به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فصیحی هروی

فصیحی هرویغزلیاتشمارهٔ ۷: آن قطره‌ام که بحر به دور افکند مرا

690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آن قطره‌ام که بحر به دور افکند مرا
ظلمت ز ننگ بر در نور افکند مرا
من خانه‌زاد دیده دردم چو طفل اشک
گرداب غم به موج سرور افکند مرا
بر عشق مهربان شده ترسم که عاقبت
در قحط سال وعده طور افکند مرا
ایزد جزای مستی من چون دهد مگر
لب‌تشنه در سراب شعور افکند مرا
رحمت بهانه‌جوست مبادا نسیم لطف
در صیدگاه طره حور افکند مرا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶: سرمه کوری کشیدم دیده تحقیق را 2شمارهٔ ۷: آن قطره‌ام که بحر به دور افکند مرا 3شمارهٔ ۸: باز عشق آمد که آراید گلستان مرا 4شمارهٔ ۹: جنونی کو که سرگردان کنم در دیده طوف ...5شمارهٔ ۱۰: بردیم باز بر سر نظاره دیده را 6شمارهٔ ۱۱: به صبوری بفریبم دل شیدایی را 7شمارهٔ ۱۲: هنوز شعله‌فشانست آه حسرت ما 8شمارهٔ ۱۳: عشق کرم آموز در‌آمد ز در ما 9شمارهٔ ۱۴: پامال ترکتاز خزان شد بهار ما 10شمارهٔ ۱۵: شبی که هجر بپرداخت از تو منزل ما 11شمارهٔ ۱۶: آشفته‌تر از ماست بسی انجمن ما 12شمارهٔ ۱۷: چون شعله پرتب است درون و برون ما 13شمارهٔ ۱۸: باز دل در موج تبخال از تب حرمان کی ...14شمارهٔ ۱۹: باز دل بر در غم طرح محبت انداخت 15شمارهٔ ۲۰: عندلیب عشق را جز ناله‌های زار نیست 16شمارهٔ ۲۱: خاکستر این سوخته را باز توان سوخت 17شمارهٔ ۲۲: امشب از شعله آهم جگر غم می‌سوخت 18شمارهٔ ۲۳: ستم ز نرگس مستت ستمگری آموخت 19شمارهٔ ۲۴: ساقی که می‌ خود همه در جام شمار ری ...20شمارهٔ ۲۵: شناخت ذوق بهار آنکه گل به دامان ری ...21شمارهٔ ۲۶: چه آبروی که آن رانه عشق روی تو ریخ ...22شمارهٔ ۲۷: هجر تو جزو اول دیوان محنتست 23شمارهٔ ۲۸: بر گوش دلم زمزمه توبه حرام است 24شمارهٔ ۲۹: چون عدم از بر عالم برخاست 25شمارهٔ ۳۰: کی ز ماتمخانه ما دود افغان برنخاست 26شمارهٔ ۳۱: کارم چو زلف یار پریشان و در هم است 27شمارهٔ ۳۲: ناله رازی‌ست که در سینه نهفتن ستم ...28شمارهٔ ۳۳: هزار گل ز جگر در کنار خنده ماست 29شمارهٔ ۳۴: باز جانم دوزخ آشام از غم غمخوار تس ...30شمارهٔ ۳۵: امشب از دولت دیدار تو عید نظرست 31شمارهٔ ۳۶: ما و من برلب مرغان چمن بسیارست 32شمارهٔ ۳۷: عالم ز ما تهی و ز افغان ما پرست 33شمارهٔ ۳۸: ما غریبان را ز ناکامی کنار جان پرس ...34شمارهٔ ۳۹: بی روی او نظاره ز چشمم برون نشست 35شمارهٔ ۴۰: وفای عهد ز خوبان عهد ما غلط‌ست 36شمارهٔ ۴۱: در مذهب ما هر چه بجز