به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فصیحی هروی

فصیحی هرویغزلیاتشمارهٔ ۵۰: در می‌زنم چه شد که گشایش پدید نیست

750عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در می‌زنم چه شد که گشایش پدید نیست
قفل مرا معامله‌ای با کلید نیست
صد ابر رحمت آمد و دل شبنمی ندید
گویا که این گیاه خدا آفرید نیست
سهو کتاب رسم فزون از حدست لیک
سهوی چو سهو تهنیت روز عید نیست
صد بحر خون زهر مژه طی کردم و هنوز
پایان کار گریه شوقم پدید نیست
بعد از وداع دوست فصیحی شهید عشق
گر نیم لحظه زنده بماند شهید نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۹: آن سرو خرامان که گذشت از چمن کیست 2شمارهٔ ۵۰: در می‌زنم چه شد که گشایش پدید نیست 3شمارهٔ ۵۱: آتش به از گلی‌ست کش آسیب خار نیست 4شمارهٔ ۵۲: آن نسیمم که سر و برگ خس و خارم نیس ...5شمارهٔ ۵۳: نافه چو طره غالیه بار تو نیست 6شمارهٔ ۵۴: نخل طلبم هیچ مرا برگ و بری نیست 7شمارهٔ ۵۵: بی سبب زلفش اضطراب نداشت 8شمارهٔ ۵۶: تب دوش از ملال تو از خود خبر نداشت 9شمارهٔ ۵۷: دی قاصد یار آمد و مژگان‌تری داشت 10شمارهٔ ۵۸: نوبهاران از در این باغ و بستان باز ...11شمارهٔ ۵۹: از دل هزار لخت به چشم نثار رفت 12شمارهٔ ۶۰: از فیض گریه‌ام مژه نشو و نما گرفت 13شمارهٔ ۶۱: شب بی‌خبرم حرف فراقت به زبان رفت 14شمارهٔ ۶۲: دوش غم بر گریه‌های زخم ما خندید و ...15شمارهٔ ۶۳: از عافیت طراوات گلزار کس مباد 16شمارهٔ ۶۴: شب نخل تجلی به گلستان تو بر داد 17شمارهٔ ۶۵: هر قطره خون گرم که از دل در اوفتد 18شمارهٔ ۶۶: غم عشقت به عالم در نگنجد 19شمارهٔ ۶۷: چنان که باغ در آغوش گل نمی‌گنجد 20شمارهٔ ۶۸: مگر بازم دل از زخم جفایی شاد می‌گر ...21شمارهٔ ۶۹: سر آشفته بختم تا به کی بر خویشتن خ ...22شمارهٔ ۷۰: از روز سیاهم شب هجران گله دارد 23شمارهٔ ۷۱: غمش به تازه ندانم چه مدعا دارد 24شمارهٔ ۷۲: بر خرمنم طلیعه برقی گذار کرد 25شمارهٔ ۷۳: رفت صد عید و نسیمی یاد باغ ما نکرد 26شمارهٔ ۷۴: حسن پیرایه دکان هوس نتوان کرد 27شمارهٔ ۷۵: دیده هرگز خویشتن را صید شهبازی نکر ...28شمارهٔ ۷۶: سالها دیده ما را مژه دربانی کرد 29شمارهٔ ۷۷: عشق هر ساعت شبیخون بر دل ریش آورد 30شمارهٔ ۷۸: دیده امشب ره نظاره به پایان آورد 31شمارهٔ ۷۹: خطت هر دم جهانی از تجلی رایگان گیر ...32شمارهٔ ۸۰: گرت خراب کند عشق تا ز سر سازد 33شمارهٔ ۸۱: نشئه‌ی شوق کی از ساغر عشرت خیزد 34شمارهٔ ۸۲: ز خواب آن چشم شهلا برنخیزد 35شمارهٔ ۸۳: فلک خونم به تیغ آن بت بی‌باک می‌ری ...36شمارهٔ ۸۴: خوش آن بهشت کش از شعله نو گلی باشد 37شمارهٔ ۸۵: چه