به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیرباعی هاشمارهٔ ۲۹۷: با نام هنر به دهر، کس سر نکند

1190عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

با نام هنر به دهر، کس سر نکند
از مشعل مه، چراغ کس بر نکند
یابند چه بهره از کمال، اهل کمال؟
شادابی گوهر، لب کس تر نکند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۹۶: آن قوم که بر خوان سخاوت نمکند 2شمارهٔ ۲۹۷: با نام هنر به دهر، کس سر نکند 3شمارهٔ ۲۹۸: جاهل را چرخ، بخت روشن نکند 4شمارهٔ ۲۹۹: از عشق دلی که دیده دوزد چه کند 5شمارهٔ ۳۰۰: تن داده دلم به بینوایی، چه کند 6شمارهٔ ۳۰۱: هر لحظه دو چشمم آرزوی تو کنند 7شمارهٔ ۳۰۲: آن قوم که با عشق نه از یک جایند 8شمارهٔ ۳۰۳: ای آن که کنی سعی در اثبات وجود 9شمارهٔ ۳۰۴: در معرفت آن که عشق بر عقل افزود 10شمارهٔ ۳۰۵: گر معرفت الله نباشد مقصود 11شمارهٔ ۳۰۶: کوچک خرد ار چه زود عاشق نشود 12شمارهٔ ۳۰۷: خواهم عدمی که پیش از این داشت وجو ...13شمارهٔ ۳۰۸: آن را که دل از دو کون آزاد بود 14شمارهٔ ۳۰۹: فرزانه به قید شهر و کو بند بود 15شمارهٔ ۳۱۰: از نور رخت، سها چو خورشید بود 16شمارهٔ ۳۱۱: دل را به دعای تو صد امید بود 17شمارهٔ ۳۱۲: در عشق، کسی که نو گرفتار بود 18شمارهٔ ۳۱۳: عاشق که مدام محو دلدار بود 19شمارهٔ ۳۱۴: تا مهر توام به سینه مستور بود 20شمارهٔ ۳۱۵: از سر خدا، نبی سرافراز بود 21شمارهٔ ۳۱۶: از اهل کمال خامشی نغز بود 22شمارهٔ ۳۱۷: هرچیز که آن وسیله کام بود 23شمارهٔ ۳۱۸: شب از تو جدا، کار دلم شیون بود 24شمارهٔ ۳۱۹: مردم که ز مردمی نشانش نبود 25شمارهٔ ۳۲۰: آن کز طرف خدا موفق نبود 26شمارهٔ ۳۲۱: ای بوده در آنچه بوده و هست و بوَد 27شمارهٔ ۳۲۲: وردم همه وقت، ماجرای تو بود 28شمارهٔ ۳۲۳: آن کش نظر بلند و برجسته بود 29شمارهٔ ۳۲۴: در هند که موی سر پسندیده بود 30شمارهٔ ۳۲۵: درویش، غنی‌ست گرچه بی‌توشه بود 31شمارهٔ ۳۲۶: گر بی تو مرا راه به جایی می‌بود 32شمارهٔ ۳۲۷: صاحب‌نظری کز پی دیدار رود 33شمارهٔ ۳۲۸: از گفته عقل، شورش من نرود 34شمارهٔ ۳۲۹: خونم ز ره نظر به در چون نرود 35شمارهٔ ۳۳۰: عاشق ز درت به هر هوایی نرود 36شمارهٔ ۳۳۱: شوریده عشق اگر غم‌آلود شود 37شمارهٔ ۳۳۲: عزمت چه شود به سعی اگر یار شود 38شمارهٔ ۳۳۳: از هوش رود چو با تو دل یار شود 39شمارهٔ ۳۳۴: از حرف هوس، صدق