به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صغیر اصفهانی

صغیر اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۷۹: ای نام عاشق‌سوز تو ورد زبان‌ها

520عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای نام عاشق‌سوز تو ورد زبان‌ها
وی یاد جان‌افروز تو آرام جان‌ها
با اینکه بیرون از زمان و از مکانی
شاه زمان‌ها هستی و ماه مکان‌ها
گفتی نفخت فیه من روحی به قرآن
هستی خود ای جان جهان روح روان‌ها
منزل گرفتنی در دل دلدادگانت
گرچه نگنجی در زمین و آسمان‌ها
فرط ظهورت پرده روی نکو شد
ای بی‌نشان پنهان شدستی در نشان‌ها
نقش بدیعی باشدت از خامه صنع
هر گل که می‌روید به طرف بوستان‌ها
هرگز ندیدیم از تو غیر از مهربانی
ای مهربان‌تر از تمام مهربان‌ها
وصفت نیامد در بیان یک از هزاران
چندان که گفتند اهل بینش داستان‌ها
کی می‌توان بردن صغیر این ره به پایان
در این بیابان گشته گم بس کاروان‌ها

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۸: ای قوی پنجه که بازوی تواناست ترا 2شمارهٔ ۷۹: ای نام عاشق‌سوز تو ورد زبان‌ها 3شمارهٔ ۸۰: ای بی نیاز ذات تو از هر نیاز ما 4شمارهٔ ۸۱: گر از حبیب طلب میکنی سوای حبیب 5شمارهٔ ۸۲: ساقیا بی تکلف آر شراب 6شمارهٔ ۸۳: بیا ساقی از یکدو جام شراب 7شمارهٔ ۸۴: بتی کو عزم دوری داشت با من با منست ...8شمارهٔ ۸۵: دل بدست آر دلا کعبهٔ مقصود دل است 9شمارهٔ ۸۶: آنکه مانند تواش یار دل آزاری هست 10شمارهٔ ۸۷: جمله خوبی های عالم در محبت مضمر اس ...11شمارهٔ ۸۸: ای بشر چیست بغیر از تو که ان آن تو ...12شمارهٔ ۸۹: ای ناله برمیا که تو را دادخواه نیس ...13شمارهٔ ۹۰: زنده نبود آنکه او را معرفت در کار ...14شمارهٔ ۹۱: گرچه در پیش نظر قطره قرین بایم نیس ...15شمارهٔ ۹۲: آدمی را ز شرف تاج کرامت بسر است 16شمارهٔ ۹۳: کی توان گفتن که او با ما سر و کاری ...17شمارهٔ ۹۴: بغیر عشق توام ای صنم گناهی نیست 18شمارهٔ ۹۵: نقش خار و گل بجز از خامهٔ تقدیر نی ...19شمارهٔ ۹۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش ...20شمارهٔ ۹۷: جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیس ...21شمارهٔ ۹۸: تا قبلهٔ من ابروی آن لعبت ترساست 22شمارهٔ ۹۹: شرح حال من و زلف تو که در گلشن گفت 23شمارهٔ ۱۰۰: جانا نظیر روی تو ماه منیر نیست 24شمارهٔ ۱۰۱: نتوان به مثل گفتن خورشید درخشانت 25شمارهٔ ۱۰۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای ن ...26شمارهٔ ۱۰۳: در جهان امری که بیرونست از تقدیر ...27شمارهٔ ۱۰۴: ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراق ...28شمارهٔ ۱۰۵: خواهم