به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فصیحی هروی

فصیحی هرویغزلیاتشمارهٔ ۳۴: باز جانم دوزخ آشام از غم غمخوار تست

720عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

باز جانم دوزخ آشام از غم غمخوار تست
دیده‌ام دریای خون از حسرت دیدار تست
کعبه را گراد سر بتخانه آرد در طواف
کاروان‌سالار کفر ار حلقه زنار تست
سالها بر حال زار خویش خون باید گریست
زنده‌ای را کش هوای نشئنه‌ی دیدار تست
خون شدی ای جان غم فرسوده از رشک و هنوز
عالمی در حسرت این غمزه خونخوار تست
غیر سرخوش از می وصل و فصیحی سرگران
ای مروت ای محبت دشمنی‌ها کار تست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۳: هزار گل ز جگر در کنار خنده ماست 2شمارهٔ ۳۴: باز جانم دوزخ آشام از غم غمخوار تس ...3شمارهٔ ۳۵: امشب از دولت دیدار تو عید نظرست 4شمارهٔ ۳۶: ما و من برلب مرغان چمن بسیارست 5شمارهٔ ۳۷: عالم ز ما تهی و ز افغان ما پرست 6شمارهٔ ۳۸: ما غریبان را ز ناکامی کنار جان پرس ...7شمارهٔ ۳۹: بی روی او نظاره ز چشمم برون نشست 8شمارهٔ ۴۰: وفای عهد ز خوبان عهد ما غلط‌ست 9شمارهٔ ۴۱: در مذهب ما هر چه بجز دوست حرامست 10شمارهٔ ۴۲: بی بصر دیده ارباب هوس حیرانست 11شمارهٔ ۴۳: برون شدن ز دلم درد را چه امکانست 12شمارهٔ ۴۴: چون غنچه دلم شیفته و دل نگرانست 13شمارهٔ ۴۵: شه محبتم و ملک غم بلاد منست 14شمارهٔ ۴۶: من آن صیدم که صیادم جنونست 15شمارهٔ ۴۷: گستاخی نظاره ما جرم جنونست 16شمارهٔ ۴۸: نهفته در دم شمشیر نوبهاری هست 17شمارهٔ ۴۹: آن سرو خرامان که گذشت از چمن کیست 18شمارهٔ ۵۰: در می‌زنم چه شد که گشایش پدید نیست 19شمارهٔ ۵۱: آتش به از گلی‌ست کش آسیب خار نیست 20شمارهٔ ۵۲: آن نسیمم که سر و برگ خس و خارم نیس ...21شمارهٔ ۵۳: نافه چو طره غالیه بار تو نیست 22شمارهٔ ۵۴: نخل طلبم هیچ مرا برگ و بری نیست 23شمارهٔ ۵۵: بی سبب زلفش اضطراب نداشت 24شمارهٔ ۵۶: تب دوش از ملال تو از خود خبر نداشت 25شمارهٔ ۵۷: دی قاصد یار آمد و مژگان‌تری داشت 26شمارهٔ ۵۸: نوبهاران از در این باغ و بستان باز ...27شمارهٔ ۵۹: از دل هزار لخت به چشم نثار رفت 28شمارهٔ ۶۰: از فیض گریه‌ام مژه نشو و نما گرفت 29شمارهٔ ۶۱: شب بی‌خبرم حرف فراقت به زبان رفت 30شمارهٔ ۶۲: دوش غم بر گریه‌های زخم ما خندید و ...31شمارهٔ ۶۳: از عافیت طراوات گلزار کس مباد 32شمارهٔ ۶۴: شب نخل تجلی به گلستان تو بر داد 33شمارهٔ ۶۵: هر قطره خون گرم که از دل در اوفتد 34شمارهٔ ۶۶: غم عشقت به عالم در نگنجد 35شمارهٔ ۶۷: چنان که باغ در آغوش گل نمی‌گنجد 36شمارهٔ ۶۸: مگر بازم دل از زخم جفایی شاد می‌گر ...37شمارهٔ ۶۹: سر آشفته بختم تا به کی بر خویشتن خ ...38شمارهٔ ۷۰: از روز سیاهم شب هجران گله دارد 39شمارهٔ ۷۱: غمش به تازه ندانم چه مدعا دارد 40شمارهٔ ۷۲: بر خرمنم طلیعه برقی گذار کرد 41شمارهٔ ۷۳: رفت صد عید و نسیمی یاد باغ ما نکرد 42شمارهٔ ۷۴: حسن پیرایه دکان هوس نتوان کرد 43شمارهٔ ۷۵: دیده هرگز خویشتن را صید شهبازی نکر ...44شمارهٔ ۷۶: سالها دیده ما را مژه دربانی کرد 45شمارهٔ ۷۷: عشق هر ساعت شبیخون بر دل ریش آورد 46شمارهٔ ۷۸: دیده امشب ره نظاره به پایان آورد 47شمارهٔ ۷۹: خطت هر دم جهانی از تجلی رایگان گیر ...48شمارهٔ ۸۰: گرت خراب کند عشق تا ز سر سازد 49شمارهٔ ۸۱: نشئه‌ی شوق کی از ساغر عشرت خیزد 50شمارهٔ ۸۲: ز خواب آن چشم شهلا برنخیزد 51شمارهٔ ۸۳: فلک خونم به تیغ آن بت بی‌باک می‌ری ...52شمارهٔ ۸۴: خوش آن بهشت کش از شعله نو گلی باشد 53شمارهٔ ۸۵: چه دانستم که رازم مو به مو اظهار خ ...54شمارهٔ ۸۶: گر نقاب از رخ بگیری آفتابم می‌کشد 55شمارهٔ ۸۷: تنم از داغ حسرت رشک آتشگاه گبران ش ...56شمارهٔ ۸۸: هر شبم داغی چنان در گلخن تن بشکفد 57شمارهٔ ۸۹: خون شکایتم ز لب زخم چون چکد 58شمارهٔ ۹۰: جان بی‌رخ تو درد دل غمزده داند 59شمارهٔ ۹۱: رفتند همدمان و مرا دل فگار ماند 60شمارهٔ ۹۲: در فراق شعله خاکستر نشینم کرده‌اند 61شمارهٔ ۹۳: چشم ترا ز مستی ناز آفریده‌اند 62شمارهٔ ۹۴: ماییم جدا از تو به غم ساخته‌ای چند 63شمارهٔ ۹۵: خنده ساقی دگر در ساغر آتش می‌زند 64شمارهٔ ۹۶: تلخکامان مزه شهد هوس نشناسند 65شمارهٔ ۹۷: شوق دیدار تو چون چشم مرا باز کند 66شمارهٔ ۹۸: یک ناوک ارنه در دل صد پاره بشکند 67شمارهٔ ۹۹: چون امتان کبر حدیث نسب کنند 68شمارهٔ ۱۰۰: نوبهار آمد که مرغان بال و پر گلگو ...69شمارهٔ ۱۰۱: اگر ز حسن تو یک ذره آشکاره کنند 70شمارهٔ ۱۰۲: در دیده نگه چون ز تو در خون بنشین ...71شمارهٔ ۱۰۳: دل در آن زلف پریشان رسد و بنشیند 72شمارهٔ ۱۰۴: بیزارم از آن سینه که از جوش نشیند 73شمارهٔ ۱۰۵: چون صبا جلوه آن زلف گره گیر دهد 74شمارهٔ ۱۰۶: عشق هر جا دست با غیرت پی پیمان ده ...75شمارهٔ ۱۰۷: یاد آن شبها که بزم عیش ما آباد بو ...76شمارهٔ ۱۰۸: شب که جانم خسته از بیم وداع یار ب ...77شمارهٔ ۱۰۹: شب همه شب با صبوری ناله‌ام در جنگ ...78شمارهٔ ۱۱۰: دوش از تب پیکرم چون شعله آتش بال ...79شمارهٔ ۱۱۱: تا من آتش خانه بودم رسم خاکستر نب ...80شمارهٔ ۱۱۲: تا گلستان بود کی پرخار بیدادم نبو ...81شمارهٔ ۱۱۳: خوش آن که جوش دیده بیهوده بین نبو ...82شمارهٔ ۱۱۴: تا سر مژگان تماشا دیده بر هم چیده ...83شمارهٔ ۱۱۵: دل را دگر در کین ما بر لب چه نفری ...84شمارهٔ ۱۱۶: کو جنون تا هر نفس لب در سراغی گم ...85شمارهٔ ۱۱۷: به باده صوفی ما صاف از ریا نشود 86شمارهٔ ۱۱۸: رمزی‌ست خط دوست که چون بخت سر‌آید 87شمارهٔ ۱۱۹: بهشتی روی من چون پرده از رخسار بگ ...88شمارهٔ ۱۲۰: مراد ما ز مادر بر سر خشت عدم آید 89شمارهٔ ۱۲۱: دل از ولایت غم بار بسته می‌‌آید 90شمارهٔ ۱۲۲: دیدی که چو بخت یار برگردید 91شمارهٔ ۱۲۳: دیده امشب همه شب خواب پریشان