به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیرشاهی سبزواری

امیرشاهی سبزواریغزل هاشمارهٔ ۴۹: باز این سر بی سامان، سودای کسی دارد

2100عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

باز این سر بی سامان، سودای کسی دارد
باز این دل هرجایی، جایی هوسی دارد
از کنج غمش دیگر، در باغ مخوان دل را
کان مرغ که من دیدم، خو با قفسی دارد
هر کس بهوای دل، دارد به جهان چیزی
مائیم و دل ویران، آن نیز کسی دارد
شبها سگ کویش را، رحمی نبود بر من
خوش وقت اسیری کو، فریادرسی دارد
از کوی بتان شاهی، کم جو ره برگشتن
کاین بادیه همچون تو، آواره بسی دارد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۸: باز آی، که دل بی تو سر خویش ندارد 2شمارهٔ ۴۹: باز این سر بی سامان، سودای کسی دار ...3شمارهٔ ۵۰: هر کسی موسم گل گوشه باغی دارد 4شمارهٔ ۵۱: خدنگ او که بجان مژده هلاک برد 5شمارهٔ ۵۲: خاک من باد از سر کوی تو گر بیرون ب ...6شمارهٔ ۵۳: مرا عشقت از ره برون میبرد 7شمارهٔ ۵۴: دل زلف ترا گرفت، بد کرد 8شمارهٔ ۵۵: گرم عشقت عنان دل نگیرد 9شمارهٔ ۵۶: هر دم ز عشق، بر دل من صد بلا رسد 10شمارهٔ ۵۷: ای خوش آنشب که به بالین من آن ماه ...11شمارهٔ ۵۸: چو سرو قد تو در جویبار دیده رسد 12شمارهٔ ۵۹: کسی کش مهر خوبان کار باشد 13شمارهٔ ۶۰: مبارک، منزلی کان خانه را ماهی چنین ...14شمارهٔ ۶۱: یار خط بر روی زیبا میکشد 15شمارهٔ ۶۲: دل بی رخ تو جانب گلشن نمیکشد 16شمارهٔ ۶۳: باغ را باز مگر مژده گلریز آمد 17شمارهٔ ۶۴: چمن سرسبز شد ساقی، گل و نرگس بباغ ...18شمارهٔ ۶۵: چو شمشاد قدت در گلشن آمد 19شمارهٔ ۶۶: چو ساقی آن قدح لاله گون بگرداند 20شمارهٔ ۶۷: گر من از خاک درت رفتم، دل شیدا بما ...21شمارهٔ ۶۸: ما برفتیم و دل آواره در کویت بماند 22شمارهٔ ۶۹: یار با ما چنانکه بود، نماند 23شمارهٔ ۷۰: تا بر گل تو جعد گره گیر بسته اند 24شمارهٔ ۷۱: ای بیخبر از گریه خونین جگری چند 25شمارهٔ ۷۲: جان به یاد تو یاد کس نکند 26شمارهٔ ۷۳: بیدلان کوی تو مقام کنند 27شمارهٔ ۷۴: عید شد، خوبان بعزم مجلس و می میرون ...28شمارهٔ ۷۵: فصل نوروز است و خلقی سوی صحرا میرو ...29شمارهٔ ۷۶: بزنجیر زلفت دل ماست در بند 30شمارهٔ ۷۷: پیکان غمزه را چو بتان آب میدهند 31شمارهٔ ۷۸: وقت گل، خوبان چو بزم عیش در صحرا ن ...32شمارهٔ ۷۹: خوبرویان چو خدنگ نظری بگشایند 33شمارهٔ ۸۰: سرو تو مگر ز پا نشیند 34شمارهٔ ۸۱: بتان که شیوه جور و ستیز میجویند 35شمارهٔ ۸۲: رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود 36شمارهٔ ۸۳: شبی که کوی تو ما را مقام خواهد بود 37شمارهٔ ۸۴: آن یار خشم رفته که با ما بجنگ بود 38شمارهٔ ۸۵: عمری دهان تنگ توام در خیال بود 39شمارهٔ ۸۶: رفت آنکه به وصل تو مرا دسترسی بود 40شمارهٔ ۸۷: عید است و خلقی هر طرف، دامنکشان با ...41شمارهٔ ۸۸: سوی باغ آن سرو بالا میرود 42شمارهٔ ۸۹: بی لبت هر دم ز چشم درفشان خون میرو ...43شمارهٔ ۹۰: گر به عمری ز من دلشده ات یاد آید 44شمارهٔ ۹۱: باغ را چون گل رعنا ز سفر باز آید 45شمارهٔ ۹۲: نصیب من ز تو گر درد و آه می آید 46شمارهٔ ۹۳: زلف تو سراسر شکن و تاب نماید 47شمارهٔ ۹۴: چو دل چوگان زلفت در نظر دید 48شمارهٔ ۹۵: با روی تو از سمن که گوید؟49شمارهٔ ۹۶: دل که پیش تو راز میگوید 50شمارهٔ ۹۷: ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار 51شمارهٔ ۹۸: ای به لطف از آب حیوان پاکتر 52شمارهٔ ۹۹: ای هر دم از جفای تو دل را غمی دگر 53شمارهٔ ۱۰۰: سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگ ...54شمارهٔ ۱۰۱: نه کنج وصل تمنا کنم نه گنج حضور 55شمارهٔ ۱۰۲: ای سر زلف ترا دلهای مشتاقان اسیر 56شمارهٔ ۱۰۳: سفر گزیدم و داغ تو بر دلست هنوز 57شمارهٔ ۱۰۴: عید شد، ما را دل دیوانه زندانی هن ...58شمارهٔ ۱۰۵: غم روی تو دارد دل، همین بس 59شمارهٔ ۱۰۶: ای دوست، شبی به کوی ما باش 60شمارهٔ ۱۰۷: در این گلشن چه سازد بلبل از زاری ...61شمارهٔ ۱۰۸: دلم که چشم تو هر لحظه میزند تیرش 62شمارهٔ ۱۰۹: گل نو آمد و هر کس به عیش و عشرت خ ...63شمارهٔ ۱۱۰: هرکس گرفته دامن سرو بلند خویش 64شمارهٔ ۱۱۱: هر کسی پهلوی یاری به هوای دل خویش 65شمارهٔ ۱۱۲: هر که کوی تو ساخت مسکن خویش 66شمارهٔ ۱۱۳: پرده بگشا ز روی چون مه خویش 67شمارهٔ ۱۱۴: کنون که موسم عیش است و باده گلرنگ 68شمارهٔ ۱۱۵: من که چون شمع از غمت با سوز دل در ...69شمارهٔ ۱۱۶: اگر چه خاک درت ز آب دیده گل کردم 70شمارهٔ ۱۱۷: ای خسته ز تو روان مردم 71شمارهٔ ۱۱۸: بیک کرشمه که بر جان زدی، ز دست شد ...72شمارهٔ ۱۱۹: چو نتوانم که در خیل غلامانت کمر ب ...73شمارهٔ ۱۲۰: مهی شد کان رخ زیبا ندیدم 74شمارهٔ ۱۲۱: خوش آن شب کان مه رخسار و زلف پر ش ...75شمارهٔ ۱۲۲: من ار پیش یار آبرویی ندارم 76شمارهٔ ۱۲۳: هر زمان از بیخودی خواهم که آن رو ...77شمارهٔ ۱۲۴: خوش آن عیدی که اول دیده بر روی تو ...78شمارهٔ ۱۲۵: هر شب از مستی بسوی خانه ره گم میک ...79شمارهٔ ۱۲۶: با تو عمری شد که لاف دوستداری میز ...80شمارهٔ ۱۲۷: چمن بشکفت و سبزه خط کشید و سرو با ...81شمارهٔ ۱۲۸: ای در غم تو حاصل من درد و داغ هم 82شمارهٔ ۱۲۹: هر شب بدل حکایت خود در میان نهم 83شمارهٔ ۱۳۰: بر بوی تو هر روز به گشت چمن آیم 84شمارهٔ ۱۳۱: تو شهریار جهان، ما غریب شهر توایم 85شمارهٔ ۱۳۲: ما دل به چین زلف دلارام بسته ایم 86شمارهٔ ۱۳۳: ما جان بتمنای تو در بیم نهادیم 87شمارهٔ ۱۳۴: دلا ز عشق بتان چند یار غم باشیم 88شمارهٔ ۱۳۵: ما از حریم وصل تو با خاک در خوشیم 89شمارهٔ ۱۳۶: چشم