به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فصیحی هروی

فصیحی هرویغزلیاتشمارهٔ ۴۷: گستاخی نظاره ما جرم جنونست

650عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گستاخی نظاره ما جرم جنونست
ورنه دل ازین بی‌ادبی غرقه به خونست
چون ابر بر افتاده مگریید درین باغ
چون برق مخندید که خنده نه شگونست
صد بادیه [را] توشه یک گام فزون نیست
اما چه کنم توسن اقبال حرونست
بدروزی ما خود گنه ماست ولیکن
سررشته کار از کف تدبیر برونست
سرمایه کام دو جهان بخت بلندست
صد شکر فصیحی که ترا بخت زبونست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۶: من آن صیدم که صیادم جنونست 2شمارهٔ ۴۷: گستاخی نظاره ما جرم جنونست 3شمارهٔ ۴۸: نهفته در دم شمشیر نوبهاری هست 4شمارهٔ ۴۹: آن سرو خرامان که گذشت از چمن کیست 5شمارهٔ ۵۰: در می‌زنم چه شد که گشایش پدید نیست 6شمارهٔ ۵۱: آتش به از گلی‌ست کش آسیب خار نیست 7شمارهٔ ۵۲: آن نسیمم که سر و برگ خس و خارم نیس ...8شمارهٔ ۵۳: نافه چو طره غالیه بار تو نیست 9شمارهٔ ۵۴: نخل طلبم هیچ مرا برگ و بری نیست 10شمارهٔ ۵۵: بی سبب زلفش اضطراب نداشت 11شمارهٔ ۵۶: تب دوش از ملال تو از خود خبر نداشت 12شمارهٔ ۵۷: دی قاصد یار آمد و مژگان‌تری داشت 13شمارهٔ ۵۸: نوبهاران از در این باغ و بستان باز ...14شمارهٔ ۵۹: از دل هزار لخت به چشم نثار رفت 15شمارهٔ ۶۰: از فیض گریه‌ام مژه نشو و نما گرفت 16شمارهٔ ۶۱: شب بی‌خبرم حرف فراقت به زبان رفت 17شمارهٔ ۶۲: دوش غم بر گریه‌های زخم ما خندید و ...18شمارهٔ ۶۳: از عافیت طراوات گلزار کس مباد 19شمارهٔ ۶۴: شب نخل تجلی به گلستان تو بر داد 20شمارهٔ ۶۵: هر قطره خون گرم که از دل در اوفتد 21شمارهٔ ۶۶: غم عشقت به عالم در نگنجد 22شمارهٔ ۶۷: چنان که باغ در آغوش گل نمی‌گنجد 23شمارهٔ ۶۸: مگر بازم دل از زخم جفایی شاد می‌گر ...24شمارهٔ ۶۹: سر آشفته بختم تا به کی بر خویشتن خ ...25شمارهٔ ۷۰: از روز سیاهم شب هجران گله دارد 26شمارهٔ ۷۱: غمش به تازه ندانم چه مدعا دارد 27شمارهٔ ۷۲: بر خرمنم طلیعه برقی گذار کرد 28شمارهٔ ۷۳: رفت صد عید و نسیمی یاد باغ ما نکرد 29شمارهٔ ۷۴: حسن پیرایه دکان هوس نتوان کرد 30شمارهٔ ۷۵: دیده هرگز خویشتن را صید شهبازی نکر ...31شمارهٔ ۷۶: سالها دیده ما را مژه دربانی کرد 32شمارهٔ ۷۷: عشق هر ساعت شبیخون بر دل ریش آورد 33شمارهٔ ۷۸: دیده امشب ره نظاره به پایان آورد 34شمارهٔ ۷۹: خطت هر دم جهانی از تجلی رایگان گیر ...35شمارهٔ ۸۰: گرت خراب کند عشق تا ز سر سازد 36شمارهٔ ۸۱: نشئه‌ی شوق کی از ساغر عشرت خیزد 37شمارهٔ ۸۲: ز خواب آن چشم شهلا برنخیزد 38شمارهٔ ۸۳: فلک خونم به تیغ آن بت بی‌باک می‌ری ...39شمارهٔ ۸۴: خوش آن بهشت کش از شعله نو گلی باشد 40شمارهٔ ۸۵: چه دانستم که رازم مو به مو اظهار خ ...41شمارهٔ ۸۶: گر نقاب از رخ بگیری آفتابم می‌کشد 42شمارهٔ ۸۷: تنم از داغ حسرت رشک آتشگاه گبران ش ...43شمارهٔ ۸۸: هر شبم داغی چنان در گلخن تن بشکفد 44شمارهٔ ۸۹: خون شکایتم ز لب زخم چون چکد 45شمارهٔ ۹۰: جان بی‌رخ تو درد دل غمزده داند 46شمارهٔ ۹۱: رفتند همدمان و مرا دل فگار ماند 47شمارهٔ ۹۲: در فراق شعله خاکستر نشینم کرده‌اند 48شمارهٔ ۹۳: چشم ترا ز مستی ناز آفریده‌اند 49شمارهٔ ۹۴: ماییم جدا از تو به غم ساخته‌ای چند 50شمارهٔ ۹۵: خنده ساقی دگر در ساغر آتش می‌زند 51شمارهٔ ۹۶: تلخکامان مزه شهد هوس نشناسند 52شمارهٔ ۹۷: شوق دیدار تو چون چشم مرا باز کند 53شمارهٔ ۹۸: یک ناوک ارنه در دل صد پاره بشکند 54شمارهٔ ۹۹: چون امتان کبر حدیث نسب کنند 55شمارهٔ ۱۰۰: نوبهار آمد که مرغان بال و پر گلگو ...56شمارهٔ ۱۰۱: اگر ز حسن تو یک ذره آشکاره کنند 57شمارهٔ ۱۰۲: در دیده نگه چون ز تو در خون بنشین ...58شمارهٔ ۱۰۳: دل در آن زلف پریشان رسد و بنشیند 59شمارهٔ ۱۰۴: بیزارم از آن سینه که از جوش نشیند 60شمارهٔ ۱۰۵: چون صبا جلوه آن زلف گره گیر دهد 61شمارهٔ ۱۰۶: عشق هر جا دست با غیرت پی پیمان ده ...62شمارهٔ ۱۰۷: یاد آن شبها که بزم عیش ما آباد بو ...63شمارهٔ ۱۰۸: شب که جانم خسته از بیم وداع یار ب ...64شمارهٔ ۱۰۹: شب همه شب با صبوری ناله‌ام در جنگ ...65شمارهٔ ۱۱۰: دوش از تب پیکرم چون شعله آتش بال ...66شمارهٔ ۱۱۱: تا من آتش خانه بودم رسم خاکستر نب ...67شمارهٔ ۱۱۲: تا گلستان بود کی پرخار بیدادم نبو ...68شمارهٔ ۱۱۳: خوش آن که جوش دیده بیهوده بین نبو ...69شمارهٔ ۱۱۴: تا سر مژگان تماشا دیده بر هم چیده ...70شمارهٔ ۱۱۵: دل را دگر در کین ما بر لب چه نفری ...71شمارهٔ ۱۱۶: کو جنون تا هر نفس لب در سراغی گم ...72شمارهٔ ۱۱۷: به باده صوفی ما صاف از ریا نشود 73شمارهٔ ۱۱۸: رمزی‌ست خط دوست که چون بخت سر‌آید 74شمارهٔ ۱۱۹: بهشتی روی من چون پرده از رخسار بگ ...75شمارهٔ ۱۲۰: مراد ما ز مادر بر سر خشت عدم آید 76شمارهٔ ۱۲۱: دل از ولایت غم بار بسته می‌‌آید 77شمارهٔ ۱۲۲: دیدی که چو بخت یار برگردید 78شمارهٔ ۱۲۳: دیده امشب همه شب خواب پریشان می‌د ...79شمارهٔ ۱۲۴: کسی در این چمن اسرار رنگ و بو فهم ...80شمارهٔ ۱۲۵: باز دل آوازه زلف پریشانی شنید 81شمارهٔ ۱۲۶: ای دل نشاط صرف کن و غم نگاه دار 82شمارهٔ ۱۲۷: تا نفس داری سراغ کوی آن مه‌پاره گ ...83شمارهٔ ۱۲۸: گر آگهی ز دوق طلب تشنه لب بمیر 84شمارهٔ ۱۲۹: گرت بود جگری سوختن ز داغ آموز 85شمارهٔ ۱۳۰: چون عشق آشنای