به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کوهی

کوهیغزل هاشمارهٔ ۱۰: سوختم پروانه سان از شمع رخسار شما

760عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

سوختم پروانه سان از شمع رخسار شما
باز گشتم زنده از لعل شکر بار شما
صدهزاران گل شکفت از باغ جانم هر طرف
تا بدیدم در چمن روی چو گلنار شما
آفتاب رویت ای مه کرد از جانم طلوع
ذره ذره هر چه دیدم بود دیدار شما
خود اناالحق گفتی و خود را بدار آویختی
فاش دیدند جمله بغداد اسرار شما
حسن رویت جلوه می کرد و چشمت میخرید
خود فروشی بود دیدم نقد بازار شما
خود الست ربکم گفتی و خود گفتی بلی
واحد القهار شد اثبات گفتار شما
خون چکید از دیده کوهی چو ابر نوبهار
می‌خورد خون جگر از لعل خونخوار شما

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹: شب رفته ایم در سر زلف توچون صبا 2شمارهٔ ۱۰: سوختم پروانه سان از شمع رخسار شما 3شمارهٔ ۱۱: چون پریشان است زلف یار ما 4شمارهٔ ۱۲: از هر که گلبن بینند روی جان را 5شمارهٔ ۱۳: به یدین او سرشت چون گل ما 6شمارهٔ ۱۴: ایکه اندر ذات پاکت نیست چونی و چرا 7شمارهٔ ۱۵: دیده ام آن ماه را در نیم شب 8شمارهٔ ۱۶: دوشم از غیب میرسید خطاب 9شمارهٔ ۱۷: گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب 10شمارهٔ ۱۸: دارم از خان وصال یار امید نصیب 11شمارهٔ ۱۹: هست آن آفتاب ماه نقاب 12شمارهٔ ۲۰: دوش می آمد بگوش جانم از حضرت خطاب 13شمارهٔ ۲۱: دل چو شستم ز غیر نقش ادب 14شمارهٔ ۲۲: هستم از لعل تو در آتش و آب 15شمارهٔ ۲۳: از شمع ماه روی تو پر زیور آفتاب 16شمارهٔ ۲۴: خوانده ام از عنده ام الکتاب 17شمارهٔ ۲۵: دیده دل بر گشادم همچو ماه و آفتاب 18شمارهٔ ۲۶: هر صبا از چرخ آمد آفتاب مه نقاب 19شمارهٔ ۲۷: ظل ممدود سر زلف تو چون بر سر ماست 20شمارهٔ ۲۸: شام معراجی که زلف یار ماست 21شمارهٔ ۲۹: دلم آئینه آن دلستان است 22شمارهٔ ۳۰: ماه رخسار شما خورشید پر انوار ما ا ...23شمارهٔ ۳۱: ذات و صفات در نظر عارفان یکی است 24شمارهٔ ۳۲: رندی و شب روی به دو عالم چکار ماست 25شمارهٔ ۳۳: دوش در میکده گلبانگ علالا میرفت 26شمارهٔ ۳۴: زلف بر دوش و بشب چون مه تابان میرف ...27شمارهٔ ۳۵: همسایه آفتاب ماه است 28شمارهٔ ۳۶: نیست گر بر سر زلفین توام سود انیست 29شمارهٔ ۳۷: مه و خورشید روی ما عیان است 30شمارهٔ ۳۸: به خدا پیش جمله ذرات 31شمارهٔ ۳۹: لوح محفوظ در جبین شما است 32شمارهٔ ۴۰: تا چو عکس چشم آن مه روشنی عین ماست 33شمارهٔ ۴۱: ذات حق از لا و الا برتر است 34شمارهٔ ۴۲: آن نازنین پسر که دل از ما ربود و ر ...35شمارهٔ ۴۳: از