به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اثیر اخسیکتی

اثیر اخسیکتیغزل هاشمارهٔ ۱۲: مه رخم، سرو قامت افتاده ست

2230عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مه رخم، سرو قامت افتاده ست
راستی را، قیامت افتاده ست
جای شکرانه هست کزرخ او
حسن بر مه، غرامت افتاده ست
لشکر صبر را ز تیر مژه
صف شکستن علامت افتاده ست
مرغ او نیست مرد عافیتی
کش نظر بر سلامت افتاده ست
لذت روز وصلش آن کس راست
که شبی با ملامت افتاده ست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱: چون مرا دولت وصل تو، شبی روزی نیست 2شمارهٔ ۱۲: مه رخم، سرو قامت افتاده ست 3شمارهٔ ۱۳: یا رب آن ماه تمام، آن من است 4شمارهٔ ۱۴: این زبان کاندرین دهان من است 5شمارهٔ ۱۵: ای اختری، که شاه کواکب غلام توست 6شمارهٔ ۱۶: بازار تو را کرانه ئی نیست 7شمارهٔ ۱۷: کس به عشق تو دستیارم نیست 8شمارهٔ ۱۸: طبیب درد بیدرمان کدام است 9شمارهٔ ۱۹: خیزید و می آرید که هنگام بهار است 10شمارهٔ ۲۰: یا رب آن روح ممثل چه خوش است 11شمارهٔ ۲۱: با دل بد عهد تو گاو گل سر دامن است 12شمارهٔ ۲۲: آن چشم مست بین که خرد در خمار اوست 13شمارهٔ ۲۳: ازفلک آن ماه کون آمده است 14شمارهٔ ۲۴: کار ستمت بجان رسیده است 15شمارهٔ ۲۵: یا رب آن روی است با آن زیب و کشّی ...16شمارهٔ ۲۶: یک امروزت سر من چاکرت هست 17شمارهٔ ۲۷: محرم عشق را حکایت نیست 18شمارهٔ ۲۸: هنگامه ی خورشید ز رخسار تو بشکست 19شمارهٔ ۲۹: هیچ، دردی بتو ای مایه درمان مرساد 20شمارهٔ ۳۰: یاد میدار که از مات نمی آید یاد 21شمارهٔ ۳۱: چو لب افق بخندید و دم صبا بر آمد 22شمارهٔ ۳۲: من خاک چنان با دم، گاو زلف تو جنبا ...23شمارهٔ ۳۳: تدبیر دل مرا نمیخواهد 24شمارهٔ ۳۴: هرکه دل بر سرو بالائی نهد 25شمارهٔ ۳۵: هرکه در دامن تو آویزد 26شمارهٔ ۳۶: بی غم عشق تو دل بکار نیاید 27شمارهٔ ۳۷: دوستی یکدل و دمساز نماند 28شمارهٔ ۳۸: خوی تو باجور روزگار بسازد 29شمارهٔ ۳۹: خیمه در کوی یار خواهم زد 30شمارهٔ ۴۰: همچو بالای تو سروی بچمن می نرسد 31شمارهٔ ۴۱: دل به عشق تو جانسپاری کرد 32شمارهٔ ۴۲: وقت بیاید که دور غم بسر آید 33شمارهٔ ۴۳: روزی که جفاهای تو بر یاد من آید 34شمارهٔ ۴۴: رخ او دیده را بصر بخشد 35شمارهٔ ۴۵: نه صفای تو در بصر گنجد 36شمارهٔ ۴۶: آنرا که چنان سلسله ها بافته باشد 37شمارهٔ ۴۷: روی تو، ممالک جهان ارزد 38شمارهٔ ۴۸: گه بود ماه که با روی تو از کوه بر ...39شمارهٔ ۴۹: گر