به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صغیر اصفهانی

صغیر اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۷۷: بگو بدشمن خفاش خوی مکر اندیش

510عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بگو بدشمن خفاش خوی مکر اندیش
که خواست منکسف این آفتاب تابان را
بغیر اینکه ز دست آنچه داشتی دادی
چه استفاده گرفتی فریب و دستان را
نکرده ای زیری زیر از کلام خدای
حق از تو زیروزبر کرد مرز و سامان را
زرنگ رنگ عذاب وز گونه گونه عتاب
خدای بهر تو بنموده نقد نیران را
صغیر معجز فرقان کتاب احمد برد
ز خاطر همه شرح کلیم و ثعبان را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۶: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 2شمارهٔ ۷۷: بگو بدشمن خفاش خوی مکر اندیش 3شمارهٔ ۷۸: ای قوی پنجه که بازوی تواناست ترا 4شمارهٔ ۷۹: ای نام عاشق‌سوز تو ورد زبان‌ها 5شمارهٔ ۸۰: ای بی نیاز ذات تو از هر نیاز ما 6شمارهٔ ۸۱: گر از حبیب طلب میکنی سوای حبیب 7شمارهٔ ۸۲: ساقیا بی تکلف آر شراب 8شمارهٔ ۸۳: بیا ساقی از یکدو جام شراب 9شمارهٔ ۸۴: بتی کو عزم دوری داشت با من با منست ...10شمارهٔ ۸۵: دل بدست آر دلا کعبهٔ مقصود دل است 11شمارهٔ ۸۶: آنکه مانند تواش یار دل آزاری هست 12شمارهٔ ۸۷: جمله خوبی های عالم در محبت مضمر اس ...13شمارهٔ ۸۸: ای بشر چیست بغیر از تو که ان آن تو ...14شمارهٔ ۸۹: ای ناله برمیا که تو را دادخواه نیس ...15شمارهٔ ۹۰: زنده نبود آنکه او را معرفت در کار ...16شمارهٔ ۹۱: گرچه در پیش نظر قطره قرین بایم نیس ...17شمارهٔ ۹۲: آدمی را ز شرف تاج کرامت بسر است 18شمارهٔ ۹۳: کی توان گفتن که او با ما سر و کاری ...19شمارهٔ ۹۴: بغیر عشق توام ای صنم گناهی نیست 20شمارهٔ ۹۵: نقش خار و گل بجز از خامهٔ تقدیر نی ...21شمارهٔ ۹۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش ...22شمارهٔ ۹۷: جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیس ...23شمارهٔ ۹۸: تا قبلهٔ من ابروی آن لعبت ترساست 24شمارهٔ ۹۹: شرح حال من و زلف تو که در گلشن گفت 25شمارهٔ ۱۰۰: جانا نظیر روی تو ماه منیر نیست 26شمارهٔ ۱۰۱: نتوان به مثل گفتن خورشید درخشانت 27شمارهٔ ۱۰۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای ن ...28شمارهٔ ۱۰۳: در جهان امری که بیرونست از تقدیر ...29شمارهٔ ۱۰۴: ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراق ...30شمارهٔ ۱۰۵: خواهم ای شوخ ببوسم همهٔ اعضایت 31شمارهٔ ۱۰۶: هر که داند نقطهٔ خال ترا تفسیر چی ...32شمارهٔ ۱۰۷: نه خط بروی تو کمین میر کشور زنگ ا ...33شمارهٔ ۱۰۸: غم چندی بدل زار بغم مدغم ماست 34شمارهٔ ۱۰۹: خوش میگذرد آنکه مرا روح روانست 35شمارهٔ ۱۱۰: گفتم کمند عشق تو در گردن منست 36شمارهٔ ۱۱۱: هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چ ...37شمارهٔ ۱۱۲: اکنون که بهار آمد و ایام بکام است 38شمارهٔ ۱۱۳: تا شدم از گردش چشم تو مست 39شمارهٔ ۱۱۴: ای به فدای تو من و هر چه هست 40شمارهٔ ۱۱۵: چون خصر ره بچشمهٔ حیوانم آرزوست 41شمارهٔ ۱۱۶: دلبرا نرا همه سخت است دل و پیمان ...42شمارهٔ ۱۱۷: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 43شمارهٔ ۱۱۸: روزگاریست که چون حلقه مقیمم بدرت 44شمارهٔ ۱۱۹: تا تار طرهٔ توام ای جان بچنگ نیست 45شمارهٔ ۱۲۰: با آنکه دل معاینه ناظر بروی تست 46شمارهٔ ۱۲۱: ما را بجز از روی تو منظور نظر نیس ...47شمارهٔ ۱۲۲: شیرم ولی اسیر به دام غزال دوست 48شمارهٔ ۱۲۳: ایخوش آنعارف سالک که ز راه آگاهست 49شمارهٔ ۱۲۴: قضا چو جاری و ساری بنارضا و رضاست 50شمارهٔ ۱۲۵: هر آنچه فتنه در این عالم و هر آنچ ...51شمارهٔ ۱۲۶: دور هجران را مگر اتمام نیست 52شمارهٔ ۱۲۷: از غم زلفت ندانم دوش بر من چون گذ ...53شمارهٔ ۱۲۸: خدای آنچه بزلف نگار چین انداخت 54شمارهٔ ۱۲۹: دل مرا ز کمندت سر رهائی نیست 55شمارهٔ ۱۳۰: گفتن یک یاعلی به صدق و ارادت 56شمارهٔ ۱۳۱: هر که بدید از تو این فراخته قامت 57شمارهٔ ۱۳۲: ببزم قرب چو دیدم میانهٔ من و دوست 58شمارهٔ ۱۳۳: هر گوشه فتنه ایست ز چشمان مست تست 59شمارهٔ ۱۳۴: دلبرم شانه بگیسوی شبه گون زده است 60شمارهٔ ۱۳۵: تنها براه دوست نباید ز جان گذشت 61شمارهٔ ۱۳۶: بیا ای عید مشتاقان که از هجر دو ا ...62شمارهٔ ۱۳۷: دیگرم پروای خویش اندیشهٔ بیگانه ن ...63شمارهٔ ۱۳۸: مدام غیر غمم کس انیس و همدم نیست 64شمارهٔ ۱۳۹: جز معرفت از بهر بشر خاصیتی نیست 65شمارهٔ ۱۴۰: حجه قائم که جبریل‌امین دربان اوست 66شمارهٔ ۱۴۱: دانم که ره کعبه و بتخانه کدامست 67شمارهٔ ۱۴۲: ای جسم تو بگرفته ز جان باج لطافت 68شمارهٔ ۱۴۳: با ما مگو که دیر کجا و حرم کجاست 69شمارهٔ ۱۴۴: از حرم بگذر که اینجا خرگه آنشاه ن ...70شمارهٔ ۱۴۵: آنکه بهر جا عیان طلعت نیکوی اوست 71شمارهٔ ۱۴۶: جستم سراغ دل ز صبا زان خبر نداشت 72شمارهٔ ۱۴۷: تنها ستمت بهر من ای ماه جبین است 73شمارهٔ ۱۴۸: دل ز راه دیده از نور جمالش روشن ا ...74شمارهٔ ۱۴۹: آنکس آگه ز پریشانی احوال من است 75شمارهٔ ۱۵۰: نی همین از خود براه یار میباید گذ ...76شمارهٔ ۱۵۱: من و خاک سر آنکوی که دلدار آنجاست 77شمارهٔ ۱۵۲: خرم کسی که کام ز بخت جوان گرفت 78شمارهٔ ۱۵۳: من آنچه هست بعشق تو داده‌ام از دس ...79شمارهٔ ۱۵۴: کارت ای یار بمن غیر ستمکاری نیست 80شمارهٔ ۱۵۵: بطرف باغ هر آن سرو کز زمین برخاست 81شمارهٔ ۱۵۶: دلم ز دست تو خون گشت و حجت هم این ...82شمارهٔ ۱۵۷: تا نگوئی بجهان دوست مرا بسیار است 83شمارهٔ ۱۵۸: ایهاالناس اینجهان را نیم جو مقدار ...84شمارهٔ ۱۵۹: اگر که خانه خمار دایمم وطن است 85شمارهٔ ۱۶۰: تشبیه جمال تو به خورشید روا نیست 86شمارهٔ ۱۶۱: دل مسوزان که ز هر دل بخدا راهی هس ...87شمارهٔ ۱۶۲: بگو به آنکه موفق بحسن تدبیر است 88شمارهٔ ۱۶۳: ای آنکه با وجود تو دیگر وجود نیست 89شمارهٔ ۱۶۴: زمین گوئی به پیش پای عشق است 90شمارهٔ ۱۶۵: شاداب باغ دهر به آب محبت است 91شمارهٔ ۱۶۶: علی است بهر بجا بودن جهان باعث 92شمارهٔ ۱۶۷: ای حسن تو بگرفته ز خوبان جهان باج 93شمارهٔ ۱۶۸: ببزم دل چو برافروختم ز عشق سراج 94شمارهٔ ۱۶۹: با بت ساده نشستن که ثواتبست و مبا ...95شمارهٔ ۱۷۰: تعالی الله از این بالا وزین رخ 96شمارهٔ ۱۷۱: منت دلم ز حلقهٔ موی تو میکشد 97شمارهٔ ۱۷۲: صبحدم باد صبا مشک فشان می‌آید 98شمارهٔ ۱۷۳: گر از دل نیمه شب آهی برآید 99شمارهٔ ۱۷۴: در دور ما چه جور بشر با بشر نکرد 100شمارهٔ ۱۷۵: جدا از طره اش حال دلم دانی چسان ب ...101شمارهٔ ۱۷۶: مگذار اینکه راز دلت بر زبان رسد 102شمارهٔ ۱۷۷: رندان عمل برای رضای خدا کنند 103شمارهٔ ۱۷۸: قلم شرافت اگر دارد از رقم دارد 104شمارهٔ ۱۷۹: قربان آن زمان که زمان و مکان نبود 105شمارهٔ ۱۸۰: نالهٔ من نی عجب گر جا به دل‌ها می ...106شمارهٔ ۱۸۱: غیر آن سر که سری با کف پایی دارد 107شمارهٔ ۱۸۲: زان پیشتر که خاک وجودت سبو کنند 108شمارهٔ ۱۸۳: جهانیان دگر از جنک احتراز کنید 109شمارهٔ ۱۸۴: نالیدن مهجوران سوز دگری دارد 110شمارهٔ ۱۸۵: به تغافل همه روزان و شبان می‌گذرد 111شمارهٔ ۱۸۶: دلدار ما به درد دل ما نمی رسد 112شمارهٔ ۱۸۷: آن که از دوست بجز دوست تقاضا دارد 113شمارهٔ ۱۸۸: هزار بار به خون جگر طهارت کرد 114شمارهٔ ۱۸۹: هر چند دانمت مهر ای نازنین نباشد 115شمارهٔ ۱۹۰: بر دل چو یاد لعل لب یار بگذرد 116شمارهٔ ۱۹۱: خواجه را گوی که از زیر زمین یاد ک ...117شمارهٔ ۱۹۲: راستی مردم از آندم که بصلب پدرند 118شمارهٔ ۱۹۳: کسیکه بهر خدا ترک خودستائی کرد 119شمارهٔ ۱۹۴: یاد دو طره ات بدلم چون درون شود 120شمارهٔ ۱۹۵: مست ساقی ز سر آب عنب می‌گذرد 121شمارهٔ ۱۹۶: شده گم دلم که از هجر چو لاله داغ ...122شمارهٔ ۱۹۷: همره قافلهٔی روبرهی باید کرد 123شمارهٔ ۱۹۸: نه تنها خجلت از روی تو ماه آسمان ...124شمارهٔ ۱۹۹: مردم چشم تو نازیم که در پرده درند 125شمارهٔ ۲۰۰: هر که را بوئی از آن طرهٔ پرچین‌ آ ...126شمارهٔ ۲۰۱: شوخی به همه خلخ و فرخار نباشد 127شمارهٔ ۲۰۲: کس نیست تا نشان بمن از آن دهان ده ...128شمارهٔ ۲۰۳: آینه چون جلوه گاه روی جانان می‌شو ...129شمارهٔ ۲۰۴: ز جان خویش اگر عاشقان نظر گیرند 130شمارهٔ ۲۰۵: هر آنکو سر بخاک درگه پیر مغان دار ...131شمارهٔ ۲۰۶: چون بت من شانه بر زلف چلیپائی کشد 132شمارهٔ ۲۰۷: هر که با او آشنا شد خود ز خود بیگ ...133شمارهٔ ۲۰۸: دل سجده جز بر آن خم ابرو نمیکند 134شمارهٔ ۲۰۹: زلف از شانه بروی چو قمر میریزد 135شمارهٔ ۲۱۰: فلک خم گشت کز خود طرح چوگان تو ان ...136شمارهٔ ۲۱۱: هر کس نه بعشق از سر اخلاص قدم زد 137شمارهٔ ۲۱۲: مدد ز چشم پر آبم سحاب می‌خواهد 138شمارهٔ ۲۱۳: سر عشقت بدل خسته نهان خواهم کرد 139شمارهٔ ۲۱۴: در ملک وجود آنچه که از خاک برآید 140شمارهٔ ۲۱۵: سهی قد تو به سرو کنار جو ماند 141شمارهٔ ۲۱۶: چون بدل ناوک آن شوخ پری زاد‌ آمد 142شمارهٔ ۲۱۷: عاقبت دلا دیدی کار یار و من چون ش ...143شمارهٔ ۲۱۸: ایدل این شوخ پریوش که چنین میگذرد 144شمارهٔ ۲۱۹: تا لبم بوسه چند از تو دلارام نگیر ...145شمارهٔ ۲۲۰: برافکن پرده تا خورشید تابان از سم ...146شمارهٔ ۲۲۱: هر زمان زلف چو زنجیر توام یاد آید 147شمارهٔ ۲۲۲: ما را به یمن عشق روا از توکام شد 148شمارهٔ ۲۲۳: یار بی پرده عبث پرده ز عارض نگشای ...149شمارهٔ ۲۲۴: اگر از عشق به طور دلت اشراق آید 150شمارهٔ ۲۲۵: دانی که دل بدلبر جانی چسان رسید 151شمارهٔ ۲۲۶: چندانکه سیل دیده من بیشتر شود 152شمارهٔ ۲۲۷: نه هر که تاخت بمیدان دلاوری داند 153شمارهٔ ۲۲۸: ساقی چه باده بود که بر من حواله ک ...154شمارهٔ ۲۲۹: می بنوش اکنون که چون هنگام محشر م ...155شمارهٔ ۲۳۰: ترکان چشم او پی خونریزی منند 156شمارهٔ ۲۳۱: دل آنچه داشت در بر دلبر نیاز کرد 157شمارهٔ ۲۳۲: هر دل به ‌امیدی پی دلدار برآمد 158شمارهٔ ۲۳۳: دلم نظر سوی آن زلف پرشکن دارد 159شمارهٔ ۲۳۴: بخدا رسد هر آن دل که پی هوا نباشد 160شمارهٔ ۲۳۵: نگارا جانم از هجر تو نالان تا بکی ...161شمارهٔ ۲۳۶: بکوی میکده بس بیهشان مدهوشند 162شمارهٔ ۲۳۷: بر آستانهٔ میخانه خاکسارانند 163شمارهٔ ۲۳۸: تیر رستم چو خدنک مژه ات تیز نبود 164شمارهٔ ۲۳۹: بندهٔ پادشهی باش که درویش بود 165شمارهٔ ۲۴۰: همه صحبت ز فراق وز وصالش دارند 166شمارهٔ ۲۴۱: خدا را جمع نتوان با هوا کرد 167شمارهٔ ۲۴۲: بعد مرگ ار بسرم آن بت طناز آید 168شمارهٔ ۲۴۳: بحشر عفو اله ار پناه خواهد بود 169شمارهٔ ۲۴۴: جهان که هر دی و هر نوبهار گرید و ...170شمارهٔ ۲۴۵: دلم به طرهٔ پرچین یار افتد