به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کوهی

کوهیغزل هاشمارهٔ ۷: ما نمی بینیم جز ذات خدا

680عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ما نمی بینیم جز ذات خدا
گر نمی بینی تو خود با ما بیا
ما و من جز اختیاری بیش نیست
صادق و کاذب بود صوت و ندا
بگذر از تقلید کانجا ظلمت است
هست در تحقیق صد نور و صفا
من انی گفت در سید نگر
تا شنیدم آیت ثم استوا
دیدمش چون ماه تابان نیمه شب
گفت آن سلطان که کوهی مرحبا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶: جهت مر جسم را باشد نه جان را 2شمارهٔ ۷: ما نمی بینیم جز ذات خدا 3شمارهٔ ۸: ازگلستان جنان آمد صبا 4شمارهٔ ۹: شب رفته ایم در سر زلف توچون صبا 5شمارهٔ ۱۰: سوختم پروانه سان از شمع رخسار شما 6شمارهٔ ۱۱: چون پریشان است زلف یار ما 7شمارهٔ ۱۲: از هر که گلبن بینند روی جان را 8شمارهٔ ۱۳: به یدین او سرشت چون گل ما 9شمارهٔ ۱۴: ایکه اندر ذات پاکت نیست چونی و چرا 10شمارهٔ ۱۵: دیده ام آن ماه را در نیم شب 11شمارهٔ ۱۶: دوشم از غیب میرسید خطاب 12شمارهٔ ۱۷: گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب 13شمارهٔ ۱۸: دارم از خان وصال یار امید نصیب 14شمارهٔ ۱۹: هست آن آفتاب ماه نقاب 15شمارهٔ ۲۰: دوش می آمد بگوش جانم از حضرت خطاب 16شمارهٔ ۲۱: دل چو شستم ز غیر نقش ادب 17شمارهٔ ۲۲: هستم از لعل تو در آتش و آب 18شمارهٔ ۲۳: از شمع ماه روی تو پر زیور آفتاب 19شمارهٔ ۲۴: خوانده ام از عنده ام الکتاب 20شمارهٔ ۲۵: دیده دل بر گشادم همچو ماه و آفتاب 21شمارهٔ ۲۶: هر صبا از چرخ آمد آفتاب مه نقاب 22شمارهٔ ۲۷: ظل ممدود سر زلف تو چون بر سر ماست 23شمارهٔ ۲۸: شام معراجی که زلف یار ماست 24شمارهٔ ۲۹: دلم آئینه آن دلستان است 25شمارهٔ ۳۰: ماه رخسار شما خورشید پر انوار ما ا ...26شمارهٔ ۳۱: ذات و صفات در نظر عارفان یکی است 27شمارهٔ ۳۲: رندی و شب روی به دو عالم چکار ماست 28شمارهٔ ۳۳: دوش در میکده گلبانگ علالا میرفت 29شمارهٔ ۳۴: زلف بر دوش و بشب چون مه تابان میرف ...30شمارهٔ ۳۵: همسایه آفتاب ماه است 31شمارهٔ ۳۶: نیست گر بر سر زلفین توام سود انیست 32شمارهٔ ۳۷: مه و خورشید روی ما عیان است 33شمارهٔ ۳۸: به خدا پیش جمله ذرات 34شمارهٔ ۳۹: لوح محفوظ در جبین شما است 35شمارهٔ ۴۰: تا چو عکس چشم آن مه روشنی عین ماست 36شمارهٔ ۴۱: ذات حق از لا و الا برتر است 37شمارهٔ ۴۲: آن نازنین پسر که دل از ما ربود و ر ...38شمارهٔ ۴۳: از گل روی تو باغ دل ما خندان است 39شمارهٔ ۴۴: موج دریا نیست دریا عین ما است 40شمارهٔ ۴۵: بر رخ میان قطره دریا وجود ما است 41شمارهٔ ۴۶: جمالش را جلال آئینه دار است 42شمارهٔ ۴۷: تا ز رخ آن مه لقا زلفین مشکین برگر ...43شمارهٔ ۴۸: ما بدانیم که خوبی چو تو در عالم نی ...44شمارهٔ ۴۹: کون جامع جسم و جان آدم است 45شمارهٔ ۵۰: جانرا ز عکس خال تو بر دل چو داغها ...46شمارهٔ ۵۱: زلف شبرنگ تو سر حلقه درویشان است 47شمارهٔ ۵۲: هر که دیوانه رخسار پریرویان نیست 48شمارهٔ ۵۳: آن مه ترک چون گل خنده زنان دی بدمس ...49شمارهٔ ۵۴: دست عشق آمد گریبانم گرفت 50شمارهٔ ۵۵: دیده تا رخساره دلدار را دیدن گرفت 51شمارهٔ ۵۶: دیده خونبار را دیدار خوبان آرزوست 52شمارهٔ ۵۷: دوش در میخانه ما رفتیم مست و می پر ...53شمارهٔ ۵۸: دل من در بر دلدار چو گفت الله دوست 54شمارهٔ ۵۹: جانم از صبح ازل چون دیده بر دیدار ...55شمارهٔ ۶۰: مائیم بر صفات و صفات تو عین ما است 56شمارهٔ ۶۱: آن دلربا که در دو جهانش نظیر نیست 57شمارهٔ ۶۲: عکس لعل لبت ای دوست چو در جان من ا ...58شمارهٔ ۶۳: میان ما و او ره در میان است 59شمارهٔ ۶۴: سواد اعظم آن خال سیاه است 60شمارهٔ ۶۵: روشنی در چشم ما از روی آن مه پیکر ...61شمارهٔ ۶۶: ذات حق روشن است در آیات 62شمارهٔ ۶۷: درد جان داریم درمان الغیاث 63شمارهٔ ۶۸: دارم از ترک برسر خود تاج 64شمارهٔ ۶۹: تا رود جان بجانب معراج 65شمارهٔ ۷۰: ساقی بجام باده گلرنگ در صباح 66شمارهٔ ۷۱: برداشتیم از کف ساقی روح راح 67شمارهٔ ۷۲: تا نهادم بخاک آن کو رخ 68شمارهٔ ۷۳: اگر خدا بنماید جمال بی برزخ 69شمارهٔ ۷۴: شبی بودم چو مه پهلوی خورشید 70شمارهٔ ۷۵: چو دل ز آئینه جان زنگ بزدود 71شمارهٔ ۷۶: اهل دل در دیده روی دلستانرا دیده ا ...72شمارهٔ ۷۷: عارفانی که با خدا باشند 73شمارهٔ ۷۸: تا غمزه شوخ تو بما جنگ برآورد 74شمارهٔ ۷۹: واجب و ممکن بهم پیوسته اند 75شمارهٔ ۸۰: چشم نیرنگ باز پی مرود 76شمارهٔ ۸۱: بنور پاک تو چشم دلم چو بینا شد 77شمارهٔ ۸۲: خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند 78شمارهٔ ۸۳: چشمم از جور یار می گرید 79شمارهٔ ۸۴: به قامت گلرخان سرو روانند 80شمارهٔ ۸۵: دل من بی جگری کرد و بجانان نرسید 81شمارهٔ ۸۶: ز رویت ماه تابان آفریدند 82شمارهٔ ۸۷: صوت نقاره ونی و سرناو چنگ و عود 83شمارهٔ ۸۸: هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کن ...84شمارهٔ ۸۹: وحدت چو احد نمود واحد 85شمارهٔ ۹۰: عقل کل درکنه ادراک تو ره گم میکند 86شمارهٔ ۹۱: بذات آنکه ما را جسم و جان داد 87شمارهٔ ۹۲: سرو گل چهره اگر بند قبا بگشاید 88شمارهٔ ۹۳: صفا در خانه دل را که یار صاف میآید 89شمارهٔ ۹۴: هر که شهوت بکشد روح مجرد باشد 90شمارهٔ ۹۵: از جیب عدم وجود سر زد 91شمارهٔ ۹۶: سحر که بوی گل کز جانب گلزار میآید 92شمارهٔ ۹۷: بیاد لعل تو خون دلم شراب شود 93شمارهٔ ۹۸: آن جگر گوشه دل از ما به لب میگون ب ...94شمارهٔ ۹۹: از لعل یار باده ما خوشگوار شد 95شمارهٔ ۱۰۰: عدم ضد وجود آمد به بینید 96شمارهٔ ۱۰۱: ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد 97شمارهٔ ۱۰۲: در عدم پیوست اظهار وجود 98شمارهٔ ۱۰۳: ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد 99شمارهٔ ۱۰۴: بط حرصم بمرد و بلبلان شد 100شمارهٔ ۱۰۵: ماه روی تو مرا نور بصر میگردد 101شمارهٔ ۱۰۶: بفضل صانع کون فیکون شدم موجود 102شمارهٔ ۱۰۷: صبا که شام و سحر مشکبار می آید 103شمارهٔ ۱۰۸: بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخند ...104شمارهٔ ۱۰۹: زلف تو شب بدیده دیدار در رود 105شمارهٔ ۱۱۰: یحبهم و یحبونه چرا فرمود 106شمارهٔ ۱۱۱: شمع روی تو دلمرا چو بجان میسوزد 107شمارهٔ ۱۱۲: عارفان میخانه را فردوس اعلی گفته ...108شمارهٔ ۱۱۳: دمید صبح سعادت بطالع مسعود 109شمارهٔ ۱۱۴: حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد 110شمارهٔ ۱۱۵: در شام صبح صادق دیدم که سر بر آور ...111شمارهٔ ۱۱۶: آن جام جهان جهان نماید 112شمارهٔ ۱۱۷: صبح صادق حجاب صانع شد 113شمارهٔ ۱۱۸: دل دهان در دهان او دارد 114شمارهٔ ۱۱۹: سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد 115شمارهٔ ۱۲۰: دل که با درد غم عشق تو محرم گردد 116شمارهٔ ۱۲۱: کجا رفتند یارانی که بودند 117شمارهٔ ۱۲۲: مه و خورشید روی ذره پرور 118شمارهٔ ۱۲۳: ماه رویت آفتاب است ای پسر 119شمارهٔ ۱۲۴: از بدو نیک و نیک و بد بگذر 120شمارهٔ ۱۲۵: مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر 121شمارهٔ ۱۲۶: ای دل دیوانه از اندوه جانان غم مخ ...122شمارهٔ ۱۲۷: دل از محبت دنیا و آخرت بردار 123شمارهٔ ۱۲۸: عنقای دلم بنوک منقار 124شمارهٔ ۱۲۹: خدا چون ظاهر و پیدا است امروز 125شمارهٔ ۱۳۰: شبی از غیر آن ماه دل افروز 126شمارهٔ ۱۳۱: کلوخ جسم را در آب انداز 127شمارهٔ ۱۳۲: حق دمید اندر تن آدم نفس 128شمارهٔ ۱۳۳: نیست جز ذات خدا پیدا و پنهان هیچک ...129شمارهٔ ۱۳۴: عشق داریم بدیدار تو ایجان بهوس 130شمارهٔ ۱۳۵: تا شدم از آه دل در عشق او آتش نفس 131شمارهٔ ۱۳۶: ختم قرآن خدا هست از این رو برناس 132شمارهٔ ۱۳۷: سر زلفین تو شد رشته جان همه کس 133شمارهٔ ۱۳۸: ایدل از درد و غم جانان مپرس 134شمارهٔ ۱۳۹: چون تو میدانی ز درد ما مپرس 135شمارهٔ ۱۴۰: ما نگردیم ز سودای پریرویان بس 136شمارهٔ ۱۴۱: جان که شد دیوانه دل تدبیر باید کر ...137شمارهٔ ۱۴۲: آمد آن دلبر قلندر روش 138شمارهٔ ۱۴۳: دارم از رنگ رخت در دل و در جان آت ...139شمارهٔ ۱۴۴: هر که جویای کریم آمد کرم می بایدش 140شمارهٔ ۱۴۵: او را بدو چشم او در ز دیده همی بی ...141شمارهٔ ۱۴۶: دلم در بند زلف تست ای دلبر مرنجان ...142شمارهٔ ۱۴۷: آن ماه در آمد از درم دوش 143شمارهٔ ۱۴۸: مگریز از بلا بجوی خلاص 144شمارهٔ ۱۴۹: از حجب های تعین دل اگر یافت خلاص 145شمارهٔ ۱۵۰: جوهر آمد جان و جسم ما عرض 146شمارهٔ ۱۵۱: از اضافات کرده ایم اسقاط 147شمارهٔ ۱۵۲: جمله توئی و من نیم نیست در این می ...148شمارهٔ ۱۵۳: لوح محفوظ است اسم الحفیظ 149شمارهٔ ۱۵۴: سوختم از آتش رخسار مه رویان چو شم ...150شمارهٔ ۱۵۵: همچو روغن سوخت جانم تا شدی روشن چ ...151شمارهٔ ۱۵۶: هزاران آفرین بر صنع صانع 152شمارهٔ ۱۵۷: کار دنیا همه زرق است و فریب است ص ...153شمارهٔ ۱۵۸: صبح چون شعله خورشید برآورد شعاع 154شمارهٔ ۱۵۹: ما چو داریم بسرو قد دلدار طمع 155شمارهٔ ۱۶۰: دارم از زلف و خال تو در دل هزار د ...156شمارهٔ ۱۶۱: باشد ز سرو قد تو خرم های باغ 157شمارهٔ ۱۶۲: دلم خود جان جان شد باده صاف 158شمارهٔ ۱۶۳: دوش بخواب دیده ام حضرت شحنة النجف 159شمارهٔ ۱۶۴: حیدر آسا جان کافر کیش در روز مصاف 160شمارهٔ ۱۶۵: هر که شد کشته شهوت نشود زنده عشق 161شمارهٔ ۱۶۶: ما چو گشتیم به تیر مژه یار عاشق 162شمارهٔ ۱۶۷: بحسن خود شد او دلدار عاشق 163شمارهٔ ۱۶۸: بررخ جامع میان خلق و حق 164شمارهٔ ۱۶۹: هستم از علم نظر دانای حق 165شمارهٔ ۱۷۰: همچو مه دیدم شبی دیدار عشق 166شمارهٔ ۱۷۱: روحم از عالم امر است و تن از عالم ...167شمارهٔ ۱۷۲: تا به بیند او خم ابروی آن مه یک ب ...168شمارهٔ ۱۷۳: دارد از جان و دل ما لعل او صد گون ...169شمارهٔ ۱۷۴: زمین وانجم و خورشید و ماه تا افلا ...170شمارهٔ ۱۷۵: نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک 171شمارهٔ ۱۷۶: حله حور بود فصل بهاران کپنک 172شمارهٔ ۱۷۷: روح اگر از چاه تن افتاد بر اوج فل ...173شمارهٔ ۱۷۸: آتش و آبست و لعل و سیم و زر در جا ...174شمارهٔ ۱۷۹: ای رخت شمع تابخانه دل 175شمارهٔ ۱۸۰: روی آن ماه چو خورشید عیانست ای دل 176شمارهٔ ۱۸۱: از روی حسن معنی جانرا بتی است مای ...177شمارهٔ ۱۸۲: خسبیده چند مانی در جامه خواب غافل 178شمارهٔ ۱۸۳: بیجان و تن دلم شد با وصل یار واصل 179شمارهٔ ۱۸۴: من درد کش باده صهبای الستم 180شمارهٔ ۱۸۵: دلبرا جانب ارباب وفا بگشا چشم 181شمارهٔ ۱۸۶: حرف