به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیرشاهی سبزواری

امیرشاهی سبزواریغزل هاشمارهٔ ۱۴: زلف تو در کمند جنون میکشد مرا

3240عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

زلف تو در کمند جنون میکشد مرا
خوش خوش بکوی عشق درون میکشد مرا
هر جا که میگریزم ازاین فتنه، ناگهان
عشقت عنان گرفته برون میکشد مرا
من دل نمیدهم به لب و چشم او، که یار
گاه از فسانه گه به فسون میکشد مرا
بر خاک آستان تو گریم بخون دل
چون خاک میدواند و خون میکشد مرا
شاهی بکوی عشق مکن بعد از این قرار
کاین دل بگوشه های جنون میکشد مرا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳: خرابیم، از دل ای بیرحم گه گه یاد ک ...2شمارهٔ ۱۴: زلف تو در کمند جنون میکشد مرا 3شمارهٔ ۱۵: ای در بهار حسن تو گلها و لاله ها 4شمارهٔ ۱۶: دلم گر داشت وقتی خرمیها 5شمارهٔ ۱۷: کجایی ای ز رویت لاله را ناب 6شمارهٔ ۱۸: سروی از باغ ارم سایه بر این خاک ان ...7شمارهٔ ۱۹: خطت که سبزه بر اطراف یاسمین انداخت 8شمارهٔ ۲۰: خطت بر لاله تر مشک چین ریخت 9شمارهٔ ۲۱: منم ز دست تو پا بسته در کمند ارادت 10شمارهٔ ۲۲: چو سبزه ترت از برگ یاسمین برخاست 11شمارهٔ ۲۳: تا خاک آستانه جانان مقام ماست 12شمارهٔ ۲۴: خطش بگرد عارض مهوش برآمده است 13شمارهٔ ۲۵: بازم خدنگ غمزه زنی بر دل آمده است 14شمارهٔ ۲۶: مرا در عشق بهبودی نمانده است 15شمارهٔ ۲۷: ابرو ز من متاب، که دل دردمند تست 16شمارهٔ ۲۸: چشم ستمگرت که بخون در کمین نشست 17شمارهٔ ۲۹: جفای تو بر دل بغایت خوشست 18شمارهٔ ۳۰: خلق را دلها کباب از چشم پر خون منس ...19شمارهٔ ۳۱: مرا سری است که بر خاک آستانه اوست 20شمارهٔ ۳۲: گر نمیسوزد دلم، این آه درد آلود چی ...21شمارهٔ ۳۳: با طره تو سنبل شوریده حال چیست؟22شمارهٔ ۳۴: کدام دل که ز عشقت اسیر محنت نیست؟23شمارهٔ ۳۵: کدام عشوه که در چشم پر خمار تو نیس ...24شمارهٔ ۳۶: مرا گر با تو روی همدمی نیست 25شمارهٔ ۳۷: امروز نسیم سحری بوی دگر داشت 26شمارهٔ ۳۸: دوش از رخ تو بزم گدایان چراغ داشت 27شمارهٔ ۳۹: صبا تا ز زلف تو بویی نداشت 28شمارهٔ ۴۰: وقتی دل آواره در آن کو گذری داشت 29شمارهٔ ۴۱: عمر بگذشت و دلم جز عاشقی کاری نیاف ...30شمارهٔ ۴۲: ساقی، به غم تو عقل و جان رفت 31شمارهٔ ۴۳: کسی که عاشق روی تو شد بباغ نرفت 32شمارهٔ ۴۴: ای دل ایام هجر شد بنیاد 33شمارهٔ ۴۵: تا ز شب بر مهت نقاب افتاد 34شمارهٔ ۴۶: دل بهر تو در ملامت افتاد 35شمارهٔ ۴۷: تا دل ز کف اختیار ننهاد 36شمارهٔ ۴۸: باز آی، که دل بی