فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۶۲: دوش غم بر گریههای زخم ما خندید و رفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش غم بر گریه های زخم ما خندید و رفت پاره ای بر ریش های ما نمک پاشید و رفت عید نومیدی مبارک باد کز رویش نگاه همچو اشک حسرتم در خاک و خون غلتید و رفت شب در آمد غم درون از رخنه های سینه ام دامنی داغ جگر از هر گیاهم چید و رفت مرهم الماس می پنداشت زخمم چاره جوست آمد و روی تظلم بر زمین مالید و رفت بر سر نعش فصیحی این همه فریاد چیست بر در غم بینوایی پاره ای نالید و رفت فصیحی هروی