به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فصیحی هروی

فصیحی هرویغزلیاتشمارهٔ ۱۹: باز دل بر در غم طرح محبت انداخت

710عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

باز دل بر در غم طرح محبت انداخت
بر سر شعله چو خس رخت اقامت انداخت
ای سگ دوست به جانت که چو غم جانم خورد
استخوانم را در دوزخ حسرت انداخت
ریسمان نفسم را غم ایام گسیخت
دلو عمرم به ته چاه قیامت انداخت
دل به صد حیله شد آبستن طفل طربی
دید بخت سیهم را و بساعت انداخت
گرچه زین پیش مصیبت به دل آتش می‌زد
ماتمم آتش در جان مصیبت انداخت
فطرت پست فصیحی‌ست که در روز ازل
خلعت همت بر دوش قناعت انداخت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸: باز دل در موج تبخال از تب حرمان کی ...2شمارهٔ ۱۹: باز دل بر در غم طرح محبت انداخت 3شمارهٔ ۲۰: عندلیب عشق را جز ناله‌های زار نیست 4شمارهٔ ۲۱: خاکستر این سوخته را باز توان سوخت 5شمارهٔ ۲۲: امشب از شعله آهم جگر غم می‌سوخت 6شمارهٔ ۲۳: ستم ز نرگس مستت ستمگری آموخت 7شمارهٔ ۲۴: ساقی که می‌ خود همه در جام شمار ری ...8شمارهٔ ۲۵: شناخت ذوق بهار آنکه گل به دامان ری ...9شمارهٔ ۲۶: چه آبروی که آن رانه عشق روی تو ریخ ...10شمارهٔ ۲۷: هجر تو جزو اول دیوان محنتست 11شمارهٔ ۲۸: بر گوش دلم زمزمه توبه حرام است 12شمارهٔ ۲۹: چون عدم از بر عالم برخاست 13شمارهٔ ۳۰: کی ز ماتمخانه ما دود افغان برنخاست 14شمارهٔ ۳۱: کارم چو زلف یار پریشان و در هم است 15شمارهٔ ۳۲: ناله رازی‌ست که در سینه نهفتن ستم ...16شمارهٔ ۳۳: هزار گل ز جگر در کنار خنده ماست 17شمارهٔ ۳۴: باز جانم دوزخ آشام از غم غمخوار تس ...18شمارهٔ ۳۵: امشب از دولت دیدار تو عید نظرست 19شمارهٔ ۳۶: ما و من برلب مرغان چمن بسیارست 20شمارهٔ ۳۷: عالم ز ما تهی و ز افغان ما پرست 21شمارهٔ ۳۸: ما غریبان را ز ناکامی کنار جان پرس ...22شمارهٔ ۳۹: بی روی او نظاره ز چشمم برون نشست 23شمارهٔ ۴۰: وفای عهد ز خوبان عهد ما غلط‌ست 24شمارهٔ ۴۱: در مذهب ما هر چه بجز دوست حرامست 25شمارهٔ ۴۲: بی بصر دیده ارباب هوس حیرانست 26شمارهٔ ۴۳: برون شدن ز دلم درد را چه امکانست 27شمارهٔ ۴۴: چون غنچه دلم شیفته و دل نگرانست 28شمارهٔ ۴۵: شه محبتم و ملک غم بلاد منست 29شمارهٔ ۴۶: من آن صیدم که صیادم جنونست 30شمارهٔ ۴۷: گستاخی نظاره ما جرم جنونست 31شمارهٔ ۴۸: نهفته در دم شمشیر نوبهاری هست 32شمارهٔ ۴۹: آن سرو خرامان که گذشت از چمن کیست 