ايکه جز حسن رخت پيرايه آفاق نيست
جز جمالت آرزوى خاطر مشتاق نيست
گر کشى تيغ و کشى عشاق را در هيچ باب
از سر کوى تو رفتن مذهب عشاق نيست
زخم کز پيش تو آيد نوش جان افزاى ما است
زهر کز دست تو باشد کمتر از ترياق نيست
ما بميثاق الست از تو بلا در خواستيم
از بلا بگريزد آنکو بر سر ميثاق نيست
در نوشتم دفتر هستى و اوراق خرد
زانکه علم عشق اندر دفتر و اوراق نيست
موج عشقت تخته هستى ما را در ربود
کار ما اکنون در اين دريا جز استغراق نيست
ميوه معراج چيند اهل دل از نخل عشق
کين شجر عرشى است ليکن تکيه اش بر ساق نيست
قيد هستى را بهل گر وصل ميجوئى حسين
زانکه خوف فرقت اندر حالتت اطلاق نيست