گل روی تو باغ دل ما خندان است 36شمارهٔ ۴۴: موج دریا نیست دریا عین ما است 37شمارهٔ ۴۵: بر رخ میان قطره دریا وجود ما است 38شمارهٔ ۴۶: جمالش را جلال آئینه دار است 39شمارهٔ ۴۷: تا ز رخ آن مه لقا زلفین مشکین برگر ...40شمارهٔ ۴۸: ما بدانیم که خوبی چو تو در عالم نی ...41شمارهٔ ۴۹: کون جامع جسم و جان آدم است 42شمارهٔ ۵۰: جانرا ز عکس خال تو بر دل چو داغها ...43شمارهٔ ۵۱: زلف شبرنگ تو سر حلقه درویشان است 44شمارهٔ ۵۲: هر که دیوانه رخسار پریرویان نیست 45شمارهٔ ۵۳: آن مه ترک چون گل خنده زنان دی بدمس ...46شمارهٔ ۵۴: دست عشق آمد گریبانم گرفت 47شمارهٔ ۵۵: دیده تا رخساره دلدار را دیدن گرفت 48شمارهٔ ۵۶: دیده خونبار را دیدار خوبان آرزوست 49شمارهٔ ۵۷: دوش در میخانه ما رفتیم مست و می پر ...50شمارهٔ ۵۸: دل من در بر دلدار چو گفت الله دوست 51شمارهٔ ۵۹: جانم از صبح ازل چون دیده بر دیدار ...52شمارهٔ ۶۰: مائیم بر صفات و صفات تو عین ما است 53شمارهٔ ۶۱: آن دلربا که در دو جهانش نظیر نیست 54شمارهٔ ۶۲: عکس لعل لبت ای دوست چو در جان من ا ...55شمارهٔ ۶۳: میان ما و او ره در میان است 56شمارهٔ ۶۴: سواد اعظم آن خال سیاه است 57شمارهٔ ۶۵: روشنی در چشم ما از روی آن مه پیکر ...58شمارهٔ ۶۶: ذات حق روشن است در آیات 59شمارهٔ ۶۷: درد جان داریم درمان الغیاث 60شمارهٔ ۶۸: دارم از ترک برسر خود تاج 61شمارهٔ ۶۹: تا رود جان بجانب معراج 62شمارهٔ ۷۰: ساقی بجام باده گلرنگ در صباح 63شمارهٔ ۷۱: برداشتیم از کف ساقی روح راح 64شمارهٔ ۷۲: تا نهادم بخاک آن کو رخ 65شمارهٔ ۷۳: اگر خدا بنماید جمال بی برزخ 66شمارهٔ ۷۴: شبی بودم چو مه پهلوی خورشید 67شمارهٔ ۷۵: چو دل ز آئینه جان زنگ بزدود 68شمارهٔ ۷۶: اهل دل در دیده روی دلستانرا دیده ا ...69شمارهٔ ۷۷: عارفانی که با خدا باشند 70شمارهٔ ۷۸: تا غمزه شوخ تو بما جنگ برآورد 71شمارهٔ ۷۹: واجب و ممکن بهم پیوسته اند 72شمارهٔ ۸۰: چشم نیرنگ باز پی مرود 73شمارهٔ ۸۱: بنور پاک تو چشم دلم چو بینا شد 74شمارهٔ ۸۲: خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند 75شمارهٔ ۸۳: چشمم از جور یار می گرید 76شمارهٔ ۸۴: به قامت گلرخان سرو روانند 77شمارهٔ ۸۵: دل من بی جگری کرد و بجانان نرسید 78شمارهٔ ۸۶: ز رویت ماه تابان آفریدند 79شمارهٔ ۸۷: صوت نقاره ونی و سرناو چنگ و عود 80شمارهٔ ۸۸: هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کن ...81شمارهٔ ۸۹: وحدت چو احد نمود واحد 82شمارهٔ ۹۰: عقل کل درکنه ادراک تو ره گم میکند 83شمارهٔ ۹۱: بذات آنکه ما را جسم و جان داد 84شمارهٔ ۹۲: سرو گل چهره اگر