به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیرشاهی سبزواری

امیرشاهی سبزواریغزل هاشمارهٔ ۱۰: خطت که درد و داغ تو نو میکند مرا

3050عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خطت که درد و داغ تو نو میکند مرا
جان در بلای عشق گرو میکند مرا
عمری براه عشق ز سر داشتم قدم
باز آرزوی آن تک و دو میکند مرا
من کشته از جواب سلامی و لطف یار
امیدوار گفت و شنو میکند مرا
شرمنده خیال توام در غمی چنین
کو پرسشی به آمد و رو میکند مرا
دید ابروی تو شاهی و دیوانه گشت باز
آری خراب آن مه نو میکند مرا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹: اشک چو پرده میدرد، خلوتیان راز را 2شمارهٔ ۱۰: خطت که درد و داغ تو نو میکند مرا 3شمارهٔ ۱۱: تلخ است بی تو صبر، دل غم فزوده را 4شمارهٔ ۱۲: بسوخت آتش عشق تو بیگناه مرا 5شمارهٔ ۱۳: خرابیم، از دل ای بیرحم گه گه یاد ک ...6شمارهٔ ۱۴: زلف تو در کمند جنون میکشد مرا 7شمارهٔ ۱۵: ای در بهار حسن تو گلها و لاله ها 8شمارهٔ ۱۶: دلم گر داشت وقتی خرمیها 9شمارهٔ ۱۷: کجایی ای ز رویت لاله را ناب 10شمارهٔ ۱۸: سروی از باغ ارم سایه بر این خاک ان ...11شمارهٔ ۱۹: خطت که سبزه بر اطراف یاسمین انداخت 12شمارهٔ ۲۰: خطت بر لاله تر مشک چین ریخت 13شمارهٔ ۲۱: منم ز دست تو پا بسته در کمند ارادت 14شمارهٔ ۲۲: چو سبزه ترت از برگ یاسمین برخاست 15شمارهٔ ۲۳: تا خاک آستانه جانان مقام ماست 16شمارهٔ ۲۴: خطش بگرد عارض مهوش برآمده است 17شمارهٔ ۲۵: بازم خدنگ غمزه زنی بر دل آمده است 18شمارهٔ ۲۶: مرا در عشق بهبودی نمانده است 19شمارهٔ ۲۷: ابرو ز من متاب، که دل دردمند تست 20شمارهٔ ۲۸: چشم ستمگرت که بخون در کمین نشست 21شمارهٔ ۲۹: جفای تو بر دل بغایت خوشست 22شمارهٔ ۳۰: خلق را دلها کباب از چشم پر خون منس ...23شمارهٔ ۳۱: مرا سری است که بر خاک آستانه اوست 24شمارهٔ ۳۲: گر نمیسوزد دلم، این آه درد آلود چی ...25شمارهٔ ۳۳: با طره تو سنبل شوریده حال چیست؟26شمارهٔ ۳۴: کدام دل که ز عشقت اسیر محنت نیست؟27شمارهٔ ۳۵: کدام عشوه که در چشم پر خمار تو نیس ...28شمارهٔ ۳۶: مرا گر با تو روی همدمی نیست 29شمارهٔ ۳۷: امروز نسیم سحری بوی دگر داشت 30شمارهٔ ۳۸: دوش از رخ تو بزم گدایان چراغ داشت 31شمارهٔ ۳۹: صبا تا ز زلف تو بویی نداشت 32شمارهٔ ۴۰: وقتی دل آواره در آن کو گذری داشت 33شمارهٔ ۴۱: عمر بگذشت و دلم جز عاشقی کاری نیاف ...34شمارهٔ ۴۲: ساقی، به غم تو عقل و جان رفت 35شمارهٔ ۴۳: کسی که عاشق روی تو شد بباغ نرفت 36شمارهٔ ۴۴: ای دل ایام هجر شد بنیاد 37شمارهٔ ۴۵: تا ز شب بر