به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فصیحی هروی

فصیحی هرویغزلیاتشمارهٔ ۳۳: هزار گل ز جگر در کنار خنده ماست

700عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هزار گل ز جگر در کنار خنده ماست
خزان عافیت ما بهار خنده ماست
برون بهشت و درون دوزخست پرهیزید
از آن گیاه که در مرغزار خنده ماست
هزار شکر که حساد ما نمی‌دانند
که گریه تازه گل نوبهار خنده ماست
ز زخم بس که شکفتیم نوبهاران را
هزار قافله در زیر بار خنده ماست
گرت ز زهر فصیحی لبالب است ایاغ
نگاه دار که آن یادگار خنده ماست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۲: ناله رازی‌ست که در سینه نهفتن ستم ...2شمارهٔ ۳۳: هزار گل ز جگر در کنار خنده ماست 3شمارهٔ ۳۴: باز جانم دوزخ آشام از غم غمخوار تس ...4شمارهٔ ۳۵: امشب از دولت دیدار تو عید نظرست 5شمارهٔ ۳۶: ما و من برلب مرغان چمن بسیارست 6شمارهٔ ۳۷: عالم ز ما تهی و ز افغان ما پرست 7شمارهٔ ۳۸: ما غریبان را ز ناکامی کنار جان پرس ...8شمارهٔ ۳۹: بی روی او نظاره ز چشمم برون نشست 9شمارهٔ ۴۰: وفای عهد ز خوبان عهد ما غلط‌ست 10شمارهٔ ۴۱: در مذهب ما هر چه بجز دوست حرامست 11شمارهٔ ۴۲: بی بصر دیده ارباب هوس حیرانست 12شمارهٔ ۴۳: برون شدن ز دلم درد را چه امکانست 13شمارهٔ ۴۴: چون غنچه دلم شیفته و دل نگرانست 14شمارهٔ ۴۵: شه محبتم و ملک غم بلاد منست 15شمارهٔ ۴۶: من آن صیدم که صیادم جنونست 16شمارهٔ ۴۷: گستاخی نظاره ما جرم جنونست 17شمارهٔ ۴۸: نهفته در دم شمشیر نوبهاری هست 18شمارهٔ ۴۹: آن سرو خرامان که گذشت از چمن کیست 19شمارهٔ ۵۰: در می‌زنم چه شد که گشایش پدید نیست 20شمارهٔ ۵۱: آتش به از گلی‌ست کش آسیب خار نیست 21شمارهٔ ۵۲: آن نسیمم که سر و برگ خس و خارم نیس ...22شمارهٔ ۵۳: نافه چو طره غالیه بار تو نیست 23شمارهٔ ۵۴: نخل طلبم هیچ مرا برگ و بری نیست 24شمارهٔ ۵۵: بی سبب زلفش اضطراب نداشت 25شمارهٔ ۵۶: تب دوش از ملال تو از خود خبر نداشت 26شمارهٔ ۵۷: دی قاصد یار آمد و مژگان‌تری داشت 27شمارهٔ ۵۸: نوبهاران از در این باغ و بستان باز ...28شمارهٔ ۵۹: از دل هزار لخت به چشم نثار رفت 29شمارهٔ ۶۰: از فیض گریه‌ام مژه نشو و نما گرفت 30شمارهٔ ۶۱: شب بی‌خبرم حرف فراقت به زبان رفت 31شمارهٔ ۶۲: دوش غم بر گریه‌های زخم ما خندید و ...32شمارهٔ ۶۳: از عافیت طراوات گلزار کس مباد 33شمارهٔ ۶۴: شب نخل تجلی به گلستان تو بر داد 34شمارهٔ ۶۵: هر قطره خون گرم که از دل در اوفتد 35شمارهٔ ۶۶: غم عشقت به عالم در نگنجد 36شمارهٔ ۶۷: چنان که باغ در آغوش گل نمی‌گنجد 37شمارهٔ ۶۸: مگر بازم دل از زخم جفایی شاد می‌گر ...38شمارهٔ ۶۹: سر آشفته بختم تا به کی بر خویشتن خ ...39شمارهٔ ۷۰: از روز سیاهم شب هجران گله دارد 40شمارهٔ ۷۱: غمش به تازه ندانم چه مدعا دارد 41شمارهٔ ۷۲: بر خرمنم طلیعه برقی گذار کرد 42شمارهٔ ۷۳: رفت صد عید و نسیمی یاد باغ ما نکرد 43شمارهٔ ۷۴: حسن پیرایه دکان هوس نتوان کرد 44شمارهٔ ۷۵: دیده هرگز خویشتن را صید شهبازی نکر ...45شمارهٔ ۷۶: سالها دیده ما را مژه دربانی کرد 46شمارهٔ ۷۷: عشق هر ساعت شبیخون بر دل ریش آورد 47شمارهٔ ۷۸: دیده امشب ره نظاره به پایان آورد 48شمارهٔ ۷۹: خطت هر دم جهانی از تجلی رایگان گیر ...49شمارهٔ ۸۰: گرت خراب کند عشق تا ز سر سازد 50شمارهٔ ۸۱: نشئه‌ی شوق کی از ساغر عشرت خیزد 51شمارهٔ ۸۲: ز خواب آن چشم شهلا برنخیزد 52شمارهٔ ۸۳: فلک خونم به تیغ آن بت بی‌باک می‌ری ...53شمارهٔ ۸۴: خوش آن بهشت کش از شعله نو گلی باشد 54شمارهٔ ۸۵: چه دانستم که رازم مو به مو اظهار خ ...55شمارهٔ ۸۶: گر نقاب از رخ بگیری آفتابم می‌کشد 56شمارهٔ ۸۷: تنم از داغ حسرت رشک آتشگاه گبران ش ...57شمارهٔ ۸۸: هر شبم داغی چنان در گلخن تن بشکفد 58شمارهٔ ۸۹: خون شکایتم ز لب زخم چون چکد 59شمارهٔ ۹۰: جان بی‌رخ تو درد دل غمزده داند 60شمارهٔ ۹۱: رفتند همدمان و مرا دل فگار ماند 61شمارهٔ ۹۲: در فراق شعله خاکستر نشینم کرده‌اند 62شمارهٔ ۹۳: چشم ترا ز مستی ناز آفریده‌اند 63شمارهٔ ۹۴: ماییم جدا از تو به غم ساخته‌ای چند 64شمارهٔ ۹۵: خنده ساقی دگر در ساغر آتش می‌زند 65شمارهٔ ۹۶: تلخکامان مزه شهد هوس نشناسند 66شمارهٔ ۹۷: شوق دیدار تو چون چشم مرا باز کند 67شمارهٔ ۹۸: یک ناوک ارنه در دل صد پاره بشکند 68شمارهٔ ۹۹: چون امتان کبر حدیث نسب کنند 69شمارهٔ ۱۰۰: نوبهار آمد که مرغان بال و پر گلگو ...70شمارهٔ ۱۰۱: اگر ز حسن تو یک ذره آشکاره کنند 71شمارهٔ ۱۰۲: در دیده نگه چون ز تو در خون بنشین ...72شمارهٔ ۱۰۳: دل در آن زلف پریشان رسد و بنشیند 73شمارهٔ ۱۰۴: بیزارم از آن سینه که از جوش نشیند 74شمارهٔ ۱۰۵: چون صبا جلوه آن زلف گره گیر دهد 75شمارهٔ ۱۰۶: عشق هر جا دست با غیرت پی پیمان ده ...76شمارهٔ ۱۰۷: یاد آن شبها که بزم عیش ما آباد بو ...77شمارهٔ ۱۰۸: شب که جانم خسته از بیم وداع یار ب ...78شمارهٔ ۱۰۹: شب همه شب با صبوری ناله‌ام در جنگ ...79شمارهٔ ۱۱۰: دوش از تب پیکرم چون شعله آتش بال ...80شمارهٔ ۱۱۱: تا من آتش خانه بودم رسم خاکستر نب ...81شمارهٔ ۱۱۲: تا گلستان بود کی پرخار بیدادم نبو ...82شمارهٔ ۱۱۳: خوش آن که جوش دیده بیهوده بین نبو ...83شمارهٔ ۱۱۴: تا سر مژگان تماشا دیده بر هم چیده ...84شمارهٔ ۱۱۵: دل را دگر در کین ما بر لب چه نفری ...85شمارهٔ ۱۱۶: کو جنون تا هر نفس لب در سراغی گم ...86شمارهٔ ۱۱۷: به باده صوفی ما صاف از ریا نشود 87شمارهٔ ۱۱۸: رمزی‌ست خط دوست که چون بخت سر‌آید 88شمارهٔ ۱۱۹: بهشتی روی من چون پرده از رخسار بگ ...89شمارهٔ ۱۲۰: مراد ما ز مادر بر سر خشت عدم آید 90شمارهٔ ۱۲۱: دل از ولایت غم بار بسته می‌‌آید 91شمارهٔ ۱۲۲: دیدی که چو بخت یار برگردید 92شمارهٔ ۱۲۳: دیده امشب همه شب خواب پریشان