دوست حرامست 37شمارهٔ ۴۲: بی بصر دیده ارباب هوس حیرانست 38شمارهٔ ۴۳: برون شدن ز دلم درد را چه امکانست 39شمارهٔ ۴۴: چون غنچه دلم شیفته و دل نگرانست 40شمارهٔ ۴۵: شه محبتم و ملک غم بلاد منست 41شمارهٔ ۴۶: من آن صیدم که صیادم جنونست 42شمارهٔ ۴۷: گستاخی نظاره ما جرم جنونست 43شمارهٔ ۴۸: نهفته در دم شمشیر نوبهاری هست 44شمارهٔ ۴۹: آن سرو خرامان که گذشت از چمن کیست 45شمارهٔ ۵۰: در می‌زنم چه شد که گشایش پدید نیست 46شمارهٔ ۵۱: آتش به از گلی‌ست کش آسیب خار نیست 47شمارهٔ ۵۲: آن نسیمم که سر و برگ خس و خارم نیس ...48شمارهٔ ۵۳: نافه چو طره غالیه بار تو نیست 49شمارهٔ ۵۴: نخل طلبم هیچ مرا برگ و بری نیست 50شمارهٔ ۵۵: بی سبب زلفش اضطراب نداشت 51شمارهٔ ۵۶: تب دوش از ملال تو از خود خبر نداشت 52شمارهٔ ۵۷: دی قاصد یار آمد و مژگان‌تری داشت 53شمارهٔ ۵۸: نوبهاران از در این باغ و بستان باز ...54شمارهٔ ۵۹: از دل هزار لخت به چشم نثار رفت 55شمارهٔ ۶۰: از فیض گریه‌ام مژه نشو و نما گرفت 56شمارهٔ ۶۱: شب بی‌خبرم حرف فراقت به زبان رفت 57شمارهٔ ۶۲: دوش غم بر گریه‌های زخم ما خندید و ...58شمارهٔ ۶۳: از عافیت طراوات گلزار کس مباد 59شمارهٔ ۶۴: شب نخل تجلی به گلستان تو بر داد 60شمارهٔ ۶۵: هر قطره خون گرم که از دل در اوفتد 61شمارهٔ ۶۶: غم عشقت به عالم در نگنجد 62شمارهٔ ۶۷: چنان که باغ در آغوش گل نمی‌گنجد 63شمارهٔ ۶۸: مگر بازم دل از زخم جفایی شاد می‌گر ...64شمارهٔ ۶۹: سر آشفته بختم تا به کی بر خویشتن خ ...65شمارهٔ ۷۰: از روز سیاهم شب هجران گله دارد 66شمارهٔ ۷۱: غمش به تازه ندانم چه مدعا دارد 67شمارهٔ ۷۲: بر خرمنم طلیعه برقی گذار کرد 68شمارهٔ ۷۳: رفت صد عید و نسیمی یاد باغ ما نکرد 69شمارهٔ ۷۴: حسن پیرایه دکان هوس نتوان کرد 70شمارهٔ ۷۵: دیده هرگز خویشتن را صید شهبازی نکر ...71شمارهٔ ۷۶: سالها دیده ما را مژه دربانی کرد 72شمارهٔ ۷۷: عشق هر ساعت شبیخون بر دل ریش آورد 73شمارهٔ ۷۸: دیده امشب ره نظاره به پایان آورد 74شمارهٔ ۷۹: خطت هر دم جهانی از تجلی رایگان گیر ...75شمارهٔ ۸۰: گرت خراب کند عشق تا ز سر سازد 76شمارهٔ ۸۱: نشئه‌ی شوق کی از ساغر عشرت خیزد 77شمارهٔ ۸۲: ز خواب آن چشم شهلا برنخیزد 78شمارهٔ ۸۳: فلک خونم به تیغ آن بت بی‌باک می‌ری ...79شمارهٔ ۸۴: خوش آن بهشت کش از شعله نو گلی باشد 80شمارهٔ ۸۵: چه دانستم که رازم مو به مو اظهار خ ...81شمارهٔ ۸۶: گر نقاب از رخ بگیری آفتابم می‌کشد 82شمارهٔ ۸۷: تنم از داغ حسرت رشک آتشگاه گبران ش ...83شمارهٔ ۸۸: هر شبم داغی چنان در گلخن تن بشکفد 