به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کوهی

کوهیغزل هاشمارهٔ ۱: تخم هوس مکارید در خاکدان دنیا

710عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تخم هوس مکارید در خاکدان دنیا
نتوان عمارتی ساخت بر روی موج دریا
عالم همه سرابست بودی ندارد از خود
فانی شناسد او را چشمی که هست بینا
تا دیده برگشائی یک مشت خاک بینی
گر خانه ای بسازی بر روی سنگ خارا
کو خسرو و سکندر کو کیقباد و جمشید
کو خاتم سلیمان کو تخت و تاج دارا
بگذر ز باغ و بستان بگذر ز طاق و ایوان
ای کاروان مفلس بشناس آن سرا را
تا همچو خر نمانی اندر جلاب دنیی
چون عیسی مجرد آهنگ کن ببالا
غیر از وجوب واجب معدوم مطلق آمد
کونین اعتبار است هستی اوست پیدا
برخویش عاشقی تو نه بر خدای جاوید
وجهت چو یوسف آمد نفس تو شد زلیخا
کوهی ز خود فنا شو جویای کبریا شو
آنجا مبر تن وجان کان باد هست پیدا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱: تخم هوس مکارید در خاکدان دنیا 2شمارهٔ ۲: در خفا و در ملا دیدم خدا 3شمارهٔ ۳: جان ها فدای دیدن دیدار بوالوفا 4شمارهٔ ۴: برای آنکه ظاهر گردد اسما 5شمارهٔ ۵: ما ذره‌ایم پیشت ای آفتاب جان‌ها 6شمارهٔ ۶: جهت مر جسم را باشد نه جان را 7شمارهٔ ۷: ما نمی بینیم جز ذات خدا 8شمارهٔ ۸: ازگلستان جنان آمد صبا 9شمارهٔ ۹: شب رفته ایم در سر زلف توچون صبا 10شمارهٔ ۱۰: سوختم پروانه سان از شمع رخسار شما 11شمارهٔ ۱۱: چون پریشان است زلف یار ما 12شمارهٔ ۱۲: از هر که گلبن بینند روی جان را 13شمارهٔ ۱۳: به یدین او سرشت چون گل ما 14شمارهٔ ۱۴: ایکه اندر ذات پاکت نیست چونی و چرا 15شمارهٔ ۱۵: دیده ام آن ماه را در نیم شب 16شمارهٔ ۱۶: دوشم از غیب میرسید خطاب 17شمارهٔ ۱۷: گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب 18شمارهٔ ۱۸: دارم از خان وصال یار امید نصیب 19شمارهٔ ۱۹: هست آن آفتاب ماه نقاب 20شمارهٔ ۲۰: دوش می آمد بگوش جانم از حضرت خطاب 21شمارهٔ ۲۱: دل چو شستم ز غیر نقش ادب 22شمارهٔ ۲۲: هستم از لعل تو در آتش و آب 23شمارهٔ ۲۳: از شمع ماه روی تو پر زیور آفتاب 24شمارهٔ ۲۴: خوانده ام از عنده ام الکتاب 25شمارهٔ ۲۵: دیده دل بر گشادم همچو ماه و آفتاب 26شمارهٔ ۲۶: هر صبا از چرخ آمد آفتاب مه نقاب 27شمارهٔ ۲۷: ظل ممدود سر زلف تو چون بر سر ماست 28شمارهٔ ۲۸: شام معراجی که زلف یار ماست 29شمارهٔ ۲۹: دلم آئینه آن دلستان است 30شمارهٔ ۳۰: ماه رخسار شما خورشید پر انوار ما ا ...31شمارهٔ ۳۱: ذات و صفات در نظر عارفان یکی است 32شمارهٔ ۳۲: رندی و شب روی به دو عالم چکار ماست 33شمارهٔ ۳۳: دوش در میکده گلبانگ علالا میرفت 34شمارهٔ ۳۴: زلف بر دوش و بشب چون مه تابان میرف ...35شمارهٔ ۳۵: همسایه