به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیرباعی هاشمارهٔ ۴۶۹: از گریه نکرد ضعف در دیده مقام

670عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از گریه نکرد ضعف در دیده مقام
وز درد نشد نظاره بر دیده حرام
در رهگذر مرغ خیالت چشمم
در زیر غبار مانده چون حلقه دام

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۶۸: از مژده خویش پیشتر نه دو سه گام 2شمارهٔ ۴۶۹: از گریه نکرد ضعف در دیده مقام 3شمارهٔ ۴۷۰: چندی ز خرد، پختگی اندوخته‌ام 4شمارهٔ ۴۷۱: هر دم نتوان کرد به جامی مستم 5شمارهٔ ۴۷۲: چون صید اگر به دام صیاد افتم 6شمارهٔ ۴۷۳: زان روز که از مادر گیتی زادم 7شمارهٔ ۴۷۴: آن شوخ که دل به جلوه او دادم 8شمارهٔ ۴۷۵: هر سو که مهیای سفر می‌گردم 9شمارهٔ ۴۷۶: یک چند به فسق و معصیت یار شدم 10شمارهٔ ۴۷۷: در عشق، به جز زیان ندارد سودم 11شمارهٔ ۴۷۸: نی شکر ز جان، نه شکوه از تن دارم 12شمارهٔ ۴۷۹: با عشق، ز دل نهفته رازی دارم 13شمارهٔ ۴۸۰: از مرغ چمن، به گل سزاوارترم 14شمارهٔ ۴۸۱: با آن که گذشت در نقاب از نظرم 15شمارهٔ ۴۸۲: در وصل تو دیده بر زمین می‌دوزم 16شمارهٔ ۴۸۳: از خاک درت گر چو صبا برخیزم 17شمارهٔ ۴۸۴: شب‌ها که ز هجر، آب گردد نفسم 18شمارهٔ ۴۸۵: گردون زند از کین تو هر صبحی دم 19شمارهٔ ۴۸۶: در عشق به آن بهانه جو نزدیکم 20شمارهٔ ۴۸۷: چون آینه، گر به ساده‌لوحی مثلم 21شمارهٔ ۴۸۸: خود کرد به لطف اگرچه اول رامم 22شمارهٔ ۴۸۹: هرچند نواسنج قدیم چمنم 23شمارهٔ ۴۹۰: گفتی که لب آلوده به می چند کنم 24شمارهٔ ۴۹۱: از خوف، گهی خاطر خود ریش کنم 25شمارهٔ ۴۹۲: از حق، طلب دل حق‌اندیش کنم 26شمارهٔ ۴۹۳: خواهم ز گذشته‌ها روایت نکنم 27شمارهٔ ۴۹۴: قدسی هوس کام‌پرستی نکنم 28شمارهٔ ۴۹۵: هر روز، سرشک چشم طوفان‌زایم 29شمارهٔ ۴۹۶: قدسی من و بخت اگرچه توام بودیم 30شمارهٔ ۴۹۷: دل پیش تو ای دلبر کاشی داریم 31شمارهٔ ۴۹۸: تا یار شدی به رغم من با دشمن 32شمارهٔ ۴۹۹: الفاظ لباس است و معانی چو بدن 33شمارهٔ ۵۰۰: تا راز دلت ز دل نیاید به زبان 34شمارهٔ ۵۰۱: در باب وجودت ای خداوند جهان 35شمارهٔ ۵۰۲: تا هست به جا دایره کون و مکان 36شمارهٔ ۵۰۳: بی راهبری که سوزدش بهر تو جان 37شمارهٔ ۵۰۴: هرچند که رحمت است کار رحمان 38شمارهٔ ۵۰۵: جایی که بود پای محبت به میان 39شمارهٔ ۵۰۶: بی‌واسطه در مجلس ابنای زمان 40شمارهٔ ۵۰۷: زنهار مرو به گله خاموشان 41شمارهٔ ۵۰۸: شاهنشهی است خدمت درویشان 42شمارهٔ ۵۰۹: عقل آمد و دل در اضطراب است همان 43شمارهٔ ۵۱۰: ای باخبر از حقیقت کون و مکان 44شمارهٔ ۵۱۱: آن صفحه که بایدش سراپا شستن 45شمارهٔ ۵۱۲: تا کی دنبال نفس سرکش رفتن 46شمارهٔ ۵۱۳: ای نفس، بس است این همه عصیان‌کردن 47شمارهٔ ۵۱۴: تا کی سخن معرفت انشا کردن 48شمارهٔ ۵۱۵: آزرده چو خاطرت ز با ما بودن 49شمارهٔ ۵۱۶: در عشق تو دل به شرم خواهد بودن 50شمارهٔ ۵۱۷: از نامه رسی پیش، چه خواهد بودن 51شمارهٔ ۵۱۸: دلگیر مشو ز شهر یا ده بودن 52شمارهٔ ۵۱۹: چون غنچه خراب گردم از خندیدن 53شمارهٔ ۵۲۰: از کس نبود کدورتم در باطن 54شمارهٔ ۵۲۱: ای نفس، به بندگی سری پیدا کن 55شمارهٔ ۵۲۲: از عشق حقیقی، اثری پیدا کن 56شمارهٔ ۵۲۳: چون باد بگرد و گلشنی پیدا کن 57شمارهٔ ۵۲۴: از خلق جهان، کناره‌ای ساز وطن 58شمارهٔ ۵۲۵: شد شهره شهر باده‌پیمایی من 59شمارهٔ ۵۲۶: گر عارض دلبرم بود گندم‌گون 60شمارهٔ ۵۲۷: از دل نرود آه غم‌آلود برون 61شمارهٔ ۵۲۸: هرچند جهد برق حوادث ز کمین 62شمارهٔ ۵۲۹: باشد ز تو دوست‌تر به تو چرخ برین 63شمارهٔ ۵۳۰: زلفی شده قید من، نه زنجیرست این 64شمارهٔ ۵۳۱: هر فعل که از تو در شمارست، ببین 65شمارهٔ ۵۳۲: عمری ز پی دوست نمودم تک و دو 66شمارهٔ ۵۳۳: اوراد من است داستان غم تو 67شمارهٔ ۵۳۴: زاهد، تا چند زرق و خودکامی تو 68شمارهٔ ۵۳۵: در بزم شهود، ذکر می‌گویی تو 69شمارهٔ ۵۳۶: گر دلشده‌ای، جان غم‌اندوزت کو 70شمارهٔ ۵۳۷: در بزم جهان، شمع شب‌افروزی کو 71شمارهٔ ۵۳۸: ای عمر به رفتن چه شتاب است بگو 72شمارهٔ ۵۳۹: ای بی‌جگر، آواز کمانم مشنو 73شمارهٔ ۵۴۰: بر ماه کنم گر ز سر شوق، نگاه 74شمارهٔ ۵۴۱: قدسی تا کی آه کشم از دل، آه 75شمارهٔ ۵۴۲: بی‌برگان را به صد هنر، بی زر و جا ...76شمارهٔ ۵۴۳: مشتاق جمال را چه بیگاه و چه گاه 77شمارهٔ ۵۴۴: کرد از ره راست چون رسولت آگاه 78شمارهٔ ۵۴۵: جز گفت و شنود زینت هوش مخواه 79شمارهٔ ۵۴۶: در دهر ز هر انجمنی خلوت به 80شمارهٔ ۵۴۷: دل از سر کوی یار برخاسته به 81شمارهٔ ۵۴۸: هر ذره غمت ز عالمی شادی به 82شمارهٔ ۵۴۹: با مردم روزگار، کم‌جوشی به 83شمارهٔ ۵۵۰: آن کز پی عارفان دین برگشته 84شمارهٔ ۵۵۱: چون مهرش اگر بود سپر در پنجه 85شمارهٔ ۵۵۲: آوازه من به هند و روم افتاده 86شمارهٔ ۵۵۳: بر روی تو چرخ دست رد ننهاده 87شمارهٔ ۵۵۴: حیرت، تپش از جام خرابم برده 88شمارهٔ ۵۵۵: هستی چمن جان و چمن در پرده 89شمارهٔ ۵۵۶: عشقت که به شعله راه پروانه زده 90شمارهٔ ۵۵۷: عشقت ره دیوانه و فرزانه زده 91شمارهٔ ۵۵۸: کی دل شود از هوای خود شرمنده 92شمارهٔ ۵۵۹: فریاد ز دست صبر نافرموده 93شمارهٔ ۵۶۰: ای همچو خرد در همه فن سنجیده 94شمارهٔ ۵۶۱: در غربتم استخوان چو نی نالیده 95شمارهٔ ۵۶۲: در عشق، چه دل‌هاست کباب از شعله 96شمارهٔ ۵۶۳: هرگز نشدم جرعه‌کش از جام گله 97شمارهٔ ۵۶۴: از خلق جهان، چه نیک و بد، یک قلمه 98شمارهٔ ۵۶۵: ای ذکر تو مقصود ز گفتار همه 99شمارهٔ ۵۶۶: شادم به دل خراب در ویرانه 100شمارهٔ ۵۶۷: دیوانه رهد ز رنج در ویرانه 101شمارهٔ ۵۶۸: از گردش و سیر فلک حادثه‌زای 102شمارهٔ ۵۶۹: ای تازه نهال سایه‌پرور بازآی 103شمارهٔ ۵۷۰: ای مرکز نه سپهر اعظم بازآی 104شمارهٔ ۵۷۱: همت طلبی، به تربت مجنون آی 105شمارهٔ ۵۷۲: ای جان و جهان، جهان و جان همه‌ای 106شمارهٔ ۵۷۳: ای عشق، حیات جاودان همه‌ای 107شمارهٔ ۵۷۴: ای دوست چرا در دل دیوانه نه ای 108شمارهٔ ۵۷۵: عشق آن تو شد، تواش کجا می‌طلبی 109شمارهٔ ۵۷۶: هرگز نشدم کام‌ور از مطلوبی 110شمارهٔ ۵۷۷: ای آن که کمر به جستن حق بستی 111شمارهٔ ۵۷۸: بگذار حدیث جزو و کل در مستی 112شمارهٔ ۵۷۹: ای عشق جدا ز وصل یارم کشتی 113شمارهٔ ۵۸۰: رنجورم و خسته‌دل، طبیبان مددی 114شمارهٔ ۵۸۱: از دوری خود، بی پر و بالم کردی 115شمارهٔ ۵۸۲: خشنود به مژده وصالم کردی 116شمارهٔ ۵۸۳: ناصح به نصیحت چه پی ما گردی 117شمارهٔ ۵۸۴: خواهی که معزز و مکرم گردی 118شمارهٔ ۵۸۵: بد نیز مباش اگر نه خود به گردی 119شمارهٔ ۵۸۶: چون باصره در عشق مجازی ماندی 120شمارهٔ ۵۸۷: گر زان که خرد بیخودی افزا بودی 121شمارهٔ ۵۸۸: گر دونان را دست عطا می‌بودی 122شمارهٔ ۵۸۹: ای دل، ستم و جفای مردم دیدی 123شمارهٔ ۵۹۰: با آن که خبر ز حال زارم داری 124شمارهٔ ۵۹۱: ای غم نتوان گرفت هر دم یاری 125شمارهٔ ۵۹۲: گر شعر نگویم نه ز شعرم عاری 126شمارهٔ ۵۹۳: از عالم اگر عمل نیاید باری 127شمارهٔ ۵۹۴: از عشق بگو مقاله‌ای گر داری 128شمارهٔ ۵۹۵: در دست، ز صلح کل پشیزی داری 129شمارهٔ ۵۹۶: ای عشق، چه بر سرم ز افسون آری 130شمارهٔ ۵۹۷: این ره که تو سر کرده‌ای از مغروری 131شمارهٔ ۵۹۸: پُر پیش فتاده‌ای، قفایی نخوری 132شمارهٔ ۵۹۹: خواهم که به دل، چو عشق، مسکن گیری 133شمارهٔ ۶۰۰: هرچند نباشد خبرت از رازی 134شمارهٔ ۶۰۱: ای عشق، تو ما را به جهان می‌ارزی 135شمارهٔ ۶۰۲: شمعی تو، ولی ز انجمن پرهیزی 136شمارهٔ ۶۰۳: تجرید گزین تا به نوایی برسی 137شمارهٔ ۶۰۴: بر آسایش، مدار ننهاد کسی 