سخن، لاف شود 40شمارهٔ ۳۳۵: گیرم فلکت قرین آمال شود 41شمارهٔ ۳۳۶: گر سخت چو سنگ و نرم چون موم شود 42شمارهٔ ۳۳۷: هر فرد، به علم، فرد اکبر نشود 43شمارهٔ ۳۳۸: بی یاری اکسیر، مِسَت زر نشود 44شمارهٔ ۳۳۹: پاکیزه‌سرشت عاجز غم نشود 45شمارهٔ ۳۴۰: دنیا مطلوب طالب دین نشود 46شمارهٔ ۳۴۱: خواهی که دلت ز دوست آگاه شود 47شمارهٔ ۳۴۲: زان پیش که دفتر بقا شسته شود 48شمارهٔ ۳۴۳: خود نامه مژده گر گشایی چه شود 49شمارهٔ ۳۴۴: تا در کف توست دل کی آزاده شود 50شمارهٔ ۳۴۵: زاهد به بهشت عدن، جا می‌خواهد 51شمارهٔ ۳۴۶: آن کو به جهان رضای حق می‌خواهد 52شمارهٔ ۳۴۷: عاقل ز جهان فتنه‌آمیز جهد 53شمارهٔ ۳۴۸: ای آن که هوس طبع تو را سود دهد 54شمارهٔ ۳۴۹: آن قوم که می‌زنند حرف از تجرید 55شمارهٔ ۳۵۰: نابینا را عشق کند صاحب دید 56شمارهٔ ۳۵۱: چرخم چو ز کشمیر به لاهور کشید 57شمارهٔ ۳۵۲: در راه طلب، فتادگی می‌باید 58شمارهٔ ۳۵۳: عاقل ز سر کوی تو رسوا آید 59شمارهٔ ۳۵۴: هر لحظه مرا قید دگر می‌باید 60شمارهٔ ۳۵۵: چون مهر، کمال برشدن می‌باید 61شمارهٔ ۳۵۶: یار تو غم اندوخته‌ای می‌باید 62شمارهٔ ۳۵۷: در معرکه مردی که ازو کار آید 63شمارهٔ ۳۵۸: هرچند تو را عذاب می‌افزاید 64شمارهٔ ۳۵۹: زان ره که نسیمش به مه و سال آید 65شمارهٔ ۳۶۰: کی عشق برون از دل پر خون آید 66شمارهٔ ۳۶۱: امروز بتم طرز دگر می‌آید 67شمارهٔ ۳۶۲: روزی که به صد شبم سحر می‌آید 68شمارهٔ ۳۶۳: آن مرغ نه بهر دانه‌ام می‌آید 69شمارهٔ ۳۶۴: ای آن که هوس دکانی از بهر تو چید 70شمارهٔ ۳۶۵: این عمر که از لطف خداداد رسید 71شمارهٔ ۳۶۶: نتوان به خدا به زعم ادراک رسید 72شمارهٔ ۳۶۷: از وصل تو ام به دل سروشی نرسید 73شمارهٔ ۳۶۸: بی رنج خمار، کس به جامی نرسید 74شمارهٔ ۳۶۹: بی رنج سفر، کس به مقامی نرسید 75شمارهٔ ۳۷۰: پیوسته درین دایره پهناور 76شمارهٔ ۳۷۱: آن را که بود درخور افسر چو گهر 77شمارهٔ ۳۷۲: از حادثه گر چرخ شود زیر و زبر 78شمارهٔ ۳۷۳: در کوی مجاز هرکه شد راهسپر 79شمارهٔ ۳۷۴: از حادثه گر چرخ شود زیر و زبر 80شمارهٔ ۳۷۵: از قدر هنر، بی‌هنران را چه خبر 81شمارهٔ ۳۷۶: ای از تو نظر یافته ارباب نظر 82شمارهٔ ۳۷۷: چون رفت ازین گنبد فیروزه حصار 83شمارهٔ ۳۷۸: انسان که طفیل او فلک راست مدار 84شمارهٔ ۳۷۹: زردست اگرچه چهره عاشق زار 85شمارهٔ ۳۸۰: در گلشن دهر تا خزان است و بهار 