به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کوهی

کوهیغزل هاشمارهٔ ۶۶: ذات حق روشن است در آیات

700عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ذات حق روشن است در آیات
دار زایات روشنی از ذات
هست در جان جمله موجودات
حق به افعال اسم ذات و صفات
یخرج المیت من الحی گفت
درد و لب دارد او حیات و ممات
لب سلطان حسن را آدم
بوسه داد و گفت آب حیات
کوهیا زلف یار بگذار
تا بیا بی ز عمر خود برکات

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۵: روشنی در چشم ما از روی آن مه پیکر ...2شمارهٔ ۶۶: ذات حق روشن است در آیات 3شمارهٔ ۶۷: درد جان داریم درمان الغیاث 4شمارهٔ ۶۸: دارم از ترک برسر خود تاج 5شمارهٔ ۶۹: تا رود جان بجانب معراج 6شمارهٔ ۷۰: ساقی بجام باده گلرنگ در صباح 7شمارهٔ ۷۱: برداشتیم از کف ساقی روح راح 8شمارهٔ ۷۲: تا نهادم بخاک آن کو رخ 9شمارهٔ ۷۳: اگر خدا بنماید جمال بی برزخ 10شمارهٔ ۷۴: شبی بودم چو مه پهلوی خورشید 11شمارهٔ ۷۵: چو دل ز آئینه جان زنگ بزدود 12شمارهٔ ۷۶: اهل دل در دیده روی دلستانرا دیده ا ...13شمارهٔ ۷۷: عارفانی که با خدا باشند 14شمارهٔ ۷۸: تا غمزه شوخ تو بما جنگ برآورد 15شمارهٔ ۷۹: واجب و ممکن بهم پیوسته اند 16شمارهٔ ۸۰: چشم نیرنگ باز پی مرود 17شمارهٔ ۸۱: بنور پاک تو چشم دلم چو بینا شد 18شمارهٔ ۸۲: خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند 19شمارهٔ ۸۳: چشمم از جور یار می گرید 20شمارهٔ ۸۴: به قامت گلرخان سرو روانند 21شمارهٔ ۸۵: دل من بی جگری کرد و بجانان نرسید 22شمارهٔ ۸۶: ز رویت ماه تابان آفریدند 23شمارهٔ ۸۷: صوت نقاره ونی و سرناو چنگ و عود 24شمارهٔ ۸۸: هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کن ...25شمارهٔ ۸۹: وحدت چو احد نمود واحد 26شمارهٔ ۹۰: عقل کل درکنه ادراک تو ره گم میکند 27شمارهٔ ۹۱: بذات آنکه ما را جسم و جان داد 28شمارهٔ ۹۲: سرو گل چهره اگر بند قبا بگشاید 29شمارهٔ ۹۳: صفا در خانه دل را که یار صاف میآید 30شمارهٔ ۹۴: هر که شهوت بکشد روح مجرد باشد 31شمارهٔ ۹۵: از جیب عدم وجود سر زد 32شمارهٔ ۹۶: سحر که بوی گل کز جانب گلزار میآید 33شمارهٔ ۹۷: بیاد لعل تو خون دلم شراب شود 34شمارهٔ ۹۸: آن جگر گوشه دل از ما به لب میگون ب ...35شمارهٔ ۹۹: از لعل یار باده ما خوشگوار شد 36شمارهٔ ۱۰۰: عدم ضد وجود آمد به بینید 37شمارهٔ ۱۰۱: ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد 38شمارهٔ ۱۰۲: در عدم پیوست اظهار وجود 39شمارهٔ ۱۰۳: ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد 40شمارهٔ ۱۰۴: بط حرصم بمرد و بلبلان شد 41شمارهٔ ۱۰۵: ماه روی تو مرا نور بصر میگردد 42شمارهٔ ۱۰۶: بفضل صانع کون فیکون شدم موجود 43شمارهٔ ۱۰۷: صبا که شام و سحر مشکبار می آید 44شمارهٔ ۱۰۸: بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخند ...45شمارهٔ ۱۰۹: زلف تو شب بدیده دیدار در رود 46شمارهٔ ۱۱۰: یحبهم و یحبونه چرا فرمود 47شمارهٔ ۱۱۱: شمع روی تو دلمرا چو بجان میسوزد 48شمارهٔ ۱۱۲: عارفان میخانه را فردوس اعلی گفته ...49شمارهٔ ۱۱۳: دمید صبح سعادت بطالع مسعود 50شمارهٔ ۱۱۴: حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد 51شمارهٔ ۱۱۵: در شام صبح صادق دیدم که سر بر آور ...52شمارهٔ ۱۱۶: آن جام جهان جهان نماید 53شمارهٔ ۱۱۷: صبح صادق حجاب صانع شد 54شمارهٔ ۱۱۸: دل دهان در دهان او دارد 55شمارهٔ ۱۱۹: سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد 56شمارهٔ ۱۲۰: دل که با درد غم عشق تو محرم گردد 57شمارهٔ ۱۲۱: کجا رفتند یارانی که بودند 58شمارهٔ ۱۲۲: مه و خورشید روی ذره پرور 59شمارهٔ ۱۲۳: ماه رویت آفتاب است ای پسر 60شمارهٔ ۱۲۴: از بدو نیک و نیک و بد بگذر 61شمارهٔ ۱۲۵: مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر 62شمارهٔ ۱۲۶: ای دل دیوانه از اندوه جانان غم مخ ...63شمارهٔ ۱۲۷: دل از محبت دنیا و آخرت بردار 64شمارهٔ ۱۲۸: عنقای دلم بنوک منقار 65شمارهٔ ۱۲۹: خدا چون ظاهر و پیدا است امروز 66شمارهٔ ۱۳۰: شبی از غیر آن ماه دل افروز 67شمارهٔ ۱۳۱: کلوخ جسم را در آب انداز 68شمارهٔ ۱۳۲: حق دمید اندر تن آدم نفس 69شمارهٔ ۱۳۳: نیست جز ذات خدا پیدا و پنهان هیچک ...70شمارهٔ ۱۳۴: عشق داریم بدیدار تو ایجان بهوس 71شمارهٔ ۱۳۵: تا شدم از آه دل در عشق او آتش نفس 72شمارهٔ ۱۳۶: ختم قرآن خدا هست از این رو برناس 73شمارهٔ ۱۳۷: سر زلفین تو شد رشته جان همه کس 74شمارهٔ ۱۳۸: ایدل از درد و غم جانان مپرس 75شمارهٔ ۱۳۹: چون تو میدانی ز درد ما مپرس 76شمارهٔ ۱۴۰: ما نگردیم ز سودای پریرویان بس 77شمارهٔ ۱۴۱: جان که شد دیوانه دل تدبیر باید کر ...78شمارهٔ ۱۴۲: آمد آن دلبر قلندر روش 79شمارهٔ ۱۴۳: دارم از رنگ رخت در دل و در جان آت ...80شمارهٔ ۱۴۴: هر که جویای کریم آمد کرم می بایدش 81شمارهٔ ۱۴۵: او را بدو چشم او در ز دیده همی بی ...82شمارهٔ ۱۴۶: دلم در بند زلف تست ای دلبر مرنجان ...83شمارهٔ ۱۴۷: آن ماه در آمد از درم دوش 84شمارهٔ ۱۴۸: مگریز از بلا بجوی خلاص 85شمارهٔ ۱۴۹: از حجب های تعین دل اگر یافت خلاص 86شمارهٔ ۱۵۰: جوهر آمد جان و جسم ما عرض 87شمارهٔ ۱۵۱: از اضافات کرده ایم اسقاط 88شمارهٔ ۱۵۲: جمله توئی و من نیم نیست در این می ...89شمارهٔ ۱۵۳: لوح محفوظ است اسم الحفیظ 90شمارهٔ ۱۵۴: سوختم از آتش رخسار مه رویان چو شم ...91شمارهٔ ۱۵۵: همچو روغن سوخت جانم تا شدی روشن چ ...92شمارهٔ ۱۵۶: هزاران آفرین بر صنع صانع 93شمارهٔ ۱۵۷: کار دنیا همه زرق است و فریب است ص ...94شمارهٔ ۱۵۸: صبح چون شعله خورشید برآورد شعاع 95شمارهٔ ۱۵۹: ما چو داریم بسرو قد دلدار طمع 96شمارهٔ ۱۶۰: دارم از زلف و خال تو در دل هزار د ...97شمارهٔ ۱۶۱: باشد ز سرو قد تو خرم های باغ 98شمارهٔ ۱۶۲: دلم خود جان جان شد باده صاف 99شمارهٔ ۱۶۳: دوش بخواب دیده ام حضرت شحنة النجف 100شمارهٔ ۱۶۴: حیدر آسا جان کافر کیش در روز مصاف 101شمارهٔ ۱۶۵: هر که شد کشته شهوت نشود زنده عشق 102شمارهٔ ۱۶۶: ما چو گشتیم به تیر مژه یار عاشق 103شمارهٔ ۱۶۷: بحسن خود شد او دلدار عاشق 104شمارهٔ ۱۶۸: بررخ جامع میان خلق و حق 105شمارهٔ ۱۶۹: هستم از علم نظر دانای حق 106شمارهٔ ۱۷۰: همچو مه دیدم شبی دیدار عشق 107شمارهٔ ۱۷۱: روحم از عالم امر است و تن از عالم ...108شمارهٔ ۱۷۲: تا به بیند او خم ابروی آن مه یک ب ...109شمارهٔ ۱۷۳: دارد از جان و دل ما لعل او صد گون ...110شمارهٔ ۱۷۴: زمین وانجم و خورشید و ماه تا افلا ...111شمارهٔ ۱۷۵: نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک 112شمارهٔ ۱۷۶: حله حور بود فصل بهاران کپنک 113شمارهٔ ۱۷۷: روح اگر از چاه تن افتاد بر اوج فل ...114شمارهٔ ۱۷۸: آتش و آبست و لعل و سیم و زر در جا ...115شمارهٔ ۱۷۹: ای رخت شمع تابخانه دل 116شمارهٔ ۱۸۰: روی آن ماه چو خورشید عیانست ای دل 117شمارهٔ ۱۸۱: از روی حسن معنی جانرا بتی است مای ...118شمارهٔ ۱۸۲: خسبیده چند مانی در جامه خواب غافل 119شمارهٔ ۱۸۳: بیجان و تن دلم شد با وصل یار واصل 120شمارهٔ ۱۸۴: من درد کش باده صهبای الستم 121شمارهٔ ۱۸۵: دلبرا جانب ارباب وفا بگشا چشم 122شمارهٔ ۱۸۶: حرف اسرار ازل بر دل خود خوانا چشم 123شمارهٔ ۱۸۷: گر چه چون پروانه از شمع وصالت سوخ ...124شمارهٔ ۱۸۸: ترک سودای دین و دنیا کن 125شمارهٔ ۱۸۹: بسته ام زنار کبری بر میان 126شمارهٔ ۱۹۰: کشف شد اسرار پیدا و نهان 127شمارهٔ ۱۹۱: چه حکمت بود ما را آفریدن 128شمارهٔ ۱۹۲: خط ریحان تو از نسترن آمد بیرون 129شمارهٔ ۱۹۳: سلام الله ای خورشید تابان 130شمارهٔ ۱۹۴: یار چون از زلف کج آویخت ما را سرن ...131شمارهٔ ۱۹۵: او در اعیان ثابت و اعیان در او 132شمارهٔ ۱۹۶: دلا از خویش شو پنهان و میرو 133شمارهٔ ۱۹۷: مرکز عرش است دل خال سیه همتای او 134شمارهٔ ۱۹۸: لن تنالوا البر حتی تنفقوا 135شمارهٔ ۱۹۹: بیا ای دوست دیداری از این سو 136شمارهٔ ۲۰۰: کوته نمی شود سخن ما به گفتگو 137شمارهٔ ۲۰۱: تا به گرد گل ز سنبل زلف پیدا کرده ...138شمارهٔ ۲۰۲: دیده ام در دل و جان روی تو را دزد ...139شمارهٔ ۲۰۳: زلفت گشاده عنبر سارا گره گره 140شمارهٔ ۲۰۴: بگذر از فکر و ذکر و اندیشه 141شمارهٔ ۲۰۵: هست اوجان من وجان همه 142شمارهٔ ۲۰۶: بلبل و قمری و کبک و فاخته 143شمارهٔ ۲۰۷: مه ما هست چارده ساله 144شمارهٔ ۲۰۸: سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده 145شمارهٔ ۲۰۹: دلم از درد تو فریاد برآورد که آه 146شمارهٔ ۲۱۰: آفتاب منی و ماه همه 147شمارهٔ ۲۱۱: برآمد آفتاب روی آن ماه 148شمارهٔ ۲۱۲: آتش عشق بتان هر دو جهان را سوخته 149شمارهٔ ۲۱۳: بر تو باد ای جان که دل داری نگاه 150شمارهٔ ۲۱۴: آفتاب لایزال است او و عالم همچو م ...151شمارهٔ ۲۱۵: بر دوخت دلم ز ما سوالله 152شمارهٔ ۲۱۶: دلا چون محرم روز الستی 153شمارهٔ ۲۱۷: دوش از صومعه در میکده رفتم سحری 154شمارهٔ ۲۱۸: نعره زن مرغ سحر گفت بباد سحری 155شمارهٔ ۲۱۹: ز حد نه فلک تا گاه و ماهی 156شمارهٔ ۲۲۰: آشکارا و نهان ماتوئی 157شمارهٔ ۲۲۱: در تو حیرانم که چونم ساختی 158شمارهٔ ۲۲۲: آفتابی و ماه می طلبی 159شمارهٔ ۲۲۳: در فنای فقر دیرینم توئی 160شمارهٔ ۲۲۴: زلف را تا بر مه رو در نقاب انداخت ...161شمارهٔ ۲۲۵: باده را نشأیست روحانی 162شمارهٔ ۲۲۶: گفت رحمان با حمد عربی 163شمارهٔ ۲۲۷: از قدم تا فرق زیبا آمدی 164شمارهٔ ۲۲۸: نمود صبح سعادت ز غیب دیداری 165شمارهٔ ۲۲۹: روی چو آفتاب و مه داری 166شمارهٔ ۲۳۰: هست گردانید ما را از جهان نیستی 167شمارهٔ ۲۳۱: گر شبی آنماه با زلف پریشان آمدی 168شمارهٔ ۲۳۲: هر دم بشکل دیگر دید ار مینمائی 169شمارهٔ ۲۳۳: ای که منظور و برخود ناظری 170شمارهٔ ۲۳۴: باد و گیسوی سیاه عنبری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