به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کوهی

کوهیغزل هاشمارهٔ ۹: شب رفته ایم در سر زلف توچون صبا

730عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شب رفته ایم در سر زلف توچون صبا
زلفت به تاب گفت که درویش مرحبا
چشمش بغمزه گفت چرا دیر آمدی
بکداختم چو آب ز الطاف بوالوفا
دیدم عیان بدیده او آن جمال را
او بدنهان نشسته چو مردم بچشم حا
جانرا بکشت چشمش و در حال زنده کرد
آخر بخنده های شکر بار جان فزا
لب بر لبم نهاد و زبان دردهان من
می خورد و مست از لب خود داد بوسها

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸: ازگلستان جنان آمد صبا 2شمارهٔ ۹: شب رفته ایم در سر زلف توچون صبا 3شمارهٔ ۱۰: سوختم پروانه سان از شمع رخسار شما 4شمارهٔ ۱۱: چون پریشان است زلف یار ما 5شمارهٔ ۱۲: از هر که گلبن بینند روی جان را 6شمارهٔ ۱۳: به یدین او سرشت چون گل ما 7شمارهٔ ۱۴: ایکه اندر ذات پاکت نیست چونی و چرا 8شمارهٔ ۱۵: دیده ام آن ماه را در نیم شب 9شمارهٔ ۱۶: دوشم از غیب میرسید خطاب 10شمارهٔ ۱۷: گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب 11شمارهٔ ۱۸: دارم از خان وصال یار امید نصیب 12شمارهٔ ۱۹: هست آن آفتاب ماه نقاب 13شمارهٔ ۲۰: دوش می آمد بگوش جانم از حضرت خطاب 14شمارهٔ ۲۱: دل چو شستم ز غیر نقش ادب 15شمارهٔ ۲۲: هستم از لعل تو در آتش و آب 16شمارهٔ ۲۳: از شمع ماه روی تو پر زیور آفتاب 17شمارهٔ ۲۴: خوانده ام از عنده ام الکتاب 18شمارهٔ ۲۵: دیده دل بر گشادم همچو ماه و آفتاب 19شمارهٔ ۲۶: هر صبا از چرخ آمد آفتاب مه نقاب 20شمارهٔ ۲۷: ظل ممدود سر زلف تو چون بر سر ماست 21شمارهٔ ۲۸: شام معراجی که زلف یار ماست 22شمارهٔ ۲۹: دلم آئینه آن دلستان است 23شمارهٔ ۳۰: ماه رخسار شما خورشید پر انوار ما ا ...24شمارهٔ ۳۱: ذات و صفات در نظر عارفان یکی است 25شمارهٔ ۳۲: رندی و شب روی به دو عالم چکار ماست 26شمارهٔ ۳۳: دوش در میکده گلبانگ علالا میرفت 27شمارهٔ ۳۴: زلف بر دوش و بشب چون مه تابان میرف ...28شمارهٔ ۳۵: همسایه آفتاب ماه است 29شمارهٔ ۳۶: نیست گر بر سر زلفین توام سود انیست 30شمارهٔ ۳۷: مه و خورشید روی ما عیان است 31شمارهٔ ۳۸: به خدا پیش جمله ذرات 32شمارهٔ ۳۹: لوح محفوظ در جبین شما است 33شمارهٔ ۴۰: تا چو عکس چشم آن مه روشنی عین ماست 34شمارهٔ ۴۱: ذات حق از لا و الا برتر است 35شمارهٔ ۴۲: آن نازنین پسر که دل از ما ربود و ر ...36شمارهٔ ۴۳: از گل روی تو باغ دل ما خندان است 37شمارهٔ ۴۴: موج دریا نیست دریا عین ما است 38شمارهٔ ۴۵: بر رخ میان قطره دریا وجود ما است 39شمارهٔ ۴۶: جمالش را جلال آئینه دار است 40شمارهٔ ۴۷: تا ز رخ آن مه لقا زلفین مشکین برگر ...41شمارهٔ ۴۸: ما بدانیم که خوبی چو تو در عالم نی ...42شمارهٔ ۴۹: کون جامع جسم و جان آدم است 43شمارهٔ ۵۰: جانرا ز عکس خال تو بر دل چو داغها ...44شمارهٔ ۵۱: زلف شبرنگ تو سر حلقه درویشان است 45شمارهٔ ۵۲: هر که دیوانه رخسار پریرویان نیست 46شمارهٔ ۵۳: آن مه ترک چون گل خنده زنان دی بدمس ...47شمارهٔ ۵۴: دست عشق آمد گریبانم گرفت 48شمارهٔ ۵۵: دیده تا رخساره دلدار را دیدن گرفت 49شمارهٔ ۵۶: دیده خونبار را دیدار خوبان آرزوست 50شمارهٔ ۵۷: دوش در میخانه ما رفتیم مست و می پر ...51شمارهٔ ۵۸: دل من در بر دلدار چو گفت الله دوست 52شمارهٔ ۵۹: جانم از صبح ازل چون دیده بر دیدار ...53شمارهٔ ۶۰: مائیم بر صفات و صفات تو عین ما است 54شمارهٔ ۶۱: آن دلربا که در دو جهانش نظیر نیست 55شمارهٔ ۶۲: عکس لعل لبت ای دوست چو در جان من ا ...56شمارهٔ ۶۳: میان ما و او ره در میان است 57شمارهٔ ۶۴: سواد اعظم آن خال سیاه است 58شمارهٔ ۶۵: روشنی در چشم ما از روی آن مه پیکر ...59شمارهٔ ۶۶: ذات حق روشن است در آیات 60شمارهٔ ۶۷: درد جان داریم درمان الغیاث 61شمارهٔ ۶۸: دارم از ترک برسر خود تاج 62شمارهٔ ۶۹: تا رود جان بجانب معراج 63شمارهٔ ۷۰: ساقی بجام باده گلرنگ در صباح 64شمارهٔ ۷۱: برداشتیم از کف ساقی روح راح 65شمارهٔ ۷۲: تا نهادم بخاک آن کو رخ 66شمارهٔ ۷۳: اگر خدا بنماید جمال بی برزخ 67شمارهٔ ۷۴: شبی بودم چو مه پهلوی خورشید 68شمارهٔ ۷۵: چو دل ز آئینه جان زنگ بزدود 69شمارهٔ ۷۶: اهل دل در دیده روی دلستانرا دیده ا ...70شمارهٔ ۷۷: عارفانی که با خدا باشند 71شمارهٔ ۷۸: تا غمزه شوخ تو بما جنگ برآورد 72شمارهٔ ۷۹: واجب و ممکن بهم پیوسته اند 73شمارهٔ ۸۰: چشم نیرنگ باز پی مرود 74شمارهٔ ۸۱: بنور پاک تو چشم دلم چو بینا شد 75شمارهٔ ۸۲: خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند 76شمارهٔ ۸۳: چشمم از جور یار می گرید 77شمارهٔ ۸۴: به قامت گلرخان سرو روانند 78شمارهٔ ۸۵: دل من بی جگری کرد و بجانان نرسید 79شمارهٔ ۸۶: ز رویت ماه تابان آفریدند 80شمارهٔ ۸۷: صوت نقاره ونی و سرناو چنگ و عود 81شمارهٔ ۸۸: هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کن ...82شمارهٔ ۸۹: وحدت چو احد نمود واحد 83شمارهٔ ۹۰: عقل کل درکنه ادراک تو ره گم میکند 84شمارهٔ ۹۱: بذات آنکه ما را جسم و جان داد 85شمارهٔ ۹۲: سرو گل چهره اگر بند قبا بگشاید 86شمارهٔ ۹۳: صفا در خانه دل را که یار صاف میآید 87شمارهٔ ۹۴: هر