84شمارهٔ ۸۹: خون شکایتم ز لب زخم چون چکد 85شمارهٔ ۹۰: جان بی‌رخ تو درد دل غمزده داند 86شمارهٔ ۹۱: رفتند همدمان و مرا دل فگار ماند 87شمارهٔ ۹۲: در فراق شعله خاکستر نشینم کرده‌اند 88شمارهٔ ۹۳: چشم ترا ز مستی ناز آفریده‌اند 89شمارهٔ ۹۴: ماییم جدا از تو به غم ساخته‌ای چند 90شمارهٔ ۹۵: خنده ساقی دگر در ساغر آتش می‌زند 91شمارهٔ ۹۶: تلخکامان مزه شهد هوس نشناسند 92شمارهٔ ۹۷: شوق دیدار تو چون چشم مرا باز کند 93شمارهٔ ۹۸: یک ناوک ارنه در دل صد پاره بشکند 94شمارهٔ ۹۹: چون امتان کبر حدیث نسب کنند 95شمارهٔ ۱۰۰: نوبهار آمد که مرغان بال و پر گلگو ...96شمارهٔ ۱۰۱: اگر ز حسن تو یک ذره آشکاره کنند 97شمارهٔ ۱۰۲: در دیده نگه چون ز تو در خون بنشین ...98شمارهٔ ۱۰۳: دل در آن زلف پریشان رسد و بنشیند 99شمارهٔ ۱۰۴: بیزارم از آن سینه که از جوش نشیند 100شمارهٔ ۱۰۵: چون صبا جلوه آن زلف گره گیر دهد 101شمارهٔ ۱۰۶: عشق هر جا دست با غیرت پی پیمان ده ...102شمارهٔ ۱۰۷: یاد آن شبها که بزم عیش ما آباد بو ...103شمارهٔ ۱۰۸: شب که جانم خسته از بیم وداع یار ب ...104شمارهٔ ۱۰۹: شب همه شب با صبوری ناله‌ام در جنگ ...105شمارهٔ ۱۱۰: دوش از تب پیکرم چون شعله آتش بال ...106شمارهٔ ۱۱۱: تا من آتش خانه بودم رسم خاکستر نب ...107شمارهٔ ۱۱۲: تا گلستان بود کی پرخار بیدادم نبو ...108شمارهٔ ۱۱۳: خوش آن که جوش دیده بیهوده بین نبو ...109شمارهٔ ۱۱۴: تا سر مژگان تماشا دیده بر هم چیده ...110شمارهٔ ۱۱۵: دل را دگر در کین ما بر لب چه نفری ...111شمارهٔ ۱۱۶: کو جنون تا هر نفس لب در سراغی گم ...112شمارهٔ ۱۱۷: به باده صوفی ما صاف از ریا نشود 113شمارهٔ ۱۱۸: رمزی‌ست خط دوست که چون بخت سر‌آید 114شمارهٔ ۱۱۹: بهشتی روی من چون پرده از رخسار بگ ...115شمارهٔ ۱۲۰: مراد ما ز مادر بر سر خشت عدم آید 116شمارهٔ ۱۲۱: دل از ولایت غم بار بسته می‌‌آید 117شمارهٔ ۱۲۲: دیدی که چو بخت یار برگردید 118شمارهٔ ۱۲۳: دیده امشب همه شب خواب پریشان می‌د ...119شمارهٔ ۱۲۴: کسی در این چمن اسرار رنگ و بو فهم ...120شمارهٔ ۱۲۵: باز دل آوازه زلف پریشانی شنید 121شمارهٔ ۱۲۶: ای دل نشاط صرف کن و غم نگاه دار 122شمارهٔ ۱۲۷: تا نفس داری سراغ کوی آن مه‌پاره گ ...123شمارهٔ ۱۲۸: گر آگهی ز دوق طلب تشنه لب بمیر 124شمارهٔ ۱۲۹: گرت بود جگری سوختن ز داغ آموز 125شمارهٔ ۱۳۰: چون عشق آشنای تو شد از خرد گریز 126شمارهٔ ۱۳۱: هرگز مباش آتش سوزان سپند باش 127شمارهٔ ۱۳۲: تا توانی در ترازوی هوس بی سنگ باش 128شمارهٔ ۱۳۳: من که افسرده‌ترم از نفس مرغ خموش 