و خیزد 171شمارهٔ ۲۴۶: آنکه از دوری او دیدهٔ ما دریا بود 172شمارهٔ ۲۴۷: غم عشقت نه همین قصد دل و جانم کرد 173شمارهٔ ۲۴۸: دل ز قید غمت ایدوست رها نتوان کرد 174شمارهٔ ۲۴۹: شهان که مالک اورنگ و صاحب تاجند 175شمارهٔ ۲۵۰: ندهی کام مرا از لب خندان تا چند 176شمارهٔ ۲۵۱: هر صاحب نامی دمی آرام ندارد 177شمارهٔ ۲۵۲: دل نیست هر آندل که دلارام ندارد 178شمارهٔ ۲۵۳: ساقی از رطل گران دوش سبکبارم کرد 179شمارهٔ ۲۵۴: کس از آن زلف و از آن خال نیارد دم ...180شمارهٔ ۲۵۵: اهل دل بر در دل حلقه چو رندانه زد ...181شمارهٔ ۲۵۶: دیدی چگونه عزم سفر آن نگار کرد 182شمارهٔ ۲۵۷: شاه اورنگ نشین فکر جهانی دارد 183شمارهٔ ۲۵۸: گر نه برقع بر رخ آن مه جبین افتاد ...184شمارهٔ ۲۵۹: زان فرقه بپرهیز که پرهیز ندارند 185شمارهٔ ۲۶۰: مرا که جرم ز اندازه بیشتر باشد 186شمارهٔ ۲۶۱: هر چه از اصلش جدا گردید باز آنجا ...187شمارهٔ ۲۶۲: بزلفش در کشاکش با صبا و شانه خواه ...188شمارهٔ ۲۶۳: یاران ره عشق منزل ندارد 189شمارهٔ ۲۶۴: مراست نام علی بهر جسم و جان تعویذ 190شمارهٔ ۲۶۵: هر چه خواهم سخن از زلف تو سازم تح ...191شمارهٔ ۲۶۶: دوشین بگوش دلم‌ آمد ز مرغ سحر 192شمارهٔ ۲۶۷: روزی ار غم برود نیست مرا یار دگر 193شمارهٔ ۲۶۸: پیر گشتیم و دل از عشق جوانست هنوز 194شمارهٔ ۲۶۹: رهد ز زلف تو دل در بر من آید باز 195شمارهٔ ۲۷۰: یار عاشق کش ما دوش بصد عشوه و ناز 196شمارهٔ ۲۷۱: دل برگرفته ایم از این خلق بوالهوس 197شمارهٔ ۲۷۲: قبله ی عشاق طاق ابروی یار است و ب ...198شمارهٔ ۲۷۳: خبر عشق ز هر دل بهوا بسته مپرس 199شمارهٔ ۲۷۴: از آب دیده تا ندهی شستشوی خویش 200شمارهٔ ۲۷۵: من و ترا بسخن کرده او بهانهٔ خویش 201شمارهٔ ۲۷۶: چو غنچه خون دلت گر غذاست خندان با ...202شمارهٔ ۲۷۷: دلم بیمار و یاد چشم بیماری پرستار ...203شمارهٔ ۲۷۸: آنکه گشتیم و نجستیم در اطراف جهان ...204شمارهٔ ۲۷۹: کسی که سرمه نکرد از غبار رهگذرش 205شمارهٔ ۲۸۰: در گردنش آویخته گیسوی بلندش 206شمارهٔ ۲۸۱: در خمر طرهٔ طرار کمند اندازش 207شمارهٔ ۲۸۲: سلطان نفس خود شو و مالک رقاب باش 208شمارهٔ ۲۸۳: گر کنم از برگ گل اندیشهٔ پیراهنش 209شمارهٔ ۲۸۴: دوستان با که دهم شرح پریشانی خویش 210شمارهٔ ۲۸۵: برفت عمر و نگشتم ز هجر یار خلاص 211شمارهٔ ۲۸۶: ز پرده گر کنی ایماه وش عیان عارض 212شمارهٔ ۲۸۷: بی دوست دست می‌ندهد بهر ما نشاط 213شمارهٔ ۲۸۸: شکر می‌ریزد از دیوان حافظ 214شمارهٔ ۲۸۹: ای بندهٔ رخسار تو خورشید مشعشع 215شمارهٔ ۲۹۰: صد شکر فارغم ز تماشای باغ و راغ 216شمارهٔ ۲۹۱: عمریست تا به تیر غمت