به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کوهی

کوهیغزل هاشمارهٔ ۷۹: واجب و ممکن بهم پیوسته اند

700عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

واجب و ممکن بهم پیوسته اند
خار و گل از شاخ واحد رسته اند
نیست بی واجب وجود ممکنات
واجب الذات این چنین پیوسته اند
وهم و پندار و خیال و اعتبار
جمله را از لوح باطن شسته اند
نیست موجودی بجز واجب بدان
اهل عالم از تعین جسته اند
گر بدانند آسمان ها و زمین
از درخت عشق یک گلدسته اند
روح کوهی گشت بیرون تا بدید
جمله یارانش قفس بشکسته اند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۸: تا غمزه شوخ تو بما جنگ برآورد 2شمارهٔ ۷۹: واجب و ممکن بهم پیوسته اند 3شمارهٔ ۸۰: چشم نیرنگ باز پی مرود 4شمارهٔ ۸۱: بنور پاک تو چشم دلم چو بینا شد 5شمارهٔ ۸۲: خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند 6شمارهٔ ۸۳: چشمم از جور یار می گرید 7شمارهٔ ۸۴: به قامت گلرخان سرو روانند 8شمارهٔ ۸۵: دل من بی جگری کرد و بجانان نرسید 9شمارهٔ ۸۶: ز رویت ماه تابان آفریدند 10شمارهٔ ۸۷: صوت نقاره ونی و سرناو چنگ و عود 11شمارهٔ ۸۸: هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کن ...12شمارهٔ ۸۹: وحدت چو احد نمود واحد 13شمارهٔ ۹۰: عقل کل درکنه ادراک تو ره گم میکند 14شمارهٔ ۹۱: بذات آنکه ما را جسم و جان داد 15شمارهٔ ۹۲: سرو گل چهره اگر بند قبا بگشاید 16شمارهٔ ۹۳: صفا در خانه دل را که یار صاف میآید 17شمارهٔ ۹۴: هر که شهوت بکشد روح مجرد باشد 18شمارهٔ ۹۵: از جیب عدم وجود سر زد 19شمارهٔ ۹۶: سحر که بوی گل کز جانب گلزار میآید 20شمارهٔ ۹۷: بیاد لعل تو خون دلم شراب شود 21شمارهٔ ۹۸: آن جگر گوشه دل از ما به لب میگون ب ...22شمارهٔ ۹۹: از لعل یار باده ما خوشگوار شد 23شمارهٔ ۱۰۰: عدم ضد وجود آمد به بینید 24شمارهٔ ۱۰۱: ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد 25شمارهٔ ۱۰۲: در عدم پیوست اظهار وجود 26شمارهٔ ۱۰۳: ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد 27شمارهٔ ۱۰۴: بط حرصم بمرد و بلبلان شد 28شمارهٔ ۱۰۵: ماه روی تو مرا نور بصر میگردد 29شمارهٔ ۱۰۶: بفضل صانع کون فیکون شدم موجود 30شمارهٔ ۱۰۷: صبا که شام و سحر مشکبار می آید 31شمارهٔ ۱۰۸: بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخند ...32شمارهٔ ۱۰۹: زلف تو شب بدیده دیدار در رود 33شمارهٔ ۱۱۰: یحبهم و یحبونه چرا فرمود 34شمارهٔ ۱۱۱: شمع روی تو دلمرا چو بجان میسوزد 35شمارهٔ ۱۱۲: عارفان میخانه را فردوس اعلی گفته ...36شمارهٔ ۱۱۳: دمید صبح سعادت بطالع مسعود 37شمارهٔ ۱۱۴: حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد 38شمارهٔ ۱۱۵: در شام صبح صادق دیدم که سر بر آور ...39شمارهٔ ۱۱۶: آن جام جهان جهان نماید 40شمارهٔ ۱۱۷: صبح صادق حجاب صانع شد 41شمارهٔ ۱۱۸: دل دهان در دهان او دارد 42شمارهٔ ۱۱۹: سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد 43شمارهٔ ۱۲۰: دل که با درد غم عشق تو محرم گردد 44شمارهٔ ۱۲۱: کجا رفتند