به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

طبیب اصفهانی

طبیب اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۴۱: بگلشنی که زرویت نقاب می افتد

1110عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بگلشنی که زرویت نقاب می افتد
ز چشم شبنم او آفتاب می افتد
بحشر دیده بی اشگ را بهائی نیست
گهر ز قدر فتد چون ز آب می افتد
فریب وعده ات آبی نزد بر آتش دل
چو تشنه ای که بدام سراب می افتد
بغیر گلشن کویت طبیب راه بخست
اگر بخلد رود در عذاب می افتد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۰: ما وشکن دامی و فریاد و دگر هیچ 2شمارهٔ ۴۱: بگلشنی که زرویت نقاب می افتد 3شمارهٔ ۴۲: از کین گر آن بیدادگر بر سینه ام خن ...4شمارهٔ ۴۳: برکی نگرم؟ چون بتو دیدن نگذارند 5شمارهٔ ۴۴: صیاد را نگر که چه بیداد می کند 6شمارهٔ ۴۵ - نوایی: غمش در نهانخانهٔ دل نشیند 7شمارهٔ ۴۶: از تو چون هر نفسم بر فلک افغان نرس ...8شمارهٔ ۴۷: عاشقان را نگر از خاره تنی ساخته ان ...9شمارهٔ ۴۸: گله ام از تو مپندار که از دل برود 10شمارهٔ ۴۹: روزی که دور از برم آن خوشخرام شد 11شمارهٔ ۵۰: بمن از ناز نگاهش نگرید 12شمارهٔ ۵۱: آنان که برخسار تو چون من نگرانند 13شمارهٔ ۵۲: دو هفته شد که زمن یار سرگران دارد 14شمارهٔ ۵۳: از خشم و کین نگاه تو کارم بجان رسد 15شمارهٔ ۵۴: مرا بتیست که دلها ازین ستم شکند 16شمارهٔ ۵۵: خط بر رخ یار خوش نباشد 17شمارهٔ ۵۶: دل سوخت از شتاب و بدلبر نمی رسد 18شمارهٔ ۵۷: دارم نظری با گل کو روی ترا ماند 19شمارهٔ ۵۸: از دیده ام فکندی وهنگام آن نبود 20شمارهٔ ۵۹: آن صبح امیدی که بدوران تو یابند 21شمارهٔ ۶۰: ساختی خوارم، بعاشق گلعذاران این کن ...22شمارهٔ ۶۱: مرا در سینه دل چون نافه تا پر خون ...23شمارهٔ ۶۲: کجا کسی غم شبهای تار من دارد 24شمارهٔ ۶۳: جدا از روی تو چشمم چو خونفشان گردد 25شمارهٔ ۶۴: هر که از خون جگر چون لاله ساغر می ...26شمارهٔ ۶۵: ترسم که چو جانم زتن زار برآید 27شمارهٔ ۶۶: گریه نتوانست غم را از دل بیتاب برد 28شمارهٔ ۶۷: گفتی که با دلت غم هجران چه می کند 29شمارهٔ ۶۸: گو روزگار هرچه تواند بما کند 30شمارهٔ ۶۹: ترک چشمش که قصد جان دارد 31شمارهٔ ۷۰: مائیم و فراق دیده ای چند 32شمارهٔ ۷۱: گرنه گل ناله ای از مرغ چمن گوش کند 33شمارهٔ ۷۲: تا قیامت دمد از خاک من خون آلود 34شمارهٔ ۷۳: آنان که در طلب به پی دل نمی رسند 35شمارهٔ ۷۴: من آن صیدم که از ضعفم نفس بیرون