آفتاب ماه است 36شمارهٔ ۳۶: نیست گر بر سر زلفین توام سود انیست 37شمارهٔ ۳۷: مه و خورشید روی ما عیان است 38شمارهٔ ۳۸: به خدا پیش جمله ذرات 39شمارهٔ ۳۹: لوح محفوظ در جبین شما است 40شمارهٔ ۴۰: تا چو عکس چشم آن مه روشنی عین ماست 41شمارهٔ ۴۱: ذات حق از لا و الا برتر است 42شمارهٔ ۴۲: آن نازنین پسر که دل از ما ربود و ر ...43شمارهٔ ۴۳: از گل روی تو باغ دل ما خندان است 44شمارهٔ ۴۴: موج دریا نیست دریا عین ما است 45شمارهٔ ۴۵: بر رخ میان قطره دریا وجود ما است 46شمارهٔ ۴۶: جمالش را جلال آئینه دار است 47شمارهٔ ۴۷: تا ز رخ آن مه لقا زلفین مشکین برگر ...48شمارهٔ ۴۸: ما بدانیم که خوبی چو تو در عالم نی ...49شمارهٔ ۴۹: کون جامع جسم و جان آدم است 50شمارهٔ ۵۰: جانرا ز عکس خال تو بر دل چو داغها ...51شمارهٔ ۵۱: زلف شبرنگ تو سر حلقه درویشان است 52شمارهٔ ۵۲: هر که دیوانه رخسار پریرویان نیست 53شمارهٔ ۵۳: آن مه ترک چون گل خنده زنان دی بدمس ...54شمارهٔ ۵۴: دست عشق آمد گریبانم گرفت 55شمارهٔ ۵۵: دیده تا رخساره دلدار را دیدن گرفت 56شمارهٔ ۵۶: دیده خونبار را دیدار خوبان آرزوست 57شمارهٔ ۵۷: دوش در میخانه ما رفتیم مست و می پر ...58شمارهٔ ۵۸: دل من در بر دلدار چو گفت الله دوست 59شمارهٔ ۵۹: جانم از صبح ازل چون دیده بر دیدار ...60شمارهٔ ۶۰: مائیم بر صفات و صفات تو عین ما است 61شمارهٔ ۶۱: آن دلربا که در دو جهانش نظیر نیست 62شمارهٔ ۶۲: عکس لعل لبت ای دوست چو در جان من ا ...63شمارهٔ ۶۳: میان ما و او ره در میان است 64شمارهٔ ۶۴: سواد اعظم آن خال سیاه است 65شمارهٔ ۶۵: روشنی در چشم ما از روی آن مه پیکر ...66شمارهٔ ۶۶: ذات حق روشن است در آیات 67شمارهٔ ۶۷: درد جان داریم درمان الغیاث 68شمارهٔ ۶۸: دارم از ترک برسر خود تاج 69شمارهٔ ۶۹: تا رود جان بجانب معراج 70شمارهٔ ۷۰: ساقی بجام باده گلرنگ در صباح 71شمارهٔ ۷۱: برداشتیم از کف ساقی روح راح 72شمارهٔ ۷۲: تا نهادم بخاک آن کو رخ 73شمارهٔ ۷۳: اگر خدا بنماید جمال بی برزخ 74شمارهٔ ۷۴: شبی بودم چو مه پهلوی خورشید 75شمارهٔ ۷۵: چو دل ز آئینه جان زنگ بزدود 76شمارهٔ ۷۶: اهل دل در دیده روی دلستانرا دیده ا ...77شمارهٔ ۷۷: عارفانی که با خدا باشند 78شمارهٔ ۷۸: تا غمزه شوخ تو بما جنگ برآورد 79شمارهٔ ۷۹: واجب و ممکن بهم پیوسته اند 80شمارهٔ ۸۰: چشم نیرنگ باز پی مرود 81شمارهٔ ۸۱: بنور پاک تو چشم دلم چو بینا شد 82شمارهٔ ۸۲: خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند 83شمارهٔ ۸۳: چشمم از جور یار می گرید 84شمارهٔ ۸۴: به قامت گلرخان سرو روانند 85شمارهٔ ۸۵: دل من بی جگری کرد و بجانان نرسید 86شمارهٔ ۸۶: ز رویت ماه تابان آفریدند 87شمارهٔ ۸۷: صوت نقاره