به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیرشاهی سبزواری

امیرشاهی سبزواریغزل هاشمارهٔ ۵۰: هر کسی موسم گل گوشه باغی دارد

3360عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر کسی موسم گل گوشه باغی دارد
ساکن کوی تو از روضه فراغی دارد
من در این کوی خوشم، گر چه به جنت رضوان
مجلس خرم و آراسته باغی دارد
لاله بین چاک زده پیرهن خون آلود
مگر او نیز ز سودای تو داغی دارد
دل من در شب گیسوی تو ره گم کرده است
مگرش روی تو در پیش چراغی دارد
فکر سودای سر زلف تو دارد شاهی
ظاهر آنست که آشفته دماغی دارد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۹: باز این سر بی سامان، سودای کسی دار ...2شمارهٔ ۵۰: هر کسی موسم گل گوشه باغی دارد 3شمارهٔ ۵۱: خدنگ او که بجان مژده هلاک برد 4شمارهٔ ۵۲: خاک من باد از سر کوی تو گر بیرون ب ...5شمارهٔ ۵۳: مرا عشقت از ره برون میبرد 6شمارهٔ ۵۴: دل زلف ترا گرفت، بد کرد 7شمارهٔ ۵۵: گرم عشقت عنان دل نگیرد 8شمارهٔ ۵۶: هر دم ز عشق، بر دل من صد بلا رسد 9شمارهٔ ۵۷: ای خوش آنشب که به بالین من آن ماه ...10شمارهٔ ۵۸: چو سرو قد تو در جویبار دیده رسد 11شمارهٔ ۵۹: کسی کش مهر خوبان کار باشد 12شمارهٔ ۶۰: مبارک، منزلی کان خانه را ماهی چنین ...13شمارهٔ ۶۱: یار خط بر روی زیبا میکشد 14شمارهٔ ۶۲: دل بی رخ تو جانب گلشن نمیکشد 15شمارهٔ ۶۳: باغ را باز مگر مژده گلریز آمد 16شمارهٔ ۶۴: چمن سرسبز شد ساقی، گل و نرگس بباغ ...17شمارهٔ ۶۵: چو شمشاد قدت در گلشن آمد 18شمارهٔ ۶۶: چو ساقی آن قدح لاله گون بگرداند 19شمارهٔ ۶۷: گر من از خاک درت رفتم، دل شیدا بما ...20شمارهٔ ۶۸: ما برفتیم و دل آواره در کویت بماند 21شمارهٔ ۶۹: یار با ما چنانکه بود، نماند 22شمارهٔ ۷۰: تا بر گل تو جعد گره گیر بسته اند 23شمارهٔ ۷۱: ای بیخبر از گریه خونین جگری چند 24شمارهٔ ۷۲: جان به یاد تو یاد کس نکند 25شمارهٔ ۷۳: بیدلان کوی تو مقام کنند 26شمارهٔ ۷۴: عید شد، خوبان بعزم مجلس و می میرون ...27شمارهٔ ۷۵: فصل نوروز است و خلقی سوی صحرا میرو ...28شمارهٔ ۷۶: بزنجیر زلفت دل ماست در بند 29شمارهٔ ۷۷: پیکان غمزه را چو بتان آب میدهند 30شمارهٔ ۷۸: وقت گل، خوبان چو بزم عیش در صحرا ن ...31شمارهٔ ۷۹: خوبرویان چو خدنگ نظری بگشایند 32شمارهٔ ۸۰: سرو تو مگر ز پا نشیند 33شمارهٔ ۸۱: بتان که شیوه جور و ستیز میجویند 34شمارهٔ ۸۲: رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود 35شمارهٔ ۸۳: شبی که کوی تو ما را مقام خواهد بود 36شمارهٔ ۸۴: آن یار خشم رفته که با ما بجنگ بود 37شمارهٔ ۸۵: عمری دهان تنگ توام در خیال بود 38شمارهٔ ۸۶: رفت آنکه به وصل تو مرا دسترسی بود 39شمارهٔ ۸۷: عید است و خلقی هر طرف، دامنکشان با ...40شمارهٔ ۸۸: سوی باغ آن سرو بالا میرود 41شمارهٔ ۸۹: بی لبت هر دم ز چشم درفشان خون میرو ...42شمارهٔ ۹۰: گر به عمری ز من دلشده ات یاد آید 43شمارهٔ ۹۱: باغ را چون گل رعنا ز سفر باز آید 44شمارهٔ ۹۲: نصیب من ز تو گر درد و آه می آید 45شمارهٔ ۹۳: زلف تو سراسر شکن و تاب نماید 46شمارهٔ ۹۴: چو دل چوگان زلفت در نظر دید 47شمارهٔ ۹۵: با روی تو از سمن که گوید؟48شمارهٔ ۹۶: دل که پیش تو راز میگوید 49شمارهٔ ۹۷: ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار 50شمارهٔ ۹۸: ای به لطف از آب حیوان پاکتر 51شمارهٔ ۹۹: ای هر دم از جفای تو دل را غمی دگر 52شمارهٔ ۱۰۰: سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگ ...53شمارهٔ ۱۰۱: نه کنج وصل تمنا کنم نه گنج حضور 54شمارهٔ ۱۰۲: ای سر زلف ترا دلهای مشتاقان اسیر 55شمارهٔ ۱۰۳: سفر گزیدم و داغ تو بر دلست هنوز 56شمارهٔ ۱۰۴: عید شد، ما را دل دیوانه زندانی هن ...57شمارهٔ ۱۰۵: غم روی تو دارد دل، همین بس 58شمارهٔ ۱۰۶: ای دوست، شبی به کوی ما باش 59شمارهٔ ۱۰۷: در این گلشن چه سازد بلبل از زاری ...60شمارهٔ ۱۰۸: دلم که چشم تو هر لحظه میزند تیرش 61شمارهٔ ۱۰۹: گل نو آمد و هر کس به عیش و عشرت خ ...62شمارهٔ ۱۱۰: هرکس گرفته دامن سرو بلند خویش 63شمارهٔ ۱۱۱: هر کسی پهلوی یاری به هوای دل خویش 64شمارهٔ ۱۱۲: هر که کوی تو ساخت مسکن خویش 65شمارهٔ ۱۱۳: پرده بگشا ز روی چون مه خویش 66شمارهٔ ۱۱۴: کنون که موسم عیش است و باده گلرنگ 67شمارهٔ ۱۱۵: من که چون شمع از غمت با سوز دل در ...68شمارهٔ ۱۱۶: اگر چه خاک درت ز آب دیده گل کردم 69شمارهٔ ۱۱۷: ای خسته ز تو روان مردم 70شمارهٔ ۱۱۸: بیک کرشمه که بر جان زدی، ز دست شد ...71شمارهٔ ۱۱۹: چو نتوانم که در خیل غلامانت کمر ب ...72شمارهٔ ۱۲۰: مهی شد کان رخ زیبا ندیدم 73شمارهٔ ۱۲۱: خوش آن شب کان مه رخسار و زلف پر ش ...74شمارهٔ ۱۲۲: من ار پیش یار آبرویی ندارم 75شمارهٔ ۱۲۳: هر زمان از بیخودی خواهم که آن رو ...76شمارهٔ ۱۲۴: خوش آن عیدی که اول دیده بر روی تو ...77شمارهٔ ۱۲۵: هر شب از مستی بسوی خانه ره گم میک ...78شمارهٔ ۱۲۶: با تو عمری شد که لاف دوستداری میز ...79شمارهٔ ۱۲۷: چمن بشکفت و سبزه خط کشید و سرو با ...80شمارهٔ ۱۲۸: ای در غم تو حاصل من درد و داغ هم 81شمارهٔ ۱۲۹: هر شب بدل حکایت خود در میان نهم 82شمارهٔ ۱۳۰: بر بوی تو هر روز به گشت چمن آیم 83شمارهٔ ۱۳۱: تو شهریار جهان، ما غریب شهر توایم 84شمارهٔ ۱۳۲: ما دل به چین زلف دلارام بسته ایم 85شمارهٔ ۱۳۳: ما جان بتمنای تو در بیم نهادیم 86شمارهٔ ۱۳۴: دلا ز عشق بتان چند یار غم باشیم 87شمارهٔ ۱۳۵: ما از حریم وصل تو با خاک در خوشیم 88شمارهٔ ۱۳۶: چشم تو خورد باده و من در خمار