تو سر خویش ندارد 37شمارهٔ ۴۹: باز این سر بی سامان، سودای کسی دار ...38شمارهٔ ۵۰: هر کسی موسم گل گوشه باغی دارد 39شمارهٔ ۵۱: خدنگ او که بجان مژده هلاک برد 40شمارهٔ ۵۲: خاک من باد از سر کوی تو گر بیرون ب ...41شمارهٔ ۵۳: مرا عشقت از ره برون میبرد 42شمارهٔ ۵۴: دل زلف ترا گرفت، بد کرد 43شمارهٔ ۵۵: گرم عشقت عنان دل نگیرد 44شمارهٔ ۵۶: هر دم ز عشق، بر دل من صد بلا رسد 45شمارهٔ ۵۷: ای خوش آنشب که به بالین من آن ماه ...46شمارهٔ ۵۸: چو سرو قد تو در جویبار دیده رسد 47شمارهٔ ۵۹: کسی کش مهر خوبان کار باشد 48شمارهٔ ۶۰: مبارک، منزلی کان خانه را ماهی چنین ...49شمارهٔ ۶۱: یار خط بر روی زیبا میکشد 50شمارهٔ ۶۲: دل بی رخ تو جانب گلشن نمیکشد 51شمارهٔ ۶۳: باغ را باز مگر مژده گلریز آمد 52شمارهٔ ۶۴: چمن سرسبز شد ساقی، گل و نرگس بباغ ...53شمارهٔ ۶۵: چو شمشاد قدت در گلشن آمد 54شمارهٔ ۶۶: چو ساقی آن قدح لاله گون بگرداند 55شمارهٔ ۶۷: گر من از خاک درت رفتم، دل شیدا بما ...56شمارهٔ ۶۸: ما برفتیم و دل آواره در کویت بماند 57شمارهٔ ۶۹: یار با ما چنانکه بود، نماند 58شمارهٔ ۷۰: تا بر گل تو جعد گره گیر بسته اند 59شمارهٔ ۷۱: ای بیخبر از گریه خونین جگری چند 60شمارهٔ ۷۲: جان به یاد تو یاد کس نکند 61شمارهٔ ۷۳: بیدلان کوی تو مقام کنند 62شمارهٔ ۷۴: عید شد، خوبان بعزم مجلس و می میرون ...63شمارهٔ ۷۵: فصل نوروز است و خلقی سوی صحرا میرو ...64شمارهٔ ۷۶: بزنجیر زلفت دل ماست در بند 65شمارهٔ ۷۷: پیکان غمزه را چو بتان آب میدهند 66شمارهٔ ۷۸: وقت گل، خوبان چو بزم عیش در صحرا ن ...67شمارهٔ ۷۹: خوبرویان چو خدنگ نظری بگشایند 68شمارهٔ ۸۰: سرو تو مگر ز پا نشیند 69شمارهٔ ۸۱: بتان که شیوه جور و ستیز میجویند 70شمارهٔ ۸۲: رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود 71شمارهٔ ۸۳: شبی که کوی تو ما را مقام خواهد بود 72شمارهٔ ۸۴: آن یار خشم رفته که با ما بجنگ بود 73شمارهٔ ۸۵: عمری دهان تنگ توام در خیال بود 74شمارهٔ ۸۶: رفت آنکه به وصل تو مرا دسترسی بود 75شمارهٔ ۸۷: عید است و خلقی هر طرف، دامنکشان با ...76شمارهٔ ۸۸: سوی باغ آن سرو بالا میرود 77شمارهٔ ۸۹: بی لبت هر دم ز چشم درفشان خون میرو ...78شمارهٔ ۹۰: گر به عمری ز من دلشده ات یاد آید 79شمارهٔ ۹۱: باغ را چون گل رعنا ز سفر باز آید 80شمارهٔ ۹۲: نصیب من ز تو گر درد و آه می آید 81شمارهٔ ۹۳: زلف تو سراسر شکن و تاب نماید 82شمارهٔ ۹۴: چو دل چوگان زلفت در نظر دید 83شمارهٔ ۹۵: با روی تو از سمن که گوید؟