به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فصیحی هروی

فصیحی هرویغزلیاتشمارهٔ ۶۲: دوش غم بر گریه‌های زخم ما خندید و رفت

730عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دوش غم بر گریه‌های زخم ما خندید و رفت
پاره‌ای بر ریش‌های ما نمک پاشید و رفت
عید نومیدی مبارک باد کز رویش نگاه
همچو اشک حسرتم در خاک و خون غلتید و رفت
شب در آمد غم درون از رخنه‌های سینه‌ام
دامنی داغ جگر از هر گیاهم چید و رفت
مرهم الماس می‌پنداشت زخمم چاره‌جوست
آمد و روی تظلم بر زمین مالید و رفت
بر سر نعش فصیحی این همه فریاد چیست
بر در غم بینوایی پاره‌ای نالید و رفت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۱: شب بی‌خبرم حرف فراقت به زبان رفت 2شمارهٔ ۶۲: دوش غم بر گریه‌های زخم ما خندید و ...3شمارهٔ ۶۳: از عافیت طراوات گلزار کس مباد 4شمارهٔ ۶۴: شب نخل تجلی به گلستان تو بر داد 5شمارهٔ ۶۵: هر قطره خون گرم که از دل در اوفتد 6شمارهٔ ۶۶: غم عشقت به عالم در نگنجد 7شمارهٔ ۶۷: چنان که باغ در آغوش گل نمی‌گنجد 8شمارهٔ ۶۸: مگر بازم دل از زخم جفایی شاد می‌گر ...9شمارهٔ ۶۹: سر آشفته بختم تا به کی بر خویشتن خ ...10شمارهٔ ۷۰: از روز سیاهم شب هجران گله دارد 11شمارهٔ ۷۱: غمش به تازه ندانم چه مدعا دارد 12شمارهٔ ۷۲: بر خرمنم طلیعه برقی گذار کرد 13شمارهٔ ۷۳: رفت صد عید و نسیمی یاد باغ ما نکرد 14شمارهٔ ۷۴: حسن پیرایه دکان هوس نتوان کرد 15شمارهٔ ۷۵: دیده هرگز خویشتن را صید شهبازی نکر ...16شمارهٔ ۷۶: سالها دیده ما را مژه دربانی کرد 17شمارهٔ ۷۷: عشق هر ساعت شبیخون بر دل ریش آورد 18شمارهٔ ۷۸: دیده امشب ره نظاره به پایان آورد 19شمارهٔ ۷۹: خطت هر دم جهانی از تجلی رایگان گیر ...20شمارهٔ ۸۰: گرت خراب کند عشق تا ز سر سازد 21شمارهٔ ۸۱: نشئه‌ی شوق کی از ساغر عشرت خیزد 22شمارهٔ ۸۲: ز خواب آن چشم شهلا برنخیزد 23شمارهٔ ۸۳: فلک خونم به تیغ آن بت بی‌باک می‌ری ...24شمارهٔ ۸۴: خوش آن بهشت کش از شعله نو گلی باشد 25شمارهٔ ۸۵: چه دانستم که رازم مو به مو اظهار خ ...26شمارهٔ ۸۶: گر نقاب از رخ بگیری آفتابم می‌کشد 27شمارهٔ ۸۷: تنم از داغ حسرت رشک آتشگاه گبران ش ...28شمارهٔ ۸۸: هر شبم داغی چنان در گلخن تن بشکفد 29شمارهٔ ۸۹: خون شکایتم ز لب زخم چون چکد 30شمارهٔ ۹۰: جان بی‌رخ تو درد دل غمزده داند 31شمارهٔ ۹۱: رفتند همدمان و مرا دل فگار ماند 32شمارهٔ ۹۲: در فراق شعله خاکستر نشینم کرده‌اند 33شمارهٔ ۹۳: چشم ترا ز مستی ناز آفریده‌اند 34شمارهٔ ۹۴: ماییم جدا از تو به غم ساخته‌ای چند 35شمارهٔ ۹۵: خنده ساقی دگر در ساغر آتش می‌زند 36شمارهٔ ۹۶: تلخکامان مزه شهد هوس نشناسند 37شمارهٔ ۹۷: شوق دیدار تو چون چشم مرا باز کند 38شمارهٔ ۹۸: یک ناوک ارنه در دل صد پاره بشکند 39شمارهٔ ۹۹: چون امتان کبر حدیث نسب کنند 40شمارهٔ ۱۰۰: نوبهار آمد که مرغان بال و پر گلگو ...41شمارهٔ ۱۰۱: اگر ز حسن تو یک ذره آشکاره کنند 42شمارهٔ ۱۰۲: در دیده نگه چون ز تو در خون بنشین ...43شمارهٔ ۱۰۳: دل در آن زلف پریشان رسد و بنشیند 44شمارهٔ ۱۰۴: بیزارم از آن سینه که از جوش نشیند 45شمارهٔ ۱۰۵: چون صبا جلوه آن زلف گره گیر دهد 46شمارهٔ ۱۰۶: عشق هر جا دست با غیرت پی پیمان ده ...47شمارهٔ ۱۰۷: یاد آن شبها که بزم عیش ما آباد بو ...48شمارهٔ ۱۰۸: شب که جانم خسته از بیم وداع یار ب ...49شمارهٔ ۱۰۹: شب همه شب با صبوری ناله‌ام در جنگ ...50شمارهٔ ۱۱۰: دوش از تب پیکرم چون شعله آتش بال ...51شمارهٔ ۱۱۱: تا من آتش خانه بودم رسم خاکستر نب ...52شمارهٔ ۱۱۲: تا گلستان بود کی پرخار بیدادم نبو ...53شمارهٔ ۱۱۳: خوش آن که جوش دیده بیهوده بین نبو ...54شمارهٔ ۱۱۴: تا سر مژگان تماشا دیده بر هم چیده ...55شمارهٔ ۱۱۵: دل را دگر در کین ما بر لب چه نفری ...56شمارهٔ ۱۱۶: کو جنون تا هر نفس لب در سراغی گم ...57شمارهٔ ۱۱۷: به باده صوفی ما صاف از ریا نشود 58شمارهٔ ۱۱۸: رمزی‌ست خط دوست که چون بخت سر‌آید 59شمارهٔ ۱۱۹: بهشتی روی من چون پرده از رخسار بگ ...60شمارهٔ ۱۲۰: مراد ما ز مادر بر سر خشت عدم آید 61شمارهٔ ۱۲۱: دل از ولایت غم بار بسته می‌‌آید 62شمارهٔ ۱۲۲: دیدی که چو بخت یار برگردید 63شمارهٔ ۱۲۳: دیده امشب همه شب خواب پریشان می‌د ...64شمارهٔ ۱۲۴: کسی در این چمن اسرار رنگ و بو فهم ...65شمارهٔ ۱۲۵: باز دل آوازه زلف پریشانی شنید 66شمارهٔ ۱۲۶: ای دل نشاط صرف کن و غم نگاه دار 67شمارهٔ ۱۲۷: تا نفس داری سراغ کوی آن مه‌پاره گ ...68شمارهٔ ۱۲۸: گر آگهی ز دوق طلب تشنه لب بمیر 69شمارهٔ ۱۲۹: گرت بود جگری سوختن ز داغ آموز 70شمارهٔ ۱۳۰: چون عشق آشنای تو شد از خرد گریز 71شمارهٔ ۱۳۱: هرگز مباش آتش سوزان سپند باش 72شمارهٔ ۱۳۲: تا توانی در ترازوی هوس بی سنگ باش 73شمارهٔ ۱۳۳: من که افسرده‌ترم از نفس مرغ خموش 74شمارهٔ ۱۳۴: چون اشک خرقه طلب از خون ناب پوش 75شمارهٔ ۱۳۵: تاب خورشید رخت از تب فزونتر بود د ...76شمارهٔ ۱۳۶: متاع اشک گر آتش بود برو بفروش 