یارانی که بودند 45شمارهٔ ۱۲۲: مه و خورشید روی ذره پرور 46شمارهٔ ۱۲۳: ماه رویت آفتاب است ای پسر 47شمارهٔ ۱۲۴: از بدو نیک و نیک و بد بگذر 48شمارهٔ ۱۲۵: مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر 49شمارهٔ ۱۲۶: ای دل دیوانه از اندوه جانان غم مخ ...50شمارهٔ ۱۲۷: دل از محبت دنیا و آخرت بردار 51شمارهٔ ۱۲۸: عنقای دلم بنوک منقار 52شمارهٔ ۱۲۹: خدا چون ظاهر و پیدا است امروز 53شمارهٔ ۱۳۰: شبی از غیر آن ماه دل افروز 54شمارهٔ ۱۳۱: کلوخ جسم را در آب انداز 55شمارهٔ ۱۳۲: حق دمید اندر تن آدم نفس 56شمارهٔ ۱۳۳: نیست جز ذات خدا پیدا و پنهان هیچک ...57شمارهٔ ۱۳۴: عشق داریم بدیدار تو ایجان بهوس 58شمارهٔ ۱۳۵: تا شدم از آه دل در عشق او آتش نفس 59شمارهٔ ۱۳۶: ختم قرآن خدا هست از این رو برناس 60شمارهٔ ۱۳۷: سر زلفین تو شد رشته جان همه کس 61شمارهٔ ۱۳۸: ایدل از درد و غم جانان مپرس 62شمارهٔ ۱۳۹: چون تو میدانی ز درد ما مپرس 63شمارهٔ ۱۴۰: ما نگردیم ز سودای پریرویان بس 64شمارهٔ ۱۴۱: جان که شد دیوانه دل تدبیر باید کر ...65شمارهٔ ۱۴۲: آمد آن دلبر قلندر روش 66شمارهٔ ۱۴۳: دارم از رنگ رخت در دل و در جان آت ...67شمارهٔ ۱۴۴: هر که جویای کریم آمد کرم می بایدش 68شمارهٔ ۱۴۵: او را بدو چشم او در ز دیده همی بی ...69شمارهٔ ۱۴۶: دلم در بند زلف تست ای دلبر مرنجان ...70شمارهٔ ۱۴۷: آن ماه در آمد از درم دوش 71شمارهٔ ۱۴۸: مگریز از بلا بجوی خلاص 72شمارهٔ ۱۴۹: از حجب های تعین دل اگر یافت خلاص 73شمارهٔ ۱۵۰: جوهر آمد جان و جسم ما عرض 74شمارهٔ ۱۵۱: از اضافات کرده ایم اسقاط 75شمارهٔ ۱۵۲: جمله توئی و من نیم نیست در این می ...76شمارهٔ ۱۵۳: لوح محفوظ است اسم الحفیظ 77شمارهٔ ۱۵۴: سوختم از آتش رخسار مه رویان چو شم ...78شمارهٔ ۱۵۵: همچو روغن سوخت جانم تا شدی روشن چ ...79شمارهٔ ۱۵۶: هزاران آفرین بر صنع صانع 80شمارهٔ ۱۵۷: کار دنیا همه زرق است و فریب است ص ...81شمارهٔ ۱۵۸: صبح چون شعله خورشید برآورد شعاع 82شمارهٔ ۱۵۹: ما چو داریم بسرو قد دلدار طمع 83شمارهٔ ۱۶۰: دارم از زلف و خال تو در دل هزار د ...84شمارهٔ ۱۶۱: باشد ز سرو قد تو خرم های باغ 85شمارهٔ ۱۶۲: دلم خود جان جان شد باده صاف 86شمارهٔ ۱۶۳: دوش بخواب دیده ام حضرت شحنة النجف 87شمارهٔ ۱۶۴: حیدر آسا جان کافر کیش در روز مصاف 88شمارهٔ ۱۶۵: هر که شد کشته شهوت نشود زنده عشق 89شمارهٔ ۱۶۶: ما چو گشتیم به تیر مژه یار عاشق 90شمارهٔ ۱۶۷: بحسن خود شد او دلدار عاشق 91شمارهٔ ۱۶۸: بررخ جامع میان خلق و حق 92شمارهٔ ۱۶۹: هستم از علم نظر دانای حق 93شمارهٔ ۱۷۰: همچو مه دیدم شبی دیدار عشق 94شمارهٔ ۱۷۱: روحم از عالم امر است و تن از عالم ...95شمارهٔ ۱۷۲: تا به بیند او خم ابروی آن مه یک ب ...96شمارهٔ ۱۷۳: دارد از جان و دل ما لعل او صد گون ...97شمارهٔ ۱۷۴: زمین وانجم و خورشید و ماه تا افلا ...98شمارهٔ ۱۷۵: نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک 99شمارهٔ ۱۷۶: حله حور بود فصل بهاران کپنک 100شمارهٔ ۱۷۷: روح اگر از چاه تن افتاد بر اوج