86شمارهٔ ۳۸۱: تا دیده سرشک لاله‌گون آرد بار 87شمارهٔ ۳۸۲: از اصل، ز فرع، فکر دوری‌ست فرار 88شمارهٔ ۳۸۳: گر خانه چشم من بود تیره و تار 89شمارهٔ ۳۸۴: از درد نکرد دیده‌ام ضعف اظهار 90شمارهٔ ۳۸۵: چشم ترم از گریه ندارد آزار 91شمارهٔ ۳۸۶: قدسی ز بتان حسرت دیدار مدار 92شمارهٔ ۳۸۷: از رنگ نفس، هوس شود رنگین‌تر 93شمارهٔ ۳۸۸: در پرده ز محتسب شراب اولی‌تر 94شمارهٔ ۳۸۹: ای دوست چنین ز دوست‌داران مگذر 95شمارهٔ ۳۹۰: عمر اندک پایی و کار بسیار به سر 96شمارهٔ ۳۹۱: پیوسته روم راه چو پرگار به سر 97شمارهٔ ۳۹۲: از دولت وصل کس مبادا مهجور 98شمارهٔ ۳۹۳: بیچاره خرد به سعی باشد مجبور 99شمارهٔ ۳۹۴: از بس که بود چشم خزف بر گوهر 100شمارهٔ ۳۹۵: آنم که برون جهد ز کانم گوهر 101شمارهٔ ۳۹۶: آمیخته‌ام به خلق، چون شهد به شیر 102شمارهٔ ۳۹۷: سیری نپذیرد از هوس نفس دلیر 103شمارهٔ ۳۹۸: گوشی طلب از خدای خود پند پذیر 104شمارهٔ ۳۹۹: در گوشه مسکنت من زار حقیر 105شمارهٔ ۴۰۰: ای محض شکم آمده چون چرخ اثیر 106شمارهٔ ۴۰۱: ای فیض تو همچو صبحدم عالمگیر 107شمارهٔ ۴۰۲: قدسی همه جا چو نیست سودا درگیر 108شمارهٔ ۴۰۳: بر من چو در وصل تو کردند فراز 109شمارهٔ ۴۰۴: بر قرص جو خودم بود دست دراز 110شمارهٔ ۴۰۵: عشق است که چرخ را برآمد به فراز 111شمارهٔ ۴۰۶: نتوان ز قضا گریختن با تک و تاز 112شمارهٔ ۴۰۷: خوش نیست زبان رمز را قصه دراز 113شمارهٔ ۴۰۸: موجود بود گرچه سراپا عاجز 114شمارهٔ ۴۰۹: آن برد گرو که رفت ازین دار به عجز 115شمارهٔ ۴۱۰: قدسی، منم و دلی چو آتش همه سوز 116شمارهٔ ۴۱۱: قدسی ز تو در قید حجاب است هنوز 117شمارهٔ ۴۱۲: قدسی به دلت هوای کام است هنوز 118شمارهٔ ۴۱۳: بینم رخ غم، نقاب نگشاده هنوز 119شمارهٔ ۴۱۴: شب‌های دراز رفت و خوابی نه هنوز 120شمارهٔ ۴۱۵: ای مرغ چمن، عشق ندانی ز هوس 121شمارهٔ ۴۱۶: ای خواهش عشقت آرزوی همه کس 122شمارهٔ ۴۱۷: پوشیده چو شمع نیست، داند همه کس 123شمارهٔ ۴۱۸: از همسفران عشق، چون اهل هوس 124شمارهٔ ۴۱۹: از فیض دم شماست پیش همه کس 125شمارهٔ ۴۲۰: کو عقل که نفس را کند منع هوس 126شمارهٔ ۴۲۱: از یک جنسند گرچه نیک و بد ناس 127شمارهٔ ۴۲۲: احوال زمانه از ستم‌کیشان پرس 128شمارهٔ ۴۲۳: با عقل به اندازه روی مایل باش 129شمارهٔ ۴۲۴: بی لخت جگر چو لاله در راغ مباش 130شمارهٔ ۴۲۵: آن غنچه که کار با صبا افتادش 131شمارهٔ ۴۲۶: هرکس که به گلشن وجود آرندش 132شمارهٔ ۴۲۷: دل عقده چرخ تا گشود، افکندش 133شمارهٔ ۴۲۸: آن کس که به معصیت فرو رفته سرش 134شمارهٔ ۴۲۹: گردون که ندانی سبب خیر و شرش 135شمارهٔ ۴۳۰: این یا رب گرمی که تو داری پاسش 136شمارهٔ ۴۳۱: این خانه که سقف باشد از افلاکش 137شمارهٔ ۴۳۲: خورشید که از پی بروند افلاکش 138شمارهٔ ۴۳۳: در سینه تنگ من وطن ساخت غمش 139شمارهٔ ۴۳۴: آن را که بود رگی ز غیرت به تنش 140شمارهٔ ۴۳۵: ای فیض ازل با نفست دوشادوش 141شمارهٔ ۴۳۶: دارد به من اتحاد، یار از من بیش 142شمارهٔ ۴۳۷: با آن که زدی بر جگرم صد جا نیش 143شمارهٔ ۴۳۸: صبحم، نیم از شکفته طبعی درویش 144شمارهٔ ۴۳۹: از فیض جنون، عقل برد کار ز پیش 145شمارهٔ ۴۴۰: گردون که ز هم نمی‌فتد اجزایش 146شمارهٔ ۴۴۱: عشق ارچه بود ز بود، نابودش بیش 147شمارهٔ ۴۴۲: هست از بن هر موی، مرا بر تن خویش 148شمارهٔ ۴۴۳: دارم به دو دست خویش دایم تن خویش 149شمارهٔ ۴۴۴: خون شد دلم از شنیدن نام وداع 150شمارهٔ ۴۴۵: پیدا بود از اشک فروهشته شمع 151شمارهٔ ۴۴۶: بی گریه، بود دیده چو بی باده ایاغ 152شمارهٔ ۴۴۷: زنهار دم سرد مده سر به چراغ 153شمارهٔ ۴۴۸: از ماه، چه نور چشم داری در میغ 154شمارهٔ ۴۴۹: ای عمر گرامی به ریا کرده تلف 155شمارهٔ ۴۵۰: ای باطن تو چو ظاهر آینه صاف 156شمارهٔ ۴۵۱: خوش نیست حقیقت و مجاز از هم پاک 157شمارهٔ ۴۵۲: بس تجربه کردیم درین عالم خاک 158شمارهٔ ۴۵۳: آن را که رسد کدورتی از افلاک 159شمارهٔ ۴۵۴: تا این کهن آسیا نکرده‌ست درنگ 160شمارهٔ ۴۵۵: آید دل صاف‌طینتان زود به چنگ 161شمارهٔ ۴۵۶: بی روی تو زد غبار در چشمم چنگ 162شمارهٔ ۴۵۷: زد قافله‌سالار، پی کوچ، دهل 163شمارهٔ ۴۵۸: چنندان که زند طعنه طعنش بر دل 164شمارهٔ ۴۵۹: هنگامه اهل وجد می‌باید و حال 165شمارهٔ ۴۶۰: از گل نگرفته‌ام سراغ از ته دل 166شمارهٔ ۴۶۱: پرهیز کن از راهنمایان فضول 167شمارهٔ ۴۶۲: آن کس که کند معرفت حق تحصیل 168شمارهٔ ۴۶۳: از بس که فسرد از نفس سرد، تنم 169شمارهٔ ۴۶۴: از مهره گردون نکشید آن که ستم 170شمارهٔ ۴۶۵: هر کثرت و وحدت که دهد دست به هم 171شمارهٔ ۴۶۶: فارغ شده‌ام ز ننگ و آسوده ز نام 172شمارهٔ ۴۶۷: مگذار کُمیت فهم را سست لجام 173شمارهٔ ۴۶۸: از مژده خویش پیشتر نه دو سه گام 174شمارهٔ ۴۶۹: از گریه نکرد ضعف در دیده مقام 175شمارهٔ ۴۷۰: چندی ز