ای شوخ ببوسم همهٔ اعضایت 29شمارهٔ ۱۰۶: هر که داند نقطهٔ خال ترا تفسیر چی ...30شمارهٔ ۱۰۷: نه خط بروی تو کمین میر کشور زنگ ا ...31شمارهٔ ۱۰۸: غم چندی بدل زار بغم مدغم ماست 32شمارهٔ ۱۰۹: خوش میگذرد آنکه مرا روح روانست 33شمارهٔ ۱۱۰: گفتم کمند عشق تو در گردن منست 34شمارهٔ ۱۱۱: هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چ ...35شمارهٔ ۱۱۲: اکنون که بهار آمد و ایام بکام است 36شمارهٔ ۱۱۳: تا شدم از گردش چشم تو مست 37شمارهٔ ۱۱۴: ای به فدای تو من و هر چه هست 38شمارهٔ ۱۱۵: چون خصر ره بچشمهٔ حیوانم آرزوست 39شمارهٔ ۱۱۶: دلبرا نرا همه سخت است دل و پیمان ...40شمارهٔ ۱۱۷: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 41شمارهٔ ۱۱۸: روزگاریست که چون حلقه مقیمم بدرت 42شمارهٔ ۱۱۹: تا تار طرهٔ توام ای جان بچنگ نیست 43شمارهٔ ۱۲۰: با آنکه دل معاینه ناظر بروی تست 44شمارهٔ ۱۲۱: ما را بجز از روی تو منظور نظر نیس ...45شمارهٔ ۱۲۲: شیرم ولی اسیر به دام غزال دوست 46شمارهٔ ۱۲۳: ایخوش آنعارف سالک که ز راه آگاهست 47شمارهٔ ۱۲۴: قضا چو جاری و ساری بنارضا و رضاست 48شمارهٔ ۱۲۵: هر آنچه فتنه در این عالم و هر آنچ ...49شمارهٔ ۱۲۶: دور هجران را مگر اتمام نیست 50شمارهٔ ۱۲۷: از غم زلفت ندانم دوش بر من چون گذ ...51شمارهٔ ۱۲۸: خدای آنچه بزلف نگار چین انداخت 52شمارهٔ ۱۲۹: دل مرا ز کمندت سر رهائی نیست 53شمارهٔ ۱۳۰: گفتن یک یاعلی به صدق و ارادت 54شمارهٔ ۱۳۱: هر که بدید از تو این فراخته قامت 55شمارهٔ ۱۳۲: ببزم قرب چو دیدم میانهٔ من و دوست 56شمارهٔ ۱۳۳: هر گوشه فتنه ایست ز چشمان مست تست 57شمارهٔ ۱۳۴: دلبرم شانه بگیسوی شبه گون زده است 58شمارهٔ ۱۳۵: تنها براه دوست نباید ز جان گذشت 59شمارهٔ ۱۳۶: بیا ای عید مشتاقان که از هجر دو ا ...60شمارهٔ ۱۳۷: دیگرم پروای خویش اندیشهٔ بیگانه ن ...61شمارهٔ ۱۳۸: مدام غیر غمم کس انیس و همدم نیست 62شمارهٔ ۱۳۹: جز معرفت از بهر بشر خاصیتی نیست 63شمارهٔ ۱۴۰: حجه قائم که جبریل‌امین دربان اوست 64شمارهٔ ۱۴۱: دانم که ره کعبه و بتخانه کدامست 65شمارهٔ ۱۴۲: ای جسم تو بگرفته ز جان باج لطافت 66شمارهٔ ۱۴۳: با ما مگو که دیر کجا و حرم کجاست 67شمارهٔ ۱۴۴: از حرم بگذر که اینجا خرگه آنشاه ن ...68شمارهٔ ۱۴۵: آنکه بهر جا عیان طلعت نیکوی اوست 69شمارهٔ ۱۴۶: جستم سراغ دل ز صبا زان خبر نداشت 70شمارهٔ ۱۴۷: تنها ستمت بهر من ای ماه جبین است 71شمارهٔ ۱۴۸: دل ز راه دیده از نور جمالش روشن ا ...72شمارهٔ ۱۴۹: آنکس آگه ز پریشانی احوال من است 73شمارهٔ ۱۵۰: نی همین از خود براه یار میباید گذ ...74شمارهٔ ۱۵۱: من