به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیرباعی هاشمارهٔ ۳۸۹: ای دوست چنین ز دوست‌داران مگذر

1340عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای دوست چنین ز دوست‌داران مگذر
چون سیل که بگذرد بهاران، مگذر
هرچند گذشتگی عنان تو گسست
از خود بگذر ولی ز یاران مگذر

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۸۸: در پرده ز محتسب شراب اولی‌تر 2شمارهٔ ۳۸۹: ای دوست چنین ز دوست‌داران مگذر 3شمارهٔ ۳۹۰: عمر اندک پایی و کار بسیار به سر 4شمارهٔ ۳۹۱: پیوسته روم راه چو پرگار به سر 5شمارهٔ ۳۹۲: از دولت وصل کس مبادا مهجور 6شمارهٔ ۳۹۳: بیچاره خرد به سعی باشد مجبور 7شمارهٔ ۳۹۴: از بس که بود چشم خزف بر گوهر 8شمارهٔ ۳۹۵: آنم که برون جهد ز کانم گوهر 9شمارهٔ ۳۹۶: آمیخته‌ام به خلق، چون شهد به شیر 10شمارهٔ ۳۹۷: سیری نپذیرد از هوس نفس دلیر 11شمارهٔ ۳۹۸: گوشی طلب از خدای خود پند پذیر 12شمارهٔ ۳۹۹: در گوشه مسکنت من زار حقیر 13شمارهٔ ۴۰۰: ای محض شکم آمده چون چرخ اثیر 14شمارهٔ ۴۰۱: ای فیض تو همچو صبحدم عالمگیر 15شمارهٔ ۴۰۲: قدسی همه جا چو نیست سودا درگیر 16شمارهٔ ۴۰۳: بر من چو در وصل تو کردند فراز 17شمارهٔ ۴۰۴: بر قرص جو خودم بود دست دراز 18شمارهٔ ۴۰۵: عشق است که چرخ را برآمد به فراز 19شمارهٔ ۴۰۶: نتوان ز قضا گریختن با تک و تاز 20شمارهٔ ۴۰۷: خوش نیست زبان رمز را قصه دراز 21شمارهٔ ۴۰۸: موجود بود گرچه سراپا عاجز 22شمارهٔ ۴۰۹: آن برد گرو که رفت ازین دار به عجز 23شمارهٔ ۴۱۰: قدسی، منم و دلی چو آتش همه سوز 24شمارهٔ ۴۱۱: قدسی ز تو در قید حجاب است هنوز 25شمارهٔ ۴۱۲: قدسی به دلت هوای کام است هنوز 26شمارهٔ ۴۱۳: بینم رخ غم، نقاب نگشاده هنوز 27شمارهٔ ۴۱۴: شب‌های دراز رفت و خوابی نه هنوز 28شمارهٔ ۴۱۵: ای مرغ چمن، عشق ندانی ز هوس 29شمارهٔ ۴۱۶: ای خواهش عشقت آرزوی همه کس 30شمارهٔ ۴۱۷: پوشیده چو شمع نیست، داند همه کس 31شمارهٔ ۴۱۸: از همسفران عشق، چون اهل هوس 32شمارهٔ ۴۱۹: از فیض دم شماست پیش همه کس 33شمارهٔ ۴۲۰: کو عقل که نفس را کند منع هوس 34شمارهٔ ۴۲۱: از یک جنسند گرچه نیک و بد ناس 35شمارهٔ ۴۲۲: احوال زمانه از ستم‌کیشان پرس 36شمارهٔ ۴۲۳: با عقل به اندازه روی مایل باش 37شمارهٔ ۴۲۴: بی لخت جگر چو لاله در راغ مباش 38شمارهٔ ۴۲۵: آن غنچه که کار با صبا افتادش 39شمارهٔ ۴۲۶: هرکس که به گلشن وجود آرندش 40شمارهٔ ۴۲۷: دل عقده چرخ تا گشود، افکندش 41شمارهٔ ۴۲۸: آن کس که به معصیت فرو رفته سرش 42شمارهٔ ۴۲۹: گردون که ندانی سبب خیر و شرش 43شمارهٔ ۴۳۰: این یا رب گرمی که تو داری پاسش 44شمارهٔ ۴۳۱: این خانه که سقف باشد از افلاکش 45شمارهٔ ۴۳۲: خورشید که از پی بروند افلاکش 46شمارهٔ ۴۳۳: در سینه تنگ من وطن ساخت غمش 47شمارهٔ ۴۳۴: آن را که بود رگی ز غیرت به تنش 48شمارهٔ ۴۳۵: ای فیض ازل با نفست دوشادوش 49شمارهٔ ۴۳۶: دارد به من اتحاد، یار از من بیش 50شمارهٔ ۴۳۷: با آن که زدی بر جگرم صد جا نیش 51شمارهٔ ۴۳۸: صبحم، نیم از شکفته طبعی درویش 52شمارهٔ ۴۳۹: از فیض جنون، عقل برد کار ز پیش 53شمارهٔ ۴۴۰: گردون که ز هم نمی‌فتد اجزایش 54شمارهٔ ۴۴۱: عشق ارچه بود ز بود، نابودش بیش 55شمارهٔ ۴۴۲: هست از بن هر موی، مرا بر تن خویش 56شمارهٔ ۴۴۳: دارم به دو دست خویش دایم تن خویش 57شمارهٔ ۴۴۴: خون شد دلم از شنیدن نام وداع 58شمارهٔ ۴۴۵: پیدا بود از اشک فروهشته شمع 59شمارهٔ ۴۴۶: بی گریه، بود دیده چو بی باده ایاغ 60شمارهٔ ۴۴۷: زنهار دم سرد مده سر به چراغ 61شمارهٔ ۴۴۸: از ماه، چه نور چشم داری در میغ 62شمارهٔ ۴۴۹: ای عمر گرامی به ریا کرده تلف 63شمارهٔ ۴۵۰: ای باطن تو چو ظاهر آینه صاف 64شمارهٔ ۴۵۱: خوش نیست حقیقت و مجاز از هم پاک 65شمارهٔ ۴۵۲: بس تجربه کردیم درین عالم خاک 66شمارهٔ ۴۵۳: آن را که رسد کدورتی از افلاک 67شمارهٔ ۴۵۴: تا این کهن آسیا نکرده‌ست درنگ 68شمارهٔ ۴۵۵: آید دل صاف‌طینتان زود به چنگ 69شمارهٔ ۴۵۶: بی روی تو زد غبار در چشمم چنگ 70شمارهٔ ۴۵۷: زد قافله‌سالار، پی کوچ، دهل 71شمارهٔ ۴۵۸: چنندان که زند طعنه طعنش بر دل 72شمارهٔ ۴۵۹: هنگامه اهل وجد می‌باید و حال 73شمارهٔ ۴۶۰: از گل نگرفته‌ام سراغ از ته دل 74شمارهٔ ۴۶۱: پرهیز کن از راهنمایان فضول 75شمارهٔ ۴۶۲: آن کس که کند معرفت حق تحصیل 76شمارهٔ ۴۶۳: از بس که فسرد از نفس سرد، تنم 77شمارهٔ ۴۶۴: از مهره گردون نکشید آن که ستم 78شمارهٔ ۴۶۵: هر کثرت و وحدت که دهد دست به هم 79شمارهٔ ۴۶۶: فارغ شده‌ام ز ننگ و آسوده ز نام 80شمارهٔ ۴۶۷: مگذار کُمیت فهم را سست لجام 81شمارهٔ ۴۶۸: از مژده خویش پیشتر نه دو سه گام 82شمارهٔ ۴۶۹: از گریه نکرد ضعف در دیده مقام 83شمارهٔ ۴۷۰: چندی ز خرد، پختگی اندوخته‌ام 84شمارهٔ ۴۷۱: هر