به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیرباعی هاشمارهٔ ۵۰۹: عقل آمد و دل در اضطراب است همان

650عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عقل آمد و دل در اضطراب است همان
بی عشق، خردمند خراب است همان
هرچند که ابر، کشت را در کارست
محتاج به فیض آفتاب است همان

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۰۸: شاهنشهی است خدمت درویشان 2شمارهٔ ۵۰۹: عقل آمد و دل در اضطراب است همان 3شمارهٔ ۵۱۰: ای باخبر از حقیقت کون و مکان 4شمارهٔ ۵۱۱: آن صفحه که بایدش سراپا شستن 5شمارهٔ ۵۱۲: تا کی دنبال نفس سرکش رفتن 6شمارهٔ ۵۱۳: ای نفس، بس است این همه عصیان‌کردن 7شمارهٔ ۵۱۴: تا کی سخن معرفت انشا کردن 8شمارهٔ ۵۱۵: آزرده چو خاطرت ز با ما بودن 9شمارهٔ ۵۱۶: در عشق تو دل به شرم خواهد بودن 10شمارهٔ ۵۱۷: از نامه رسی پیش، چه خواهد بودن 11شمارهٔ ۵۱۸: دلگیر مشو ز شهر یا ده بودن 12شمارهٔ ۵۱۹: چون غنچه خراب گردم از خندیدن 13شمارهٔ ۵۲۰: از کس نبود کدورتم در باطن 14شمارهٔ ۵۲۱: ای نفس، به بندگی سری پیدا کن 15شمارهٔ ۵۲۲: از عشق حقیقی، اثری پیدا کن 16شمارهٔ ۵۲۳: چون باد بگرد و گلشنی پیدا کن 17شمارهٔ ۵۲۴: از خلق جهان، کناره‌ای ساز وطن 18شمارهٔ ۵۲۵: شد شهره شهر باده‌پیمایی من 19شمارهٔ ۵۲۶: گر عارض دلبرم بود گندم‌گون 20شمارهٔ ۵۲۷: از دل نرود آه غم‌آلود برون 21شمارهٔ ۵۲۸: هرچند جهد برق حوادث ز کمین 22شمارهٔ ۵۲۹: باشد ز تو دوست‌تر به تو چرخ برین 23شمارهٔ ۵۳۰: زلفی شده قید من، نه زنجیرست این 24شمارهٔ ۵۳۱: هر فعل که از تو در شمارست، ببین 25شمارهٔ ۵۳۲: عمری ز پی دوست نمودم تک و دو 26شمارهٔ ۵۳۳: اوراد من است داستان غم تو 27شمارهٔ ۵۳۴: زاهد، تا چند زرق و خودکامی تو 28شمارهٔ ۵۳۵: در بزم شهود، ذکر می‌گویی تو 29شمارهٔ ۵۳۶: گر دلشده‌ای، جان غم‌اندوزت کو 30شمارهٔ ۵۳۷: در بزم جهان، شمع شب‌افروزی کو 31شمارهٔ ۵۳۸: ای عمر به رفتن چه شتاب است بگو 32شمارهٔ ۵۳۹: ای بی‌جگر، آواز کمانم مشنو 33شمارهٔ ۵۴۰: بر ماه کنم گر ز سر شوق، نگاه 34شمارهٔ ۵۴۱: قدسی تا کی آه کشم از دل، آه 35شمارهٔ ۵۴۲: بی‌برگان را به صد هنر، بی زر و جا ...36شمارهٔ ۵۴۳: مشتاق جمال را چه بیگاه و چه گاه 37شمارهٔ ۵۴۴: کرد از ره راست چون رسولت آگاه 38شمارهٔ ۵۴۵: جز گفت و شنود زینت هوش مخواه 39شمارهٔ ۵۴۶: در دهر ز هر انجمنی خلوت به 40شمارهٔ ۵۴۷: دل از سر کوی یار برخاسته به 41شمارهٔ ۵۴۸: هر ذره غمت ز عالمی شادی به 42شمارهٔ ۵۴۹: با مردم روزگار، کم‌جوشی به 43شمارهٔ ۵۵۰: آن کز پی عارفان دین برگشته 44شمارهٔ ۵۵۱: چون