خرد، پختگی اندوخته‌ام 176شمارهٔ ۴۷۱: هر دم نتوان کرد به جامی مستم 177شمارهٔ ۴۷۲: چون صید اگر به دام صیاد افتم 178شمارهٔ ۴۷۳: زان روز که از مادر گیتی زادم 179شمارهٔ ۴۷۴: آن شوخ که دل به جلوه او دادم 180شمارهٔ ۴۷۵: هر سو که مهیای سفر می‌گردم 181شمارهٔ ۴۷۶: یک چند به فسق و معصیت یار شدم 182شمارهٔ ۴۷۷: در عشق، به جز زیان ندارد سودم 183شمارهٔ ۴۷۸: نی شکر ز جان، نه شکوه از تن دارم 184شمارهٔ ۴۷۹: با عشق، ز دل نهفته رازی دارم 185شمارهٔ ۴۸۰: از مرغ چمن، به گل سزاوارترم 186شمارهٔ ۴۸۱: با آن که گذشت در نقاب از نظرم 187شمارهٔ ۴۸۲: در وصل تو دیده بر زمین می‌دوزم 188شمارهٔ ۴۸۳: از خاک درت گر چو صبا برخیزم 189شمارهٔ ۴۸۴: شب‌ها که ز هجر، آب گردد نفسم 190شمارهٔ ۴۸۵: گردون زند از کین تو هر صبحی دم 191شمارهٔ ۴۸۶: در عشق به آن بهانه جو نزدیکم 192شمارهٔ ۴۸۷: چون آینه، گر به ساده‌لوحی مثلم 193شمارهٔ ۴۸۸: خود کرد به لطف اگرچه اول رامم 194شمارهٔ ۴۸۹: هرچند نواسنج قدیم چمنم 195شمارهٔ ۴۹۰: گفتی که لب آلوده به می چند کنم 196شمارهٔ ۴۹۱: از خوف، گهی خاطر خود ریش کنم 197شمارهٔ ۴۹۲: از حق، طلب دل حق‌اندیش کنم 198شمارهٔ ۴۹۳: خواهم ز گذشته‌ها روایت نکنم 199شمارهٔ ۴۹۴: قدسی هوس کام‌پرستی نکنم 200شمارهٔ ۴۹۵: هر روز، سرشک چشم طوفان‌زایم 201شمارهٔ ۴۹۶: قدسی من و بخت اگرچه توام بودیم 202شمارهٔ ۴۹۷: دل پیش تو ای دلبر کاشی داریم 203شمارهٔ ۴۹۸: تا یار شدی به رغم من با دشمن 204شمارهٔ ۴۹۹: الفاظ لباس است و معانی چو بدن 205شمارهٔ ۵۰۰: تا راز دلت ز دل نیاید به زبان 206شمارهٔ ۵۰۱: در باب وجودت ای خداوند جهان 207شمارهٔ ۵۰۲: تا هست به جا دایره کون و مکان 208شمارهٔ ۵۰۳: بی راهبری که سوزدش بهر تو جان 209شمارهٔ ۵۰۴: هرچند که رحمت است کار رحمان 210شمارهٔ ۵۰۵: جایی که بود پای محبت به میان 211شمارهٔ ۵۰۶: بی‌واسطه در مجلس ابنای زمان 212شمارهٔ ۵۰۷: زنهار مرو به گله خاموشان 213شمارهٔ ۵۰۸: شاهنشهی است خدمت درویشان 214شمارهٔ ۵۰۹: عقل آمد و دل در اضطراب است همان 215شمارهٔ ۵۱۰: ای باخبر از حقیقت کون و مکان 216شمارهٔ ۵۱۱: آن صفحه که بایدش سراپا شستن 217شمارهٔ ۵۱۲: تا کی دنبال نفس سرکش رفتن 218شمارهٔ ۵۱۳: ای نفس، بس است این همه عصیان‌کردن 219شمارهٔ ۵۱۴: تا کی سخن معرفت انشا کردن 220شمارهٔ ۵۱۵: آزرده چو خاطرت ز با ما بودن 