به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیرباعی هاشمارهٔ ۳۴۴: تا در کف توست دل کی آزاده شود

1350عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا در کف توست دل کی آزاده شود؟
هر دم به خیال دگر آماده شود
دل در نظر تو دارد این نقش و نگار
آیینه چو از نظر رود ساده شود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۴۳: خود نامه مژده گر گشایی چه شود 2شمارهٔ ۳۴۴: تا در کف توست دل کی آزاده شود 3شمارهٔ ۳۴۵: زاهد به بهشت عدن، جا می‌خواهد 4شمارهٔ ۳۴۶: آن کو به جهان رضای حق می‌خواهد 5شمارهٔ ۳۴۷: عاقل ز جهان فتنه‌آمیز جهد 6شمارهٔ ۳۴۸: ای آن که هوس طبع تو را سود دهد 7شمارهٔ ۳۴۹: آن قوم که می‌زنند حرف از تجرید 8شمارهٔ ۳۵۰: نابینا را عشق کند صاحب دید 9شمارهٔ ۳۵۱: چرخم چو ز کشمیر به لاهور کشید 10شمارهٔ ۳۵۲: در راه طلب، فتادگی می‌باید 11شمارهٔ ۳۵۳: عاقل ز سر کوی تو رسوا آید 12شمارهٔ ۳۵۴: هر لحظه مرا قید دگر می‌باید 13شمارهٔ ۳۵۵: چون مهر، کمال برشدن می‌باید 14شمارهٔ ۳۵۶: یار تو غم اندوخته‌ای می‌باید 15شمارهٔ ۳۵۷: در معرکه مردی که ازو کار آید 16شمارهٔ ۳۵۸: هرچند تو را عذاب می‌افزاید 17شمارهٔ ۳۵۹: زان ره که نسیمش به مه و سال آید 18شمارهٔ ۳۶۰: کی عشق برون از دل پر خون آید 19شمارهٔ ۳۶۱: امروز بتم طرز دگر می‌آید 20شمارهٔ ۳۶۲: روزی که به صد شبم سحر می‌آید 21شمارهٔ ۳۶۳: آن مرغ نه بهر دانه‌ام می‌آید 22شمارهٔ ۳۶۴: ای آن که هوس دکانی از بهر تو چید 23شمارهٔ ۳۶۵: این عمر که از لطف خداداد رسید 24شمارهٔ ۳۶۶: نتوان به خدا به زعم ادراک رسید 25شمارهٔ ۳۶۷: از وصل تو ام به دل سروشی نرسید 26شمارهٔ ۳۶۸: بی رنج خمار، کس به جامی نرسید 27شمارهٔ ۳۶۹: بی رنج سفر، کس به مقامی نرسید 28شمارهٔ ۳۷۰: پیوسته درین دایره پهناور 29شمارهٔ ۳۷۱: آن را که بود درخور افسر چو گهر 30شمارهٔ ۳۷۲: از حادثه گر چرخ شود زیر و زبر 31شمارهٔ ۳۷۳: در کوی مجاز هرکه شد راهسپر 32شمارهٔ ۳۷۴: از حادثه گر چرخ شود زیر و زبر 33شمارهٔ ۳۷۵: از قدر هنر، بی‌هنران را چه خبر 34شمارهٔ ۳۷۶: ای از تو نظر یافته ارباب نظر 35شمارهٔ ۳۷۷: چون رفت ازین گنبد فیروزه حصار 36شمارهٔ ۳۷۸: انسان که طفیل او فلک راست مدار 37شمارهٔ ۳۷۹: زردست اگرچه چهره عاشق زار 38شمارهٔ ۳۸۰: در گلشن دهر تا خزان است و بهار 39شمارهٔ ۳۸۱: تا دیده