33شمارهٔ ۵۰: در می‌زنم چه شد که گشایش پدید نیست 34شمارهٔ ۵۱: آتش به از گلی‌ست کش آسیب خار نیست 35شمارهٔ ۵۲: آن نسیمم که سر و برگ خس و خارم نیس ...36شمارهٔ ۵۳: نافه چو طره غالیه بار تو نیست 37شمارهٔ ۵۴: نخل طلبم هیچ مرا برگ و بری نیست 38شمارهٔ ۵۵: بی سبب زلفش اضطراب نداشت 39شمارهٔ ۵۶: تب دوش از ملال تو از خود خبر نداشت 40شمارهٔ ۵۷: دی قاصد یار آمد و مژگان‌تری داشت 41شمارهٔ ۵۸: نوبهاران از در این باغ و بستان باز ...42شمارهٔ ۵۹: از دل هزار لخت به چشم نثار رفت 43شمارهٔ ۶۰: از فیض گریه‌ام مژه نشو و نما گرفت 44شمارهٔ ۶۱: شب بی‌خبرم حرف فراقت به زبان رفت 45شمارهٔ ۶۲: دوش غم بر گریه‌های زخم ما خندید و ...46شمارهٔ ۶۳: از عافیت طراوات گلزار کس مباد 47شمارهٔ ۶۴: شب نخل تجلی به گلستان تو بر داد 48شمارهٔ ۶۵: هر قطره خون گرم که از دل در اوفتد 49شمارهٔ ۶۶: غم عشقت به عالم در نگنجد 50شمارهٔ ۶۷: چنان که باغ در آغوش گل نمی‌گنجد 51شمارهٔ ۶۸: مگر بازم دل از زخم جفایی شاد می‌گر ...52شمارهٔ ۶۹: سر آشفته بختم تا به کی بر خویشتن خ ...53شمارهٔ ۷۰: از روز سیاهم شب هجران گله دارد 54شمارهٔ ۷۱: غمش به تازه ندانم چه مدعا دارد 55شمارهٔ ۷۲: بر خرمنم طلیعه برقی گذار کرد 56شمارهٔ ۷۳: رفت صد عید و نسیمی یاد باغ ما نکرد 57شمارهٔ ۷۴: حسن پیرایه دکان هوس نتوان کرد 58شمارهٔ ۷۵: دیده هرگز خویشتن را صید شهبازی نکر ...59شمارهٔ ۷۶: سالها دیده ما را مژه دربانی کرد 60شمارهٔ ۷۷: عشق هر ساعت شبیخون بر دل ریش آورد 61شمارهٔ ۷۸: دیده امشب ره نظاره به پایان آورد 62شمارهٔ ۷۹: خطت هر دم جهانی از تجلی رایگان گیر ...63شمارهٔ ۸۰: گرت خراب کند عشق تا ز سر سازد 64شمارهٔ ۸۱: نشئه‌ی شوق کی از ساغر عشرت خیزد 65شمارهٔ ۸۲: ز خواب آن چشم شهلا برنخیزد 66شمارهٔ ۸۳: فلک خونم به تیغ آن بت بی‌باک می‌ری ...67شمارهٔ ۸۴: خوش آن بهشت کش از شعله نو گلی باشد 68شمارهٔ ۸۵: چه دانستم که رازم مو به مو اظهار خ ...69شمارهٔ ۸۶: گر نقاب از رخ بگیری آفتابم می‌کشد 70شمارهٔ ۸۷: تنم از داغ حسرت رشک آتشگاه گبران ش ...71شمارهٔ ۸۸: هر شبم داغی چنان در گلخن تن بشکفد 72شمارهٔ ۸۹: خون شکایتم ز لب زخم چون چکد 73شمارهٔ ۹۰: جان بی‌رخ تو درد دل غمزده داند 74شمارهٔ ۹۱: رفتند همدمان و مرا دل فگار ماند 75شمارهٔ ۹۲: در فراق شعله خاکستر نشینم کرده‌اند 76شمارهٔ ۹۳: چشم ترا ز مستی ناز آفریده‌اند 77شمارهٔ ۹۴: ماییم جدا از تو به غم ساخته‌ای چند 