به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کوهی

کوهیغزل هاشمارهٔ ۲۰: دوش می آمد بگوش جانم از حضرت خطاب

710عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دوش می آمد بگوش جانم از حضرت خطاب
گفت بی صبری تو اندر راه فانی باشتاب
زین خبر چون ذره میکشتم بسر تا حضرتش
آفتابی دیدمش در کف یکی جام شراب
شیوه ی دیدم دو عالم در بن دریا غریق
هفت گردون بر سر آن بحر بی کشتی حباب
دید آن سلطان که من فانی شدم از خویشتن
گفت یکسان شو بمن ای بخت بیداری بخواب
آن زمان کز قید تن بر خواستم یکبارگی
همچو گنج آمد روان بنشست بر جان خراب
روح کوهی را و جان جمله ذرات را
ذره دیدم عدم اندر مشاع آفتاب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹: هست آن آفتاب ماه نقاب 2شمارهٔ ۲۰: دوش می آمد بگوش جانم از حضرت خطاب 3شمارهٔ ۲۱: دل چو شستم ز غیر نقش ادب 4شمارهٔ ۲۲: هستم از لعل تو در آتش و آب 5شمارهٔ ۲۳: از شمع ماه روی تو پر زیور آفتاب 6شمارهٔ ۲۴: خوانده ام از عنده ام الکتاب 7شمارهٔ ۲۵: دیده دل بر گشادم همچو ماه و آفتاب 8شمارهٔ ۲۶: هر صبا از چرخ آمد آفتاب مه نقاب 9شمارهٔ ۲۷: ظل ممدود سر زلف تو چون بر سر ماست 10شمارهٔ ۲۸: شام معراجی که زلف یار ماست 11شمارهٔ ۲۹: دلم آئینه آن دلستان است 12شمارهٔ ۳۰: ماه رخسار شما خورشید پر انوار ما ا ...13شمارهٔ ۳۱: ذات و صفات در نظر عارفان یکی است 14شمارهٔ ۳۲: رندی و شب روی به دو عالم چکار ماست 15شمارهٔ ۳۳: دوش در میکده گلبانگ علالا میرفت 16شمارهٔ ۳۴: زلف بر دوش و بشب چون مه تابان میرف ...17شمارهٔ ۳۵: همسایه آفتاب ماه است 18شمارهٔ ۳۶: نیست گر بر سر زلفین توام سود انیست 19شمارهٔ ۳۷: مه و خورشید روی ما عیان است 20شمارهٔ ۳۸: به خدا پیش جمله ذرات 21شمارهٔ ۳۹: لوح محفوظ در جبین شما است 22شمارهٔ ۴۰: تا چو عکس چشم آن مه روشنی عین ماست 23شمارهٔ ۴۱: ذات حق از لا و الا برتر است 24شمارهٔ ۴۲: آن نازنین پسر که دل از ما ربود و ر ...25شمارهٔ ۴۳: از گل روی تو باغ دل ما خندان است 26شمارهٔ ۴۴: موج دریا نیست دریا عین ما است 27شمارهٔ ۴۵: بر رخ میان قطره دریا وجود ما است 28شمارهٔ ۴۶: جمالش را جلال آئینه دار است 29شمارهٔ ۴۷: تا ز رخ آن مه لقا زلفین مشکین برگر ...30شمارهٔ ۴۸: ما بدانیم که خوبی چو تو در عالم نی ...31شمارهٔ ۴۹: کون جامع جسم و جان آدم است 32شمارهٔ ۵۰: جانرا ز عکس خال تو بر دل چو داغها ...33شمارهٔ ۵۱: زلف شبرنگ تو سر حلقه درویشان است 34شمارهٔ ۵۲: هر که دیوانه رخسار پریرویان نیست 35شمارهٔ ۵۳: آن مه ترک چون گل خنده زنان دی بدمس ...36شمارهٔ ۵۴: دست عشق آمد گریبانم گرفت 37شمارهٔ ۵۵: دیده تا رخساره دلدار را دیدن گرفت 38شمارهٔ ۵۶: دیده خونبار را دیدار خوبان آرزوست 39شمارهٔ ۵۷: دوش در میخانه ما رفتیم مست و می پر ...40شمارهٔ ۵۸: دل من در بر دلدار چو گفت الله دوست 41شمارهٔ ۵۹: جانم از صبح ازل چون دیده بر دیدار ...42شمارهٔ ۶۰: مائیم بر صفات و صفات تو عین ما است 43شمارهٔ ۶۱: آن دلربا که در دو جهانش نظیر نیست 44شمارهٔ ۶۲: عکس لعل لبت ای دوست چو در جان من ا ...45شمارهٔ ۶۳: میان ما و او ره در میان است 46شمارهٔ ۶۴: سواد اعظم آن خال سیاه است 47شمارهٔ ۶۵: روشنی در چشم ما از روی آن مه پیکر ...48شمارهٔ ۶۶: ذات حق روشن است در آیات 49شمارهٔ ۶۷: درد جان داریم درمان الغیاث 50شمارهٔ ۶۸: دارم از ترک برسر خود تاج 51شمارهٔ ۶۹: تا رود جان بجانب معراج 52شمارهٔ ۷۰: ساقی بجام باده گلرنگ در صباح 53شمارهٔ ۷۱: برداشتیم از کف ساقی روح راح 54شمارهٔ ۷۲: تا نهادم بخاک آن کو رخ 55شمارهٔ ۷۳: اگر خدا بنماید جمال بی برزخ 56شمارهٔ ۷۴: شبی بودم چو مه پهلوی خورشید 57شمارهٔ ۷۵: چو دل ز آئینه جان زنگ بزدود 58شمارهٔ ۷۶: اهل دل در دیده روی دلستانرا دیده ا ...59شمارهٔ ۷۷: عارفانی که با خدا باشند 60شمارهٔ ۷۸: تا غمزه شوخ تو بما جنگ برآورد 61شمارهٔ ۷۹: واجب و ممکن بهم پیوسته اند 62شمارهٔ ۸۰: چشم نیرنگ باز پی مرود 63شمارهٔ ۸۱: بنور پاک تو چشم دلم چو بینا شد 64شمارهٔ ۸۲: خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند 65شمارهٔ ۸۳: چشمم از جور یار می گرید 66شمارهٔ ۸۴: به قامت گلرخان سرو روانند 67شمارهٔ ۸۵: دل من بی جگری کرد و بجانان نرسید 68شمارهٔ ۸۶: ز رویت ماه تابان آفریدند 69شمارهٔ ۸۷: صوت نقاره ونی و سرناو چنگ و عود 70شمارهٔ ۸۸: هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کن ...71شمارهٔ ۸۹: وحدت چو احد نمود واحد 72شمارهٔ ۹۰: عقل کل درکنه ادراک تو ره گم میکند 73شمارهٔ ۹۱: بذات آنکه ما را جسم و جان داد 74شمارهٔ ۹۲: سرو گل چهره اگر بند قبا بگشاید 75شمارهٔ ۹۳: صفا در خانه دل را که یار صاف میآید 76شمارهٔ ۹۴: هر که شهوت بکشد روح مجرد باشد 77شمارهٔ ۹۵: از جیب عدم وجود سر زد 78شمارهٔ ۹۶: سحر که بوی گل کز جانب گلزار میآید 79شمارهٔ ۹۷: بیاد لعل تو خون دلم شراب شود 80شمارهٔ ۹۸: آن جگر گوشه دل از ما به لب میگون ب ...81شمارهٔ ۹۹: از لعل یار باده ما خوشگوار شد 82شمارهٔ ۱۰۰: عدم ضد وجود آمد به بینید 83شمارهٔ ۱۰۱: ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد 84شمارهٔ ۱۰۲: در عدم پیوست اظهار وجود 85شمارهٔ ۱۰۳: ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد 86شمارهٔ ۱۰۴: بط حرصم بمرد و بلبلان شد 87شمارهٔ ۱۰۵: ماه روی تو مرا نور بصر میگردد 88شمارهٔ ۱۰۶: بفضل صانع کون فیکون شدم موجود 89شمارهٔ ۱۰۷: صبا که شام و سحر مشکبار می آید 90شمارهٔ ۱۰۸: بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخند ...91شمارهٔ ۱۰۹: زلف تو شب بدیده دیدار در رود 92شمارهٔ ۱۱۰: یحبهم و یحبونه چرا فرمود 93شمارهٔ ۱۱۱: شمع روی تو دلمرا چو بجان میسوزد 94شمارهٔ ۱۱۲: عارفان میخانه را فردوس اعلی گفته ...95شمارهٔ ۱۱۳: دمید صبح سعادت بطالع مسعود 96شمارهٔ ۱۱۴: حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد 97شمارهٔ ۱۱۵: در شام صبح صادق دیدم که سر بر آور ...98شمارهٔ ۱۱۶: آن جام جهان جهان نماید 99شمارهٔ ۱۱۷: صبح صادق حجاب صانع شد 100شمارهٔ ۱۱۸: دل دهان در دهان او دارد 101شمارهٔ ۱۱۹: سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد 102شمارهٔ ۱۲۰: دل که با درد غم عشق تو