مهت نقاب افتاد 38شمارهٔ ۴۶: دل بهر تو در ملامت افتاد 39شمارهٔ ۴۷: تا دل ز کف اختیار ننهاد 40شمارهٔ ۴۸: باز آی، که دل بی تو سر خویش ندارد 41شمارهٔ ۴۹: باز این سر بی سامان، سودای کسی دار ...42شمارهٔ ۵۰: هر کسی موسم گل گوشه باغی دارد 43شمارهٔ ۵۱: خدنگ او که بجان مژده هلاک برد 44شمارهٔ ۵۲: خاک من باد از سر کوی تو گر بیرون ب ...45شمارهٔ ۵۳: مرا عشقت از ره برون میبرد 46شمارهٔ ۵۴: دل زلف ترا گرفت، بد کرد 47شمارهٔ ۵۵: گرم عشقت عنان دل نگیرد 48شمارهٔ ۵۶: هر دم ز عشق، بر دل من صد بلا رسد 49شمارهٔ ۵۷: ای خوش آنشب که به بالین من آن ماه ...50شمارهٔ ۵۸: چو سرو قد تو در جویبار دیده رسد 51شمارهٔ ۵۹: کسی کش مهر خوبان کار باشد 52شمارهٔ ۶۰: مبارک، منزلی کان خانه را ماهی چنین ...53شمارهٔ ۶۱: یار خط بر روی زیبا میکشد 54شمارهٔ ۶۲: دل بی رخ تو جانب گلشن نمیکشد 55شمارهٔ ۶۳: باغ را باز مگر مژده گلریز آمد 56شمارهٔ ۶۴: چمن سرسبز شد ساقی، گل و نرگس بباغ ...57شمارهٔ ۶۵: چو شمشاد قدت در گلشن آمد 58شمارهٔ ۶۶: چو ساقی آن قدح لاله گون بگرداند 59شمارهٔ ۶۷: گر من از خاک درت رفتم، دل شیدا بما ...60شمارهٔ ۶۸: ما برفتیم و دل آواره در کویت بماند 61شمارهٔ ۶۹: یار با ما چنانکه بود، نماند 62شمارهٔ ۷۰: تا بر گل تو جعد گره گیر بسته اند 63شمارهٔ ۷۱: ای بیخبر از گریه خونین جگری چند 64شمارهٔ ۷۲: جان به یاد تو یاد کس نکند 65شمارهٔ ۷۳: بیدلان کوی تو مقام کنند 66شمارهٔ ۷۴: عید شد، خوبان بعزم مجلس و می میرون ...67شمارهٔ ۷۵: فصل نوروز است و خلقی سوی صحرا میرو ...68شمارهٔ ۷۶: بزنجیر زلفت دل ماست در بند 69شمارهٔ ۷۷: پیکان غمزه را چو بتان آب میدهند 70شمارهٔ ۷۸: وقت گل، خوبان چو بزم عیش در صحرا ن ...71شمارهٔ ۷۹: خوبرویان چو خدنگ نظری بگشایند 72شمارهٔ ۸۰: سرو تو مگر ز پا نشیند 73شمارهٔ ۸۱: بتان که شیوه جور و ستیز میجویند 74شمارهٔ ۸۲: رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود 75شمارهٔ ۸۳: شبی که کوی تو ما را مقام خواهد بود 76شمارهٔ ۸۴: آن یار خشم رفته که با ما بجنگ بود 77شمارهٔ ۸۵: عمری دهان تنگ توام در خیال بود 78شمارهٔ ۸۶: رفت آنکه به وصل تو مرا دسترسی بود 79شمارهٔ ۸۷: عید است و خلقی هر طرف، دامنکشان با ...80شمارهٔ ۸۸: سوی باغ آن سرو بالا میرود 81شمارهٔ ۸۹: بی لبت هر دم ز چشم درفشان خون میرو ...82شمارهٔ ۹۰: گر به عمری ز من دلشده ات یاد آید 83شمارهٔ ۹۱: باغ را چون گل رعنا ز سفر باز آید 84شمارهٔ ۹۲: نصیب من ز تو گر درد و آه می آید 85شمارهٔ ۹۳: زلف تو سراسر شکن و تاب نماید 86شمارهٔ ۹۴: چو دل چوگان زلفت در نظر دید 87شمارهٔ ۹۵: با روی تو از سمن که گوید؟