به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فصیحی هروی

فصیحی هرویغزلیاتشمارهٔ ۵۵: بی سبب زلفش اضطراب نداشت

700عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بی سبب زلفش اضطراب نداشت
تاب بیداد پیچ و تاب نداشت
هیچ گه سنبلی چنین شب و روز
دامنی پر ز آفتاب نداشت
دل به دریوزه پیش چشم آمد
چه کند بینوا شراب نداشت
خون‌فشان گشت چشم و نیکو شد
جیب رسواییم گلاب نداشت
زو وفا خواستم به تیغم زد
این سخن غیر ازین جواب نداشت
می‌نهفتش ز رشک ایزد لیک
درخور حسن او نقاب نداشت
شب فصیحی ز تشنگی جان داد
عشق گویا دگر شراب نداشت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۴: نخل طلبم هیچ مرا برگ و بری نیست 2شمارهٔ ۵۵: بی سبب زلفش اضطراب نداشت 3شمارهٔ ۵۶: تب دوش از ملال تو از خود خبر نداشت 4شمارهٔ ۵۷: دی قاصد یار آمد و مژگان‌تری داشت 5شمارهٔ ۵۸: نوبهاران از در این باغ و بستان باز ...6شمارهٔ ۵۹: از دل هزار لخت به چشم نثار رفت 7شمارهٔ ۶۰: از فیض گریه‌ام مژه نشو و نما گرفت 8شمارهٔ ۶۱: شب بی‌خبرم حرف فراقت به زبان رفت 9شمارهٔ ۶۲: دوش غم بر گریه‌های زخم ما خندید و ...10شمارهٔ ۶۳: از عافیت طراوات گلزار کس مباد 11شمارهٔ ۶۴: شب نخل تجلی به گلستان تو بر داد 12شمارهٔ ۶۵: هر قطره خون گرم که از دل در اوفتد 13شمارهٔ ۶۶: غم عشقت به عالم در نگنجد 14شمارهٔ ۶۷: چنان که باغ در آغوش گل نمی‌گنجد 15شمارهٔ ۶۸: مگر بازم دل از زخم جفایی شاد می‌گر ...16شمارهٔ ۶۹: سر آشفته بختم تا به کی بر خویشتن خ ...17شمارهٔ ۷۰: از روز سیاهم شب هجران گله دارد 18شمارهٔ ۷۱: غمش به تازه ندانم چه مدعا دارد 19شمارهٔ ۷۲: بر خرمنم طلیعه برقی گذار کرد 20شمارهٔ ۷۳: رفت صد عید و نسیمی یاد باغ ما نکرد 21شمارهٔ ۷۴: حسن پیرایه دکان هوس نتوان کرد 22شمارهٔ ۷۵: دیده هرگز خویشتن را صید شهبازی نکر ...23شمارهٔ ۷۶: سالها دیده ما را مژه دربانی کرد 24شمارهٔ ۷۷: عشق هر ساعت شبیخون بر دل ریش آورد 25شمارهٔ ۷۸: دیده امشب ره نظاره به پایان آورد 26شمارهٔ ۷۹: خطت هر دم جهانی از تجلی رایگان گیر ...27شمارهٔ ۸۰: گرت خراب کند عشق تا ز سر سازد 28شمارهٔ ۸۱: نشئه‌ی شوق کی از ساغر عشرت خیزد 29شمارهٔ ۸۲: ز خواب آن چشم شهلا برنخیزد 30شمارهٔ ۸۳: فلک خونم به تیغ آن بت بی‌باک می‌ری ...31شمارهٔ ۸۴: خوش آن بهشت کش از شعله نو گلی باشد 32شمارهٔ ۸۵: چه دانستم که رازم مو به مو اظهار خ ...33شمارهٔ ۸۶: گر نقاب از رخ بگیری آفتابم می‌کشد 34شمارهٔ ۸۷: تنم از داغ حسرت رشک آتشگاه گبران ش ...35شمارهٔ ۸۸: هر شبم داغی