به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیرشاهی سبزواری

امیرشاهی سبزواریغزل هاشمارهٔ ۱۷: کجایی ای ز رویت لاله را ناب

5050عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

کجایی ای ز رویت لاله را ناب
بهار خرمی بگذشت، دریاب
لبت با آن دو زلف و رخ چه نیکوست
خوش آید باده در شبهای مهتاب
دلا احرام آن در بسته ای، چیست؟
قدم ننهاده فکری کن در این باب
بصد چندان لطافت، چشمه خضر
نیارد ریختن بر دست او آب
دلم زانرو رود دنبال آن چشم
که شب ناخفته را آسان برد خواب
چو عشق آمد، اجل گو شاد بنشین
که مردن را مرتب گشت اسباب
ز کویش رخ منه در کعبه شاهی
که یک سجده نشاید در دو محراب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶: دلم گر داشت وقتی خرمیها 2شمارهٔ ۱۷: کجایی ای ز رویت لاله را ناب 3شمارهٔ ۱۸: سروی از باغ ارم سایه بر این خاک ان ...4شمارهٔ ۱۹: خطت که سبزه بر اطراف یاسمین انداخت 5شمارهٔ ۲۰: خطت بر لاله تر مشک چین ریخت 6شمارهٔ ۲۱: منم ز دست تو پا بسته در کمند ارادت 7شمارهٔ ۲۲: چو سبزه ترت از برگ یاسمین برخاست 8شمارهٔ ۲۳: تا خاک آستانه جانان مقام ماست 9شمارهٔ ۲۴: خطش بگرد عارض مهوش برآمده است 10شمارهٔ ۲۵: بازم خدنگ غمزه زنی بر دل آمده است 11شمارهٔ ۲۶: مرا در عشق بهبودی نمانده است 12شمارهٔ ۲۷: ابرو ز من متاب، که دل دردمند تست 13شمارهٔ ۲۸: چشم ستمگرت که بخون در کمین نشست 14شمارهٔ ۲۹: جفای تو بر دل بغایت خوشست 15شمارهٔ ۳۰: خلق را دلها کباب از چشم پر خون منس ...16شمارهٔ ۳۱: مرا سری است که بر خاک آستانه اوست 17شمارهٔ ۳۲: گر نمیسوزد دلم، این آه درد آلود چی ...18شمارهٔ ۳۳: با طره تو سنبل شوریده حال چیست؟19شمارهٔ ۳۴: کدام دل که ز عشقت اسیر محنت نیست؟20شمارهٔ ۳۵: کدام عشوه که در چشم پر خمار تو نیس ...21شمارهٔ ۳۶: مرا گر با تو روی همدمی نیست 22شمارهٔ ۳۷: امروز نسیم سحری بوی دگر داشت 23شمارهٔ ۳۸: دوش از رخ تو بزم گدایان چراغ داشت 24شمارهٔ ۳۹: صبا تا ز زلف تو بویی نداشت 25شمارهٔ ۴۰: وقتی دل آواره در آن کو گذری داشت 26شمارهٔ ۴۱: عمر بگذشت و دلم جز عاشقی کاری نیاف ...27شمارهٔ ۴۲: ساقی، به غم تو عقل و جان رفت 28شمارهٔ ۴۳: کسی که عاشق روی تو شد بباغ نرفت 29شمارهٔ ۴۴: ای دل ایام هجر شد بنیاد 30شمارهٔ ۴۵: تا ز شب بر مهت نقاب افتاد 31شمارهٔ ۴۶: دل بهر تو در ملامت افتاد 32شمارهٔ ۴۷: تا دل ز کف اختیار ننهاد 33شمارهٔ ۴۸: باز آی، که دل بی تو سر خویش ندارد 34شمارهٔ ۴۹: باز این سر بی سامان، سودای