88شمارهٔ ۹۶: دل که پیش تو راز میگوید 89شمارهٔ ۹۷: ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار 90شمارهٔ ۹۸: ای به لطف از آب حیوان پاکتر 91شمارهٔ ۹۹: ای هر دم از جفای تو دل را غمی دگر 92شمارهٔ ۱۰۰: سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگ ...93شمارهٔ ۱۰۱: نه کنج وصل تمنا کنم نه گنج حضور 94شمارهٔ ۱۰۲: ای سر زلف ترا دلهای مشتاقان اسیر 95شمارهٔ ۱۰۳: سفر گزیدم و داغ تو بر دلست هنوز 96شمارهٔ ۱۰۴: عید شد، ما را دل دیوانه زندانی هن ...97شمارهٔ ۱۰۵: غم روی تو دارد دل، همین بس 98شمارهٔ ۱۰۶: ای دوست، شبی به کوی ما باش 99شمارهٔ ۱۰۷: در این گلشن چه سازد بلبل از زاری ...100شمارهٔ ۱۰۸: دلم که چشم تو هر لحظه میزند تیرش 101شمارهٔ ۱۰۹: گل نو آمد و هر کس به عیش و عشرت خ ...102شمارهٔ ۱۱۰: هرکس گرفته دامن سرو بلند خویش 103شمارهٔ ۱۱۱: هر کسی پهلوی یاری به هوای دل خویش 104شمارهٔ ۱۱۲: هر که کوی تو ساخت مسکن خویش 105شمارهٔ ۱۱۳: پرده بگشا ز روی چون مه خویش 106شمارهٔ ۱۱۴: کنون که موسم عیش است و باده گلرنگ 107شمارهٔ ۱۱۵: من که چون شمع از غمت با سوز دل در ...108شمارهٔ ۱۱۶: اگر چه خاک درت ز آب دیده گل کردم 109شمارهٔ ۱۱۷: ای خسته ز تو روان مردم 110شمارهٔ ۱۱۸: بیک کرشمه که بر جان زدی، ز دست شد ...111شمارهٔ ۱۱۹: چو نتوانم که در خیل غلامانت کمر ب ...112شمارهٔ ۱۲۰: مهی شد کان رخ زیبا ندیدم 113شمارهٔ ۱۲۱: خوش آن شب کان مه رخسار و زلف پر ش ...114شمارهٔ ۱۲۲: من ار پیش یار آبرویی ندارم 115شمارهٔ ۱۲۳: هر زمان از بیخودی خواهم که آن رو ...116شمارهٔ ۱۲۴: خوش آن عیدی که اول دیده بر روی تو ...117شمارهٔ ۱۲۵: هر شب از مستی بسوی خانه ره گم میک ...118شمارهٔ ۱۲۶: با تو عمری شد که لاف دوستداری میز ...119شمارهٔ ۱۲۷: چمن بشکفت و سبزه خط کشید و سرو با ...120شمارهٔ ۱۲۸: ای در غم تو حاصل من درد و داغ هم 121شمارهٔ ۱۲۹: هر شب بدل حکایت خود در میان نهم 122شمارهٔ ۱۳۰: بر بوی تو هر روز به گشت چمن آیم 123شمارهٔ ۱۳۱: تو شهریار جهان، ما غریب شهر توایم 124شمارهٔ ۱۳۲: ما دل به چین زلف دلارام بسته ایم 125شمارهٔ ۱۳۳: ما جان بتمنای تو در بیم نهادیم 126شمارهٔ ۱۳۴: دلا ز عشق بتان چند یار غم باشیم 127شمارهٔ ۱۳۵: ما از حریم وصل تو با خاک در خوشیم 128شمارهٔ ۱۳۶: چشم تو خورد باده و من در خمار از ...129شمارهٔ ۱۳۷: جان شد آواره و دل بهر تو افگار هم ...130شمارهٔ ۱۳۸: ما را غمی است از تو که گفتن نمیتو ...131شمارهٔ ۱۳۹: مرا چشمی