی کام مرا از لب خندان تا چند 196شمارهٔ ۲۵۱: هر صاحب نامی دمی آرام ندارد 197شمارهٔ ۲۵۲: دل نیست هر آندل که دلارام ندارد 198شمارهٔ ۲۵۳: ساقی از رطل گران دوش سبکبارم کرد 199شمارهٔ ۲۵۴: کس از آن زلف و از آن خال نیارد دم ...200شمارهٔ ۲۵۵: اهل دل بر در دل حلقه چو رندانه زد ...201شمارهٔ ۲۵۶: دیدی چگونه عزم سفر آن نگار کرد 202شمارهٔ ۲۵۷: شاه اورنگ نشین فکر جهانی دارد 203شمارهٔ ۲۵۸: گر نه برقع بر رخ آن مه جبین افتاد ...204شمارهٔ ۲۵۹: زان فرقه بپرهیز که پرهیز ندارند 205شمارهٔ ۲۶۰: مرا که جرم ز اندازه بیشتر باشد 206شمارهٔ ۲۶۱: هر چه از اصلش جدا گردید باز آنجا ...207شمارهٔ ۲۶۲: بزلفش در کشاکش با صبا و شانه خواه ...208شمارهٔ ۲۶۳: یاران ره عشق منزل ندارد 209شمارهٔ ۲۶۴: مراست نام علی بهر جسم و جان تعویذ 210شمارهٔ ۲۶۵: هر چه خواهم سخن از زلف تو سازم تح ...211شمارهٔ ۲۶۶: دوشین بگوش دلم‌ آمد ز مرغ سحر 212شمارهٔ ۲۶۷: روزی ار غم برود نیست مرا یار دگر 213شمارهٔ ۲۶۸: پیر گشتیم و دل از عشق جوانست هنوز 214شمارهٔ ۲۶۹: رهد ز زلف تو دل در بر من آید باز 215شمارهٔ ۲۷۰: یار عاشق کش ما دوش بصد عشوه و ناز 216شمارهٔ ۲۷۱: دل برگرفته ایم از این خلق بوالهوس 217شمارهٔ ۲۷۲: قبله ی عشاق طاق ابروی یار است و ب ...218شمارهٔ ۲۷۳: خبر عشق ز هر دل بهوا بسته مپرس 219شمارهٔ ۲۷۴: از آب دیده تا ندهی شستشوی خویش 220شمارهٔ ۲۷۵: من و ترا بسخن کرده او بهانهٔ خویش 221شمارهٔ ۲۷۶: چو غنچه خون دلت گر غذاست خندان با ...222شمارهٔ ۲۷۷: دلم بیمار و یاد چشم بیماری پرستار ...223شمارهٔ ۲۷۸: آنکه گشتیم و نجستیم در اطراف جهان ...224شمارهٔ ۲۷۹: کسی که سرمه نکرد از غبار رهگذرش 225شمارهٔ ۲۸۰: در گردنش آویخته گیسوی بلندش 226شمارهٔ ۲۸۱: در خمر طرهٔ طرار کمند اندازش 227شمارهٔ ۲۸۲: سلطان نفس خود شو و مالک رقاب باش 228شمارهٔ ۲۸۳: گر کنم از برگ گل اندیشهٔ پیراهنش 229شمارهٔ ۲۸۴: دوستان با که دهم شرح پریشانی خویش 230شمارهٔ ۲۸۵: برفت عمر و نگشتم ز هجر یار خلاص 231شمارهٔ ۲۸۶: ز پرده گر کنی ایماه وش عیان عارض 232شمارهٔ ۲۸۷: بی دوست دست می‌ندهد بهر ما نشاط 233شمارهٔ ۲۸۸: شکر می‌ریزد از دیوان حافظ 234شمارهٔ ۲۸۹: ای بندهٔ رخسار تو خورشید مشعشع 235شمارهٔ ۲۹۰: صد شکر فارغم ز تماشای باغ و راغ 236شمارهٔ ۲۹۱: عمریست تا به تیر غمت گشته‌ام هدف 237شمارهٔ ۲۹۲: ای دیده و دل هر دو بدار تو شایق 238شمارهٔ ۲۹۳: هست این کون و مکان گوی خم چوگان ع ...239شمارهٔ ۲۹۴: بفشان شکری از لعل لب ای کان نمک 240شمارهٔ ۲۹۵: از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک 241شمارهٔ ۲۹۶: گم گردد آسمان و زمین در فضای دل 242شمارهٔ ۲۹۷: ای سر زلفت هزار سلسله عاقل 243شمارهٔ ۲۹۸: نه ملک دان سبب افتخار خویش و نه م ...244شمارهٔ ۲۹۹: بتی نهفته بخلوت سرای جان دارم 245شمارهٔ ۳۰۰: دانی چرا در سیر خود بر خویش میلرز ...246شمارهٔ ۳۰۱: ما می‌کشان چو بادهٔ گلنار می‌زنیم 247شمارهٔ ۳۰۲: من آن نیم که ز سوی تو رو بگردانم 248شمارهٔ ۳۰۳: گر من از طعن رقیبان تو اندیشه کنم 249شمارهٔ ۳۰۴: بتو حیران شدن از چشم تر‌ آموخته‌ا ...250شمارهٔ ۳۰۵: یار نگذارد اگر لعل شکر خایش ببوسم 251شمارهٔ ۳۰۶: سر و جان داده گدای در میخانه شدیم 252شمارهٔ ۳۰۷: چون روز ازل رخت به میخانه کشیدیم 253شمارهٔ ۳۰۸: جز رخ دلستان نمی بینم 254شمارهٔ ۳۰۹: دربند زلف یار چو شد مبتلا دلم 255شمارهٔ ۳۱۰: به هر چه می‌نگرم حسن یار می‌بینم 256شمارهٔ ۳۱۱: همیشه موی تو در پیچ و تاب می‌بینم 257شمارهٔ ۳۱۲: تا دل به مهر آن بت عیار بسته‌ام 258شمارهٔ ۳۱۳: ای قبلهٔ جان ما چو بکوی تو رسیدیم 259شمارهٔ ۳۱۴: چون یاد از آن زلف سیه و آنخط زنگا ...260شمارهٔ ۳۱۵: بنشین ببرم جانا تا از سر جان خیزم 261شمارهٔ ۳۱۶: چرا همیشه نه پیچان چو تار موی تو ...262شمارهٔ ۳۱۷: تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ...263شمارهٔ ۳۱۸: ای رخت باغ بهشت و لب لعلت تسنیم 264شمارهٔ ۳۱۹: چگونه سر ز در پیر فقر بردارم 265شمارهٔ ۳۲۰: عمریست که در هجران میسوزم و میساز ...266شمارهٔ ۳۲۱: بخون خویش نویسم بروی لوح مزارم 267شمارهٔ ۳۲۲: کی زبام تو من سوخته جان بر خیزم 268شمارهٔ ۳۲۳: سخن از زلف نو گویند دل و شانه بهم 269شمارهٔ ۳۲۴: اگر جدا کنی از تیغ بند از بندم 270شمارهٔ ۳۲۵: نه نظر بقد سرو و نه بروی ماه دارم 271شمارهٔ ۳۲۶: گر من از هر دو جهان دست بیکبار کش ...272شمارهٔ ۳۲۷: تا بدام تو من ای جان جهان افتادم 273شمارهٔ ۳۲۸: خالت همه دم دانه و زلفت همه دم دا ...274شمارهٔ ۳۲۹: ببوسهٔ لب ساقی بس آرزو دارم 275شمارهٔ ۳۳۰: عشق یارب چه قماریست که نشناخته‌ای ...276شمارهٔ ۳۳۱: چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ...277شمارهٔ ۳۳۲: من نخواهم بکسی زهد و ریا بفروشم 278شمارهٔ ۳۳۳: از غم خال لب تو گوشه نشینم 279شمارهٔ ۳۳۴: شبی که زلف تو ای نازنین فتاد بدست ...280شمارهٔ ۳۳۵: ما کار به تسبیح و به زنار نداریم 281شمارهٔ ۳۳۶: ای عجب ما خسته جان از فرقت جانانه ...282شمارهٔ ۳۳۷: دل کشد گه بحرم گاه سوی دیر مغانم 283شمارهٔ ۳۳۸: بیاور باده ساقی تا دمی حالت بگردا ...284شمارهٔ ۳۳۹: چون گل روی ترا در خور دیدار شدیم 285شمارهٔ ۳۴۰: داده‌ام جان رو نما تا روی جانان د ...286شمارهٔ ۳۴۱: دهنش هیچ و از آن بوسه تمنا دارم 287شمارهٔ ۳۴۲: کرده عشق تو چنان بیخبر و بی خویشم 288شمارهٔ ۳۴۳: بس بدل هست خیال رخ نیکوی توام 289شمارهٔ ۳۴۴: ساقی آن می‌بقدح کن که چو ما نوش ک ...290شمارهٔ ۳۴۵: مرغ قدسم من که در دام بلا افتاده‌ ...291شمارهٔ ۳۴۶: افسوس که از حالت خود بیخبرانیم 292شمارهٔ ۳۴۷: خبرت هست که بی لعل تو ما خونجگریم 293شمارهٔ ۳۴۸: خوانند گر چه خلق جهان اصفهانیم 294شمارهٔ ۳۴۹: دوش بهر گریه در هجرت مجالی داشتم 295شمارهٔ ۳۵۰: مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن 296شمارهٔ ۳۵۱: خوش بود دیده ز جان بستن و جانان د ...297شمارهٔ ۳۵۲: گریم بکار دل من و دل هم بکار من 298شمارهٔ ۳۵۳: ای زال جهان تا کی جان کندن و نواز ...299شمارهٔ ۳۵۴: دری به از در یکتای با صفای سخن 300شمارهٔ ۳۵۵: یوسف رخی به چاه ذقن بسته راه من 301شمارهٔ ۳۵۶: به ماه عارض خود زلف را حجاب مکن 302شمارهٔ ۳۵۷: هرکس ندیده غارت و یغمای ترکمن 303شمارهٔ ۳۵۸: حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن 304شمارهٔ ۳۵۹: دارم بتی به غیر در مهر باز کن 305شمارهٔ ۳۶۰: نگذاشت غم تنگ دهانت اثر از من 306شمارهٔ ۳۶۱: از غبار خودنمائیها عمل را پاک کن 307شمارهٔ ۳۶۲: آن سان سخن بگوی که بتوان نگاشتن 308شمارهٔ ۳۶۳: خبرم نیست ز سر تا شده سودائی تو 309شمارهٔ ۳۶۴: سواد موی تو اندر بیاض روی نکو 310شمارهٔ ۳۶۵: ای دل من مبتلا در خم گیسوی تو 311شمارهٔ ۳۶۶: طعنه بر ما مزن ای شیخ و به خود غر ...312شمارهٔ ۳۶۷: ای کحل چشم اهل نظر خاک پای تو 313شمارهٔ ۳۶۸: بیچارهٔی که نیست بجز حق پناه او 314شمارهٔ ۳۶۹: آنکس که داده نسبت روی ترا بماه 315شمارهٔ ۳۷۰: عشقت سپرد از دل دیوانه بدیوانه 316شمارهٔ ۳۷۱: زان سفله وجودی که شریر است عدم به 317شمارهٔ ۳۷۲: ما را چو از عدم بوجود اوفتاد راه 318شمارهٔ ۳۷۳: ای در گرانمایه وای یار یگانه 319شمارهٔ ۳۷۴: ای یار بکس وفا نکرده 320شمارهٔ ۳۷۵: ای دلارام که اندر دل ما‌ آمده‌ای 321شمارهٔ ۳۷۶: ای مقیم دل که‌ام شب شمع این کاشان ...322شمارهٔ ۳۷۷: دی گفت زاهد از دو جهان چون گذشته‌ ...323شمارهٔ ۳۷۸: چیست دنیا در ره سیل فنا ویرانه‌ای 324شمارهٔ ۳۷۹: ساقی از آن دو جرعه که در جام کرده ...325شمارهٔ ۳۸۰: ستم ار بناتوانان ز ستمگری رسانی 326شمارهٔ ۳۸۱: صاحب علم و عمل را رتبهٔ والاستی 