به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیرشاهی سبزواری

امیرشاهی سبزواریغزل هاشمارهٔ ۱۹: خطت که سبزه بر اطراف یاسمین انداخت

3150عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خطت که سبزه بر اطراف یاسمین انداخت
چه خون که در جگر نافه های چین انداخت
دلم که داشت تمنای خاکبوس درت
بعاقبت سخن خویش بر زمین انداخت
باحتیاط قدم نه دلا، که طره یار
کمند حادثه در راه عقل و دین انداخت
در آفتاب ستم گر بسوختم، چکنم
چو بخت، سایه بر احوال من چنین انداخت
بعشق تیر بلا را نشانه شد شاهی
ز بسکه سنگ ملامت بر آن و این انداخت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸: سروی از باغ ارم سایه بر این خاک ان ...2شمارهٔ ۱۹: خطت که سبزه بر اطراف یاسمین انداخت 3شمارهٔ ۲۰: خطت بر لاله تر مشک چین ریخت 4شمارهٔ ۲۱: منم ز دست تو پا بسته در کمند ارادت 5شمارهٔ ۲۲: چو سبزه ترت از برگ یاسمین برخاست 6شمارهٔ ۲۳: تا خاک آستانه جانان مقام ماست 7شمارهٔ ۲۴: خطش بگرد عارض مهوش برآمده است 8شمارهٔ ۲۵: بازم خدنگ غمزه زنی بر دل آمده است 9شمارهٔ ۲۶: مرا در عشق بهبودی نمانده است 10شمارهٔ ۲۷: ابرو ز من متاب، که دل دردمند تست 11شمارهٔ ۲۸: چشم ستمگرت که بخون در کمین نشست 12شمارهٔ ۲۹: جفای تو بر دل بغایت خوشست 13شمارهٔ ۳۰: خلق را دلها کباب از چشم پر خون منس ...14شمارهٔ ۳۱: مرا سری است که بر خاک آستانه اوست 15شمارهٔ ۳۲: گر نمیسوزد دلم، این آه درد آلود چی ...16شمارهٔ ۳۳: با طره تو سنبل شوریده حال چیست؟17شمارهٔ ۳۴: کدام دل که ز عشقت اسیر محنت نیست؟18شمارهٔ ۳۵: کدام عشوه که در چشم پر خمار تو نیس ...19شمارهٔ ۳۶: مرا گر با تو روی همدمی نیست 20شمارهٔ ۳۷: امروز نسیم سحری بوی دگر داشت 21شمارهٔ ۳۸: دوش از رخ تو بزم گدایان چراغ داشت 22شمارهٔ ۳۹: صبا تا ز زلف تو بویی نداشت 23شمارهٔ ۴۰: وقتی دل آواره در آن کو گذری داشت 24شمارهٔ ۴۱: عمر بگذشت و دلم جز عاشقی کاری نیاف ...25شمارهٔ ۴۲: ساقی، به غم تو عقل و جان رفت 26شمارهٔ ۴۳: کسی که عاشق روی تو شد بباغ نرفت 27شمارهٔ ۴۴: ای دل ایام هجر شد بنیاد 28شمارهٔ ۴۵: تا ز شب بر مهت نقاب افتاد 29شمارهٔ ۴۶: دل بهر تو در ملامت افتاد 30شمارهٔ ۴۷: تا دل ز کف اختیار ننهاد 31شمارهٔ ۴۸: باز آی، که دل بی تو سر خویش ندارد 32شمارهٔ ۴۹: باز این سر بی سامان، سودای کسی دار ...33شمارهٔ ۵۰: هر کسی موسم گل گوشه باغی دارد 34شمارهٔ ۵۱: خدنگ او که بجان مژده هلاک برد 