فل ...101شمارهٔ ۱۷۸: آتش و آبست و لعل و سیم و زر در جا ...102شمارهٔ ۱۷۹: ای رخت شمع تابخانه دل 103شمارهٔ ۱۸۰: روی آن ماه چو خورشید عیانست ای دل 104شمارهٔ ۱۸۱: از روی حسن معنی جانرا بتی است مای ...105شمارهٔ ۱۸۲: خسبیده چند مانی در جامه خواب غافل 106شمارهٔ ۱۸۳: بیجان و تن دلم شد با وصل یار واصل 107شمارهٔ ۱۸۴: من درد کش باده صهبای الستم 108شمارهٔ ۱۸۵: دلبرا جانب ارباب وفا بگشا چشم 109شمارهٔ ۱۸۶: حرف اسرار ازل بر دل خود خوانا چشم 110شمارهٔ ۱۸۷: گر چه چون پروانه از شمع وصالت سوخ ...111شمارهٔ ۱۸۸: ترک سودای دین و دنیا کن 112شمارهٔ ۱۸۹: بسته ام زنار کبری بر میان 113شمارهٔ ۱۹۰: کشف شد اسرار پیدا و نهان 114شمارهٔ ۱۹۱: چه حکمت بود ما را آفریدن 115شمارهٔ ۱۹۲: خط ریحان تو از نسترن آمد بیرون 116شمارهٔ ۱۹۳: سلام الله ای خورشید تابان 117شمارهٔ ۱۹۴: یار چون از زلف کج آویخت ما را سرن ...118شمارهٔ ۱۹۵: او در اعیان ثابت و اعیان در او 119شمارهٔ ۱۹۶: دلا از خویش شو پنهان و میرو 120شمارهٔ ۱۹۷: مرکز عرش است دل خال سیه همتای او 121شمارهٔ ۱۹۸: لن تنالوا البر حتی تنفقوا 122شمارهٔ ۱۹۹: بیا ای دوست دیداری از این سو 123شمارهٔ ۲۰۰: کوته نمی شود سخن ما به گفتگو 124شمارهٔ ۲۰۱: تا به گرد گل ز سنبل زلف پیدا کرده ...125شمارهٔ ۲۰۲: دیده ام در دل و جان روی تو را دزد ...126شمارهٔ ۲۰۳: زلفت گشاده عنبر سارا گره گره 127شمارهٔ ۲۰۴: بگذر از فکر و ذکر و اندیشه 128شمارهٔ ۲۰۵: هست اوجان من وجان همه 129شمارهٔ ۲۰۶: بلبل و قمری و کبک و فاخته 130شمارهٔ ۲۰۷: مه ما هست چارده ساله 131شمارهٔ ۲۰۸: سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده 132شمارهٔ ۲۰۹: دلم از درد تو فریاد برآورد که آه 133شمارهٔ ۲۱۰: آفتاب منی و ماه همه 134شمارهٔ ۲۱۱: برآمد آفتاب روی آن ماه 135شمارهٔ ۲۱۲: آتش عشق بتان هر دو جهان را سوخته 136شمارهٔ ۲۱۳: بر تو باد ای جان که دل داری نگاه 137شمارهٔ ۲۱۴: آفتاب لایزال است او و عالم همچو م ...138شمارهٔ ۲۱۵: بر دوخت دلم ز ما سوالله 139شمارهٔ ۲۱۶: دلا چون محرم روز الستی 140شمارهٔ ۲۱۷: دوش از صومعه در میکده رفتم سحری 141شمارهٔ ۲۱۸: نعره زن مرغ سحر گفت بباد سحری 142شمارهٔ ۲۱۹: ز حد نه فلک تا گاه و ماهی 143شمارهٔ ۲۲۰: آشکارا و نهان ماتوئی 144شمارهٔ ۲۲۱: در تو حیرانم که چونم ساختی 145شمارهٔ ۲۲۲: آفتابی و ماه می طلبی 146شمارهٔ ۲۲۳: در فنای فقر دیرینم توئی 147شمارهٔ ۲۲۴: زلف را تا بر مه رو در نقاب انداخت ...148شمارهٔ ۲۲۵: باده را نشأیست روحانی 149شمارهٔ ۲۲۶: گفت رحمان با حمد عربی 150شمارهٔ ۲۲۷: از قدم تا فرق زیبا آمدی 151شمارهٔ ۲۲۸: نمود صبح سعادت ز غیب دیداری 152شمارهٔ ۲۲۹: روی چو آفتاب و مه داری 153شمارهٔ ۲۳۰: هست گردانید ما را از جهان نیستی 154شمارهٔ ۲۳۱: گر شبی آنماه با زلف پریشان آمدی 155شمارهٔ ۲۳۲: هر دم بشکل دیگر دید ار مینمائی 156شمارهٔ ۲۳۳: ای که منظور و برخود ناظری 157شمارهٔ ۲۳۴: باد و گیسوی سیاه عنبری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