به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۳: تا که برگرد سبزه لاله برست

820عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا که برگرد سبزه لاله برست
در گمان می فتد که چون رخ تست
نام روی تو می برد لاله
زان دهان را بمشک و باده بشست
جز بیاد رخ تو گل نشکفت
بی مثال خطت بنفشه نرست
سرو در خدمت قدت دامن
بکمر در زدست چابک و چست
رخ و زلف تواش نشان دادند
در چمن هر که رنگ و بویی جست
غنچه را از صبا گشایشهاست
ورچه زو بود بستگیش نخت
جان همی پرورد در اسایش
باد بیمار در هوای درست
حرکتهای باد شیرین کار
کرد از خنده غنچه را دل سست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲: ای روی تو آرزوی دلها 2شمارهٔ ۳: تا که برگرد سبزه لاله برست 3شمارهٔ ۴: گل رخت بباغ در فکندست 4شمارهٔ ۵: هر کرا دل باختیار خودست 5شمارهٔ ۶: شاخ سر سبز و چمن دلشادست 6شمارهٔ ۷: هر که اندر موسم گل همچو گل می خواره ...7شمارهٔ ۸: بس شگرفست کار و بار لبت 8شمارهٔ ۹: کی بود؟کی بود؟ که در آیم ز درت 9شمارهٔ ۱۰: ندانم غنچه را بلبل چه گفتست 10شمارهٔ ۱۱: دل غنچه را باز این غم گرفتست 11شمارهٔ ۱۲: با لب تو جان شکار زلف تست 12شمارهٔ ۱۳: تا دم باد صبا بگشا دست 13شمارهٔ ۱۴: آنچه عشق تو در جهان کردست 14شمارهٔ ۱۵: هر که رخسارش آرزو کردست 15شمارهٔ ۱۶: رخت از ماه و لبت از شکرست 16شمارهٔ ۱۷: امروز روی تو ز همه روز خوشترست 17شمارهٔ ۱۸: دلم در آرزوی عشق روی جانانست 18شمارهٔ ۱۹: آنکه سرم بر خط فرمان اوست 19شمارهٔ ۲۰: بریز سایۀ زلف تو عقل گمراهست 20شمارهٔ ۲۱: ماه رویا ز غمت یک دم نیست 21شمارهٔ ۲۲: نگار دل سیاهم لاله رنگیست 22شمارهٔ ۲۳: بیمار فراق تو بحالیست 23شمارهٔ ۲۴: ترا یک ذره خود پروای ما نیست 24شمارهٔ ۲۵: از تو جز درد دل و خون جگر حاصل نیس ...25شمارهٔ ۲۶: چو روی خوب تو خورشید آسمان هم نیست 26شمارهٔ ۲۷: دل من ار بغمت خوشتر از زبان تو نیس ...27شمارهٔ ۲۸: خود ترا عادت دلداری نیست 28شمارهٔ ۲۹: دوری از یار اختیاری نیست 29شمارهٔ ۳۰: در فراقت دل ازین سوخته تر نتوان دا ...30شمارهٔ ۳۱: دلبرم هم ز بامداد برفت 31شمارهٔ ۳۲: باد نوروزی ره بستان گرفت 32شمارهٔ ۳۳: ای مرا کرده مشوّش زلفت 33شمارهٔ ۳۴: چه باشد گر ز من یادت نیاید 34شمارهٔ ۳۵: تا بکف جام می توانم دید 35شمارهٔ ۳۶: اهل تو بازار گوهر بشکند 36شمارهٔ ۳۷: دل ز غم عشق تو کی جان برد 37شمارهٔ ۳۸: ز لعلت عکس در جام می افتاد 38شمارهٔ ۳۹: دل بدان دلنواز خواهم داد 39شمارهٔ ۴۰: دلم نخست که دل بر وفای یار نهاد 40شمارهٔ ۴۱: رخت تاثیر آهی بر نتابد 41شمارهٔ ۴۲: نفس باد صبا می جنبد 42شمارهٔ ۴۳: کسی که دل به سر زلف یار در بندد 43شمارهٔ ۴۴: رنگ رویت بر ارغوان خندد 44شمارهٔ ۴۵: رخی چنان که ز خورشید و ماه نتوان ک ...45شمارهٔ ۴۶: یار با ما وفا نخواهد کرد 46شمارهٔ ۴۷: زلف تو کان همه سرها دارد 47شمارهٔ ۴۸: رخ و زلفت از شگرفی، صفت بهار دارد 48شمارهٔ ۴۹: تاب جمال تو آفتاب ندارد 49شمارهٔ ۵۰: دلبرم رسم خود چنین دارد 50شمارهٔ ۵۱: دل من ز اندوه ننگی ندارد 51شمارهٔ ۵۲: هر که چون روی تو رویی دارد 52شمارهٔ ۵۳: عشق تو گردست در زمانه برآرد 53شمارهٔ ۵۴: گل زرشک تو پیرهن بدرد 54شمارهٔ ۵۵: سپیده دم بصبوحی شتاب باید کرد 55شمارهٔ ۵۶: دوش با من نگار من آن کرد 56شمارهٔ ۵۷: مکن ای دوست اگر بتوان کرد 57شمارهٔ ۵۸: ز رویت دسته گل می توان کرد 58شمارهٔ ۵۹: باد بر خاک ترک تازی کرد 59شمارهٔ ۶۰: باز ما را رخ زیبای تو در کار آورد 60شمارهٔ ۶۱: سحرگهان که دم صبح در هوا گیرد 61شمارهٔ ۶۲: سحرگهان که دم صبح در چمن گیرد 62شمارهٔ ۶۳: دلم از آتش غم چنان می گدازد 63شمارهٔ ۶۴: اگر دلدار من روزی، نقاب از رخ بر ا ...64شمارهٔ ۶۵: سوز عشقت جگر همی سوزد 65شمارهٔ ۶۶: سحرگهان که صبا نافۀ ختن بیزد 66شمارهٔ ۶۷: اومید آدمی بوصالت نمی رسد 67شمارهٔ ۶۸: شب نیست کم ز هجر تو صد غم نمی رسد 68شمارهٔ ۶۹: نام تو بر زبان من باشد 69شمارهٔ ۷۰: هر کرا زلف عنبرین باشد 70شمارهٔ ۷۱: گر بر دل من رحم کند یارچه باشد 71شمارهٔ ۷۲: دلبرم سوی سفر خواهد شد 72شمارهٔ ۷۳: در عشق تو دل بجان همی کوشد 73شمارهٔ ۷۴: دلم هر شب از عشق چندان بنالد 74شمارهٔ ۷۵: مژده ایدل که یار باز آمد 75شمارهٔ ۷۶: سزد گر غنچه چون من دلخوش آمد 76شمارهٔ ۷۷: باد صبا بین که چها می کند 77شمارهٔ ۷۸: درد دل از حد گذشت و یار نداند 78شمارهٔ ۷۹: آه کان قاعدۀ وصل چنان هم بنماند 79شمارهٔ ۸۰: رخ خوبت به قمر می ماند 80شمارهٔ ۸۱: خبر گل بچمن می آرند 81شمارهٔ ۸۲: تا نگارم رای رفتن می زند 82شمارهٔ ۸۳: سحرگهان که گریبان آفتاب کشند 83شمارهٔ ۸۴: ای دل ترا گر آرزوی بیغمی کند 84شمارهٔ ۸۵: شاید که دل ز عشق قیامت همی کند 85شمارهٔ ۸۶: یا رب! این بچّۀ ترکان چه ز ما می خ ...86شمارهٔ ۸۷: روی از آن خوبتر تواند بود 87شمارهٔ ۸۸: از گلبن زمانه مرا بهره خار بود 88شمارهٔ ۸۹: هر شبی از سر شک من، دامن خاک تر شو ...89شمارهٔ ۹۰: هر که بروی لعل شیرین تو فرمان می د ...90شمارهٔ ۹۱: نیکویی بیش از آن نمی باید 91شمارهٔ ۹۲: نگارم چو کرد گلستان بر آید 92شمارهٔ ۹۳: نام تو برم زبان بیاساید 93شمارهٔ ۹۴: بی تو مرا زندگی بکار نیاید 94شمارهٔ ۹۵: غمت جز با دلم خوش در نیاید 95شمارهٔ ۹۶: اگر امروز آن بتم همدم نیاید 96شمارهٔ ۹۷: لشکر نوروز بصحرا رسید 97شمارهٔ ۹۸: می شنوم باز که باری دگر 98شمارهٔ ۹۹: زهی در حسرت آن چشم مخمور 99شمارهٔ ۱۰۰: مخور ای دل غم بسیار مخور 100شمارهٔ ۱۰۱: دمید صبح، چه خسبی چو بخت من برخیز 101شمارهٔ ۱۰۲: ای ز روی تو آب بر آتش 102شمارهٔ ۱۰۳: زهی مالیده رویت لاله را گوش 103شمارهٔ ۱۰۴: مکن بر من ستم جانا از ین بیش 104شمارهٔ ۱۰۵: گشت آشکاره راز دلم بر