کسی دار ...35شمارهٔ ۵۰: هر کسی موسم گل گوشه باغی دارد 36شمارهٔ ۵۱: خدنگ او که بجان مژده هلاک برد 37شمارهٔ ۵۲: خاک من باد از سر کوی تو گر بیرون ب ...38شمارهٔ ۵۳: مرا عشقت از ره برون میبرد 39شمارهٔ ۵۴: دل زلف ترا گرفت، بد کرد 40شمارهٔ ۵۵: گرم عشقت عنان دل نگیرد 41شمارهٔ ۵۶: هر دم ز عشق، بر دل من صد بلا رسد 42شمارهٔ ۵۷: ای خوش آنشب که به بالین من آن ماه ...43شمارهٔ ۵۸: چو سرو قد تو در جویبار دیده رسد 44شمارهٔ ۵۹: کسی کش مهر خوبان کار باشد 45شمارهٔ ۶۰: مبارک، منزلی کان خانه را ماهی چنین ...46شمارهٔ ۶۱: یار خط بر روی زیبا میکشد 47شمارهٔ ۶۲: دل بی رخ تو جانب گلشن نمیکشد 48شمارهٔ ۶۳: باغ را باز مگر مژده گلریز آمد 49شمارهٔ ۶۴: چمن سرسبز شد ساقی، گل و نرگس بباغ ...50شمارهٔ ۶۵: چو شمشاد قدت در گلشن آمد 51شمارهٔ ۶۶: چو ساقی آن قدح لاله گون بگرداند 52شمارهٔ ۶۷: گر من از خاک درت رفتم، دل شیدا بما ...53شمارهٔ ۶۸: ما برفتیم و دل آواره در کویت بماند 54شمارهٔ ۶۹: یار با ما چنانکه بود، نماند 55شمارهٔ ۷۰: تا بر گل تو جعد گره گیر بسته اند 56شمارهٔ ۷۱: ای بیخبر از گریه خونین جگری چند 57شمارهٔ ۷۲: جان به یاد تو یاد کس نکند 58شمارهٔ ۷۳: بیدلان کوی تو مقام کنند 59شمارهٔ ۷۴: عید شد، خوبان بعزم مجلس و می میرون ...60شمارهٔ ۷۵: فصل نوروز است و خلقی سوی صحرا میرو ...61شمارهٔ ۷۶: بزنجیر زلفت دل ماست در بند 62شمارهٔ ۷۷: پیکان غمزه را چو بتان آب میدهند 63شمارهٔ ۷۸: وقت گل، خوبان چو بزم عیش در صحرا ن ...64شمارهٔ ۷۹: خوبرویان چو خدنگ نظری بگشایند 65شمارهٔ ۸۰: سرو تو مگر ز پا نشیند 66شمارهٔ ۸۱: بتان که شیوه جور و ستیز میجویند 67شمارهٔ ۸۲: رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود 68شمارهٔ ۸۳: شبی که کوی تو ما را مقام خواهد بود 69شمارهٔ ۸۴: آن یار خشم رفته که با ما بجنگ بود 70شمارهٔ ۸۵: عمری دهان تنگ توام در خیال بود 71شمارهٔ ۸۶: رفت آنکه به وصل تو مرا دسترسی بود 72شمارهٔ ۸۷: عید است و خلقی هر طرف، دامنکشان با ...73شمارهٔ ۸۸: سوی باغ آن سرو بالا میرود 74شمارهٔ ۸۹: بی لبت هر دم ز چشم درفشان خون میرو ...75شمارهٔ ۹۰: گر به عمری ز من دلشده ات یاد آید 76شمارهٔ ۹۱: باغ را چون گل رعنا ز سفر باز آید 77شمارهٔ ۹۲: نصیب من ز تو گر درد و آه می آید 78شمارهٔ ۹۳: زلف تو سراسر شکن و تاب نماید 79شمارهٔ ۹۴: چو دل چوگان زلفت در نظر دید 80شمارهٔ ۹۵: با روی تو از سمن که گوید؟