سرشک لاله‌گون آرد بار 40شمارهٔ ۳۸۲: از اصل، ز فرع، فکر دوری‌ست فرار 41شمارهٔ ۳۸۳: گر خانه چشم من بود تیره و تار 42شمارهٔ ۳۸۴: از درد نکرد دیده‌ام ضعف اظهار 43شمارهٔ ۳۸۵: چشم ترم از گریه ندارد آزار 44شمارهٔ ۳۸۶: قدسی ز بتان حسرت دیدار مدار 45شمارهٔ ۳۸۷: از رنگ نفس، هوس شود رنگین‌تر 46شمارهٔ ۳۸۸: در پرده ز محتسب شراب اولی‌تر 47شمارهٔ ۳۸۹: ای دوست چنین ز دوست‌داران مگذر 48شمارهٔ ۳۹۰: عمر اندک پایی و کار بسیار به سر 49شمارهٔ ۳۹۱: پیوسته روم راه چو پرگار به سر 50شمارهٔ ۳۹۲: از دولت وصل کس مبادا مهجور 51شمارهٔ ۳۹۳: بیچاره خرد به سعی باشد مجبور 52شمارهٔ ۳۹۴: از بس که بود چشم خزف بر گوهر 53شمارهٔ ۳۹۵: آنم که برون جهد ز کانم گوهر 54شمارهٔ ۳۹۶: آمیخته‌ام به خلق، چون شهد به شیر 55شمارهٔ ۳۹۷: سیری نپذیرد از هوس نفس دلیر 56شمارهٔ ۳۹۸: گوشی طلب از خدای خود پند پذیر 57شمارهٔ ۳۹۹: در گوشه مسکنت من زار حقیر 58شمارهٔ ۴۰۰: ای محض شکم آمده چون چرخ اثیر 59شمارهٔ ۴۰۱: ای فیض تو همچو صبحدم عالمگیر 60شمارهٔ ۴۰۲: قدسی همه جا چو نیست سودا درگیر 61شمارهٔ ۴۰۳: بر من چو در وصل تو کردند فراز 62شمارهٔ ۴۰۴: بر قرص جو خودم بود دست دراز 63شمارهٔ ۴۰۵: عشق است که چرخ را برآمد به فراز 64شمارهٔ ۴۰۶: نتوان ز قضا گریختن با تک و تاز 65شمارهٔ ۴۰۷: خوش نیست زبان رمز را قصه دراز 66شمارهٔ ۴۰۸: موجود بود گرچه سراپا عاجز 67شمارهٔ ۴۰۹: آن برد گرو که رفت ازین دار به عجز 68شمارهٔ ۴۱۰: قدسی، منم و دلی چو آتش همه سوز 69شمارهٔ ۴۱۱: قدسی ز تو در قید حجاب است هنوز 70شمارهٔ ۴۱۲: قدسی به دلت هوای کام است هنوز 71شمارهٔ ۴۱۳: بینم رخ غم، نقاب نگشاده هنوز 72شمارهٔ ۴۱۴: شب‌های دراز رفت و خوابی نه هنوز 73شمارهٔ ۴۱۵: ای مرغ چمن، عشق ندانی ز هوس 74شمارهٔ ۴۱۶: ای خواهش عشقت آرزوی همه کس 75شمارهٔ ۴۱۷: پوشیده چو شمع نیست، داند همه کس 76شمارهٔ ۴۱۸: از همسفران عشق، چون اهل هوس 77شمارهٔ ۴۱۹: از فیض دم شماست پیش همه کس 78شمارهٔ ۴۲۰: کو عقل که نفس را کند منع هوس 79شمارهٔ ۴۲۱: از یک جنسند گرچه نیک و بد ناس 80شمارهٔ ۴۲۲: احوال زمانه از ستم‌کیشان پرس 81شمارهٔ ۴۲۳: با عقل به اندازه روی مایل باش 82شمارهٔ ۴۲۴: بی لخت جگر چو لاله در راغ مباش 83شمارهٔ ۴۲۵: آن غنچه که کار با صبا افتادش 84شمارهٔ ۴۲۶: هرکس که به گلشن وجود آرندش 85شمارهٔ ۴۲۷: دل عقده چرخ تا گشود، افکندش 86شمارهٔ ۴۲۸: آن کس که به معصیت فرو رفته سرش 87شمارهٔ ۴۲۹: گردون که ندانی سبب خیر و شرش 88شمارهٔ ۴۳۰: این یا رب گرمی که تو داری پاسش 89شمارهٔ ۴۳۱: این خانه که سقف باشد از افلاکش 90شمارهٔ ۴۳۲: خورشید که از پی بروند افلاکش 91شمارهٔ ۴۳۳: در سینه تنگ من وطن ساخت غمش 92شمارهٔ ۴۳۴: آن را که بود رگی ز غیرت به تنش 93شمارهٔ ۴۳۵: ای فیض ازل با نفست دوشادوش 94شمارهٔ ۴۳۶: دارد به من اتحاد، یار از من بیش 95شمارهٔ ۴۳۷: با آن که زدی بر جگرم صد جا نیش 96شمارهٔ ۴۳۸: صبحم، نیم از شکفته طبعی درویش 97شمارهٔ ۴۳۹: از فیض جنون، عقل برد کار ز پیش 98شمارهٔ ۴۴۰: گردون که ز هم نمی‌فتد اجزایش 99شمارهٔ ۴۴۱: عشق ارچه بود ز بود، نابودش بیش 100شمارهٔ ۴۴۲: هست از بن هر موی، مرا بر تن خویش 101شمارهٔ ۴۴۳: دارم به دو دست خویش دایم تن خویش 102شمارهٔ ۴۴۴: خون شد دلم از شنیدن نام وداع 103شمارهٔ ۴۴۵: پیدا بود از اشک فروهشته شمع 104شمارهٔ ۴۴۶: بی گریه، بود دیده چو بی باده ایاغ 105شمارهٔ ۴۴۷: زنهار دم سرد مده سر به چراغ 106شمارهٔ ۴۴۸: از ماه، چه نور چشم داری در میغ 107شمارهٔ ۴۴۹: ای عمر گرامی به ریا کرده تلف 108شمارهٔ ۴۵۰: ای باطن تو چو ظاهر آینه صاف 109شمارهٔ ۴۵۱: خوش نیست حقیقت و مجاز از هم پاک 110شمارهٔ ۴۵۲: بس تجربه کردیم درین عالم خاک 111شمارهٔ ۴۵۳: آن را که رسد کدورتی از افلاک 112شمارهٔ ۴۵۴: تا این کهن آسیا نکرده‌ست درنگ 113شمارهٔ ۴۵۵: آید دل صاف‌طینتان زود به چنگ 114شمارهٔ ۴۵۶: بی روی تو زد غبار در چشمم چنگ 115شمارهٔ ۴۵۷: زد قافله‌سالار، پی کوچ، دهل 116شمارهٔ ۴۵۸: چنندان که زند طعنه طعنش بر دل 117شمارهٔ ۴۵۹: هنگامه اهل وجد می‌باید و حال 118شمارهٔ ۴۶۰: از گل نگرفته‌ام سراغ از ته دل 119شمارهٔ ۴۶۱: پرهیز کن از راهنمایان فضول 120شمارهٔ ۴۶۲: آن کس که کند معرفت حق تحصیل 121شمارهٔ ۴۶۳: از بس که فسرد از نفس سرد، تنم 122شمارهٔ ۴۶۴: از مهره گردون نکشید آن که ستم 123شمارهٔ ۴۶۵: هر کثرت و وحدت که دهد دست به هم 124شمارهٔ ۴۶۶: فارغ شده‌ام ز ننگ و آسوده ز نام 125شمارهٔ ۴۶۷: مگذار کُمیت فهم را سست لجام 126شمارهٔ ۴۶۸: از مژده خویش پیشتر نه دو سه گام 127شمارهٔ ۴۶۹: از گریه نکرد ضعف در دیده مقام 128شمارهٔ ۴۷۰: چندی ز خرد، پختگی اندوخته‌ام 129شمارهٔ ۴۷۱: هر دم نتوان