221شمارهٔ ۵۱۶: در عشق تو دل به شرم خواهد بودن 222شمارهٔ ۵۱۷: از نامه رسی پیش، چه خواهد بودن 223شمارهٔ ۵۱۸: دلگیر مشو ز شهر یا ده بودن 224شمارهٔ ۵۱۹: چون غنچه خراب گردم از خندیدن 225شمارهٔ ۵۲۰: از کس نبود کدورتم در باطن 226شمارهٔ ۵۲۱: ای نفس، به بندگی سری پیدا کن 227شمارهٔ ۵۲۲: از عشق حقیقی، اثری پیدا کن 228شمارهٔ ۵۲۳: چون باد بگرد و گلشنی پیدا کن 229شمارهٔ ۵۲۴: از خلق جهان، کناره‌ای ساز وطن 230شمارهٔ ۵۲۵: شد شهره شهر باده‌پیمایی من 231شمارهٔ ۵۲۶: گر عارض دلبرم بود گندم‌گون 232شمارهٔ ۵۲۷: از دل نرود آه غم‌آلود برون 233شمارهٔ ۵۲۸: هرچند جهد برق حوادث ز کمین 234شمارهٔ ۵۲۹: باشد ز تو دوست‌تر به تو چرخ برین 235شمارهٔ ۵۳۰: زلفی شده قید من، نه زنجیرست این 236شمارهٔ ۵۳۱: هر فعل که از تو در شمارست، ببین 237شمارهٔ ۵۳۲: عمری ز پی دوست نمودم تک و دو 238شمارهٔ ۵۳۳: اوراد من است داستان غم تو 239شمارهٔ ۵۳۴: زاهد، تا چند زرق و خودکامی تو 240شمارهٔ ۵۳۵: در بزم شهود، ذکر می‌گویی تو 241شمارهٔ ۵۳۶: گر دلشده‌ای، جان غم‌اندوزت کو 242شمارهٔ ۵۳۷: در بزم جهان، شمع شب‌افروزی کو 243شمارهٔ ۵۳۸: ای عمر به رفتن چه شتاب است بگو 244شمارهٔ ۵۳۹: ای بی‌جگر، آواز کمانم مشنو 245شمارهٔ ۵۴۰: بر ماه کنم گر ز سر شوق، نگاه 246شمارهٔ ۵۴۱: قدسی تا کی آه کشم از دل، آه 247شمارهٔ ۵۴۲: بی‌برگان را به صد هنر، بی زر و جا ...248شمارهٔ ۵۴۳: مشتاق جمال را چه بیگاه و چه گاه 249شمارهٔ ۵۴۴: کرد از ره راست چون رسولت آگاه 250شمارهٔ ۵۴۵: جز گفت و شنود زینت هوش مخواه 251شمارهٔ ۵۴۶: در دهر ز هر انجمنی خلوت به 252شمارهٔ ۵۴۷: دل از سر کوی یار برخاسته به 253شمارهٔ ۵۴۸: هر ذره غمت ز عالمی شادی به 254شمارهٔ ۵۴۹: با مردم روزگار، کم‌جوشی به 255شمارهٔ ۵۵۰: آن کز پی عارفان دین برگشته 256شمارهٔ ۵۵۱: چون مهرش اگر بود سپر در پنجه 257شمارهٔ ۵۵۲: آوازه من به هند و روم افتاده 258شمارهٔ ۵۵۳: بر روی تو چرخ دست رد ننهاده 259شمارهٔ ۵۵۴: حیرت، تپش از جام خرابم برده 260شمارهٔ ۵۵۵: هستی چمن جان و چمن در پرده 261شمارهٔ ۵۵۶: عشقت که به شعله راه پروانه زده 262شمارهٔ ۵۵۷: عشقت ره دیوانه و فرزانه زده 263شمارهٔ ۵۵۸: کی دل شود از هوای خود شرمنده 264شمارهٔ ۵۵۹: فریاد ز دست صبر نافرموده 265شمارهٔ ۵۶۰: ای همچو خرد در همه فن سنجیده 266شمارهٔ ۵۶۱: در غربتم