نقاب از دورخ براندازد 40شمارهٔ ۵۰: نام تو، بهر زبان در افتاد 41شمارهٔ ۵۱: حسن رویش دیده پرخون میکند 42شمارهٔ ۵۲: از تو هر آنچه برمن درویش میرود 43شمارهٔ ۵۳: جهان پیرباز از دست نیسان خرقه می پ ...44شمارهٔ ۵۴: با سرو قدت چمن بسوزد 45شمارهٔ ۵۵: دهان تنگ آن دلبر نشان طبع من دارد 46شمارهٔ ۵۶: شام از طرب رخت سحر گردد 47شمارهٔ ۵۷: لعل تو به نکته دُر چکاند 48شمارهٔ ۵۸: یار دست جور در جان میکند 49شمارهٔ ۵۹: جان نقش رخ تو بر بصر دارد 50شمارهٔ ۶۰: وصلش مرا قرین سعادت نمیکند 51شمارهٔ ۶۱: از عشق تو بوی خون همی آید 52شمارهٔ ۶۲: دل ز دست غمت بجان نجهد 53شمارهٔ ۶۳: باز مرا عشق کهن تازه شد 54شمارهٔ ۶۴: هر محتشمی پایه عشق تو ندارد 55شمارهٔ ۶۵: تن بی غم تو جان نمیخواهد 56شمارهٔ ۶۶: از لب یار شکر می باید 57شمارهٔ ۶۷: که را هجرت به پرسش کمتر آید 58شمارهٔ ۶۸: دست ار، همه بتان بجمال و وفا برند 59شمارهٔ ۶۹: وصل شک نیست که در می باید 60شمارهٔ ۷۰: بهار امسال خوشتر می نماید 61شمارهٔ ۷۱: هر آنکس را که دلداری چو آن سرو سهی ...62شمارهٔ ۷۲: یکدمت خود غم دلم دارد 63شمارهٔ ۷۳: تهمت اشکم چو پیدا میشود 64شمارهٔ ۷۴: مرغی یگانه بودم یاری بدستم آمد 65شمارهٔ ۷۵: یارستم پیشه باز، دست جفا می برد 66شمارهٔ ۷۶: آتش عشق تو چون زبانه برآرد 67شمارهٔ ۷۷: دل بر امید وصل تو جان را همی زند 68شمارهٔ ۷۸: دردی است در دیار که درمان نمیبرد 69شمارهٔ ۷۹: جهان، جان فشاند چو روی تو بیند 70شمارهٔ ۸۰: باز دل در عشق رائی میزند 71شمارهٔ ۸۱: با آنکه بهشیاری همتات نمی افتد 72شمارهٔ ۸۲: تو را اگر تو، توئی عالمی شکار بود 73شمارهٔ ۸۳: پایه حسن تو آفتاب ندارد 74شمارهٔ ۸۴: با که گویم راز چون همدم نماند 75شمارهٔ ۸۵: پسته خندان تو شکر فشاند 76شمارهٔ ۸۶: مشتری غاشیه مهر تو بر دوش کشد 77شمارهٔ ۸۷: امید وصل غم روز هجر چون شب شمع 78شمارهٔ ۸۸: جور تو گر عنان بجنباند 79شمارهٔ ۸۹: مرا براین نسزاید که از تو باشم دور 80شمارهٔ ۹۰: تا تولای تو کردم شدم از خود بیزار 81شمارهٔ ۹۱: آن زلف مشوش بین در عنبر و بان منگر 82شمارهٔ ۹۲: دلا فتراک آن جان و جهان گیر 83شمارهٔ ۹۳: یک نظر در صورت آن روح روحانی نگر 84شمارهٔ ۹۴: دلبری دارم که یارب زینهار 85شمارهٔ ۹۵: ای ز تو بر هر دماغی صد هوس 86شمارهٔ ۹۶: مسلمانان فغان از دست چشم کافر مستش 87شمارهٔ ۹۷: گر ز کوی عاشقانی، تا عدم هم خانه ب ...88شمارهٔ ۹۸: تو چه گوئی ار بپرسم زلب شکرفشانش 89شمارهٔ ۹۹: در خون دل نشاندم روی ازفراق رویش 90شمارهٔ ۱۰۰: مهمان تو آمد دل در باغ رضا خوان ک ...91شمارهٔ ۱۰۱: در فراقت طاقت من گشت طاق 92شمارهٔ ۱۰۲: چند خورم خون خود ازدست دل 93شمارهٔ ۱۰۳: چو من عادت چنین دارم که غم را شاد ...94شمارهٔ ۱۰۴: می بین که تا چه غایت از تو به درد ...95شمارهٔ ۱۰۵: باز در دست چرخ بد سازم 96شمارهٔ ۱۰۶: از همه عالم خریدار توام 97شمارهٔ ۱۰۷: پیمان شکنا بر سر پیمانت نمی بینم 98شمارهٔ ۱۰۸: درد هجران تو را داغ جگر ساخته ام 99شمارهٔ ۱۰۹: دوش با دوست محاکات بجان میگردم 100شمارهٔ ۱۱۰: دلبری دارم که جان میخواهد از من، ...101شمارهٔ ۱۱۱: همه عارض تو بینم، چو نظر بر آب دا ...102شمارهٔ ۱۱۲: مه را وجود گفتن با روی او نیارم 103شمارهٔ ۱۱۳: از دل گره غم تو بگشادم 104شمارهٔ ۱۱۴: دوش در عیش و عشرتی بودم 105شمارهٔ ۱۱۵: بی تو با یک دل، غم دل مانده ام 106شمارهٔ ۱۱۶: هرغم که دهد عشق تو من خار ندارم 107شمارهٔ ۱۱۷: یا رب این من، غریب کم خطرم 108شمارهٔ ۱۱۸: از نو، رقمی بر دل درویش کشیدم 109شمارهٔ ۱۱۹: کو محرمی که قصه تو در میان نهم 110شمارهٔ ۱۲۰: بی شب زلف تو سیه روزم 111شمارهٔ ۱۲۱: چون با غم تو قرار گیرم 112شمارهٔ ۱۲۲: ره صد رهگذرت میدارم 113شمارهٔ ۱۲۳: با آنکه در میان دل آتش همی زنم 114شمارهٔ ۱۲۴: کارم از عشق بجان است، چه تدبیر کن ...115شمارهٔ ۱۲۵: شب دوش با دوست می خورده ام 116شمارهٔ ۱۲۶: خیز تا دست طرب یکدم، بجام می زنیم 117شمارهٔ ۱۲۷: آنم که زین بر اسب تمنا نهاده ام 118شمارهٔ ۱۲۸: در فراق تو سوخت این جگرم 119شمارهٔ ۱۲۹: به حق آنکه جز از تو، کسی گزیده نی ...120شمارهٔ ۱۳۰: بهر کژم که نهی نقش خویش می بینم 121شمارهٔ ۱۳۱: میروم از غم عشق تو چنان بیخبرم 122شمارهٔ ۱۳۲: وه که امروز بحال دگرم 123شمارهٔ ۱۳۳: ساقی من از خمار شبانه مشوشم 124شمارهٔ ۱۳۴: پر دردم و بمانده ز درمان خویشتن 125شمارهٔ ۱۳۵: خه خه آن سوسن سیرابش بین 126شمارهٔ ۱۳۶: ای سعی کرده عشق تو در خون و جان م ...127شمارهٔ ۱۳۷: ای بر گشاده دست به بیداد عاشقان 128شمارهٔ ۱۳۸: ای جهان را، یادگار از طغرل و الب ...129شمارهٔ ۱۳۹: چیست، شرط عاشقان با بینوائی ساختن 130شمارهٔ ۱۴۰: این چرخ دغا پیشه دست خوش خوی تو 131شمارهٔ ۱۴۱: از رهی روی بگردان و برو 132شمارهٔ ۱۴۲: ای در دل و جان سواری تو 133شمارهٔ ۱۴۳: باز دل را تازه شد درد کهن با یار ...134شمارهٔ ۱۴۴: سیم اگر پیش سمن لافی زد از سیمای ...135شمارهٔ ۱۴۵: داد دلم نمیدهد زلف ستم پرست تو 136شمارهٔ ۱۴۶: ای شکرخای شده گوش از تو 137شمارهٔ ۱۴۷: ای مرهم هر سینه مجروح لب تو 138شمارهٔ ۱۴۸: ای همه شیران اسیر دام تو 139شمارهٔ ۱۴۹: ای شکار آویز دل فتراک تو 140شمارهٔ ۱۵۰: گوهر دیده کرده ام، پیشکش جمال تو 141شمارهٔ ۱۵۱: ما مانده ایم و جانی، در دست غم بم ...142شمارهٔ ۱۵۲: ای مرا چون جان گرامی جام جانپرور ...143شمارهٔ ۱۵۳: ای غمت در جان من آویخته 144شمارهٔ ۱۵۴: توسن بسر عنان بمن ده 145شمارهٔ ۱۵۵: گره مشک، بر سمن چه زنی 146شمارهٔ ۱۵۶: دگر بار ای دل سنگین فتادی 147شمارهٔ ۱۵۷: دیدی چگونه ما را، بگذاشتی و رفتی 148شمارهٔ ۱۵۸: والله که به بیباکی، ناموس جهان بر ...149شمارهٔ ۱۵۹: دل ببری، تن بزنی، اینت بلائی که ت ...150شمارهٔ ۱۶۰: ای پشیمان شده ز دلداری 151شمارهٔ ۱۶۱: من تنگدل و تو تنگ خوئی 152شمارهٔ ۱۶۲: ای عهد تو جمله نانمازی 153شمارهٔ ۱۶۳: جانم فدای توست، که جانان من توئی 154شمارهٔ ۱۶۴: تو که از درد سری آه کنی 155شمارهٔ ۱۶۵: ای دل آخر تا کی این دیوانگی 156شمارهٔ ۱۶۶: کژ نهادی کُله، چه سرداری 157شمارهٔ ۱۶۷: زلف چون بر عذار میفکنی 158شمارهٔ ۱۶۸: در کار تو از دست بشد عهد جوانی 159شمارهٔ ۱۶۹: ای به هلاک جان من، عشق تو را کفای ...160شمارهٔ ۱۷۰: بر گل چو مثال عنبر انگیزی 161شمارهٔ ۱۷۱: دلا آن به که با جان در نبندی 162شمارهٔ ۱۷۲: رخ تو فتنه جهان بودی 163شمارهٔ ۱۷۳: جانا، همه آیت نکوئی 164شمارهٔ ۱۷۴: روز تو اقبال و فرخ نیستی 165شمارهٔ ۱۷۵: چون گشت رخ چمن دل آرای 166شمارهٔ ۱۷۶: گرد ماه از زلف عنبر می نهی 167شمارهٔ ۱۷۷: مشک می رنگ، بر سمن چه زنی 168شمارهٔ ۱۷۸: بدین جمال اگر تو را وفاستی 169شمارهٔ ۱۷۹: بتن بودم امروز چون ناتوانی 170شمارهٔ ۱۸۰: صبحدم آن روی چون نگارچه شوئی 171شمارهٔ ۱۸۱: سوزی است مرا در دل دانی که چسان س ...172شمارهٔ ۱۸۲: بس کاین دل زار ریش کردی 173شمارهٔ ۱۸۳: کره مشک بر سمن چه زنی 174شمارهٔ ۱۸۴: ای قاعده ی بزرگواری 175شمارهٔ ۱۸۵: ای بنده ی لب تو، لب آبدار می 176شمارهٔ ۱۸۶: شبگیر و تنها میروی ای شمع دلها تا ...177شمارهٔ ۱۸۷: زهی چتر قمر طرف کلاهت 178شمارهٔ ۱۸۸: هرکه عشقت خرید جان بفروخت 179شمارهٔ ۱۸۹: نیم شبان دلبرک نیم مست 180شمارهٔ ۱۹۰: بر آن کس که کمتر ز سگ باد پیشت 181شمارهٔ ۱۹۱: جشن فرخنده نوروز جهان افروز است 182شمارهٔ ۱۹۲: رو که میدان جهان میدان توست

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