کرد به جامی مستم 130شمارهٔ ۴۷۲: چون صید اگر به دام صیاد افتم 131شمارهٔ ۴۷۳: زان روز که از مادر گیتی زادم 132شمارهٔ ۴۷۴: آن شوخ که دل به جلوه او دادم 133شمارهٔ ۴۷۵: هر سو که مهیای سفر می‌گردم 134شمارهٔ ۴۷۶: یک چند به فسق و معصیت یار شدم 135شمارهٔ ۴۷۷: در عشق، به جز زیان ندارد سودم 136شمارهٔ ۴۷۸: نی شکر ز جان، نه شکوه از تن دارم 137شمارهٔ ۴۷۹: با عشق، ز دل نهفته رازی دارم 138شمارهٔ ۴۸۰: از مرغ چمن، به گل سزاوارترم 139شمارهٔ ۴۸۱: با آن که گذشت در نقاب از نظرم 140شمارهٔ ۴۸۲: در وصل تو دیده بر زمین می‌دوزم 141شمارهٔ ۴۸۳: از خاک درت گر چو صبا برخیزم 142شمارهٔ ۴۸۴: شب‌ها که ز هجر، آب گردد نفسم 143شمارهٔ ۴۸۵: گردون زند از کین تو هر صبحی دم 144شمارهٔ ۴۸۶: در عشق به آن بهانه جو نزدیکم 145شمارهٔ ۴۸۷: چون آینه، گر به ساده‌لوحی مثلم 146شمارهٔ ۴۸۸: خود کرد به لطف اگرچه اول رامم 147شمارهٔ ۴۸۹: هرچند نواسنج قدیم چمنم 148شمارهٔ ۴۹۰: گفتی که لب آلوده به می چند کنم 149شمارهٔ ۴۹۱: از خوف، گهی خاطر خود ریش کنم 150شمارهٔ ۴۹۲: از حق، طلب دل حق‌اندیش کنم 151شمارهٔ ۴۹۳: خواهم ز گذشته‌ها روایت نکنم 152شمارهٔ ۴۹۴: قدسی هوس کام‌پرستی نکنم 153شمارهٔ ۴۹۵: هر روز، سرشک چشم طوفان‌زایم 154شمارهٔ ۴۹۶: قدسی من و بخت اگرچه توام بودیم 155شمارهٔ ۴۹۷: دل پیش تو ای دلبر کاشی داریم 156شمارهٔ ۴۹۸: تا یار شدی به رغم من با دشمن 157شمارهٔ ۴۹۹: الفاظ لباس است و معانی چو بدن 158شمارهٔ ۵۰۰: تا راز دلت ز دل نیاید به زبان 159شمارهٔ ۵۰۱: در باب وجودت ای خداوند جهان 160شمارهٔ ۵۰۲: تا هست به جا دایره کون و مکان 161شمارهٔ ۵۰۳: بی راهبری که سوزدش بهر تو جان 162شمارهٔ ۵۰۴: هرچند که رحمت است کار رحمان 163شمارهٔ ۵۰۵: جایی که بود پای محبت به میان 164شمارهٔ ۵۰۶: بی‌واسطه در مجلس ابنای زمان 165شمارهٔ ۵۰۷: زنهار مرو به گله خاموشان 166شمارهٔ ۵۰۸: شاهنشهی است خدمت درویشان 167شمارهٔ ۵۰۹: عقل آمد و دل در اضطراب است همان 168شمارهٔ ۵۱۰: ای باخبر از حقیقت کون و مکان 169شمارهٔ ۵۱۱: آن صفحه که بایدش سراپا شستن 170شمارهٔ ۵۱۲: تا کی دنبال نفس سرکش رفتن 171شمارهٔ ۵۱۳: ای نفس، بس است این همه عصیان‌کردن 172شمارهٔ ۵۱۴: تا کی سخن معرفت انشا کردن 173شمارهٔ ۵۱۵: آزرده چو خاطرت ز با ما بودن 174شمارهٔ ۵۱۶: در عشق تو دل به شرم