به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیرشاهی سبزواری

امیرشاهی سبزواریغزل هاشمارهٔ ۴۵: تا ز شب بر مهت نقاب افتاد

3440عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا ز شب بر مهت نقاب افتاد
سایه بالای آفتاب افتاد
در رخم تا بناز خنده زدی
نمکی بر دل کباب افتاد
مردم دیده را ز مژگانت
خار در جایگاه خواب افتاد
شیشه زان سر نهد بپای قدح
که حریف تنک شراب افتاد
در چمنها بنفشه بیتاب است
تا به زلف تو پیچ و تاب افتاد
گرد روی تو خط زنگاری
سبزه ای بر کنار آب افتاد
حاجت باده نیست شاهی را
که ز جام لبت خراب افتاد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۴: ای دل ایام هجر شد بنیاد 2شمارهٔ ۴۵: تا ز شب بر مهت نقاب افتاد 3شمارهٔ ۴۶: دل بهر تو در ملامت افتاد 4شمارهٔ ۴۷: تا دل ز کف اختیار ننهاد 5شمارهٔ ۴۸: باز آی، که دل بی تو سر خویش ندارد 6شمارهٔ ۴۹: باز این سر بی سامان، سودای کسی دار ...7شمارهٔ ۵۰: هر کسی موسم گل گوشه باغی دارد 8شمارهٔ ۵۱: خدنگ او که بجان مژده هلاک برد 9شمارهٔ ۵۲: خاک من باد از سر کوی تو گر بیرون ب ...10شمارهٔ ۵۳: مرا عشقت از ره برون میبرد 11شمارهٔ ۵۴: دل زلف ترا گرفت، بد کرد 12شمارهٔ ۵۵: گرم عشقت عنان دل نگیرد 13شمارهٔ ۵۶: هر دم ز عشق، بر دل من صد بلا رسد 14شمارهٔ ۵۷: ای خوش آنشب که به بالین من آن ماه ...15شمارهٔ ۵۸: چو سرو قد تو در جویبار دیده رسد 16شمارهٔ ۵۹: کسی کش مهر خوبان کار باشد 17شمارهٔ ۶۰: مبارک، منزلی کان خانه را ماهی چنین ...18شمارهٔ ۶۱: یار خط بر روی زیبا میکشد 19شمارهٔ ۶۲: دل بی رخ تو جانب گلشن نمیکشد 20شمارهٔ ۶۳: باغ را باز مگر مژده گلریز آمد 21شمارهٔ ۶۴: چمن سرسبز شد ساقی، گل و نرگس بباغ ...22شمارهٔ ۶۵: چو شمشاد قدت در گلشن آمد 23شمارهٔ ۶۶: چو ساقی آن قدح لاله گون بگرداند 24شمارهٔ ۶۷: گر من از خاک درت رفتم، دل شیدا بما ...25شمارهٔ ۶۸: ما برفتیم و دل آواره در کویت بماند 26شمارهٔ ۶۹: یار با ما چنانکه بود، نماند 27شمارهٔ ۷۰: تا بر گل تو جعد گره گیر بسته اند 28شمارهٔ ۷۱: ای بیخبر از گریه خونین جگری چند 29شمارهٔ ۷۲: جان به یاد تو یاد کس نکند 30شمارهٔ ۷۳: بیدلان کوی تو مقام کنند 31شمارهٔ ۷۴: عید شد، خوبان بعزم مجلس و می میرون ...32شمارهٔ ۷۵: فصل نوروز است و خلقی سوی صحرا میرو ...33شمارهٔ ۷۶: بزنجیر زلفت دل ماست در بند 34شمارهٔ ۷۷: پیکان غمزه را چو بتان آب میدهند 35شمارهٔ ۷۸: وقت گل، خوبان چو بزم عیش در صحرا ن ...36شمارهٔ ۷۹: خوبرویان چو خدنگ نظری بگشایند 37شمارهٔ ۸۰: سرو تو مگر ز پا نشیند 38شمارهٔ ۸۱: بتان که شیوه جور و ستیز میجویند 39شمارهٔ ۸۲: رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود 40شمارهٔ ۸۳: شبی که کوی تو ما را مقام خواهد بود 41شمارهٔ ۸۴: آن یار خشم رفته که با ما بجنگ بود 42شمارهٔ ۸۵: عمری دهان تنگ توام در خیال بود 43شمارهٔ ۸۶: رفت آنکه به وصل تو مرا دسترسی بود 44شمارهٔ ۸۷: عید است و خلقی هر طرف، دامنکشان با ...45شمارهٔ ۸۸: سوی باغ آن سرو بالا میرود 46شمارهٔ ۸۹: بی لبت هر دم ز چشم درفشان خون میرو ...47شمارهٔ ۹۰: گر به عمری ز من دلشده ات یاد آید 48شمارهٔ ۹۱: باغ را چون گل رعنا ز سفر باز آید 49شمارهٔ ۹۲: نصیب من ز تو گر درد و آه می آید 50شمارهٔ ۹۳: زلف تو سراسر شکن و تاب نماید 51شمارهٔ ۹۴: چو دل چوگان زلفت در نظر دید 52شمارهٔ ۹۵: با روی تو از سمن که گوید؟53شمارهٔ ۹۶: دل که پیش تو راز میگوید 54شمارهٔ ۹۷: ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار 55شمارهٔ ۹۸: ای به لطف از آب حیوان پاکتر 56شمارهٔ ۹۹: ای هر دم از جفای تو دل را غمی دگر 57شمارهٔ ۱۰۰: سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگ ...58شمارهٔ ۱۰۱: نه کنج وصل تمنا کنم نه گنج حضور 59شمارهٔ ۱۰۲: ای سر زلف ترا دلهای مشتاقان اسیر 60شمارهٔ ۱۰۳: سفر گزیدم و داغ تو بر دلست هنوز 61شمارهٔ ۱۰۴: عید شد، ما را دل دیوانه زندانی هن ...62شمارهٔ ۱۰۵: غم روی تو دارد دل، همین بس 63شمارهٔ ۱۰۶: ای دوست، شبی به کوی ما باش 64شمارهٔ ۱۰۷: در این گلشن چه سازد بلبل از زاری ...65شمارهٔ ۱۰۸: دلم که چشم تو هر لحظه میزند تیرش 66شمارهٔ ۱۰۹: گل نو آمد و هر کس به عیش و عشرت خ ...67شمارهٔ ۱۱۰: هرکس گرفته دامن سرو بلند خویش 68شمارهٔ ۱۱۱: هر کسی پهلوی یاری به هوای دل خویش 69شمارهٔ ۱۱۲: هر که کوی تو ساخت مسکن خویش 70شمارهٔ ۱۱۳: پرده بگشا ز روی چون مه خویش 71شمارهٔ ۱۱۴: کنون که موسم عیش است و باده گلرنگ 72شمارهٔ ۱۱۵: من که چون شمع از غمت با سوز دل در ...73شمارهٔ ۱۱۶: اگر چه خاک درت ز آب دیده گل کردم 74شمارهٔ ۱۱۷: ای خسته ز تو روان مردم 75شمارهٔ ۱۱۸: بیک کرشمه که بر جان زدی، ز دست شد ...76شمارهٔ ۱۱۹: چو نتوانم که در خیل غلامانت کمر ب ...77شمارهٔ ۱۲۰: مهی شد کان رخ زیبا ندیدم 78شمارهٔ ۱۲۱: خوش آن شب کان مه رخسار و زلف پر ش ...79شمارهٔ ۱۲۲: من ار پیش یار آبرویی ندارم 80شمارهٔ ۱۲۳: هر زمان از بیخودی خواهم که آن رو ...81شمارهٔ ۱۲۴: خوش آن عیدی که اول دیده بر روی تو ...82شمارهٔ ۱۲۵: هر شب از مستی بسوی خانه ره گم میک ...83شمارهٔ ۱۲۶: با تو عمری شد که لاف دوستداری میز ...84شمارهٔ ۱۲۷: چمن بشکفت و سبزه خط کشید و سرو با ...85شمارهٔ ۱۲۸: ای در غم تو حاصل من درد و داغ هم 86شمارهٔ ۱۲۹: هر شب بدل حکایت خود در میان نهم 87شمارهٔ ۱۳۰: بر بوی تو هر روز به گشت چمن آیم 88شمارهٔ ۱۳۱: تو شهریار جهان، ما غریب شهر توایم 89شمارهٔ ۱۳۲: ما دل به چین زلف دلارام بسته ایم 90شمارهٔ ۱۳۳: ما جان بتمنای تو در بیم نهادیم 91شمارهٔ ۱۳۴: دلا ز عشق بتان چند یار غم باشیم 92شمارهٔ ۱۳۵: ما از حریم