که شهوت بکشد روح مجرد باشد 88شمارهٔ ۹۵: از جیب عدم وجود سر زد 89شمارهٔ ۹۶: سحر که بوی گل کز جانب گلزار میآید 90شمارهٔ ۹۷: بیاد لعل تو خون دلم شراب شود 91شمارهٔ ۹۸: آن جگر گوشه دل از ما به لب میگون ب ...92شمارهٔ ۹۹: از لعل یار باده ما خوشگوار شد 93شمارهٔ ۱۰۰: عدم ضد وجود آمد به بینید 94شمارهٔ ۱۰۱: ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد 95شمارهٔ ۱۰۲: در عدم پیوست اظهار وجود 96شمارهٔ ۱۰۳: ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد 97شمارهٔ ۱۰۴: بط حرصم بمرد و بلبلان شد 98شمارهٔ ۱۰۵: ماه روی تو مرا نور بصر میگردد 99شمارهٔ ۱۰۶: بفضل صانع کون فیکون شدم موجود 100شمارهٔ ۱۰۷: صبا که شام و سحر مشکبار می آید 101شمارهٔ ۱۰۸: بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخند ...102شمارهٔ ۱۰۹: زلف تو شب بدیده دیدار در رود 103شمارهٔ ۱۱۰: یحبهم و یحبونه چرا فرمود 104شمارهٔ ۱۱۱: شمع روی تو دلمرا چو بجان میسوزد 105شمارهٔ ۱۱۲: عارفان میخانه را فردوس اعلی گفته ...106شمارهٔ ۱۱۳: دمید صبح سعادت بطالع مسعود 107شمارهٔ ۱۱۴: حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد 108شمارهٔ ۱۱۵: در شام صبح صادق دیدم که سر بر آور ...109شمارهٔ ۱۱۶: آن جام جهان جهان نماید 110شمارهٔ ۱۱۷: صبح صادق حجاب صانع شد 111شمارهٔ ۱۱۸: دل دهان در دهان او دارد 112شمارهٔ ۱۱۹: سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد 113شمارهٔ ۱۲۰: دل که با درد غم عشق تو محرم گردد 114شمارهٔ ۱۲۱: کجا رفتند یارانی که بودند 115شمارهٔ ۱۲۲: مه و خورشید روی ذره پرور 116شمارهٔ ۱۲۳: ماه رویت آفتاب است ای پسر 117شمارهٔ ۱۲۴: از بدو نیک و نیک و بد بگذر 118شمارهٔ ۱۲۵: مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر 119شمارهٔ ۱۲۶: ای دل دیوانه از اندوه جانان غم مخ ...120شمارهٔ ۱۲۷: دل از محبت دنیا و آخرت بردار 121شمارهٔ ۱۲۸: عنقای دلم بنوک منقار 122شمارهٔ ۱۲۹: خدا چون ظاهر و پیدا است امروز 123شمارهٔ ۱۳۰: شبی از غیر آن ماه دل افروز 124شمارهٔ ۱۳۱: کلوخ جسم را در آب انداز 125شمارهٔ ۱۳۲: حق دمید اندر تن آدم نفس 126شمارهٔ ۱۳۳: نیست جز ذات خدا پیدا و پنهان هیچک ...127شمارهٔ ۱۳۴: عشق داریم بدیدار تو ایجان بهوس 128شمارهٔ ۱۳۵: تا شدم از آه دل در عشق او آتش نفس 129شمارهٔ ۱۳۶: ختم قرآن خدا هست از این رو برناس 130شمارهٔ ۱۳۷: سر زلفین تو شد رشته جان همه کس 131شمارهٔ ۱۳۸: ایدل از درد و غم جانان مپرس 132شمارهٔ ۱۳۹: چون تو میدانی ز درد ما مپرس 133شمارهٔ ۱۴۰: ما نگردیم