زبان اشک 105شمارهٔ ۱۰۶: گر من ز سوز عشق تو یک دم بر آوردم 106شمارهٔ ۱۰۷: تا دل اندر مهر دلبر بسته ام 107شمارهٔ ۱۰۸: زان شب که با تو دست در آغوش کرده ...108شمارهٔ ۱۰۹: من چو بچۀ مهر تو بشکستم 109شمارهٔ ۱۱۰: گر ترا گویم که عاشق نیستم 110شمارهٔ ۱۱۱: جان که در عالم خود او را داشتم 111شمارهٔ ۱۱۲: چو درد دلست این که من درفتادم 112شمارهٔ ۱۱۳: من نه آنم که ز کویت بجفا بر گردم 113شمارهٔ ۱۱۴: دروغ بود که من در غمت صبور شدم 114شمارهٔ ۱۱۵: روی بنمای که دیوانه شدم 115شمارهٔ ۱۱۶: عید کنون عید شد که روی تو دیدم 116شمارهٔ ۱۱۷: چه جفا بود کز آن ترک ختن نشنیدم 117شمارهٔ ۱۱۸: مرا که زهره نباشد که در رخت نگرم 118شمارهٔ ۱۱۹: نه دست رسی بیار دارم 119شمارهٔ ۱۲۰: امید راحت از عالم ندارم 120شمارهٔ ۱۲۱: جانرا چو نیت وصل تو حاصل کجا برم 121شمارهٔ ۱۲۲: سحرگهان که ز بهر صبوح برخیزم 122شمارهٔ ۱۲۳: خون دل از دو دیده بدامن همی کشم 123شمارهٔ ۱۲۴: ما حالی از نشاط کناری گرفته ایم 124شمارهٔ ۱۲۵: یاد باد آنکه حریفان همه با هم بود ...125شمارهٔ ۱۲۶: ترک سر خویشتن بگویم 126شمارهٔ ۱۲۷: ای بتو چشم نکویی روشن 127شمارهٔ ۱۲۸: راه بگشادند بر آیندگان 128شمارهٔ ۱۲۹: نگارا چند ازین پیمان شکستن 129شمارهٔ ۱۳۰: باز دیدی که ابر تر دامن 130شمارهٔ ۱۳۱: آه ازین زندگیّ ناخوش من 131شمارهٔ ۱۳۲: بجز از غصّه های مشکل من 132شمارهٔ ۱۳۳: کجایی ای بدو لب آب زندگانی من 133شمارهٔ ۱۳۴: ای رنگ عارض تو، آتش در آب بسته 134شمارهٔ ۱۳۵: دلی دارم ز جان دل برگرفته 135شمارهٔ ۱۳۶: ای غمزۀ تیز تو جگر خواره 136شمارهٔ ۱۳۷: بدان و آکه باش ای دل ستمکاره 137شمارهٔ ۱۳۸: مرا دلیست هوس خانۀ غم آبادی 138شمارهٔ ۱۳۹: ای باد صبا خبر چه داری 139شمارهٔ ۱۴۰: رویی، چگونه رویی؟ رویی چو آفتاب 140شمارهٔ ۱۴۱: لب و دندان یار من نگرید 141شمارهٔ ۱۴۲: من از وجود برنجم مرا چه غم بودی 142شمارهٔ ۱۴۳: نخستم دل بدام اندر کشیدی 143شمارهٔ ۱۴۴: خطی بر سوسن از عنبر کشیدی 144شمارهٔ ۱۴۵: کجایی ای بدو رخ افتاب دلداری 145شمارهٔ ۱۴۶: بر آمد ز گلزار باد بهاری 146شمارهٔ ۱۴۷: زهی از روی تو گل شرمساری 147شمارهٔ ۱۴۸: نرگسا! چیستت که پنداری 148شمارهٔ ۱۴۹: هر شبی با دلی و صد زاری 149شمارهٔ ۱۵۰: بار دیگر ز که می آموزی 150شمارهٔ ۱۵۱: گر بخواهی کشتنم یکبارگی 151شمارهٔ ۱۵۲: منم امروز و یکی مطرب و جایی خالی 152شمارهٔ ۱۵۳: ساقیا هین بیار ساغر می 153شمارهٔ ۱۵۴: ترسم آن نوش ز لب کم سخنی 154شمارهٔ ۱۵۵: ماه رویا بسر خویش کنی 155شمارهٔ ۱۵۶: خه، شاد و کش آمدی کجایی 156شمارهٔ ۱۵۷: تا کیم انتظار فرمایی 157شمارهٔ ۱۵۸: چنان خوب رویی بدان دلربایی 158شمارهٔ ۱۵۹: آخر چه شد که راه جفا برگرفته یی 159شمارهٔ ۱۶۰: بازم لباس صبر بصد پاره کرده یی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