به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کوهی

کوهیغزل هاشمارهٔ ۳: جان ها فدای دیدن دیدار بوالوفا

730عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

جان ها فدای دیدن دیدار بوالوفا
کردند انبیا همه در کار بوالوفا
دانسته اند قصه الله اشتری
چون یوسفند در سر بازار بوالوفا
حق در وفای بنده مدارا کند بسی
ناید ز بی وفائی ما عار بوالوفا
شب تا بروز ناله وافغان آه ماست
چون بلبلان مست بگلزار بوالوفا
مهر و وفاست کار خداوند لاینام
بنگر شبی بدیده دیدار بوالوفا
در ذره ذره بین رخ او را در آفتاب
کوهی مباش غافل از اسرار بوالوفا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲: در خفا و در ملا دیدم خدا 2شمارهٔ ۳: جان ها فدای دیدن دیدار بوالوفا 3شمارهٔ ۴: برای آنکه ظاهر گردد اسما 4شمارهٔ ۵: ما ذره‌ایم پیشت ای آفتاب جان‌ها 5شمارهٔ ۶: جهت مر جسم را باشد نه جان را 6شمارهٔ ۷: ما نمی بینیم جز ذات خدا 7شمارهٔ ۸: ازگلستان جنان آمد صبا 8شمارهٔ ۹: شب رفته ایم در سر زلف توچون صبا 9شمارهٔ ۱۰: سوختم پروانه سان از شمع رخسار شما 10شمارهٔ ۱۱: چون پریشان است زلف یار ما 11شمارهٔ ۱۲: از هر که گلبن بینند روی جان را 12شمارهٔ ۱۳: به یدین او سرشت چون گل ما 13شمارهٔ ۱۴: ایکه اندر ذات پاکت نیست چونی و چرا 14شمارهٔ ۱۵: دیده ام آن ماه را در نیم شب 15شمارهٔ ۱۶: دوشم از غیب میرسید خطاب 16شمارهٔ ۱۷: گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب 17شمارهٔ ۱۸: دارم از خان وصال یار امید نصیب 18شمارهٔ ۱۹: هست آن آفتاب ماه نقاب 19شمارهٔ ۲۰: دوش می آمد بگوش جانم از حضرت خطاب 20شمارهٔ ۲۱: دل چو شستم ز غیر نقش ادب 21شمارهٔ ۲۲: هستم از لعل تو در آتش و آب 22شمارهٔ ۲۳: از شمع ماه روی تو پر زیور آفتاب 23شمارهٔ ۲۴: خوانده ام از عنده ام الکتاب 24شمارهٔ ۲۵: دیده دل بر گشادم همچو ماه و آفتاب 25شمارهٔ ۲۶: هر صبا از چرخ آمد آفتاب مه نقاب 26شمارهٔ ۲۷: ظل ممدود سر زلف تو چون بر سر ماست 27شمارهٔ ۲۸: شام معراجی که زلف یار ماست 28شمارهٔ ۲۹: دلم آئینه آن دلستان است 29شمارهٔ ۳۰: ماه رخسار شما خورشید پر انوار ما ا ...30شمارهٔ ۳۱: ذات و صفات در نظر عارفان یکی است 31شمارهٔ ۳۲: رندی و شب روی به دو عالم چکار ماست 32شمارهٔ ۳۳: دوش در میکده گلبانگ علالا میرفت 33شمارهٔ ۳۴: زلف بر دوش و بشب چون مه تابان میرف ...34شمارهٔ ۳۵: همسایه آفتاب ماه است 35شمارهٔ ۳۶: نیست گر بر سر زلفین توام سود انیست 36شمارهٔ ۳۷: مه و خورشید روی ما عیان است 37شمارهٔ ۳۸: به خدا پیش جمله ذرات 38شمارهٔ ۳۹: لوح محفوظ در جبین شما است 39شمارهٔ ۴۰: تا چو عکس چشم آن مه