ز سودای پریرویان بس 134شمارهٔ ۱۴۱: جان که شد دیوانه دل تدبیر باید کر ...135شمارهٔ ۱۴۲: آمد آن دلبر قلندر روش 136شمارهٔ ۱۴۳: دارم از رنگ رخت در دل و در جان آت ...137شمارهٔ ۱۴۴: هر که جویای کریم آمد کرم می بایدش 138شمارهٔ ۱۴۵: او را بدو چشم او در ز دیده همی بی ...139شمارهٔ ۱۴۶: دلم در بند زلف تست ای دلبر مرنجان ...140شمارهٔ ۱۴۷: آن ماه در آمد از درم دوش 141شمارهٔ ۱۴۸: مگریز از بلا بجوی خلاص 142شمارهٔ ۱۴۹: از حجب های تعین دل اگر یافت خلاص 143شمارهٔ ۱۵۰: جوهر آمد جان و جسم ما عرض 144شمارهٔ ۱۵۱: از اضافات کرده ایم اسقاط 145شمارهٔ ۱۵۲: جمله توئی و من نیم نیست در این می ...146شمارهٔ ۱۵۳: لوح محفوظ است اسم الحفیظ 147شمارهٔ ۱۵۴: سوختم از آتش رخسار مه رویان چو شم ...148شمارهٔ ۱۵۵: همچو روغن سوخت جانم تا شدی روشن چ ...149شمارهٔ ۱۵۶: هزاران آفرین بر صنع صانع 150شمارهٔ ۱۵۷: کار دنیا همه زرق است و فریب است ص ...151شمارهٔ ۱۵۸: صبح چون شعله خورشید برآورد شعاع 152شمارهٔ ۱۵۹: ما چو داریم بسرو قد دلدار طمع 153شمارهٔ ۱۶۰: دارم از زلف و خال تو در دل هزار د ...154شمارهٔ ۱۶۱: باشد ز سرو قد تو خرم های باغ 155شمارهٔ ۱۶۲: دلم خود جان جان شد باده صاف 156شمارهٔ ۱۶۳: دوش بخواب دیده ام حضرت شحنة النجف 157شمارهٔ ۱۶۴: حیدر آسا جان کافر کیش در روز مصاف 158شمارهٔ ۱۶۵: هر که شد کشته شهوت نشود زنده عشق 159شمارهٔ ۱۶۶: ما چو گشتیم به تیر مژه یار عاشق 160شمارهٔ ۱۶۷: بحسن خود شد او دلدار عاشق 161شمارهٔ ۱۶۸: بررخ جامع میان خلق و حق 162شمارهٔ ۱۶۹: هستم از علم نظر دانای حق 163شمارهٔ ۱۷۰: همچو مه دیدم شبی دیدار عشق 164شمارهٔ ۱۷۱: روحم از عالم امر است و تن از عالم ...165شمارهٔ ۱۷۲: تا به بیند او خم ابروی آن مه یک ب ...166شمارهٔ ۱۷۳: دارد از جان و دل ما لعل او صد گون ...167شمارهٔ ۱۷۴: زمین وانجم و خورشید و ماه تا افلا ...168شمارهٔ ۱۷۵: نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک 169شمارهٔ ۱۷۶: حله حور بود فصل بهاران کپنک 170شمارهٔ ۱۷۷: روح اگر از چاه تن افتاد بر اوج فل ...171شمارهٔ ۱۷۸: آتش و آبست و لعل و سیم و زر در جا ...172شمارهٔ ۱۷۹: ای رخت شمع تابخانه دل 173شمارهٔ ۱۸۰: روی آن ماه چو خورشید عیانست ای دل 174شمارهٔ ۱۸۱: از روی حسن معنی جانرا بتی است مای ...175شمارهٔ ۱۸۲: خسبیده چند مانی در جامه خواب غافل 176شمارهٔ ۱۸۳: بیجان و تن دلم شد با وصل یار واصل 177شمارهٔ ۱۸۴: من درد کش باده صهبای الستم 178شمارهٔ ۱۸۵: دلبرا جانب ارباب وفا بگشا چشم 179شمارهٔ ۱۸۶: حرف