تو خورد باده و من در خمار از ...90شمارهٔ ۱۳۷: جان شد آواره و دل بهر تو افگار هم ...91شمارهٔ ۱۳۸: ما را غمی است از تو که گفتن نمیتو ...92شمارهٔ ۱۳۹: مرا چشمی است از لعل تو در خون جگر ...93شمارهٔ ۱۴۰: ای باد، پرده زان گل نو رسته باز ک ...94شمارهٔ ۱۴۱: چو کلک صنع چنین رفت بر صحیفه «کن ...95شمارهٔ ۱۴۲: تا خط تو برطرف مه آورد شبیخون 96شمارهٔ ۱۴۳: بر طرف مهت غالیه خم بخم است این 97شمارهٔ ۱۴۴: باده گلرنگست و ساقی یار و نوروزی ...98شمارهٔ ۱۴۵: ما حق شناس پیر مغانیم و دیر او 99شمارهٔ ۱۴۶: عیسی دم است یار و دلم ناتوان از ا ...100شمارهٔ ۱۴۷: ای غنچه را خون در جگر، از لعل رنگ ...101شمارهٔ ۱۴۸: ای در درون خسته نشان خدنگ تو 102شمارهٔ ۱۴۹: رخ تو رشک مه و آفتاب شد هر دو 103شمارهٔ ۱۵۰: ای باد صبحدم، خبر یار من بگو 104شمارهٔ ۱۵۱: زهی از خطت نرخ عنبر شکسته 105شمارهٔ ۱۵۲: منم با درد همزانو نشسته 106شمارهٔ ۱۵۳: مائیم و دلی ز دست رفته 107شمارهٔ ۱۵۴: ساقیا، لطفی بکن جامی بده 108شمارهٔ ۱۵۵: من از خاک درت رفتم، متاعم را بغار ...109شمارهٔ ۱۵۶: زهی عشقت آتش بجان در زده 110شمارهٔ ۱۵۷: ای گل نو به سفر رفته و سالی مانده 111شمارهٔ ۱۵۸: ای دیده بسی فتنه ز بالای تو دیده 112شمارهٔ ۱۵۹: ای بهر قتل ما زده بر ابروان گره 113شمارهٔ ۱۶۰: تا بسته ای به سلسله مشکبو گره 114شمارهٔ ۱۶۱: عید است و نوبهار و جهانرا جوانئی 115شمارهٔ ۱۶۲: تا گشودی دو زلف عنبرسای 116شمارهٔ ۱۶۳: ای که با طره پر چین و شکست آمده ا ...117شمارهٔ ۱۶۴: ای شمع رخسار ترا، تابی به هر کاشا ...118شمارهٔ ۱۶۵: زهی روی تو روشن آفتابی 119شمارهٔ ۱۶۶: تا دل به غم عشق گرفتار نیابی 120شمارهٔ ۱۶۷: دلا تا ذوق هجران در نیابی 121شمارهٔ ۱۶۸: ای دل، ار پی به سر کوی ارادت بردی 122شمارهٔ ۱۶۹: دلا در عشقبازی ترک جان گفت، نکو ک ...123شمارهٔ ۱۷۰: اگر زلف تو خم در خم نبودی 124شمارهٔ ۱۷۱: لب شیرین شکرخند داری 125شمارهٔ ۱۷۲: دلا از مردمی بویی نداری 126شمارهٔ ۱۷۳: با اهل وفا ز هر چه داری 127شمارهٔ ۱۷۴: مرا کشتی، متاب آن گوشه ابرو به عی ...128شمارهٔ ۱۷۵: دلا ز نرگس مستانه که میپرسی؟129شمارهٔ ۱۷۶: از سبزه رعنا خطی بر روی گلگون میک ...130شمارهٔ ۱۷۷: مرا دلی است بدان زلف تابدار یکی 131شمارهٔ ۱۷۸: ای ز عشقت عالمی را روی در آوارگی 132شمارهٔ ۱۷۹: مرا اگر چه ببینی و رو بگردانی 133شمارهٔ ۱۸۰: ای بی خبر از سوز دل و داغ نهانی 134شمارهٔ ۱۸۱: ای که در بزم طرب جام دمادم میزنی 135شمارهٔ ۱۸۲: دولت وصلش میسر کی شود بی جستجوی؟136شمارهٔ ۱۸۳: خال که بر عارض مهوش نهی 137شمارهٔ ۱۸۴: چه حالتست که از حال من نمیپرسی؟138شمارهٔ ۱۸۵: چه شوخیست که در چشم پرفتن داری؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