چنان در گلخن تن بشکفد 36شمارهٔ ۸۹: خون شکایتم ز لب زخم چون چکد 37شمارهٔ ۹۰: جان بی‌رخ تو درد دل غمزده داند 38شمارهٔ ۹۱: رفتند همدمان و مرا دل فگار ماند 39شمارهٔ ۹۲: در فراق شعله خاکستر نشینم کرده‌اند 40شمارهٔ ۹۳: چشم ترا ز مستی ناز آفریده‌اند 41شمارهٔ ۹۴: ماییم جدا از تو به غم ساخته‌ای چند 42شمارهٔ ۹۵: خنده ساقی دگر در ساغر آتش می‌زند 43شمارهٔ ۹۶: تلخکامان مزه شهد هوس نشناسند 44شمارهٔ ۹۷: شوق دیدار تو چون چشم مرا باز کند 45شمارهٔ ۹۸: یک ناوک ارنه در دل صد پاره بشکند 46شمارهٔ ۹۹: چون امتان کبر حدیث نسب کنند 47شمارهٔ ۱۰۰: نوبهار آمد که مرغان بال و پر گلگو ...48شمارهٔ ۱۰۱: اگر ز حسن تو یک ذره آشکاره کنند 49شمارهٔ ۱۰۲: در دیده نگه چون ز تو در خون بنشین ...50شمارهٔ ۱۰۳: دل در آن زلف پریشان رسد و بنشیند 51شمارهٔ ۱۰۴: بیزارم از آن سینه که از جوش نشیند 52شمارهٔ ۱۰۵: چون صبا جلوه آن زلف گره گیر دهد 53شمارهٔ ۱۰۶: عشق هر جا دست با غیرت پی پیمان ده ...54شمارهٔ ۱۰۷: یاد آن شبها که بزم عیش ما آباد بو ...55شمارهٔ ۱۰۸: شب که جانم خسته از بیم وداع یار ب ...56شمارهٔ ۱۰۹: شب همه شب با صبوری ناله‌ام در جنگ ...57شمارهٔ ۱۱۰: دوش از تب پیکرم چون شعله آتش بال ...58شمارهٔ ۱۱۱: تا من آتش خانه بودم رسم خاکستر نب ...59شمارهٔ ۱۱۲: تا گلستان بود کی پرخار بیدادم نبو ...60شمارهٔ ۱۱۳: خوش آن که جوش دیده بیهوده بین نبو ...61شمارهٔ ۱۱۴: تا سر مژگان تماشا دیده بر هم چیده ...62شمارهٔ ۱۱۵: دل را دگر در کین ما بر لب چه نفری ...63شمارهٔ ۱۱۶: کو جنون تا هر نفس لب در سراغی گم ...64شمارهٔ ۱۱۷: به باده صوفی ما صاف از ریا نشود 65شمارهٔ ۱۱۸: رمزی‌ست خط دوست که چون بخت سر‌آید 66شمارهٔ ۱۱۹: بهشتی روی من چون پرده از رخسار بگ ...67شمارهٔ ۱۲۰: مراد ما ز مادر بر سر خشت عدم آید 68شمارهٔ ۱۲۱: دل از ولایت غم بار بسته می‌‌آید 69شمارهٔ ۱۲۲: دیدی که چو بخت یار برگردید 70شمارهٔ ۱۲۳: دیده امشب همه شب خواب پریشان می‌د ...71شمارهٔ ۱۲۴: کسی در این چمن اسرار رنگ و بو فهم ...72شمارهٔ ۱۲۵: باز دل آوازه زلف پریشانی شنید 73شمارهٔ ۱۲۶: ای دل نشاط صرف کن و غم نگاه دار 74شمارهٔ ۱۲۷: تا نفس داری سراغ کوی آن مه‌پاره گ ...75شمارهٔ ۱۲۸: گر آگهی ز دوق طلب تشنه لب بمیر 76شمارهٔ ۱۲۹: گرت بود جگری سوختن ز داغ آموز 77شمارهٔ ۱۳۰: چون عشق آشنای تو شد از خرد گریز 78شمارهٔ ۱۳۱: هرگز مباش آتش سوزان سپند باش 79شمارهٔ ۱۳۲: تا توانی در ترازوی هوس بی سنگ باش 80شمارهٔ ۱۳۳: من که افسرده‌ترم از نفس مرغ خموش 