دم نتوان کرد به جامی مستم 85شمارهٔ ۴۷۲: چون صید اگر به دام صیاد افتم 86شمارهٔ ۴۷۳: زان روز که از مادر گیتی زادم 87شمارهٔ ۴۷۴: آن شوخ که دل به جلوه او دادم 88شمارهٔ ۴۷۵: هر سو که مهیای سفر می‌گردم 89شمارهٔ ۴۷۶: یک چند به فسق و معصیت یار شدم 90شمارهٔ ۴۷۷: در عشق، به جز زیان ندارد سودم 91شمارهٔ ۴۷۸: نی شکر ز جان، نه شکوه از تن دارم 92شمارهٔ ۴۷۹: با عشق، ز دل نهفته رازی دارم 93شمارهٔ ۴۸۰: از مرغ چمن، به گل سزاوارترم 94شمارهٔ ۴۸۱: با آن که گذشت در نقاب از نظرم 95شمارهٔ ۴۸۲: در وصل تو دیده بر زمین می‌دوزم 96شمارهٔ ۴۸۳: از خاک درت گر چو صبا برخیزم 97شمارهٔ ۴۸۴: شب‌ها که ز هجر، آب گردد نفسم 98شمارهٔ ۴۸۵: گردون زند از کین تو هر صبحی دم 99شمارهٔ ۴۸۶: در عشق به آن بهانه جو نزدیکم 100شمارهٔ ۴۸۷: چون آینه، گر به ساده‌لوحی مثلم 101شمارهٔ ۴۸۸: خود کرد به لطف اگرچه اول رامم 102شمارهٔ ۴۸۹: هرچند نواسنج قدیم چمنم 103شمارهٔ ۴۹۰: گفتی که لب آلوده به می چند کنم 104شمارهٔ ۴۹۱: از خوف، گهی خاطر خود ریش کنم 105شمارهٔ ۴۹۲: از حق، طلب دل حق‌اندیش کنم 106شمارهٔ ۴۹۳: خواهم ز گذشته‌ها روایت نکنم 107شمارهٔ ۴۹۴: قدسی هوس کام‌پرستی نکنم 108شمارهٔ ۴۹۵: هر روز، سرشک چشم طوفان‌زایم 109شمارهٔ ۴۹۶: قدسی من و بخت اگرچه توام بودیم 110شمارهٔ ۴۹۷: دل پیش تو ای دلبر کاشی داریم 111شمارهٔ ۴۹۸: تا یار شدی به رغم من با دشمن 112شمارهٔ ۴۹۹: الفاظ لباس است و معانی چو بدن 113شمارهٔ ۵۰۰: تا راز دلت ز دل نیاید به زبان 114شمارهٔ ۵۰۱: در باب وجودت ای خداوند جهان 115شمارهٔ ۵۰۲: تا هست به جا دایره کون و مکان 116شمارهٔ ۵۰۳: بی راهبری که سوزدش بهر تو جان 117شمارهٔ ۵۰۴: هرچند که رحمت است کار رحمان 118شمارهٔ ۵۰۵: جایی که بود پای محبت به میان 119شمارهٔ ۵۰۶: بی‌واسطه در مجلس ابنای زمان 120شمارهٔ ۵۰۷: زنهار مرو به گله خاموشان 121شمارهٔ ۵۰۸: شاهنشهی است خدمت درویشان 122شمارهٔ ۵۰۹: عقل آمد و دل در اضطراب است همان 123شمارهٔ ۵۱۰: ای باخبر از حقیقت کون و مکان 124شمارهٔ ۵۱۱: آن صفحه که بایدش سراپا شستن 125شمارهٔ ۵۱۲: تا کی دنبال نفس سرکش رفتن 126شمارهٔ ۵۱۳: ای نفس، بس است این همه عصیان‌کردن 127شمارهٔ ۵۱۴: تا کی سخن معرفت انشا کردن 128شمارهٔ ۵۱۵: آزرده چو خاطرت ز با ما بودن 129شمارهٔ ۵۱۶: در عشق تو دل به شرم خواهد