78شمارهٔ ۹۵: خنده ساقی دگر در ساغر آتش می‌زند 79شمارهٔ ۹۶: تلخکامان مزه شهد هوس نشناسند 80شمارهٔ ۹۷: شوق دیدار تو چون چشم مرا باز کند 81شمارهٔ ۹۸: یک ناوک ارنه در دل صد پاره بشکند 82شمارهٔ ۹۹: چون امتان کبر حدیث نسب کنند 83شمارهٔ ۱۰۰: نوبهار آمد که مرغان بال و پر گلگو ...84شمارهٔ ۱۰۱: اگر ز حسن تو یک ذره آشکاره کنند 85شمارهٔ ۱۰۲: در دیده نگه چون ز تو در خون بنشین ...86شمارهٔ ۱۰۳: دل در آن زلف پریشان رسد و بنشیند 87شمارهٔ ۱۰۴: بیزارم از آن سینه که از جوش نشیند 88شمارهٔ ۱۰۵: چون صبا جلوه آن زلف گره گیر دهد 89شمارهٔ ۱۰۶: عشق هر جا دست با غیرت پی پیمان ده ...90شمارهٔ ۱۰۷: یاد آن شبها که بزم عیش ما آباد بو ...91شمارهٔ ۱۰۸: شب که جانم خسته از بیم وداع یار ب ...92شمارهٔ ۱۰۹: شب همه شب با صبوری ناله‌ام در جنگ ...93شمارهٔ ۱۱۰: دوش از تب پیکرم چون شعله آتش بال ...94شمارهٔ ۱۱۱: تا من آتش خانه بودم رسم خاکستر نب ...95شمارهٔ ۱۱۲: تا گلستان بود کی پرخار بیدادم نبو ...96شمارهٔ ۱۱۳: خوش آن که جوش دیده بیهوده بین نبو ...97شمارهٔ ۱۱۴: تا سر مژگان تماشا دیده بر هم چیده ...98شمارهٔ ۱۱۵: دل را دگر در کین ما بر لب چه نفری ...99شمارهٔ ۱۱۶: کو جنون تا هر نفس لب در سراغی گم ...100شمارهٔ ۱۱۷: به باده صوفی ما صاف از ریا نشود 101شمارهٔ ۱۱۸: رمزی‌ست خط دوست که چون بخت سر‌آید 102شمارهٔ ۱۱۹: بهشتی روی من چون پرده از رخسار بگ ...103شمارهٔ ۱۲۰: مراد ما ز مادر بر سر خشت عدم آید 104شمارهٔ ۱۲۱: دل از ولایت غم بار بسته می‌‌آید 105شمارهٔ ۱۲۲: دیدی که چو بخت یار برگردید 106شمارهٔ ۱۲۳: دیده امشب همه شب خواب پریشان می‌د ...107شمارهٔ ۱۲۴: کسی در این چمن اسرار رنگ و بو فهم ...108شمارهٔ ۱۲۵: باز دل آوازه زلف پریشانی شنید 109شمارهٔ ۱۲۶: ای دل نشاط صرف کن و غم نگاه دار 110شمارهٔ ۱۲۷: تا نفس داری سراغ کوی آن مه‌پاره گ ...111شمارهٔ ۱۲۸: گر آگهی ز دوق طلب تشنه لب بمیر 112شمارهٔ ۱۲۹: گرت بود جگری سوختن ز داغ آموز 113شمارهٔ ۱۳۰: چون عشق آشنای تو شد از خرد گریز 114شمارهٔ ۱۳۱: هرگز مباش آتش سوزان سپند باش 115شمارهٔ ۱۳۲: تا توانی در ترازوی هوس بی سنگ باش 116شمارهٔ ۱۳۳: من که افسرده‌ترم از نفس مرغ خموش 117شمارهٔ ۱۳۴: چون اشک خرقه طلب از خون ناب پوش 118شمارهٔ ۱۳۵: تاب خورشید رخت از تب فزونتر بود د ...119شمارهٔ ۱۳۶: متاع اشک گر آتش بود برو بفروش 120شمارهٔ ۱۳۷: ز پا افکند ما را آرزوی سرو بالایش 