گشته‌ام هدف 217شمارهٔ ۲۹۲: ای دیده و دل هر دو بدار تو شایق 218شمارهٔ ۲۹۳: هست این کون و مکان گوی خم چوگان ع ...219شمارهٔ ۲۹۴: بفشان شکری از لعل لب ای کان نمک 220شمارهٔ ۲۹۵: از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک 221شمارهٔ ۲۹۶: گم گردد آسمان و زمین در فضای دل 222شمارهٔ ۲۹۷: ای سر زلفت هزار سلسله عاقل 223شمارهٔ ۲۹۸: نه ملک دان سبب افتخار خویش و نه م ...224شمارهٔ ۲۹۹: بتی نهفته بخلوت سرای جان دارم 225شمارهٔ ۳۰۰: دانی چرا در سیر خود بر خویش میلرز ...226شمارهٔ ۳۰۱: ما می‌کشان چو بادهٔ گلنار می‌زنیم 227شمارهٔ ۳۰۲: من آن نیم که ز سوی تو رو بگردانم 228شمارهٔ ۳۰۳: گر من از طعن رقیبان تو اندیشه کنم 229شمارهٔ ۳۰۴: بتو حیران شدن از چشم تر‌ آموخته‌ا ...230شمارهٔ ۳۰۵: یار نگذارد اگر لعل شکر خایش ببوسم 231شمارهٔ ۳۰۶: سر و جان داده گدای در میخانه شدیم 232شمارهٔ ۳۰۷: چون روز ازل رخت به میخانه کشیدیم 233شمارهٔ ۳۰۸: جز رخ دلستان نمی بینم 234شمارهٔ ۳۰۹: دربند زلف یار چو شد مبتلا دلم 235شمارهٔ ۳۱۰: به هر چه می‌نگرم حسن یار می‌بینم 236شمارهٔ ۳۱۱: همیشه موی تو در پیچ و تاب می‌بینم 237شمارهٔ ۳۱۲: تا دل به مهر آن بت عیار بسته‌ام 238شمارهٔ ۳۱۳: ای قبلهٔ جان ما چو بکوی تو رسیدیم 239شمارهٔ ۳۱۴: چون یاد از آن زلف سیه و آنخط زنگا ...240شمارهٔ ۳۱۵: بنشین ببرم جانا تا از سر جان خیزم 241شمارهٔ ۳۱۶: چرا همیشه نه پیچان چو تار موی تو ...242شمارهٔ ۳۱۷: تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ...243شمارهٔ ۳۱۸: ای رخت باغ بهشت و لب لعلت تسنیم 244شمارهٔ ۳۱۹: چگونه سر ز در پیر فقر بردارم 245شمارهٔ ۳۲۰: عمریست که در هجران میسوزم و میساز ...246شمارهٔ ۳۲۱: بخون خویش نویسم بروی لوح مزارم 247شمارهٔ ۳۲۲: کی زبام تو من سوخته جان بر خیزم 248شمارهٔ ۳۲۳: سخن از زلف نو گویند دل و شانه بهم 249شمارهٔ ۳۲۴: اگر جدا کنی از تیغ بند از بندم 250شمارهٔ ۳۲۵: نه نظر بقد سرو و نه بروی ماه دارم 251شمارهٔ ۳۲۶: گر من از هر دو جهان دست بیکبار کش ...252شمارهٔ ۳۲۷: تا بدام تو من ای جان جهان افتادم 253شمارهٔ ۳۲۸: خالت همه دم دانه و زلفت همه دم دا ...254شمارهٔ ۳۲۹: ببوسهٔ لب ساقی بس آرزو دارم 255شمارهٔ ۳۳۰: عشق یارب چه قماریست که نشناخته‌ای ...256شمارهٔ ۳۳۱: چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ...257شمارهٔ ۳۳۲: من نخواهم بکسی زهد و ریا بفروشم 258شمارهٔ ۳۳۳: از غم خال لب تو گوشه نشینم 259شمارهٔ ۳۳۴: شبی که زلف تو ای نازنین فتاد بدست ...260شمارهٔ ۳۳۵: ما کار به تسبیح و به زنار نداریم 