اسرار ازل بر دل خود خوانا چشم 182شمارهٔ ۱۸۷: گر چه چون پروانه از شمع وصالت سوخ ...183شمارهٔ ۱۸۸: ترک سودای دین و دنیا کن 184شمارهٔ ۱۸۹: بسته ام زنار کبری بر میان 185شمارهٔ ۱۹۰: کشف شد اسرار پیدا و نهان 186شمارهٔ ۱۹۱: چه حکمت بود ما را آفریدن 187شمارهٔ ۱۹۲: خط ریحان تو از نسترن آمد بیرون 188شمارهٔ ۱۹۳: سلام الله ای خورشید تابان 189شمارهٔ ۱۹۴: یار چون از زلف کج آویخت ما را سرن ...190شمارهٔ ۱۹۵: او در اعیان ثابت و اعیان در او 191شمارهٔ ۱۹۶: دلا از خویش شو پنهان و میرو 192شمارهٔ ۱۹۷: مرکز عرش است دل خال سیه همتای او 193شمارهٔ ۱۹۸: لن تنالوا البر حتی تنفقوا 194شمارهٔ ۱۹۹: بیا ای دوست دیداری از این سو 195شمارهٔ ۲۰۰: کوته نمی شود سخن ما به گفتگو 196شمارهٔ ۲۰۱: تا به گرد گل ز سنبل زلف پیدا کرده ...197شمارهٔ ۲۰۲: دیده ام در دل و جان روی تو را دزد ...198شمارهٔ ۲۰۳: زلفت گشاده عنبر سارا گره گره 199شمارهٔ ۲۰۴: بگذر از فکر و ذکر و اندیشه 200شمارهٔ ۲۰۵: هست اوجان من وجان همه 201شمارهٔ ۲۰۶: بلبل و قمری و کبک و فاخته 202شمارهٔ ۲۰۷: مه ما هست چارده ساله 203شمارهٔ ۲۰۸: سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده 204شمارهٔ ۲۰۹: دلم از درد تو فریاد برآورد که آه 205شمارهٔ ۲۱۰: آفتاب منی و ماه همه 206شمارهٔ ۲۱۱: برآمد آفتاب روی آن ماه 207شمارهٔ ۲۱۲: آتش عشق بتان هر دو جهان را سوخته 208شمارهٔ ۲۱۳: بر تو باد ای جان که دل داری نگاه 209شمارهٔ ۲۱۴: آفتاب لایزال است او و عالم همچو م ...210شمارهٔ ۲۱۵: بر دوخت دلم ز ما سوالله 211شمارهٔ ۲۱۶: دلا چون محرم روز الستی 212شمارهٔ ۲۱۷: دوش از صومعه در میکده رفتم سحری 213شمارهٔ ۲۱۸: نعره زن مرغ سحر گفت بباد سحری 214شمارهٔ ۲۱۹: ز حد نه فلک تا گاه و ماهی 215شمارهٔ ۲۲۰: آشکارا و نهان ماتوئی 216شمارهٔ ۲۲۱: در تو حیرانم که چونم ساختی 217شمارهٔ ۲۲۲: آفتابی و ماه می طلبی 218شمارهٔ ۲۲۳: در فنای فقر دیرینم توئی 219شمارهٔ ۲۲۴: زلف را تا بر مه رو در نقاب انداخت ...220شمارهٔ ۲۲۵: باده را نشأیست روحانی 221شمارهٔ ۲۲۶: گفت رحمان با حمد عربی 222شمارهٔ ۲۲۷: از قدم تا فرق زیبا آمدی 223شمارهٔ ۲۲۸: نمود صبح سعادت ز غیب دیداری 224شمارهٔ ۲۲۹: روی چو آفتاب و مه داری 225شمارهٔ ۲۳۰: هست گردانید ما را از جهان نیستی 226شمارهٔ ۲۳۱: گر شبی آنماه با زلف پریشان آمدی 227شمارهٔ ۲۳۲: هر دم بشکل دیگر دید ار مینمائی 228شمارهٔ ۲۳۳: ای که منظور و برخود ناظری 229شمارهٔ ۲۳۴: باد و گیسوی سیاه عنبری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