بند قبا بگشاید 85شمارهٔ ۹۳: صفا در خانه دل را که یار صاف میآید 86شمارهٔ ۹۴: هر که شهوت بکشد روح مجرد باشد 87شمارهٔ ۹۵: از جیب عدم وجود سر زد 88شمارهٔ ۹۶: سحر که بوی گل کز جانب گلزار میآید 89شمارهٔ ۹۷: بیاد لعل تو خون دلم شراب شود 90شمارهٔ ۹۸: آن جگر گوشه دل از ما به لب میگون ب ...91شمارهٔ ۹۹: از لعل یار باده ما خوشگوار شد 92شمارهٔ ۱۰۰: عدم ضد وجود آمد به بینید 93شمارهٔ ۱۰۱: ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد 94شمارهٔ ۱۰۲: در عدم پیوست اظهار وجود 95شمارهٔ ۱۰۳: ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد 96شمارهٔ ۱۰۴: بط حرصم بمرد و بلبلان شد 97شمارهٔ ۱۰۵: ماه روی تو مرا نور بصر میگردد 98شمارهٔ ۱۰۶: بفضل صانع کون فیکون شدم موجود 99شمارهٔ ۱۰۷: صبا که شام و سحر مشکبار می آید 100شمارهٔ ۱۰۸: بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخند ...101شمارهٔ ۱۰۹: زلف تو شب بدیده دیدار در رود 102شمارهٔ ۱۱۰: یحبهم و یحبونه چرا فرمود 103شمارهٔ ۱۱۱: شمع روی تو دلمرا چو بجان میسوزد 104شمارهٔ ۱۱۲: عارفان میخانه را فردوس اعلی گفته ...105شمارهٔ ۱۱۳: دمید صبح سعادت بطالع مسعود 106شمارهٔ ۱۱۴: حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد 107شمارهٔ ۱۱۵: در شام صبح صادق دیدم که سر بر آور ...108شمارهٔ ۱۱۶: آن جام جهان جهان نماید 109شمارهٔ ۱۱۷: صبح صادق حجاب صانع شد 110شمارهٔ ۱۱۸: دل دهان در دهان او دارد 111شمارهٔ ۱۱۹: سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد 112شمارهٔ ۱۲۰: دل که با درد غم عشق تو محرم گردد 113شمارهٔ ۱۲۱: کجا رفتند یارانی که بودند 114شمارهٔ ۱۲۲: مه و خورشید روی ذره پرور 115شمارهٔ ۱۲۳: ماه رویت آفتاب است ای پسر 116شمارهٔ ۱۲۴: از بدو نیک و نیک و بد بگذر 117شمارهٔ ۱۲۵: مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر 118شمارهٔ ۱۲۶: ای دل دیوانه از اندوه جانان غم مخ ...119شمارهٔ ۱۲۷: دل از محبت دنیا و آخرت بردار 120شمارهٔ ۱۲۸: عنقای دلم بنوک منقار 121شمارهٔ ۱۲۹: خدا چون ظاهر و پیدا است امروز 122شمارهٔ ۱۳۰: شبی از غیر آن ماه دل افروز 123شمارهٔ ۱۳۱: کلوخ جسم را در آب انداز 124شمارهٔ ۱۳۲: حق دمید اندر تن آدم نفس 125شمارهٔ ۱۳۳: نیست جز ذات خدا پیدا و پنهان هیچک ...126شمارهٔ ۱۳۴: عشق داریم بدیدار تو ایجان بهوس 127شمارهٔ ۱۳۵: تا شدم از آه دل در عشق او آتش نفس 128شمارهٔ ۱۳۶: ختم قرآن خدا هست از این رو برناس 129شمارهٔ ۱۳۷: سر زلفین تو شد رشته جان همه کس 130شمارهٔ ۱۳۸: ایدل از درد و غم جانان مپرس 131شمارهٔ ۱۳۹: چون تو میدانی ز درد ما مپرس 132شمارهٔ ۱۴۰: ما نگردیم ز سودای پریرویان بس 133شمارهٔ ۱۴۱: جان که شد دیوانه دل تدبیر باید کر ...134شمارهٔ ۱۴۲: آمد آن دلبر قلندر روش 135شمارهٔ ۱۴۳: دارم از رنگ رخت در دل و در جان آت ...136شمارهٔ ۱۴۴: هر که جویای کریم آمد کرم می بایدش 137شمارهٔ ۱۴۵: او را بدو چشم او در ز دیده همی بی ...138شمارهٔ ۱۴۶: دلم در بند زلف تست ای دلبر مرنجان ...139شمارهٔ ۱۴۷: آن ماه در آمد از درم دوش 140شمارهٔ ۱۴۸: مگریز از بلا بجوی خلاص 141شمارهٔ ۱۴۹: از حجب های تعین دل اگر یافت خلاص 142شمارهٔ ۱۵۰: جوهر آمد جان و جسم ما عرض 143شمارهٔ ۱۵۱: از اضافات کرده ایم اسقاط 144شمارهٔ ۱۵۲: جمله توئی و من نیم نیست در این می ...145شمارهٔ ۱۵۳: لوح محفوظ است اسم الحفیظ 146شمارهٔ ۱۵۴: سوختم از آتش رخسار مه رویان چو شم ...147شمارهٔ ۱۵۵: همچو روغن سوخت جانم تا شدی روشن چ ...148شمارهٔ ۱۵۶: هزاران آفرین بر صنع صانع 149شمارهٔ ۱۵۷: کار دنیا همه زرق است و فریب است ص ...150شمارهٔ ۱۵۸: صبح چون شعله خورشید برآورد شعاع 151شمارهٔ ۱۵۹: ما چو داریم بسرو قد دلدار طمع 152شمارهٔ ۱۶۰: دارم از زلف و خال تو در دل هزار د ...153شمارهٔ ۱۶۱: باشد ز سرو قد تو خرم های باغ 154شمارهٔ ۱۶۲: دلم خود جان جان شد باده صاف 155شمارهٔ ۱۶۳: دوش بخواب دیده ام حضرت شحنة النجف 156شمارهٔ ۱۶۴: حیدر آسا جان کافر کیش در روز مصاف 157شمارهٔ ۱۶۵: هر که شد کشته شهوت نشود زنده عشق 158شمارهٔ ۱۶۶: ما چو گشتیم به تیر مژه یار عاشق 159شمارهٔ ۱۶۷: بحسن خود شد او دلدار عاشق 160شمارهٔ ۱۶۸: بررخ جامع میان خلق و حق 161شمارهٔ ۱۶۹: هستم از علم نظر دانای حق 162شمارهٔ ۱۷۰: همچو مه دیدم شبی دیدار عشق 163شمارهٔ ۱۷۱: روحم از عالم امر است و تن از عالم ...164شمارهٔ ۱۷۲: تا به بیند او خم ابروی آن مه یک ب ...165شمارهٔ ۱۷۳: دارد از جان و دل ما لعل او صد گون ...166شمارهٔ ۱۷۴: زمین وانجم و خورشید و ماه تا افلا ...167شمارهٔ ۱۷۵: نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک 168شمارهٔ ۱۷۶: حله حور بود فصل بهاران کپنک 169شمارهٔ ۱۷۷: روح اگر از چاه تن افتاد بر اوج فل ...170شمارهٔ ۱۷۸: آتش و آبست و لعل و سیم و زر در جا ...171شمارهٔ ۱۷۹: ای رخت شمع تابخانه دل 172شمارهٔ ۱۸۰: روی آن ماه چو خورشید عیانست ای دل 173شمارهٔ ۱۸۱: از روی حسن معنی جانرا بتی است مای ...174شمارهٔ ۱۸۲: خسبیده چند مانی در جامه خواب غافل 175شمارهٔ ۱۸۳: بیجان و تن دلم شد با وصل یار واصل 176شمارهٔ ۱۸۴: من درد کش باده صهبای الستم 177شمارهٔ ۱۸۵: دلبرا جانب ارباب وفا بگشا