محرم گردد 103شمارهٔ ۱۲۱: کجا رفتند یارانی که بودند 104شمارهٔ ۱۲۲: مه و خورشید روی ذره پرور 105شمارهٔ ۱۲۳: ماه رویت آفتاب است ای پسر 106شمارهٔ ۱۲۴: از بدو نیک و نیک و بد بگذر 107شمارهٔ ۱۲۵: مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر 108شمارهٔ ۱۲۶: ای دل دیوانه از اندوه جانان غم مخ ...109شمارهٔ ۱۲۷: دل از محبت دنیا و آخرت بردار 110شمارهٔ ۱۲۸: عنقای دلم بنوک منقار 111شمارهٔ ۱۲۹: خدا چون ظاهر و پیدا است امروز 112شمارهٔ ۱۳۰: شبی از غیر آن ماه دل افروز 113شمارهٔ ۱۳۱: کلوخ جسم را در آب انداز 114شمارهٔ ۱۳۲: حق دمید اندر تن آدم نفس 115شمارهٔ ۱۳۳: نیست جز ذات خدا پیدا و پنهان هیچک ...116شمارهٔ ۱۳۴: عشق داریم بدیدار تو ایجان بهوس 117شمارهٔ ۱۳۵: تا شدم از آه دل در عشق او آتش نفس 118شمارهٔ ۱۳۶: ختم قرآن خدا هست از این رو برناس 119شمارهٔ ۱۳۷: سر زلفین تو شد رشته جان همه کس 120شمارهٔ ۱۳۸: ایدل از درد و غم جانان مپرس 121شمارهٔ ۱۳۹: چون تو میدانی ز درد ما مپرس 122شمارهٔ ۱۴۰: ما نگردیم ز سودای پریرویان بس 123شمارهٔ ۱۴۱: جان که شد دیوانه دل تدبیر باید کر ...124شمارهٔ ۱۴۲: آمد آن دلبر قلندر روش 125شمارهٔ ۱۴۳: دارم از رنگ رخت در دل و در جان آت ...126شمارهٔ ۱۴۴: هر که جویای کریم آمد کرم می بایدش 127شمارهٔ ۱۴۵: او را بدو چشم او در ز دیده همی بی ...128شمارهٔ ۱۴۶: دلم در بند زلف تست ای دلبر مرنجان ...129شمارهٔ ۱۴۷: آن ماه در آمد از درم دوش 130شمارهٔ ۱۴۸: مگریز از بلا بجوی خلاص 131شمارهٔ ۱۴۹: از حجب های تعین دل اگر یافت خلاص 132شمارهٔ ۱۵۰: جوهر آمد جان و جسم ما عرض 133شمارهٔ ۱۵۱: از اضافات کرده ایم اسقاط 134شمارهٔ ۱۵۲: جمله توئی و من نیم نیست در این می ...135شمارهٔ ۱۵۳: لوح محفوظ است اسم الحفیظ 136شمارهٔ ۱۵۴: سوختم از آتش رخسار مه رویان چو شم ...137شمارهٔ ۱۵۵: همچو روغن سوخت جانم تا شدی روشن چ ...138شمارهٔ ۱۵۶: هزاران آفرین بر صنع صانع 139شمارهٔ ۱۵۷: کار دنیا همه زرق است و فریب است ص ...140شمارهٔ ۱۵۸: صبح چون شعله خورشید برآورد شعاع 141شمارهٔ ۱۵۹: ما چو داریم بسرو قد دلدار طمع 142شمارهٔ ۱۶۰: دارم از زلف و خال تو در دل هزار د ...143شمارهٔ ۱۶۱: باشد ز سرو قد تو خرم های باغ 144شمارهٔ ۱۶۲: دلم خود جان جان شد باده صاف 145شمارهٔ ۱۶۳: دوش بخواب دیده ام حضرت شحنة النجف 146شمارهٔ ۱۶۴: حیدر آسا جان کافر کیش در روز مصاف 147شمارهٔ ۱۶۵: هر که شد کشته شهوت نشود زنده عشق 148شمارهٔ ۱۶۶: ما چو گشتیم به تیر مژه یار عاشق 149شمارهٔ ۱۶۷: بحسن خود شد او دلدار عاشق 150شمارهٔ ۱۶۸: بررخ جامع میان خلق و حق 151شمارهٔ ۱۶۹: هستم از علم نظر دانای حق 152شمارهٔ ۱۷۰: همچو مه دیدم شبی دیدار عشق 153شمارهٔ ۱۷۱: روحم از عالم امر است و تن از عالم ...154شمارهٔ ۱۷۲: تا به بیند او خم ابروی آن مه یک ب ...155شمارهٔ ۱۷۳: دارد از جان و دل ما لعل او صد گون ...156شمارهٔ ۱۷۴: زمین وانجم و خورشید و ماه تا افلا ...157شمارهٔ ۱۷۵: نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک 158شمارهٔ ۱۷۶: حله حور بود فصل بهاران کپنک 