121شمارهٔ ۱۳۸: از پی رفع خمار دل غم‌پرور خویش 122شمارهٔ ۱۳۹: از خون کشتگان شکفد لاله‌زار عشق 123شمارهٔ ۱۴۰: می‌آید از سیر جگر آهم گلستان در ب ...124شمارهٔ ۱۴۱: گرد افغانم ز دامان جرس افتاده‌ام 125شمارهٔ ۱۴۲: دردم و نوش مراد از نیش نشتر خورده ...126شمارهٔ ۱۴۳: ناله دردم و خوش بر سر کار آمده‌ام 127شمارهٔ ۱۴۴: جوش ذوقم خوش‌نشین کشور میخانه‌ام 128شمارهٔ ۱۴۵: چون ابر شب ز آتش تب می‌گریستم 129شمارهٔ ۱۴۶: یک گام گر از محمل غم باز‌پس افتم 130شمارهٔ ۱۴۷: دیده را گم داشتم عمری و اکنون یاف ...131شمارهٔ ۱۴۸: درین مدت که در خیل اسیران تو جا ک ...132شمارهٔ ۱۴۹: چو شبها بستر و بالین دل از ریش می ...133شمارهٔ ۱۵۰: شب که غمهای ترا پرده‌نشین می‌کردم 134شمارهٔ ۱۵۱: پریشان ناله‌ام بر گرد هر گلزار می ...135شمارهٔ ۱۵۲: به بوی درد پریشان زلف یار شدم 136شمارهٔ ۱۵۳: چمن پیرای صبحم کیمیای خاروخس دارم 137شمارهٔ ۱۵۴: لب زخم ستمم مژده ماتم دارم 138شمارهٔ ۱۵۵: ارمغان از بینوایی غم به گلشن می‌ب ...139شمارهٔ ۱۵۶: بترس از آن که دمی دامن سحر گیرم 140شمارهٔ ۱۵۷: گر شاهد غم جلوه کند کام نگیرم 141شمارهٔ ۱۵۸: فردوس ساز کلبه پردود آتشم 142شمارهٔ ۱۵۹: نوبهارست و در انجام طرب می‌کوشم 143شمارهٔ ۱۶۰: گوارا باد آیات تجلی بر لب هوشم 144شمارهٔ ۱۶۱: دیریست که از گریه بهار دل ریشم 145شمارهٔ ۱۶۲: نسیم نوبهاران نیستم کاندر چمن رقص ...146شمارهٔ ۱۶۳: چون سینه ماتم‌زدگان غرقه داغم 147شمارهٔ ۱۶۴: کتاب عشقم و آیات زلف دوست عنوانم 148شمارهٔ ۱۶۵: جنون از داغ رسوایی چو آراید گلستا ...149شمارهٔ ۱۶۶: از ناله لب حوصله بستن نتوانم 150شمارهٔ ۱۶۷: عشق کو تا آتشی در خرمن اخگر زنم 151شمارهٔ ۱۶۸: قرعه کاری به نام سعی باطل می‌زنم 152شمارهٔ ۱۶۹: کو جنونی تا خرد را طعمه سودا کنم 153شمارهٔ ۱۷۰: چند در دل شکنم ناله و خاموش کنم 154شمارهٔ ۱۷۱: کو هجوم گریه کز یک قطره صد جیحون ...155شمارهٔ ۱۷۲: چند ای شوق طواف در و بام تو کنم 156شمارهٔ ۱۷۳: ز گریه موج زند مجلس ار ندیم شوم 157شمارهٔ ۱۷۴: ما ز مادر داغ بر دل خاک بر سر زاد ...158شمارهٔ ۱۷۵: تا وداع شعله خود همچو اخگر کرده‌ا ...159شمارهٔ ۱۷۶: دوش بی روی تو از دل خون ناب افشان ...160شمارهٔ ۱۷۷: باز در دل شعله‌های آفتاب افکنده‌ا ...161شمارهٔ ۱۷۸: وقت غم خوش کآتش از باغ و بهارش چی ...162شمارهٔ ۱۷۹: عمریست تا به درد محبت فسانه‌ایم 163شمارهٔ ۱۸۰: کو عشق خانه‌سوز که