آتش عشق تو چون زبانه برآرد
دود ز دل، از سر زمانه برآرد
حلقه ی زلفت زهر دری که درآید
دست سیه زود گرد خانه برآرد
پای درآید بسنگ بازی جان را
دست جمالت چو تازیانه برآرد
تا دهنت حلقه ئی ز لطف گشاید
بلعجب چرخ صد بهانه برآرد
فتنه بر آن در فرو شود که رخ تو
دست کشایش بآستانه برآرد
چنگل باز است عشق، ار چه ز اول
شهپر طاووس از آشیانه برآرد
هر نفسی صد هزار مرغ هوس را
خال و خطت گرد دام و دانه بر آرد
عشق تو شعر اثیر را بنهم چرخ
چون نظر صاحب یگانه برآرد