81شمارهٔ ۹۶: دل که پیش تو راز میگوید 82شمارهٔ ۹۷: ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار 83شمارهٔ ۹۸: ای به لطف از آب حیوان پاکتر 84شمارهٔ ۹۹: ای هر دم از جفای تو دل را غمی دگر 85شمارهٔ ۱۰۰: سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگ ...86شمارهٔ ۱۰۱: نه کنج وصل تمنا کنم نه گنج حضور 87شمارهٔ ۱۰۲: ای سر زلف ترا دلهای مشتاقان اسیر 88شمارهٔ ۱۰۳: سفر گزیدم و داغ تو بر دلست هنوز 89شمارهٔ ۱۰۴: عید شد، ما را دل دیوانه زندانی هن ...90شمارهٔ ۱۰۵: غم روی تو دارد دل، همین بس 91شمارهٔ ۱۰۶: ای دوست، شبی به کوی ما باش 92شمارهٔ ۱۰۷: در این گلشن چه سازد بلبل از زاری ...93شمارهٔ ۱۰۸: دلم که چشم تو هر لحظه میزند تیرش 94شمارهٔ ۱۰۹: گل نو آمد و هر کس به عیش و عشرت خ ...95شمارهٔ ۱۱۰: هرکس گرفته دامن سرو بلند خویش 96شمارهٔ ۱۱۱: هر کسی پهلوی یاری به هوای دل خویش 97شمارهٔ ۱۱۲: هر که کوی تو ساخت مسکن خویش 98شمارهٔ ۱۱۳: پرده بگشا ز روی چون مه خویش 99شمارهٔ ۱۱۴: کنون که موسم عیش است و باده گلرنگ 100شمارهٔ ۱۱۵: من که چون شمع از غمت با سوز دل در ...101شمارهٔ ۱۱۶: اگر چه خاک درت ز آب دیده گل کردم 102شمارهٔ ۱۱۷: ای خسته ز تو روان مردم 103شمارهٔ ۱۱۸: بیک کرشمه که بر جان زدی، ز دست شد ...104شمارهٔ ۱۱۹: چو نتوانم که در خیل غلامانت کمر ب ...105شمارهٔ ۱۲۰: مهی شد کان رخ زیبا ندیدم 106شمارهٔ ۱۲۱: خوش آن شب کان مه رخسار و زلف پر ش ...107شمارهٔ ۱۲۲: من ار پیش یار آبرویی ندارم 108شمارهٔ ۱۲۳: هر زمان از بیخودی خواهم که آن رو ...109شمارهٔ ۱۲۴: خوش آن عیدی که اول دیده بر روی تو ...110شمارهٔ ۱۲۵: هر شب از مستی بسوی خانه ره گم میک ...111شمارهٔ ۱۲۶: با تو عمری شد که لاف دوستداری میز ...112شمارهٔ ۱۲۷: چمن بشکفت و سبزه خط کشید و سرو با ...113شمارهٔ ۱۲۸: ای در غم تو حاصل من درد و داغ هم 114شمارهٔ ۱۲۹: هر شب بدل حکایت خود در میان نهم 115شمارهٔ ۱۳۰: بر بوی تو هر روز به گشت چمن آیم 116شمارهٔ ۱۳۱: تو شهریار جهان، ما غریب شهر توایم 117شمارهٔ ۱۳۲: ما دل به چین زلف دلارام بسته ایم 118شمارهٔ ۱۳۳: ما جان بتمنای تو در بیم نهادیم 119شمارهٔ ۱۳۴: دلا ز عشق بتان چند یار غم باشیم 120شمارهٔ ۱۳۵: ما از حریم وصل تو با خاک در خوشیم 121شمارهٔ ۱۳۶: چشم تو خورد باده و من در خمار از ...122شمارهٔ ۱۳۷: جان شد آواره و دل بهر تو افگار هم ...123شمارهٔ ۱۳۸: ما را غمی است از تو که گفتن نمیتو ...124شمارهٔ ۱۳۹: مرا چشمی است از لعل تو در خون جگر ...125شمارهٔ ۱۴۰: ای باد، پرده زان