129شمارهٔ ۱۳۴: چون اشک خرقه طلب از خون ناب پوش 130شمارهٔ ۱۳۵: تاب خورشید رخت از تب فزونتر بود د ...131شمارهٔ ۱۳۶: متاع اشک گر آتش بود برو بفروش 132شمارهٔ ۱۳۷: ز پا افکند ما را آرزوی سرو بالایش 133شمارهٔ ۱۳۸: از پی رفع خمار دل غم‌پرور خویش 134شمارهٔ ۱۳۹: از خون کشتگان شکفد لاله‌زار عشق 135شمارهٔ ۱۴۰: می‌آید از سیر جگر آهم گلستان در ب ...136شمارهٔ ۱۴۱: گرد افغانم ز دامان جرس افتاده‌ام 137شمارهٔ ۱۴۲: دردم و نوش مراد از نیش نشتر خورده ...138شمارهٔ ۱۴۳: ناله دردم و خوش بر سر کار آمده‌ام 139شمارهٔ ۱۴۴: جوش ذوقم خوش‌نشین کشور میخانه‌ام 140شمارهٔ ۱۴۵: چون ابر شب ز آتش تب می‌گریستم 141شمارهٔ ۱۴۶: یک گام گر از محمل غم باز‌پس افتم 142شمارهٔ ۱۴۷: دیده را گم داشتم عمری و اکنون یاف ...143شمارهٔ ۱۴۸: درین مدت که در خیل اسیران تو جا ک ...144شمارهٔ ۱۴۹: چو شبها بستر و بالین دل از ریش می ...145شمارهٔ ۱۵۰: شب که غمهای ترا پرده‌نشین می‌کردم 146شمارهٔ ۱۵۱: پریشان ناله‌ام بر گرد هر گلزار می ...147شمارهٔ ۱۵۲: به بوی درد پریشان زلف یار شدم 148شمارهٔ ۱۵۳: چمن پیرای صبحم کیمیای خاروخس دارم 149شمارهٔ ۱۵۴: لب زخم ستمم مژده ماتم دارم 150شمارهٔ ۱۵۵: ارمغان از بینوایی غم به گلشن می‌ب ...151شمارهٔ ۱۵۶: بترس از آن که دمی دامن سحر گیرم 152شمارهٔ ۱۵۷: گر شاهد غم جلوه کند کام نگیرم 153شمارهٔ ۱۵۸: فردوس ساز کلبه پردود آتشم 154شمارهٔ ۱۵۹: نوبهارست و در انجام طرب می‌کوشم 155شمارهٔ ۱۶۰: گوارا باد آیات تجلی بر لب هوشم 156شمارهٔ ۱۶۱: دیریست که از گریه بهار دل ریشم 157شمارهٔ ۱۶۲: نسیم نوبهاران نیستم کاندر چمن رقص ...158شمارهٔ ۱۶۳: چون سینه ماتم‌زدگان غرقه داغم 159شمارهٔ ۱۶۴: کتاب عشقم و آیات زلف دوست عنوانم 160شمارهٔ ۱۶۵: جنون از داغ رسوایی چو آراید گلستا ...161شمارهٔ ۱۶۶: از ناله لب حوصله بستن نتوانم 162شمارهٔ ۱۶۷: عشق کو تا آتشی در خرمن اخگر زنم 163شمارهٔ ۱۶۸: قرعه کاری به نام سعی باطل می‌زنم 164شمارهٔ ۱۶۹: کو جنونی تا خرد را طعمه سودا کنم 165شمارهٔ ۱۷۰: چند در دل شکنم ناله و خاموش کنم 166شمارهٔ ۱۷۱: کو هجوم گریه کز یک قطره صد جیحون ...167شمارهٔ ۱۷۲: چند ای شوق طواف در و بام تو کنم 168شمارهٔ ۱۷۳: ز گریه موج زند مجلس ار ندیم شوم 169شمارهٔ ۱۷۴: ما ز مادر داغ بر دل خاک بر سر زاد ...170شمارهٔ ۱۷۵: تا وداع شعله خود همچو اخگر کرده‌ا ...171شمارهٔ ۱۷۶: دوش بی روی تو از دل خون ناب افشان ...172شمارهٔ ۱۷۷: باز در دل شعله‌های آفتاب افکنده‌ا ...173شمارهٔ ۱۷۸: وقت غم خوش کآتش از باغ و