خواهد بودن 175شمارهٔ ۵۱۷: از نامه رسی پیش، چه خواهد بودن 176شمارهٔ ۵۱۸: دلگیر مشو ز شهر یا ده بودن 177شمارهٔ ۵۱۹: چون غنچه خراب گردم از خندیدن 178شمارهٔ ۵۲۰: از کس نبود کدورتم در باطن 179شمارهٔ ۵۲۱: ای نفس، به بندگی سری پیدا کن 180شمارهٔ ۵۲۲: از عشق حقیقی، اثری پیدا کن 181شمارهٔ ۵۲۳: چون باد بگرد و گلشنی پیدا کن 182شمارهٔ ۵۲۴: از خلق جهان، کناره‌ای ساز وطن 183شمارهٔ ۵۲۵: شد شهره شهر باده‌پیمایی من 184شمارهٔ ۵۲۶: گر عارض دلبرم بود گندم‌گون 185شمارهٔ ۵۲۷: از دل نرود آه غم‌آلود برون 186شمارهٔ ۵۲۸: هرچند جهد برق حوادث ز کمین 187شمارهٔ ۵۲۹: باشد ز تو دوست‌تر به تو چرخ برین 188شمارهٔ ۵۳۰: زلفی شده قید من، نه زنجیرست این 189شمارهٔ ۵۳۱: هر فعل که از تو در شمارست، ببین 190شمارهٔ ۵۳۲: عمری ز پی دوست نمودم تک و دو 191شمارهٔ ۵۳۳: اوراد من است داستان غم تو 192شمارهٔ ۵۳۴: زاهد، تا چند زرق و خودکامی تو 193شمارهٔ ۵۳۵: در بزم شهود، ذکر می‌گویی تو 194شمارهٔ ۵۳۶: گر دلشده‌ای، جان غم‌اندوزت کو 195شمارهٔ ۵۳۷: در بزم جهان، شمع شب‌افروزی کو 196شمارهٔ ۵۳۸: ای عمر به رفتن چه شتاب است بگو 197شمارهٔ ۵۳۹: ای بی‌جگر، آواز کمانم مشنو 198شمارهٔ ۵۴۰: بر ماه کنم گر ز سر شوق، نگاه 199شمارهٔ ۵۴۱: قدسی تا کی آه کشم از دل، آه 200شمارهٔ ۵۴۲: بی‌برگان را به صد هنر، بی زر و جا ...201شمارهٔ ۵۴۳: مشتاق جمال را چه بیگاه و چه گاه 202شمارهٔ ۵۴۴: کرد از ره راست چون رسولت آگاه 203شمارهٔ ۵۴۵: جز گفت و شنود زینت هوش مخواه 204شمارهٔ ۵۴۶: در دهر ز هر انجمنی خلوت به 205شمارهٔ ۵۴۷: دل از سر کوی یار برخاسته به 206شمارهٔ ۵۴۸: هر ذره غمت ز عالمی شادی به 207شمارهٔ ۵۴۹: با مردم روزگار، کم‌جوشی به 208شمارهٔ ۵۵۰: آن کز پی عارفان دین برگشته 209شمارهٔ ۵۵۱: چون مهرش اگر بود سپر در پنجه 210شمارهٔ ۵۵۲: آوازه من به هند و روم افتاده 211شمارهٔ ۵۵۳: بر روی تو چرخ دست رد ننهاده 212شمارهٔ ۵۵۴: حیرت، تپش از جام خرابم برده 213شمارهٔ ۵۵۵: هستی چمن جان و چمن در پرده 214شمارهٔ ۵۵۶: عشقت که به شعله راه پروانه زده 215شمارهٔ ۵۵۷: عشقت ره دیوانه و فرزانه زده 216شمارهٔ ۵۵۸: کی دل شود از هوای خود شرمنده 217شمارهٔ ۵۵۹: فریاد ز دست صبر نافرموده 218شمارهٔ ۵۶۰: ای همچو خرد در همه فن سنجیده 219شمارهٔ ۵۶۱: در غربتم استخوان چو نی نالیده 