می‌د ...92شمارهٔ ۱۲۴: کسی در این چمن اسرار رنگ و بو فهم ...93شمارهٔ ۱۲۵: باز دل آوازه زلف پریشانی شنید 94شمارهٔ ۱۲۶: ای دل نشاط صرف کن و غم نگاه دار 95شمارهٔ ۱۲۷: تا نفس داری سراغ کوی آن مه‌پاره گ ...96شمارهٔ ۱۲۸: گر آگهی ز دوق طلب تشنه لب بمیر 97شمارهٔ ۱۲۹: گرت بود جگری سوختن ز داغ آموز 98شمارهٔ ۱۳۰: چون عشق آشنای تو شد از خرد گریز 99شمارهٔ ۱۳۱: هرگز مباش آتش سوزان سپند باش 100شمارهٔ ۱۳۲: تا توانی در ترازوی هوس بی سنگ باش 101شمارهٔ ۱۳۳: من که افسرده‌ترم از نفس مرغ خموش 102شمارهٔ ۱۳۴: چون اشک خرقه طلب از خون ناب پوش 103شمارهٔ ۱۳۵: تاب خورشید رخت از تب فزونتر بود د ...104شمارهٔ ۱۳۶: متاع اشک گر آتش بود برو بفروش 105شمارهٔ ۱۳۷: ز پا افکند ما را آرزوی سرو بالایش 106شمارهٔ ۱۳۸: از پی رفع خمار دل غم‌پرور خویش 107شمارهٔ ۱۳۹: از خون کشتگان شکفد لاله‌زار عشق 108شمارهٔ ۱۴۰: می‌آید از سیر جگر آهم گلستان در ب ...109شمارهٔ ۱۴۱: گرد افغانم ز دامان جرس افتاده‌ام 110شمارهٔ ۱۴۲: دردم و نوش مراد از نیش نشتر خورده ...111شمارهٔ ۱۴۳: ناله دردم و خوش بر سر کار آمده‌ام 112شمارهٔ ۱۴۴: جوش ذوقم خوش‌نشین کشور میخانه‌ام 113شمارهٔ ۱۴۵: چون ابر شب ز آتش تب می‌گریستم 114شمارهٔ ۱۴۶: یک گام گر از محمل غم باز‌پس افتم 115شمارهٔ ۱۴۷: دیده را گم داشتم عمری و اکنون یاف ...116شمارهٔ ۱۴۸: درین مدت که در خیل اسیران تو جا ک ...117شمارهٔ ۱۴۹: چو شبها بستر و بالین دل از ریش می ...118شمارهٔ ۱۵۰: شب که غمهای ترا پرده‌نشین می‌کردم 119شمارهٔ ۱۵۱: پریشان ناله‌ام بر گرد هر گلزار می ...120شمارهٔ ۱۵۲: به بوی درد پریشان زلف یار شدم 121شمارهٔ ۱۵۳: چمن پیرای صبحم کیمیای خاروخس دارم 122شمارهٔ ۱۵۴: لب زخم ستمم مژده ماتم دارم 123شمارهٔ ۱۵۵: ارمغان از بینوایی غم به گلشن می‌ب ...124شمارهٔ ۱۵۶: بترس از آن که دمی دامن سحر گیرم 125شمارهٔ ۱۵۷: گر شاهد غم جلوه کند کام نگیرم 126شمارهٔ ۱۵۸: فردوس ساز کلبه پردود آتشم 127شمارهٔ ۱۵۹: نوبهارست و در انجام طرب می‌کوشم 128شمارهٔ ۱۶۰: گوارا باد آیات تجلی بر لب هوشم 129شمارهٔ ۱۶۱: دیریست که از گریه بهار دل ریشم 130شمارهٔ ۱۶۲: نسیم نوبهاران نیستم کاندر چمن رقص ...131شمارهٔ ۱۶۳: چون سینه ماتم‌زدگان غرقه داغم 132شمارهٔ ۱۶۴: کتاب عشقم و آیات زلف دوست عنوانم 133شمارهٔ ۱۶۵: جنون از داغ رسوایی چو آراید گلستا ...134شمارهٔ ۱۶۶: از ناله لب حوصله بستن نتوانم 135شمارهٔ ۱۶۷: عشق کو تا آتشی در خرمن اخگر زنم 136شمارهٔ ۱۶۸: قرعه کاری به نام سعی باطل می‌زنم 137شمارهٔ ۱۶۹: کو جنونی تا خرد را طعمه سودا کنم 138شمارهٔ ۱۷۰: چند در دل شکنم ناله و خاموش کنم 139شمارهٔ ۱۷۱: کو هجوم گریه کز یک قطره صد جیحون ...140شمارهٔ ۱۷۲: چند ای شوق طواف در و بام تو کنم 141شمارهٔ ۱۷۳: ز گریه موج زند مجلس ار ندیم شوم 142شمارهٔ ۱۷۴: ما ز مادر داغ بر دل خاک بر سر زاد ...143شمارهٔ ۱۷۵: تا وداع شعله خود همچو اخگر کرده‌ا ...144شمارهٔ ۱۷۶: دوش بی روی تو از دل خون ناب افشان ...145شمارهٔ ۱۷۷: باز در دل شعله‌های آفتاب افکنده‌ا ...146شمارهٔ ۱۷۸: وقت غم خوش کآتش از باغ و بهارش چی ...147شمارهٔ ۱۷۹: عمریست تا به درد محبت فسانه‌ایم 148شمارهٔ ۱۸۰: کو عشق خانه‌سوز که ما بلهوس نه‌ای ...149شمارهٔ ۱۸۱: روزگاری شد که ما زین بخت وارون می ...150شمارهٔ ۱۸۲: در مزاج درد خود ذوق مداوا سوختیم 151شمارهٔ ۱۸۳: کی مسیحا داشت در بار آنچه ما می‌خ ...152شمارهٔ ۱۸۴: از عمر دمی را به غمی باز نبستیم 153شمارهٔ ۱۸۵: لب زخمیم و افغان را پرستیم 154شمارهٔ ۱۸۶: در خلوت غم چند گهی خام نشستیم 155شمارهٔ ۱۸۷: ما بت نه زاندیشه معبود شکستیم 156شمارهٔ ۱۸۸: ما دو عالم را ز موج غم خراب انگاش ...157شمارهٔ ۱۸۹: شب که بر آن آفتاب راه گرفتیم 158شمارهٔ ۱۹۰: شب که ما تو سن بیهوده روی پی کردی ...159شمارهٔ ۱۹۱: یاد آن روزی که در میخانه ساغر می‌ ...160شمارهٔ ۱۹۲: صبحیم چه سود از دل آهی ندمیدیم 161شمارهٔ ۱۹۳: کو دل که رو به میکده مشرب آوریم 162شمارهٔ ۱۹۴: کو حریفی تا دو جامی از می احمر زن ...163شمارهٔ ۱۹۵: تا کی چو طفل عقل دم از مهر و کین ...164شمارهٔ ۱۹۶: برخیز تا زیارت ماتم‌سرا کنیم 165شمارهٔ ۱۹۷: تا چند درین غمکده بیکار نشینیم 166شمارهٔ ۱۹۸: سکه به نام عجز زد شوکت پادشاهیم 167شمارهٔ ۱۹۹: ما روزی حیات بجز خون نمی‌دهیم 168شمارهٔ ۲۰۰: رسم عشاقست خندان اشک حرمان ریختن 169شمارهٔ ۲۰۱: قوت جگرت ز جوش بستان 170شمارهٔ ۲۰۲: از شهیدان تو فرمان بردن و جان باخ ...171شمارهٔ ۲۰۳: اشک حسرت در عذار ما غریبان ریختن 172شمارهٔ ۲۰۴: ساقی به سودا جام رو کن 173شمارهٔ ۲۰۵: این شهادتگه عشق‌ست تقاضایی کن 174شمارهٔ ۲۰۶: چون نعش من برند برون از سرای من 175شمارهٔ ۲۰۷: درد ما ننگ مداوا برنتابد بیش ازین 176شمارهٔ ۲۰۸: ره گر اینست درین بادیه گمراهی به 177شمارهٔ ۲۰۹: جان را شکنج ساز و به زلف حبیب ده 178شمارهٔ ۲۱۰: هر خار کان ز گلشن هجران برآمده 179شمارهٔ ۲۱۱: خدایا رخصت پرواز ازین دام مجاز ده 180شمارهٔ ۲۱۲: بهشت را چه کند با غم آرمیده او 181شمارهٔ ۲۱۳: تاراج رنگ و بوی گل مدعا نمای 182شمارهٔ ۲۱۴: زاغ و بلبل همه دارند کهن زمزمه‌ای 183شمارهٔ ۲۱۵: بردی به تازه باز دل ای جان چه داش ...184شمارهٔ ۲۱۶: سر و برگ من محزون نداری 185شمارهٔ ۲۱۷: کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری 186شمارهٔ ۲۱۸: چند از بحر طلب موج دویی انگیزی 187شمارهٔ ۲۱۹: چندم ای اشک به تاراج محبت خیزی 188شمارهٔ ۲۲۰: یک دو روزی شد که چون گل غوطه در خ ...189شمارهٔ ۲۲۱: مگر از کمین حسنی شبخون زده سپاهی 190شمارهٔ ۲۲۲: پر تماشا مکن آیینه که حیران نشوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