نم ...36شمارهٔ ۷۵: فریاد من بچرخ نه هر دم نمی رسد 37شمارهٔ ۷۶: نه همین ز آتش عشقت دل ما می سوزد 38شمارهٔ ۷۷: مرغی که بکوی تو ز پرواز نشیند 39شمارهٔ ۷۸: در آن گلشن که گلچین در بروی باغبان ...40شمارهٔ ۷۹: از آن آهم ز دل مشکل برآید 41شمارهٔ ۸۰: کدام شب که فغانم بآسمان نرسد 42شمارهٔ ۸۱: زبامی چو بینم که ماهی برآید 43شمارهٔ ۸۲: مرا کام دل گر زیاری برآید 44شمارهٔ ۸۳: می رود از خویش دل چون دیده حیران م ...45شمارهٔ ۸۴: تا بدلجوئی من لعل تو خندان نشود 46شمارهٔ ۸۵: هرگز بیاد ما زر و گوهر نمی رسد 47شمارهٔ ۸۶: گفتی از جور فراقت چه بمن می گذرد 48شمارهٔ ۸۷: قسمتم کاش بآنکوی کشد دیگر بار 49شمارهٔ ۸۸: بدل دارم غم عشقی نهان از محرمان خو ...50شمارهٔ ۸۹: قسمتم گرمی بازار نگردد هرگز 51شمارهٔ ۹۰: ز پا فتادم و رویم بمنزلست هنوز 52شمارهٔ ۹۱: دل عاشق نمی گردد براحت مهربان هرگز 53شمارهٔ ۹۲: صید دلم که باشد ازو خون روان هنوز 54شمارهٔ ۹۳: هر چند بر آن عارض گلگون نگرد کس 55شمارهٔ ۹۴: چون ناله زجور تو ستمگر نکند کس؟56شمارهٔ ۹۵: تیغ از میان بقصد من ناتوان مکش 57شمارهٔ ۹۶: چه دامست این که هر مرغی که می گردد ...58شمارهٔ ۹۷: بمن آن بیوفا یارب که بادا خاطر شاد ...59شمارهٔ ۹۸: سر منزل سلمی که منم دل نگرانش 60شمارهٔ ۹۹: زد مرا زخمی و از پیش نظر بگذشت حیف 61شمارهٔ ۱۰۰: نگشاید دلم از وصل بهجران نزدیک 62شمارهٔ ۱۰۱: سوی تو عجب نیست اگر میکشدم دل 63شمارهٔ ۱۰۲: چه خواهد شد اگر سلطان دهد گوشی بف ...64شمارهٔ ۱۰۳: در دل اگر باشدم غیر وصال توکام 65شمارهٔ ۱۰۴: مپسند از درت ای دوست غمین برخیزم 66شمارهٔ ۱۰۵: از سر زلف نگاری دو سه تاری دارم 67شمارهٔ ۱۰۶: صبح محشر که من از خواب گران برخیز ...68شمارهٔ ۱۰۷: چون شکوه از جفای تو بنیاد می کنم 69شمارهٔ ۱۰۸: رحمی، رحمی که از کنارم 70شمارهٔ ۱۰۹: ما غمزدگان چون زدل آهنگ برآریم 71شمارهٔ ۱۱۰: زهجرانت سخن هر شب که با دل در میا ...72شمارهٔ ۱۱۱: بی تو خود را بسکه از تاب و توان ا ...73شمارهٔ ۱۱۲: بصد بلا زغمت گرچه مبتلا شده ام 74شمارهٔ ۱۱۳: شب شد که شکوه ها ز دل تنگ برکنیم 75شمارهٔ ۱۱۴: گذارد کی مرا سودای عشق از جوش بنش ...76شمارهٔ ۱۱۵: بهتر آنست که پا از سر بازار کشم 77شمارهٔ ۱۱۶: جز این که در فراق تو خاکی بسر کنم 78شمارهٔ ۱۱۷: خوش آن خلوت که چون آئی بروی غیر د ...79شمارهٔ ۱۱۸: چه خونها در دل ایام کردیم 80شمارهٔ ۱۱۹: آنکه پیوسته به رویت نگرانست، منم 81شمارهٔ ۱۲۰: نمودی گاه زلف عنبرین گه خال مشگین ...82شمارهٔ ۱۲۱: حکایتها که بعد از من تو خواهی گفت ...83شمارهٔ ۱۲۲: نیست مهر تو متاعی که بجان بفروشم 84شمارهٔ ۱۲۳: خاک درت بمژگان خوش آنکه رفته باشم 85شمارهٔ ۱۲۴: باین خوشم که زدردت بدیده خواب ندا ...86شمارهٔ ۱۲۵: بسکه دیدم سست عهدی از تو دل برداش ...87شمارهٔ ۱۲۶: غافل مشو از حال من بی سروسامان 88شمارهٔ ۱۲۷: نهانی رازهای دوستداران 89شمارهٔ ۱۲۸: نگارینا دل پر درد من بین 90شمارهٔ ۱۲۹: هر کرا یاری برای خویشتن 91شمارهٔ ۱۳۰: دل می برد دل ای هوشمندان 92شمارهٔ ۱۳۱: زبیدادت ننالد چون دل من؟93شمارهٔ ۱۳۲: از سر کوی تو دردا که من دلنگران 94شمارهٔ ۱۳۳: خفتن نتوان درین گلستان 95شمارهٔ ۱۳۴: چه خوشست از تو گاهی مژه نیم باز ک ...96شمارهٔ ۱۳۵: جانا در انتظار تو شد روزگار من 97شمارهٔ ۱۳۶: اگر از حال ما پرسی بپرس از طره جا ...98شمارهٔ ۱۳۷: از برت کی من باین الفت جدا خواهم ...99شمارهٔ ۱۳۸: بر من نیندازد نظر بی اعتباری را ب ...100شمارهٔ ۱۳۹: شب چو بمیرم بسر کوی تو 101شمارهٔ ۱۴۰: دارم به چمن چه کار، بی تو 102شمارهٔ ۱۴۱: یاد آر ای که فارغ، در محملی نشسته 103شمارهٔ ۱۴۲: از نفس گرم من عالمی افروخته 104شمارهٔ ۱۴۳: آرد شبیخون چون هجرت ای ماه 105شمارهٔ ۱۴۴: شدیم پیرو بدل داغ آن جوان مانده 106شمارهٔ ۱۴۵: ای که بر خاک شهیدان گذر انداخته ا ...107شمارهٔ ۱۴۶: از ما نهفته با دگران یار بوده ای 108شمارهٔ ۱۴۷: از ما درین گلستان جویند گر نشانی 109شمارهٔ ۱۴۸: از باده عشرت تو و رخسار چو ماهی 110شمارهٔ ۱۴۹: از می لعل بکف تا دو سه جامی داری 111شمارهٔ ۱۵۰: بصید جسته از دامی چه خوش میگفت صی ...112شمارهٔ ۱۵۱: بساقی گفت در میخانه مستی 113شمارهٔ ۱۵۲: ببخشا ای که میر کاروانی 114شمارهٔ ۱۵۳: تو که ای امیر داری ز سراغ من فراغ ...115شمارهٔ ۱۵۴: چو باشد مایل بیداد شاهی 116شمارهٔ ۱۵۵: چنین که باغم گرفته ام خو مخوان بب ...117شمارهٔ ۱۵۶: حیف از تو که ارباب سخن را نشناسی 118شمارهٔ ۱۵۷: دلی دارم که دارد اضطرابی 119شمارهٔ ۱۵۸: رفتند همرهان و تو در فکر منزلی 120شمارهٔ ۱۵۹: زصید من چه شود گر عنان بگردانی 121شمارهٔ ۱۶۰: زنکوئی آنچه باید همه را تمام داری 122شمارهٔ ۱۶۱: کردیم شبی روز غریبانه بدامی 123شمارهٔ ۱۶۲: مشکل که دهد دست مرا با تو وصالی 124شمارهٔ ۱۶۳: مسلمانان مرا حال تباهی 125شمارهٔ ۱۶۴: یاد آرای ستمگر از حال خاکساری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