35شمارهٔ ۵۲: خاک من باد از سر کوی تو گر بیرون ب ...36شمارهٔ ۵۳: مرا عشقت از ره برون میبرد 37شمارهٔ ۵۴: دل زلف ترا گرفت، بد کرد 38شمارهٔ ۵۵: گرم عشقت عنان دل نگیرد 39شمارهٔ ۵۶: هر دم ز عشق، بر دل من صد بلا رسد 40شمارهٔ ۵۷: ای خوش آنشب که به بالین من آن ماه ...41شمارهٔ ۵۸: چو سرو قد تو در جویبار دیده رسد 42شمارهٔ ۵۹: کسی کش مهر خوبان کار باشد 43شمارهٔ ۶۰: مبارک، منزلی کان خانه را ماهی چنین ...44شمارهٔ ۶۱: یار خط بر روی زیبا میکشد 45شمارهٔ ۶۲: دل بی رخ تو جانب گلشن نمیکشد 46شمارهٔ ۶۳: باغ را باز مگر مژده گلریز آمد 47شمارهٔ ۶۴: چمن سرسبز شد ساقی، گل و نرگس بباغ ...48شمارهٔ ۶۵: چو شمشاد قدت در گلشن آمد 49شمارهٔ ۶۶: چو ساقی آن قدح لاله گون بگرداند 50شمارهٔ ۶۷: گر من از خاک درت رفتم، دل شیدا بما ...51شمارهٔ ۶۸: ما برفتیم و دل آواره در کویت بماند 52شمارهٔ ۶۹: یار با ما چنانکه بود، نماند 53شمارهٔ ۷۰: تا بر گل تو جعد گره گیر بسته اند 54شمارهٔ ۷۱: ای بیخبر از گریه خونین جگری چند 55شمارهٔ ۷۲: جان به یاد تو یاد کس نکند 56شمارهٔ ۷۳: بیدلان کوی تو مقام کنند 57شمارهٔ ۷۴: عید شد، خوبان بعزم مجلس و می میرون ...58شمارهٔ ۷۵: فصل نوروز است و خلقی سوی صحرا میرو ...59شمارهٔ ۷۶: بزنجیر زلفت دل ماست در بند 60شمارهٔ ۷۷: پیکان غمزه را چو بتان آب میدهند 61شمارهٔ ۷۸: وقت گل، خوبان چو بزم عیش در صحرا ن ...62شمارهٔ ۷۹: خوبرویان چو خدنگ نظری بگشایند 63شمارهٔ ۸۰: سرو تو مگر ز پا نشیند 64شمارهٔ ۸۱: بتان که شیوه جور و ستیز میجویند 65شمارهٔ ۸۲: رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود 66شمارهٔ ۸۳: شبی که کوی تو ما را مقام خواهد بود 67شمارهٔ ۸۴: آن یار خشم رفته که با ما بجنگ بود 68شمارهٔ ۸۵: عمری دهان تنگ توام در خیال بود 69شمارهٔ ۸۶: رفت آنکه به وصل تو مرا دسترسی بود 70شمارهٔ ۸۷: عید است و خلقی هر طرف، دامنکشان با ...71شمارهٔ ۸۸: سوی باغ آن سرو بالا میرود 72شمارهٔ ۸۹: بی لبت هر دم ز چشم درفشان خون میرو ...73شمارهٔ ۹۰: گر به عمری ز من دلشده ات یاد آید 74شمارهٔ ۹۱: باغ را چون گل رعنا ز سفر باز آید 75شمارهٔ ۹۲: نصیب من ز تو گر درد و آه می آید 76شمارهٔ ۹۳: زلف تو سراسر شکن و تاب نماید 77شمارهٔ ۹۴: چو دل چوگان زلفت در نظر دید 78شمارهٔ ۹۵: با روی تو از سمن که گوید؟