به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۲: ای روی تو آرزوی دلها

800عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای روی تو آرزوی دلها
شادیّ غمت بروی دلها
ای حلقۀ زلف تو همیشه
آشفته ز گفت و گوی دلها
بشکسته بجویبار عشقت
سنگین دل تو بوی دلها
در انگله های زلف مشکینت
فکند زمانه گوی دلها
غارتگر زلف تو میان چیست
در بسته بجت و جوی دلها
پی در پی تو هزار فرسنگ
بتوان آمد ببوی دلها
تا با دهن تو می نشیند
بس تنگ شدست خوی دلها

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱: خیز در ده شراب گلگون را 2شمارهٔ ۲: ای روی تو آرزوی دلها 3شمارهٔ ۳: تا که برگرد سبزه لاله برست 4شمارهٔ ۴: گل رخت بباغ در فکندست 5شمارهٔ ۵: هر کرا دل باختیار خودست 6شمارهٔ ۶: شاخ سر سبز و چمن دلشادست 7شمارهٔ ۷: هر که اندر موسم گل همچو گل می خواره ...8شمارهٔ ۸: بس شگرفست کار و بار لبت 9شمارهٔ ۹: کی بود؟کی بود؟ که در آیم ز درت 10شمارهٔ ۱۰: ندانم غنچه را بلبل چه گفتست 11شمارهٔ ۱۱: دل غنچه را باز این غم گرفتست 12شمارهٔ ۱۲: با لب تو جان شکار زلف تست 13شمارهٔ ۱۳: تا دم باد صبا بگشا دست 14شمارهٔ ۱۴: آنچه عشق تو در جهان کردست 15شمارهٔ ۱۵: هر که رخسارش آرزو کردست 16شمارهٔ ۱۶: رخت از ماه و لبت از شکرست 17شمارهٔ ۱۷: امروز روی تو ز همه روز خوشترست 18شمارهٔ ۱۸: دلم در آرزوی عشق روی جانانست 19شمارهٔ ۱۹: آنکه سرم بر خط فرمان اوست 20شمارهٔ ۲۰: بریز سایۀ زلف تو عقل گمراهست 21شمارهٔ ۲۱: ماه رویا ز غمت یک دم نیست 22شمارهٔ ۲۲: نگار دل سیاهم لاله رنگیست 23شمارهٔ ۲۳: بیمار فراق تو بحالیست 24شمارهٔ ۲۴: ترا یک ذره خود پروای ما نیست 25شمارهٔ ۲۵: از تو جز درد دل و خون جگر حاصل نیس ...26شمارهٔ ۲۶: چو روی خوب تو خورشید آسمان هم نیست 27شمارهٔ ۲۷: دل من ار بغمت خوشتر از زبان تو نیس ...28شمارهٔ ۲۸: خود ترا عادت دلداری نیست 29شمارهٔ ۲۹: دوری از یار اختیاری نیست 30شمارهٔ ۳۰: در فراقت دل ازین سوخته تر نتوان دا ...31شمارهٔ ۳۱: دلبرم هم ز بامداد برفت 32شمارهٔ ۳۲: باد نوروزی ره بستان گرفت 33شمارهٔ ۳۳: ای مرا کرده مشوّش زلفت 34شمارهٔ ۳۴: چه باشد گر ز من یادت نیاید 35شمارهٔ ۳۵: تا بکف جام می توانم دید 36شمارهٔ ۳۶: اهل تو بازار گوهر بشکند 37شمارهٔ ۳۷: دل ز غم عشق تو کی جان برد 38شمارهٔ ۳۸: ز لعلت عکس در جام می افتاد 39شمارهٔ ۳۹: دل بدان دلنواز خواهم داد 40شمارهٔ ۴۰: دلم نخست که دل بر وفای یار نهاد 41شمارهٔ ۴۱: رخت تاثیر آهی بر نتابد 42شمارهٔ ۴۲: نفس باد صبا می جنبد 43شمارهٔ ۴۳: کسی که دل به سر زلف یار در بندد 44شمارهٔ ۴۴: رنگ رویت بر ارغوان خندد 45شمارهٔ ۴۵: رخی چنان که ز خورشید و ماه نتوان ک ...46شمارهٔ ۴۶: یار با ما وفا نخواهد کرد 47شمارهٔ ۴۷: زلف تو کان همه سرها دارد 48شمارهٔ ۴۸: رخ و زلفت از شگرفی، صفت بهار دارد 49شمارهٔ ۴۹: تاب جمال تو آفتاب ندارد 50شمارهٔ ۵۰: دلبرم رسم خود چنین دارد 51شمارهٔ ۵۱: دل من ز اندوه ننگی ندارد 52شمارهٔ ۵۲: هر که چون روی تو رویی دارد 53شمارهٔ ۵۳: عشق تو گردست در زمانه برآرد 54شمارهٔ ۵۴: گل زرشک تو پیرهن بدرد 55شمارهٔ ۵۵: سپیده دم بصبوحی شتاب باید کرد 56شمارهٔ ۵۶: دوش با من نگار من آن کرد 57شمارهٔ ۵۷: مکن ای دوست اگر بتوان کرد 58شمارهٔ ۵۸: ز رویت دسته گل می توان کرد 59شمارهٔ ۵۹: باد بر خاک ترک تازی کرد 60شمارهٔ ۶۰: باز ما را رخ زیبای تو در کار آورد 61شمارهٔ ۶۱: سحرگهان که دم صبح در هوا گیرد 62شمارهٔ ۶۲: سحرگهان که دم صبح در چمن گیرد 63شمارهٔ ۶۳: دلم از آتش غم چنان می گدازد 64شمارهٔ ۶۴: اگر دلدار من روزی، نقاب از رخ بر ا ...65شمارهٔ ۶۵: سوز عشقت جگر همی سوزد 66شمارهٔ ۶۶: سحرگهان که صبا نافۀ ختن بیزد 67شمارهٔ ۶۷: اومید آدمی بوصالت نمی رسد 68شمارهٔ ۶۸: شب نیست کم ز هجر تو صد غم نمی رسد 69شمارهٔ ۶۹: نام تو بر زبان من باشد 70شمارهٔ ۷۰: هر کرا زلف عنبرین باشد 71شمارهٔ ۷۱: گر بر دل من رحم کند یارچه باشد 72شمارهٔ ۷۲: دلبرم سوی سفر خواهد شد 73شمارهٔ ۷۳: در عشق تو دل بجان همی کوشد 74شمارهٔ ۷۴: دلم هر شب از عشق چندان بنالد 75شمارهٔ ۷۵: مژده ایدل که یار باز آمد 76شمارهٔ ۷۶: سزد گر غنچه چون من دلخوش آمد 77شمارهٔ ۷۷: باد صبا بین که چها می کند 78شمارهٔ ۷۸: درد دل از حد گذشت و یار نداند 79شمارهٔ ۷۹: آه کان قاعدۀ وصل چنان هم بنماند 80شمارهٔ ۸۰: رخ خوبت به قمر می ماند 81شمارهٔ ۸۱: خبر گل بچمن می آرند 82شمارهٔ ۸۲: تا نگارم رای رفتن می زند 83شمارهٔ ۸۳: سحرگهان که گریبان آفتاب کشند 84شمارهٔ ۸۴: ای دل ترا گر آرزوی بیغمی کند 85شمارهٔ ۸۵: شاید که دل ز عشق قیامت همی کند 86شمارهٔ ۸۶: یا رب! این بچّۀ ترکان چه ز ما می خ ...87شمارهٔ ۸۷: روی از آن خوبتر تواند بود 88شمارهٔ ۸۸: از گلبن زمانه مرا بهره خار بود 89شمارهٔ ۸۹: هر شبی از سر شک من، دامن خاک تر شو ...90شمارهٔ ۹۰: هر که بروی لعل شیرین تو فرمان می د ...91شمارهٔ ۹۱: نیکویی بیش از آن نمی باید 92شمارهٔ ۹۲: نگارم چو کرد گلستان بر آید 93شمارهٔ ۹۳: نام تو برم زبان بیاساید 94شمارهٔ ۹۴: بی تو مرا زندگی بکار نیاید 95شمارهٔ ۹۵: غمت جز با دلم خوش در نیاید 96شمارهٔ ۹۶: اگر امروز آن بتم همدم نیاید 97شمارهٔ ۹۷: لشکر نوروز بصحرا رسید 98شمارهٔ ۹۸: می شنوم باز که باری دگر 99شمارهٔ ۹۹: زهی در حسرت آن چشم مخمور 100شمارهٔ ۱۰۰: مخور ای دل غم بسیار مخور 101شمارهٔ ۱۰۱: دمید صبح، چه خسبی چو بخت من برخیز 102شمارهٔ ۱۰۲: ای ز روی تو آب بر آتش 103شمارهٔ ۱۰۳: زهی مالیده رویت لاله را گوش 104شمارهٔ ۱۰۴: مکن بر من ستم جانا از ین بیش 105شمارهٔ ۱۰۵: گشت آشکاره راز دلم بر زبان اشک 106شمارهٔ ۱۰۶: گر من ز سوز عشق تو یک دم بر آوردم 107شمارهٔ ۱۰۷: تا دل اندر مهر دلبر بسته ام 108شمارهٔ ۱۰۸: زان شب که با تو دست در آغوش کرده ...109شمارهٔ ۱۰۹: من چو بچۀ مهر تو بشکستم 110شمارهٔ ۱۱۰: گر ترا گویم که عاشق نیستم 111شمارهٔ ۱۱۱: جان که در عالم خود او را داشتم 112شمارهٔ ۱۱۲: چو درد دلست این که من درفتادم 113شمارهٔ ۱۱۳: من نه آنم که ز کویت بجفا بر گردم 114شمارهٔ ۱۱۴: دروغ بود که من در غمت صبور شدم 115شمارهٔ ۱۱۵: روی بنمای که دیوانه شدم 116شمارهٔ ۱۱۶: عید کنون عید شد که روی تو دیدم 117شمارهٔ ۱۱۷: چه جفا بود کز آن ترک ختن نشنیدم 118شمارهٔ ۱۱۸: مرا که زهره نباشد که در رخت نگرم 119شمارهٔ ۱۱۹: نه دست رسی بیار دارم 120شمارهٔ ۱۲۰: امید راحت از عالم ندارم 121شمارهٔ ۱۲۱: جانرا چو نیت وصل تو حاصل کجا برم 122شمارهٔ ۱۲۲: سحرگهان که ز بهر صبوح برخیزم 123شمارهٔ ۱۲۳: خون دل از دو دیده بدامن همی کشم 124شمارهٔ ۱۲۴: ما حالی از نشاط کناری گرفته ایم 125شمارهٔ ۱۲۵: یاد باد آنکه حریفان همه با هم بود ...126شمارهٔ ۱۲۶: ترک سر خویشتن بگویم 127شمارهٔ ۱۲۷: ای بتو چشم نکویی روشن 128شمارهٔ ۱۲۸: راه بگشادند بر آیندگان 129شمارهٔ ۱۲۹: نگارا چند ازین پیمان شکستن 130شمارهٔ ۱۳۰: باز دیدی که ابر تر دامن 131شمارهٔ ۱۳۱: آه ازین زندگیّ ناخوش من 132شمارهٔ ۱۳۲: بجز از غصّه های مشکل من 133شمارهٔ ۱۳۳: کجایی ای بدو لب آب زندگانی من 134شمارهٔ ۱۳۴: ای رنگ عارض تو، آتش در آب بسته 135شمارهٔ ۱۳۵: دلی دارم ز جان دل برگرفته 136شمارهٔ ۱۳۶: ای غمزۀ تیز تو جگر خواره 137شمارهٔ ۱۳۷: بدان و آکه باش ای دل ستمکاره 138شمارهٔ ۱۳۸: مرا دلیست هوس خانۀ غم آبادی 139شمارهٔ ۱۳۹: ای باد صبا خبر چه داری 140شمارهٔ ۱۴۰: رویی، چگونه رویی؟ رویی چو آفتاب 141شمارهٔ ۱۴۱: لب و دندان یار من نگرید 142شمارهٔ ۱۴۲: من از وجود برنجم مرا چه غم بودی 143شمارهٔ ۱۴۳: نخستم دل بدام اندر کشیدی 144شمارهٔ ۱۴۴: خطی بر سوسن از عنبر کشیدی 145شمارهٔ ۱۴۵: کجایی ای بدو رخ افتاب دلداری 146شمارهٔ ۱۴۶: بر آمد ز گلزار باد بهاری 147شمارهٔ ۱۴۷: زهی از روی تو گل شرمساری 148شمارهٔ ۱۴۸: نرگسا! چیستت که پنداری 149شمارهٔ ۱۴۹: هر شبی با دلی و صد زاری 150شمارهٔ ۱۵۰: بار دیگر ز که می آموزی 151شمارهٔ ۱۵۱: گر بخواهی کشتنم یکبارگی 152شمارهٔ ۱۵۲: منم امروز و یکی مطرب و جایی خالی 153شمارهٔ ۱۵۳: ساقیا هین بیار ساغر می 154شمارهٔ ۱۵۴: ترسم آن نوش ز لب کم سخنی 155شمارهٔ ۱۵۵: ماه رویا بسر خویش کنی 156شمارهٔ ۱۵۶: خه، شاد و کش آمدی کجایی 157شمارهٔ ۱۵۷: تا کیم انتظار فرمایی 158شمارهٔ ۱۵۸: چنان خوب رویی بدان دلربایی 159شمارهٔ ۱۵۹: آخر چه شد که راه جفا برگرفته یی 160شمارهٔ ۱۶۰: بازم لباس صبر بصد پاره کرده یی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