به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۳۵: تا بکف جام می توانم دید

830عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا بکف جام می توانم دید
زهد و سالوس کی توانم دید؟
نکنم یاد زهد و صومعه هیچ
تا رخ ترک فی توانم دید
هر دم از باد پیچش افتاده
در تهی گاه نمی توانم دید
از قدح باده چون فروغ زند
در عدم نقش شی توانم دید
ز اندرون قدح بچشم صفا
راز پنهان می توانم دید
بر گل عارض نکو رویان
شبنم از رشح خوی توانم دید
در سر زلفشان دل شده را
نیم شب نقش پی توانم دید
نه نه، کز زهد چنگ بدرک را
رگ گسته ز پی توانم دید
شیشۀ بد مزاج نازک را
زامثلا کرده قی توانم دید
ورصراحی نه در رکوع بود
ریخته خون وی توانم بود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۴: چه باشد گر ز من یادت نیاید 2شمارهٔ ۳۵: تا بکف جام می توانم دید 3شمارهٔ ۳۶: اهل تو بازار گوهر بشکند 4شمارهٔ ۳۷: دل ز غم عشق تو کی جان برد 5شمارهٔ ۳۸: ز لعلت عکس در جام می افتاد 6شمارهٔ ۳۹: دل بدان دلنواز خواهم داد 7شمارهٔ ۴۰: دلم نخست که دل بر وفای یار نهاد 8شمارهٔ ۴۱: رخت تاثیر آهی بر نتابد 9شمارهٔ ۴۲: نفس باد صبا می جنبد 10شمارهٔ ۴۳: کسی که دل به سر زلف یار در بندد 11شمارهٔ ۴۴: رنگ رویت بر ارغوان خندد 12شمارهٔ ۴۵: رخی چنان که ز خورشید و ماه نتوان ک ...13شمارهٔ ۴۶: یار با ما وفا نخواهد کرد 14شمارهٔ ۴۷: زلف تو کان همه سرها دارد 15شمارهٔ ۴۸: رخ و زلفت از شگرفی، صفت بهار دارد 16شمارهٔ ۴۹: تاب جمال تو آفتاب ندارد 17شمارهٔ ۵۰: دلبرم رسم خود چنین دارد 18شمارهٔ ۵۱: دل من ز اندوه ننگی ندارد 19شمارهٔ ۵۲: هر که چون روی تو رویی دارد 20شمارهٔ ۵۳: عشق تو گردست در زمانه برآرد 21شمارهٔ ۵۴: گل زرشک تو پیرهن بدرد 22شمارهٔ ۵۵: سپیده دم بصبوحی شتاب باید کرد 23شمارهٔ ۵۶: دوش با من نگار من آن کرد 24شمارهٔ ۵۷: مکن ای دوست اگر بتوان کرد 25شمارهٔ ۵۸: ز رویت دسته گل می توان کرد 26شمارهٔ ۵۹: باد بر خاک ترک تازی کرد 27شمارهٔ ۶۰: باز ما را رخ زیبای تو در کار آورد 28شمارهٔ ۶۱: سحرگهان که دم صبح در هوا گیرد 29شمارهٔ ۶۲: سحرگهان که دم صبح در چمن گیرد 30شمارهٔ ۶۳: دلم از آتش غم چنان می گدازد 31شمارهٔ ۶۴: اگر دلدار من روزی، نقاب از رخ بر ا ...32شمارهٔ ۶۵: سوز عشقت جگر همی سوزد 33شمارهٔ ۶۶: سحرگهان که صبا نافۀ ختن بیزد 34شمارهٔ ۶۷: اومید آدمی بوصالت نمی رسد 35شمارهٔ ۶۸: شب نیست کم ز هجر تو صد غم نمی رسد 36شمارهٔ ۶۹: نام تو بر زبان من باشد 37شمارهٔ ۷۰: هر کرا زلف عنبرین باشد 38شمارهٔ ۷۱: گر بر دل من رحم کند یارچه باشد 39شمارهٔ ۷۲: دلبرم سوی سفر خواهد شد 40شمارهٔ ۷۳: در عشق تو دل بجان همی کوشد 41شمارهٔ ۷۴: دلم هر شب از عشق چندان بنالد 42شمارهٔ ۷۵: مژده ایدل که یار باز آمد 43شمارهٔ ۷۶: سزد گر غنچه چون من دلخوش آمد 44شمارهٔ ۷۷: باد صبا بین که چها می کند 45شمارهٔ ۷۸: درد دل از حد گذشت و یار نداند 46شمارهٔ ۷۹: آه کان قاعدۀ وصل چنان هم بنماند 47شمارهٔ ۸۰: رخ خوبت به قمر می ماند 48شمارهٔ ۸۱: خبر گل بچمن می آرند 49شمارهٔ ۸۲: تا نگارم رای رفتن می زند 50شمارهٔ ۸۳: سحرگهان که گریبان آفتاب کشند 51شمارهٔ ۸۴: ای دل ترا گر آرزوی بیغمی کند 52شمارهٔ ۸۵: شاید که دل ز عشق قیامت همی کند 53شمارهٔ ۸۶: یا رب! این بچّۀ ترکان چه ز ما می خ ...54شمارهٔ ۸۷: روی از آن خوبتر تواند بود 55شمارهٔ ۸۸: از گلبن زمانه مرا بهره خار بود 56شمارهٔ ۸۹: هر شبی از سر شک من، دامن خاک تر شو ...57شمارهٔ ۹۰: هر که بروی لعل شیرین تو فرمان