بهارش چی ...174شمارهٔ ۱۷۹: عمریست تا به درد محبت فسانه‌ایم 175شمارهٔ ۱۸۰: کو عشق خانه‌سوز که ما بلهوس نه‌ای ...176شمارهٔ ۱۸۱: روزگاری شد که ما زین بخت وارون می ...177شمارهٔ ۱۸۲: در مزاج درد خود ذوق مداوا سوختیم 178شمارهٔ ۱۸۳: کی مسیحا داشت در بار آنچه ما می‌خ ...179شمارهٔ ۱۸۴: از عمر دمی را به غمی باز نبستیم 180شمارهٔ ۱۸۵: لب زخمیم و افغان را پرستیم 181شمارهٔ ۱۸۶: در خلوت غم چند گهی خام نشستیم 182شمارهٔ ۱۸۷: ما بت نه زاندیشه معبود شکستیم 183شمارهٔ ۱۸۸: ما دو عالم را ز موج غم خراب انگاش ...184شمارهٔ ۱۸۹: شب که بر آن آفتاب راه گرفتیم 185شمارهٔ ۱۹۰: شب که ما تو سن بیهوده روی پی کردی ...186شمارهٔ ۱۹۱: یاد آن روزی که در میخانه ساغر می‌ ...187شمارهٔ ۱۹۲: صبحیم چه سود از دل آهی ندمیدیم 188شمارهٔ ۱۹۳: کو دل که رو به میکده مشرب آوریم 189شمارهٔ ۱۹۴: کو حریفی تا دو جامی از می احمر زن ...190شمارهٔ ۱۹۵: تا کی چو طفل عقل دم از مهر و کین ...191شمارهٔ ۱۹۶: برخیز تا زیارت ماتم‌سرا کنیم 192شمارهٔ ۱۹۷: تا چند درین غمکده بیکار نشینیم 193شمارهٔ ۱۹۸: سکه به نام عجز زد شوکت پادشاهیم 194شمارهٔ ۱۹۹: ما روزی حیات بجز خون نمی‌دهیم 195شمارهٔ ۲۰۰: رسم عشاقست خندان اشک حرمان ریختن 196شمارهٔ ۲۰۱: قوت جگرت ز جوش بستان 197شمارهٔ ۲۰۲: از شهیدان تو فرمان بردن و جان باخ ...198شمارهٔ ۲۰۳: اشک حسرت در عذار ما غریبان ریختن 199شمارهٔ ۲۰۴: ساقی به سودا جام رو کن 200شمارهٔ ۲۰۵: این شهادتگه عشق‌ست تقاضایی کن 201شمارهٔ ۲۰۶: چون نعش من برند برون از سرای من 202شمارهٔ ۲۰۷: درد ما ننگ مداوا برنتابد بیش ازین 203شمارهٔ ۲۰۸: ره گر اینست درین بادیه گمراهی به 204شمارهٔ ۲۰۹: جان را شکنج ساز و به زلف حبیب ده 205شمارهٔ ۲۱۰: هر خار کان ز گلشن هجران برآمده 206شمارهٔ ۲۱۱: خدایا رخصت پرواز ازین دام مجاز ده 207شمارهٔ ۲۱۲: بهشت را چه کند با غم آرمیده او 208شمارهٔ ۲۱۳: تاراج رنگ و بوی گل مدعا نمای 209شمارهٔ ۲۱۴: زاغ و بلبل همه دارند کهن زمزمه‌ای 210شمارهٔ ۲۱۵: بردی به تازه باز دل ای جان چه داش ...211شمارهٔ ۲۱۶: سر و برگ من محزون نداری 212شمارهٔ ۲۱۷: کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری 213شمارهٔ ۲۱۸: چند از بحر طلب موج دویی انگیزی 214شمارهٔ ۲۱۹: چندم ای اشک به تاراج محبت خیزی 215شمارهٔ ۲۲۰: یک دو روزی شد که چون گل غوطه در خ ...216شمارهٔ ۲۲۱: مگر از کمین حسنی شبخون زده سپاهی 217شمارهٔ ۲۲۲: پر تماشا مکن آیینه که حیران نشوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