گل نو رسته باز ک ...126شمارهٔ ۱۴۱: چو کلک صنع چنین رفت بر صحیفه «کن ...127شمارهٔ ۱۴۲: تا خط تو برطرف مه آورد شبیخون 128شمارهٔ ۱۴۳: بر طرف مهت غالیه خم بخم است این 129شمارهٔ ۱۴۴: باده گلرنگست و ساقی یار و نوروزی ...130شمارهٔ ۱۴۵: ما حق شناس پیر مغانیم و دیر او 131شمارهٔ ۱۴۶: عیسی دم است یار و دلم ناتوان از ا ...132شمارهٔ ۱۴۷: ای غنچه را خون در جگر، از لعل رنگ ...133شمارهٔ ۱۴۸: ای در درون خسته نشان خدنگ تو 134شمارهٔ ۱۴۹: رخ تو رشک مه و آفتاب شد هر دو 135شمارهٔ ۱۵۰: ای باد صبحدم، خبر یار من بگو 136شمارهٔ ۱۵۱: زهی از خطت نرخ عنبر شکسته 137شمارهٔ ۱۵۲: منم با درد همزانو نشسته 138شمارهٔ ۱۵۳: مائیم و دلی ز دست رفته 139شمارهٔ ۱۵۴: ساقیا، لطفی بکن جامی بده 140شمارهٔ ۱۵۵: من از خاک درت رفتم، متاعم را بغار ...141شمارهٔ ۱۵۶: زهی عشقت آتش بجان در زده 142شمارهٔ ۱۵۷: ای گل نو به سفر رفته و سالی مانده 143شمارهٔ ۱۵۸: ای دیده بسی فتنه ز بالای تو دیده 144شمارهٔ ۱۵۹: ای بهر قتل ما زده بر ابروان گره 145شمارهٔ ۱۶۰: تا بسته ای به سلسله مشکبو گره 146شمارهٔ ۱۶۱: عید است و نوبهار و جهانرا جوانئی 147شمارهٔ ۱۶۲: تا گشودی دو زلف عنبرسای 148شمارهٔ ۱۶۳: ای که با طره پر چین و شکست آمده ا ...149شمارهٔ ۱۶۴: ای شمع رخسار ترا، تابی به هر کاشا ...150شمارهٔ ۱۶۵: زهی روی تو روشن آفتابی 151شمارهٔ ۱۶۶: تا دل به غم عشق گرفتار نیابی 152شمارهٔ ۱۶۷: دلا تا ذوق هجران در نیابی 153شمارهٔ ۱۶۸: ای دل، ار پی به سر کوی ارادت بردی 154شمارهٔ ۱۶۹: دلا در عشقبازی ترک جان گفت، نکو ک ...155شمارهٔ ۱۷۰: اگر زلف تو خم در خم نبودی 156شمارهٔ ۱۷۱: لب شیرین شکرخند داری 157شمارهٔ ۱۷۲: دلا از مردمی بویی نداری 158شمارهٔ ۱۷۳: با اهل وفا ز هر چه داری 159شمارهٔ ۱۷۴: مرا کشتی، متاب آن گوشه ابرو به عی ...160شمارهٔ ۱۷۵: دلا ز نرگس مستانه که میپرسی؟161شمارهٔ ۱۷۶: از سبزه رعنا خطی بر روی گلگون میک ...162شمارهٔ ۱۷۷: مرا دلی است بدان زلف تابدار یکی 163شمارهٔ ۱۷۸: ای ز عشقت عالمی را روی در آوارگی 164شمارهٔ ۱۷۹: مرا اگر چه ببینی و رو بگردانی 165شمارهٔ ۱۸۰: ای بی خبر از سوز دل و داغ نهانی 166شمارهٔ ۱۸۱: ای که در بزم طرب جام دمادم میزنی 167شمارهٔ ۱۸۲: دولت وصلش میسر کی شود بی جستجوی؟168شمارهٔ ۱۸۳: خال که بر عارض مهوش نهی 169شمارهٔ ۱۸۴: چه حالتست که از حال من نمیپرسی؟170شمارهٔ ۱۸۵: چه شوخیست که در چشم پرفتن داری؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