روشنی عین ماست 40شمارهٔ ۴۱: ذات حق از لا و الا برتر است 41شمارهٔ ۴۲: آن نازنین پسر که دل از ما ربود و ر ...42شمارهٔ ۴۳: از گل روی تو باغ دل ما خندان است 43شمارهٔ ۴۴: موج دریا نیست دریا عین ما است 44شمارهٔ ۴۵: بر رخ میان قطره دریا وجود ما است 45شمارهٔ ۴۶: جمالش را جلال آئینه دار است 46شمارهٔ ۴۷: تا ز رخ آن مه لقا زلفین مشکین برگر ...47شمارهٔ ۴۸: ما بدانیم که خوبی چو تو در عالم نی ...48شمارهٔ ۴۹: کون جامع جسم و جان آدم است 49شمارهٔ ۵۰: جانرا ز عکس خال تو بر دل چو داغها ...50شمارهٔ ۵۱: زلف شبرنگ تو سر حلقه درویشان است 51شمارهٔ ۵۲: هر که دیوانه رخسار پریرویان نیست 52شمارهٔ ۵۳: آن مه ترک چون گل خنده زنان دی بدمس ...53شمارهٔ ۵۴: دست عشق آمد گریبانم گرفت 54شمارهٔ ۵۵: دیده تا رخساره دلدار را دیدن گرفت 55شمارهٔ ۵۶: دیده خونبار را دیدار خوبان آرزوست 56شمارهٔ ۵۷: دوش در میخانه ما رفتیم مست و می پر ...57شمارهٔ ۵۸: دل من در بر دلدار چو گفت الله دوست 58شمارهٔ ۵۹: جانم از صبح ازل چون دیده بر دیدار ...59شمارهٔ ۶۰: مائیم بر صفات و صفات تو عین ما است 60شمارهٔ ۶۱: آن دلربا که در دو جهانش نظیر نیست 61شمارهٔ ۶۲: عکس لعل لبت ای دوست چو در جان من ا ...62شمارهٔ ۶۳: میان ما و او ره در میان است 63شمارهٔ ۶۴: سواد اعظم آن خال سیاه است 64شمارهٔ ۶۵: روشنی در چشم ما از روی آن مه پیکر ...65شمارهٔ ۶۶: ذات حق روشن است در آیات 66شمارهٔ ۶۷: درد جان داریم درمان الغیاث 67شمارهٔ ۶۸: دارم از ترک برسر خود تاج 68شمارهٔ ۶۹: تا رود جان بجانب معراج 69شمارهٔ ۷۰: ساقی بجام باده گلرنگ در صباح 70شمارهٔ ۷۱: برداشتیم از کف ساقی روح راح 71شمارهٔ ۷۲: تا نهادم بخاک آن کو رخ 72شمارهٔ ۷۳: اگر خدا بنماید جمال بی برزخ 73شمارهٔ ۷۴: شبی بودم چو مه پهلوی خورشید 74شمارهٔ ۷۵: چو دل ز آئینه جان زنگ بزدود 75شمارهٔ ۷۶: اهل دل در دیده روی دلستانرا دیده ا ...76شمارهٔ ۷۷: عارفانی که با خدا باشند 77شمارهٔ ۷۸: تا غمزه شوخ تو بما جنگ برآورد 78شمارهٔ ۷۹: واجب و ممکن بهم پیوسته اند 79شمارهٔ ۸۰: چشم نیرنگ باز پی مرود 80شمارهٔ ۸۱: بنور پاک تو چشم دلم چو بینا شد 81شمارهٔ ۸۲: خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند 82شمارهٔ ۸۳: چشمم از جور یار می گرید 83شمارهٔ ۸۴: به قامت گلرخان سرو روانند 84شمارهٔ ۸۵: دل من بی جگری کرد و بجانان نرسید 85شمارهٔ ۸۶: ز رویت ماه تابان آفریدند 86شمارهٔ ۸۷: صوت نقاره ونی و سرناو چنگ و عود 87شمارهٔ ۸۸: هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کن ...88شمارهٔ ۸۹: وحدت چو احد نمود واحد 89شمارهٔ ۹۰: عقل کل درکنه