به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۴: امروز چو عارت آید از صحبت ما

2160عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

امروز چو عارت آید از صحبت ما
وز ننگ نباشدت سر الفت ما
فردا چو نشینی بسر تربت ما
شکرانه ی آن یاد کن از حسرت ما

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳: طوفان، سرو سر کرده ی اصحاب وفا 2شمارهٔ ۴: امروز چو عارت آید از صحبت ما 3شمارهٔ ۵: ای اهل وطن! آرزوی روی شما 4شمارهٔ ۶: در صبحدمی که کردمی نافله ها 5شمارهٔ ۷: از تو، دل غم کشیده دارد گله ها 6شمارهٔ ۸: دور از تو شبی در اثر زاریها 7شمارهٔ ۹: بگداخت تنم ز آتش تب امشب 8شمارهٔ ۱۰: مرغ دل من، که بود دست آموزت؛9شمارهٔ ۱۱: گر جز تو کسی دل مرا برد رواست 10شمارهٔ ۱۲: باد سحری، ز مرغزاری برخاست؛11شمارهٔ ۱۳: ای اهل هوس، عشق شماری دگر است 12شمارهٔ ۱۴: ما را شب هجر، سینه سوداخیز است 13شمارهٔ ۱۵: از هجر، مرا هم مژه گوهر پوش است 14شمارهٔ ۱۶: حالم ز غم هجر، چه ناخوش حال است 15شمارهٔ ۱۷: کوی تو، که رشک گلستان ارم است 16شمارهٔ ۱۸: از گل بسته است دسته، کاین روی من ا ...17شمارهٔ ۱۹: گل بر سر هم ریخته، کاین روی من است ...18شمارهٔ ۲۰: امشب که مرا بر آستانت راه است 19شمارهٔ ۲۱: این باغ، سر کروی نگاری بوده است؛20شمارهٔ ۲۲: هادی که ازو زمانه را آبادی است 21شمارهٔ ۲۳: ز آن عهد که بستیم بهم ای بت مست 22شمارهٔ ۲۴: تو میروی و نگاه من از پی تست 23شمارهٔ ۲۵: پیکی آورد پوستینی از دوست 24شمارهٔ ۲۶: ای دوست! که از دوستیت با دل خوست 25شمارهٔ ۲۷: خالی، که چو داغ لاله در سینه ی اوس ...26شمارهٔ ۲۸: برخاسته این شاخ انار، از گل کیست؟!27شمارهٔ ۲۹: ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!28شمارهٔ ۳۰: از سعی تو، دل بسته ی زنجیر تو نیست 29شمارهٔ ۳۱: چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت 30شمارهٔ ۳۲: حاجی زجاجی که ز دین ساز نداشت 31شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 32شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 33شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 34شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 35شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 36شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 37شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 38شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛39شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 40شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!41شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 42شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 43شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...44شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 45شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 46شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 47شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 48شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 49شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 50شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛51شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 52شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛53شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛54شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛55شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!56شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 57شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...58شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 59شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛60شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!61شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!62شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 63شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛64شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 65شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 66شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 67شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!68شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛69شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 70شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛71شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 72شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛73شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!74شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 75شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 76شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 77شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 78شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 79شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 80شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛81شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 82شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 83شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 84شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 85شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 86شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 87شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 88شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 89شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 90شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!91شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!92شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 93شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 94شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛95شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 96شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 97شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 98شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 99شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 100شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...101شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 102شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 103شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 104شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 105شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 106شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!107شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 108شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 109شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 110شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 111شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 112شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 113شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 114شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 115شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!116شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 117شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 118شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 119شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...120شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 121شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 122شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 123شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 124شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 125شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 126شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 127شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 128شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 129شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 130شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 131شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 132شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 133شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...134شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 135شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 136شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!137شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!138شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 139شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 140شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 141شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!142شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...143شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 144شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 145شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 146شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 147شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!148شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!149شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 150شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!151شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 152شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 153شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 154شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!155شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 156شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 157شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 158شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!159شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 160شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 161شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛162شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 163شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 164شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 165شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 166شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!167شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 168شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 169شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 170شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!171شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 172شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!173شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 174شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!175شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 176شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 177شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 178شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!179شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 180شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 181شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!182شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!183شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