اسرار ازل بر دل خود خوانا چشم 180شمارهٔ ۱۸۷: گر چه چون پروانه از شمع وصالت سوخ ...181شمارهٔ ۱۸۸: ترک سودای دین و دنیا کن 182شمارهٔ ۱۸۹: بسته ام زنار کبری بر میان 183شمارهٔ ۱۹۰: کشف شد اسرار پیدا و نهان 184شمارهٔ ۱۹۱: چه حکمت بود ما را آفریدن 185شمارهٔ ۱۹۲: خط ریحان تو از نسترن آمد بیرون 186شمارهٔ ۱۹۳: سلام الله ای خورشید تابان 187شمارهٔ ۱۹۴: یار چون از زلف کج آویخت ما را سرن ...188شمارهٔ ۱۹۵: او در اعیان ثابت و اعیان در او 189شمارهٔ ۱۹۶: دلا از خویش شو پنهان و میرو 190شمارهٔ ۱۹۷: مرکز عرش است دل خال سیه همتای او 191شمارهٔ ۱۹۸: لن تنالوا البر حتی تنفقوا 192شمارهٔ ۱۹۹: بیا ای دوست دیداری از این سو 193شمارهٔ ۲۰۰: کوته نمی شود سخن ما به گفتگو 194شمارهٔ ۲۰۱: تا به گرد گل ز سنبل زلف پیدا کرده ...195شمارهٔ ۲۰۲: دیده ام در دل و جان روی تو را دزد ...196شمارهٔ ۲۰۳: زلفت گشاده عنبر سارا گره گره 197شمارهٔ ۲۰۴: بگذر از فکر و ذکر و اندیشه 198شمارهٔ ۲۰۵: هست اوجان من وجان همه 199شمارهٔ ۲۰۶: بلبل و قمری و کبک و فاخته 200شمارهٔ ۲۰۷: مه ما هست چارده ساله 201شمارهٔ ۲۰۸: سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده 202شمارهٔ ۲۰۹: دلم از درد تو فریاد برآورد که آه 203شمارهٔ ۲۱۰: آفتاب منی و ماه همه 204شمارهٔ ۲۱۱: برآمد آفتاب روی آن ماه 205شمارهٔ ۲۱۲: آتش عشق بتان هر دو جهان را سوخته 206شمارهٔ ۲۱۳: بر تو باد ای جان که دل داری نگاه 207شمارهٔ ۲۱۴: آفتاب لایزال است او و عالم همچو م ...208شمارهٔ ۲۱۵: بر دوخت دلم ز ما سوالله 209شمارهٔ ۲۱۶: دلا چون محرم روز الستی 210شمارهٔ ۲۱۷: دوش از صومعه در میکده رفتم سحری 211شمارهٔ ۲۱۸: نعره زن مرغ سحر گفت بباد سحری 212شمارهٔ ۲۱۹: ز حد نه فلک تا گاه و ماهی 213شمارهٔ ۲۲۰: آشکارا و نهان ماتوئی 214شمارهٔ ۲۲۱: در تو حیرانم که چونم ساختی 215شمارهٔ ۲۲۲: آفتابی و ماه می طلبی 216شمارهٔ ۲۲۳: در فنای فقر دیرینم توئی 217شمارهٔ ۲۲۴: زلف را تا بر مه رو در نقاب انداخت ...218شمارهٔ ۲۲۵: باده را نشأیست روحانی 219شمارهٔ ۲۲۶: گفت رحمان با حمد عربی 220شمارهٔ ۲۲۷: از قدم تا فرق زیبا آمدی 221شمارهٔ ۲۲۸: نمود صبح سعادت ز غیب دیداری 222شمارهٔ ۲۲۹: روی چو آفتاب و مه داری 223شمارهٔ ۲۳۰: هست گردانید ما را از جهان نیستی 224شمارهٔ ۲۳۱: گر شبی آنماه با زلف پریشان آمدی 225شمارهٔ ۲۳۲: هر دم بشکل دیگر دید ار مینمائی 226شمارهٔ ۲۳۳: ای که منظور و برخود ناظری 227شمارهٔ ۲۳۴: باد و گیسوی سیاه عنبری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