از ...89شمارهٔ ۱۳۷: جان شد آواره و دل بهر تو افگار هم ...90شمارهٔ ۱۳۸: ما را غمی است از تو که گفتن نمیتو ...91شمارهٔ ۱۳۹: مرا چشمی است از لعل تو در خون جگر ...92شمارهٔ ۱۴۰: ای باد، پرده زان گل نو رسته باز ک ...93شمارهٔ ۱۴۱: چو کلک صنع چنین رفت بر صحیفه «کن ...94شمارهٔ ۱۴۲: تا خط تو برطرف مه آورد شبیخون 95شمارهٔ ۱۴۳: بر طرف مهت غالیه خم بخم است این 96شمارهٔ ۱۴۴: باده گلرنگست و ساقی یار و نوروزی ...97شمارهٔ ۱۴۵: ما حق شناس پیر مغانیم و دیر او 98شمارهٔ ۱۴۶: عیسی دم است یار و دلم ناتوان از ا ...99شمارهٔ ۱۴۷: ای غنچه را خون در جگر، از لعل رنگ ...100شمارهٔ ۱۴۸: ای در درون خسته نشان خدنگ تو 101شمارهٔ ۱۴۹: رخ تو رشک مه و آفتاب شد هر دو 102شمارهٔ ۱۵۰: ای باد صبحدم، خبر یار من بگو 103شمارهٔ ۱۵۱: زهی از خطت نرخ عنبر شکسته 104شمارهٔ ۱۵۲: منم با درد همزانو نشسته 105شمارهٔ ۱۵۳: مائیم و دلی ز دست رفته 106شمارهٔ ۱۵۴: ساقیا، لطفی بکن جامی بده 107شمارهٔ ۱۵۵: من از خاک درت رفتم، متاعم را بغار ...108شمارهٔ ۱۵۶: زهی عشقت آتش بجان در زده 109شمارهٔ ۱۵۷: ای گل نو به سفر رفته و سالی مانده 110شمارهٔ ۱۵۸: ای دیده بسی فتنه ز بالای تو دیده 111شمارهٔ ۱۵۹: ای بهر قتل ما زده بر ابروان گره 112شمارهٔ ۱۶۰: تا بسته ای به سلسله مشکبو گره 113شمارهٔ ۱۶۱: عید است و نوبهار و جهانرا جوانئی 114شمارهٔ ۱۶۲: تا گشودی دو زلف عنبرسای 115شمارهٔ ۱۶۳: ای که با طره پر چین و شکست آمده ا ...116شمارهٔ ۱۶۴: ای شمع رخسار ترا، تابی به هر کاشا ...117شمارهٔ ۱۶۵: زهی روی تو روشن آفتابی 118شمارهٔ ۱۶۶: تا دل به غم عشق گرفتار نیابی 119شمارهٔ ۱۶۷: دلا تا ذوق هجران در نیابی 120شمارهٔ ۱۶۸: ای دل، ار پی به سر کوی ارادت بردی 121شمارهٔ ۱۶۹: دلا در عشقبازی ترک جان گفت، نکو ک ...122شمارهٔ ۱۷۰: اگر زلف تو خم در خم نبودی 123شمارهٔ ۱۷۱: لب شیرین شکرخند داری 124شمارهٔ ۱۷۲: دلا از مردمی بویی نداری 125شمارهٔ ۱۷۳: با اهل وفا ز هر چه داری 126شمارهٔ ۱۷۴: مرا کشتی، متاب آن گوشه ابرو به عی ...127شمارهٔ ۱۷۵: دلا ز نرگس مستانه که میپرسی؟128شمارهٔ ۱۷۶: از سبزه رعنا خطی بر روی گلگون میک ...129شمارهٔ ۱۷۷: مرا دلی است بدان زلف تابدار یکی 130شمارهٔ ۱۷۸: ای ز عشقت عالمی را روی در آوارگی 131شمارهٔ ۱۷۹: مرا اگر چه ببینی و رو بگردانی 132شمارهٔ ۱۸۰: ای بی خبر از سوز دل و داغ نهانی 133شمارهٔ ۱۸۱: ای که در بزم طرب جام دمادم میزنی 134شمارهٔ ۱۸۲: دولت وصلش میسر کی شود بی جستجوی؟135شمارهٔ ۱۸۳: خال که بر عارض مهوش نهی 136شمارهٔ ۱۸۴: چه حالتست که از حال من نمیپرسی؟137شمارهٔ ۱۸۵: چه شوخیست که در چشم پرفتن داری؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