261شمارهٔ ۳۳۶: ای عجب ما خسته جان از فرقت جانانه ...262شمارهٔ ۳۳۷: دل کشد گه بحرم گاه سوی دیر مغانم 263شمارهٔ ۳۳۸: بیاور باده ساقی تا دمی حالت بگردا ...264شمارهٔ ۳۳۹: چون گل روی ترا در خور دیدار شدیم 265شمارهٔ ۳۴۰: داده‌ام جان رو نما تا روی جانان د ...266شمارهٔ ۳۴۱: دهنش هیچ و از آن بوسه تمنا دارم 267شمارهٔ ۳۴۲: کرده عشق تو چنان بیخبر و بی خویشم 268شمارهٔ ۳۴۳: بس بدل هست خیال رخ نیکوی توام 269شمارهٔ ۳۴۴: ساقی آن می‌بقدح کن که چو ما نوش ک ...270شمارهٔ ۳۴۵: مرغ قدسم من که در دام بلا افتاده‌ ...271شمارهٔ ۳۴۶: افسوس که از حالت خود بیخبرانیم 272شمارهٔ ۳۴۷: خبرت هست که بی لعل تو ما خونجگریم 273شمارهٔ ۳۴۸: خوانند گر چه خلق جهان اصفهانیم 274شمارهٔ ۳۴۹: دوش بهر گریه در هجرت مجالی داشتم 275شمارهٔ ۳۵۰: مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن 276شمارهٔ ۳۵۱: خوش بود دیده ز جان بستن و جانان د ...277شمارهٔ ۳۵۲: گریم بکار دل من و دل هم بکار من 278شمارهٔ ۳۵۳: ای زال جهان تا کی جان کندن و نواز ...279شمارهٔ ۳۵۴: دری به از در یکتای با صفای سخن 280شمارهٔ ۳۵۵: یوسف رخی به چاه ذقن بسته راه من 281شمارهٔ ۳۵۶: به ماه عارض خود زلف را حجاب مکن 282شمارهٔ ۳۵۷: هرکس ندیده غارت و یغمای ترکمن 283شمارهٔ ۳۵۸: حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن 284شمارهٔ ۳۵۹: دارم بتی به غیر در مهر باز کن 285شمارهٔ ۳۶۰: نگذاشت غم تنگ دهانت اثر از من 286شمارهٔ ۳۶۱: از غبار خودنمائیها عمل را پاک کن 287شمارهٔ ۳۶۲: آن سان سخن بگوی که بتوان نگاشتن 288شمارهٔ ۳۶۳: خبرم نیست ز سر تا شده سودائی تو 289شمارهٔ ۳۶۴: سواد موی تو اندر بیاض روی نکو 290شمارهٔ ۳۶۵: ای دل من مبتلا در خم گیسوی تو 291شمارهٔ ۳۶۶: طعنه بر ما مزن ای شیخ و به خود غر ...292شمارهٔ ۳۶۷: ای کحل چشم اهل نظر خاک پای تو 293شمارهٔ ۳۶۸: بیچارهٔی که نیست بجز حق پناه او 294شمارهٔ ۳۶۹: آنکس که داده نسبت روی ترا بماه 295شمارهٔ ۳۷۰: عشقت سپرد از دل دیوانه بدیوانه 296شمارهٔ ۳۷۱: زان سفله وجودی که شریر است عدم به 297شمارهٔ ۳۷۲: ما را چو از عدم بوجود اوفتاد راه 298شمارهٔ ۳۷۳: ای در گرانمایه وای یار یگانه 299شمارهٔ ۳۷۴: ای یار بکس وفا نکرده 300شمارهٔ ۳۷۵: ای دلارام که اندر دل ما‌ آمده‌ای 301شمارهٔ ۳۷۶: ای مقیم دل که‌ام شب شمع این کاشان ...302شمارهٔ ۳۷۷: دی گفت زاهد از دو جهان چون گذشته‌ ...303شمارهٔ ۳۷۸: چیست دنیا در ره سیل فنا ویرانه‌ای 304شمارهٔ ۳۷۹: ساقی از آن دو جرعه که در جام کرده ...305شمارهٔ ۳۸۰: ستم ار بناتوانان ز ستمگری