و خاک سر آنکوی که دلدار آنجاست 75شمارهٔ ۱۵۲: خرم کسی که کام ز بخت جوان گرفت 76شمارهٔ ۱۵۳: من آنچه هست بعشق تو داده‌ام از دس ...77شمارهٔ ۱۵۴: کارت ای یار بمن غیر ستمکاری نیست 78شمارهٔ ۱۵۵: بطرف باغ هر آن سرو کز زمین برخاست 79شمارهٔ ۱۵۶: دلم ز دست تو خون گشت و حجت هم این ...80شمارهٔ ۱۵۷: تا نگوئی بجهان دوست مرا بسیار است 81شمارهٔ ۱۵۸: ایهاالناس اینجهان را نیم جو مقدار ...82شمارهٔ ۱۵۹: اگر که خانه خمار دایمم وطن است 83شمارهٔ ۱۶۰: تشبیه جمال تو به خورشید روا نیست 84شمارهٔ ۱۶۱: دل مسوزان که ز هر دل بخدا راهی هس ...85شمارهٔ ۱۶۲: بگو به آنکه موفق بحسن تدبیر است 86شمارهٔ ۱۶۳: ای آنکه با وجود تو دیگر وجود نیست 87شمارهٔ ۱۶۴: زمین گوئی به پیش پای عشق است 88شمارهٔ ۱۶۵: شاداب باغ دهر به آب محبت است 89شمارهٔ ۱۶۶: علی است بهر بجا بودن جهان باعث 90شمارهٔ ۱۶۷: ای حسن تو بگرفته ز خوبان جهان باج 91شمارهٔ ۱۶۸: ببزم دل چو برافروختم ز عشق سراج 92شمارهٔ ۱۶۹: با بت ساده نشستن که ثواتبست و مبا ...93شمارهٔ ۱۷۰: تعالی الله از این بالا وزین رخ 94شمارهٔ ۱۷۱: منت دلم ز حلقهٔ موی تو میکشد 95شمارهٔ ۱۷۲: صبحدم باد صبا مشک فشان می‌آید 96شمارهٔ ۱۷۳: گر از دل نیمه شب آهی برآید 97شمارهٔ ۱۷۴: در دور ما چه جور بشر با بشر نکرد 98شمارهٔ ۱۷۵: جدا از طره اش حال دلم دانی چسان ب ...99شمارهٔ ۱۷۶: مگذار اینکه راز دلت بر زبان رسد 100شمارهٔ ۱۷۷: رندان عمل برای رضای خدا کنند 101شمارهٔ ۱۷۸: قلم شرافت اگر دارد از رقم دارد 102شمارهٔ ۱۷۹: قربان آن زمان که زمان و مکان نبود 103شمارهٔ ۱۸۰: نالهٔ من نی عجب گر جا به دل‌ها می ...104شمارهٔ ۱۸۱: غیر آن سر که سری با کف پایی دارد 105شمارهٔ ۱۸۲: زان پیشتر که خاک وجودت سبو کنند 106شمارهٔ ۱۸۳: جهانیان دگر از جنک احتراز کنید 107شمارهٔ ۱۸۴: نالیدن مهجوران سوز دگری دارد 108شمارهٔ ۱۸۵: به تغافل همه روزان و شبان می‌گذرد 109شمارهٔ ۱۸۶: دلدار ما به درد دل ما نمی رسد 110شمارهٔ ۱۸۷: آن که از دوست بجز دوست تقاضا دارد 111شمارهٔ ۱۸۸: هزار بار به خون جگر طهارت کرد 112شمارهٔ ۱۸۹: هر چند دانمت مهر ای نازنین نباشد 113شمارهٔ ۱۹۰: بر دل چو یاد لعل لب یار بگذرد 114شمارهٔ ۱۹۱: خواجه را گوی که از زیر زمین یاد ک ...115شمارهٔ ۱۹۲: راستی مردم از آندم که بصلب پدرند 116شمارهٔ ۱۹۳: کسیکه بهر خدا ترک خودستائی کرد 117شمارهٔ ۱۹۴: یاد دو طره ات بدلم چون درون شود 118شمارهٔ ۱۹۵: مست ساقی ز سر آب عنب می‌گذرد 119شمارهٔ ۱۹۶: شده گم دلم که از هجر چو لاله داغ ...120شمارهٔ ۱۹۷: همره قافلهٔی روبرهی باید کرد 121شمارهٔ ۱۹۸: نه تنها