بودن 130شمارهٔ ۵۱۷: از نامه رسی پیش، چه خواهد بودن 131شمارهٔ ۵۱۸: دلگیر مشو ز شهر یا ده بودن 132شمارهٔ ۵۱۹: چون غنچه خراب گردم از خندیدن 133شمارهٔ ۵۲۰: از کس نبود کدورتم در باطن 134شمارهٔ ۵۲۱: ای نفس، به بندگی سری پیدا کن 135شمارهٔ ۵۲۲: از عشق حقیقی، اثری پیدا کن 136شمارهٔ ۵۲۳: چون باد بگرد و گلشنی پیدا کن 137شمارهٔ ۵۲۴: از خلق جهان، کناره‌ای ساز وطن 138شمارهٔ ۵۲۵: شد شهره شهر باده‌پیمایی من 139شمارهٔ ۵۲۶: گر عارض دلبرم بود گندم‌گون 140شمارهٔ ۵۲۷: از دل نرود آه غم‌آلود برون 141شمارهٔ ۵۲۸: هرچند جهد برق حوادث ز کمین 142شمارهٔ ۵۲۹: باشد ز تو دوست‌تر به تو چرخ برین 143شمارهٔ ۵۳۰: زلفی شده قید من، نه زنجیرست این 144شمارهٔ ۵۳۱: هر فعل که از تو در شمارست، ببین 145شمارهٔ ۵۳۲: عمری ز پی دوست نمودم تک و دو 146شمارهٔ ۵۳۳: اوراد من است داستان غم تو 147شمارهٔ ۵۳۴: زاهد، تا چند زرق و خودکامی تو 148شمارهٔ ۵۳۵: در بزم شهود، ذکر می‌گویی تو 149شمارهٔ ۵۳۶: گر دلشده‌ای، جان غم‌اندوزت کو 150شمارهٔ ۵۳۷: در بزم جهان، شمع شب‌افروزی کو 151شمارهٔ ۵۳۸: ای عمر به رفتن چه شتاب است بگو 152شمارهٔ ۵۳۹: ای بی‌جگر، آواز کمانم مشنو 153شمارهٔ ۵۴۰: بر ماه کنم گر ز سر شوق، نگاه 154شمارهٔ ۵۴۱: قدسی تا کی آه کشم از دل، آه 155شمارهٔ ۵۴۲: بی‌برگان را به صد هنر، بی زر و جا ...156شمارهٔ ۵۴۳: مشتاق جمال را چه بیگاه و چه گاه 157شمارهٔ ۵۴۴: کرد از ره راست چون رسولت آگاه 158شمارهٔ ۵۴۵: جز گفت و شنود زینت هوش مخواه 159شمارهٔ ۵۴۶: در دهر ز هر انجمنی خلوت به 160شمارهٔ ۵۴۷: دل از سر کوی یار برخاسته به 161شمارهٔ ۵۴۸: هر ذره غمت ز عالمی شادی به 162شمارهٔ ۵۴۹: با مردم روزگار، کم‌جوشی به 163شمارهٔ ۵۵۰: آن کز پی عارفان دین برگشته 164شمارهٔ ۵۵۱: چون مهرش اگر بود سپر در پنجه 165شمارهٔ ۵۵۲: آوازه من به هند و روم افتاده 166شمارهٔ ۵۵۳: بر روی تو چرخ دست رد ننهاده 167شمارهٔ ۵۵۴: حیرت، تپش از جام خرابم برده 168شمارهٔ ۵۵۵: هستی چمن جان و چمن در پرده 169شمارهٔ ۵۵۶: عشقت که به شعله راه پروانه زده 170شمارهٔ ۵۵۷: عشقت ره دیوانه و فرزانه زده 171شمارهٔ ۵۵۸: کی دل شود از هوای خود شرمنده 172شمارهٔ ۵۵۹: فریاد ز دست صبر نافرموده 173شمارهٔ ۵۶۰: ای همچو خرد در همه فن سنجیده 174شمارهٔ ۵۶۱: در غربتم استخوان چو نی نالیده 