159شمارهٔ ۱۷۷: روح اگر از چاه تن افتاد بر اوج فل ...160شمارهٔ ۱۷۸: آتش و آبست و لعل و سیم و زر در جا ...161شمارهٔ ۱۷۹: ای رخت شمع تابخانه دل 162شمارهٔ ۱۸۰: روی آن ماه چو خورشید عیانست ای دل 163شمارهٔ ۱۸۱: از روی حسن معنی جانرا بتی است مای ...164شمارهٔ ۱۸۲: خسبیده چند مانی در جامه خواب غافل 165شمارهٔ ۱۸۳: بیجان و تن دلم شد با وصل یار واصل 166شمارهٔ ۱۸۴: من درد کش باده صهبای الستم 167شمارهٔ ۱۸۵: دلبرا جانب ارباب وفا بگشا چشم 168شمارهٔ ۱۸۶: حرف اسرار ازل بر دل خود خوانا چشم 169شمارهٔ ۱۸۷: گر چه چون پروانه از شمع وصالت سوخ ...170شمارهٔ ۱۸۸: ترک سودای دین و دنیا کن 171شمارهٔ ۱۸۹: بسته ام زنار کبری بر میان 172شمارهٔ ۱۹۰: کشف شد اسرار پیدا و نهان 173شمارهٔ ۱۹۱: چه حکمت بود ما را آفریدن 174شمارهٔ ۱۹۲: خط ریحان تو از نسترن آمد بیرون 175شمارهٔ ۱۹۳: سلام الله ای خورشید تابان 176شمارهٔ ۱۹۴: یار چون از زلف کج آویخت ما را سرن ...177شمارهٔ ۱۹۵: او در اعیان ثابت و اعیان در او 178شمارهٔ ۱۹۶: دلا از خویش شو پنهان و میرو 179شمارهٔ ۱۹۷: مرکز عرش است دل خال سیه همتای او 180شمارهٔ ۱۹۸: لن تنالوا البر حتی تنفقوا 181شمارهٔ ۱۹۹: بیا ای دوست دیداری از این سو 182شمارهٔ ۲۰۰: کوته نمی شود سخن ما به گفتگو 183شمارهٔ ۲۰۱: تا به گرد گل ز سنبل زلف پیدا کرده ...184شمارهٔ ۲۰۲: دیده ام در دل و جان روی تو را دزد ...185شمارهٔ ۲۰۳: زلفت گشاده عنبر سارا گره گره 186شمارهٔ ۲۰۴: بگذر از فکر و ذکر و اندیشه 187شمارهٔ ۲۰۵: هست اوجان من وجان همه 188شمارهٔ ۲۰۶: بلبل و قمری و کبک و فاخته 189شمارهٔ ۲۰۷: مه ما هست چارده ساله 190شمارهٔ ۲۰۸: سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده 191شمارهٔ ۲۰۹: دلم از درد تو فریاد برآورد که آه 192شمارهٔ ۲۱۰: آفتاب منی و ماه همه 193شمارهٔ ۲۱۱: برآمد آفتاب روی آن ماه 194شمارهٔ ۲۱۲: آتش عشق بتان هر دو جهان را سوخته 195شمارهٔ ۲۱۳: بر تو باد ای جان که دل داری نگاه 196شمارهٔ ۲۱۴: آفتاب لایزال است او و عالم همچو م ...197شمارهٔ ۲۱۵: بر دوخت دلم ز ما سوالله 198شمارهٔ ۲۱۶: دلا چون محرم روز الستی 199شمارهٔ ۲۱۷: دوش از صومعه در میکده رفتم سحری 200شمارهٔ ۲۱۸: نعره زن مرغ سحر گفت بباد سحری 201شمارهٔ ۲۱۹: ز حد نه فلک تا گاه و ماهی 202شمارهٔ ۲۲۰: آشکارا و نهان ماتوئی 203شمارهٔ ۲۲۱: در تو حیرانم که چونم ساختی 204شمارهٔ ۲۲۲: آفتابی و ماه می طلبی 205شمارهٔ ۲۲۳: در فنای فقر دیرینم توئی 206شمارهٔ ۲۲۴: زلف را تا بر مه رو در نقاب انداخت ...207شمارهٔ ۲۲۵: باده را نشأیست روحانی 208شمارهٔ ۲۲۶: گفت رحمان با حمد عربی 209شمارهٔ ۲۲۷: از قدم تا فرق زیبا آمدی 210شمارهٔ ۲۲۸: نمود صبح سعادت ز غیب دیداری 211شمارهٔ ۲۲۹: روی چو آفتاب و مه داری 212شمارهٔ ۲۳۰: هست گردانید ما را از جهان نیستی 213شمارهٔ ۲۳۱: گر شبی آنماه با زلف پریشان آمدی 214شمارهٔ ۲۳۲: هر دم بشکل دیگر دید ار مینمائی 215شمارهٔ ۲۳۳: ای که منظور و برخود ناظری 216شمارهٔ ۲۳۴: باد و گیسوی سیاه عنبری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