79شمارهٔ ۹۶: دل که پیش تو راز میگوید 80شمارهٔ ۹۷: ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار 81شمارهٔ ۹۸: ای به لطف از آب حیوان پاکتر 82شمارهٔ ۹۹: ای هر دم از جفای تو دل را غمی دگر 83شمارهٔ ۱۰۰: سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگ ...84شمارهٔ ۱۰۱: نه کنج وصل تمنا کنم نه گنج حضور 85شمارهٔ ۱۰۲: ای سر زلف ترا دلهای مشتاقان اسیر 86شمارهٔ ۱۰۳: سفر گزیدم و داغ تو بر دلست هنوز 87شمارهٔ ۱۰۴: عید شد، ما را دل دیوانه زندانی هن ...88شمارهٔ ۱۰۵: غم روی تو دارد دل، همین بس 89شمارهٔ ۱۰۶: ای دوست، شبی به کوی ما باش 90شمارهٔ ۱۰۷: در این گلشن چه سازد بلبل از زاری ...91شمارهٔ ۱۰۸: دلم که چشم تو هر لحظه میزند تیرش 92شمارهٔ ۱۰۹: گل نو آمد و هر کس به عیش و عشرت خ ...93شمارهٔ ۱۱۰: هرکس گرفته دامن سرو بلند خویش 94شمارهٔ ۱۱۱: هر کسی پهلوی یاری به هوای دل خویش 95شمارهٔ ۱۱۲: هر که کوی تو ساخت مسکن خویش 96شمارهٔ ۱۱۳: پرده بگشا ز روی چون مه خویش 97شمارهٔ ۱۱۴: کنون که موسم عیش است و باده گلرنگ 98شمارهٔ ۱۱۵: من که چون شمع از غمت با سوز دل در ...99شمارهٔ ۱۱۶: اگر چه خاک درت ز آب دیده گل کردم 100شمارهٔ ۱۱۷: ای خسته ز تو روان مردم 101شمارهٔ ۱۱۸: بیک کرشمه که بر جان زدی، ز دست شد ...102شمارهٔ ۱۱۹: چو نتوانم که در خیل غلامانت کمر ب ...103شمارهٔ ۱۲۰: مهی شد کان رخ زیبا ندیدم 104شمارهٔ ۱۲۱: خوش آن شب کان مه رخسار و زلف پر ش ...105شمارهٔ ۱۲۲: من ار پیش یار آبرویی ندارم 106شمارهٔ ۱۲۳: هر زمان از بیخودی خواهم که آن رو ...107شمارهٔ ۱۲۴: خوش آن عیدی که اول دیده بر روی تو ...108شمارهٔ ۱۲۵: هر شب از مستی بسوی خانه ره گم میک ...109شمارهٔ ۱۲۶: با تو عمری شد که لاف دوستداری میز ...110شمارهٔ ۱۲۷: چمن بشکفت و سبزه خط کشید و سرو با ...111شمارهٔ ۱۲۸: ای در غم تو حاصل من درد و داغ هم 112شمارهٔ ۱۲۹: هر شب بدل حکایت خود در میان نهم 113شمارهٔ ۱۳۰: بر بوی تو هر روز به گشت چمن آیم 114شمارهٔ ۱۳۱: تو شهریار جهان، ما غریب شهر توایم 115شمارهٔ ۱۳۲: ما دل به چین زلف دلارام بسته ایم 116شمارهٔ ۱۳۳: ما جان بتمنای تو در بیم نهادیم 117شمارهٔ ۱۳۴: دلا ز عشق بتان چند یار غم باشیم 118شمارهٔ ۱۳۵: ما از حریم وصل تو با خاک در خوشیم 119شمارهٔ ۱۳۶: چشم تو خورد باده و من در خمار از ...120شمارهٔ ۱۳۷: جان شد آواره و دل بهر تو افگار هم ...121شمارهٔ ۱۳۸: ما را غمی است از تو که گفتن نمیتو ...122شمارهٔ ۱۳۹: مرا چشمی است از لعل تو در خون جگر ...123شمارهٔ ۱۴۰: ای باد، پرده زان گل نو رسته باز ک ...124شمارهٔ ۱۴۱: چو کلک صنع چنین رفت بر صحیفه «کن ...125شمارهٔ ۱۴۲: تا خط تو برطرف مه آورد شبیخون 126شمارهٔ ۱۴۳: بر طرف مهت غالیه خم بخم است این 127شمارهٔ ۱۴۴: باده گلرنگست و ساقی یار و نوروزی ...128شمارهٔ ۱۴۵: ما حق شناس پیر مغانیم و دیر او 129شمارهٔ ۱۴۶: عیسی دم است یار و دلم ناتوان از ا ...130شمارهٔ ۱۴۷: ای غنچه را خون در جگر، از لعل رنگ ...131شمارهٔ ۱۴۸: ای در درون خسته نشان خدنگ تو 132شمارهٔ ۱۴۹: رخ تو رشک مه و آفتاب شد هر دو 133شمارهٔ ۱۵۰: ای باد صبحدم، خبر یار من بگو 134شمارهٔ ۱۵۱: زهی از خطت نرخ عنبر شکسته 135شمارهٔ ۱۵۲: منم با درد همزانو نشسته 136شمارهٔ ۱۵۳: مائیم و دلی ز دست رفته 137شمارهٔ ۱۵۴: ساقیا، لطفی بکن جامی بده 138شمارهٔ ۱۵۵: من از خاک درت رفتم، متاعم را بغار ...139شمارهٔ ۱۵۶: زهی عشقت آتش بجان در زده 140شمارهٔ ۱۵۷: ای گل نو به سفر رفته و سالی مانده 141شمارهٔ ۱۵۸: ای دیده بسی فتنه ز بالای تو دیده 142شمارهٔ ۱۵۹: ای بهر قتل ما زده بر ابروان گره 143شمارهٔ ۱۶۰: تا بسته ای به سلسله مشکبو گره 144شمارهٔ ۱۶۱: عید است و نوبهار و جهانرا جوانئی 145شمارهٔ ۱۶۲: تا گشودی دو زلف عنبرسای 146شمارهٔ ۱۶۳: ای که با طره پر چین و شکست آمده ا ...147شمارهٔ ۱۶۴: ای شمع رخسار ترا، تابی به هر کاشا ...148شمارهٔ ۱۶۵: زهی روی تو روشن آفتابی 149شمارهٔ ۱۶۶: تا دل به غم عشق گرفتار نیابی 150شمارهٔ ۱۶۷: دلا تا ذوق هجران در نیابی 151شمارهٔ ۱۶۸: ای دل، ار پی به سر کوی ارادت بردی 152شمارهٔ ۱۶۹: دلا در عشقبازی ترک جان گفت، نکو ک ...153شمارهٔ ۱۷۰: اگر زلف تو خم در خم نبودی 154شمارهٔ ۱۷۱: لب شیرین شکرخند داری 155شمارهٔ ۱۷۲: دلا از مردمی بویی نداری 156شمارهٔ ۱۷۳: با اهل وفا ز هر چه داری 157شمارهٔ ۱۷۴: مرا کشتی، متاب آن گوشه ابرو به عی ...158شمارهٔ ۱۷۵: دلا ز نرگس مستانه که میپرسی؟159شمارهٔ ۱۷۶: از سبزه رعنا خطی بر روی گلگون میک ...160شمارهٔ ۱۷۷: مرا دلی است بدان زلف تابدار یکی 161شمارهٔ ۱۷۸: ای ز عشقت عالمی را روی در آوارگی 162شمارهٔ ۱۷۹: مرا اگر چه ببینی و رو بگردانی 163شمارهٔ ۱۸۰: ای بی خبر از سوز دل و داغ نهانی 164شمارهٔ ۱۸۱: ای که در بزم طرب جام دمادم میزنی 165شمارهٔ ۱۸۲: دولت وصلش میسر کی شود بی جستجوی؟166شمارهٔ ۱۸۳: خال که بر عارض مهوش نهی 167شمارهٔ ۱۸۴: چه حالتست که از حال من نمیپرسی؟168شمارهٔ ۱۸۵: چه شوخیست که در چشم پرفتن داری؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