مهرش اگر بود سپر در پنجه 45شمارهٔ ۵۵۲: آوازه من به هند و روم افتاده 46شمارهٔ ۵۵۳: بر روی تو چرخ دست رد ننهاده 47شمارهٔ ۵۵۴: حیرت، تپش از جام خرابم برده 48شمارهٔ ۵۵۵: هستی چمن جان و چمن در پرده 49شمارهٔ ۵۵۶: عشقت که به شعله راه پروانه زده 50شمارهٔ ۵۵۷: عشقت ره دیوانه و فرزانه زده 51شمارهٔ ۵۵۸: کی دل شود از هوای خود شرمنده 52شمارهٔ ۵۵۹: فریاد ز دست صبر نافرموده 53شمارهٔ ۵۶۰: ای همچو خرد در همه فن سنجیده 54شمارهٔ ۵۶۱: در غربتم استخوان چو نی نالیده 55شمارهٔ ۵۶۲: در عشق، چه دل‌هاست کباب از شعله 56شمارهٔ ۵۶۳: هرگز نشدم جرعه‌کش از جام گله 57شمارهٔ ۵۶۴: از خلق جهان، چه نیک و بد، یک قلمه 58شمارهٔ ۵۶۵: ای ذکر تو مقصود ز گفتار همه 59شمارهٔ ۵۶۶: شادم به دل خراب در ویرانه 60شمارهٔ ۵۶۷: دیوانه رهد ز رنج در ویرانه 61شمارهٔ ۵۶۸: از گردش و سیر فلک حادثه‌زای 62شمارهٔ ۵۶۹: ای تازه نهال سایه‌پرور بازآی 63شمارهٔ ۵۷۰: ای مرکز نه سپهر اعظم بازآی 64شمارهٔ ۵۷۱: همت طلبی، به تربت مجنون آی 65شمارهٔ ۵۷۲: ای جان و جهان، جهان و جان همه‌ای 66شمارهٔ ۵۷۳: ای عشق، حیات جاودان همه‌ای 67شمارهٔ ۵۷۴: ای دوست چرا در دل دیوانه نه ای 68شمارهٔ ۵۷۵: عشق آن تو شد، تواش کجا می‌طلبی 69شمارهٔ ۵۷۶: هرگز نشدم کام‌ور از مطلوبی 70شمارهٔ ۵۷۷: ای آن که کمر به جستن حق بستی 71شمارهٔ ۵۷۸: بگذار حدیث جزو و کل در مستی 72شمارهٔ ۵۷۹: ای عشق جدا ز وصل یارم کشتی 73شمارهٔ ۵۸۰: رنجورم و خسته‌دل، طبیبان مددی 74شمارهٔ ۵۸۱: از دوری خود، بی پر و بالم کردی 75شمارهٔ ۵۸۲: خشنود به مژده وصالم کردی 76شمارهٔ ۵۸۳: ناصح به نصیحت چه پی ما گردی 77شمارهٔ ۵۸۴: خواهی که معزز و مکرم گردی 78شمارهٔ ۵۸۵: بد نیز مباش اگر نه خود به گردی 79شمارهٔ ۵۸۶: چون باصره در عشق مجازی ماندی 80شمارهٔ ۵۸۷: گر زان که خرد بیخودی افزا بودی 81شمارهٔ ۵۸۸: گر دونان را دست عطا می‌بودی 82شمارهٔ ۵۸۹: ای دل، ستم و جفای مردم دیدی 83شمارهٔ ۵۹۰: با آن که خبر ز حال زارم داری 84شمارهٔ ۵۹۱: ای غم نتوان گرفت هر دم یاری 85شمارهٔ ۵۹۲: گر شعر نگویم نه ز شعرم عاری 86شمارهٔ ۵۹۳: از عالم اگر عمل نیاید باری 87شمارهٔ ۵۹۴: از عشق بگو مقاله‌ای گر داری 88شمارهٔ ۵۹۵: در دست، ز صلح کل پشیزی داری 89شمارهٔ ۵۹۶: ای عشق، چه بر سرم ز افسون آری 90شمارهٔ ۵۹۷: این ره که تو سر کرده‌ای از مغروری 91شمارهٔ ۵۹۸: پُر پیش فتاده‌ای، قفایی نخوری 92شمارهٔ ۵۹۹: خواهم که به دل، چو عشق، مسکن گیری 93شمارهٔ ۶۰۰: هرچند نباشد خبرت از رازی 94شمارهٔ ۶۰۱: ای عشق، تو ما را به جهان می‌ارزی 95شمارهٔ ۶۰۲: شمعی