استخوان چو نی نالیده 267شمارهٔ ۵۶۲: در عشق، چه دل‌هاست کباب از شعله 268شمارهٔ ۵۶۳: هرگز نشدم جرعه‌کش از جام گله 269شمارهٔ ۵۶۴: از خلق جهان، چه نیک و بد، یک قلمه 270شمارهٔ ۵۶۵: ای ذکر تو مقصود ز گفتار همه 271شمارهٔ ۵۶۶: شادم به دل خراب در ویرانه 272شمارهٔ ۵۶۷: دیوانه رهد ز رنج در ویرانه 273شمارهٔ ۵۶۸: از گردش و سیر فلک حادثه‌زای 274شمارهٔ ۵۶۹: ای تازه نهال سایه‌پرور بازآی 275شمارهٔ ۵۷۰: ای مرکز نه سپهر اعظم بازآی 276شمارهٔ ۵۷۱: همت طلبی، به تربت مجنون آی 277شمارهٔ ۵۷۲: ای جان و جهان، جهان و جان همه‌ای 278شمارهٔ ۵۷۳: ای عشق، حیات جاودان همه‌ای 279شمارهٔ ۵۷۴: ای دوست چرا در دل دیوانه نه ای 280شمارهٔ ۵۷۵: عشق آن تو شد، تواش کجا می‌طلبی 281شمارهٔ ۵۷۶: هرگز نشدم کام‌ور از مطلوبی 282شمارهٔ ۵۷۷: ای آن که کمر به جستن حق بستی 283شمارهٔ ۵۷۸: بگذار حدیث جزو و کل در مستی 284شمارهٔ ۵۷۹: ای عشق جدا ز وصل یارم کشتی 285شمارهٔ ۵۸۰: رنجورم و خسته‌دل، طبیبان مددی 286شمارهٔ ۵۸۱: از دوری خود، بی پر و بالم کردی 287شمارهٔ ۵۸۲: خشنود به مژده وصالم کردی 288شمارهٔ ۵۸۳: ناصح به نصیحت چه پی ما گردی 289شمارهٔ ۵۸۴: خواهی که معزز و مکرم گردی 290شمارهٔ ۵۸۵: بد نیز مباش اگر نه خود به گردی 291شمارهٔ ۵۸۶: چون باصره در عشق مجازی ماندی 292شمارهٔ ۵۸۷: گر زان که خرد بیخودی افزا بودی 293شمارهٔ ۵۸۸: گر دونان را دست عطا می‌بودی 294شمارهٔ ۵۸۹: ای دل، ستم و جفای مردم دیدی 295شمارهٔ ۵۹۰: با آن که خبر ز حال زارم داری 296شمارهٔ ۵۹۱: ای غم نتوان گرفت هر دم یاری 297شمارهٔ ۵۹۲: گر شعر نگویم نه ز شعرم عاری 298شمارهٔ ۵۹۳: از عالم اگر عمل نیاید باری 299شمارهٔ ۵۹۴: از عشق بگو مقاله‌ای گر داری 300شمارهٔ ۵۹۵: در دست، ز صلح کل پشیزی داری 301شمارهٔ ۵۹۶: ای عشق، چه بر سرم ز افسون آری 302شمارهٔ ۵۹۷: این ره که تو سر کرده‌ای از مغروری 303شمارهٔ ۵۹۸: پُر پیش فتاده‌ای، قفایی نخوری 304شمارهٔ ۵۹۹: خواهم که به دل، چو عشق، مسکن گیری 305شمارهٔ ۶۰۰: هرچند نباشد خبرت از رازی 306شمارهٔ ۶۰۱: ای عشق، تو ما را به جهان می‌ارزی 307شمارهٔ ۶۰۲: شمعی تو، ولی ز انجمن پرهیزی 308شمارهٔ ۶۰۳: تجرید گزین تا به نوایی برسی 309شمارهٔ ۶۰۴: بر آسایش، مدار ننهاد کسی 310شمارهٔ ۶۰۵: خرسند بود چند به نام از تو کسی 311شمارهٔ ۶۰۶: نی عزت و اعتبار ماند به کسی 