خجلت از روی تو ماه آسمان ...122شمارهٔ ۱۹۹: مردم چشم تو نازیم که در پرده درند 123شمارهٔ ۲۰۰: هر که را بوئی از آن طرهٔ پرچین‌ آ ...124شمارهٔ ۲۰۱: شوخی به همه خلخ و فرخار نباشد 125شمارهٔ ۲۰۲: کس نیست تا نشان بمن از آن دهان ده ...126شمارهٔ ۲۰۳: آینه چون جلوه گاه روی جانان می‌شو ...127شمارهٔ ۲۰۴: ز جان خویش اگر عاشقان نظر گیرند 128شمارهٔ ۲۰۵: هر آنکو سر بخاک درگه پیر مغان دار ...129شمارهٔ ۲۰۶: چون بت من شانه بر زلف چلیپائی کشد 130شمارهٔ ۲۰۷: هر که با او آشنا شد خود ز خود بیگ ...131شمارهٔ ۲۰۸: دل سجده جز بر آن خم ابرو نمیکند 132شمارهٔ ۲۰۹: زلف از شانه بروی چو قمر میریزد 133شمارهٔ ۲۱۰: فلک خم گشت کز خود طرح چوگان تو ان ...134شمارهٔ ۲۱۱: هر کس نه بعشق از سر اخلاص قدم زد 135شمارهٔ ۲۱۲: مدد ز چشم پر آبم سحاب می‌خواهد 136شمارهٔ ۲۱۳: سر عشقت بدل خسته نهان خواهم کرد 137شمارهٔ ۲۱۴: در ملک وجود آنچه که از خاک برآید 138شمارهٔ ۲۱۵: سهی قد تو به سرو کنار جو ماند 139شمارهٔ ۲۱۶: چون بدل ناوک آن شوخ پری زاد‌ آمد 140شمارهٔ ۲۱۷: عاقبت دلا دیدی کار یار و من چون ش ...141شمارهٔ ۲۱۸: ایدل این شوخ پریوش که چنین میگذرد 142شمارهٔ ۲۱۹: تا لبم بوسه چند از تو دلارام نگیر ...143شمارهٔ ۲۲۰: برافکن پرده تا خورشید تابان از سم ...144شمارهٔ ۲۲۱: هر زمان زلف چو زنجیر توام یاد آید 145شمارهٔ ۲۲۲: ما را به یمن عشق روا از توکام شد 146شمارهٔ ۲۲۳: یار بی پرده عبث پرده ز عارض نگشای ...147شمارهٔ ۲۲۴: اگر از عشق به طور دلت اشراق آید 148شمارهٔ ۲۲۵: دانی که دل بدلبر جانی چسان رسید 149شمارهٔ ۲۲۶: چندانکه سیل دیده من بیشتر شود 150شمارهٔ ۲۲۷: نه هر که تاخت بمیدان دلاوری داند 151شمارهٔ ۲۲۸: ساقی چه باده بود که بر من حواله ک ...152شمارهٔ ۲۲۹: می بنوش اکنون که چون هنگام محشر م ...153شمارهٔ ۲۳۰: ترکان چشم او پی خونریزی منند 154شمارهٔ ۲۳۱: دل آنچه داشت در بر دلبر نیاز کرد 155شمارهٔ ۲۳۲: هر دل به ‌امیدی پی دلدار برآمد 156شمارهٔ ۲۳۳: دلم نظر سوی آن زلف پرشکن دارد 157شمارهٔ ۲۳۴: بخدا رسد هر آن دل که پی هوا نباشد 158شمارهٔ ۲۳۵: نگارا جانم از هجر تو نالان تا بکی ...159شمارهٔ ۲۳۶: بکوی میکده بس بیهشان مدهوشند 160شمارهٔ ۲۳۷: بر آستانهٔ میخانه خاکسارانند 161شمارهٔ ۲۳۸: تیر رستم چو خدنک مژه ات تیز نبود 162شمارهٔ ۲۳۹: بندهٔ پادشهی باش که درویش بود 163شمارهٔ ۲۴۰: همه صحبت ز فراق وز وصالش دارند 164شمارهٔ ۲۴۱: خدا را جمع نتوان با هوا کرد 165شمارهٔ ۲۴۲: بعد مرگ ار بسرم آن بت طناز آید 166شمارهٔ ۲۴۳: بحشر عفو اله ار پناه خواهد بود 167شمارهٔ ۲۴۴: جهان