175شمارهٔ ۵۶۲: در عشق، چه دل‌هاست کباب از شعله 176شمارهٔ ۵۶۳: هرگز نشدم جرعه‌کش از جام گله 177شمارهٔ ۵۶۴: از خلق جهان، چه نیک و بد، یک قلمه 178شمارهٔ ۵۶۵: ای ذکر تو مقصود ز گفتار همه 179شمارهٔ ۵۶۶: شادم به دل خراب در ویرانه 180شمارهٔ ۵۶۷: دیوانه رهد ز رنج در ویرانه 181شمارهٔ ۵۶۸: از گردش و سیر فلک حادثه‌زای 182شمارهٔ ۵۶۹: ای تازه نهال سایه‌پرور بازآی 183شمارهٔ ۵۷۰: ای مرکز نه سپهر اعظم بازآی 184شمارهٔ ۵۷۱: همت طلبی، به تربت مجنون آی 185شمارهٔ ۵۷۲: ای جان و جهان، جهان و جان همه‌ای 186شمارهٔ ۵۷۳: ای عشق، حیات جاودان همه‌ای 187شمارهٔ ۵۷۴: ای دوست چرا در دل دیوانه نه ای 188شمارهٔ ۵۷۵: عشق آن تو شد، تواش کجا می‌طلبی 189شمارهٔ ۵۷۶: هرگز نشدم کام‌ور از مطلوبی 190شمارهٔ ۵۷۷: ای آن که کمر به جستن حق بستی 191شمارهٔ ۵۷۸: بگذار حدیث جزو و کل در مستی 192شمارهٔ ۵۷۹: ای عشق جدا ز وصل یارم کشتی 193شمارهٔ ۵۸۰: رنجورم و خسته‌دل، طبیبان مددی 194شمارهٔ ۵۸۱: از دوری خود، بی پر و بالم کردی 195شمارهٔ ۵۸۲: خشنود به مژده وصالم کردی 196شمارهٔ ۵۸۳: ناصح به نصیحت چه پی ما گردی 197شمارهٔ ۵۸۴: خواهی که معزز و مکرم گردی 198شمارهٔ ۵۸۵: بد نیز مباش اگر نه خود به گردی 199شمارهٔ ۵۸۶: چون باصره در عشق مجازی ماندی 200شمارهٔ ۵۸۷: گر زان که خرد بیخودی افزا بودی 201شمارهٔ ۵۸۸: گر دونان را دست عطا می‌بودی 202شمارهٔ ۵۸۹: ای دل، ستم و جفای مردم دیدی 203شمارهٔ ۵۹۰: با آن که خبر ز حال زارم داری 204شمارهٔ ۵۹۱: ای غم نتوان گرفت هر دم یاری 205شمارهٔ ۵۹۲: گر شعر نگویم نه ز شعرم عاری 206شمارهٔ ۵۹۳: از عالم اگر عمل نیاید باری 207شمارهٔ ۵۹۴: از عشق بگو مقاله‌ای گر داری 208شمارهٔ ۵۹۵: در دست، ز صلح کل پشیزی داری 209شمارهٔ ۵۹۶: ای عشق، چه بر سرم ز افسون آری 210شمارهٔ ۵۹۷: این ره که تو سر کرده‌ای از مغروری 211شمارهٔ ۵۹۸: پُر پیش فتاده‌ای، قفایی نخوری 212شمارهٔ ۵۹۹: خواهم که به دل، چو عشق، مسکن گیری 213شمارهٔ ۶۰۰: هرچند نباشد خبرت از رازی 214شمارهٔ ۶۰۱: ای عشق، تو ما را به جهان می‌ارزی 215شمارهٔ ۶۰۲: شمعی تو، ولی ز انجمن پرهیزی 216شمارهٔ ۶۰۳: تجرید گزین تا به نوایی برسی 217شمارهٔ ۶۰۴: بر آسایش، مدار ننهاد کسی 218شمارهٔ ۶۰۵: خرسند بود چند به نام از تو کسی 219شمارهٔ ۶۰۶: نی عزت و اعتبار ماند به کسی 220شمارهٔ ۶۰۷: در وحدت ذات، گفته گوهرپاشی 221شمارهٔ ۶۰۸: گر از یاری، مدام از خود باشی 222شمارهٔ ۶۰۹: ای جان چه شود که مونس تن باشی 223شمارهٔ ۶۱۰: در پرده به هر دل آشنا می‌باشی 224شمارهٔ ۶۱۱: بی شعله، چو باده خود به خود می‌جو ...225شمارهٔ ۶۱۲: یابی چو ز اهل فضل، شخصی عاصی 226شمارهٔ ۶۱۳: محروم ز وصل یار بودن تا کی 227شمارهٔ ۶۱۴: در ملک وجود، خوار بودن تا کی 228شمارهٔ ۶۱۵: روزن متعددست و مهتاب یکی 229شمارهٔ ۶۱۶: از مردم حال، اهل حال است یکی 230شمارهٔ ۶۱۷: بی‌فیضان را چه باک از بی‌برگی 231شمارهٔ ۶۱۸: عاشق نشود هلاک از بی‌برگی 232شمارهٔ ۶۱۹: گر بتوانی، به نفس خود کن جدلی 233شمارهٔ ۶۲۰: آن رند که در مثل ندارد بدلی 234شمارهٔ ۶۲۱: از عشق که نیست در جهانش بدلی 235شمارهٔ ۶۲۲: آن کز ازلش آمده فطرت عالی 236شمارهٔ ۶۲۳: بی فیض ازل رتبه نگردد عالی 237شمارهٔ ۶۲۴: بی ساغر عیش، مردم از بی‌حالی 238شمارهٔ ۶۲۵: آنها که خرید عشقشان از خامی 239شمارهٔ ۶۲۶: زین هستی موهوم، جدا باش دمی 240شمارهٔ ۶۲۷: سوز جگرم نمی‌برد درمانی 241شمارهٔ ۶۲۸: حیرت‌زده را چه غم ز سرگردانی 242شمارهٔ ۶۲۹: در شعر شوی گر انوری را ثانی 243شمارهٔ ۶۳۰: خوش در پی عقل و هوش افراختنی 244شمارهٔ ۶۳۱: رمزی‌ست حدیث عشق، دریافتنی 245شمارهٔ ۶۳۲: شد نغمه، وبال از فغانم بر نی 246شمارهٔ ۶۳۳: در بام شریعتی، دگر پر نزنی 247شمارهٔ ۶۳۴: ای دل، می تجرید تمنا نکنی 248شمارهٔ ۶۳۵: با فقر و فنا، چون فقرا سر چه کنی 249شمارهٔ ۶۳۶: ای پنجه‌قوی شکار لاغر چه کنی 250شمارهٔ ۶۳۷: تقریر ز حالی که نداری چه کنی 251شمارهٔ ۶۳۸: هر نیک و بدی که می‌کنی، می‌بینی 252شمارهٔ ۶۳۹: هر نقش که بر سپهر اعلا بینی 253شمارهٔ ۶۴۰: زنهار به فکر خواهش از جا نروی 254شمارهٔ ۶۴۱: گاهی نخود سبزی هر دیگ شوی 255شمارهٔ ۶۴۲: گر سوخته آتش بی دود شوی 256شمارهٔ ۶۴۳: تا کی مشغول عالم خاک شوی 257شمارهٔ ۶۴۴: گیرم ز مقربان درگاه شوی 258شمارهٔ ۶۴۵: با حرص و هوا، کی بود روزبهی 259شمارهٔ ۶۴۶: هرچند که دارد آسمان مهر و مهی 260شمارهٔ ۶۴۷: از کس نبود هراس در تنهایی 261شمارهٔ ۶۴۸: ای قد تو سرو چمن دلجویی 262شمارهٔ ۶۴۹: با رستم گُرد اگر هماورد تویی 263شمارهٔ ۶۵۰: در خانقه کون و مکان پیر تویی 264شمارهٔ ۶۵۱: ای پیرو کاملان عرفان که تویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