220شمارهٔ ۵۶۲: در عشق، چه دل‌هاست کباب از شعله 221شمارهٔ ۵۶۳: هرگز نشدم جرعه‌کش از جام گله 222شمارهٔ ۵۶۴: از خلق جهان، چه نیک و بد، یک قلمه 223شمارهٔ ۵۶۵: ای ذکر تو مقصود ز گفتار همه 224شمارهٔ ۵۶۶: شادم به دل خراب در ویرانه 225شمارهٔ ۵۶۷: دیوانه رهد ز رنج در ویرانه 226شمارهٔ ۵۶۸: از گردش و سیر فلک حادثه‌زای 227شمارهٔ ۵۶۹: ای تازه نهال سایه‌پرور بازآی 228شمارهٔ ۵۷۰: ای مرکز نه سپهر اعظم بازآی 229شمارهٔ ۵۷۱: همت طلبی، به تربت مجنون آی 230شمارهٔ ۵۷۲: ای جان و جهان، جهان و جان همه‌ای 231شمارهٔ ۵۷۳: ای عشق، حیات جاودان همه‌ای 232شمارهٔ ۵۷۴: ای دوست چرا در دل دیوانه نه ای 233شمارهٔ ۵۷۵: عشق آن تو شد، تواش کجا می‌طلبی 234شمارهٔ ۵۷۶: هرگز نشدم کام‌ور از مطلوبی 235شمارهٔ ۵۷۷: ای آن که کمر به جستن حق بستی 236شمارهٔ ۵۷۸: بگذار حدیث جزو و کل در مستی 237شمارهٔ ۵۷۹: ای عشق جدا ز وصل یارم کشتی 238شمارهٔ ۵۸۰: رنجورم و خسته‌دل، طبیبان مددی 239شمارهٔ ۵۸۱: از دوری خود، بی پر و بالم کردی 240شمارهٔ ۵۸۲: خشنود به مژده وصالم کردی 241شمارهٔ ۵۸۳: ناصح به نصیحت چه پی ما گردی 242شمارهٔ ۵۸۴: خواهی که معزز و مکرم گردی 243شمارهٔ ۵۸۵: بد نیز مباش اگر نه خود به گردی 244شمارهٔ ۵۸۶: چون باصره در عشق مجازی ماندی 245شمارهٔ ۵۸۷: گر زان که خرد بیخودی افزا بودی 246شمارهٔ ۵۸۸: گر دونان را دست عطا می‌بودی 247شمارهٔ ۵۸۹: ای دل، ستم و جفای مردم دیدی 248شمارهٔ ۵۹۰: با آن که خبر ز حال زارم داری 249شمارهٔ ۵۹۱: ای غم نتوان گرفت هر دم یاری 250شمارهٔ ۵۹۲: گر شعر نگویم نه ز شعرم عاری 251شمارهٔ ۵۹۳: از عالم اگر عمل نیاید باری 252شمارهٔ ۵۹۴: از عشق بگو مقاله‌ای گر داری 253شمارهٔ ۵۹۵: در دست، ز صلح کل پشیزی داری 254شمارهٔ ۵۹۶: ای عشق، چه بر سرم ز افسون آری 255شمارهٔ ۵۹۷: این ره که تو سر کرده‌ای از مغروری 256شمارهٔ ۵۹۸: پُر پیش فتاده‌ای، قفایی نخوری 257شمارهٔ ۵۹۹: خواهم که به دل، چو عشق، مسکن گیری 258شمارهٔ ۶۰۰: هرچند نباشد خبرت از رازی 259شمارهٔ ۶۰۱: ای عشق، تو ما را به جهان می‌ارزی 260شمارهٔ ۶۰۲: شمعی تو، ولی ز انجمن پرهیزی 261شمارهٔ ۶۰۳: تجرید گزین تا به نوایی برسی 262شمارهٔ ۶۰۴: بر آسایش، مدار ننهاد کسی 263شمارهٔ ۶۰۵: خرسند بود چند به نام از تو کسی 264شمارهٔ ۶۰۶: نی عزت و اعتبار ماند به کسی 265شمارهٔ ۶۰۷: در وحدت ذات، گفته گوهرپاشی 266شمارهٔ ۶۰۸: گر از یاری، مدام از خود باشی 267شمارهٔ ۶۰۹: ای جان چه شود که مونس تن باشی 268شمارهٔ ۶۱۰: در پرده به هر دل آشنا می‌باشی 269شمارهٔ ۶۱۱: بی شعله، چو باده خود به خود می‌جو ...270شمارهٔ ۶۱۲: یابی چو ز اهل فضل، شخصی عاصی 271شمارهٔ ۶۱۳: محروم ز وصل یار بودن تا کی 272شمارهٔ ۶۱۴: در ملک وجود، خوار بودن تا کی 273شمارهٔ ۶۱۵: روزن متعددست و مهتاب یکی 274شمارهٔ ۶۱۶: از مردم حال، اهل حال است یکی 275شمارهٔ ۶۱۷: بی‌فیضان را چه باک از بی‌برگی 276شمارهٔ ۶۱۸: عاشق نشود هلاک از بی‌برگی 277شمارهٔ ۶۱۹: گر بتوانی، به نفس خود کن جدلی 278شمارهٔ ۶۲۰: آن رند که در مثل ندارد بدلی 279شمارهٔ ۶۲۱: از عشق که نیست در جهانش بدلی 280شمارهٔ ۶۲۲: آن کز ازلش آمده فطرت عالی 281شمارهٔ ۶۲۳: بی فیض ازل رتبه نگردد عالی 282شمارهٔ ۶۲۴: بی ساغر عیش، مردم از بی‌حالی 283شمارهٔ ۶۲۵: آنها که خرید عشقشان از خامی 284شمارهٔ ۶۲۶: زین هستی موهوم، جدا باش دمی 285شمارهٔ ۶۲۷: سوز جگرم نمی‌برد درمانی 286شمارهٔ ۶۲۸: حیرت‌زده را چه غم ز سرگردانی 287شمارهٔ ۶۲۹: در شعر شوی گر انوری را ثانی 288شمارهٔ ۶۳۰: خوش در پی عقل و هوش افراختنی 289شمارهٔ ۶۳۱: رمزی‌ست حدیث عشق، دریافتنی 290شمارهٔ ۶۳۲: شد نغمه، وبال از فغانم بر نی 291شمارهٔ ۶۳۳: در بام شریعتی، دگر پر نزنی 292شمارهٔ ۶۳۴: ای دل، می تجرید تمنا نکنی 293شمارهٔ ۶۳۵: با فقر و فنا، چون فقرا سر چه کنی 294شمارهٔ ۶۳۶: ای پنجه‌قوی شکار لاغر چه کنی 295شمارهٔ ۶۳۷: تقریر ز حالی که نداری چه کنی 296شمارهٔ ۶۳۸: هر نیک و بدی که می‌کنی، می‌بینی 297شمارهٔ ۶۳۹: هر نقش که بر سپهر اعلا بینی 298شمارهٔ ۶۴۰: زنهار به فکر خواهش از جا نروی 299شمارهٔ ۶۴۱: گاهی نخود سبزی هر دیگ شوی 300شمارهٔ ۶۴۲: گر سوخته آتش بی دود شوی 301شمارهٔ ۶۴۳: تا کی مشغول عالم خاک شوی 302شمارهٔ ۶۴۴: گیرم ز مقربان درگاه شوی 303شمارهٔ ۶۴۵: با حرص و هوا، کی بود روزبهی 304شمارهٔ ۶۴۶: هرچند که دارد آسمان مهر و مهی 305شمارهٔ ۶۴۷: از کس نبود هراس در تنهایی 306شمارهٔ ۶۴۸: ای قد تو سرو چمن دلجویی 307شمارهٔ ۶۴۹: با رستم گُرد اگر هماورد تویی 308شمارهٔ ۶۵۰: در خانقه کون و مکان پیر تویی 309شمارهٔ ۶۵۱: ای پیرو کاملان عرفان که تویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