می د ...58شمارهٔ ۹۱: نیکویی بیش از آن نمی باید 59شمارهٔ ۹۲: نگارم چو کرد گلستان بر آید 60شمارهٔ ۹۳: نام تو برم زبان بیاساید 61شمارهٔ ۹۴: بی تو مرا زندگی بکار نیاید 62شمارهٔ ۹۵: غمت جز با دلم خوش در نیاید 63شمارهٔ ۹۶: اگر امروز آن بتم همدم نیاید 64شمارهٔ ۹۷: لشکر نوروز بصحرا رسید 65شمارهٔ ۹۸: می شنوم باز که باری دگر 66شمارهٔ ۹۹: زهی در حسرت آن چشم مخمور 67شمارهٔ ۱۰۰: مخور ای دل غم بسیار مخور 68شمارهٔ ۱۰۱: دمید صبح، چه خسبی چو بخت من برخیز 69شمارهٔ ۱۰۲: ای ز روی تو آب بر آتش 70شمارهٔ ۱۰۳: زهی مالیده رویت لاله را گوش 71شمارهٔ ۱۰۴: مکن بر من ستم جانا از ین بیش 72شمارهٔ ۱۰۵: گشت آشکاره راز دلم بر زبان اشک 73شمارهٔ ۱۰۶: گر من ز سوز عشق تو یک دم بر آوردم 74شمارهٔ ۱۰۷: تا دل اندر مهر دلبر بسته ام 75شمارهٔ ۱۰۸: زان شب که با تو دست در آغوش کرده ...76شمارهٔ ۱۰۹: من چو بچۀ مهر تو بشکستم 77شمارهٔ ۱۱۰: گر ترا گویم که عاشق نیستم 78شمارهٔ ۱۱۱: جان که در عالم خود او را داشتم 79شمارهٔ ۱۱۲: چو درد دلست این که من درفتادم 80شمارهٔ ۱۱۳: من نه آنم که ز کویت بجفا بر گردم 81شمارهٔ ۱۱۴: دروغ بود که من در غمت صبور شدم 82شمارهٔ ۱۱۵: روی بنمای که دیوانه شدم 83شمارهٔ ۱۱۶: عید کنون عید شد که روی تو دیدم 84شمارهٔ ۱۱۷: چه جفا بود کز آن ترک ختن نشنیدم 85شمارهٔ ۱۱۸: مرا که زهره نباشد که در رخت نگرم 86شمارهٔ ۱۱۹: نه دست رسی بیار دارم 87شمارهٔ ۱۲۰: امید راحت از عالم ندارم 88شمارهٔ ۱۲۱: جانرا چو نیت وصل تو حاصل کجا برم 89شمارهٔ ۱۲۲: سحرگهان که ز بهر صبوح برخیزم 90شمارهٔ ۱۲۳: خون دل از دو دیده بدامن همی کشم 91شمارهٔ ۱۲۴: ما حالی از نشاط کناری گرفته ایم 92شمارهٔ ۱۲۵: یاد باد آنکه حریفان همه با هم بود ...93شمارهٔ ۱۲۶: ترک سر خویشتن بگویم 94شمارهٔ ۱۲۷: ای بتو چشم نکویی روشن 95شمارهٔ ۱۲۸: راه بگشادند بر آیندگان 96شمارهٔ ۱۲۹: نگارا چند ازین پیمان شکستن 97شمارهٔ ۱۳۰: باز دیدی که ابر تر دامن 98شمارهٔ ۱۳۱: آه ازین زندگیّ ناخوش من 99شمارهٔ ۱۳۲: بجز از غصّه های مشکل من 100شمارهٔ ۱۳۳: کجایی ای بدو لب آب زندگانی من 101شمارهٔ ۱۳۴: ای رنگ عارض تو، آتش در آب بسته 102شمارهٔ ۱۳۵: دلی دارم ز جان دل برگرفته 103شمارهٔ ۱۳۶: ای غمزۀ تیز تو جگر خواره 104شمارهٔ ۱۳۷: بدان و آکه باش ای دل ستمکاره 105شمارهٔ ۱۳۸: مرا دلیست هوس خانۀ غم آبادی 106شمارهٔ ۱۳۹: ای باد صبا خبر چه داری 107شمارهٔ ۱۴۰: رویی، چگونه رویی؟ رویی چو آفتاب 108شمارهٔ ۱۴۱: لب و دندان یار من نگرید 109شمارهٔ ۱۴۲: من از وجود برنجم مرا چه غم بودی 110شمارهٔ ۱۴۳: نخستم دل بدام اندر کشیدی 111شمارهٔ ۱۴۴: خطی بر سوسن از عنبر کشیدی 112شمارهٔ ۱۴۵: کجایی ای بدو رخ افتاب دلداری 113شمارهٔ ۱۴۶: بر آمد ز گلزار باد بهاری 114شمارهٔ ۱۴۷: زهی از روی تو گل شرمساری 115شمارهٔ ۱۴۸: نرگسا! چیستت که پنداری 116شمارهٔ ۱۴۹: هر شبی با دلی و صد زاری 117شمارهٔ ۱۵۰: بار دیگر ز که می آموزی 118شمارهٔ ۱۵۱: گر بخواهی کشتنم یکبارگی 119شمارهٔ ۱۵۲: منم امروز و یکی مطرب و جایی خالی 120شمارهٔ ۱۵۳: ساقیا هین بیار ساغر می 121شمارهٔ ۱۵۴: ترسم آن نوش ز لب کم سخنی 122شمارهٔ ۱۵۵: ماه رویا بسر خویش کنی 123شمارهٔ ۱۵۶: خه، شاد و کش آمدی کجایی 124شمارهٔ ۱۵۷: تا کیم انتظار فرمایی 125شمارهٔ ۱۵۸: چنان خوب رویی بدان دلربایی 126شمارهٔ ۱۵۹: آخر چه شد که راه جفا برگرفته یی 127شمارهٔ ۱۶۰: بازم لباس صبر بصد پاره کرده یی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