138شمارهٔ ۶۰۵: خرسند بود چند به نام از تو کسی 139شمارهٔ ۶۰۶: نی عزت و اعتبار ماند به کسی 140شمارهٔ ۶۰۷: در وحدت ذات، گفته گوهرپاشی 141شمارهٔ ۶۰۸: گر از یاری، مدام از خود باشی 142شمارهٔ ۶۰۹: ای جان چه شود که مونس تن باشی 143شمارهٔ ۶۱۰: در پرده به هر دل آشنا می‌باشی 144شمارهٔ ۶۱۱: بی شعله، چو باده خود به خود می‌جو ...145شمارهٔ ۶۱۲: یابی چو ز اهل فضل، شخصی عاصی 146شمارهٔ ۶۱۳: محروم ز وصل یار بودن تا کی 147شمارهٔ ۶۱۴: در ملک وجود، خوار بودن تا کی 148شمارهٔ ۶۱۵: روزن متعددست و مهتاب یکی 149شمارهٔ ۶۱۶: از مردم حال، اهل حال است یکی 150شمارهٔ ۶۱۷: بی‌فیضان را چه باک از بی‌برگی 151شمارهٔ ۶۱۸: عاشق نشود هلاک از بی‌برگی 152شمارهٔ ۶۱۹: گر بتوانی، به نفس خود کن جدلی 153شمارهٔ ۶۲۰: آن رند که در مثل ندارد بدلی 154شمارهٔ ۶۲۱: از عشق که نیست در جهانش بدلی 155شمارهٔ ۶۲۲: آن کز ازلش آمده فطرت عالی 156شمارهٔ ۶۲۳: بی فیض ازل رتبه نگردد عالی 157شمارهٔ ۶۲۴: بی ساغر عیش، مردم از بی‌حالی 158شمارهٔ ۶۲۵: آنها که خرید عشقشان از خامی 159شمارهٔ ۶۲۶: زین هستی موهوم، جدا باش دمی 160شمارهٔ ۶۲۷: سوز جگرم نمی‌برد درمانی 161شمارهٔ ۶۲۸: حیرت‌زده را چه غم ز سرگردانی 162شمارهٔ ۶۲۹: در شعر شوی گر انوری را ثانی 163شمارهٔ ۶۳۰: خوش در پی عقل و هوش افراختنی 164شمارهٔ ۶۳۱: رمزی‌ست حدیث عشق، دریافتنی 165شمارهٔ ۶۳۲: شد نغمه، وبال از فغانم بر نی 166شمارهٔ ۶۳۳: در بام شریعتی، دگر پر نزنی 167شمارهٔ ۶۳۴: ای دل، می تجرید تمنا نکنی 168شمارهٔ ۶۳۵: با فقر و فنا، چون فقرا سر چه کنی 169شمارهٔ ۶۳۶: ای پنجه‌قوی شکار لاغر چه کنی 170شمارهٔ ۶۳۷: تقریر ز حالی که نداری چه کنی 171شمارهٔ ۶۳۸: هر نیک و بدی که می‌کنی، می‌بینی 172شمارهٔ ۶۳۹: هر نقش که بر سپهر اعلا بینی 173شمارهٔ ۶۴۰: زنهار به فکر خواهش از جا نروی 174شمارهٔ ۶۴۱: گاهی نخود سبزی هر دیگ شوی 175شمارهٔ ۶۴۲: گر سوخته آتش بی دود شوی 176شمارهٔ ۶۴۳: تا کی مشغول عالم خاک شوی 177شمارهٔ ۶۴۴: گیرم ز مقربان درگاه شوی 178شمارهٔ ۶۴۵: با حرص و هوا، کی بود روزبهی 179شمارهٔ ۶۴۶: هرچند که دارد آسمان مهر و مهی 180شمارهٔ ۶۴۷: از کس نبود هراس در تنهایی 181شمارهٔ ۶۴۸: ای قد تو سرو چمن دلجویی 182شمارهٔ ۶۴۹: با رستم گُرد اگر هماورد تویی 183شمارهٔ ۶۵۰: در خانقه کون و مکان پیر تویی 184شمارهٔ ۶۵۱: ای پیرو کاملان عرفان که تویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