ما بلهوس نه‌ای ...164شمارهٔ ۱۸۱: روزگاری شد که ما زین بخت وارون می ...165شمارهٔ ۱۸۲: در مزاج درد خود ذوق مداوا سوختیم 166شمارهٔ ۱۸۳: کی مسیحا داشت در بار آنچه ما می‌خ ...167شمارهٔ ۱۸۴: از عمر دمی را به غمی باز نبستیم 168شمارهٔ ۱۸۵: لب زخمیم و افغان را پرستیم 169شمارهٔ ۱۸۶: در خلوت غم چند گهی خام نشستیم 170شمارهٔ ۱۸۷: ما بت نه زاندیشه معبود شکستیم 171شمارهٔ ۱۸۸: ما دو عالم را ز موج غم خراب انگاش ...172شمارهٔ ۱۸۹: شب که بر آن آفتاب راه گرفتیم 173شمارهٔ ۱۹۰: شب که ما تو سن بیهوده روی پی کردی ...174شمارهٔ ۱۹۱: یاد آن روزی که در میخانه ساغر می‌ ...175شمارهٔ ۱۹۲: صبحیم چه سود از دل آهی ندمیدیم 176شمارهٔ ۱۹۳: کو دل که رو به میکده مشرب آوریم 177شمارهٔ ۱۹۴: کو حریفی تا دو جامی از می احمر زن ...178شمارهٔ ۱۹۵: تا کی چو طفل عقل دم از مهر و کین ...179شمارهٔ ۱۹۶: برخیز تا زیارت ماتم‌سرا کنیم 180شمارهٔ ۱۹۷: تا چند درین غمکده بیکار نشینیم 181شمارهٔ ۱۹۸: سکه به نام عجز زد شوکت پادشاهیم 182شمارهٔ ۱۹۹: ما روزی حیات بجز خون نمی‌دهیم 183شمارهٔ ۲۰۰: رسم عشاقست خندان اشک حرمان ریختن 184شمارهٔ ۲۰۱: قوت جگرت ز جوش بستان 185شمارهٔ ۲۰۲: از شهیدان تو فرمان بردن و جان باخ ...186شمارهٔ ۲۰۳: اشک حسرت در عذار ما غریبان ریختن 187شمارهٔ ۲۰۴: ساقی به سودا جام رو کن 188شمارهٔ ۲۰۵: این شهادتگه عشق‌ست تقاضایی کن 189شمارهٔ ۲۰۶: چون نعش من برند برون از سرای من 190شمارهٔ ۲۰۷: درد ما ننگ مداوا برنتابد بیش ازین 191شمارهٔ ۲۰۸: ره گر اینست درین بادیه گمراهی به 192شمارهٔ ۲۰۹: جان را شکنج ساز و به زلف حبیب ده 193شمارهٔ ۲۱۰: هر خار کان ز گلشن هجران برآمده 194شمارهٔ ۲۱۱: خدایا رخصت پرواز ازین دام مجاز ده 195شمارهٔ ۲۱۲: بهشت را چه کند با غم آرمیده او 196شمارهٔ ۲۱۳: تاراج رنگ و بوی گل مدعا نمای 197شمارهٔ ۲۱۴: زاغ و بلبل همه دارند کهن زمزمه‌ای 198شمارهٔ ۲۱۵: بردی به تازه باز دل ای جان چه داش ...199شمارهٔ ۲۱۶: سر و برگ من محزون نداری 200شمارهٔ ۲۱۷: کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری 201شمارهٔ ۲۱۸: چند از بحر طلب موج دویی انگیزی 202شمارهٔ ۲۱۹: چندم ای اشک به تاراج محبت خیزی 203شمارهٔ ۲۲۰: یک دو روزی شد که چون گل غوطه در خ ...204شمارهٔ ۲۲۱: مگر از کمین حسنی شبخون زده سپاهی 205شمارهٔ ۲۲۲: پر تماشا مکن آیینه که حیران نشوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