84شمارهٔ ۹۶: دل که پیش تو راز میگوید 85شمارهٔ ۹۷: ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار 86شمارهٔ ۹۸: ای به لطف از آب حیوان پاکتر 87شمارهٔ ۹۹: ای هر دم از جفای تو دل را غمی دگر 88شمارهٔ ۱۰۰: سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگ ...89شمارهٔ ۱۰۱: نه کنج وصل تمنا کنم نه گنج حضور 90شمارهٔ ۱۰۲: ای سر زلف ترا دلهای مشتاقان اسیر 91شمارهٔ ۱۰۳: سفر گزیدم و داغ تو بر دلست هنوز 92شمارهٔ ۱۰۴: عید شد، ما را دل دیوانه زندانی هن ...93شمارهٔ ۱۰۵: غم روی تو دارد دل، همین بس 94شمارهٔ ۱۰۶: ای دوست، شبی به کوی ما باش 95شمارهٔ ۱۰۷: در این گلشن چه سازد بلبل از زاری ...96شمارهٔ ۱۰۸: دلم که چشم تو هر لحظه میزند تیرش 97شمارهٔ ۱۰۹: گل نو آمد و هر کس به عیش و عشرت خ ...98شمارهٔ ۱۱۰: هرکس گرفته دامن سرو بلند خویش 99شمارهٔ ۱۱۱: هر کسی پهلوی یاری به هوای دل خویش 100شمارهٔ ۱۱۲: هر که کوی تو ساخت مسکن خویش 101شمارهٔ ۱۱۳: پرده بگشا ز روی چون مه خویش 102شمارهٔ ۱۱۴: کنون که موسم عیش است و باده گلرنگ 103شمارهٔ ۱۱۵: من که چون شمع از غمت با سوز دل در ...104شمارهٔ ۱۱۶: اگر چه خاک درت ز آب دیده گل کردم 105شمارهٔ ۱۱۷: ای خسته ز تو روان مردم 106شمارهٔ ۱۱۸: بیک کرشمه که بر جان زدی، ز دست شد ...107شمارهٔ ۱۱۹: چو نتوانم که در خیل غلامانت کمر ب ...108شمارهٔ ۱۲۰: مهی شد کان رخ زیبا ندیدم 109شمارهٔ ۱۲۱: خوش آن شب کان مه رخسار و زلف پر ش ...110شمارهٔ ۱۲۲: من ار پیش یار آبرویی ندارم 111شمارهٔ ۱۲۳: هر زمان از بیخودی خواهم که آن رو ...112شمارهٔ ۱۲۴: خوش آن عیدی که اول دیده بر روی تو ...113شمارهٔ ۱۲۵: هر شب از مستی بسوی خانه ره گم میک ...114شمارهٔ ۱۲۶: با تو عمری شد که لاف دوستداری میز ...115شمارهٔ ۱۲۷: چمن بشکفت و سبزه خط کشید و سرو با ...116شمارهٔ ۱۲۸: ای در غم تو حاصل من درد و داغ هم 117شمارهٔ ۱۲۹: هر شب بدل حکایت خود در میان نهم 118شمارهٔ ۱۳۰: بر بوی تو هر روز به گشت چمن آیم 119شمارهٔ ۱۳۱: تو شهریار جهان، ما غریب شهر توایم 120شمارهٔ ۱۳۲: ما دل به چین زلف دلارام بسته ایم 121شمارهٔ ۱۳۳: ما جان بتمنای تو در بیم نهادیم 122شمارهٔ ۱۳۴: دلا ز عشق بتان چند یار غم باشیم 123شمارهٔ ۱۳۵: ما از حریم وصل تو با خاک در خوشیم 124شمارهٔ ۱۳۶: چشم تو خورد باده و من در خمار از ...125شمارهٔ ۱۳۷: جان شد آواره و دل بهر تو افگار هم ...126شمارهٔ ۱۳۸: ما را غمی است از تو که گفتن نمیتو ...127شمارهٔ ۱۳۹: مرا چشمی است از لعل تو در خون جگر ...128شمارهٔ ۱۴۰: ای باد، پرده زان گل نو رسته باز ک ...129شمارهٔ ۱۴۱: چو کلک صنع چنین رفت بر صحیفه «کن ...130شمارهٔ ۱۴۲: تا خط تو برطرف مه آورد شبیخون 131شمارهٔ ۱۴۳: بر طرف مهت غالیه خم بخم است این 132شمارهٔ ۱۴۴: باده گلرنگست و ساقی یار و نوروزی ...133شمارهٔ ۱۴۵: ما حق شناس پیر مغانیم و دیر او 134شمارهٔ ۱۴۶: عیسی دم است یار و دلم ناتوان از ا ...135شمارهٔ ۱۴۷: ای غنچه را خون در جگر، از لعل رنگ ...136شمارهٔ ۱۴۸: ای در درون خسته نشان خدنگ تو 137شمارهٔ ۱۴۹: رخ تو رشک مه و آفتاب شد هر دو 138شمارهٔ ۱۵۰: ای باد صبحدم، خبر یار من بگو 139شمارهٔ ۱۵۱: زهی از خطت نرخ عنبر شکسته 140شمارهٔ ۱۵۲: منم با درد همزانو نشسته 141شمارهٔ ۱۵۳: مائیم و دلی ز دست رفته 142شمارهٔ ۱۵۴: ساقیا، لطفی بکن جامی بده 143شمارهٔ ۱۵۵: من از خاک درت رفتم، متاعم را بغار ...144شمارهٔ ۱۵۶: زهی عشقت آتش بجان در زده 145شمارهٔ ۱۵۷: ای گل نو به سفر رفته و سالی مانده 146شمارهٔ ۱۵۸: ای دیده بسی فتنه ز بالای تو دیده 147شمارهٔ ۱۵۹: ای بهر قتل ما زده بر ابروان گره 148شمارهٔ ۱۶۰: تا بسته ای به سلسله مشکبو گره 149شمارهٔ ۱۶۱: عید است و نوبهار و جهانرا جوانئی 150شمارهٔ ۱۶۲: تا گشودی دو زلف عنبرسای 151شمارهٔ ۱۶۳: ای که با طره پر چین و شکست آمده ا ...152شمارهٔ ۱۶۴: ای شمع رخسار ترا، تابی به هر کاشا ...153شمارهٔ ۱۶۵: زهی روی تو روشن آفتابی 154شمارهٔ ۱۶۶: تا دل به غم عشق گرفتار نیابی 155شمارهٔ ۱۶۷: دلا تا ذوق هجران در نیابی 156شمارهٔ ۱۶۸: ای دل، ار پی به سر کوی ارادت بردی 157شمارهٔ ۱۶۹: دلا در عشقبازی ترک جان گفت، نکو ک ...158شمارهٔ ۱۷۰: اگر زلف تو خم در خم نبودی 159شمارهٔ ۱۷۱: لب شیرین شکرخند داری 160شمارهٔ ۱۷۲: دلا از مردمی بویی نداری 161شمارهٔ ۱۷۳: با اهل وفا ز هر چه داری 162شمارهٔ ۱۷۴: مرا کشتی، متاب آن گوشه ابرو به عی ...163شمارهٔ ۱۷۵: دلا ز نرگس مستانه که میپرسی؟164شمارهٔ ۱۷۶: از سبزه رعنا خطی بر روی گلگون میک ...165شمارهٔ ۱۷۷: مرا دلی است بدان زلف تابدار یکی 166شمارهٔ ۱۷۸: ای ز عشقت عالمی را روی در آوارگی 167شمارهٔ ۱۷۹: مرا اگر چه ببینی و رو بگردانی 168شمارهٔ ۱۸۰: ای بی خبر از سوز دل و داغ نهانی 169شمارهٔ ۱۸۱: ای که در بزم طرب جام دمادم میزنی 170شمارهٔ ۱۸۲: دولت وصلش میسر کی شود بی جستجوی؟171شمارهٔ ۱۸۳: خال که بر عارض مهوش نهی 172شمارهٔ ۱۸۴: چه حالتست که از حال من نمیپرسی؟173شمارهٔ ۱۸۵: چه شوخیست که در چشم پرفتن داری؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