327شمارهٔ ۳۸۲: زالعلم حجاب الاکبر‌ام د عقل سودائ ...328شمارهٔ ۳۸۳: ما بجز عشق ندیدیم صلاح دیگری 329شمارهٔ ۳۸۴: بگرفته خواب چشمم غم چشم نیم خوابی 330شمارهٔ ۳۸۵: غیر خونابه چه خوردی ز می انگوری 331شمارهٔ ۳۸۶: بیک خرام دل از من تو دلربا بردی 332شمارهٔ ۳۸۷: جان بتنگ آمدم از غصهٔ بی همنفسی 333شمارهٔ ۳۸۸: خواهی ارجا به لب آب روان بگزینی 334شمارهٔ ۳۸۹: بخیال ماه رویت بودم ز ضعف حالی 335شمارهٔ ۳۹۰: ای مه ز مهر اگر نظری سوی ما کنی 336شمارهٔ ۳۹۱: تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی 337شمارهٔ ۳۹۲: ای می‌فروش گر نظری سوی ما کنی 338شمارهٔ ۳۹۳: الا که از می‌نخوت مدام بیخود و مس ...339شمارهٔ ۳۹۴: تا کی دلا خموشی یکدم برآر زاری 340شمارهٔ ۳۹۵: تا نگردی با خلایق یار بی عز و وقا ...341شمارهٔ ۳۹۶: نیست بازار جهانرا به از این سودای ...342شمارهٔ ۳۹۷: گشتیم پی یار نکو هر سر کوئی 343شمارهٔ ۳۹۸: ایکه نام آن صنم را در بر من میبری 344شمارهٔ ۳۹۹: دنیا زکف گذار چو دعوی دین کنی 345شمارهٔ ۴۰۰: ای برادر چند دل آلودهٔ دنیا کنی 346شمارهٔ ۴۰۱: چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی 347شمارهٔ ۴۰۲: چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی 348شمارهٔ ۴۰۳: چشم تو می‌نماید چون آهوی تتاری 349شمارهٔ ۴۰۴: داد از دست تو کاینسان دلربائی میک ...350شمارهٔ ۴۰۵: نتوان گفت رخت را قمر آری آری 351شمارهٔ ۴۰۶: گر نوازی ز کرم یا که کشی یا که به ...352شمارهٔ ۴۰۷: تا زده‌ام خویش به دیوانگی 353شمارهٔ ۴۰۸: گر نه ای دل پای بند طرهٔ طرار یار ...354شمارهٔ ۴۰۹: هر گه بخاطرم تو پریوش گذر کنی 355شمارهٔ ۴۱۰: روی تو هست موسی و چشم تو سامری 356شمارهٔ ۴۱۱: به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری 357شمارهٔ ۴۱۲: برو بجو ز عمل مونسی و داد رسی 358شمارهٔ ۴۱۳: گفت دانا پدری با پسر از آگاهی 359شمارهٔ ۴۱۴: تو مرغ گلشن قدسی نه در خور قفسی 360شمارهٔ ۴۱۵: قاصد کویش دلا تا نالهٔ شبگیر کردی 361شمارهٔ ۴۱۶: دمی که پرده ز رخسار خود براندازی 362شمارهٔ ۴۱۷: چوبدید خویشتن را همه حسن و دلربائ ...363شمارهٔ ۴۱۸: چه غم که رفت ز من در ره تو جان و ...364شمارهٔ ۴۱۹: تا در ره مقصود به تشویش نیفتی 365شمارهٔ ۴۲۰: منه به زمرهٔ انعام نام انسانی 366شمارهٔ ۴۲۱: غنچه را نیست جز این علت خونین جگر ...367شمارهٔ ۴۲۲: چه باک خار وجودم شد ار فنای گلی 368شمارهٔ ۴۲۳: اگر که لقمه ربایی ز خوان خاموشی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