312شمارهٔ ۶۰۷: در وحدت ذات، گفته گوهرپاشی 313شمارهٔ ۶۰۸: گر از یاری، مدام از خود باشی 314شمارهٔ ۶۰۹: ای جان چه شود که مونس تن باشی 315شمارهٔ ۶۱۰: در پرده به هر دل آشنا می‌باشی 316شمارهٔ ۶۱۱: بی شعله، چو باده خود به خود می‌جو ...317شمارهٔ ۶۱۲: یابی چو ز اهل فضل، شخصی عاصی 318شمارهٔ ۶۱۳: محروم ز وصل یار بودن تا کی 319شمارهٔ ۶۱۴: در ملک وجود، خوار بودن تا کی 320شمارهٔ ۶۱۵: روزن متعددست و مهتاب یکی 321شمارهٔ ۶۱۶: از مردم حال، اهل حال است یکی 322شمارهٔ ۶۱۷: بی‌فیضان را چه باک از بی‌برگی 323شمارهٔ ۶۱۸: عاشق نشود هلاک از بی‌برگی 324شمارهٔ ۶۱۹: گر بتوانی، به نفس خود کن جدلی 325شمارهٔ ۶۲۰: آن رند که در مثل ندارد بدلی 326شمارهٔ ۶۲۱: از عشق که نیست در جهانش بدلی 327شمارهٔ ۶۲۲: آن کز ازلش آمده فطرت عالی 328شمارهٔ ۶۲۳: بی فیض ازل رتبه نگردد عالی 329شمارهٔ ۶۲۴: بی ساغر عیش، مردم از بی‌حالی 330شمارهٔ ۶۲۵: آنها که خرید عشقشان از خامی 331شمارهٔ ۶۲۶: زین هستی موهوم، جدا باش دمی 332شمارهٔ ۶۲۷: سوز جگرم نمی‌برد درمانی 333شمارهٔ ۶۲۸: حیرت‌زده را چه غم ز سرگردانی 334شمارهٔ ۶۲۹: در شعر شوی گر انوری را ثانی 335شمارهٔ ۶۳۰: خوش در پی عقل و هوش افراختنی 336شمارهٔ ۶۳۱: رمزی‌ست حدیث عشق، دریافتنی 337شمارهٔ ۶۳۲: شد نغمه، وبال از فغانم بر نی 338شمارهٔ ۶۳۳: در بام شریعتی، دگر پر نزنی 339شمارهٔ ۶۳۴: ای دل، می تجرید تمنا نکنی 340شمارهٔ ۶۳۵: با فقر و فنا، چون فقرا سر چه کنی 341شمارهٔ ۶۳۶: ای پنجه‌قوی شکار لاغر چه کنی 342شمارهٔ ۶۳۷: تقریر ز حالی که نداری چه کنی 343شمارهٔ ۶۳۸: هر نیک و بدی که می‌کنی، می‌بینی 344شمارهٔ ۶۳۹: هر نقش که بر سپهر اعلا بینی 345شمارهٔ ۶۴۰: زنهار به فکر خواهش از جا نروی 346شمارهٔ ۶۴۱: گاهی نخود سبزی هر دیگ شوی 347شمارهٔ ۶۴۲: گر سوخته آتش بی دود شوی 348شمارهٔ ۶۴۳: تا کی مشغول عالم خاک شوی 349شمارهٔ ۶۴۴: گیرم ز مقربان درگاه شوی 350شمارهٔ ۶۴۵: با حرص و هوا، کی بود روزبهی 351شمارهٔ ۶۴۶: هرچند که دارد آسمان مهر و مهی 352شمارهٔ ۶۴۷: از کس نبود هراس در تنهایی 353شمارهٔ ۶۴۸: ای قد تو سرو چمن دلجویی 354شمارهٔ ۶۴۹: با رستم گُرد اگر هماورد تویی 355شمارهٔ ۶۵۰: در خانقه کون و مکان پیر تویی 356شمارهٔ ۶۵۱: ای پیرو کاملان عرفان که تویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