وصل تو با خاک در خوشیم 93شمارهٔ ۱۳۶: چشم تو خورد باده و من در خمار از ...94شمارهٔ ۱۳۷: جان شد آواره و دل بهر تو افگار هم ...95شمارهٔ ۱۳۸: ما را غمی است از تو که گفتن نمیتو ...96شمارهٔ ۱۳۹: مرا چشمی است از لعل تو در خون جگر ...97شمارهٔ ۱۴۰: ای باد، پرده زان گل نو رسته باز ک ...98شمارهٔ ۱۴۱: چو کلک صنع چنین رفت بر صحیفه «کن ...99شمارهٔ ۱۴۲: تا خط تو برطرف مه آورد شبیخون 100شمارهٔ ۱۴۳: بر طرف مهت غالیه خم بخم است این 101شمارهٔ ۱۴۴: باده گلرنگست و ساقی یار و نوروزی ...102شمارهٔ ۱۴۵: ما حق شناس پیر مغانیم و دیر او 103شمارهٔ ۱۴۶: عیسی دم است یار و دلم ناتوان از ا ...104شمارهٔ ۱۴۷: ای غنچه را خون در جگر، از لعل رنگ ...105شمارهٔ ۱۴۸: ای در درون خسته نشان خدنگ تو 106شمارهٔ ۱۴۹: رخ تو رشک مه و آفتاب شد هر دو 107شمارهٔ ۱۵۰: ای باد صبحدم، خبر یار من بگو 108شمارهٔ ۱۵۱: زهی از خطت نرخ عنبر شکسته 109شمارهٔ ۱۵۲: منم با درد همزانو نشسته 110شمارهٔ ۱۵۳: مائیم و دلی ز دست رفته 111شمارهٔ ۱۵۴: ساقیا، لطفی بکن جامی بده 112شمارهٔ ۱۵۵: من از خاک درت رفتم، متاعم را بغار ...113شمارهٔ ۱۵۶: زهی عشقت آتش بجان در زده 114شمارهٔ ۱۵۷: ای گل نو به سفر رفته و سالی مانده 115شمارهٔ ۱۵۸: ای دیده بسی فتنه ز بالای تو دیده 116شمارهٔ ۱۵۹: ای بهر قتل ما زده بر ابروان گره 117شمارهٔ ۱۶۰: تا بسته ای به سلسله مشکبو گره 118شمارهٔ ۱۶۱: عید است و نوبهار و جهانرا جوانئی 119شمارهٔ ۱۶۲: تا گشودی دو زلف عنبرسای 120شمارهٔ ۱۶۳: ای که با طره پر چین و شکست آمده ا ...121شمارهٔ ۱۶۴: ای شمع رخسار ترا، تابی به هر کاشا ...122شمارهٔ ۱۶۵: زهی روی تو روشن آفتابی 123شمارهٔ ۱۶۶: تا دل به غم عشق گرفتار نیابی 124شمارهٔ ۱۶۷: دلا تا ذوق هجران در نیابی 125شمارهٔ ۱۶۸: ای دل، ار پی به سر کوی ارادت بردی 126شمارهٔ ۱۶۹: دلا در عشقبازی ترک جان گفت، نکو ک ...127شمارهٔ ۱۷۰: اگر زلف تو خم در خم نبودی 128شمارهٔ ۱۷۱: لب شیرین شکرخند داری 129شمارهٔ ۱۷۲: دلا از مردمی بویی نداری 130شمارهٔ ۱۷۳: با اهل وفا ز هر چه داری 131شمارهٔ ۱۷۴: مرا کشتی، متاب آن گوشه ابرو به عی ...132شمارهٔ ۱۷۵: دلا ز نرگس مستانه که میپرسی؟133شمارهٔ ۱۷۶: از سبزه رعنا خطی بر روی گلگون میک ...134شمارهٔ ۱۷۷: مرا دلی است بدان زلف تابدار یکی 135شمارهٔ ۱۷۸: ای ز عشقت عالمی را روی در آوارگی 136شمارهٔ ۱۷۹: مرا اگر چه ببینی و رو بگردانی 137شمارهٔ ۱۸۰: ای بی خبر از سوز دل و داغ نهانی 138شمارهٔ ۱۸۱: ای که در بزم طرب جام دمادم میزنی 139شمارهٔ ۱۸۲: دولت وصلش میسر کی شود بی جستجوی؟140شمارهٔ ۱۸۳: خال که بر عارض مهوش نهی 141شمارهٔ ۱۸۴: چه حالتست که از حال من نمیپرسی؟142شمارهٔ ۱۸۵: چه شوخیست که در چشم پرفتن داری؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