که هر دی و هر نوبهار گرید و ...168شمارهٔ ۲۴۵: دلم به طرهٔ پرچین یار افتد و خیزد 169شمارهٔ ۲۴۶: آنکه از دوری او دیدهٔ ما دریا بود 170شمارهٔ ۲۴۷: غم عشقت نه همین قصد دل و جانم کرد 171شمارهٔ ۲۴۸: دل ز قید غمت ایدوست رها نتوان کرد 172شمارهٔ ۲۴۹: شهان که مالک اورنگ و صاحب تاجند 173شمارهٔ ۲۵۰: ندهی کام مرا از لب خندان تا چند 174شمارهٔ ۲۵۱: هر صاحب نامی دمی آرام ندارد 175شمارهٔ ۲۵۲: دل نیست هر آندل که دلارام ندارد 176شمارهٔ ۲۵۳: ساقی از رطل گران دوش سبکبارم کرد 177شمارهٔ ۲۵۴: کس از آن زلف و از آن خال نیارد دم ...178شمارهٔ ۲۵۵: اهل دل بر در دل حلقه چو رندانه زد ...179شمارهٔ ۲۵۶: دیدی چگونه عزم سفر آن نگار کرد 180شمارهٔ ۲۵۷: شاه اورنگ نشین فکر جهانی دارد 181شمارهٔ ۲۵۸: گر نه برقع بر رخ آن مه جبین افتاد ...182شمارهٔ ۲۵۹: زان فرقه بپرهیز که پرهیز ندارند 183شمارهٔ ۲۶۰: مرا که جرم ز اندازه بیشتر باشد 184شمارهٔ ۲۶۱: هر چه از اصلش جدا گردید باز آنجا ...185شمارهٔ ۲۶۲: بزلفش در کشاکش با صبا و شانه خواه ...186شمارهٔ ۲۶۳: یاران ره عشق منزل ندارد 187شمارهٔ ۲۶۴: مراست نام علی بهر جسم و جان تعویذ 188شمارهٔ ۲۶۵: هر چه خواهم سخن از زلف تو سازم تح ...189شمارهٔ ۲۶۶: دوشین بگوش دلم‌ آمد ز مرغ سحر 190شمارهٔ ۲۶۷: روزی ار غم برود نیست مرا یار دگر 191شمارهٔ ۲۶۸: پیر گشتیم و دل از عشق جوانست هنوز 192شمارهٔ ۲۶۹: رهد ز زلف تو دل در بر من آید باز 193شمارهٔ ۲۷۰: یار عاشق کش ما دوش بصد عشوه و ناز 194شمارهٔ ۲۷۱: دل برگرفته ایم از این خلق بوالهوس 195شمارهٔ ۲۷۲: قبله ی عشاق طاق ابروی یار است و ب ...196شمارهٔ ۲۷۳: خبر عشق ز هر دل بهوا بسته مپرس 197شمارهٔ ۲۷۴: از آب دیده تا ندهی شستشوی خویش 198شمارهٔ ۲۷۵: من و ترا بسخن کرده او بهانهٔ خویش 199شمارهٔ ۲۷۶: چو غنچه خون دلت گر غذاست خندان با ...200شمارهٔ ۲۷۷: دلم بیمار و یاد چشم بیماری پرستار ...201شمارهٔ ۲۷۸: آنکه گشتیم و نجستیم در اطراف جهان ...202شمارهٔ ۲۷۹: کسی که سرمه نکرد از غبار رهگذرش 203شمارهٔ ۲۸۰: در گردنش آویخته گیسوی بلندش 204شمارهٔ ۲۸۱: در خمر طرهٔ طرار کمند اندازش 205شمارهٔ ۲۸۲: سلطان نفس خود شو و مالک رقاب باش 206شمارهٔ ۲۸۳: گر کنم از برگ گل اندیشهٔ پیراهنش 207شمارهٔ ۲۸۴: دوستان با که دهم شرح پریشانی خویش 208شمارهٔ ۲۸۵: برفت عمر و نگشتم ز هجر یار خلاص 209شمارهٔ ۲۸۶: ز پرده گر کنی ایماه وش عیان عارض 210شمارهٔ ۲۸۷: بی دوست دست می‌ندهد بهر ما نشاط 211شمارهٔ ۲۸۸: شکر می‌ریزد از دیوان حافظ 212شمارهٔ ۲۸۹: ای بندهٔ رخسار تو خورشید مشعشع 213شمارهٔ ۲۹۰: صد شکر فارغم