به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کوهی

کوهیغزل هاشمارهٔ ۱۷: گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب

700عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب
یا ز جور و ستم یار بنالم چه عجب
بهوای گل رخسار تو ای سرو بلند
گر چه بلبل بچمن زار بنالم چه عجب
جگرم خون شد و از دیده برویم افتاد
گر بجان از دل بیمار بنالم چه عجب
در خم زلف سیه کار تو چون دربندم
زار چون مرغ شب تار بنالم چه عجب
مینوازی چه نی و میکشی از ناز مرا
وه که از پرده ی پندار بنالم چه عجب
سوختم ز آتش هجران تو ای ماه اگر
بهر یکدیدن دیدار بنالم چه عجب
دید کوهی که خدا گریه و زاری طلبد
گفت گر بر در جبار بنالم چه عجب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶: دوشم از غیب میرسید خطاب 2شمارهٔ ۱۷: گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب 3شمارهٔ ۱۸: دارم از خان وصال یار امید نصیب 4شمارهٔ ۱۹: هست آن آفتاب ماه نقاب 5شمارهٔ ۲۰: دوش می آمد بگوش جانم از حضرت خطاب 6شمارهٔ ۲۱: دل چو شستم ز غیر نقش ادب 7شمارهٔ ۲۲: هستم از لعل تو در آتش و آب 8شمارهٔ ۲۳: از شمع ماه روی تو پر زیور آفتاب 9شمارهٔ ۲۴: خوانده ام از عنده ام الکتاب 10شمارهٔ ۲۵: دیده دل بر گشادم همچو ماه و آفتاب 11شمارهٔ ۲۶: هر صبا از چرخ آمد آفتاب مه نقاب 12شمارهٔ ۲۷: ظل ممدود سر زلف تو چون بر سر ماست 13شمارهٔ ۲۸: شام معراجی که زلف یار ماست 14شمارهٔ ۲۹: دلم آئینه آن دلستان است 15شمارهٔ ۳۰: ماه رخسار شما خورشید پر انوار ما ا ...16شمارهٔ ۳۱: ذات و صفات در نظر عارفان یکی است 17شمارهٔ ۳۲: رندی و شب روی به دو عالم چکار ماست 18شمارهٔ ۳۳: دوش در میکده گلبانگ علالا میرفت 19شمارهٔ ۳۴: زلف بر دوش و بشب چون مه تابان میرف ...20شمارهٔ ۳۵: همسایه آفتاب ماه است 21شمارهٔ ۳۶: نیست گر بر سر زلفین توام سود انیست 22شمارهٔ ۳۷: مه و خورشید روی ما عیان است 23شمارهٔ ۳۸: به خدا پیش جمله ذرات 24شمارهٔ ۳۹: لوح محفوظ در جبین شما است 25شمارهٔ ۴۰: تا چو عکس چشم آن مه روشنی عین ماست 26شمارهٔ ۴۱: ذات حق از لا و الا برتر است 27شمارهٔ ۴۲: آن نازنین پسر که دل از ما ربود و ر ...28شمارهٔ ۴۳: از گل روی تو باغ دل ما خندان است 29شمارهٔ ۴۴: موج دریا نیست دریا عین ما است 30شمارهٔ ۴۵: بر رخ میان قطره دریا وجود ما است 31شمارهٔ ۴۶: جمالش را جلال آئینه دار است 32شمارهٔ ۴۷: تا ز رخ آن مه لقا زلفین مشکین برگر ...33شمارهٔ ۴۸: ما بدانیم که خوبی چو تو در عالم نی ...34شمارهٔ ۴۹: کون جامع جسم و جان آدم است 35شمارهٔ ۵۰: جانرا ز عکس خال تو بر دل چو داغها ...36شمارهٔ ۵۱: زلف شبرنگ تو سر حلقه درویشان است 37شمارهٔ ۵۲: هر که دیوانه رخسار پریرویان نیست 38شمارهٔ ۵۳: آن مه ترک چون گل خنده زنان دی بدمس ...39شمارهٔ ۵۴: دست عشق آمد گریبانم گرفت 40شمارهٔ ۵۵: دیده تا رخساره دلدار را دیدن گرفت 41شمارهٔ ۵۶: دیده خونبار را دیدار خوبان آرزوست 42شمارهٔ ۵۷: دوش در میخانه ما رفتیم مست و می پر ...43شمارهٔ ۵۸: دل من در بر دلدار چو گفت الله دوست 44شمارهٔ ۵۹: جانم از صبح ازل چون دیده بر دیدار ...45شمارهٔ ۶۰: مائیم بر صفات و صفات تو عین ما است 46شمارهٔ ۶۱: آن دلربا که در دو جهانش نظیر نیست 47شمارهٔ ۶۲: عکس لعل لبت ای دوست چو در جان من ا ...48شمارهٔ ۶۳: میان ما و او ره در میان است 49شمارهٔ ۶۴: سواد اعظم آن خال سیاه است 50شمارهٔ ۶۵: روشنی در چشم ما از روی آن مه پیکر ...51شمارهٔ ۶۶: ذات حق روشن است در آیات 52شمارهٔ ۶۷: درد جان داریم درمان الغیاث 53شمارهٔ ۶۸: دارم از ترک برسر خود تاج 54شمارهٔ ۶۹: تا رود جان بجانب معراج 55شمارهٔ ۷۰: ساقی بجام باده گلرنگ در صباح 56شمارهٔ ۷۱: برداشتیم از کف ساقی روح راح 57شمارهٔ ۷۲: تا نهادم بخاک آن کو رخ 58شمارهٔ ۷۳: اگر خدا بنماید جمال بی برزخ 59شمارهٔ ۷۴: شبی بودم چو مه پهلوی خورشید 60شمارهٔ ۷۵: چو دل ز آئینه جان زنگ بزدود 61شمارهٔ ۷۶: اهل دل در دیده روی دلستانرا دیده ا ...62شمارهٔ ۷۷: عارفانی که با خدا باشند 63شمارهٔ ۷۸: تا غمزه شوخ تو بما جنگ برآورد 64شمارهٔ ۷۹: واجب و ممکن بهم پیوسته اند 65شمارهٔ ۸۰: چشم نیرنگ باز پی مرود 66شمارهٔ ۸۱: بنور پاک تو چشم دلم چو بینا شد 67شمارهٔ ۸۲: خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند 68شمارهٔ ۸۳: چشمم از جور یار می گرید 69شمارهٔ ۸۴: به قامت گلرخان سرو روانند 70شمارهٔ ۸۵: دل من بی جگری کرد و بجانان نرسید 71شمارهٔ ۸۶: ز رویت ماه تابان آفریدند 72شمارهٔ ۸۷: صوت نقاره ونی و سرناو چنگ و عود 73شمارهٔ ۸۸: هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کن ...74شمارهٔ ۸۹: وحدت چو احد نمود واحد 75شمارهٔ ۹۰: عقل کل درکنه ادراک تو ره گم میکند 76شمارهٔ ۹۱: بذات آنکه ما را جسم و جان داد 77شمارهٔ ۹۲: سرو گل چهره اگر بند قبا بگشاید 78شمارهٔ ۹۳: صفا در خانه دل را که یار صاف میآید 79شمارهٔ ۹۴: هر که شهوت بکشد روح مجرد باشد 80شمارهٔ ۹۵: از جیب عدم وجود سر زد 81شمارهٔ ۹۶: سحر که بوی گل کز جانب گلزار میآید 82شمارهٔ ۹۷: بیاد لعل تو خون دلم شراب شود 83شمارهٔ ۹۸: آن جگر گوشه دل از ما به لب میگون ب ...84شمارهٔ ۹۹: از لعل یار باده ما خوشگوار شد 85شمارهٔ ۱۰۰: عدم ضد وجود آمد به بینید 86شمارهٔ ۱۰۱: ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد 87شمارهٔ ۱۰۲: در عدم پیوست اظهار وجود 88شمارهٔ ۱۰۳: ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد 89شمارهٔ ۱۰۴: بط حرصم بمرد و بلبلان شد 90شمارهٔ ۱۰۵: ماه روی تو مرا نور بصر میگردد 91شمارهٔ ۱۰۶: بفضل صانع کون فیکون شدم موجود 92شمارهٔ ۱۰۷: صبا که شام و سحر مشکبار می آید 93شمارهٔ ۱۰۸: بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخند ...94شمارهٔ ۱۰۹: زلف تو شب بدیده دیدار در رود 95شمارهٔ ۱۱۰: یحبهم و یحبونه چرا فرمود 96شمارهٔ ۱۱۱: شمع روی تو دلمرا چو بجان میسوزد 97شمارهٔ ۱۱۲: عارفان میخانه را فردوس اعلی گفته ...98شمارهٔ ۱۱۳: دمید صبح سعادت بطالع مسعود 99شمارهٔ ۱۱۴: حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد 100شمارهٔ ۱۱۵: در شام صبح صادق دیدم که سر بر آور ...101شمارهٔ ۱۱۶: آن جام جهان جهان نماید 102شمارهٔ ۱۱۷: صبح صادق حجاب صانع شد 103شمارهٔ ۱۱۸: دل دهان در دهان او دارد 104شمارهٔ ۱۱۹: سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد 105شمارهٔ ۱۲۰: دل که با درد غم عشق تو محرم گردد 106شمارهٔ ۱۲۱: کجا رفتند یارانی که بودند 107شمارهٔ ۱۲۲: مه و خورشید روی ذره پرور 108شمارهٔ ۱۲۳: ماه رویت آفتاب است ای پسر 109شمارهٔ ۱۲۴: از بدو نیک و نیک و بد بگذر 110شمارهٔ ۱۲۵: مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر 111شمارهٔ ۱۲۶: ای دل دیوانه از اندوه جانان غم مخ ...112شمارهٔ ۱۲۷: دل از محبت دنیا و آخرت بردار 113شمارهٔ ۱۲۸: عنقای دلم بنوک منقار 114شمارهٔ ۱۲۹: خدا چون ظاهر و پیدا است امروز 115شمارهٔ ۱۳۰: شبی از غیر آن ماه دل افروز 116شمارهٔ ۱۳۱: کلوخ جسم را در آب انداز 117شمارهٔ ۱۳۲: حق دمید اندر تن آدم نفس 118شمارهٔ ۱۳۳: نیست جز ذات خدا پیدا و پنهان هیچک ...119شمارهٔ ۱۳۴: عشق داریم بدیدار تو ایجان بهوس 120شمارهٔ ۱۳۵: تا شدم از آه دل در عشق او آتش نفس 121شمارهٔ ۱۳۶: ختم قرآن خدا هست از این رو برناس 122شمارهٔ ۱۳۷: سر زلفین تو شد رشته جان همه کس 123شمارهٔ ۱۳۸: ایدل از درد و غم جانان مپرس 124شمارهٔ ۱۳۹: چون تو میدانی ز درد ما مپرس 125شمارهٔ ۱۴۰: ما نگردیم ز سودای پریرویان بس 126شمارهٔ ۱۴۱: جان که شد دیوانه دل تدبیر باید کر ...127شمارهٔ ۱۴۲: آمد آن دلبر قلندر روش 128شمارهٔ ۱۴۳: دارم از رنگ رخت در دل و در جان آت ...129شمارهٔ ۱۴۴: هر که جویای کریم آمد کرم می بایدش 130شمارهٔ ۱۴۵: او را بدو چشم او در ز دیده همی بی ...131شمارهٔ ۱۴۶: دلم در بند زلف تست ای دلبر مرنجان ...132شمارهٔ ۱۴۷: آن ماه در آمد از درم دوش 133شمارهٔ ۱۴۸: مگریز از بلا بجوی خلاص 134شمارهٔ ۱۴۹: از حجب های تعین دل اگر یافت خلاص 135شمارهٔ ۱۵۰: جوهر آمد جان و جسم ما عرض 136شمارهٔ ۱۵۱: از اضافات کرده ایم اسقاط 137شمارهٔ ۱۵۲: جمله توئی و من نیم نیست در این می ...138شمارهٔ ۱۵۳: لوح محفوظ است اسم الحفیظ 139شمارهٔ ۱۵۴: سوختم از آتش رخسار مه رویان چو شم ...140شمارهٔ ۱۵۵: همچو روغن سوخت جانم تا شدی روشن چ ...141شمارهٔ ۱۵۶: هزاران آفرین بر صنع صانع 142شمارهٔ ۱۵۷: کار دنیا همه زرق است و فریب است ص ...143شمارهٔ ۱۵۸: صبح چون شعله خورشید برآورد شعاع 144شمارهٔ ۱۵۹: ما چو داریم بسرو قد دلدار طمع 145شمارهٔ ۱۶۰: دارم از زلف و خال تو در دل هزار د ...146شمارهٔ ۱۶۱: باشد ز سرو قد تو خرم های باغ 147شمارهٔ ۱۶۲: دلم خود جان جان شد باده صاف 148شمارهٔ ۱۶۳: دوش بخواب دیده ام حضرت شحنة النجف 149شمارهٔ ۱۶۴: حیدر آسا جان کافر کیش در روز مصاف 150شمارهٔ ۱۶۵: هر که شد کشته شهوت نشود زنده عشق 151شمارهٔ ۱۶۶: ما چو گشتیم به تیر مژه یار عاشق 152شمارهٔ ۱۶۷: بحسن خود شد او دلدار عاشق 153شمارهٔ ۱۶۸: بررخ جامع میان خلق و حق 154شمارهٔ ۱۶۹: هستم از علم نظر دانای حق 155شمارهٔ ۱۷۰: همچو مه دیدم شبی دیدار عشق 156شمارهٔ ۱۷۱: روحم از عالم امر است و تن از عالم ...157شمارهٔ ۱۷۲: تا به بیند او خم ابروی آن مه یک ب ...158شمارهٔ ۱۷۳: دارد از جان و دل ما لعل او صد گون ...159شمارهٔ ۱۷۴: زمین وانجم و خورشید و ماه تا افلا ...160شمارهٔ ۱۷۵: نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک 161شمارهٔ ۱۷۶: حله حور بود فصل بهاران کپنک 162شمارهٔ ۱۷۷: روح اگر از چاه تن افتاد بر اوج فل ...163شمارهٔ ۱۷۸: آتش و آبست و لعل و سیم و زر در جا ...164شمارهٔ ۱۷۹: ای رخت شمع تابخانه دل 165شمارهٔ ۱۸۰: روی آن ماه چو خورشید عیانست ای دل 166شمارهٔ ۱۸۱: از روی حسن معنی جانرا بتی است مای ...167شمارهٔ ۱۸۲: خسبیده چند مانی در جامه خواب غافل 168شمارهٔ ۱۸۳: بیجان و تن دلم شد با وصل یار واصل 169شمارهٔ ۱۸۴: من درد کش باده صهبای الستم 170شمارهٔ ۱۸۵: دلبرا جانب ارباب وفا بگشا چشم 171شمارهٔ ۱۸۶: حرف اسرار ازل بر دل خود خوانا چشم 172شمارهٔ ۱۸۷: گر چه چون پروانه از شمع وصالت سوخ ...173شمارهٔ ۱۸۸: ترک سودای دین و دنیا کن 174شمارهٔ ۱۸۹: بسته ام زنار کبری بر میان 175شمارهٔ ۱۹۰: کشف شد اسرار پیدا و نهان 176شمارهٔ ۱۹۱: چه حکمت بود ما را آفریدن 177شمارهٔ ۱۹۲: خط ریحان تو از نسترن آمد بیرون 178شمارهٔ ۱۹۳: سلام الله ای خورشید تابان 179شمارهٔ ۱۹۴: یار چون از زلف کج آویخت ما را سرن ...180شمارهٔ ۱۹۵: او در اعیان ثابت و اعیان در او 181شمارهٔ ۱۹۶: دلا از خویش شو پنهان و میرو 182شمارهٔ ۱۹۷: مرکز عرش است دل خال سیه همتای او 183شمارهٔ ۱۹۸: لن تنالوا البر حتی تنفقوا 184شمارهٔ ۱۹۹: بیا ای دوست دیداری از این سو 185شمارهٔ ۲۰۰: کوته نمی شود سخن ما به گفتگو 186شمارهٔ ۲۰۱: تا به گرد گل ز سنبل زلف پیدا کرده ...187شمارهٔ ۲۰۲: دیده ام در دل و جان روی تو را دزد ...188شمارهٔ ۲۰۳: زلفت گشاده عنبر سارا گره گره 189شمارهٔ ۲۰۴: بگذر از فکر و ذکر و اندیشه 190شمارهٔ ۲۰۵: هست اوجان من وجان همه 191شمارهٔ ۲۰۶: بلبل و قمری و کبک و فاخته 192شمارهٔ ۲۰۷: مه ما هست چارده ساله 193شمارهٔ ۲۰۸: سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده 194شمارهٔ ۲۰۹: دلم از درد تو فریاد برآورد که آه 195شمارهٔ ۲۱۰: آفتاب منی و ماه همه 196شمارهٔ ۲۱۱: برآمد آفتاب روی آن ماه 197شمارهٔ ۲۱۲: آتش عشق بتان هر دو جهان را سوخته 198شمارهٔ ۲۱۳: بر تو باد ای جان که دل داری نگاه 199شمارهٔ ۲۱۴: آفتاب لایزال است او و عالم همچو م ...200شمارهٔ ۲۱۵: بر دوخت دلم ز ما سوالله 201شمارهٔ ۲۱۶: دلا چون محرم روز الستی 202شمارهٔ ۲۱۷: دوش از صومعه در میکده رفتم سحری 203شمارهٔ ۲۱۸: نعره زن مرغ سحر گفت بباد سحری 204شمارهٔ ۲۱۹: ز حد نه فلک تا گاه و ماهی 205شمارهٔ ۲۲۰: آشکارا و نهان ماتوئی 206شمارهٔ ۲۲۱: در تو حیرانم که چونم ساختی 207شمارهٔ ۲۲۲: آفتابی و ماه می طلبی 208شمارهٔ ۲۲۳: در فنای فقر دیرینم توئی 209شمارهٔ ۲۲۴: زلف را تا بر مه رو در نقاب انداخت ...210شمارهٔ ۲۲۵: باده را نشأیست روحانی 211شمارهٔ ۲۲۶: گفت رحمان با حمد عربی 212شمارهٔ ۲۲۷: از قدم تا فرق زیبا آمدی 213شمارهٔ ۲۲۸: نمود صبح سعادت ز غیب دیداری 214شمارهٔ ۲۲۹: روی چو آفتاب و مه داری 215شمارهٔ ۲۳۰: هست گردانید ما را از جهان نیستی 216شمارهٔ ۲۳۱: گر شبی آنماه با زلف پریشان آمدی 217شمارهٔ ۲۳۲: هر دم بشکل دیگر دید ار مینمائی 218شمارهٔ ۲۳۳: ای که منظور و برخود ناظری 219شمارهٔ ۲۳۴: باد و گیسوی سیاه عنبری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