دانستم که رازم مو به مو اظهار خ ...38شمارهٔ ۸۶: گر نقاب از رخ بگیری آفتابم می‌کشد 39شمارهٔ ۸۷: تنم از داغ حسرت رشک آتشگاه گبران ش ...40شمارهٔ ۸۸: هر شبم داغی چنان در گلخن تن بشکفد 41شمارهٔ ۸۹: خون شکایتم ز لب زخم چون چکد 42شمارهٔ ۹۰: جان بی‌رخ تو درد دل غمزده داند 43شمارهٔ ۹۱: رفتند همدمان و مرا دل فگار ماند 44شمارهٔ ۹۲: در فراق شعله خاکستر نشینم کرده‌اند 45شمارهٔ ۹۳: چشم ترا ز مستی ناز آفریده‌اند 46شمارهٔ ۹۴: ماییم جدا از تو به غم ساخته‌ای چند 47شمارهٔ ۹۵: خنده ساقی دگر در ساغر آتش می‌زند 48شمارهٔ ۹۶: تلخکامان مزه شهد هوس نشناسند 49شمارهٔ ۹۷: شوق دیدار تو چون چشم مرا باز کند 50شمارهٔ ۹۸: یک ناوک ارنه در دل صد پاره بشکند 51شمارهٔ ۹۹: چون امتان کبر حدیث نسب کنند 52شمارهٔ ۱۰۰: نوبهار آمد که مرغان بال و پر گلگو ...53شمارهٔ ۱۰۱: اگر ز حسن تو یک ذره آشکاره کنند 54شمارهٔ ۱۰۲: در دیده نگه چون ز تو در خون بنشین ...55شمارهٔ ۱۰۳: دل در آن زلف پریشان رسد و بنشیند 56شمارهٔ ۱۰۴: بیزارم از آن سینه که از جوش نشیند 57شمارهٔ ۱۰۵: چون صبا جلوه آن زلف گره گیر دهد 58شمارهٔ ۱۰۶: عشق هر جا دست با غیرت پی پیمان ده ...59شمارهٔ ۱۰۷: یاد آن شبها که بزم عیش ما آباد بو ...60شمارهٔ ۱۰۸: شب که جانم خسته از بیم وداع یار ب ...61شمارهٔ ۱۰۹: شب همه شب با صبوری ناله‌ام در جنگ ...62شمارهٔ ۱۱۰: دوش از تب پیکرم چون شعله آتش بال ...63شمارهٔ ۱۱۱: تا من آتش خانه بودم رسم خاکستر نب ...64شمارهٔ ۱۱۲: تا گلستان بود کی پرخار بیدادم نبو ...65شمارهٔ ۱۱۳: خوش آن که جوش دیده بیهوده بین نبو ...66شمارهٔ ۱۱۴: تا سر مژگان تماشا دیده بر هم چیده ...67شمارهٔ ۱۱۵: دل را دگر در کین ما بر لب چه نفری ...68شمارهٔ ۱۱۶: کو جنون تا هر نفس لب در سراغی گم ...69شمارهٔ ۱۱۷: به باده صوفی ما صاف از ریا نشود 70شمارهٔ ۱۱۸: رمزی‌ست خط دوست که چون بخت سر‌آید 71شمارهٔ ۱۱۹: بهشتی روی من چون پرده از رخسار بگ ...72شمارهٔ ۱۲۰: مراد ما ز مادر بر سر خشت عدم آید 73شمارهٔ ۱۲۱: دل از ولایت غم بار بسته می‌‌آید 74شمارهٔ ۱۲۲: دیدی که چو بخت یار برگردید 75شمارهٔ ۱۲۳: دیده امشب همه شب خواب پریشان می‌د ...76شمارهٔ ۱۲۴: کسی در این چمن اسرار رنگ و بو فهم ...77شمارهٔ ۱۲۵: باز دل آوازه زلف پریشانی شنید 78شمارهٔ ۱۲۶: ای دل نشاط صرف کن و غم نگاه دار 79شمارهٔ ۱۲۷: تا نفس داری سراغ کوی آن مه‌پاره گ ...80شمارهٔ ۱۲۸: گر آگهی ز دوق طلب تشنه لب بمیر 81شمارهٔ ۱۲۹: گرت بود جگری سوختن ز داغ آموز 82شمارهٔ ۱۳۰: چون عشق آشنای تو شد از خرد گریز 83شمارهٔ ۱۳۱: هرگز مباش آتش سوزان سپند باش 84شمارهٔ ۱۳۲: تا توانی در ترازوی هوس بی سنگ باش 85شمارهٔ ۱۳۳: من که افسرده‌ترم از نفس مرغ خموش 86شمارهٔ ۱۳۴: چون اشک خرقه طلب از خون ناب پوش 87شمارهٔ ۱۳۵: تاب خورشید رخت از تب فزونتر بود د ...88شمارهٔ ۱۳۶: متاع اشک گر آتش بود برو بفروش 89شمارهٔ ۱۳۷: ز پا افکند ما را آرزوی سرو بالایش 90شمارهٔ ۱۳۸: از پی رفع خمار دل غم‌پرور خویش 91شمارهٔ ۱۳۹: از خون کشتگان شکفد لاله‌زار عشق 92شمارهٔ ۱۴۰: می‌آید از سیر جگر آهم گلستان در ب ...93شمارهٔ ۱۴۱: گرد افغانم ز دامان جرس افتاده‌ام 94شمارهٔ ۱۴۲: دردم و نوش مراد از نیش نشتر خورده ...95شمارهٔ ۱۴۳: ناله دردم و خوش بر سر کار آمده‌ام 96شمارهٔ ۱۴۴: جوش ذوقم خوش‌نشین کشور میخانه‌ام 97شمارهٔ ۱۴۵: چون ابر شب ز آتش تب می‌گریستم 98شمارهٔ ۱۴۶: یک گام گر از محمل غم باز‌پس افتم 99شمارهٔ ۱۴۷: دیده را گم داشتم عمری و اکنون یاف ...100شمارهٔ ۱۴۸: درین مدت که در خیل اسیران تو جا ک ...101شمارهٔ ۱۴۹: چو شبها بستر و بالین دل از ریش می ...102شمارهٔ ۱۵۰: شب که غمهای ترا پرده‌نشین می‌کردم 103شمارهٔ ۱۵۱: پریشان ناله‌ام بر گرد هر گلزار می ...104شمارهٔ ۱۵۲: به بوی درد پریشان زلف یار شدم 105شمارهٔ ۱۵۳: چمن پیرای صبحم کیمیای خاروخس دارم 106شمارهٔ ۱۵۴: لب زخم ستمم مژده ماتم دارم 107شمارهٔ ۱۵۵: ارمغان از بینوایی غم به گلشن می‌ب ...108شمارهٔ ۱۵۶: بترس از آن که دمی دامن سحر گیرم 109شمارهٔ ۱۵۷: گر شاهد غم جلوه کند کام نگیرم 110شمارهٔ ۱۵۸: فردوس ساز کلبه پردود آتشم 111شمارهٔ ۱۵۹: نوبهارست و در انجام طرب می‌کوشم 112شمارهٔ ۱۶۰: گوارا باد آیات تجلی بر لب هوشم 113شمارهٔ ۱۶۱: دیریست که از گریه بهار دل ریشم 114شمارهٔ ۱۶۲: نسیم نوبهاران نیستم کاندر چمن رقص ...115شمارهٔ ۱۶۳: چون سینه ماتم‌زدگان غرقه داغم 116شمارهٔ ۱۶۴: کتاب عشقم و آیات زلف دوست عنوانم 117شمارهٔ ۱۶۵: جنون از داغ رسوایی چو آراید گلستا ...118شمارهٔ ۱۶۶: از ناله لب حوصله بستن نتوانم 119شمارهٔ ۱۶۷: عشق کو تا آتشی در خرمن اخگر زنم 120شمارهٔ ۱۶۸: قرعه کاری به نام سعی باطل می‌زنم 121شمارهٔ ۱۶۹: کو جنونی تا خرد را طعمه سودا کنم 122شمارهٔ ۱۷۰: چند در دل شکنم ناله و خاموش کنم 123شمارهٔ ۱۷۱: کو هجوم گریه کز یک قطره صد جیحون ...124شمارهٔ ۱۷۲: چند ای شوق طواف در و بام تو کنم 125شمارهٔ ۱۷۳: ز گریه موج زند مجلس ار ندیم شوم 126شمارهٔ ۱۷۴: ما ز مادر داغ بر دل خاک بر سر زاد ...127شمارهٔ ۱۷۵: تا وداع شعله خود همچو اخگر کرده‌ا ...128شمارهٔ ۱۷۶: دوش بی روی تو از دل خون ناب افشان ...129شمارهٔ ۱۷۷: باز در دل شعله‌های آفتاب افکنده‌ا ...130شمارهٔ ۱۷۸: وقت غم خوش کآتش از باغ و بهارش چی ...131شمارهٔ ۱۷۹: عمریست تا به درد محبت فسانه‌ایم 132شمارهٔ ۱۸۰: کو عشق خانه‌سوز که ما بلهوس نه‌ای ...133شمارهٔ ۱۸۱: روزگاری شد که ما زین بخت وارون می ...134شمارهٔ ۱۸۲: در مزاج درد خود ذوق مداوا سوختیم 135شمارهٔ ۱۸۳: کی مسیحا داشت در بار آنچه ما می‌خ ...136شمارهٔ ۱۸۴: از عمر دمی را به غمی باز نبستیم 137شمارهٔ ۱۸۵: لب زخمیم و افغان را پرستیم 138شمارهٔ ۱۸۶: در خلوت غم چند گهی خام نشستیم 139شمارهٔ ۱۸۷: ما بت نه زاندیشه معبود شکستیم 140شمارهٔ ۱۸۸: ما دو عالم را ز موج غم خراب انگاش ...141شمارهٔ ۱۸۹: شب که بر آن آفتاب راه گرفتیم 142شمارهٔ ۱۹۰: شب که ما تو سن بیهوده روی پی کردی ...143شمارهٔ ۱۹۱: یاد آن روزی که در میخانه ساغر می‌ ...144شمارهٔ ۱۹۲: صبحیم چه سود از دل آهی ندمیدیم 145شمارهٔ ۱۹۳: کو دل که رو به میکده مشرب آوریم 146شمارهٔ ۱۹۴: کو حریفی تا دو جامی از می احمر زن ...147شمارهٔ ۱۹۵: تا کی چو طفل عقل دم از مهر و کین ...148شمارهٔ ۱۹۶: برخیز تا زیارت ماتم‌سرا کنیم 149شمارهٔ ۱۹۷: تا چند درین غمکده بیکار نشینیم 150شمارهٔ ۱۹۸: سکه به نام عجز زد شوکت پادشاهیم 151شمارهٔ ۱۹۹: ما روزی حیات بجز خون نمی‌دهیم 152شمارهٔ ۲۰۰: رسم عشاقست خندان اشک حرمان ریختن 153شمارهٔ ۲۰۱: قوت جگرت ز جوش بستان 154شمارهٔ ۲۰۲: از شهیدان تو فرمان بردن و جان باخ ...155شمارهٔ ۲۰۳: اشک حسرت در عذار ما غریبان ریختن 156شمارهٔ ۲۰۴: ساقی به سودا جام رو کن 157شمارهٔ ۲۰۵: این شهادتگه عشق‌ست تقاضایی کن 158شمارهٔ ۲۰۶: چون نعش من برند برون از سرای من 159شمارهٔ ۲۰۷: درد ما ننگ مداوا برنتابد بیش ازین 160شمارهٔ ۲۰۸: ره گر اینست درین بادیه گمراهی به 161شمارهٔ ۲۰۹: جان را شکنج ساز و به زلف حبیب ده 162شمارهٔ ۲۱۰: هر خار کان ز گلشن هجران برآمده 163شمارهٔ ۲۱۱: خدایا رخصت پرواز ازین دام مجاز ده 164شمارهٔ ۲۱۲: بهشت را چه کند با غم آرمیده او 165شمارهٔ ۲۱۳: تاراج رنگ و بوی گل مدعا نمای 166شمارهٔ ۲۱۴: زاغ و بلبل همه دارند کهن زمزمه‌ای 167شمارهٔ ۲۱۵: بردی به تازه باز دل ای جان چه داش ...168شمارهٔ ۲۱۶: سر و برگ من محزون نداری 169شمارهٔ ۲۱۷: کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری 170شمارهٔ ۲۱۸: چند از بحر طلب موج دویی انگیزی 171شمارهٔ ۲۱۹: چندم ای اشک به تاراج محبت خیزی 172شمارهٔ ۲۲۰: یک دو روزی شد که چون گل غوطه در خ ...173شمارهٔ ۲۲۱: مگر از کمین حسنی شبخون زده سپاهی 174شمارهٔ ۲۲۲: پر تماشا مکن آیینه که حیران نشوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