تو، ولی ز انجمن پرهیزی 96شمارهٔ ۶۰۳: تجرید گزین تا به نوایی برسی 97شمارهٔ ۶۰۴: بر آسایش، مدار ننهاد کسی 98شمارهٔ ۶۰۵: خرسند بود چند به نام از تو کسی 99شمارهٔ ۶۰۶: نی عزت و اعتبار ماند به کسی 100شمارهٔ ۶۰۷: در وحدت ذات، گفته گوهرپاشی 101شمارهٔ ۶۰۸: گر از یاری، مدام از خود باشی 102شمارهٔ ۶۰۹: ای جان چه شود که مونس تن باشی 103شمارهٔ ۶۱۰: در پرده به هر دل آشنا می‌باشی 104شمارهٔ ۶۱۱: بی شعله، چو باده خود به خود می‌جو ...105شمارهٔ ۶۱۲: یابی چو ز اهل فضل، شخصی عاصی 106شمارهٔ ۶۱۳: محروم ز وصل یار بودن تا کی 107شمارهٔ ۶۱۴: در ملک وجود، خوار بودن تا کی 108شمارهٔ ۶۱۵: روزن متعددست و مهتاب یکی 109شمارهٔ ۶۱۶: از مردم حال، اهل حال است یکی 110شمارهٔ ۶۱۷: بی‌فیضان را چه باک از بی‌برگی 111شمارهٔ ۶۱۸: عاشق نشود هلاک از بی‌برگی 112شمارهٔ ۶۱۹: گر بتوانی، به نفس خود کن جدلی 113شمارهٔ ۶۲۰: آن رند که در مثل ندارد بدلی 114شمارهٔ ۶۲۱: از عشق که نیست در جهانش بدلی 115شمارهٔ ۶۲۲: آن کز ازلش آمده فطرت عالی 116شمارهٔ ۶۲۳: بی فیض ازل رتبه نگردد عالی 117شمارهٔ ۶۲۴: بی ساغر عیش، مردم از بی‌حالی 118شمارهٔ ۶۲۵: آنها که خرید عشقشان از خامی 119شمارهٔ ۶۲۶: زین هستی موهوم، جدا باش دمی 120شمارهٔ ۶۲۷: سوز جگرم نمی‌برد درمانی 121شمارهٔ ۶۲۸: حیرت‌زده را چه غم ز سرگردانی 122شمارهٔ ۶۲۹: در شعر شوی گر انوری را ثانی 123شمارهٔ ۶۳۰: خوش در پی عقل و هوش افراختنی 124شمارهٔ ۶۳۱: رمزی‌ست حدیث عشق، دریافتنی 125شمارهٔ ۶۳۲: شد نغمه، وبال از فغانم بر نی 126شمارهٔ ۶۳۳: در بام شریعتی، دگر پر نزنی 127شمارهٔ ۶۳۴: ای دل، می تجرید تمنا نکنی 128شمارهٔ ۶۳۵: با فقر و فنا، چون فقرا سر چه کنی 129شمارهٔ ۶۳۶: ای پنجه‌قوی شکار لاغر چه کنی 130شمارهٔ ۶۳۷: تقریر ز حالی که نداری چه کنی 131شمارهٔ ۶۳۸: هر نیک و بدی که می‌کنی، می‌بینی 132شمارهٔ ۶۳۹: هر نقش که بر سپهر اعلا بینی 133شمارهٔ ۶۴۰: زنهار به فکر خواهش از جا نروی 134شمارهٔ ۶۴۱: گاهی نخود سبزی هر دیگ شوی 135شمارهٔ ۶۴۲: گر سوخته آتش بی دود شوی 136شمارهٔ ۶۴۳: تا کی مشغول عالم خاک شوی 137شمارهٔ ۶۴۴: گیرم ز مقربان درگاه شوی 138شمارهٔ ۶۴۵: با حرص و هوا، کی بود روزبهی 139شمارهٔ ۶۴۶: هرچند که دارد آسمان مهر و مهی 140شمارهٔ ۶۴۷: از کس نبود هراس در تنهایی 141شمارهٔ ۶۴۸: ای قد تو سرو چمن دلجویی 142شمارهٔ ۶۴۹: با رستم گُرد اگر هماورد تویی 143شمارهٔ ۶۵۰: در خانقه کون و مکان پیر تویی 144شمارهٔ ۶۵۱: ای پیرو کاملان عرفان که تویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