می‌د ...93شمارهٔ ۱۲۴: کسی در این چمن اسرار رنگ و بو فهم ...94شمارهٔ ۱۲۵: باز دل آوازه زلف پریشانی شنید 95شمارهٔ ۱۲۶: ای دل نشاط صرف کن و غم نگاه دار 96شمارهٔ ۱۲۷: تا نفس داری سراغ کوی آن مه‌پاره گ ...97شمارهٔ ۱۲۸: گر آگهی ز دوق طلب تشنه لب بمیر 98شمارهٔ ۱۲۹: گرت بود جگری سوختن ز داغ آموز 99شمارهٔ ۱۳۰: چون عشق آشنای تو شد از خرد گریز 100شمارهٔ ۱۳۱: هرگز مباش آتش سوزان سپند باش 101شمارهٔ ۱۳۲: تا توانی در ترازوی هوس بی سنگ باش 102شمارهٔ ۱۳۳: من که افسرده‌ترم از نفس مرغ خموش 103شمارهٔ ۱۳۴: چون اشک خرقه طلب از خون ناب پوش 104شمارهٔ ۱۳۵: تاب خورشید رخت از تب فزونتر بود د ...105شمارهٔ ۱۳۶: متاع اشک گر آتش بود برو بفروش 106شمارهٔ ۱۳۷: ز پا افکند ما را آرزوی سرو بالایش 107شمارهٔ ۱۳۸: از پی رفع خمار دل غم‌پرور خویش 108شمارهٔ ۱۳۹: از خون کشتگان شکفد لاله‌زار عشق 109شمارهٔ ۱۴۰: می‌آید از سیر جگر آهم گلستان در ب ...110شمارهٔ ۱۴۱: گرد افغانم ز دامان جرس افتاده‌ام 111شمارهٔ ۱۴۲: دردم و نوش مراد از نیش نشتر خورده ...112شمارهٔ ۱۴۳: ناله دردم و خوش بر سر کار آمده‌ام 113شمارهٔ ۱۴۴: جوش ذوقم خوش‌نشین کشور میخانه‌ام 114شمارهٔ ۱۴۵: چون ابر شب ز آتش تب می‌گریستم 115شمارهٔ ۱۴۶: یک گام گر از محمل غم باز‌پس افتم 116شمارهٔ ۱۴۷: دیده را گم داشتم عمری و اکنون یاف ...117شمارهٔ ۱۴۸: درین مدت که در خیل اسیران تو جا ک ...118شمارهٔ ۱۴۹: چو شبها بستر و بالین دل از ریش می ...119شمارهٔ ۱۵۰: شب که غمهای ترا پرده‌نشین می‌کردم 120شمارهٔ ۱۵۱: پریشان ناله‌ام بر گرد هر گلزار می ...121شمارهٔ ۱۵۲: به بوی درد پریشان زلف یار شدم 122شمارهٔ ۱۵۳: چمن پیرای صبحم کیمیای خاروخس دارم 123شمارهٔ ۱۵۴: لب زخم ستمم مژده ماتم دارم 124شمارهٔ ۱۵۵: ارمغان از بینوایی غم به گلشن می‌ب ...125شمارهٔ ۱۵۶: بترس از آن که دمی دامن سحر گیرم 126شمارهٔ ۱۵۷: گر شاهد غم جلوه کند کام نگیرم 127شمارهٔ ۱۵۸: فردوس ساز کلبه پردود آتشم 128شمارهٔ ۱۵۹: نوبهارست و در انجام طرب می‌کوشم 129شمارهٔ ۱۶۰: گوارا باد آیات تجلی بر لب هوشم 130شمارهٔ ۱۶۱: دیریست که از گریه بهار دل ریشم 131شمارهٔ ۱۶۲: نسیم نوبهاران نیستم کاندر چمن رقص ...132شمارهٔ ۱۶۳: چون سینه ماتم‌زدگان غرقه داغم 133شمارهٔ ۱۶۴: کتاب عشقم و آیات زلف دوست عنوانم 134شمارهٔ ۱۶۵: جنون از داغ رسوایی چو آراید گلستا ...135شمارهٔ ۱۶۶: از ناله لب حوصله بستن نتوانم 136شمارهٔ ۱۶۷: عشق کو تا آتشی در خرمن اخگر زنم 137شمارهٔ ۱۶۸: قرعه کاری به نام سعی باطل می‌زنم 138شمارهٔ ۱۶۹: کو جنونی تا خرد را طعمه سودا کنم 139شمارهٔ ۱۷۰: چند در دل شکنم ناله و خاموش کنم 140شمارهٔ ۱۷۱: کو هجوم گریه کز یک قطره صد جیحون ...141شمارهٔ ۱۷۲: چند ای شوق طواف در و بام تو کنم 142شمارهٔ ۱۷۳: ز گریه موج زند مجلس ار ندیم شوم 143شمارهٔ ۱۷۴: ما ز مادر داغ بر دل خاک بر سر زاد ...144شمارهٔ ۱۷۵: تا وداع شعله خود همچو اخگر کرده‌ا ...145شمارهٔ ۱۷۶: دوش بی روی تو از دل خون ناب افشان ...146شمارهٔ ۱۷۷: باز در دل شعله‌های آفتاب افکنده‌ا ...147شمارهٔ ۱۷۸: وقت غم خوش کآتش از باغ و بهارش چی ...148شمارهٔ ۱۷۹: عمریست تا به درد محبت فسانه‌ایم 149شمارهٔ ۱۸۰: کو عشق خانه‌سوز که ما بلهوس نه‌ای ...150شمارهٔ ۱۸۱: روزگاری شد که ما زین بخت وارون می ...151شمارهٔ ۱۸۲: در مزاج درد خود ذوق مداوا سوختیم 152شمارهٔ ۱۸۳: کی مسیحا داشت در بار آنچه ما می‌خ ...153شمارهٔ ۱۸۴: از عمر دمی را به غمی باز نبستیم 154شمارهٔ ۱۸۵: لب زخمیم و افغان را پرستیم 155شمارهٔ ۱۸۶: در خلوت غم چند گهی خام نشستیم 156شمارهٔ ۱۸۷: ما بت نه زاندیشه معبود شکستیم 157شمارهٔ ۱۸۸: ما دو عالم را ز موج غم خراب انگاش ...158شمارهٔ ۱۸۹: شب که بر آن آفتاب راه گرفتیم 159شمارهٔ ۱۹۰: شب که ما تو سن بیهوده روی پی کردی ...160شمارهٔ ۱۹۱: یاد آن روزی که در میخانه ساغر می‌ ...161شمارهٔ ۱۹۲: صبحیم چه سود از دل آهی ندمیدیم 162شمارهٔ ۱۹۳: کو دل که رو به میکده مشرب آوریم 163شمارهٔ ۱۹۴: کو حریفی تا دو جامی از می احمر زن ...164شمارهٔ ۱۹۵: تا کی چو طفل عقل دم از مهر و کین ...165شمارهٔ ۱۹۶: برخیز تا زیارت ماتم‌سرا کنیم 166شمارهٔ ۱۹۷: تا چند درین غمکده بیکار نشینیم 167شمارهٔ ۱۹۸: سکه به نام عجز زد شوکت پادشاهیم 168شمارهٔ ۱۹۹: ما روزی حیات بجز خون نمی‌دهیم 169شمارهٔ ۲۰۰: رسم عشاقست خندان اشک حرمان ریختن 170شمارهٔ ۲۰۱: قوت جگرت ز جوش بستان 171شمارهٔ ۲۰۲: از شهیدان تو فرمان بردن و جان باخ ...172شمارهٔ ۲۰۳: اشک حسرت در عذار ما غریبان ریختن 173شمارهٔ ۲۰۴: ساقی به سودا جام رو کن 174شمارهٔ ۲۰۵: این شهادتگه عشق‌ست تقاضایی کن 175شمارهٔ ۲۰۶: چون نعش من برند برون از سرای من 176شمارهٔ ۲۰۷: درد ما ننگ مداوا برنتابد بیش ازین 177شمارهٔ ۲۰۸: ره گر اینست درین بادیه گمراهی به 178شمارهٔ ۲۰۹: جان را شکنج ساز و به زلف حبیب ده 179شمارهٔ ۲۱۰: هر خار کان ز گلشن هجران برآمده 180شمارهٔ ۲۱۱: خدایا رخصت پرواز ازین دام مجاز ده 181شمارهٔ ۲۱۲: بهشت را چه کند با غم آرمیده او 182شمارهٔ ۲۱۳: تاراج رنگ و بوی گل مدعا نمای 183شمارهٔ ۲۱۴: زاغ و بلبل همه دارند کهن زمزمه‌ای 184شمارهٔ ۲۱۵: بردی به تازه باز دل ای جان چه داش ...185شمارهٔ ۲۱۶: سر و برگ من محزون نداری 186شمارهٔ ۲۱۷: کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری 187شمارهٔ ۲۱۸: چند از بحر طلب موج دویی انگیزی 188شمارهٔ ۲۱۹: چندم ای اشک به تاراج محبت خیزی 189شمارهٔ ۲۲۰: یک دو روزی شد که چون گل غوطه در خ ...190شمارهٔ ۲۲۱: مگر از کمین حسنی شبخون زده سپاهی 191شمارهٔ ۲۲۲: پر تماشا مکن آیینه که حیران نشوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