ادراک تو ره گم میکند 90شمارهٔ ۹۱: بذات آنکه ما را جسم و جان داد 91شمارهٔ ۹۲: سرو گل چهره اگر بند قبا بگشاید 92شمارهٔ ۹۳: صفا در خانه دل را که یار صاف میآید 93شمارهٔ ۹۴: هر که شهوت بکشد روح مجرد باشد 94شمارهٔ ۹۵: از جیب عدم وجود سر زد 95شمارهٔ ۹۶: سحر که بوی گل کز جانب گلزار میآید 96شمارهٔ ۹۷: بیاد لعل تو خون دلم شراب شود 97شمارهٔ ۹۸: آن جگر گوشه دل از ما به لب میگون ب ...98شمارهٔ ۹۹: از لعل یار باده ما خوشگوار شد 99شمارهٔ ۱۰۰: عدم ضد وجود آمد به بینید 100شمارهٔ ۱۰۱: ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد 101شمارهٔ ۱۰۲: در عدم پیوست اظهار وجود 102شمارهٔ ۱۰۳: ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد 103شمارهٔ ۱۰۴: بط حرصم بمرد و بلبلان شد 104شمارهٔ ۱۰۵: ماه روی تو مرا نور بصر میگردد 105شمارهٔ ۱۰۶: بفضل صانع کون فیکون شدم موجود 106شمارهٔ ۱۰۷: صبا که شام و سحر مشکبار می آید 107شمارهٔ ۱۰۸: بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخند ...108شمارهٔ ۱۰۹: زلف تو شب بدیده دیدار در رود 109شمارهٔ ۱۱۰: یحبهم و یحبونه چرا فرمود 110شمارهٔ ۱۱۱: شمع روی تو دلمرا چو بجان میسوزد 111شمارهٔ ۱۱۲: عارفان میخانه را فردوس اعلی گفته ...112شمارهٔ ۱۱۳: دمید صبح سعادت بطالع مسعود 113شمارهٔ ۱۱۴: حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد 114شمارهٔ ۱۱۵: در شام صبح صادق دیدم که سر بر آور ...115شمارهٔ ۱۱۶: آن جام جهان جهان نماید 116شمارهٔ ۱۱۷: صبح صادق حجاب صانع شد 117شمارهٔ ۱۱۸: دل دهان در دهان او دارد 118شمارهٔ ۱۱۹: سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد 119شمارهٔ ۱۲۰: دل که با درد غم عشق تو محرم گردد 120شمارهٔ ۱۲۱: کجا رفتند یارانی که بودند 121شمارهٔ ۱۲۲: مه و خورشید روی ذره پرور 122شمارهٔ ۱۲۳: ماه رویت آفتاب است ای پسر 123شمارهٔ ۱۲۴: از بدو نیک و نیک و بد بگذر 124شمارهٔ ۱۲۵: مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر 125شمارهٔ ۱۲۶: ای دل دیوانه از اندوه جانان غم مخ ...126شمارهٔ ۱۲۷: دل از محبت دنیا و آخرت بردار 127شمارهٔ ۱۲۸: عنقای دلم بنوک منقار 128شمارهٔ ۱۲۹: خدا چون ظاهر و پیدا است امروز 129شمارهٔ ۱۳۰: شبی از غیر آن ماه دل افروز 130شمارهٔ ۱۳۱: کلوخ جسم را در آب انداز 131شمارهٔ ۱۳۲: حق دمید اندر تن آدم نفس 132شمارهٔ ۱۳۳: نیست جز ذات خدا پیدا و پنهان هیچک ...133شمارهٔ ۱۳۴: عشق داریم بدیدار تو ایجان بهوس 134شمارهٔ ۱۳۵: تا شدم از آه دل در عشق او آتش نفس 135شمارهٔ ۱۳۶: ختم قرآن خدا هست از این رو برناس 136شمارهٔ ۱۳۷: سر زلفین تو شد رشته جان همه کس 137شمارهٔ ۱۳۸: ایدل از درد و غم جانان مپرس 138شمارهٔ ۱۳۹: چون تو میدانی ز درد ما مپرس 139شمارهٔ ۱۴۰: ما نگردیم ز سودای پریرویان بس 140شمارهٔ ۱۴۱: جان که شد دیوانه دل تدبیر باید کر ...141شمارهٔ ۱۴۲: آمد آن دلبر قلندر روش 142شمارهٔ ۱۴۳: دارم از رنگ رخت در دل و در جان آت ...143شمارهٔ ۱۴۴: هر که جویای کریم آمد کرم می بایدش 144شمارهٔ ۱۴۵: او را بدو چشم او در ز دیده همی بی ...145شمارهٔ ۱۴۶: دلم در بند زلف تست ای دلبر مرنجان ...146شمارهٔ ۱۴۷: آن ماه در آمد از درم دوش 147شمارهٔ ۱۴۸: مگریز از بلا بجوی خلاص 148شمارهٔ ۱۴۹: از حجب های تعین دل اگر یافت خلاص 149شمارهٔ ۱۵۰: جوهر آمد جان و جسم ما عرض 150شمارهٔ ۱۵۱: از اضافات کرده ایم اسقاط 151شمارهٔ ۱۵۲: جمله توئی و من نیم نیست در این می ...152شمارهٔ ۱۵۳: لوح محفوظ است اسم الحفیظ 153شمارهٔ ۱۵۴: سوختم از آتش رخسار مه رویان چو شم ...154شمارهٔ ۱۵۵: همچو روغن سوخت جانم تا شدی روشن چ ...155شمارهٔ ۱۵۶: هزاران آفرین بر صنع صانع 156شمارهٔ ۱۵۷: کار دنیا همه زرق است و فریب است ص ...157شمارهٔ ۱۵۸: صبح چون شعله خورشید برآورد شعاع 158شمارهٔ ۱۵۹: ما چو داریم بسرو قد دلدار طمع 159شمارهٔ ۱۶۰: دارم از زلف و خال تو در دل هزار د ...160شمارهٔ ۱۶۱: باشد ز سرو قد تو خرم های باغ 161شمارهٔ ۱۶۲: دلم خود جان جان شد باده صاف 162شمارهٔ ۱۶۳: دوش بخواب دیده ام حضرت شحنة النجف 163شمارهٔ ۱۶۴: حیدر آسا جان کافر کیش در روز مصاف 164شمارهٔ ۱۶۵: هر که شد کشته شهوت نشود زنده عشق 165شمارهٔ ۱۶۶: ما چو گشتیم به تیر مژه یار عاشق 166شمارهٔ ۱۶۷: بحسن خود شد او دلدار عاشق 167شمارهٔ ۱۶۸: بررخ جامع میان خلق و حق 168شمارهٔ ۱۶۹: هستم از علم نظر دانای حق 169شمارهٔ ۱۷۰: همچو مه دیدم شبی دیدار عشق 170شمارهٔ ۱۷۱: روحم از عالم امر است و تن از عالم ...171شمارهٔ ۱۷۲: تا به بیند او خم ابروی آن مه یک ب ...172شمارهٔ ۱۷۳: دارد از جان و دل ما لعل او صد گون ...173شمارهٔ ۱۷۴: زمین وانجم و خورشید و ماه تا افلا ...174شمارهٔ ۱۷۵: نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک 175شمارهٔ ۱۷۶: حله حور بود فصل بهاران کپنک 176شمارهٔ ۱۷۷: روح اگر از چاه تن افتاد بر اوج فل ...177شمارهٔ ۱۷۸: آتش و آبست و لعل و سیم و زر در جا ...178شمارهٔ ۱۷۹: ای رخت شمع تابخانه دل 179شمارهٔ ۱۸۰: روی آن ماه چو خورشید عیانست ای دل 180شمارهٔ ۱۸۱: از روی حسن معنی جانرا بتی است مای ...181شمارهٔ ۱۸۲: خسبیده چند مانی در جامه خواب غافل 182شمارهٔ ۱۸۳: بیجان و تن دلم شد با وصل یار واصل 183شمارهٔ ۱۸۴: من درد کش باده صهبای الستم 184شمارهٔ ۱۸۵: دلبرا جانب ارباب وفا بگشا چشم 185شمارهٔ ۱۸۶: حرف اسرار ازل بر دل خود خوانا چشم 186شمارهٔ ۱۸۷: گر چه چون پروانه از شمع وصالت سوخ ...187شمارهٔ ۱۸۸: ترک سودای دین و دنیا کن 188شمارهٔ ۱۸۹: بسته ام زنار کبری بر میان 189شمارهٔ ۱۹۰: کشف شد اسرار پیدا و نهان 190شمارهٔ ۱۹۱: چه حکمت بود ما را آفریدن 191شمارهٔ ۱۹۲: خط ریحان تو از نسترن آمد بیرون 192شمارهٔ ۱۹۳: سلام الله ای خورشید تابان 193شمارهٔ ۱۹۴: یار چون از زلف کج آویخت ما را سرن ...194شمارهٔ ۱۹۵: او در اعیان ثابت و اعیان در او 195شمارهٔ ۱۹۶: دلا از خویش شو پنهان و میرو 196شمارهٔ ۱۹۷: مرکز عرش است دل خال سیه همتای او 197شمارهٔ ۱۹۸: لن تنالوا البر حتی تنفقوا 198شمارهٔ ۱۹۹: بیا ای دوست دیداری از این سو 199شمارهٔ ۲۰۰: کوته نمی شود سخن ما به گفتگو 200شمارهٔ ۲۰۱: تا به گرد گل ز سنبل زلف پیدا کرده ...201شمارهٔ ۲۰۲: دیده ام در دل و جان روی تو را دزد ...202شمارهٔ ۲۰۳: زلفت گشاده عنبر سارا گره گره 203شمارهٔ ۲۰۴: بگذر از فکر و ذکر و اندیشه 204شمارهٔ ۲۰۵: هست اوجان من وجان همه 205شمارهٔ ۲۰۶: بلبل و قمری و کبک و فاخته 206شمارهٔ ۲۰۷: مه ما هست چارده ساله 207شمارهٔ ۲۰۸: سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده 208شمارهٔ ۲۰۹: دلم از درد تو فریاد برآورد که آه 209شمارهٔ ۲۱۰: آفتاب منی و ماه همه 210شمارهٔ ۲۱۱: برآمد آفتاب روی آن ماه 211شمارهٔ ۲۱۲: آتش عشق بتان هر دو جهان را سوخته 212شمارهٔ ۲۱۳: بر تو باد ای جان که دل داری نگاه 213شمارهٔ ۲۱۴: آفتاب لایزال است او و عالم همچو م ...214شمارهٔ ۲۱۵: بر دوخت دلم ز ما سوالله 215شمارهٔ ۲۱۶: دلا چون محرم روز الستی 216شمارهٔ ۲۱۷: دوش از صومعه در میکده رفتم سحری 217شمارهٔ ۲۱۸: نعره زن مرغ سحر گفت بباد سحری 218شمارهٔ ۲۱۹: ز حد نه فلک تا گاه و ماهی 219شمارهٔ ۲۲۰: آشکارا و نهان ماتوئی 220شمارهٔ ۲۲۱: در تو حیرانم که چونم ساختی 221شمارهٔ ۲۲۲: آفتابی و ماه می طلبی 222شمارهٔ ۲۲۳: در فنای فقر دیرینم توئی 223شمارهٔ ۲۲۴: زلف را تا بر مه رو در نقاب انداخت ...224شمارهٔ ۲۲۵: باده را نشأیست روحانی 225شمارهٔ ۲۲۶: گفت رحمان با حمد عربی 226شمارهٔ ۲۲۷: از قدم تا فرق زیبا آمدی 227شمارهٔ ۲۲۸: نمود صبح سعادت ز غیب دیداری 228شمارهٔ ۲۲۹: روی چو آفتاب و مه داری 229شمارهٔ ۲۳۰: هست گردانید ما را از جهان نیستی 230شمارهٔ ۲۳۱: گر شبی آنماه با زلف پریشان آمدی 231شمارهٔ ۲۳۲: هر دم بشکل دیگر دید ار مینمائی 232شمارهٔ ۲۳۳: ای که منظور و برخود ناظری 233شمارهٔ ۲۳۴: باد و گیسوی سیاه عنبری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