تو شد از خرد گریز 86شمارهٔ ۱۳۱: هرگز مباش آتش سوزان سپند باش 87شمارهٔ ۱۳۲: تا توانی در ترازوی هوس بی سنگ باش 88شمارهٔ ۱۳۳: من که افسرده‌ترم از نفس مرغ خموش 89شمارهٔ ۱۳۴: چون اشک خرقه طلب از خون ناب پوش 90شمارهٔ ۱۳۵: تاب خورشید رخت از تب فزونتر بود د ...91شمارهٔ ۱۳۶: متاع اشک گر آتش بود برو بفروش 92شمارهٔ ۱۳۷: ز پا افکند ما را آرزوی سرو بالایش 93شمارهٔ ۱۳۸: از پی رفع خمار دل غم‌پرور خویش 94شمارهٔ ۱۳۹: از خون کشتگان شکفد لاله‌زار عشق 95شمارهٔ ۱۴۰: می‌آید از سیر جگر آهم گلستان در ب ...96شمارهٔ ۱۴۱: گرد افغانم ز دامان جرس افتاده‌ام 97شمارهٔ ۱۴۲: دردم و نوش مراد از نیش نشتر خورده ...98شمارهٔ ۱۴۳: ناله دردم و خوش بر سر کار آمده‌ام 99شمارهٔ ۱۴۴: جوش ذوقم خوش‌نشین کشور میخانه‌ام 100شمارهٔ ۱۴۵: چون ابر شب ز آتش تب می‌گریستم 101شمارهٔ ۱۴۶: یک گام گر از محمل غم باز‌پس افتم 102شمارهٔ ۱۴۷: دیده را گم داشتم عمری و اکنون یاف ...103شمارهٔ ۱۴۸: درین مدت که در خیل اسیران تو جا ک ...104شمارهٔ ۱۴۹: چو شبها بستر و بالین دل از ریش می ...105شمارهٔ ۱۵۰: شب که غمهای ترا پرده‌نشین می‌کردم 106شمارهٔ ۱۵۱: پریشان ناله‌ام بر گرد هر گلزار می ...107شمارهٔ ۱۵۲: به بوی درد پریشان زلف یار شدم 108شمارهٔ ۱۵۳: چمن پیرای صبحم کیمیای خاروخس دارم 109شمارهٔ ۱۵۴: لب زخم ستمم مژده ماتم دارم 110شمارهٔ ۱۵۵: ارمغان از بینوایی غم به گلشن می‌ب ...111شمارهٔ ۱۵۶: بترس از آن که دمی دامن سحر گیرم 112شمارهٔ ۱۵۷: گر شاهد غم جلوه کند کام نگیرم 113شمارهٔ ۱۵۸: فردوس ساز کلبه پردود آتشم 114شمارهٔ ۱۵۹: نوبهارست و در انجام طرب می‌کوشم 115شمارهٔ ۱۶۰: گوارا باد آیات تجلی بر لب هوشم 116شمارهٔ ۱۶۱: دیریست که از گریه بهار دل ریشم 117شمارهٔ ۱۶۲: نسیم نوبهاران نیستم کاندر چمن رقص ...118شمارهٔ ۱۶۳: چون سینه ماتم‌زدگان غرقه داغم 119شمارهٔ ۱۶۴: کتاب عشقم و آیات زلف دوست عنوانم 120شمارهٔ ۱۶۵: جنون از داغ رسوایی چو آراید گلستا ...121شمارهٔ ۱۶۶: از ناله لب حوصله بستن نتوانم 122شمارهٔ ۱۶۷: عشق کو تا آتشی در خرمن اخگر زنم 123شمارهٔ ۱۶۸: قرعه کاری به نام سعی باطل می‌زنم 124شمارهٔ ۱۶۹: کو جنونی تا خرد را طعمه سودا کنم 125شمارهٔ ۱۷۰: چند در دل شکنم ناله و خاموش کنم 126شمارهٔ ۱۷۱: کو هجوم گریه کز یک قطره صد جیحون ...127شمارهٔ ۱۷۲: چند ای شوق طواف در و بام تو کنم 128شمارهٔ ۱۷۳: ز گریه موج زند مجلس ار ندیم شوم 129شمارهٔ ۱۷۴: ما ز مادر داغ بر دل خاک بر سر زاد ...130شمارهٔ ۱۷۵: تا وداع شعله خود همچو اخگر کرده‌ا ...131شمارهٔ ۱۷۶: دوش بی روی تو از دل خون ناب افشان ...132شمارهٔ ۱۷۷: باز