رسانی 306شمارهٔ ۳۸۱: صاحب علم و عمل را رتبهٔ والاستی 307شمارهٔ ۳۸۲: زالعلم حجاب الاکبر‌ام د عقل سودائ ...308شمارهٔ ۳۸۳: ما بجز عشق ندیدیم صلاح دیگری 309شمارهٔ ۳۸۴: بگرفته خواب چشمم غم چشم نیم خوابی 310شمارهٔ ۳۸۵: غیر خونابه چه خوردی ز می انگوری 311شمارهٔ ۳۸۶: بیک خرام دل از من تو دلربا بردی 312شمارهٔ ۳۸۷: جان بتنگ آمدم از غصهٔ بی همنفسی 313شمارهٔ ۳۸۸: خواهی ارجا به لب آب روان بگزینی 314شمارهٔ ۳۸۹: بخیال ماه رویت بودم ز ضعف حالی 315شمارهٔ ۳۹۰: ای مه ز مهر اگر نظری سوی ما کنی 316شمارهٔ ۳۹۱: تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی 317شمارهٔ ۳۹۲: ای می‌فروش گر نظری سوی ما کنی 318شمارهٔ ۳۹۳: الا که از می‌نخوت مدام بیخود و مس ...319شمارهٔ ۳۹۴: تا کی دلا خموشی یکدم برآر زاری 320شمارهٔ ۳۹۵: تا نگردی با خلایق یار بی عز و وقا ...321شمارهٔ ۳۹۶: نیست بازار جهانرا به از این سودای ...322شمارهٔ ۳۹۷: گشتیم پی یار نکو هر سر کوئی 323شمارهٔ ۳۹۸: ایکه نام آن صنم را در بر من میبری 324شمارهٔ ۳۹۹: دنیا زکف گذار چو دعوی دین کنی 325شمارهٔ ۴۰۰: ای برادر چند دل آلودهٔ دنیا کنی 326شمارهٔ ۴۰۱: چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی 327شمارهٔ ۴۰۲: چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی 328شمارهٔ ۴۰۳: چشم تو می‌نماید چون آهوی تتاری 329شمارهٔ ۴۰۴: داد از دست تو کاینسان دلربائی میک ...330شمارهٔ ۴۰۵: نتوان گفت رخت را قمر آری آری 331شمارهٔ ۴۰۶: گر نوازی ز کرم یا که کشی یا که به ...332شمارهٔ ۴۰۷: تا زده‌ام خویش به دیوانگی 333شمارهٔ ۴۰۸: گر نه ای دل پای بند طرهٔ طرار یار ...334شمارهٔ ۴۰۹: هر گه بخاطرم تو پریوش گذر کنی 335شمارهٔ ۴۱۰: روی تو هست موسی و چشم تو سامری 336شمارهٔ ۴۱۱: به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری 337شمارهٔ ۴۱۲: برو بجو ز عمل مونسی و داد رسی 338شمارهٔ ۴۱۳: گفت دانا پدری با پسر از آگاهی 339شمارهٔ ۴۱۴: تو مرغ گلشن قدسی نه در خور قفسی 340شمارهٔ ۴۱۵: قاصد کویش دلا تا نالهٔ شبگیر کردی 341شمارهٔ ۴۱۶: دمی که پرده ز رخسار خود براندازی 342شمارهٔ ۴۱۷: چوبدید خویشتن را همه حسن و دلربائ ...343شمارهٔ ۴۱۸: چه غم که رفت ز من در ره تو جان و ...344شمارهٔ ۴۱۹: تا در ره مقصود به تشویش نیفتی 345شمارهٔ ۴۲۰: منه به زمرهٔ انعام نام انسانی 346شمارهٔ ۴۲۱: غنچه را نیست جز این علت خونین جگر ...347شمارهٔ ۴۲۲: چه باک خار وجودم شد ار فنای گلی 348شمارهٔ ۴۲۳: اگر که لقمه ربایی ز خوان خاموشی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