ز تماشای باغ و راغ 214شمارهٔ ۲۹۱: عمریست تا به تیر غمت گشته‌ام هدف 215شمارهٔ ۲۹۲: ای دیده و دل هر دو بدار تو شایق 216شمارهٔ ۲۹۳: هست این کون و مکان گوی خم چوگان ع ...217شمارهٔ ۲۹۴: بفشان شکری از لعل لب ای کان نمک 218شمارهٔ ۲۹۵: از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک 219شمارهٔ ۲۹۶: گم گردد آسمان و زمین در فضای دل 220شمارهٔ ۲۹۷: ای سر زلفت هزار سلسله عاقل 221شمارهٔ ۲۹۸: نه ملک دان سبب افتخار خویش و نه م ...222شمارهٔ ۲۹۹: بتی نهفته بخلوت سرای جان دارم 223شمارهٔ ۳۰۰: دانی چرا در سیر خود بر خویش میلرز ...224شمارهٔ ۳۰۱: ما می‌کشان چو بادهٔ گلنار می‌زنیم 225شمارهٔ ۳۰۲: من آن نیم که ز سوی تو رو بگردانم 226شمارهٔ ۳۰۳: گر من از طعن رقیبان تو اندیشه کنم 227شمارهٔ ۳۰۴: بتو حیران شدن از چشم تر‌ آموخته‌ا ...228شمارهٔ ۳۰۵: یار نگذارد اگر لعل شکر خایش ببوسم 229شمارهٔ ۳۰۶: سر و جان داده گدای در میخانه شدیم 230شمارهٔ ۳۰۷: چون روز ازل رخت به میخانه کشیدیم 231شمارهٔ ۳۰۸: جز رخ دلستان نمی بینم 232شمارهٔ ۳۰۹: دربند زلف یار چو شد مبتلا دلم 233شمارهٔ ۳۱۰: به هر چه می‌نگرم حسن یار می‌بینم 234شمارهٔ ۳۱۱: همیشه موی تو در پیچ و تاب می‌بینم 235شمارهٔ ۳۱۲: تا دل به مهر آن بت عیار بسته‌ام 236شمارهٔ ۳۱۳: ای قبلهٔ جان ما چو بکوی تو رسیدیم 237شمارهٔ ۳۱۴: چون یاد از آن زلف سیه و آنخط زنگا ...238شمارهٔ ۳۱۵: بنشین ببرم جانا تا از سر جان خیزم 239شمارهٔ ۳۱۶: چرا همیشه نه پیچان چو تار موی تو ...240شمارهٔ ۳۱۷: تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ...241شمارهٔ ۳۱۸: ای رخت باغ بهشت و لب لعلت تسنیم 242شمارهٔ ۳۱۹: چگونه سر ز در پیر فقر بردارم 243شمارهٔ ۳۲۰: عمریست که در هجران میسوزم و میساز ...244شمارهٔ ۳۲۱: بخون خویش نویسم بروی لوح مزارم 245شمارهٔ ۳۲۲: کی زبام تو من سوخته جان بر خیزم 246شمارهٔ ۳۲۳: سخن از زلف نو گویند دل و شانه بهم 247شمارهٔ ۳۲۴: اگر جدا کنی از تیغ بند از بندم 248شمارهٔ ۳۲۵: نه نظر بقد سرو و نه بروی ماه دارم 249شمارهٔ ۳۲۶: گر من از هر دو جهان دست بیکبار کش ...250شمارهٔ ۳۲۷: تا بدام تو من ای جان جهان افتادم 251شمارهٔ ۳۲۸: خالت همه دم دانه و زلفت همه دم دا ...252شمارهٔ ۳۲۹: ببوسهٔ لب ساقی بس آرزو دارم 253شمارهٔ ۳۳۰: عشق یارب چه قماریست که نشناخته‌ای ...254شمارهٔ ۳۳۱: چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ...255شمارهٔ ۳۳۲: من نخواهم بکسی زهد و ریا بفروشم 256شمارهٔ ۳۳۳: از غم خال لب تو گوشه نشینم 257شمارهٔ ۳۳۴: شبی که زلف تو ای نازنین فتاد بدست ...258شمارهٔ ۳۳۵: ما کار به تسبیح و به زنار نداریم 259شمارهٔ ۳۳۶: ای عجب ما خسته جان از فرقت جانانه ...260شمارهٔ ۳۳۷: دل کشد گه بحرم گاه سوی دیر مغانم 261شمارهٔ ۳۳۸: بیاور باده ساقی تا دمی حالت بگردا ...262شمارهٔ ۳۳۹: چون گل روی ترا در خور دیدار شدیم 263شمارهٔ ۳۴۰: داده‌ام جان رو نما تا روی جانان د ...264شمارهٔ ۳۴۱: دهنش هیچ و از آن بوسه تمنا دارم 265شمارهٔ ۳۴۲: کرده عشق تو چنان بیخبر و بی خویشم 266شمارهٔ ۳۴۳: بس بدل هست خیال رخ نیکوی توام 267شمارهٔ ۳۴۴: ساقی آن می‌بقدح کن که چو ما نوش ک ...268شمارهٔ ۳۴۵: مرغ قدسم من که در دام بلا افتاده‌ ...269شمارهٔ ۳۴۶: افسوس که از حالت خود بیخبرانیم 270شمارهٔ ۳۴۷: خبرت هست که بی لعل تو ما خونجگریم 271شمارهٔ ۳۴۸: خوانند گر چه خلق جهان اصفهانیم 272شمارهٔ ۳۴۹: دوش بهر گریه در هجرت مجالی داشتم 273شمارهٔ ۳۵۰: مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن 274شمارهٔ ۳۵۱: خوش بود دیده ز جان بستن و جانان د ...275شمارهٔ ۳۵۲: گریم بکار دل من و دل هم بکار من 276شمارهٔ ۳۵۳: ای زال جهان تا کی جان کندن و نواز ...277شمارهٔ ۳۵۴: دری به از در یکتای با صفای سخن 278شمارهٔ ۳۵۵: یوسف رخی به چاه ذقن بسته راه من 279شمارهٔ ۳۵۶: به ماه عارض خود زلف را حجاب مکن 280شمارهٔ ۳۵۷: هرکس ندیده غارت و یغمای ترکمن 281شمارهٔ ۳۵۸: حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن 282شمارهٔ ۳۵۹: دارم بتی به غیر در مهر باز کن 283شمارهٔ ۳۶۰: نگذاشت غم تنگ دهانت اثر از من 284شمارهٔ ۳۶۱: از غبار خودنمائیها عمل را پاک کن 285شمارهٔ ۳۶۲: آن سان سخن بگوی که بتوان نگاشتن 286شمارهٔ ۳۶۳: خبرم نیست ز سر تا شده سودائی تو 287شمارهٔ ۳۶۴: سواد موی تو اندر بیاض روی نکو 288شمارهٔ ۳۶۵: ای دل من مبتلا در خم گیسوی تو 289شمارهٔ ۳۶۶: طعنه بر ما مزن ای شیخ و به خود غر ...290شمارهٔ ۳۶۷: ای کحل چشم اهل نظر خاک پای تو 291شمارهٔ ۳۶۸: بیچارهٔی که نیست بجز حق پناه او 292شمارهٔ ۳۶۹: آنکس که داده نسبت روی ترا بماه 293شمارهٔ ۳۷۰: عشقت سپرد از دل دیوانه بدیوانه 294شمارهٔ ۳۷۱: زان سفله وجودی که شریر است عدم به 295شمارهٔ ۳۷۲: ما را چو از عدم بوجود اوفتاد راه 296شمارهٔ ۳۷۳: ای در گرانمایه وای یار یگانه 297شمارهٔ ۳۷۴: ای یار بکس وفا نکرده 298شمارهٔ ۳۷۵: ای دلارام که اندر دل ما‌ آمده‌ای 299شمارهٔ ۳۷۶: ای مقیم دل که‌ام شب شمع این کاشان ...300شمارهٔ ۳۷۷: دی گفت زاهد از دو جهان چون گذشته‌ ...301شمارهٔ ۳۷۸: چیست دنیا در ره سیل فنا ویرانه‌ای 302شمارهٔ ۳۷۹: ساقی از آن دو جرعه که در جام کرده ...303شمارهٔ ۳۸۰: ستم ار