است از لعل تو در خون جگر ...132شمارهٔ ۱۴۰: ای باد، پرده زان گل نو رسته باز ک ...133شمارهٔ ۱۴۱: چو کلک صنع چنین رفت بر صحیفه «کن ...134شمارهٔ ۱۴۲: تا خط تو برطرف مه آورد شبیخون 135شمارهٔ ۱۴۳: بر طرف مهت غالیه خم بخم است این 136شمارهٔ ۱۴۴: باده گلرنگست و ساقی یار و نوروزی ...137شمارهٔ ۱۴۵: ما حق شناس پیر مغانیم و دیر او 138شمارهٔ ۱۴۶: عیسی دم است یار و دلم ناتوان از ا ...139شمارهٔ ۱۴۷: ای غنچه را خون در جگر، از لعل رنگ ...140شمارهٔ ۱۴۸: ای در درون خسته نشان خدنگ تو 141شمارهٔ ۱۴۹: رخ تو رشک مه و آفتاب شد هر دو 142شمارهٔ ۱۵۰: ای باد صبحدم، خبر یار من بگو 143شمارهٔ ۱۵۱: زهی از خطت نرخ عنبر شکسته 144شمارهٔ ۱۵۲: منم با درد همزانو نشسته 145شمارهٔ ۱۵۳: مائیم و دلی ز دست رفته 146شمارهٔ ۱۵۴: ساقیا، لطفی بکن جامی بده 147شمارهٔ ۱۵۵: من از خاک درت رفتم، متاعم را بغار ...148شمارهٔ ۱۵۶: زهی عشقت آتش بجان در زده 149شمارهٔ ۱۵۷: ای گل نو به سفر رفته و سالی مانده 150شمارهٔ ۱۵۸: ای دیده بسی فتنه ز بالای تو دیده 151شمارهٔ ۱۵۹: ای بهر قتل ما زده بر ابروان گره 152شمارهٔ ۱۶۰: تا بسته ای به سلسله مشکبو گره 153شمارهٔ ۱۶۱: عید است و نوبهار و جهانرا جوانئی 154شمارهٔ ۱۶۲: تا گشودی دو زلف عنبرسای 155شمارهٔ ۱۶۳: ای که با طره پر چین و شکست آمده ا ...156شمارهٔ ۱۶۴: ای شمع رخسار ترا، تابی به هر کاشا ...157شمارهٔ ۱۶۵: زهی روی تو روشن آفتابی 158شمارهٔ ۱۶۶: تا دل به غم عشق گرفتار نیابی 159شمارهٔ ۱۶۷: دلا تا ذوق هجران در نیابی 160شمارهٔ ۱۶۸: ای دل، ار پی به سر کوی ارادت بردی 161شمارهٔ ۱۶۹: دلا در عشقبازی ترک جان گفت، نکو ک ...162شمارهٔ ۱۷۰: اگر زلف تو خم در خم نبودی 163شمارهٔ ۱۷۱: لب شیرین شکرخند داری 164شمارهٔ ۱۷۲: دلا از مردمی بویی نداری 165شمارهٔ ۱۷۳: با اهل وفا ز هر چه داری 166شمارهٔ ۱۷۴: مرا کشتی، متاب آن گوشه ابرو به عی ...167شمارهٔ ۱۷۵: دلا ز نرگس مستانه که میپرسی؟168شمارهٔ ۱۷۶: از سبزه رعنا خطی بر روی گلگون میک ...169شمارهٔ ۱۷۷: مرا دلی است بدان زلف تابدار یکی 170شمارهٔ ۱۷۸: ای ز عشقت عالمی را روی در آوارگی 171شمارهٔ ۱۷۹: مرا اگر چه ببینی و رو بگردانی 172شمارهٔ ۱۸۰: ای بی خبر از سوز دل و داغ نهانی 173شمارهٔ ۱۸۱: ای که در بزم طرب جام دمادم میزنی 174شمارهٔ ۱۸۲: دولت وصلش میسر کی شود بی جستجوی؟175شمارهٔ ۱۸۳: خال که بر عارض مهوش نهی 176شمارهٔ ۱۸۴: چه حالتست که از حال من نمیپرسی؟177شمارهٔ ۱۸۵: چه شوخیست که در چشم پرفتن داری؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