77شمارهٔ ۱۳۷: ز پا افکند ما را آرزوی سرو بالایش 78شمارهٔ ۱۳۸: از پی رفع خمار دل غم‌پرور خویش 79شمارهٔ ۱۳۹: از خون کشتگان شکفد لاله‌زار عشق 80شمارهٔ ۱۴۰: می‌آید از سیر جگر آهم گلستان در ب ...81شمارهٔ ۱۴۱: گرد افغانم ز دامان جرس افتاده‌ام 82شمارهٔ ۱۴۲: دردم و نوش مراد از نیش نشتر خورده ...83شمارهٔ ۱۴۳: ناله دردم و خوش بر سر کار آمده‌ام 84شمارهٔ ۱۴۴: جوش ذوقم خوش‌نشین کشور میخانه‌ام 85شمارهٔ ۱۴۵: چون ابر شب ز آتش تب می‌گریستم 86شمارهٔ ۱۴۶: یک گام گر از محمل غم باز‌پس افتم 87شمارهٔ ۱۴۷: دیده را گم داشتم عمری و اکنون یاف ...88شمارهٔ ۱۴۸: درین مدت که در خیل اسیران تو جا ک ...89شمارهٔ ۱۴۹: چو شبها بستر و بالین دل از ریش می ...90شمارهٔ ۱۵۰: شب که غمهای ترا پرده‌نشین می‌کردم 91شمارهٔ ۱۵۱: پریشان ناله‌ام بر گرد هر گلزار می ...92شمارهٔ ۱۵۲: به بوی درد پریشان زلف یار شدم 93شمارهٔ ۱۵۳: چمن پیرای صبحم کیمیای خاروخس دارم 94شمارهٔ ۱۵۴: لب زخم ستمم مژده ماتم دارم 95شمارهٔ ۱۵۵: ارمغان از بینوایی غم به گلشن می‌ب ...96شمارهٔ ۱۵۶: بترس از آن که دمی دامن سحر گیرم 97شمارهٔ ۱۵۷: گر شاهد غم جلوه کند کام نگیرم 98شمارهٔ ۱۵۸: فردوس ساز کلبه پردود آتشم 99شمارهٔ ۱۵۹: نوبهارست و در انجام طرب می‌کوشم 100شمارهٔ ۱۶۰: گوارا باد آیات تجلی بر لب هوشم 101شمارهٔ ۱۶۱: دیریست که از گریه بهار دل ریشم 102شمارهٔ ۱۶۲: نسیم نوبهاران نیستم کاندر چمن رقص ...103شمارهٔ ۱۶۳: چون سینه ماتم‌زدگان غرقه داغم 104شمارهٔ ۱۶۴: کتاب عشقم و آیات زلف دوست عنوانم 105شمارهٔ ۱۶۵: جنون از داغ رسوایی چو آراید گلستا ...106شمارهٔ ۱۶۶: از ناله لب حوصله بستن نتوانم 107شمارهٔ ۱۶۷: عشق کو تا آتشی در خرمن اخگر زنم 108شمارهٔ ۱۶۸: قرعه کاری به نام سعی باطل می‌زنم 109شمارهٔ ۱۶۹: کو جنونی تا خرد را طعمه سودا کنم 110شمارهٔ ۱۷۰: چند در دل شکنم ناله و خاموش کنم 111شمارهٔ ۱۷۱: کو هجوم گریه کز یک قطره صد جیحون ...112شمارهٔ ۱۷۲: چند ای شوق طواف در و بام تو کنم 113شمارهٔ ۱۷۳: ز گریه موج زند مجلس ار ندیم شوم 114شمارهٔ ۱۷۴: ما ز مادر داغ بر دل خاک بر سر زاد ...115شمارهٔ ۱۷۵: تا وداع شعله خود همچو اخگر کرده‌ا ...116شمارهٔ ۱۷۶: دوش بی روی تو از دل خون ناب افشان ...117شمارهٔ ۱۷۷: باز در دل شعله‌های آفتاب افکنده‌ا ...118شمارهٔ ۱۷۸: وقت غم خوش کآتش از باغ و بهارش چی ...119شمارهٔ ۱۷۹: عمریست تا به درد محبت فسانه‌ایم 120شمارهٔ ۱۸۰: کو عشق خانه‌سوز که ما بلهوس نه‌ای ...121شمارهٔ ۱۸۱: روزگاری شد که ما زین بخت وارون می ...122شمارهٔ ۱۸۲: در مزاج درد خود ذوق مداوا سوختیم 123شمارهٔ ۱۸۳: کی مسیحا داشت در بار آنچه ما می‌خ ...124شمارهٔ ۱۸۴: از عمر دمی را به غمی باز نبستیم 125شمارهٔ ۱۸۵: لب زخمیم و افغان را پرستیم 126شمارهٔ ۱۸۶: در خلوت غم چند گهی خام نشستیم 127شمارهٔ ۱۸۷: ما بت نه زاندیشه معبود شکستیم 128شمارهٔ ۱۸۸: ما دو عالم را ز موج غم خراب انگاش ...129شمارهٔ ۱۸۹: شب که بر آن آفتاب راه گرفتیم 130شمارهٔ ۱۹۰: شب که ما تو سن بیهوده روی پی کردی ...131شمارهٔ ۱۹۱: یاد آن روزی که در میخانه ساغر می‌ ...132شمارهٔ ۱۹۲: صبحیم چه سود از دل آهی ندمیدیم 133شمارهٔ ۱۹۳: کو دل که رو به میکده مشرب آوریم 134شمارهٔ ۱۹۴: کو حریفی تا دو جامی از می احمر زن ...135شمارهٔ ۱۹۵: تا کی چو طفل عقل دم از مهر و کین ...136شمارهٔ ۱۹۶: برخیز تا زیارت ماتم‌سرا کنیم 137شمارهٔ ۱۹۷: تا چند درین غمکده بیکار نشینیم 138شمارهٔ ۱۹۸: سکه به نام عجز زد شوکت پادشاهیم 139شمارهٔ ۱۹۹: ما روزی حیات بجز خون نمی‌دهیم 140شمارهٔ ۲۰۰: رسم عشاقست خندان اشک حرمان ریختن 141شمارهٔ ۲۰۱: قوت جگرت ز جوش بستان 142شمارهٔ ۲۰۲: از شهیدان تو فرمان بردن و جان باخ ...143شمارهٔ ۲۰۳: اشک حسرت در عذار ما غریبان ریختن 144شمارهٔ ۲۰۴: ساقی به سودا جام رو کن 145شمارهٔ ۲۰۵: این شهادتگه عشق‌ست تقاضایی کن 146شمارهٔ ۲۰۶: چون نعش من برند برون از سرای من 147شمارهٔ ۲۰۷: درد ما ننگ مداوا برنتابد بیش ازین 148شمارهٔ ۲۰۸: ره گر اینست درین بادیه گمراهی به 149شمارهٔ ۲۰۹: جان را شکنج ساز و به زلف حبیب ده 150شمارهٔ ۲۱۰: هر خار کان ز گلشن هجران برآمده 151شمارهٔ ۲۱۱: خدایا رخصت پرواز ازین دام مجاز ده 152شمارهٔ ۲۱۲: بهشت را چه کند با غم آرمیده او 153شمارهٔ ۲۱۳: تاراج رنگ و بوی گل مدعا نمای 154شمارهٔ ۲۱۴: زاغ و بلبل همه دارند کهن زمزمه‌ای 155شمارهٔ ۲۱۵: بردی به تازه باز دل ای جان چه داش ...156شمارهٔ ۲۱۶: سر و برگ من محزون نداری 157شمارهٔ ۲۱۷: کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری 158شمارهٔ ۲۱۸: چند از بحر طلب موج دویی انگیزی 159شمارهٔ ۲۱۹: چندم ای اشک به تاراج محبت خیزی 160شمارهٔ ۲۲۰: یک دو روزی شد که چون گل غوطه در خ ...161شمارهٔ ۲۲۱: مگر از کمین حسنی شبخون زده سپاهی 162شمارهٔ ۲۲۲: پر تماشا مکن آیینه که حیران نشوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