بناتوانان ز ستمگری رسانی 304شمارهٔ ۳۸۱: صاحب علم و عمل را رتبهٔ والاستی 305شمارهٔ ۳۸۲: زالعلم حجاب الاکبر‌ام د عقل سودائ ...306شمارهٔ ۳۸۳: ما بجز عشق ندیدیم صلاح دیگری 307شمارهٔ ۳۸۴: بگرفته خواب چشمم غم چشم نیم خوابی 308شمارهٔ ۳۸۵: غیر خونابه چه خوردی ز می انگوری 309شمارهٔ ۳۸۶: بیک خرام دل از من تو دلربا بردی 310شمارهٔ ۳۸۷: جان بتنگ آمدم از غصهٔ بی همنفسی 311شمارهٔ ۳۸۸: خواهی ارجا به لب آب روان بگزینی 312شمارهٔ ۳۸۹: بخیال ماه رویت بودم ز ضعف حالی 313شمارهٔ ۳۹۰: ای مه ز مهر اگر نظری سوی ما کنی 314شمارهٔ ۳۹۱: تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی 315شمارهٔ ۳۹۲: ای می‌فروش گر نظری سوی ما کنی 316شمارهٔ ۳۹۳: الا که از می‌نخوت مدام بیخود و مس ...317شمارهٔ ۳۹۴: تا کی دلا خموشی یکدم برآر زاری 318شمارهٔ ۳۹۵: تا نگردی با خلایق یار بی عز و وقا ...319شمارهٔ ۳۹۶: نیست بازار جهانرا به از این سودای ...320شمارهٔ ۳۹۷: گشتیم پی یار نکو هر سر کوئی 321شمارهٔ ۳۹۸: ایکه نام آن صنم را در بر من میبری 322شمارهٔ ۳۹۹: دنیا زکف گذار چو دعوی دین کنی 323شمارهٔ ۴۰۰: ای برادر چند دل آلودهٔ دنیا کنی 324شمارهٔ ۴۰۱: چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی 325شمارهٔ ۴۰۲: چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی 326شمارهٔ ۴۰۳: چشم تو می‌نماید چون آهوی تتاری 327شمارهٔ ۴۰۴: داد از دست تو کاینسان دلربائی میک ...328شمارهٔ ۴۰۵: نتوان گفت رخت را قمر آری آری 329شمارهٔ ۴۰۶: گر نوازی ز کرم یا که کشی یا که به ...330شمارهٔ ۴۰۷: تا زده‌ام خویش به دیوانگی 331شمارهٔ ۴۰۸: گر نه ای دل پای بند طرهٔ طرار یار ...332شمارهٔ ۴۰۹: هر گه بخاطرم تو پریوش گذر کنی 333شمارهٔ ۴۱۰: روی تو هست موسی و چشم تو سامری 334شمارهٔ ۴۱۱: به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری 335شمارهٔ ۴۱۲: برو بجو ز عمل مونسی و داد رسی 336شمارهٔ ۴۱۳: گفت دانا پدری با پسر از آگاهی 337شمارهٔ ۴۱۴: تو مرغ گلشن قدسی نه در خور قفسی 338شمارهٔ ۴۱۵: قاصد کویش دلا تا نالهٔ شبگیر کردی 339شمارهٔ ۴۱۶: دمی که پرده ز رخسار خود براندازی 340شمارهٔ ۴۱۷: چوبدید خویشتن را همه حسن و دلربائ ...341شمارهٔ ۴۱۸: چه غم که رفت ز من در ره تو جان و ...342شمارهٔ ۴۱۹: تا در ره مقصود به تشویش نیفتی 343شمارهٔ ۴۲۰: منه به زمرهٔ انعام نام انسانی 344شمارهٔ ۴۲۱: غنچه را نیست جز این علت خونین جگر ...345شمارهٔ ۴۲۲: چه باک خار وجودم شد ار فنای گلی 346شمارهٔ ۴۲۳: اگر که لقمه ربایی ز خوان خاموشی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