در دل شعله‌های آفتاب افکنده‌ا ...133شمارهٔ ۱۷۸: وقت غم خوش کآتش از باغ و بهارش چی ...134شمارهٔ ۱۷۹: عمریست تا به درد محبت فسانه‌ایم 135شمارهٔ ۱۸۰: کو عشق خانه‌سوز که ما بلهوس نه‌ای ...136شمارهٔ ۱۸۱: روزگاری شد که ما زین بخت وارون می ...137شمارهٔ ۱۸۲: در مزاج درد خود ذوق مداوا سوختیم 138شمارهٔ ۱۸۳: کی مسیحا داشت در بار آنچه ما می‌خ ...139شمارهٔ ۱۸۴: از عمر دمی را به غمی باز نبستیم 140شمارهٔ ۱۸۵: لب زخمیم و افغان را پرستیم 141شمارهٔ ۱۸۶: در خلوت غم چند گهی خام نشستیم 142شمارهٔ ۱۸۷: ما بت نه زاندیشه معبود شکستیم 143شمارهٔ ۱۸۸: ما دو عالم را ز موج غم خراب انگاش ...144شمارهٔ ۱۸۹: شب که بر آن آفتاب راه گرفتیم 145شمارهٔ ۱۹۰: شب که ما تو سن بیهوده روی پی کردی ...146شمارهٔ ۱۹۱: یاد آن روزی که در میخانه ساغر می‌ ...147شمارهٔ ۱۹۲: صبحیم چه سود از دل آهی ندمیدیم 148شمارهٔ ۱۹۳: کو دل که رو به میکده مشرب آوریم 149شمارهٔ ۱۹۴: کو حریفی تا دو جامی از می احمر زن ...150شمارهٔ ۱۹۵: تا کی چو طفل عقل دم از مهر و کین ...151شمارهٔ ۱۹۶: برخیز تا زیارت ماتم‌سرا کنیم 152شمارهٔ ۱۹۷: تا چند درین غمکده بیکار نشینیم 153شمارهٔ ۱۹۸: سکه به نام عجز زد شوکت پادشاهیم 154شمارهٔ ۱۹۹: ما روزی حیات بجز خون نمی‌دهیم 155شمارهٔ ۲۰۰: رسم عشاقست خندان اشک حرمان ریختن 156شمارهٔ ۲۰۱: قوت جگرت ز جوش بستان 157شمارهٔ ۲۰۲: از شهیدان تو فرمان بردن و جان باخ ...158شمارهٔ ۲۰۳: اشک حسرت در عذار ما غریبان ریختن 159شمارهٔ ۲۰۴: ساقی به سودا جام رو کن 160شمارهٔ ۲۰۵: این شهادتگه عشق‌ست تقاضایی کن 161شمارهٔ ۲۰۶: چون نعش من برند برون از سرای من 162شمارهٔ ۲۰۷: درد ما ننگ مداوا برنتابد بیش ازین 163شمارهٔ ۲۰۸: ره گر اینست درین بادیه گمراهی به 164شمارهٔ ۲۰۹: جان را شکنج ساز و به زلف حبیب ده 165شمارهٔ ۲۱۰: هر خار کان ز گلشن هجران برآمده 166شمارهٔ ۲۱۱: خدایا رخصت پرواز ازین دام مجاز ده 167شمارهٔ ۲۱۲: بهشت را چه کند با غم آرمیده او 168شمارهٔ ۲۱۳: تاراج رنگ و بوی گل مدعا نمای 169شمارهٔ ۲۱۴: زاغ و بلبل همه دارند کهن زمزمه‌ای 170شمارهٔ ۲۱۵: بردی به تازه باز دل ای جان چه داش ...171شمارهٔ ۲۱۶: سر و برگ من محزون نداری 172شمارهٔ ۲۱۷: کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری 173شمارهٔ ۲۱۸: چند از بحر طلب موج دویی انگیزی 174شمارهٔ ۲۱۹: چندم ای اشک به تاراج محبت خیزی 175شمارهٔ ۲۲۰: یک دو روزی شد که چون گل غوطه در خ ...176شمارهٔ ۲۲۱: مگر از کمین حسنی شبخون زده سپاهی 177شمارهٔ ۲۲۲: پر تماشا مکن آیینه که حیران نشوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