ونی و سرناو چنگ و عود 88شمارهٔ ۸۸: هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کن ...89شمارهٔ ۸۹: وحدت چو احد نمود واحد 90شمارهٔ ۹۰: عقل کل درکنه ادراک تو ره گم میکند 91شمارهٔ ۹۱: بذات آنکه ما را جسم و جان داد 92شمارهٔ ۹۲: سرو گل چهره اگر بند قبا بگشاید 93شمارهٔ ۹۳: صفا در خانه دل را که یار صاف میآید 94شمارهٔ ۹۴: هر که شهوت بکشد روح مجرد باشد 95شمارهٔ ۹۵: از جیب عدم وجود سر زد 96شمارهٔ ۹۶: سحر که بوی گل کز جانب گلزار میآید 97شمارهٔ ۹۷: بیاد لعل تو خون دلم شراب شود 98شمارهٔ ۹۸: آن جگر گوشه دل از ما به لب میگون ب ...99شمارهٔ ۹۹: از لعل یار باده ما خوشگوار شد 100شمارهٔ ۱۰۰: عدم ضد وجود آمد به بینید 101شمارهٔ ۱۰۱: ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد 102شمارهٔ ۱۰۲: در عدم پیوست اظهار وجود 103شمارهٔ ۱۰۳: ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد 104شمارهٔ ۱۰۴: بط حرصم بمرد و بلبلان شد 105شمارهٔ ۱۰۵: ماه روی تو مرا نور بصر میگردد 106شمارهٔ ۱۰۶: بفضل صانع کون فیکون شدم موجود 107شمارهٔ ۱۰۷: صبا که شام و سحر مشکبار می آید 108شمارهٔ ۱۰۸: بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخند ...109شمارهٔ ۱۰۹: زلف تو شب بدیده دیدار در رود 110شمارهٔ ۱۱۰: یحبهم و یحبونه چرا فرمود 111شمارهٔ ۱۱۱: شمع روی تو دلمرا چو بجان میسوزد 112شمارهٔ ۱۱۲: عارفان میخانه را فردوس اعلی گفته ...113شمارهٔ ۱۱۳: دمید صبح سعادت بطالع مسعود 114شمارهٔ ۱۱۴: حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد 115شمارهٔ ۱۱۵: در شام صبح صادق دیدم که سر بر آور ...116شمارهٔ ۱۱۶: آن جام جهان جهان نماید 117شمارهٔ ۱۱۷: صبح صادق حجاب صانع شد 118شمارهٔ ۱۱۸: دل دهان در دهان او دارد 119شمارهٔ ۱۱۹: سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد 120شمارهٔ ۱۲۰: دل که با درد غم عشق تو محرم گردد 121شمارهٔ ۱۲۱: کجا رفتند یارانی که بودند 122شمارهٔ ۱۲۲: مه و خورشید روی ذره پرور 123شمارهٔ ۱۲۳: ماه رویت آفتاب است ای پسر 124شمارهٔ ۱۲۴: از بدو نیک و نیک و بد بگذر 125شمارهٔ ۱۲۵: مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر 126شمارهٔ ۱۲۶: ای دل دیوانه از اندوه جانان غم مخ ...127شمارهٔ ۱۲۷: دل از محبت دنیا و آخرت بردار 128شمارهٔ ۱۲۸: عنقای دلم بنوک منقار 129شمارهٔ ۱۲۹: خدا چون ظاهر و پیدا است امروز 130شمارهٔ ۱۳۰: شبی از غیر آن ماه دل افروز 131شمارهٔ ۱۳۱: کلوخ جسم را در آب انداز 132شمارهٔ ۱۳۲: حق دمید اندر تن آدم نفس 133شمارهٔ ۱۳۳: نیست جز ذات خدا پیدا و پنهان هیچک ...134شمارهٔ ۱۳۴: عشق داریم بدیدار تو ایجان بهوس 135شمارهٔ ۱۳۵: تا شدم از آه دل در عشق او آتش نفس 136شمارهٔ ۱۳۶: ختم قرآن خدا هست از این رو برناس 137شمارهٔ ۱۳۷: سر زلفین تو شد رشته جان همه کس 138شمارهٔ ۱۳۸: ایدل از درد و غم جانان مپرس 139شمارهٔ ۱۳۹: چون تو میدانی ز درد ما مپرس 140شمارهٔ ۱۴۰: ما نگردیم ز سودای پریرویان بس 141شمارهٔ ۱۴۱: جان که شد دیوانه دل تدبیر باید کر ...142شمارهٔ ۱۴۲: آمد آن دلبر قلندر روش 143شمارهٔ ۱۴۳: دارم از رنگ رخت در دل و در جان آت ...144شمارهٔ ۱۴۴: هر که جویای کریم آمد کرم می بایدش 145شمارهٔ ۱۴۵: او را بدو چشم او در ز دیده همی بی ...146شمارهٔ ۱۴۶: دلم در بند زلف تست ای دلبر مرنجان ...147شمارهٔ ۱۴۷: آن ماه در آمد از درم دوش 148شمارهٔ ۱۴۸: مگریز از بلا بجوی خلاص 149شمارهٔ ۱۴۹: از حجب های تعین دل اگر یافت خلاص 150شمارهٔ ۱۵۰: جوهر آمد جان و جسم ما عرض 151شمارهٔ ۱۵۱: از اضافات کرده ایم اسقاط 152شمارهٔ ۱۵۲: جمله توئی و من نیم نیست در این می ...153شمارهٔ ۱۵۳: لوح محفوظ است اسم الحفیظ 154شمارهٔ ۱۵۴: سوختم از آتش رخسار مه رویان چو شم ...155شمارهٔ ۱۵۵: همچو روغن سوخت جانم تا شدی روشن چ ...156شمارهٔ ۱۵۶: هزاران آفرین بر صنع صانع 157شمارهٔ ۱۵۷: کار دنیا همه زرق است و فریب است ص ...158شمارهٔ ۱۵۸: صبح چون شعله خورشید برآورد شعاع 159شمارهٔ ۱۵۹: ما چو داریم بسرو قد دلدار طمع 160شمارهٔ ۱۶۰: دارم از زلف و خال تو در دل هزار د ...161شمارهٔ ۱۶۱: باشد ز سرو قد تو خرم های باغ 162شمارهٔ ۱۶۲: دلم خود جان جان شد باده صاف 163شمارهٔ ۱۶۳: دوش بخواب دیده ام حضرت شحنة النجف 164شمارهٔ ۱۶۴: حیدر آسا جان کافر کیش در روز مصاف 165شمارهٔ ۱۶۵: هر که شد کشته شهوت نشود زنده عشق 166شمارهٔ ۱۶۶: ما چو گشتیم به تیر مژه یار عاشق 167شمارهٔ ۱۶۷: بحسن خود شد او دلدار عاشق 168شمارهٔ ۱۶۸: بررخ جامع میان خلق و حق 169شمارهٔ ۱۶۹: هستم از علم نظر دانای حق 170شمارهٔ ۱۷۰: همچو مه دیدم شبی دیدار عشق 171شمارهٔ ۱۷۱: روحم از عالم امر است و تن از عالم ...172شمارهٔ ۱۷۲: تا به بیند او خم ابروی آن مه یک ب ...173شمارهٔ ۱۷۳: دارد از جان و دل ما لعل او صد گون ...174شمارهٔ ۱۷۴: زمین وانجم و خورشید و ماه تا افلا ...175شمارهٔ ۱۷۵: نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک 176شمارهٔ ۱۷۶: حله حور بود فصل بهاران کپنک 177شمارهٔ ۱۷۷: روح اگر از چاه تن افتاد بر اوج فل ...178شمارهٔ ۱۷۸: آتش و آبست و لعل و سیم و زر در جا ...179شمارهٔ ۱۷۹: ای رخت شمع تابخانه دل 180شمارهٔ ۱۸۰: روی آن ماه چو خورشید عیانست ای دل 181شمارهٔ ۱۸۱: از روی حسن معنی جانرا بتی است مای ...182شمارهٔ ۱۸۲: خسبیده چند مانی در جامه خواب غافل 183شمارهٔ ۱۸۳: بیجان و تن دلم شد با وصل یار