چشم 178شمارهٔ ۱۸۶: حرف اسرار ازل بر دل خود خوانا چشم 179شمارهٔ ۱۸۷: گر چه چون پروانه از شمع وصالت سوخ ...180شمارهٔ ۱۸۸: ترک سودای دین و دنیا کن 181شمارهٔ ۱۸۹: بسته ام زنار کبری بر میان 182شمارهٔ ۱۹۰: کشف شد اسرار پیدا و نهان 183شمارهٔ ۱۹۱: چه حکمت بود ما را آفریدن 184شمارهٔ ۱۹۲: خط ریحان تو از نسترن آمد بیرون 185شمارهٔ ۱۹۳: سلام الله ای خورشید تابان 186شمارهٔ ۱۹۴: یار چون از زلف کج آویخت ما را سرن ...187شمارهٔ ۱۹۵: او در اعیان ثابت و اعیان در او 188شمارهٔ ۱۹۶: دلا از خویش شو پنهان و میرو 189شمارهٔ ۱۹۷: مرکز عرش است دل خال سیه همتای او 190شمارهٔ ۱۹۸: لن تنالوا البر حتی تنفقوا 191شمارهٔ ۱۹۹: بیا ای دوست دیداری از این سو 192شمارهٔ ۲۰۰: کوته نمی شود سخن ما به گفتگو 193شمارهٔ ۲۰۱: تا به گرد گل ز سنبل زلف پیدا کرده ...194شمارهٔ ۲۰۲: دیده ام در دل و جان روی تو را دزد ...195شمارهٔ ۲۰۳: زلفت گشاده عنبر سارا گره گره 196شمارهٔ ۲۰۴: بگذر از فکر و ذکر و اندیشه 197شمارهٔ ۲۰۵: هست اوجان من وجان همه 198شمارهٔ ۲۰۶: بلبل و قمری و کبک و فاخته 199شمارهٔ ۲۰۷: مه ما هست چارده ساله 200شمارهٔ ۲۰۸: سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده 201شمارهٔ ۲۰۹: دلم از درد تو فریاد برآورد که آه 202شمارهٔ ۲۱۰: آفتاب منی و ماه همه 203شمارهٔ ۲۱۱: برآمد آفتاب روی آن ماه 204شمارهٔ ۲۱۲: آتش عشق بتان هر دو جهان را سوخته 205شمارهٔ ۲۱۳: بر تو باد ای جان که دل داری نگاه 206شمارهٔ ۲۱۴: آفتاب لایزال است او و عالم همچو م ...207شمارهٔ ۲۱۵: بر دوخت دلم ز ما سوالله 208شمارهٔ ۲۱۶: دلا چون محرم روز الستی 209شمارهٔ ۲۱۷: دوش از صومعه در میکده رفتم سحری 210شمارهٔ ۲۱۸: نعره زن مرغ سحر گفت بباد سحری 211شمارهٔ ۲۱۹: ز حد نه فلک تا گاه و ماهی 212شمارهٔ ۲۲۰: آشکارا و نهان ماتوئی 213شمارهٔ ۲۲۱: در تو حیرانم که چونم ساختی 214شمارهٔ ۲۲۲: آفتابی و ماه می طلبی 215شمارهٔ ۲۲۳: در فنای فقر دیرینم توئی 216شمارهٔ ۲۲۴: زلف را تا بر مه رو در نقاب انداخت ...217شمارهٔ ۲۲۵: باده را نشأیست روحانی 218شمارهٔ ۲۲۶: گفت رحمان با حمد عربی 219شمارهٔ ۲۲۷: از قدم تا فرق زیبا آمدی 220شمارهٔ ۲۲۸: نمود صبح سعادت ز غیب دیداری 221شمارهٔ ۲۲۹: روی چو آفتاب و مه داری 222شمارهٔ ۲۳۰: هست گردانید ما را از جهان نیستی 223شمارهٔ ۲۳۱: گر شبی آنماه با زلف پریشان آمدی 224شمارهٔ ۲۳۲: هر دم بشکل دیگر دید ار مینمائی 225شمارهٔ ۲۳۳: ای که منظور و برخود ناظری 226شمارهٔ ۲۳۴: باد و گیسوی سیاه عنبری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