81شمارهٔ ۱۳۴: چون اشک خرقه طلب از خون ناب پوش 82شمارهٔ ۱۳۵: تاب خورشید رخت از تب فزونتر بود د ...83شمارهٔ ۱۳۶: متاع اشک گر آتش بود برو بفروش 84شمارهٔ ۱۳۷: ز پا افکند ما را آرزوی سرو بالایش 85شمارهٔ ۱۳۸: از پی رفع خمار دل غم‌پرور خویش 86شمارهٔ ۱۳۹: از خون کشتگان شکفد لاله‌زار عشق 87شمارهٔ ۱۴۰: می‌آید از سیر جگر آهم گلستان در ب ...88شمارهٔ ۱۴۱: گرد افغانم ز دامان جرس افتاده‌ام 89شمارهٔ ۱۴۲: دردم و نوش مراد از نیش نشتر خورده ...90شمارهٔ ۱۴۳: ناله دردم و خوش بر سر کار آمده‌ام 91شمارهٔ ۱۴۴: جوش ذوقم خوش‌نشین کشور میخانه‌ام 92شمارهٔ ۱۴۵: چون ابر شب ز آتش تب می‌گریستم 93شمارهٔ ۱۴۶: یک گام گر از محمل غم باز‌پس افتم 94شمارهٔ ۱۴۷: دیده را گم داشتم عمری و اکنون یاف ...95شمارهٔ ۱۴۸: درین مدت که در خیل اسیران تو جا ک ...96شمارهٔ ۱۴۹: چو شبها بستر و بالین دل از ریش می ...97شمارهٔ ۱۵۰: شب که غمهای ترا پرده‌نشین می‌کردم 98شمارهٔ ۱۵۱: پریشان ناله‌ام بر گرد هر گلزار می ...99شمارهٔ ۱۵۲: به بوی درد پریشان زلف یار شدم 100شمارهٔ ۱۵۳: چمن پیرای صبحم کیمیای خاروخس دارم 101شمارهٔ ۱۵۴: لب زخم ستمم مژده ماتم دارم 102شمارهٔ ۱۵۵: ارمغان از بینوایی غم به گلشن می‌ب ...103شمارهٔ ۱۵۶: بترس از آن که دمی دامن سحر گیرم 104شمارهٔ ۱۵۷: گر شاهد غم جلوه کند کام نگیرم 105شمارهٔ ۱۵۸: فردوس ساز کلبه پردود آتشم 106شمارهٔ ۱۵۹: نوبهارست و در انجام طرب می‌کوشم 107شمارهٔ ۱۶۰: گوارا باد آیات تجلی بر لب هوشم 108شمارهٔ ۱۶۱: دیریست که از گریه بهار دل ریشم 109شمارهٔ ۱۶۲: نسیم نوبهاران نیستم کاندر چمن رقص ...110شمارهٔ ۱۶۳: چون سینه ماتم‌زدگان غرقه داغم 111شمارهٔ ۱۶۴: کتاب عشقم و آیات زلف دوست عنوانم 112شمارهٔ ۱۶۵: جنون از داغ رسوایی چو آراید گلستا ...113شمارهٔ ۱۶۶: از ناله لب حوصله بستن نتوانم 114شمارهٔ ۱۶۷: عشق کو تا آتشی در خرمن اخگر زنم 115شمارهٔ ۱۶۸: قرعه کاری به نام سعی باطل می‌زنم 116شمارهٔ ۱۶۹: کو جنونی تا خرد را طعمه سودا کنم 117شمارهٔ ۱۷۰: چند در دل شکنم ناله و خاموش کنم 118شمارهٔ ۱۷۱: کو هجوم گریه کز یک قطره صد جیحون ...119شمارهٔ ۱۷۲: چند ای شوق طواف در و بام تو کنم 120شمارهٔ ۱۷۳: ز گریه موج زند مجلس ار ندیم شوم 121شمارهٔ ۱۷۴: ما ز مادر داغ بر دل خاک بر سر زاد ...122شمارهٔ ۱۷۵: تا وداع شعله خود همچو اخگر کرده‌ا ...123شمارهٔ ۱۷۶: دوش بی روی تو از دل خون ناب افشان ...124شمارهٔ ۱۷۷: باز در دل شعله‌های آفتاب افکنده‌ا ...125شمارهٔ ۱۷۸: وقت غم خوش کآتش از باغ و بهارش چی ...126شمارهٔ ۱۷۹: عمریست تا به درد محبت فسانه‌ایم 127شمارهٔ ۱۸۰: کو عشق خانه‌سوز که ما بلهوس نه‌ای ...128شمارهٔ ۱۸۱: روزگاری شد که ما زین بخت وارون می ...129شمارهٔ ۱۸۲: در مزاج درد خود ذوق مداوا سوختیم 130شمارهٔ ۱۸۳: کی مسیحا داشت در بار آنچه ما می‌خ ...131شمارهٔ ۱۸۴: از عمر دمی را به غمی باز نبستیم 132شمارهٔ ۱۸۵: لب زخمیم و افغان را پرستیم 133شمارهٔ ۱۸۶: در خلوت غم چند گهی خام نشستیم 134شمارهٔ ۱۸۷: ما بت نه زاندیشه معبود شکستیم 135شمارهٔ ۱۸۸: ما دو عالم را ز موج غم خراب انگاش ...136شمارهٔ ۱۸۹: شب که بر آن آفتاب راه گرفتیم 137شمارهٔ ۱۹۰: شب که ما تو سن بیهوده روی پی کردی ...138شمارهٔ ۱۹۱: یاد آن روزی که در میخانه ساغر می‌ ...139شمارهٔ ۱۹۲: صبحیم چه سود از دل آهی ندمیدیم 140شمارهٔ ۱۹۳: کو دل که رو به میکده مشرب آوریم 141شمارهٔ ۱۹۴: کو حریفی تا دو جامی از می احمر زن ...142شمارهٔ ۱۹۵: تا کی چو طفل عقل دم از مهر و کین ...143شمارهٔ ۱۹۶: برخیز تا زیارت ماتم‌سرا کنیم 144شمارهٔ ۱۹۷: تا چند درین غمکده بیکار نشینیم 145شمارهٔ ۱۹۸: سکه به نام عجز زد شوکت پادشاهیم 146شمارهٔ ۱۹۹: ما روزی حیات بجز خون نمی‌دهیم 147شمارهٔ ۲۰۰: رسم عشاقست خندان اشک حرمان ریختن 148شمارهٔ ۲۰۱: قوت جگرت ز جوش بستان 149شمارهٔ ۲۰۲: از شهیدان تو فرمان بردن و جان باخ ...150شمارهٔ ۲۰۳: اشک حسرت در عذار ما غریبان ریختن 151شمارهٔ ۲۰۴: ساقی به سودا جام رو کن 152شمارهٔ ۲۰۵: این شهادتگه عشق‌ست تقاضایی کن 153شمارهٔ ۲۰۶: چون نعش من برند برون از سرای من 154شمارهٔ ۲۰۷: درد ما ننگ مداوا برنتابد بیش ازین 155شمارهٔ ۲۰۸: ره گر اینست درین بادیه گمراهی به 156شمارهٔ ۲۰۹: جان را شکنج ساز و به زلف حبیب ده 157شمارهٔ ۲۱۰: هر خار کان ز گلشن هجران برآمده 158شمارهٔ ۲۱۱: خدایا رخصت پرواز ازین دام مجاز ده 159شمارهٔ ۲۱۲: بهشت را چه کند با غم آرمیده او 160شمارهٔ ۲۱۳: تاراج رنگ و بوی گل مدعا نمای 161شمارهٔ ۲۱۴: زاغ و بلبل همه دارند کهن زمزمه‌ای 162شمارهٔ ۲۱۵: بردی به تازه باز دل ای جان چه داش ...163شمارهٔ ۲۱۶: سر و برگ من محزون نداری 164شمارهٔ ۲۱۷: کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری 165شمارهٔ ۲۱۸: چند از بحر طلب موج دویی انگیزی 166شمارهٔ ۲۱۹: چندم ای اشک به تاراج محبت خیزی 167شمارهٔ ۲۲۰: یک دو روزی شد که چون گل غوطه در خ ...168شمارهٔ ۲۲۱: مگر از کمین حسنی شبخون زده سپاهی 169شمارهٔ ۲۲۲: پر تماشا مکن آیینه که حیران نشوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