واصل 184شمارهٔ ۱۸۴: من درد کش باده صهبای الستم 185شمارهٔ ۱۸۵: دلبرا جانب ارباب وفا بگشا چشم 186شمارهٔ ۱۸۶: حرف اسرار ازل بر دل خود خوانا چشم 187شمارهٔ ۱۸۷: گر چه چون پروانه از شمع وصالت سوخ ...188شمارهٔ ۱۸۸: ترک سودای دین و دنیا کن 189شمارهٔ ۱۸۹: بسته ام زنار کبری بر میان 190شمارهٔ ۱۹۰: کشف شد اسرار پیدا و نهان 191شمارهٔ ۱۹۱: چه حکمت بود ما را آفریدن 192شمارهٔ ۱۹۲: خط ریحان تو از نسترن آمد بیرون 193شمارهٔ ۱۹۳: سلام الله ای خورشید تابان 194شمارهٔ ۱۹۴: یار چون از زلف کج آویخت ما را سرن ...195شمارهٔ ۱۹۵: او در اعیان ثابت و اعیان در او 196شمارهٔ ۱۹۶: دلا از خویش شو پنهان و میرو 197شمارهٔ ۱۹۷: مرکز عرش است دل خال سیه همتای او 198شمارهٔ ۱۹۸: لن تنالوا البر حتی تنفقوا 199شمارهٔ ۱۹۹: بیا ای دوست دیداری از این سو 200شمارهٔ ۲۰۰: کوته نمی شود سخن ما به گفتگو 201شمارهٔ ۲۰۱: تا به گرد گل ز سنبل زلف پیدا کرده ...202شمارهٔ ۲۰۲: دیده ام در دل و جان روی تو را دزد ...203شمارهٔ ۲۰۳: زلفت گشاده عنبر سارا گره گره 204شمارهٔ ۲۰۴: بگذر از فکر و ذکر و اندیشه 205شمارهٔ ۲۰۵: هست اوجان من وجان همه 206شمارهٔ ۲۰۶: بلبل و قمری و کبک و فاخته 207شمارهٔ ۲۰۷: مه ما هست چارده ساله 208شمارهٔ ۲۰۸: سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده 209شمارهٔ ۲۰۹: دلم از درد تو فریاد برآورد که آه 210شمارهٔ ۲۱۰: آفتاب منی و ماه همه 211شمارهٔ ۲۱۱: برآمد آفتاب روی آن ماه 212شمارهٔ ۲۱۲: آتش عشق بتان هر دو جهان را سوخته 213شمارهٔ ۲۱۳: بر تو باد ای جان که دل داری نگاه 214شمارهٔ ۲۱۴: آفتاب لایزال است او و عالم همچو م ...215شمارهٔ ۲۱۵: بر دوخت دلم ز ما سوالله 216شمارهٔ ۲۱۶: دلا چون محرم روز الستی 217شمارهٔ ۲۱۷: دوش از صومعه در میکده رفتم سحری 218شمارهٔ ۲۱۸: نعره زن مرغ سحر گفت بباد سحری 219شمارهٔ ۲۱۹: ز حد نه فلک تا گاه و ماهی 220شمارهٔ ۲۲۰: آشکارا و نهان ماتوئی 221شمارهٔ ۲۲۱: در تو حیرانم که چونم ساختی 222شمارهٔ ۲۲۲: آفتابی و ماه می طلبی 223شمارهٔ ۲۲۳: در فنای فقر دیرینم توئی 224شمارهٔ ۲۲۴: زلف را تا بر مه رو در نقاب انداخت ...225شمارهٔ ۲۲۵: باده را نشأیست روحانی 226شمارهٔ ۲۲۶: گفت رحمان با حمد عربی 227شمارهٔ ۲۲۷: از قدم تا فرق زیبا آمدی 228شمارهٔ ۲۲۸: نمود صبح سعادت ز غیب دیداری 229شمارهٔ ۲۲۹: روی چو آفتاب و مه داری 230شمارهٔ ۲۳۰: هست گردانید ما را از جهان نیستی 231شمارهٔ ۲۳۱: گر شبی آنماه با زلف پریشان آمدی 232شمارهٔ ۲۳۲: هر دم بشکل دیگر دید ار مینمائی 233شمارهٔ ۲۳۳: ای که منظور و برخود ناظری 234شمارهٔ ۲۳۴: باد و گیسوی سیاه عنبری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